114 Kod 4p253i

114 KOD Ali Akyüz

Published by TIMAS PUBLISHING at Smashwords Copyright © 2011 by TIMAS PUBLISHING

Smashwords Edition, License Notes All rights reserved. No part of this publication may be reproduced, stored in a retrieval system, or transmitted in any form or by any means, electronic, mechanical, photocopying, recording or otherwise, without the prior permission of the copyright owner. http://www.timaspublishing.com http://www.timas.com.tr e-mail: [email protected]

İÇİNDEKİLER

ÖNSÖZ GİRİŞ Hz. Peygamberin Düşünce Davranış Konuşma Kodları Nüzul Sırasına Göre Hz. Peygamberin Davranış Atlası Kur’an-ı Kerim’de Hz. Peygambere(asm) Yapması Emredilen Fiiller Hz. Peygamberin Konuşma Atlası İslam Beyannamesi/İslami Manifesto Kur’an-ı Kerim’de Hz. Peygambere Söylemesi Emredilen Sözler SONSÖZ EKLER EK-1 / Nüzul Sırasına Göre Dizilmiş Düşünce-Davranış- Konuşma Kodları ve Anlamları Nüzul Sırasına Göre Dizilmiş Düşünce-Davranış- Konuşma Kodları (Ayetler) EK-2 / Alfabetik Sıraya Göre Düşünce- Davranış- Konuşma Kodları (Mükerrersiz) Alfabetik Sıraya Göre Dizilmiş Düşünce-Davranış- Konuşma Kodları EK-3 / Nüzul Sırasına Göre Düşünce-Davranış- Konuşma Kodlar Tablosu EK-4 / Kaynaklar

ÖNSÖZ

Bilginler fazla söyler… Bilgeler az’la söyler… Hz. Peygamberin tebliğinin ilkeleri, kapsamı ve muhtevası itibariyle, bir Allah inancı temelinde, işlenen her fiilin muhasebesinin yapılacağı hesap günü ve ahiret inancı duyarlılığıyla dinamizm kazanan düşünce ve inanç ekseninde iyilik, doğruluk, dürüstlük, sabır, barış, zulme karşı tavır, suçun şahsiliği, insanın saygınlığı, yaşama hakkı, inanç hürriyeti, inançlarıyla var olma mücadelesini yücelten ahlaki erdemlerle çerçevelenmiş evrensel, açık, asgari müşterekleri olan, kültür birliği ortak tarihi zemine dayalı, her halükârda müsamaha ve hoşgörüye, barışa dayanan, adaleti ön planda tutan; üslubu itibariyle de, insanî erdemleri esas alan kaliteli, sürekli, kararlı aynı zamanda zorlu ve meşakkatli bir çabayı gerektiren, erdem mücadelesi ve değerler manzumesi idi. Bu değerlerin korunması, geliştirilip yaşatılması da, aksiyon ve mücadelenin özünü ve haklı referansını teşkil etmektedir. Bir elçinin, önderin, liderin, toplumsal iyileşmeye katkıda bulunacak olan herkesin başvurduğu yegâne iletişim aracı dildir. Vahyin ilk mesajı dildeki etiğe, ikinci mesajı da dildeki estetiğe vurgu yapmaktadır. Hemen ardı sıra da davranışların etik ve estetiğine dikkat çekerek devam etmektedir. Bir başka deyişle; vahyin ilk mesajı esası belirlerken, ikinci mesaj üslubu tespit etmektedir… Hz. Peygamberin öğretisinde Dil ve Hayatın buluşma noktası, dildeki Etik ve Estetiktir. Yani Ahlakilik ve Güzellik… Zaten varoluşun hikmeti de imtihana tabi tutulduğumuz iki şeyden biridir. Davranışlarımız ve Sözlerimiz, yani Dil… Dil, Lisan, Söz, Laf, Kelam üzerine nice güzel deyimler üretilmiştir; bu medeniyet insanının şanını, erdemini ve meftunu olduğu İslamî değerlerin her detayını nasıl büyük bir zarafetle güncellediğinin tarihi ve güncel belgeleri olan kendine yakışır büyüklükte deyim ve terimler…

“Dilden düşürmemek, dili bir karış, dile düşmek, dili kılıçtan keskin, dili kurusun! Dillere destan olmak, dil dökmek, dili uzamak, dil kavgası, dil sürçmesi, dil şakası, dil yarası, dili bozuk, dili uzun, sivri dil, tatlı dil”; “Lisanıhâl; lisanımünasip; sürçülisan”; “Söz bir Allah bir, söz dinlemek, söz gümüşse sükût altındır, söz işitmek, söz kesmek, sözü ağzında gevelemek, sözü kesmek, sözünde durmak, sözünü geri almak, sözünü kesmek, sözünün eri, namus sözü, şeref sözü”; “Lafa boğmak, laf altında kalmamak, laf anlamaz, laf aramızda, laf atmak, lafı ağzında gevelemek, lafını balla kestim, laf lafı açar, lafla peynir gemisi yürümez, laf ola beri gele, laf ebesi, laf kalabalığı, laf salatası, lafügüzaf”; “Kelam-ı Kadim; kelam-ı kibar; hâsılıkelâm; Velhasılıkelam; dünya kelamı” gibi hayatı erdemli-erdemsiz söz ekseninde yorumlayan muhteşem bir medeniyet… Tebliğcinin en çok ihtiyaç duyacağı şey, tebliğ için başvuracağı en önemli araç örnekliği ve davranışları ihmal etmeden- şüphesiz dildir… Bu sebeple ilk vahiy “Yüce Rabbinin Adıyla Oku!” emriyle Etiğe vurgu yaparken, fetret dönemi sonrası ikinci mesaj Estetiğe değinerek son derece yüksek bir hitap zarafetiyle dikkat çekmektedir. Her iki mesaj da dile ve onun önemine vurgu yaparak makama uygun ve münasip bir estetik, nezaket, nağme ve ses uyumuyla bir sanat şaheseri gibi söze başlamaktadır… Günlük hayatta yaklaşık 500-600 kelimeyle konuşan günümüz insanının bilgi ve kabiliyetine mukabil (Hz. Peygambere nispet edilen dini literatür; kitap ve sünnet verilerinin kelimeleri sayıldığında) binlerce kelimeyle konuşan ve yazdıran Nebi (as)’ın zeka, kabiliyet ve bilgi-birikimi hayret vericidir. Aynı ölçekte hayret verici olan bir başka mesele de “Biz Kur’an’ı öğrenilmesi kolay kıldık, hâlâ düşünen yok mu?”;

“Andolsun, biz Kur’an’ı düşünüp öğüt almak için kolaylaştırdık. Var mı düşünüp öğüt alan?”

“Ey Muhammed! Biz, Allah’a karşı gelmekten sakınanları Kur’an ile müjdeleyesin, inat eden bir topluluğu da uyarasın diye, onu senin dilin ile (indirip) kolaylaştırdık.”

“(Ey Muhammed!) Biz Onu (Kur’an’ı) senin dilinle kolaylaştırdık ki, düşünüp öğüt alsınlar.” ifadelerine uygun olarak, onun getirdiği dini ve öğretileri öğrenmek iddia edilenin ve vakıanın aksine çok kolaydır… Zira Hz. Peygamberin bu engin öğretisinin davranış ve sözlerine yansıyan kelimelerini 100 küsur kelimeyle kodlamak mümkündür. Bunun anlamı şudur; günlük dilde 500-600 kelimeyle konuşan herkes bu 100 küsur kelimeyi pek ala çok kolay öğrenebilir… Bazen bir çocuk bile bu kadar kelime dağarcığına sahip olabilir… Öyleyse bu kelimeleri belledikten sonra kişinin Hz. Peygamberin öğretisini zihnî melekelerine nakşetmesi ve onun gibi olması, onu örneklemesi ve bütün sistemi kavraması mümkündür… Bunun bir sistematik dâhilinde insanımıza öğretilmesi gerekmektedir… Herkesin ve her şeyin hukukuna riayeti sağlamanın yolu, ifade edilen erdemli insanı yetiştirmekten ve bu insanın aşağıda ifade edilen planlamayı yapmasından geçmektedir; Zamanı Planlamak Mekânı Planlamak Zamanı ve Mekânı Paylaşanlarla İlişkileri Planlamak/ Hz. Peygamberin Örnekliğinde Bir Etik ve Estetiğe Dayandırmak Suretiyle İlkeli Yaşamak. Bu projenin detayları vahyin ilk mesajında saklıdır; İlk mesaj Alak sûresi ilk 5 ayeti,

“Yaratan Rabbinin adıyla oku! O, insanı “alak”dan yarattı. Oku! Senin Rabbin en cömert olandır. O, kalemle yazmayı öğretendir, insana bilmediğini öğretendir.”(Alak, 1-5) İkinci mesaj Müddessir sûresi ilk 5+2=7 ayeti,

“Ey örtünüp bürünen/Peygamber! Kalk da uyar. Rabbini yücelt. Nefsini arındır. Şirkten uzak dur. İyiliği, daha fazlasını bekleyerek (bir kazanç elde etmek için) yapma. Rabbinin rızasına ermek için sabret.”(Müddessir, 1-7) İlk mesaj değerlerin merkezini belirlerken, İkinci mesaj ekseni, yörüngeyi belirlemektedir. Her iki ameliyenin erdemli zirve noktası olarak Hz. Peygamberin nübüvvet ve hayat yolculuğundaki yürüyüşten mülhem; zorlukların nirengi noktası Miraç sonrası Mekke’den Medine’ye Hicret esnasında vahyedilen şu ayetle ifade edilmektedir; ُ َ ‫س ﻗَﺎ‬ ‫ﺖ‬ َ ‫ﻤﻜ‬ ِ ‫ﺔ ﺛ ُﻢ أ‬ ْ ِ‫ﻣَﺮ ﺑ ِﺎﻟ ْﻬ‬ َ ‫ل ﻛ َﺎ‬ َ َ‫ﻪ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻪِ و‬ ْ َ ‫ﺠَﺮةِ ﻓَﻨ ََﺰﻟ‬ َ ِ ‫ﻢ ﺑ‬ َ ‫ﺳﻠ‬ ُ ‫ﺻﻠﻰ اﻟﻠ‬ َ ‫ن اﻟﻨﺒ ِﻲ‬ ْ َ‫ﻋ‬ ٍ ‫ﻦ ﻋ َﺒﺎ‬ ِ ْ ‫ﻦ اﺑ‬ ِ‫ﻋ َﻠ َﻴ ْﻪ‬ َ ْ ‫ﻦ ﻟ َﺪ ُﻧ‬ ْ َ ‫ﺟﻌ‬ َ ‫ﺧ‬ ْ ُ‫وَﻗ‬ {‫ﺳﻠ ْﻄ َﺎﻧ ًﺎ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ َ ‫ق وَأ‬ َ ْ ‫ﻣﺪ‬ ِ ْ ‫ﻞ َرب أ َد‬ ِ ‫ﻞ ﻟ ِﻲ‬ ِ ‫ج‬ ِ ‫ﻞ‬ ْ ‫ق وَا‬ َ ‫ﺨَﺮ‬ ْ ِ‫ﺧﺮ‬ ْ ‫ﺻﺪ‬ ُ ‫ﻚ‬ ُ ‫ﺟﻨ ِﻲ‬ ُ ‫ﺧﻠ ْﻨ ِﻲ‬ ْ ‫ﻣ‬ ٍ ْ ‫ﺻﺪ‬ ٍ َ َ ‫ﺼﻴًﺮا{ ﻗَﺎ‬ ‫ﺢ‬ ِ ‫ﺻ‬ ِ ‫ل أﺑ ُﻮ‬ ٌ ‫ﺣﺪ ِﻳ‬ ِ َ‫ﻧ‬ ٌ ‫ﺤﻴ‬ َ ‫ﺚ‬ َ ‫ﺴﻰ ﻫَﺬ َا‬ َ ‫ﺣ‬ َ ‫ﻋﻴ‬ َ ‫ﻦ‬ ٌ ‫ﺴ‬ •…ve şöyle niyaz et(!); • “Rabbim! • Gireceğim yere dürüstlükle girmemi sağla! • Çıkacağım yerden de dürüstlükle çıkmamı sağla! • Bana tarafından, hakkıyla yardım edici bir kuvvet ver!” Söz ve Davranışta Dürüstlük; söz ve davranışların mihenk taşı, dünya

macerasının anlamı, hesap, mizan, ödül ve cezanın endazesi, nicelik ve niteliklere mana kazandıran mana… “ameller, niyetlerle anlam kazanır…” nebevi tespitinde olduğu gibi, davranış ve söz sahibinin, hem “neyi” hem de “niye” yaptığını sorgulaması gerektiği, ancak başkalarının sadece neyi yaptığını denetleyebilecekleri asla niye yaptığını sormalarına müsaade edilmeyen, niyet okuyuculuğunun kabul edilmediği bir anlayışın sistemleştirildiği bir dürüstlük… İfade edilen değerler ekseninde yetiştirilmek istenen fert ve toplumun, Hz. Peygamberin somut önderliğine ihtiyacı tartışılmazdır. Bu sebeple O’nun örnekliğinin temel şifre ve parametrelerini son derece net ifadelerle belirlemenin lüzumu aşikârdır. Bu parametreleri belirleyip kodları tespit ettik. Anlam ve yorumlarını, ilgili ayetlerin siyak ve sibakını gözeterek, dil-bilimin kurallarını da göz ardı etmeden değerlendirmek suretiyle okuyucunun idrakine sunduk. İnsanlığın yaşadığı adalet ve zulüm mücadelesinin bütün peygamberler tarihi boyunca nasıl geliştiğini, son nebi Hz. Peygamberin şahsiyet ve önderliğinde mucizevî kelam Kur’an-ı Kerim’le kusursuz biçimde, arı-duru bir şekilde mutluluk beyannamesi gibi insanlığa sunulduğunu müşahede etmek ve ettirmek istedik. Bu muhtevayı doğru idrak etmenin en emin yolunun da Kur’an’ı, Hz. Peygamberin izinde, onun tecrübesiyle okumak olduğunu bir kez daha somut önerilerle ifade etmeye çalıştık. Bir kelimeyle ifade etmek gerekirse, Kur’an-ı Kerim, adaletin tesisi, zulmün ilgası için nazil olmuş ve peygamberlerin mücadelesinin özünü teşkil eden bu önemli serüveni haykırmıştır. “Rabbinin kelimesi (Kur’an) doğruluk ve adalet bakımından tamdır. Onun kelimelerini değiştirebilecek yoktur. O, hakkıyla işitendir, hakkıyla bilendir.” Bu ifade kâinatın ahengi ve mihengini değişmez bir kural olarak tesbit etmiş ve değiştirilmesi de söz konusu değildir. Öyleyse saadet ve mutluluk da bu kuralın tesisinde gizlidir. Birincisi, büyük zulüm; her şeyin sahibi olan Yüce Allah’a şirk koşmaktır. “Zira şirk elbette büyük bir zulümdür.(Lokman, 13)” Bu büyük zulmün ilgası da TEVHİD’dir. İkincisi de, yaratılanlara karşı davranış ve sözlerle yapılan zulümdür. Bu küçük zulmün ilgası da, insanın çevresindeki her şeye karşı davranışlarını terbiye ederek elinden ve dilinden emin olunan bir kimlik olarak, sorumlu ve erdemli davranışların sahibi olmasını sağlamaktır.

Nübüvveti ve destekleyici tezahürleri olan mucizeleri kabulde aklî kriterlerin kullanılması ilkesiz bir yaklaşımdır. Bu sebeple mucizelerin kabul ya da reddi müşahede eden veya bilgi sahibi olanlar için- akıl ölçüleri açısından nübüvvetin kabul ya da reddinden farksızdır. Zira her ikisi de olağan değil olağanüstüdür, umur-i âdiyyeden değil, hariku’l-âdedir; yani mucizevîdir. Nübüvvetin olağanüstü mahiyetini Peygamberin beşeri kimliğine hapsetmek, anlaşılması güç bir yaklaşımdır. Oysa asıl olan herkes gibi kul olma zorunda olan Peygamberin insanlara mükellefiyetleri konusunda örnekliğinin anlaşılır olmasıdır. Yoksa beşer nev’inin imkân ve imkânsızlıkları ölçeğinde peygamberliğin çerçevelenmesi, nübüvveti de nübüvvetin kabullenilmesini de imkânsız kılar. Hz. Peygamberin anlaşılmasını sadece akıl eksenine indirgemek yerine, onu iman, saygı, sevgi, sezgi, özgüven ve akıl-bilgi ekseni ile zenginleştirmek gerekmektedir. Hz. Peygamber ile diyalog; “Eğer babalarınız, oğullarınız, kardeşleriniz, eşleriniz, hısım akrabanız, kazandığınız mallar, kesâda uğramasından korktuğunuz ticaret, hoşlandığınız meskenler size Allah’tan, Resûlünden ve Allah yolunda cihad etmekten daha sevgili ise, artık Allah, emrini getirinceye kadar bekleyin. Allah fâsıklar topluluğunu hidayete erdirmez.(Tevbe, 24)” ayetinde ifadesini bulduğu üzere, sevgi muhtevalı olmalıdır. Herhangi bir bilgilenme ve enformasyon münasebeti değildir. Bir şarkiyatçı edası ve algısıyla, sadece enformatik formata hapsedilecek bir olgu hiç değildir. Her saygı biçimini ve sevgi sözcüğünü sadece yaratıcıya layık görüp kullarından, hele hele saygı ve sevgi göstermekle sorumlu olduğumuz Hz. Peygamberden esirgemek en azından nezaketsizliği teşviktir. Kur’an’ın öğretisine de terstir. Genelde peygamberleri özelde Hz. Peygamberi bütün ilgi ve iltifatlardan mahrum etmek ve bunu onlara çok görmek Kur’an’ın onlara ilgi ve iltifatını hiçe saymak olmaz mı? Kur’an’ın üslubu da, soyutla-somutu bütünler tarzdadır. Çoğunlukla; (binlerce yerde) Hz. Peygamberi muhatap alıp onun şahsında soyutu somutlaştırması bile Nebi’yi dışlayarak Kur’an’ı anlamaya manidir. Kur’an tarihsel bir metin değildir. Öyle olmadığının en önemli kanıtlarından/delillerinden biri de ayetlerin nüzul sırasına ibka edilmeyip, onun

bütün zamanlarda günün ihtiyaçlarını karşılayan bir kitap olduğunu ve sebeplere istinaden iyi anlaşılması için nazil olduğu dönemi arka-planıyla çerçeveledikten sonra, bizzat Hz. Peygamber tarafından tevkifi olmak üzere tasnif ve tanzim edilmiş olmasıdır. Tek başına bu tavır bile bu kitabın/metnin tarihsel bir metin olmadığının ilan ve ifadesidir. -Aksi halde nüzul sırasına göre ibka ve muhafaza edilir ve bu tevkifi tasarruf hiç yapılmazdı. Bu ameliye boş ve abes bir tasarruf değildir.- oysa yepyeni bir sıralamayla kronolojik süreç yetkin ve yetkili bir zat tarafından ilahi gözetim altında “ /Sen gözetimimiz altındasın.”(Tûr, 48) anlamaanlaşılmayı sağlamak gibi bir fonksiyon icra ettikten sonra zaman ötesi-zaman üstü ve evrenseli hedefleyen bir metin -ilahi kelam- halinde çerçevelenip sunulmuştur, hem de bizzat Hz. Peygamber tarafından… O, kesinlikle fonksiyonunu tamamlamış tarihsel bir metin değildir… Neredeyse zamirlerin her biriyle kendisine hitap edilmiş ve edilmeye devam eden Nebiyy-i Zîşan’ı bir yana atmak da neyin nesi… En güzel fiillerin neredeyse her biriyle kendisine hitap edilmiş ve Kur’an’a muhatap olmuş ve olmaya devam eden Nebiyy-i Zîşan’ı bir yana bırakmak ve sonra da dinden söz etmek kimin sesi… Kur’an’ı doğru okuma rehberi ve kılavuzu Sünnettir… Hadis ya da Sünnet İlahi hitapların arka planıdır ve onların derlenip toplanıp bize sunulmuş bilgi birikimleridir. Hadis ya da sünnetin arka planı da ilahi hitaplardır. Onlar iç içedir. Ayırmak, ayrı düşünmek ve anlamak imkânsızdır. Yaratıcı tarafından övülmüş güzel meziyetlere sahip olan, güven veren ve beşeri standardın en üst noktasına hedef olan Hz. Peygamber, “örneklik” konumundadır. Hiçbir beşer onun kadar muhtevalı olmadı ve onun kadar güzel davranışlar sergilemedi. Hiçbir beşer onun kadar güzel ve veciz sözler söylemedi. Zira o, ilahi terbiyenin yetiştirdiği, yapılmasını istediği işleri yaptırdığı, söylenmesini istediği sözleri söylettiği özel ve güzel bir beşerdi. O ilahi kelamı anlattı ve yaşadı. O ilahi kelamı konuştu ve söyledi.

Dostlara sempatiyi, Düşmanlara antipatiyi, Olaylara empatiyi ahlaki tekâmülün son noktası olarak O’nunla (sav) öğrendik. Onun misyonu vardı, Onun vizyonu vardı, Onun aksiyonu vardı. Elinizdeki bu eser, daha önceki çalışmalarımızda olduğu gibi Kur’an perspektifinde Hz. Peygamberin belirlenen bu misyonu, vizyonu ve aksiyonunu belirlemek için kaleme alınmıştır. Önemli bir farkla ki, o da bu çalışma, onun davranış ve sözlerine mesnet teşkil eden ayetlerin nüzul sırasına göre tertip edilmiş olmasıdır. Böyle bir üslubun seçilmesindeki en önemli amil, okuyucunun, Hz. Peygamberin eğitilmesindeki öncelik ve kronolojik seyrin farkına varması ve onunla birlikte yaşamış gibi kendi erdemlerini onun örnekliğinde teşekkül ettirmesidir. Kitap ve Sünneti güncellemesi ve onunla birlikte güncellenmesidir. Oryantalist bakış açılarının ürettiği, önyargılı, ciddiyetsiz vesvese ve vehimler anaforundan kurtulup, gereksiz bilgi-belge tartışmalarından uzaklaşıp, sorumlu olduğu erdemlerle bezenmiş bir hayatı yaşama fırsatını kaçırmamasıdır. Aksi halde, “neden?”, “niçin?” ve “nasıl?”ların septik ve sofist ekseninde yitirilmiş bir hayatın aktörü olma bahtsızlığı ve pişmanlığından geriye sadece anlamsız bir “vah!” ve “eyvah!” sedası kalacaktır. Eser, fevkalade önemli tespitlerin yapıldığı bir giriş ve iki bölümden oluşmaktadır. Giriş kısmında, bilimsel bir üslup çerçevesinde Hz. Peygamberin düşünce, davranış ve konuşma kodları tespit edilmiş, anlam ve yorumları da filolojik ve etimolojik ayrıntılar gözardı edilmeden, öncelikle ve özellikle ilgili ayetlerin siyak ve sibakı içinde sunulmuştur. Eserin en ayrıcalıklı ve dikkatle okunması gereken kısmı da giriş bölümüdür. Birinci bölümde, Hz. Peygamberin “davranışlarına” referans teşkil eden ayetlerin nüzul sırasına göre mefhum-mealleri hiçbir yorum yapılmadan, sadece ayetlerden mülhem başlıklar konulmak suretiyle okuyucunun idrakine sunulmuştur. İkinci bölümde de, Hz. Peygamberin “sözlerine” referans teşkil eden ve bir

İslam beyannamesi/manifestosu niteliği taşıyan ayetlerin nüzul sırasına göre mefhum-mealleri hiçbir yorum yapılmadan, sadece ayetlerden mülhem başlıklar konulmak suretiyle okuyucunun idrakine sunulmuştur. 20 Nisan 2010 Prof. Dr. Ali AKYÜZ

GİRİŞ

Hz. Peygamberin Düşünce Davranış Konuşma Kodları Nüzul Sırasına Göre Kod, kelime anlamı itibariyle harf, şifre, yasa, düstur demektir. Bizim değerlendirmemizde ise bir terim olarak; Hz. Peygamberin karakter ve şahsiyetini şekillendiren ilahi emir ve nehiylerin şifrelendiği kelime/kavramlardır. Mükerrerleri hariç olmak üzere, taşıdıkları nüanslar gerekçesiyle eşanlamlı olanları ibka edilmek suretiyle belirlediğimiz şifre ve KOD’lar 114 kelime/ kavramdan ibarettir. Bu çalışmanın iki önemli amacı vardır. Birincisi, ilahi himaye altında terbiye edilen Hz. Peygamberin beşeri-nebevi kimliğini doğru bir zeminde anlamak ve tanımlamak; ikincisi ise, Hz. Peygamberin örnekliğinde yaşamak sorumluluğunda olanların O’nu örnekleme keyfiyet ve kemiyetini ilmi bir dille belirlemektir. Böylece O’nun izinde yürümek isteyenlerin hem düşünce, hem davranış, hem de konuşma düzlemini belirleyen kelime ve kavramların bellenmesi ve öğrenilmesi daha kolay, daha somut, net ve daha belirleyicidir. Bu kelime/kavramlar Kur’an’ın kendini öğrenilmesi ve uygulanması kolay bir kitap olarak nitelemesine paralel biçimde, üstelik Kur’an-ı Kerim’deki sûre sayısına denk bir telmihle 114 kelime/kavramdır. Kur’an-ı Kerim’deki sûre sayısına tamı tamına uygun bu denkliğin hikmeti araştırmacılar için yepyeni ufuklar sunacak niteliktedir. Bu kod/şifrelerin birer eğitim/ öğretim konusu, prensibi ve kavramı olarak takdim edilmesi çok başarılı bir sonuç vaad etmektedir. Zira ergen bir insanın günlük ihtiyaçlarını 500-600 kelimeyle, bir çocuğun da 150-200 kelimeyle konuştuğu düşünülürse bu kolaylık, yani Kur’an’ın kolay olması konusu daha rahat anlaşılacaktır. O takdirde yapılan bu çalışmanın ilmi kıymeti, hem Hz. Peygamberi tesbit edilen kelime/kavramlar ekseninde kemaliyle tanıma hem de onu örnekleyenlere aynı kelimeler üzerinden uyma başarısı ve kolaylığı sunmasında saklıdır. Yani çocukların bile günlük dilde konuştukları 150-200 kelimelik bilgi sınırları ve kolaylığı içinde, sadece 114 kelime/kavram üzerinden yürütülen bir eğitim ve öğretim ameliyesi bu çalışmanın esası ve mihengidir. Aşağıda zikredilen kodların kelime anlamı ve onların kavramsal çerçevesini tesbit eden yorumları bu anlayış içinde okumak gerekmektedir. Tamamen Kur’an çerçevesinde gerçekleştirilen bu çalışma bir yönüyle Hz.

Peygamberi tanıtırken diğer yanıyla O’nu örnekleme konumunda olan müslümanın davranışlarını şekillendirmektedir. Kelime anlamıyla Hz. Peygambere hitab eden ifadeler, kavramsal çerçevesiyle müslümanın davranışlarına yön vermektedir. Özetle söylemek gerekirse 114 kelime/ kavramla Hz. Peygamberi ve öğretmek istediği dini, yetiştirmek istediği dindar şahsiyeti ve erdemli insanı belirlemek mümkündür. Aynı zamanda ifade edilen ve açıklanan kodlar, özelde Hz. Peygambere genelde herkese yükümlülük getiren İlahi emirler manzumesidir. Bu KOD’lar şunlardır:

Anlamı: Oku, söyle. Yorumu: Bu emir ve KOD’la; Hz. Peygamberin okuma ve öğrenmeye teşviki, bilgi ve bilgeliğin onun mesajındaki yeri ve önemi belirlenmektedir. Ona yöneltilen ilk emrin okuma ve öğrenme olması sebebiyle, Onu örneklemek isteyenlerin bu kelimenin ifade ettiği anlama göre şekillenmeleri gerekmektedir. Hz. Peygamberin yetiştirmek istediği insan tipine en uygun ve Onu örneklemede en başarılı kişi bu KOD’lamaya riayet eden insandır. Kur’an’ı anlamak esastır. Ancak anlamını bilmekle sadece okumak birbirinin alternatifi değildir. Kur’an her halükarda okunmalıdır. Aksini iddia etmek, anlamını bilmediği musiki şaheserlerini dinlemenin insana herhangi bir şey kazandırmayacağını söylemekle eş anlamlıdır. Bu ise boş laf, abesle iştigal ve mugalâtadır. Anlamını bilerek okumak çok büyük bir mazhariyettir. Fevkalade kazanımlar sunacağı da aşikârdır. Ancak Kur’an-ı Kerim anlamını bilmeden de olsa mutlaka okunmalıdır ve bunun karşılığındaki kazanımlar da fevkalade önemli ve büyüktür. Zira Kur’an kelamullahtır. Onu kendi musikisi, saygısı ve vecdi içinde okumak Allah’ı anmaktır. Bu okumanın insanı saran atmosferi içinde nice olgunluk ve kemalatın kapılarını aralayacak ruhi tekâmüllere hazır hale geldiği bir hakikattir. “Bir gün Hz. Peygamberin, Abdullah b. Mesud’a, ‘Bana Kur’an okur musun?’ talebine karşılık, İbn Mesud; ‘Ya Rasulallah! Kur’an sana nazil olmuşken ben sana nasıl Kur’an okuyabilirim ki?’ sözüne cevaben Hz. Peygamber; ‘Olsun, ben onu başkasından dinlemekten büyük haz ve mutluluk duyuyorum,’ buyurmuştur. Sonra da İbn Mesud, Nisa sûresinden birkaç ayet okuduktan sonra Hz. Peygamber, ‘bu kadarı kâfi’ dedi ve ben Hz. Peygambere baktığımda, yanaklarından aşağı gözyaşlarının süzüldüğünü gördüm.” Hz. Peygamber de, İbn Mesud da Kur’an’ın manasını biliyordu elbette… Ama hangi fem-i muhsinden dökülen Kur’an ayetleri, manasını bilmeyenleri de aynı duyarlılık ve vecd ile ağlatmasın? Kur’an sevgisi, sevdası ve kıraati ile bütün dünyamızı süslemeli, duyarlı gönüllere sahip olacak inceliği onun sedasıyla evlerimize davet etmeliyiz. Bu sesle büyümeli, gelişmeli, olgunlaşmalı, yaşlanmalı ve ölmeliyiz.

Anlamı: Kalk! Kalk artık! Yeter artık kalk! Davran! Haydi davran! Kalk dimdik dur, kalk namaz kıl, namaz için kalk. Yorumu: Sadece Allah’ın huzurunda hürmetle kıyama dikilmeyi şiar edinmeyi, ayrıca vakar, onur, özgüven ve iç dünyasıyla barışık kendi kimliğiyle onur duyan abide bir şahsiyet olarak dimdik, göğsünü gere gere duruşu da ifadelendiren bir emir ve örneklik teşkil eden bir KOD’lamadır. Kur’an-ı Kerim’de Hz. Peygambere genelde tüzel veya özel isimleri anılmak suretiyle hitap edilmektedir. Sadece iki yerde bir sıfatın isim olmasıyla hitap edildiği “Müddessir” ve “Müzzemmil” kelimelerin ardı sıra zikredilen kelimesi, gönül okşayıcı bir tebessümü telmih ederek örtünmek ve yatmak zamanı değil, kalkıp vakarla, kendiyle barışık bir halde çaba ve gayret gösterme demidir bu dem, anlamını da çerçevelemektedir. Tabir yerindeyse gecesini gündüzüne katarak, hem gönül dünyasını hem de insanlığı esenliğe çıkaracak erdemlerle bezenmenin ve onları başkalarına öğretmenin azim ve gayretiyle çabalamanın yorulmaz insanı olma çağrısıdır.

Anlamı: Uyar, dikkat çek. Yorumu: İnsanları, yakın akrabayı ve herkesi uyarmak ve onları karşı karşıya oldukları sorunlar, problem, görev ve sorumlulukları hakkında dikkatli olmaya çağırmak, aksi halde karşılaşacakları bela, musibet, dünyevi ve uhrevi ceza ve azabı onlara hatırlatmayı ifade eden, toplumsal sorumluluğu üstlenmeyi teşvik eden bir KOD’lamadır.

Anlamı: Büyük tanı, şanını yücelt, büyükle de büyükle! Yücelt ha yücelt! Yorumu: Allah’ı yüceltmek, O’ndan başkasına iltifat etmemek. İçinde yaşanılan çağın değerler manzumesi yerine, değerlere değer olma hususiyetini bahşeden yegâne ibadete layık büyük kudret Yüce Allah’ın azametinin bütünüyle idrak edilmesi. Bu idrakin hayatın bütününde fark edilmesi. Cahiliye kültüründe var olan şirkin terk edilmesi, tesadüflerin anaforunda, himayesiz olmadığının bilinciyle en yüce olanın gözetiminde olduğunun bilinmesini ifade eden bir KOD’lamadır.

Anlamı: Tertemiz tut, temizle, elbiseni tertemiz tut. Yorumu: Müslümanı kirli, pespaye görüntülerle sunan çağdaş dünyanın bilmediği ya da bilmek istemediği bir değerin tesbit edilmesidir. Hz. Peygamberin kimliğini teşekkül ettiren değerler manzumesinin vizyonu niteliğindeki temizlik, 5. sırada yer almaktadır. İmaj, sembol ve simgelerle kendini ifadelendirmenin fevkalade önemli olduğu modern çağda, gelişmişliğin de ölçüsü sayılan dış görünüm, Müslümanın şiarı olmalıdır. Güzel bir vizyon, görünüm, imaj ve tertemiz olmayı ifade ve teşvik eden, ferdi ve toplumsal bir KOD’lamadır.

Anlamı: Terk et, ayrıl, bırak, uzaklaş, kaçın! Yorumu: Öncelikle Allah’ın yasakladığı şeylerden kaçınmayı, kötülükleri, çirkinlikleri, haram ve yanlışları terk etmeyi, onlardan uzak durmayı ifade etmektedir. Aynı zamanda tebliğ esnasında müşrik, münafık, Yahudi, Hıristiyan muhalifleri tarafından yapılan kötülük, tebliğ esnasında karşılaştığı seviyesiz ve seciyesiz hareketler; ahlaksızlık, alay, hakaret, tuzak, iftira ve benzeri tavır ve davranışlara aynı ölçüsüzlük ve seviyesizlik içinde mukabele etmemeyi öneren, seviyeli, seciyeli, vakur ve güzel davranışı ifade ve teklif eden bir KOD’lamadır.

Anlamı: Başa kakma! Menfaat sağlama, Tüzel kişiliği istismar etme. Yorumu: Yaptığı işleri sadece Allah rızası için yapan, asla başa kakmayan, erdemlere ulaşmanın münhasıran iyi iş işlemekle mümkün olacağının bilinci ve inancı içinde olan bir fert duyarlılığıyla hayatını sürdüren, toplumsal iyileşmeye katkıda bulunan, erdemli insan olmanın kendine sunduğu imkânları fırsat bilip menfaat devşirme aracı yapmayan bir ahlaki olgunluk KOD’lamasıdır. Tüzel kişiliğin insana sağladığı itibarı menfaat devşirme aracına dönüştürmemeyi de ifade eden bu erdem günümüz dünyasının çağdaş problemlerine çok ciddi bir projeksiyon tutmaktadır. Klasik ve modernitenin en ciddi sorunu olacak, makam ve mevkiini menfaat devşirme aracına dönüştürecek statükoculuğu daha baştan tehdit sayıp reddeden mucizevî bir erdem çağrısıdır. İyiye ve güzele erişme ve değişmenin en ciddi düşmanına savaş açma ilanıdır. Teşekkür etmek ve şükran borcu olmak ve şükran ifade etmek beşeri münasebetlerde, insanlar arası ilişkilerde bir erdem ifadesi olmakla birlikle, minnet etmek, minnet altında koymak ve minnet altında kalmak İslami bir huy ve erdem değildir. Minnet etmek ve minnet altında kalmak ve minnet altında olmak ilahi bir nimet için duyulabilecek ve yaratana karşı hissedilecek ulvi bir şükran duygusudur. Kullar arası ilişkilerde ağır ve kabul edilemezdir. Bu sebeple kulların birbirine şükranı zarif bir nezaket kuralı, teşekkür etmemek bir kabalık ise de, minnet böyle değildir. Ne minnet etmek ne de minnet altında kalmak ve olmak beşeri vicdana yakışmaz. O Allah’a karşı duyulur ve ona yapılır. “Ey iman edenler! Allah’a ve ahiret gününe inanmadığı hâlde insanlara gösteriş olsun diye malını harcayan kimse gibi, sadakalarınızı başa kakmak ve gönül kırmak suretiyle boşa çıkarmayın…”(Bakara 264) “Müslüman olmalarını bir lütufta bulunmuş gibi sana hatırlatıyorlar. De ki: “Müslüman olmanızı bir lütuf gibi bana hatırlatıp başıma kakmayın. Tam tersine eğer doğru kimselerseniz sizi imana erdirmesinden dolayı Allah size lütufta bulunmuş oluyor.” Hucurât 17. ayetlerinin ifadesiyle de anlatılmak istenen işte budur. Allah başa kakar, ama kullar hayır, Allah’a minnet borcu hissedilir ama kullara hayır. Akl-ı selim sahibi hiçbir müslümanın ne bekleyeceği ne de yapacağı bir davranıştır.

Anlamı: Sabret, Sebat et, sabırla bekle, sabırlı ol, acele etme. Yorumu: Statükoyu değiştirmek, insanları erdemlere yöneltmek veya toplumsal iyileşmeye katkıda bulunmak isteyen bir insanın en çok ihtiyaç duyacağı huy ve erdem öncelikle ve ısrarla sabırdır. Sonuç elde etmenin en iksirli formülü sabırdır. Değişimler bütün zaman, zemin ve kültürlerde sancılı ve sıkıntılı olmuştur. Maddenin eylemsizliği kanununa denk bir ifadeyle her şey kendi konumu değiştirilirken direnir. Erdemden yana olanların mücadeleyi sürdürürken alay, iftira, zulüm, küstahlık, küçümseme, dedikodu, çekiştirme ve hakaret gibi davranışları pusmadan, saklanmadan, sinmeden, tırsmadan, özgüven ve mücadele azmini yitirmeden, vakarla, sükûnet, sabır ve teenni ile karşılamayı ifade eden bir KOD’lamadır. Güzel bir istikbalin Yüce Allah’ın yardım ve izniyle sizi beklediği inancıyla elinden gelen bütün gayret ve çabayla çırpınırken, zorluklar sebebiyle ümitsiz ve mükedder olmamaktır sabır… Sabır, zillet ve meskenet değildir… Sabır, izzet ve vakarla güçlük, zorluk ve zulme başkaldırıdır, direnmedir… Allah’ın mü’minleri yar ve yardımcısız koymayacağına dair tam olan bir inanç ve azimle, daha önceki mücadele sahiplerinin izi ve ardı sıra yeni ve güzel dünyalar inşa etme yorgunluğuna, güçlüğüne göğüs germedir sabır… “Gemisini kurtaran kaptandır” bencilliğiyle kendi huzurunu sağlayınca, müslüman kardeşlerinin akıbetini uzaktan riyakâr gözyaşlarıyla, duyarsızca, büyük bir vurdumduymazlıkla seyretme inadı ve ısrarı değildir sabır. Bilakis, “Kaptan gemisini kurtarmalıdır” duyarlılığı ve mecburiyeti içinde milletine yönelen dev dalgalara kafa tutabilme, göğüs gerebilme azmidir sabır… Her dem Yüce Allah’ın gözetimi altında, kudret elinde, yaptıklarının asla boşa gitmediği, gitmeyeceği inanç ve şuuru içinde, kul olma direnci ve zevkini iliklerinde hissetmedir sabır… Yüce Allah’ın hatırı için O’nun yolunda yürürken, kendi ürettiğiniz zorluklar anaforunda debelenmek değil, karşı karşıya geldiğiniz zorluklara hiçbir garaz ve ivaz gözetmeden gözü kara olmaktır sabır…

Nihayet, sevdasını miskin miskin oturup beklemek değil, takati kesilmiş, karasular inmiş dizlerine inat, kara sevdalı yürümektir sabır…

Anlamı: Boyun eğme, Sakın… ona uyma, itaat etme. Yorumu: Sivil itaatsizlik anlamında bir terim olan bu cümle hem tarihi hem de güncel perspektifleri olan, tepki ve karşı duruşları çerçeveleyen bir erdem öğretisidir. Kur’an-ı Kerim’de, Hz. Peygambere yaklaşık 65 yerde tekil nehiy kalıbıyla engelleyici kiple, 532 yerde de müspet emir kipiyle teşvik edici bir üslupla hitap edilmiştir. Bu ifadelerden ilki kelimesi, ikincisi de kelimesidir. İtaatin öğretilmesi gereken nebiye, öncelikle itaatsizliğin emredilmesi fevkalade önemlidir. Öyle anlaşılıyor ki, zamanının kirlenmiş, siyasi, sosyal, ekonomik, kültürel, ferdi ve itikadi atmosferinde Hz. Peygamberin, çok dikkatli ve duyarlı olması gerektiğini, karşı teklif ve tutumların engelleyici ve oyalayıcı taktik davranışlar olacağına binaen, asla itibar etmemesi emredilmektedir. Bu ifadeyle, Hz. Peygamberin tebliğ ettiği inanç ve düşüncenin kabulleri kadar bir red kültürü olduğu da öncelikle ve önemle vurgulanmaktadır. Nüzul sırası itibariyle ön sıralarda yer alan ve 7 defa tekrar edilen bu emir, ifade edilen red kültürünü/ kültürel reddi önemli kılmaktadır. Her öneriye açık olmak gibi bir zemin ve eksen kayması yerine, etiği ve estetiği olan önerilerle, olmazsa olmazlarını belirleyen ilahi bir sesin çağa dokunuşunu seslendirmektedir; “Resûlüm! Alabildiğine yemin eden, Aşağılık, Daima kusur arayıp kınayan, Durmadan lâf götürüp getiren, İyiliği hep engelleyen, Haddi aşan, Günaha dadanan, Kaba ve haşin, Soysuz kimselerden hiçbirine,

Mal ve oğulları/siyasi ve ekonomik nüfuzları vardır diye, Sakın boyun eğme!” “Kendini kendine yeterli görerek azan, Doğru yolda olan bir kulu, Namaz kılmaktan men eden, Peygamberi yalanlayan, Doğru yoldan yüz çeviren, Yalancı ve Günahkâr adama, Sakın uyma!” “Bizi anmaktan gafil, Kötü arzularına uymuş, İşi gücü aşırılık olan kimseye Hiçbir günahkâra, Hiçbir nanköre, Hakikati yalan sayanlara, Kâfirlere ve Münafıklara, Asla Boyun eğme!”

Anlamı: Secde et, boyun eğ, itaat et, büyük bir saygıyla eğil. Yorumu: Hürmet ve saygının en derin biçimi olan secde, sadece ve yalnız Allah’a yapılır. Ondan başka hiç kimseye, hiçbir sebeple bu engin saygı biçimiyle hürmet edilmez. Sadece ve yalnız Allah’a secde ve boyun eğmesi emredilen Hz. Peygambere, O’ndan başkasına boyun eğmemeyi öğreten bir KOD’lamadır. Çeşitli dini ritüellerde insanı küçülten, insan haysiyet ve onurunu zedeleyen hürmet ve saygı biçimlerinin hiçbirinin vasfı ve konumu ne olursa olsun hiç kimseye gösterilmesi kabul edilemez bir davranıştır. Zira beşeri münasebetlerdeki nezaket ve zarafet kuralları bu düzlemde kendini şekillendirmelidir. Beşeri nezaket kurallarının gerektirdiği ölçününün fevkinde, bazı antik toplumlarda hatta günümüz modern toplumlarında görülen yoga ve benzeri isimler altında icra edilen, sosyal ve dini ritüellerdeki el-ayak öpmeleri, reverans çekip yere kapanmalar, şeyh ve müritler arası ilişkilerdeki abartılar, maksadı ne olursa olsun insanın insana hürmetinin kabul edilemez abartılarıdır. İnsan, sadece Allah’ın önünde yere kapanıp sadece ve yalnızca O’na secde eden mükerrem bir varlıktır. Onun bu saygınlığını ihlal edecek hiçbir davranış, ona reva görülemez ve kabul edilemez.

Anlamı: Yaklaş, yakın ol, yakın dur, yalnızca O’na yaklaş. Yorumu: Sadece Allah’a yakın olmak, O’na yaklaşma çaba ve gayretiyle yorulmak ve yoğrulmak, O’nun emirlerine sıkı sıkıya bağlanarak rıza ve övgüsüne ermek anlamında bir KOD’lamadır. Kur’an-ı Kerim Müslümanlara, “Sizin dostunuz ancak Allah’tır, Resûlüdür ve Allah’ın emirlerine boyun eğerek namazı kılan, zekâtı veren mü’minlerdir.(Maide, 55)” ayetiyle kademe kademe yakınlık ve dostluk profilini sunmaktadır. Her müslümanın gayret ve himmeti de mutlak dostun emirleri muvacehesinde Allah’ın rızası ve yakınlığına ermek olmalıdır. Zira o, “Rabbin seni terk etmedi, sana darılmadı da!” buyruğunda olduğu gibi asla terk edip yüzüstü koymayan bir dosttur.

Anlamı: Bana bırak! Bırak bana! Bırak onları bir tarafa, Bırak onları! O halde bırak onları! Yorumu: Beşeri güç ve takati ölçüsünde insanlığa erdem ve faziletleri öğretmeye çalışan Hz. Peygamberin, karşılaştığı direnç, alay, hakaret, baskı, iftira ve kuşatmalar karşısında yaşadığı sıkıntı ve kederleri savan ve bertaraf eden bir sığınma ve savunma gücüyle desteklendiğini ifade eden bir KOD’lamadır. Kur’an’ı tebliğ esnasında, müşrikler tarafından pek çok olumsuz tavır, çirkin benzetme, alay, hiciv, dünyevi makam-mevki teklifiyle karşı karşıya kalan Hz. Peygambere, bu tavır ve teklifleri elinin tersiyle itip, müşriklerin şeytanî plan ve vesveselerine aldırmadan, onların başına gelecek bela ve musibetlerin anına dek erdemli çizgisinden hiç sapmadan kendi yoluna devam etmesini emir ve tavsiye eden bir erdem öğretisidir. Yüce Allah Ona; elinden geleni ve emredileni yapması gerektiğini, vüs’atı dışındaki şeyleri ise kendini üzmeden mutlak kudret sahibi olan Allah’a havale etmesi gerektiğini öğretmektedir. Bu sebeple Yüce Allah Kur’an-ı Kerim’de; “Kur’an’ı yalanlayanları bırak bana”, “Nimet içinde yüzen o yalancıları bırak bana”, “Yaratıp, kendisine geniş servet ve Oğullar verdiğim, Nimetleri önüne serdikçe serdiğim, Güya düşünüp taşınan, Ölçüp biçen, -canı çıkasıca, nasıl ölçüp biçmeyse!Sonra bakıp kaşlarını çatan, Suratını asan, En sonunda, kibrini yenemeyip sırt çeviren ve “Bu Kur’an, olsa olsa sihirbazlardan öğrenilip nakledilen bir sihirdir,

Bu, insan sözünden başka bir şey değildir.” diyen, Üstelik bir de nimetlerimi daha da arttırmamı boşu boşuna uman, Ayetlerimize karşı alabildiğine inatçı olan, Sarp bir yokuşa sardıracağım Kimseyi bana bırak!” “Biz, her peygambere, İnsan ve cin şeytanlarını düşman kıldık. Bunlar, aldatmak için birbirlerine Yaldızlı sözler fısıldarlar. Rabbin dileseydi onu da yapamazlardı. Onları uydurdukları şeylerle baş başa bırak!” “Sen bırak onları! Vaad edilen günlerine kavuşuncaya kadar Bâtıla dalsınlar, Oynayadursunlar.” “Artık çarpılacakları güne kadar Onları kendi hallerine bırak!” demek suretiyle Hz. Peygambere büyük bir teselli ve destek vaad etmektedir.

Anlamı: Asla olma, şüphecilerden olma. Yorumu: Tebliğ esnasında karşılaştığı güçlüklerden yılmak suretiyle ilahi emir ve sorumluluk gereği müsaade almadan başka diyara gitmemesi, hicret etmemesi, bir takım yarar ve menfaatleri olur temennisiyle kötüleri asla savunmaması ve onlardan yana tavır belirlememesini ifade ve emreden stratejik bir KOD’lamadır. “Rabbinin hükmünü sabırla bekle! Balık hikâyesinin kahramanı Yunus gibi yapma!” ayeti kerimesi, özellikle İslamî tebliğin ilk yıllarında karşılaştığı büyük direnç ve boykot hareketinde Hz. Peygamberin ne büyük zorluklar yaşadığını anlatan ve Onun bütün zorluklara rağmen sükûnet, sabır ve teenni ile hareket etmesi gerektiğini ve mücadelesine belirlenen yer ve coğrafyada devam etmesi gerektiğini vurgulayan bir tesellidir. Daha sonra da Medine’de Hıristiyan ve Yahudiler tarafından kendisine gösterilen direnç ve polemiklere aldırmaması ve Hz. İsa ile ilgili kendisine vahyedilenlerin Allah katından olduğu, kim ne derse desin onlardan asla şüphe etmemesi gerektiği bildirilmekte ve kendi peygamberlerine, kitaplarına ihanet edip tahrif eden bu hıyanet kumkumasını ciddiye almaması emredilmektedir. Bu konuda Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyrulmaktadır; “Allah katında yaratılışları bakımından İsa’nın durumu, Âdem’in durumu gibidir: Onu topraktan yarattı. Sonra ona “ol” dedi. O da hemen oluverdi. Gerçek, Rabbinden gelendir. Öyle ise şüphecilerden olma!” “Allah’ın sana gösterdiği şekilde İnsanlar arasında hükmedesin diye, Sana Kitab’ı indirdik, Hainlerden taraf olma! Kendilerine hıyanet edenleri savunma!”

Anlamı: Biraz azalt, azalt, eksilt. Yorumu: İnsanları aydınlatma görevi üslenen Hz. Peygamber, gündüzleri çok yorucu bir mücadele sürdürürken, geceleri de ibadetle ve Kur’an okuyarak bilgisini artırmakla emrolunmuştu. Rivayete göre, Hz. Peygamberin çok ibadet ettiğini gören Kureyş müşrikleri, “Allah, bu Kur’an’ı Muhammed’e sıkıntı çeksin diye gönderdi” demeleri üzerine TâHâ sûresinin; “Ey Muhammed! Biz, Kur’an’ı sana sıkıntı çekesin diye değil, ancak Allah’tan sakınacaklara bir öğüt olsun diye indirdik” ilk ayetleri inmiştir. Açıklama sadedinde bulunduğumuz ayetler de Hz. Peygamberin gece ibadetlerini azaltma ya da çoğaltma, gecenin yarısını, biraz fazlasını veya biraz azını ibadetle geçirmesi konusunda tercih ve ihtiyarını kendisine sunan bir KOD’lamadır.

Anlamı: Çoğalt, artır, ziyade et. Yorumu: Geceleri ibadet ve Kur’an okumak suretiyle ilahi kitabın nuruyla tenevvür eden Hz. Peygamberin, yorucu mesaisinin gerektirdiği ölçüde gece ibadetlerini biraz artırma ihtiyarına sahip olduğunu ifade eden bir KOD’lamadır.

Anlamı: Tane tane oku! Anlamını duyarak! Yorumu: Kur’an’ı dikkatle, anlamını düşünerek, mükellefiyetlerini belirleyerek, büyük bir vecd ve huşu içinde okumayı, hitaplarındaki nüansları fark ederek anlamayı öneren bir KOD’lamadır. Kur’an herhangi bir söz değildir. O Allah kelamıdır. Bu sebeple o rastgele söylenmiş bir söz değildir. Beşeri sözlerin ma’lul olduğu kusur ve eksiklerden masun ve münezzehtir. Bu sebeple yüce Allah; “De ki: “Andolsun, insanlar ve cinler bu Kur’an’ın bir benzerini getirmek üzere toplansalar ve birbirlerine de destek olsalar, yine onun benzerini getiremezler.” demek suretiyle onun bu keyfiyetine dikkat çekmektedir. Her kelimesinde, her satırında, her ayetinde, her sayfasında, her sûresinde ve birbirleriyle ardışık olarak zikredilmesinde mutlak bir münasebet ve muhtevası derin anlamlı ilişkiler vardır. Her kelimenin kullanılışında özel bir anlam ve hedef gözetilmiştir. Ancak bu incelikleri tesbit etmek ve birtakım sayısal ilişkiler bulmakla, Kur’an’ı değerlendirmek arasındaki ince çizgiyi ihlal etmek aynı şey değildir. Onu bir takım rakamsal kurguların müphem girdaplarında okuyup anlamak, “ebced” hesabının anaforunda tefsir etmek, sapma ve inhiraftır. Kur’an, ifadelerindeki sade anlam ve anlatım muhtevasında okunup anlamlandırılmalıdır.

Anlamı: Yâd et, an, vefa göster, zikret, hatırla, hatırlat… Yorumu: Yüce Allah’ı anma, hatırlama, nimetlerini hatırlayarak O’na kullukta daha dikkatli olma, diliyle yâd etme, adını anma, zikretme kadar zihin ve gönül dünyasında O’nun sevgi ve saygısını yüceltip emir ve kurallarına bağlılıkta zinde bir zihin ve gönül dünyasına sahip olma erdemine ulaşmayı ifade eden bir KOD’lamadır. Bu ifadeden anlaşılacağı üzere Allah’ı zikretmek, O’nun emirlerini zihin ve gönül dünyasında diri tutmak anlamına geldiği gibi, yüce isimlerini dilinden düşürmemek gibi lisanî zikri de ihtiva eder. Zira dil, gönül dünyasının dışa açılan penceresidir. Dil ne söylerse gönül onunla meşgul olur. Nasıl ki konuştuğunuz şeyler, söylediğiniz sözler, terennüm ettiğiniz şarkılar, ahlaki ve fikri seviye ve seciyenizi şekillendirir, davranışlarınızı yönlendirirse, Allah’ı anmak, O’nu zikretmek, adını telaffuz etmek insanı erdemlere yöneltir. Telaffuz ettiğiniz sözlerin yücelik ve mehabeti sizi etkiler ve vakara yöneltir. Davranışları ve dili pespayeliklerle meşgul birinin ahlaki seciyesi yücelmez. Bu sebeple dil ile gönül arasında sıkı bir alaka vardır. Zikrullah kavramını daraltmak ve insanların diliyle Allah’ın adını söyleyip yâd etmesini, tesbih ve tehlil ile O’nun isimlerini telaffuz edip sayıklamayı dini terminolojinin dışında göstermeye yeltenmek, anlaşılması güç bir ukalalık, Müslümanlıkla kabili te’lif olmayan bir laf-ı güzaf ve cürümdür. “En güzel isimler Allah’ındır. O’na o güzel isimleriyle dua edin ve O’nun isimleri hakkında gerçeği çarpıtanları bırakın. Onlar yaptıklarının cezasına çarptırılacaklardır.”(A’raf, 180) ifadesiyle Yüce Allah’ı anmamız emredilmektedir. Ayrıca Yüce Allah’ın ismini, Celalini telaffuz edip anmak gibi nimetlerini de anmayı, söylemeyi, hatırlamayı, yâd etmeyi de Kur’an’daki şu buyruğuyla; “Sizi uyarması için içinizden bir adam aracılığıyla Rabbinizden size bir zikir (vahy ve öğüt) gelmesine şaştınız mı? Hatırlayın ki, Allah sizi Nûh kavminden sonra onların yerine getirdi ve sizi yaratılış itibariyle daha güçlü kıldı. Allah’ın nimetlerini hatırlayın ki kurtuluşa eresiniz.”(A’raf, 69) “Hatırlayın ki Allah Âd kavminden sonra, sizi onların yerine getirdi ve sizi yeryüzünde yerleştirdi. Yerin ovalarında köşkler kuruyor, dağları oyup evler yapıyorsunuz. Artık Allah’ın nimetlerini anın da yeryüzünde bozgunculuk yaparak karışıklık çıkarmayın.”(A’raf, 74) zikir saymaktadır. Dil pınarından ne dökülürse, gönül kovasına o dolmaktadır. Bu sebeple Yüce Allah, Kur’an-ı Kerim’de “Kullarıma söyle, sözün en güzelini söylesinler” demek suretiyle dil ile gönül arasındaki sıkı ilişkiye dikkat çekmektedir.

Edebiyat ve tarih literatürü bize bu beşeri olgunun sayısız dokümanlarını sunmaktadır. Onlara olan aşk ve sevgimizi sözlere, güftelere ve bestelere yazdık. Efsaneleriyle masallar ve ninniler söyledik. Bu duygularla bir millet olduk, emsalsiz bir kültür besteledik. Biz sevdiklerimizi ve kahramanlarımızı yâd ederek gelecek nesillerimize erdem ve vefa öğretiriz. Vefalı davranarak vefa öğretilir. Bize emek verenlere vefasızlık ederek gelecek nesillere saygı, sevgi ve vefayı öğretemeyiz. Güzel, seviyeli ve seciyeli mahfillerde anılmak, bizim için nasıl övgü ve sevinç vesilesiyse Yüce Allah’ı da her dem anmak onun rızasına vesiledir. Dost meclisinde saygı ve sevgiyle anılmak ne büyük mazhariyet ve mutluluktur. Allah’ı anmakla da meclislerini şereflendirmek, gönülleri her dem diri tutmak, her akıllı mü’min için bir mazhariyettir. Zira Allah kendi dostlarını anmayı Hz. Peygambere emretmiş ve böylece onları örnek kullar olarak ebedileştirmiş ve insanlığa abide şahsiyetler olarak takdim etmiştir. Kur’an-ı Kerim, Hz. Davud’u, Hz. Meryem’i, Hz. İbrahim’i, Hz. İshak’ı, Hz. Yakub’u, Hz. İdris’i, Hz. İsmail’i, Hz. Musa’yı, Hz. Hud’u, Hz. Eyyub’u, Hz. Zekeriya’yı, Hz. Süleyman’ı, Hz. Yunus’u, Hz. Zü’l-kifl’i anmak ve onların hatıralarından güzel anekdotlar nakletmek suretiyle, örneklik ve vefa öğretiminin yaşayan karakterleri olarak onları ebedileştirmiştir. Netice itibariyle dostu hatırlamak, dostun iyilik ve ihsanını hatırlamak, dostun dostunu hatırlamak zikirdir. Zikir vefadır. Vefa, erdemli bir insanın olmazsa olmaz vasfıdır. Vefasız insanı kim sever ki Allah sevsin…

Anlamı: Kendini ada! Kendini O’na ada, O’na yönel, başkasından kesilerek O’na yönel. Yorumu: Kendisine bu kadar lütuf ve ihsanda bulunan Yüce Allah’a kendini adamayı, sadece O’na yönelmeyi, varlığını kâinatın sahibi olan Yüce Yaratana adamayı, her şeyiyle güzeller güzeli şaha yönelmeyi anlatan bir KOD’lamadır. Geçici dünya haz ve nimetlerine aldanmamayı, kalıcı ve ebedî olana yönelmeyi öğreten, pişmanlıklardan kurtulmanın yegâne yolunun hiç terk etmeyen, unutmayan bir sevgiliye ram olmaktan geçtiğini hatırlatan bir serlevhadır.

Anlamı: Sığın, edin; dost edin, Öyleyse yalnız O’nun himayesine sığın. Yorumu: Sadece yüce Allah’ı dost edinmeyi, başka dostlukların faniliğini anlatan, gerçek dostun ezeli-ebedi-vazgeçilmez mutlak varlık olan Allah olduğunu Hz. Peygambere hatırlatan bir KOD’lamadır. Kur’an-ı Kerim, “Eğer Allah’a, Peygambere ve Ona indirilene (Kur’an’a) inanıyor olsalardı, onları (müşrikleri) dost edinmezlerdi. Fakat onlardan birçoğu fasık kimselerdir.(Maide, 81)” De ki: “Gökleri ve yeri yoktan var eden, yedirdiği halde yemeyen Allah’tan başkasını mı dost edineceğim!(En’am, 14)” “Allah, bir kısmına hidayet etti, bir kısmına da sapıklık lâyık oldu. Çünkü onlar Allah’ı bırakıp şeytanları dost edinmişlerdi. Kendilerinin de doğru yolda olduklarını sanıyorlardı.”(A’raf, 30) ifadeleriyle bu gerçekliği dile getirmektedir.

Anlamı: Mühlet ver, süre ver, bekle, kendi haline bırak. Yorumu: Hz. Peygamberin mücadelesinde sabır, sükûnet ve teenni ile hareket etmesi gerektiğini, sosyolojik ve kültürel değişimin kolay ve çabuk olmadığını, bu sebeple de muhataplarına; müşriklere biraz süre tanıması, kendi iç dünyalarında nefis muhasebesi yapacak zamanı onlara tanıması, acele etmemesi gerektiğini ona ihtar eden bir KOD’lamadır. Aceleciliklerin getirdiği yanlışlık ve inhiraflardan uzak durmayı, hemen sonuç almak isteyen beşeri arayışlardan kaçınmayı ona hatırlatan bir siyasal, sosyal, pedagojik ve kültürel perspektiftir. Zira acelecilik, yorgunluk, ümitsizlik ve öfkeyi tetikler. Sonuç itibariyle de dayanma gücü ve sabrı örselenen beşer, öfkesiyle hareket etmeye başlar. Başarı hayal olur.

Anlamı: Tesbih et. Yorumu: Gece-gündüz, sabah-akşam her dem Yüce Rabbinin adını anmayı, O’nu kusur ve noksanlıklardan tenzih etmeyi, varlık âlemindeki mahlûkatta vaki olan kusurlardan hiçbirisi kendinde bulunmayan; unutmayan, uyumayan, yorulmayan, varlık nev’inin muhtaç olduğu şeylerden münezzeh olan, yegâne güç ve kudret sahibi; varı-yoğu, hayatıölümü her şeyi yaratan Yüce Allah’ı anmayı ve O’nu böyle tanımayı emreden bir KOD’lamadır. “Yaratıp düzene koyan, Takdir edip yol gösteren, Topraktan yeşil otu çıkarıp Sonra da onu kapkara bir sel artığına çeviren Yüce Rabbinin adını tesbih et!”

Anlamı: Öğüt ver, nasihat et! Sen öğüt ver! Sen yine de öğüt ver! O halde sen öğüt ver! Yorumu: Peygamberin görevi, kendisinin de sorumlu olduğu vahyi herkese ulaştırmak ve vahyin ölçüsüyle hareket etmek suretiyle örnekleyerek uygulanabilir hale getirmektir. Bu yükümlülüğü üslenen Hz. Peygamberin herkese Kur’an’la öğüt vermesini ifade ve emreden bir KOD’lamadır. Kitab’la öğüt vermeyi kabullenip de sünneti dışlamak Kur’an’ı anlamamaktır. Kitab-sünnet ayırımı yaparak iki ayrı delil ve naslar topluluğundan söz etmek ve sünneti Kur’an’a alternatif naslar manzumesi olarak takdim etme vehim ve cürmü yerine, Kitab’ın davranış ve sözleriyle yetiştirdiği nebiyi ve onun kitaba uymadaki hassasiyetini ve gösterdiği hedefe yürümedeki başarısını izlemek, bu vehmi izale etmek için en doğru ve samimi yol, Kur’an-sünnet bütünlüğünü anlamak için de en doğru usuldür. Kur’an neyi “yap” dediyse peygamber onu yapmıştır, neyi “söyle” dediyse de onu söylemiştir. İkilik yok birlik var. İki ayrı ses yok, bir ses var. Hz. Peygamberin örnekliğinin yegâne referansı olan Kur’anı Kerim, açık bir dille onun bu kimliğine bizzat Yüce Allah’ı şahit tutmakta ve onun söz ve davranışlarındaki dürüstlük ve doğruluğu; “Çünkü sen hiç şüphesiz hakka götüren dosdoğru bir yol üzerindesin.”(Hac, 67) “Şüphesiz sen onları doğru bir yola çağırıyorsun.”(Mü’minûn, 73) “Sen elbette dosdoğru bir yol üzere (peygamber) gönderilenlerdensin.”(Yâsîn, 4) “Şüphesiz ki sen doğru bir yola iletiyorsun.”(Şura, 52) “Öyle ise sana vahyedilene sımsıkı sarıl. Şüphesiz sen doğru bir yol üzeresin.” (Zuhruf, 43) “Sen elbette yüce bir ahlâk üzeresin.”(Kalem, 4) ifadeleriyle onaylamak suretiyle refere etmektedir. Hem Kur’an bize yeter deyip hem de Kur’an’ın onayladığı ve her ayetinde muhatap sayıp yücelttiği bir nebiyi; onun davranış ve sözlerini hiçe saymak da neyin nesi? Kimin sesi?.. Ayrıca Kur’an; “Mucizeler, ancak Allah’ın katındadır. Ben ise sadece apaçık bir uyarıcıyım Kendilerine okunmakta olan Kitab’ı Sana indirmemiz onlara yetmemiş mi? Elbette iman eden bir kavim için onda rahmet ve ibret vardır.

De ki: Benimle sizin aranızda şahit olarak Allah yeter. O, göklerde ve yerde ne varsa bilir. Bâtıla inanıp Allah’ı inkâr edenler var ya, İşte! Ziyana uğrayacaklar onlardır.” “Sen resûl olarak gönderilmiş bir kimse değilsin” diyen kâfirlere De ki: Benimle sizin aranızda şahit olarak Allah ve Yanında Kitab’ın bilgisi olan Peygamber yeter.” “Ayetlerimiz geldiğinde onu inkâr edenlere,” “Bu, apaçık bir büyüdür” ya da “Yoksa Onu kendisi mi uydurdu” diyenlere De ki: Eğer onu ben uydurmuşsam, Allah tarafından bana gelecek şeyi savmaya Gücünüz yetmez. O, sizin Kur’an hakkında yaptığınız taşkınlıkları çok daha iyi bilir. Benimle sizin aranızda şahit olarak O yeter.” fermanıyla da herkese en gür sesiyle öğüdünü bir kez daha yinelemektedir. Din, mutlaka Kitap ve sünnetle anlatılmalıdır. Öğüt mutlaka Kur’an’la ve onun tebliğcisi Hz. Peygamberle olur. Bunları terk ederek başka örnek ve önderlerle din anlatılmaz. Bu bir inhiraf ve sapmadır. Zira hiçbir şey kendi saffetini onlar kadar muhafaza edememiş ve zamanın getirdiği yozlaşma

ve bozulmalardan kendini koruyamamıştır. Hiçbiri Kitap ve sünnete lutfedilen muhafaza ve himayeye mazhar olamamıştır. Hepsi yozlaşma ve bozulmadan kısmen de olsa kendi payına düşeni almıştır. İslama ve Müslümanlara emek verenlere vefa ve onları hayırla yâd etmek gibi erdemli davranışlar ve onları saygı, sevgi ve dualarla hatırlamak kadirşinaslığı bir görev olmakla beraber ve bu hakları baki kalmak kaydı bir yana, asla dini onların önderliğinde sunma hakkını kimseye vermez. Şimdilerde şahit olduğumuz -İslama ve Müslümanlara nihayetsiz emek vermiş, tartışmasız kıymetli önder şahsiyetler olmaları bir yanaMevlana ve Yunus Emre vb. üzerinden inşa edilmeye çalışılan anlayış, dinler arası diyalog formatına uygun, özünden soyutlanmış, peygambersiz, kitapsız, folklorik, kültürel bir din fenomenidir. Dinlerin ortak ilahi, dua ve ritüellerine alkış tutmak, kendi özünden uzaklaşmak, merkezi beğenmeyerek eksende durmayı yeğlemek, inanç şarlatanlığı, şaklabanlık ve meddahlıktır. Ayyuka çıkmış hoşgörü söylemlerinin arkasına gizlenen çehre, daha önceleri inciboncuk vererek Afrika’nın altınlarını çalan Avrupa’nın cingözlüğünü hatırlatmak suretiyle alaylı bir edayla sırıtmaktadır…

Anlamı: Sakın ezme, haksızlık etme. Yorumu: Yetim ve kimsesizlerin korunup kollanması ve gözetilmesi, onların sahiplenilmesini emreden bir KOD’lamadır. Hz. Peygamberi; “Yetim ve kimsesizlerin, güçsüzlerin itilip kakıldığı bir toplum yücelmez”, “Yetim ve kimsesizleri himaye edenlerle cennette yan yanayım” ayrıca; “Allah’ım! İki zayıf ve güçsüzün hakkını almaya ve korumaya kararlıyım: Yetim ve kadın…” demek suretiyle kimsesizleri sahiplenmeye yönelten de bu ilahi emirdir. Bu davranış, Hz. Peygamberin örneklik ve önderliğine uyduğunu söyleyen ve düşünen herkesin vazgeçemeyeceği bir erdemdir.

Anlamı: Sakın azarlama, geri çevirme. Yorumu: Muhtaç olanları, dara düşenleri, yoksul ve fakirleri himaye etmeyi, onların ihtiyaçlarını büyük bir nezaket ve zarafetle itip-kakmadan, onurlarını kırmadan, zedelemeden, incitmeden karşılamayı anlatan bir KOD’lamadır. Muhtaç olmak, dara düşmek zordur. Bu zorluk, Kur’an-ı Kerim’de; Sadakalar, kendilerini Allah yoluna adayan, yeryüzünde dolaşmaya güç yetiremeyen fakirler içindir. İffetlerinden dolayı dilenmedikleri için, bilmeyen onları zengin sanır. Sen onları yüzlerinden tanırsın. İnsanlardan arsızca bir şey istemezler. Siz hayır olarak ne verirseniz, şüphesiz Allah onu bilir.”(Bakara, 273) ifadeleriyle dile getirilir. Zorda olanların, dara düşenlerin yardımına koşmak, imdadına yetişmek, Yüce Allah’ın merhamet ve yardımına da vesiledir.

Anlamı: Anlat da anlat! Söyle ha söyle! Minnet ve şükranla an! Yorumu: Yoksul, fakir, yetim ve kimsesiz iken Hz. Peygamberi himaye edip nice nimetlere ulaştıran, nice erdemlere yükselten, sayısız nimetler bahşeden Yüce Allah’ı her dem hatırlayıp O’nun ikram ve nimetlerini söyleyip anlatması, nimetlerin gerçek sahibinin Yüce Allah olduğunun bilincinde olması gerektiğini ihtar eden bir KOD’lamadır. Yüce Allah, Hz. Peygambere; “Seni bırakmayan ve sana darılmayan, Yakında sana hoşnut olacağın kadar İhsanda bulunacak olan, Seni yetim bulup barındıran, Şaşırmış bulup da yol gösteren, Fakir bulup zengin eden Rabbin için -bunları hatırla ve öyleyseYetimi sakın ezme! Muhtaç olanı, El açıp isteyeni Sakın azarlama! “Rabbinin nimetini minnet ve şükranla an!” demek suretiyle bu erdemi öğretmektedir. Her hayrın ve şerrin mutlak yaratıcısı olan Allah’ın lütfu olmadan bu güzelliklere ermenin mümkün olmadığının bilinmesi gerektiğini ifade eden bir erdem öğretisidir. Çaba ve gayretin lüzumu aşikâr olmakla birlikte, her çaba başarıyı getirecektir diye bir kural yoktur. Bu sebeple Karun gibilerin “Ben layık olduğum, çalıştığım ve hak ettiğim için bu varlığı hak ettim ve onu elde ettim” bakışı nimetin gerçek sahibine ihanettir. Nimetler, gerçek sahibine şükredildikçe artar, inkâr edildikçe eksilir ve nice musibetleri celb eder. Her Müslüman, Hz. Peygamberin ahlaki önderliğinde bu erdemi sahiplenmelidir.

Anlamı: Hemen başka işe koyul, sağlam dur, dik dur, kalk yorul. Yorumu: İnsanoğluna yepyeni bir dünya, içinde bulundukları çağın yozlaşmış ve aşınmış değerlerine karşılık yeni, yepyeni değerler kazandırmak için gönderilen Hz. Peygambere, hak ve hakikati öğretmek için yorulmadan, bıkmadan, usanmadan, durmadan çalışmayı, özgüveni tam olarak dik durmayı, her fırsatta ilahi emirleri muhataplarına örnekleyip anlatmayı anlatan bir KOD’lamadır. İddiası ve içinde bulunduğu çağın değerler erozyonuna karşı söyleyecek sözü olan her erdem sahibinin ihtiyaç duyacağı bir davranış biçimi olduğu aşikârdır. Aynı zamanda bu emir, boş zaman söylemleriyle, kısacık ömür nimetini hiçe sayan ve insanlığı boş avuntularla oyalayan çağın yanlışlarına karşı dikkatli olmaya çağıran çok ciddi bir ahlaki öğretidir. Boş zaman yok, boşa harcanan zaman var. Hayatı ve bir nefesi bile geri getirilemeyecek ömür nimetini bu muhteva içinde dolu dolu yaşamak ve güzel işlerle değerlendirmek gerekmektedir.

Anlamı: Yönel, istek ve sevgiyle yönel, ilgi duy, rağbet et. Yorumu: Büyük bir çaba ve gayret gerektiren tebliğ sorumluluğunu üslenen Hz. Peygamberin, her beşer gibi sevgi, saygı ve muhabbet besleyeceği yegâne zatın Yüce Allah olduğunu anlatan bir KOD’lamadır. En güçlü muharrik aşk ve sevgidir. Dünyada var olan her şey bir yana ilahi aşk ve muhabbet bir yana… Dünya haz ve nimetlerinden istifade etmesinin meşru olduğu aşikâr olmakla birlikte, beşer gönlünün dünyevi güzellikleri sevmeye müsait ve mütemayil olduğu gerçekliği karşısında Hz. Peygamberden dikkatli davranması istenmektedir. Bu emir, Hz. Peygamberin ilgisinin, rağbetinin, sevgisinin ve sonsuz muhabbetinin sadece ve yalnızca Yüce Allah’a yönelmesini istemektedir.

Anlamı: Namaz kıl! Dua et, Kulluk et. Yorumu: Kulluğun en önemli göstergesi, dua ve namazdır. Yüce Allah’ın huzurunda ta’zim ve hürmetle eğilerek, yalnızca O’na kulluk etmesi gerektiğini anlatan bir KOD’lamadır. Namaz İslam’ın en temel umdelerinden ve müslümanın alamet-i farikası değerinde bir ibadettir. Hiçbir şekilde, hiçbir sebeple tartışma mevzu edilemez, her halükarda eda edilmesi gereken mü’minin vizyon ve şiarıdır. Yazılı ve görsel basın aracılığıyla zaman zaman esnetilip aşındırılmaya çalışılan ibadet ve namaz konusu, İslam’ın ve imanın şartları meselesi, değerler erozyonunun sınırlarının pervasızlığı ve sınır tanımadığının en belirgin işaretidir. Çok değil birazcık Kur’an ve sünnet bilgisi olan, Peygamberin hayatından zerrece haberdar olan bir kimsenin tartışma konusu yapması şöyle dursun, havasını bile teneffüs etmeye itibar etmeyeceği kirlilik oranı yoğun bir atmosferdir.

Anlamı: Kurban kes. Yorumu: Allah’ın kendisine lutfettiği nimetlere karşılık olmak üzere, sahip olduğu mal ve mülkten, yine insanların istifadesine sunmak üzere bazı hayvanları kurban etmesini emreden bir KOD’lama ve erdem çağrısıdır. İnandığı kutsallarına sahip olduğu varlıkları kurban etme güdüsü, insanoğlunun fıtri bir eğilimidir. Antik ve modern çağda çeşitli inanış biçimlerinde bu davranışın olumlu olumsuz pek çok örneğini görmek mümkündür. Hatta çoğu kez insanoğlunun kendi hemcinslerini; erkek ya da kız çocuklarını tanrı saydıkları kutsalları uğruna kurban ettikleri zalimce uygulamalar tarihin hafızasında kayıtlıdır. İslam her insanın içinde var olan bu adama ve teşekkür güdüsünü tatmin etmek ve onu doğruya kanalize etmek için kurallar va’z etmiş hem de insanın asla ve asla hiçbir kutsala kurban edilemeyeceğini anlatmak için Hz. İbrahim’in oğlunu kurban etme hikâyesini Kur’an-ı Kerim’de anlatmak suretiyle reddetmiş ve sonsuza dek bu konuyu kapatmıştır. Şöyle ki; “ ‘Ey Rabbim! Bana salihlerden olacak bir çocuk bağışla.’ Biz de ona uysal bir oğul müjdeledik. Çocuk kendisiyle birlikte koşup yürüyecek yaşa gelince İbrahim ona, ‘Yavrum, ben rüyamda seni boğazladığımı gördüm. Düşün bakalım, ne dersin?’ dedi. O da, ‘Babacığım, emrolunduğun şeyi yap. İnşallah beni sabredenlerden bulacaksın’ dedi. Nihayet her ikisi de (Allah’ın emrine) boyun eğip, İbrahim de onu (boğazlamak için) yüzüstü yere yatırınca ona, şöyle seslendik: ‘Ey İbrahim!’ ‘Gördüğün rüyanın hükmünü yerine getirdin. Şüphesiz biz iyilik yapanları böyle mükâfatlandırırız.’ ‘Şüphesiz bu apaçık bir imtihandır.’ Biz, (İbrahim’e) büyük bir kurbanlık vererek onu (İsmail’i) kurtardık. Sonradan gelenler arasında ona güzel bir ad bıraktık.

İbrahim’e selâm olsun. İyilik yapanları işte böyle mükâfatlandırırız. Çünkü o mü’min kullarımızdandı.”(Sâffât, 100-111) ifadeleriyle bir peygamberin sözlü değil, davranış hikâyesi olarak nakledilmesi, hiçbir yorum ve istidlale gerek olmadan insanın asla kurban edilemeyeceği olgusunun istisnasız herkese uygulamalı olarak ilanını içermektedir. İnsan hiçbir kutsala kurban edilemez. Hiç kimse bir başka insanın, kanı, malı, canı, ırzı ve haysiyeti üzerinden onları istismar ve feda etmek suretiyle olgunluk ve erdemlere ulaşamaz. Ancak kendi sahip olduklarını hukukuna riayet etmek kaydıyla erdemlere ulaşma vasıtası yapabilir.

Anlamı: De, de ki, söyle, ilan et, açıkça söyle! Yorumu: Hz. Peygambere, her şeyi, herkese ve her zaman söylemeyi, kendi düşünce, inanç, davranış ve konuşma sınırlarını, öğretisinin muhtevasını bıkmadan, usanmadan, yorulmadan açıkça anlatmayı emreden bir KOD’lamadır. Bu üslupla zikredilen emirler tetkik edildiğinde, İslami bir manifesto/beyanname niteliği taşıyan bu emirler manzumesinin muhtevası; “İman, ilim, ibadet ve kulluk, mağfiret, sığınma, tevekkül, nimetleri takdir etmek ve sorumluluk, dünyayı imar etme bilinci, tevhid, ihlâs ve samimiyet, Allah’tan sakınmak, şirkten ve nifaktan kaçınmak, yönetim-otorite ve yasama, kimlik-tavır-duruşvakar-özgüven ve meydan okuma, kıyamet, diriliş, ölüm, ahiret, yaratılış, iyilik, dürüstlük, adalet ve zulüm, haksız yere adam öldürmemek, suçun şahsiliği, tenzih ve ibrâ, davet-çağrı-zerâfet ve ihsan, cihad-mücadele, cedel ve üslup, seçim ve irâde özgürlüğü, hevâ-heves ve arzuların peşinden koşmamak” ana fikri çerçevesinde özetlenebilir. Bu ifade aynı zamanda Hz. Peygamberin hadislerinin muhtevasıyla ilgili olarak, inanç, davranış, düşünce ve konuşma alanlarını belirleyen bir düzlemi de çerçevelemektedir. Kur’an-ı Kerim’de ilk kez, 18. sırada nazil olan Kâfirûn sûresinde kullanılan kelimesi tebliğin artık açıktan yapılması gerektiğini, gizlilik döneminin sona erdiğini emreden bir deklarasyondur. Kur’an-ı Kerim’de yaklaşık 309 yerde zikredilen bu kelime ile açıklanan emir ve tavsiyeler İslam’ın bütün değerler sistemini özetleyen bir manifestodur. Bu emirle deklare edilen manifestonun kültürel, siyasal, sosyal, hukuki ve ferdi en güzel örneklerini şu ayet-i kerimeler özetlemektedir; “De ki: Gelin! Rabbinizin size neleri haram kıldığını okuyayım: O’na hiçbir şeyi ortak koşmayın, Ana-babaya iyilik edin, Fakirlik korkusuyla çocuklarınızı öldürmeyin-hepinizin rızkını biz veririz-; Kötülüklerin açığına da gizlisine de yaklaşmayın ve

Allah’ın yasakladığı cana haksız yere kıymayın! İşte bunlar Allah’ın size emrettikleridir. Umulur ki düşünüp anlarsınız. Rüşd çağına erişinceye kadar, Yetimin malına, sadece en iyi tutumla yaklaşın; Ölçü ve tartıyı adaletle yapın. Biz herkese ancak gücünün yettiği kadarını yükleriz. Söz söylediğiniz zaman, yakınlarınız dahi olsa Adaletli olun, Allah’a verdiğiniz sözü tutun. İşte Allah size, iyice düşünesiniz diye bunları emretti. Şüphesiz bu, benim dosdoğru yolumdur. Buna uyun. Başka yollara uymayın. Zira o yollar sizi Allah’ın yolundan ayırır. İşte sakınmanız için, Allah size bunları emretti.(En’âm,151, 152, 153) “ “Sen tevhide davet et(!) ve Emrolunduğun gibi dosdoğru ol! Onların heveslerine uyma! Ve De ki:

“Ben Allah’ın indirdiği Kitab’a inandım ve Aranızda adaleti gerçekleştirmekle emrolundum. Allah bizim de Rabbimiz, Sizin de Rabbinizdir. Bizim işlediklerimiz bize, Sizin işledikleriniz de sizedir. Aramızda tartışılabilecek bir konu yoktur. Allah hepimizi bir araya toplar, Dönüş de O’nadır.”(Şurâ,15) De ki: “İster Allah deyin, İster Rahman. Hangisini deseniz olur. Çünkü en güzel isimler O’na hastır.” Namazında yüksek sesle okuma, Onda sesini fazla da kısma; İkisinin arası bir yol tut. “Çocuk edinmeyen, Hâkimiyette ortağı bulunmayan, Acizlikten ötürü bir dosta da ihtiyacı olmayan Allah’a hamd ederim.” de! Ve

Tekbir getirerek O’nun şanını yücelt!(İsrâ,110, 111)” “De ki: Rabbim adaleti emretti. Her secde ettiğinizde yüzlerinizi O’na çevirin ve Dini yalnız Allah’a has kılarak, O’na yalvarın. İlkin sizi yarattığı gibi yine O’na döneceksiniz.”(A’râf, 29) “De ki: Bizim işlediğimiz suçtan siz sorumlu değilsiniz; Biz de sizin işlediğinizden sorumlu değiliz.”(Sebe’,25)

Anlamı: Kımıldatma, çabalatma, Vahyi çarçabuk almak için dilini kımıldatma! Yorumu: Unutmak, bazı bilgileri dikkatten kaçırmak gibi endişelerle vahiy nazil olurken ve Cebrail tarafından kendisine Kur’an öğretilirken bir taraftan da sessizce diliyle okunan ayetleri tekrarlayan Hz. Peygambere, iyi bir öğrenmenin tam bir dikkat ve konsantrasyonla mümkün olacağını emir ve tavsiye eden bir KOD’lama ve davranış telkinidir. Eğitim ve öğretimde çok önemli pedagojik bir prensibi belirlemesi açısından fevkalade önemli ve güncel olan bu ilke, iyi bir öğrenme ve anlamanın derste ve hocanın dikkatle izlenmesiyle mümkün olacağını belirlemektedir.

Anlamı: Uy, takip et; Rabbinden sana vahyolunana uy. Doğru yola yönelerek İbrahim’in dinine uy! O halde, biz onu okuduğumuz zaman Sen onun okunuşunu takip et! Yorumu: Kendisine indirilen vahyin hem öğretim ve kıraat esnasında hem de bütün kural ve prensiplerine hiçbir endişeye aldırmadan, bazı dengeleri gözetme adına birtakım yumuşama ve esnekliklere iltifat etmeden uymayı ve uygulamayı emir ve ifade eden bir KOD’lama ve erdem çağrısıdır. Tam bir teslimiyet içinde, hiçbir arka plan gözetmeden, tartışma, polemik ve pazarlık konusu yapmadan vahye uymak, dini samimiyetin ve kulluğun en önemli göstergesidir. Vahye mutlak uyma konusunda, Kur’an-ı Kerim’de Hz. Peygambere; “O halde, biz onu okuduğumuz zaman Sen onun okunuşunu takip et! Sonra onu açıklamak da bize aittir.” “Resûlüm! Sen, sana vahyolunana uy ve Allah hükmedinceye kadar sabret.” “Rabbinden sana vahyolunana uy. O’ndan başka tanrı yoktur. Müşriklerden yüz çevir.” “Seni bir şeriat sahibi kıldık; Sen ona uy! Bilmeyenlerin isteklerine uyma!” “Doğru yola yönelerek

İbrahim’in dinine uy! O müşriklerden değildi.” “Rabbinden sana vahyedilene uy!” denilmekte ve hiçbir gerekçeye itibar etmemesi emredilmektedir.

Anlamı: Aldırma, yüz çevir, bırak ilgilenme! Yorumu: Kendisine indirilen vahyi herkese, her zaman ve her yerde tebliğ etme sorumluluğunu yerine getiren Hz. Peygamberden yüz çeviren, tebliğini yalanlayan ve ona çeşitli eza cefa edenlere aldırmaması, üzülmemesi, görevini yerine getirdikten sonra işini Allah’a havale edip istikrarla yoluna devam etmesi ve münkirlere, müşriklere aldırmaması ve onları önemsememesi gerektiğini anlatan bir KOD’lama ve erdem çağrısıdır. Kur’an bu konuyu; “Sen de onlardan yüz çevir! Sen bir süre onlara aldırma! Daha öncekilerin yaptığı gibi Peygamberlerini reddedenlerden yüz çevir. Artık kınanacak değilsin.” ifadeleriyle dile getirmektedir.

Anlamı: Olmasın, kalbinde bir şüphe olmasın.. Yorumu: Kim ne derse desin, nasıl algılarsa algılasın, Kur’an-ı Kerim’in, Hz. Peygambere indirilmiş, gayb bilgileri, gayb haberleri içeren, geçmişin ve geleceğin tanzim edilmesiyle ilgili prensipleri va’z eden, kimsenin şüphe etmemesi gereken, yüce bir Kitab olduğunu anlatan bir KOD’lamadır. Günümüz dünyasının Kur’an tartışmalarına mucizevî bir eleştiri getiren bu emir, Kur’an algısı ve çalışmaları hakkında modernitenin çarpıklıklarına, şüphelerini bir yana bırakarak anlama çağrısı yapmaktadır. Aksi halde ondan istifade etmenin mümkün olamayacağını da ihtar etmektedir. Çünkü iman şüphe, zan ve şaibe götürmez.

Anlamı: Sor, öğrenmek için araştır. Yorumu: Peygamberlerin ilki olmayan, kendisinden önce pek çok peygamberin gelip-geçmiş olduğunu Kur’an’ın ifadesiyle de dillendiren Hz. Peygambere, Kur’an’da anlatılan bazı kıssaların halk arasında da yaygın biçimde bilindiğini hatırlatır. O helak olan isyankâr kulların hikâyesini bilenler de vardır. Sor ki anlatıp seni doğrulasınlar. Ayrıca, kâinatın yaratılışıyla ilgili bir bilene sorması istenmekte, bununla hem daha önceki kutsal kitapların muharref olmamış bilgi belgelerinden, hem de kâinatı gözlemleyen deneysel bilimsel gelişmelere kapı aralayan, ufuk açan bir soruşturma önerisidir. Kendisine indirilen Kur’an’ın daha önceki kutsal kitaplarda mezkûr olduğunu hatırlatan ve de putperestliğin hiçbir referansı olmadığını anlatmak üzere “daha önce gönderilmiş hangi kitap ve peygamber böyle bir şey söylemiş ki” demek suretiyle, geçmiş ümmetlerden erdem sahiplerinin şahitliği ve bilgisini de gündeme taşıyan bir KOD’lamadır. Ayrıca öğrenmenin bir sorma ve araştırma serüveni olduğunu da belirtmektedir.

Anlamı: Hikâye et, kıssa anlat, kıssadan hisse öğret. Yorumu: Hz. Peygambere tebliğ esnasında, muhatapların Kur’an’ın hikmet ve sırlarını daha iyi anlayabilmeleri için kıssalarla, temsillerle eğitim ve öğretim yapmasını öneren bir KOD’lamadır. Kur’an-ı Kerim’de bununla ilgili fevkalade muhteşem şu örnek sunulmakta ve ibretle düşünmeleri için Hz. Peygambere; “Dünyaya saplanıp hevesinin peşine düşen, Ayetlerimizi yalanlayan kavmin durumu/ruh hali Tıpkı köpeğin durumuna/haline benzer; Üstüne varsan da dilini çıkarıp solur, Bıraksan da dilini sarkıtıp solur. Düşünsünler/kıssadan hisse alsınlar diye bu kıssayı anlat!” ifadeleriyle bu kıssayı nakletmesi emredilmektedir.

Anlamı: Al! Huy edin! Yorumu: Hz. Peygamberin tebliğinde başarılı olması için kendisine önerilen fevkalade önemli, her lider ve önderin de edinmesi gereken çok önemli bir güzellik; bağışlayıcı olması istenmekte, ayrıca müminlerin mallarından fukaranın da payı olan bir miktarı; zekât olarak alması emredilen bir KOD’lamadır. Her kusuru sert biçimde cezalandırmak yerine bağışlayıcı, eğitici, öğretici ve tedrici bir şekilde toplumsal tekâmülü sağlamayı hedef seçmesi ve gaye edinmesi istenmektedir. Günümüz dünyasının dominant, cezalandırıcı, asık suratlı yöneticilerinin kendisine pay çıkaracağı önemli bir öğretidir. Davranışlardaki eksikliği, kusuru paylaşmanın yolu bağışlama, ekonomik ve mali eksiklik ve kusurları paylaşmanın yolu da zekâttır. Maddi ve manevi paylaşımın, yekpare cemiyet modelinin tek kelimeyle cem edilmiş fevkalade veciz anlatımıdır.

Anlamı: Emret! Yorumu: İslam’ın en kısa ifadesiyle özetini sunan bu sihirli kelime, iyiliği, güzelliği, iyi ve güzel olan her şeyi ve namazı, yani insanların ve Allah’ın hukukunu gözeten değerleri emretmeyi anlatan bir KOD’lamadır. Bu perspektifle bakıldığında, her nâssın; ayet ve hadisin bir; a) Sosyo-kültürel arka planı ve hedefi vardır, b) Sosyo-politik arka planı ve hedefi vardır, c) Sosyo-ekonomik arka planı ve hedefi vardır, d) Psiko-sosyal arka planı ve hedefi vardır. Bütün çöküşlerin de parametreleri aynıdır. Kazanımlarımızla kaybettiklerimiz aynı ölçekle ölçülebilir. Kültürel, ekonomik, sosyal ve psikolojik kazanımlarıyla yücelen bir toplum, aynı parametrelerin kaybıyla çöker. Bu sebeple hiç durmadan, yorulmadan, herhangi bir beklentisi olmadan, herkesin ferdi ve toplumsal olarak yücelmesi ve erdemlere ulaşması için, iyiliklerin yaygınlaşmasına katkıda bulunması, onları takdir ve teşvik etmesi, kötülüklerin azalması ve onların yadırganması hususundaki çabasını ısrarla sürdürmesi gerekmektedir.

Anlamı: Aldırma, dön yüzünü, yüz çevir, onlara aldırma, onları bırak, uzak dur, kendi haline bırak. Yorumu: İnsanoğlunun bütün karakter özellikleriyle, her anlayış ve huydan insanla karşı karşıya gelen Hz. Peygamberin yaşadığı güçlükleri, yüce Allah vahyin öncülüğünde bir bir çözmüş ve onu örneklik konumunda standardı eşsiz bir mevkiye yerleştirmiştir. Bu anlamda her kusuru derhal cezalandırmak ve onu hedef tahtası yapmak yerine, daha sakin, nazik, zarif, kusurları bağışlayan bir tavırla, kaba ve cahillerin kusuruna bakmamayı, müşriklerden yüz çevirmeyi, din hakkında ileri-geri konuşanlarla oturup tartışmamayı, bir de yemin billâh ederek kendisine inandığını söyleyen, emir ve arzuların “başımız gözümüz üstüne” diyen riyakâr münafıklara itibar etmeyip onları ciddiye almamayı, uzak durmayı ve onlara beş paralık kıymet vermemeyi Hz. Peygambere öğreten bir KOD’lama ve ahlaki öğretidir.

Anlamı: Sığın, Allah’a sığın. Yorumu: Her darda ve sıkıntıda, iyi ve kötü anlarda hep Allah’ı anmayı, özellikle şeytanın kışkırtmalarından yüce Allah’a sığınmayı, Felak ve Nas sûrelerindeki öğretiler doğrultusunda onun yardım ve lutfuna olan ihtiyacı Hz. Peygambere öğreten bir KOD’lamadır. Kur’an-ı Kerim, özellikle; De ki: “Rabbim! Şeytanların kışkırtmasından Sana sığınırım! Onların yanımda bulunmasından da Sana sığınırım! Rabbim!” ifadeleriyle duaların sığınmadaki payını Hz. Peygamberin şahsında herkese öğretmektedir.

Anlamı: Müjdesini ver, müjdele, müjde ver, müjdeler olsun! (cennetle müjde anlamında) Yorumu: İnsanoğluna iyilik ve erdemleri öğretmek için gelen Hz. Peygamber, Kur’an-ı Kerim’in verdiği haberler doğrultusunda insanoğlunun tarihi seyir ve serüveninden de dersler çıkarmak suretiyle onları hayra yöneltmesini, umutsuzlara yer olmayan, umut ve başarılarla onları donatmayı emir ve tavsiye eden bir KOD’lamadır. İslami öğretide umutsuzluğa yer yoktur. Kullar imtihan için geldikleri bu dünya mülkünde yaptıkları her hayırlı ve iyi işin karşılığını dünyada veya ahirette mutlaka bulacaklardır. Kur’an-ı Kerim’de, Hz. Peygambere; “Allah’tan sakınanları, Dinleyip de sözün en güzeline uyanları, Peygamberine ve sözlerine uyanları, Canı malı pahasına Allah’ın emirlerine uyanları”, “Tevbe eden, İbadet eden, Hamd eden, Oruç tutan, Rükû eden, Secde eden, İyiliği teşvik edip kötülükten alıkoyan ve Allah’ın sınırlarını koruyan, Müminleri müjdelemesi” emredilmektedir.

Anlamı: Uyar, haber ver, müjdeni ver!!! Kötü haberin müjdesini ver!! (cehennemle müjde anlamında) Yorumu: Muhteşem bir ironi yapılmak suretiyle, kötü, ahlaksız, fitne-fesat peşinde koşan, insanlar arasında adaletsizlik, ahlaksızlık ve zulmün yaygınlaşmasından menfaat uman, çıkar sağlayan haysiyetsizlere tahkir edici bir üslupla, cehennemi ve azabı müjdeleme(!!!) ifadesiyle, haber vermeyi anlatan bir KOD’lamadır. Hümanizma bir hayaldir. Hiçbir gerçekliği olmayan bir ütopyadır. İyilerle kötülerin aynı değerler düzleminde algılanması varsayımı hastalıklı bir ruh halidir. Tıpkı iyilik ve kötülük denk olmadığı gibi iyiler ve kötüler de asla denk değildir. Bu sebeple ceza ve ödül/mükâfat hayatın vazgeçilmez bir realitesidir. Erdemlere ulaşma iddiasında olan bütün klasik ve modern toplumların beşeri ve kurumsal kimliklerinin temelini de bu yargı oluşturur. İyilik edenlere iyilikle mukabele, kötülük edenlere de ceza ile mukabele adaletin temelini teşkil eder. Bu sebeple yüce Allah, Peygamberine kötülere; kafirlere, münafıklara, mütekebbirlere, insanların mallarını haksız bir şekilde devşirmek suretiyle ekonomik dengeleri altüst edenlere, Kur’an’ı reddedenlere dünya ve ahirette şiddetli, aşağılayıcı bir ceza ve azabı haber vermesini, müjdelemesini(!!!) emretmektedir.

Anlamı: İtimat et! Mütevekkil ol! Güven, dayan, güvenip dayan, tevekkül et, dayanıp güven, vekilin Allah olsun! Yorumu: Yüklendiği sorumluluğu yerine getirmede, karşılaştığı güçlükleri aşmada, hiçbir zorluk ve engele aldırmadan hedefine yürümede en küçük bir umutsuzluk ve gevşeme ve savsaklamaya iltifat etmeden görevini yerine getirme azim ve gayretiyle yürümesini peygamberine emreden yüce Allah, destek olarak kendisinin ona yeteceğini, sadece ve sadece O’na güvenmesini, vekilinin ve desteğinin bizzat kendisi olduğunu öğreten bir KOD’lamadır. “Eğer seni aldatmak isterlerse bilmiş ol ki sana yetecek Allah’tır. O, seni bizzat kendi yardımıyla ve mü’minlerle destekleyen ve onların kalplerini uzlaştırandır. Şayet yeryüzündeki şeyleri tümüyle harcasaydın, sen onların kalplerini uzlaştıramazdın. Fakat Allah onların arasını uzlaştırdı. Şüphesiz O, mutlak güç sahibidir, hüküm ve hikmet sahibidir. Ey Peygamber! Sana ve sana tabi olan mü’minlere Allah yeter.”(Enfal, 62, 63, 64) “Kur’an’ı sana farz kılan Allah, şüphesiz seni başarıya ulaştıracaktır.”(Kasas, 85)

Anlamı: Kulluk et, ibadet et, kul ol. Yorumu: Tam bir ihlâs ile riyasız, içten, ölüm gelinceye dek, her şeyin sahibi olan, şeriki ve benzeri olmayan Allah’a kulluk etmeyi, sadece ve yalnızca O’na ibadet etmeyi, O’ndan başkasına boyun eğmemeyi anlatan bir KOD’lamadır. İyi bir kulluk, zamanı planlamak, mekânı planlamak ve zamanı mekânı paylaşanlarla ilişkileri planlamakla mümkün olur. Bu medeniyetin yetiştirmeyi hedeflediği insanın erdemi de bu planlamanın mükemmelliğiyle eşdeğerdir.

Anlamı: Sabırlı ol, metanetli ol, istikrarlı ol, sabırla devam et. Yorumu: Allah’ın emirlerini yerine getirme ve O’na kulluk etmede sabırlı ve metanetli olmayı, yorgunluk, tekâsül ve bıkkınlık göstermemeyi emreden bir KOD’lamadır. Kur’an’da şöyle buyrulmaktadır; “O’na kulluk etmek için Sabırlı ve metanetli ol!”

Anlamı: Acele etme. Yorumu: Takdir-i İlahide her şeyin bir zamanı vardır. Bunun bilincinde olup sabırlı davranmak kulluk imtihanını başarmak için fevkalade önemlidir. Zaten dünya hayatının sebeb-i vücudu ve hikmeti de, nimetlere şükür, külfetlere, belalara ve musibetlere sabırdır. Bu hikmetli algıyla davranmak, sabırlı olmak, her şeyin zamanını beklemek, özellikle Hz. Peygamberin tebliğ esnasında kendisine karşı direnen, erdemsizliğin her türlüsünü reva görerek saldırgan ve mütecaviz davranan müşriklere karşı daha sükûnet ve teenniyle davranmasını, acele etmemesini anlatan bir KOD’lamadır. Ayrıca en büyük fikri ve manevi desteği olan Kur’an’ı okurken ve dinlerken de aheste davranmasını isteyen ahlaki bir öğretidir.

Anlamı: Yüzünü dine çevir, O’na çevir, tam-doğru-sürekli yap, kıl, namaz kıl, çevir, yönel. Yorumu: İyi bir kul, erdemli bir insan olmak için, şirkten uzak, sadece Allah’a yönelen ve belirlenen vakitlerde büyük bir vecd ve saygıyla Allah’a ibadet eden ve namazını kılan bir kul olmayı emreden bir KOD’lamadır. Namaz kılmak bir müslümanın en önemli görev ve alamet-i farikalarından biridir. Onu terk etmek, savsaklamak erdemlere ulaşmaya mani, bir Müslüman için ihmal edilemez ehemmiyette bir sorumluluktur.

Anlamı: Oku, söyle; anlat, naklet, ibret levhası olarak hatırlat, aynısını söyle, Rabbinin Kitabından sana vahyedileni oku! Onlara İbrahim gibi söyle!/İbrahim’in haberini de naklet! Onlara Nuh gibi söyle!/Nuh’un haberini oku! Yorumu: Hz. Peygamberin en önemli görevlerinden biri de insanları hak dine ve erdemlere çağırmaktır. Bu görevini yaparken kendisine geçmiş ümmetlerin ve peygamberlerin hatıralarından örnekler sunularak, mücadelesinin seyri hakkında bir durum tesbiti yapması ve umutsuz olmaması bildirilmektedir. Daha önceleri peygamber ve ümmetlerin başından geçen tecrübeler hikâye edilmek suretiyle bir şevk ve heyecan kazandırılmakta, umutsuzluğa mahal olmadığı ifade edilmektedir. Bütün peygamberlerin tebliğ esnasında ümmetleriyle yaşadığı, özellikle Hz. Nuh’un, Hz. İbrahim’in ve Hz. Âdem’in yaşadığı süreçleri aktarmak suretiyle daha önceleri yaşanan benzer zorlukların beşer karakterinin tabii sonucu olduğunu ve mevcut güçlüklerin onun başarısına mani bir yönü olmadığını tesbit eden bir KOD’lamadır. Tavır olarak cesaret ve vakar abidesi Hz. Nuh’un, söz ve ifade olarak da fikir ve aksiyon abidesi Hz. İbrahim’in bayraklaşan mücadelesine atıfla onlar gibi yapması ve söylemesi istenmektedir. Hz. İbrahim’in sûre-i Şuara’daki, Hz. Nuh’un sûre-i Yunus’taki ümmetlerine seslenişini aynen nakletmesi emredilmektedir. Zira bu iki peygamberin tavrının geleneksel hak mücadelesinin ilke ve prensiplerini çerçevelediği aşikârdır; “Andolsun, biz Nuh’u ve İbrahim’i peygamber olarak gönderdik. Peygamberliği ve kitabı onların soylarına da verdik. Onlardan kimi doğru yola ermiştir, ama içlerinden birçoğu da fasık kimselerdir. Sonra bunların peşinden art arda peygamberlerimizi gönderdik. Onların arkasından da Meryem oğlu İsa’yı gönderdik, ona İncil’i verdik ve kendisine uyanların kalplerine şefkat ve merhamet duygusu koyduk. (Kendiliklerinden) icad ettikleri ruhbanlığa gelince; biz onu onlara farz kılmamıştık. Allah’ın rızasını kazanmak için onu kendileri icad etmişlerdi. Fakat ona da gereği gibi uymadılar. Biz de içlerinden iman edenlere mükâfatlarını verdik. Fakat onlardan birçoğu da fasık kimselerdir.”(Hadid, 26-27) Bu seslenişlerin müslüman kimliğin, duruş ve tavrının belirlenmesi bakımından önemi çok büyük ve belirleyici, anlatım bakımından da fevkalade vecizdir.

Hz. Nuh’un öğretisi de kendisine hikaye edilerek ona yol göstermiş ve ondan da ümmetine örnekleyerek anlatması istenmiştir. Şöyle ki; “Onlara Nuh gibi söyle! /Nuh’un haberini oku! Hani o vaktiyle kavmine demişti ki: “Ey kavmim! Eğer benim aranızda durmam ve Allah’ın ayetlerini hatırlatmam size ağır geldi ise, Ben yalnız Allah’a dayanıp güvenirim; Siz de ortaklarınızla beraber toplanıp, Yapacağınızı kararlaştırın. Sonra işiniz başınıza dert olmasın. Bundan sonra vereceğiniz hükmü bana uygulayın ve Bana mühlet de vermeyin. Eğer yüz çeviriyor ve kabul etmiyorsanız, Zaten sizden hiçbir ücret de istemedim. Benim ücretim, ancak Allah’a aittir. Bana (tek başıma da olsam) müslümanlardan olmam emredildi.”(Yunus,71-72) Hz. Peygamberin; “Ben dedem İbrahim’in duasıyım” tesbitiyle; “Ey Rabbimiz! Bizi Sana boyun eğenlerden kıl, neslimizden de Sana itaat eden bir ümmet çıkar, bize ibadet usullerimizi göster, tevbemizi kabul et; zira tevbeleri çokça kabul eden, çok merhametli olan ancak Sensin.”(Bakara 128) “Ey Rabbimiz! Onlara, içlerinden Senin ayetlerini kendilerine okuyacak, onlara kitap ve hikmeti öğretecek, onları temizleyecek bir peygamber gönder. Çünkü üstün gelen, her şeyi yerli yerince yapan yalnız Sensin.”(Bakara, 129) duası

olduğunu ifade ettiği Hz. İbrahim’in öğretisi, kendisine hikaye edilerek ona yol göstermiş ve ondan da ümmetine örnekleyerek anlatması istenmiştir. Şöyle ki; “Onlara İbrahim gibi söyle!/İbrahim’in haberini de naklet! Hani o, babasına ve kavmine: ‘Neye tapıyorsunuz?’ demişti. ‘Putlara tapıyoruz ve onlara tapmaya devam edeceğiz’ diye cevap verdiler. İbrahim: ‘Peki,’ dedi, ‘Yalvardığınızda onlar sizi işitiyorlar mı? Yahut size fayda ya da zarar verebiliyorlar mı?’ Şöyle cevap verdiler: ‘Hayır! Ama biz babalarımızı böyle yapar bulduk.’ İbrahim dedi ki: İyi ama ister sizin, ister önceki atalarınızın, Neye taptığınızı biraz olsun düşündünüz mü? İyi bilin ki onlar benim düşmanımdır; Ancak âlemlerin Rabbi benim dostumdur; Beni yaratan ve Bana doğru yolu gösteren O’dur. Beni yediren, içiren

O’dur. Hastalandığım zaman bana şifa veren O’dur. Benim canımı alacak, sonra beni diriltecek O’dur. Hesap günü hatalarımı bağışlayacağını umduğum O’dur. Rabbim! Bana hikmet ver ve beni iyiler arasına kat. Bana, sonra gelecekler içinde, iyilikle anılmak nasip eyle! Beni, Naîm cennetinin vârislerinden kıl. Babamı da bağışla! Çünkü o sapıklardandı. İnsanların dirilecekleri gün Beni mahcup etme! O gün, ne mal fayda verir ne de evlat. Ancak, Allah’a temiz bir kalp ile gelenler o günde fayda bulur.”(Şuarâ, 69- 89) Hz. İbrahim’in ümmetine seslenişi, ana fikri itibariyle; Kendi inanç sistemini büyük bir cesaretle anlatımı, Allah’ın kudret ve yüceliğini ilanı, Kendi kulluğunu ve aczini itirafı, Geçmişteki yanlışın ve şirkin eleştirisini,

Davette güzel bir üslubun kullanılmasını, Doğruya ulaşmak ve yanlıştan kurtulmak için hissi olanı bir yana bırakıp düşünmeye çağrıyı, Hayat ve ötesini anlamlandırmayı, Allah’tan bağışlanma dilemeyi, Hikmet ve iyilik talep etmeyi, İyi ve iyilikle anılmayı, İyiye karşı duyarlılığı, Cenneti istemeyi, Gelmiş- geçmiş yakınların bağışlanmasını dilemeyi, Diriliş günü mahcup olmamayı, Kıyamette temiz bir gönül sahibi olmak dışında hiçbir şeyden fayda gelmeyeceği duygu ve düşüncelerinin ifadesini ihtiva etmektedir. Hz. Nuh’un ümmetine seslenişi ise, ana fikri itibariyle; Allah’ın ayetlerini yani; müteselsil bir tarzda bütün peygamberlerin ilan ettiği ve savunduğu değerler manzumesini insanlara açıklamasından rahatsız olup kendisine bundan dolayı düşmanlık etmelerine anlam veremediğini, Israrla hak ve hakikat mücadelesini sürdüreceğini, Sadece Allah’a dayanıp güvendiğini ve yalnız O’ndan korktuğunu, Mutlaka bir karşılık verecekler ve düşmanlık edeceklerse bir araya gelip karar vermelerini, Aldıkları kararı icra etmek için bir an bile beklememelerini, Bunun için onlardan merhamet ve süre istemediğini,

Eğer çağrısına kulak asmaz ve reddederlerse kendilerinden zaten herhangi bir karşılık talep etmediğini, Karşılığını Allah’tan alacağı ulvi bir davetin hizmetkârı olduğunu, Bunun için onlara minnet etmediğini ifade eden duruş ve tavır abidesi haykırışı ihtiva etmektedir. Bu anlatımlar, özet olarak bu medeniyetin insanının; Sosyo-kültürel, Sosyo-politik, Sosyo-ekonomik, Psiko-sosyal davranış parametrelerini belirlemektedir.

Anlamı: Tapıp yalvarma, kulluk edip yalvarma, çağırma, çağırmaya kalkma! Perestiş etme. Yorumu: İslam’ın en önemli umdesi tevhid ilkesidir. Allah’tan başka hiç kimseye yönelmeme, tapmama, ibadet etmeme, hiçbir güç, kudret ve referansı olmayan, ne zarar ne faydası olan gereksiz eşyaya bir güç atfedip onlara asla iltifat etmemeyi emreden bir KOD’lamadır.

Anlamı: Alçakgönüllülükle, kol kanat ger, alçakgönüllü ol! Mütevazı ol! Onlara kol kanat ger! Yorumu: Allah’a iman edip, Hz. Peygamberin çevresinde bulunan, ona büyük bir muhabbet ve sevgiyle bağlanan, onun mücadelesinde katkısı ve yardımı olan dost ve arkadaşlarına iyi davranmayı, onları büyük ilgi ve alakayla bağrına basmayı ve sahiplenmeyi anlatan bir KOD’lamadır. Kendi taraftarlarını adalet prensipleri içinde sahiplenmeyen, karşılaşılan problemlerde konjonktürel gerekçe ve bahanelerle dostlarını terk eden ve onları yalnızlığa iten hareketler, güvensizliğe mahkûm olup başarıya ulaşamazlar.

Anlamı: Tasalanma, üzülme, kederlenme, mahzun olma. Yorumu: Tebliğ sürecinde karşılaştığı güçlük ve zorluklar, kendisine karşı girişilen türlü yalan, iftira ve tuzaklar sebebiyle, ayrıca muhatapları olan müşriklerin sahip olduğu nimetlerden dolayı üzülüp kederlenmemesini anlatan bir KOD’lamadır.

Anlamı: Olma, kaygı duyma, sıkıntı duyma. Yorumu: Allah’ın yardımına mazhar bir elçi olarak üstüne düşeni yapması gerektiğine vurgu yapılarak, kendisine karşı yapılan entrika ve tuzaklardan endişe edip kaygılanmamasını Hz. Peygambere ihtar eden bir KOD’lamadır.

Anlamı: Asla olma, sakın olma! Sakın kâfirlere arka çıkma, Asla müşriklerden olma! Sakın şüphecilerden olma! O halde sakın cahillik etme! O halde kuşkulananlardan olma! Yorumu: Dini değerleri tebliğ sorumluluğunda olan Hz. Peygamberin karşılaştığı güçlük ve zorluklar sebebiyle, hiçbir sebeple ümitsizliğe kapılmaması, kendine gelen vahiyden asla kuşkuya düşmemesi, hiçbir şekilde müşriklere, münafıklara arka çıkmaması ve destek anlamına gelecek hiçbir tavrın içinde olmaması, onların iman etmesine olan istek ve düşkünlüğünden dolayı, mucize isteklerine ilgi duyup özel bir çaba ve arzu içinde olmamasını ihtar eden bir KOD’lamadır. Bu kodlama ve ahlaki öğreti özelde Hz. Peygambere, genelde tebliğ faaliyetini sürdürme sorumluluğunda olan herkese diğer bütün kodlama ve öğretilerde olduğu gibi aynı davranış ve sorumluluğu yüklemektedir.

Anlamı: Sakın onlar seni bu ayetlerden alıkoymasınlar, sakın seni çevirmesinler. Yorumu: Ahlaki erdemleri insanlara öğretme ve tebliğ etme sorumluluğu olan Hz. Peygamberi, hiçbir şeyin görevini ifa etmekten ve Kur’an’ın emirlerine büyük bir dikkat ve titizlikle uymaktan alıkoymaması, gerekçesi ne olursa olsun, ilahi emirlere uyma ve uygulama konusunda ısrarlı olmasını ihtar eden bir KOD’lamadır. İnsanların gevşeme, esneme, dini farklılaştırma ve yumuşatma tekliflerine karşı kararlı, dimdik, dosdoğru, dürüst olması gerektiğine ve bu tavrın fevkalade önemine vurgu yapılmaktadır. Zira insanoğlu Kur’an-ı Kerim’de iyilikleriyle, kötülükleriyle, nankörlük ve vefasıyla, bütün yönleriyle tanımlanıp şöyle takdim edilmektedir; “Andolsun, biz insanoğlunu şerefli kıldık. Onları karada ve denizde taşıdık. Kendilerini en güzel ve temiz şeylerden rızıklandırdık ve onları yarattıklarımızın birçoğundan üstün kıldık.”(İsra, 70) “İşte bunlar, Âdem’in ve Nûh ile beraber (gemiye) bindirdiklerimizin soyundan, İbrahim’in, Yakub’un ve doğru yola iletip seçtiklerimizin soyundan kendilerine nimet verdiğimiz nebîlerdir. Kendilerine Rahmân’ın ayetleri okunduğu zaman ağlayarak secdeye kapanırlardı. Onlardan sonra, namazı zayi eden, şehvet ve dünyevî tutkularının peşine düşen bir nesil geldi. Onlar bu tutumlarından ötürü büyük bir azaba çarptırılacaklardır. Ancak tövbe edip inanan ve salih amel işleyenler başka. Onlar cennete, Rahmân’ın, kullarına gıyaben vaad ettiği “Adn” cennetlerine girecekler ve hiçbir haksızlığa uğratılmayacaklardır. Şüphesiz O’nun vaadi kesinlikle gerçekleşir.”(Meryem, 58-60) “…insan zayıf yaratılmıştır.”(Nisa, 28) “İnsana bir sıkıntı dokundu mu, gerek yan üstü yatarken, gerek otururken, gerekse ayakta iken, bu sıkıntıdan kurtulmak için bize dua eder. Ama biz onun bu sıkıntısını ondan kaldırdık mı, sanki kendisine dokunan bir sıkıntı için bize hiç yalvarmamış gibi geçer gider…”(Yunus, 12)

“Eğer insana tarafımızdan bir nimet tattırır da, sonra bunu ondan çekip alırsak, şüphesiz o ümitsiz ve nankör oluverir. Ama kendisine dokunan bir sıkıntıdan sonra, ona bir nimet tattırırsak mutlaka, “Kötülükler benden gitti” diyecektir. Çünkü o, şımarık ve böbürlenen biridir.”(Hud, 9-10) “O, istediğiniz şeylerin hepsinden size verdi. Eğer Allah’ın nimetlerini saymaya kalkışsanız sayamazsınız. Şüphesiz insan çok zalimdir, çok nankördür.”(İbrahim, 34) “Şüphesiz biz emaneti göklere, yere ve dağlara teklif ettik de onlar onu yüklenmek istemediler, ondan çekindiler. Onu insan yüklendi. Çünkü o çok zalimdir, çok cahildir.”(Ahzab,72) “İnsanı nutfeden /bir damla sudan yarattı. Böyle iken bakarsın ki o, Rabbine açık bir hasım kesilmiştir.”(Nahl, 4) “İnsan çok aceleci/tez canlı yaratılmıştır.”(Enbiya, 37) “İnsan hayra dua eder gibi şerre dua eder. İnsan çok acelecidir.”(İsra, 11) “Denizde size bir sıkıntı dokunduğunda bütün taptıklarınız (sizi yüzüstü bırakıp) kaybolur, yalnız Allah kalır. Fakat sizi kurtarıp karaya çıkarınca yüz çevirirsiniz. Zaten insan çok nankördür.”(İsra, 67) “Şüphesiz, insan çok nankördür.”(Hac, 66) “Gerçekten biz insana katımızdan bir rahmet tattırdığımızda ona sevinir; ama elleriyle yaptıkları işler yüzünden onlara bir kötülük dokunursa, o zaman da insan pek nankördür.”(Şura, 48) “Böyle iken “melekler Allah’ın kızlarıdır” demek suretiyle kullarından bir kısmını O’nun parçası saydılar. Şüphesiz insan apaçık bir nankördür.”(Zuhruf, 15) “Şüphesiz biz insanı, karışım hâlindeki az bir sudan/meniden yarattık ve onu imtihan edeceğiz. Bu sebeple onu işitir ve görür kıldık. Şüphesiz biz onu ömür boyu yürüyeceği yola koyduk. O bu yolu ya şükrederek ya

da nankörlük ederek kat eder.”(İnsan, 2-3) “Kahrolası inkârcı insan! Ne nankördür o! Allah, onu hangi şeyden yarattı? Az bir sudan/meniden. Onu yarattı ve ona ölçülü bir şekil verdi. Sonra ona yolu kolaylaştırdı. Sonra onu öldürdü ve kabre koydu. Sonra, dilediği vakit onu diriltir. Hayır, hayır o, Allah’ın kendisine emrettiğini yerine getirmedi. İman etmedi. Her şeyden önce insan, yediği yemeğine bir baksın! Gerçekten biz, yağmuru bol bol yağdırdık. Sonra toprağı, iyiden iyiye yardık! Böylece sizin ve hayvanlarınızın yararlanması için orada taneler, üzümler, yoncalar, zeytinler, hurmalıklar, sık ağaçlı bahçeler, meyveler ve otlaklar ortaya çıkardık. Kişinin kardeşinden, annesinden, babasından, eşinden ve çocuklarından kaçacağı gün kulakları sağır edercesine şiddetli ses geldiği vakit, işte o gün onlardan herkesin kendini meşgul edecek bir işi vardır.”(Abese, 17-37) “İnsan gerçekten Rabbine karşı pek nankördür. Hiç şüphesiz buna kendisi de şahittir. Hiç şüphesiz o, mal sevgisi sebebiyle çok katıdır. Acaba o bilmiyor mu ki, kabirlerde bulunanlar çıkarıldığı ve kalplerdeki ortaya konulduğu zaman, işte o gün onların Rabbi kendilerinin her hâlinden mutlaka haberdardır.”(Adiyat, 6-11) “İnsana nimet verdiğimizde yüz çevirip yan çizer. Kendisine şer dokununca da

umutsuzluğa düşer.”(İsra, 83) “De ki: “Eğer siz Rabbimin rahmet hazinelerine sahip olsaydınız, o zaman da tükenir korkusuyla cimrilik ederdiniz. Zaten insan çok cimridir.”(İsra, 100) “Andolsun, biz bu Kur’an’da insanlar için her türlü misali değişik şekillerde açıkladık. Fakat insan tartışmaya her şeyden daha çok düşkündür.”(Kehf, 54) “İnsan, bizim, kendisini az bir sudan/meniden yarattığımızı görmedi mi ki, kalkmış apaçık bir düşman kesilmiştir.”(Yasin, 77) “İnsana nimet verdiğimizde yüz çevirir ve yan çizer. Başına bir kötülük gelince de yalvarmaya koyulur.”(Fussilet, 51) “Hayır, insan kendini yeterli gördüğü için mutlaka azgınlık eder.”(Alak, 6-7) “İnsan, kendisinin başıboş bırakılacağını mı zanneder.”(Kıyamet, 36) “İnsan, ‘Öldüğümde gerçekten diri olarak topraktan çıkarılacak mıyım?’ der. İnsan, daha önce hiçbir şey değil iken kendisini yarattığımızı düşünmez mi?”(Meryem, 66-67) “Andolsun, biz insanı, süzülmüş çamurdan bir özden yarattık.”(Mü’minun, 12) “İnsana bir zarar dokunduğu zaman Rabbine yönelerek O’na yalvarır. Sonra kendi tarafından ona bir nimet verdiği zaman daha önce O’na yalvardığını unutur ve Allah’ın yolundan saptırmak için O’na eşler koşar. De ki: “Küfrünle az bir süre yaşayıp geçin! Şüphesiz sen cehennemliklerdensin.”(Zümer, 8) “İnsana bir zarar dokunduğunda bize yalvarır. Sonra ona tarafımızdan bir nimet verdiğimizde, ‘Bu, bana ancak bilgim sayesinde verilmiştir’ der. Hayır, o bir imtihandır. Fakat onların çoğu bilmezler.”(Zümer, 49) “İnsan, hayır/mal, mülk, genişlik istemekten usanmaz. Fakat başına bir kötülük gelince umutsuzluğa düşer, yıkılır. Andolsun! Başına gelen bir zarardan sonra kendisine tarafımızdan bir rahmet tattırsak mutlaka, ‘Bu benim hakkımdır, Kıyametin kopacağını da sanmıyorum. Andolsun, Rabbime döndürülürsem, şüphesiz O’nun yanında benim için daha

güzel şeyler vardır’ der. Andolsun, biz inkâr edenlere yaptıklarını mutlaka haber vereceğiz ve andolsun, onlara mutlaka ağır azaptan tattıracağız.”(Fussilet, 4950) “Andolsun, insanı biz yarattık ve nefsinin ona verdiği vesveseyi de biz biliriz. İnsan hiçbir söz söylemez ki onun yanında yaptıklarını gözetleyen ve kaydeden hazır bir melek bulunmasın. Ölüm sarhoşluğu bir hakikat olarak insana gelir de ona, “İşte bu, senin öteden beri kaçıp durduğun şeydir” denir. İnsanlar öldükten sonra tekrar dirilmeleri için Sûr’a üfürülecek. İşte bu, tehdidin gerçekleşeceği gündür.”(Kaf, 16-20) “Allah, insanı pişmiş çamur gibi bir balçıktan yarattı.”(Rahman, 14) “Şüphesiz insan çok hırslı ve sabırsız olarak yaratılmıştır. Kendisine kötülük dokunduğu zaman sızlanır. Ona bir hayır dokunduğunda da eli sıkıdır. Ancak, namaz kılanlar başka. Onlar, namazlarına devam eden kimselerdir. Onlar, mallarında; isteyenler ve istemeyip mahrum kalanlar için belli bir hak bulunan kimselerdir. Onlar, ceza gününü tasdik eden kimselerdir. Onlar, Rablerinin azabından korkan kimselerdir. Çünkü Rablerinin azabından emin olunamaz. Onlar, mahrem yerlerini koruyan kimselerdir. Ancak eşleri yahut sahip oldukları cariyeleri hariç... Çünkü onlar eşleri ve cariyeleri ile olan ilişkileri konusunda kınanmazlar.

Kim bunun ötesini isterse, işte onlar sınırı aşan kimselerdir. Onlar, emanetlerini ve verdikleri sözü gözeten kimselerdir. Onlar, şahitliklerini dosdoğru yapan kimselerdir. Onlar, namazlarını titizlikle koruyan kimselerdir. İşte onlar cennetlerde ikram göreceklerdir.”(Mearic, 19-35) “İnsan, kendisinin kemiklerini biraraya getiremeyeceğimizi mi sanır? Fakat insan kıyameti yalanlamak ister. “O kıyamet günü ne zaman?” diye sorar. Gözler kamaştığı, ay karanlığa gömüldüğü, güneş ve ay biraraya getirildiği zaman, o gün insan “kaçış nereye?” diyecektir. Hayır, sığınacak hiçbir yer yoktur. O gün varıp durulacak yer, sadece Rabbinin huzurudur. O gün insana, yapıp önden gönderdiği ve yapmayıp geri bıraktığı şeyler haber verilir. Hatta mazeretlerini ortaya koysa da, o gün insan kendi aleyhine şahittir.”(Kıyamet, 3-15) “En büyük felaket/kıyamet geldiği zaman, o gün insan yaptıklarını hatırlar.”(Naziat, 34-35) “Ey insan! Seni yaratan, şekillendirip ölçülü yapan, dilediği bir biçimde seni oluşturan cömert Rabbine karşı seni ne aldattı?”(İnfitar, 6-8) “Ey insan! Şüphesiz, sen Rabbine kavuşuncaya kadar didinip duracak ve sonunda didinmenin karşılığına kavuşacaksın. Kime kitabı sağından verilirse, Hesabı çok kolay bir şekilde görülecek,

Sevinçli olarak ailesine dönecektir. Fakat kime kitabı arkasından verilirse, “Helâk!” diye bağıracak ve alevli ateşe girecektir. Çünkü o, dünyada iken ailesi içinde sevinçli idi. Çünkü o hiçbir zaman Rabbine dönmeyeceğini sanırdı.”(İnşikak, 6-14) “Biz insanı bir sıkıntı ve zorluk içinde olacak ve bunlara göğüs gerecek şekilde yarattık. İnsanoğlu, kendisine kimsenin güç yetiremeyeceğini mi sanıyor? “Yığınla mal harcadım” diyor. Kendisini kimsenin görmediğini mi sanıyor?”(Beled, 4-7) “Öyleyse insan neden yaratıldığına bir baksın. Fışkırıp çıkan bir sudan yaratıldı. Bu su, bel ile kaburga kemikleri arasından çıkar. Şüphesiz Allah’ın onu, öldükten sonra tekrar diriltmeye de gücü yeter. Bütün sırların yoklanacağı günü hatırla! O gün artık insan için ne bir kuvvet vardır, ne de bir yardımcı.”(Tarık, 5-10) “İnsan ise; Rabbi onu deneyip de kendisine ikramda bulunduğunda, ona bol bol nimetler verdiğinde, “Rabbim bana ikram etti” der. Ama onu deneyip rızkını daraltınca da, “Rabbim beni aşağıladı” der. Hayır, hayır! Yetime ikram etmiyorsunuz. Yoksulu yedirmek konusunda birbirinizi teşvik etmiyorsunuz. Haram helâl demeden mirası alabildiğine yiyorsunuz.

Malı da pek çok seviyorsunuz. Hayır, yeryüzü kıyamet sarsıntısıyla parça parça olup dağıldığı zaman, Rabbinin buyruğu ve saf saf dizilmiş olarak melekler geldiği ve o gün cehennem getirildiği zaman, işte o gün insan yaptıklarını birer birer hatırlar. Fakat bu hatırlamanın ona nasıl faydası olacak!? “Keşke bu hayatım için önceden bir şey yapsaydım” der. Artık o gün, Allah’ın edeceği azabı kimse edemez. Onun vuracağı bağı kimse vuramaz. Allah, şöyle der: “Ey huzur içinde olan nefis!” “Sen O’ndan razı, O da senden razı olarak Rabbine dön!” “İyi kullarımın arasına gir.” “Cennetime gir.”(Fecr, 15-30) “Biz, gerçekten insanı en güzel bir biçimde yarattık. Sonra onu, aşağıların aşağısına indirdik. Ancak, iman edip salih ameller işleyenler başka. Onlar için devamlı bir mükâfat vardır. Ey insan! Böyle iken, hangi şey sana hesap ve cezayı yalanlatıyor? Allah, hükmedenlerin en iyi hükmedeni değil midir?”(Tîn, 4-8) “Yaratan Rabbinin adıyla oku! O, insanı “alak”dan yarattı. Oku! Senin Rabbin en cömert olandır. O, kalemle yazmayı öğretendir, insana bilmediğini öğretendir.”(Alak, 1-5) “Yeryüzü kendine has bir sarsıntıya uğratıldığı, içindekileri dışarıya çıkarıp attığı ve insan, “Ona ne oluyor?” dediği zaman,

İşte o gün, yer, kendi haberlerini anlatır. Çünkü Rabbin ona öyle vahyetmiştir. O gün insanlar amellerinin kendilerine gösterilmesi için bölük bölük kabirlerinden çıkacaklardır. Artık kim zerre ağırlığınca bir hayır işlerse, onun mükâfatını görecektir. Kim de zerre ağırlığınca bir kötülük işlerse, onun cezasını görecektir.”(Zilzal, 18) “Andolsun zamana ki, insan gerçekten ziyan içindedir. Ancak, iman edip de sâlih ameller işleyenler, birbirlerine hakkı tavsiye edenler, birbirlerine sabrı tavsiye edenler ziyanda değillerdir.”(Asr,1-3) Bu ayetlerin muhtevasında bütün özellikleriyle tanıtılmış olan insanoğlunun vesvese ve hilelerine karşı Hz. Peygamberi dikkatli olmaya ve hiçbir hile ve teklifin onu yolundan alıkoymamasını dikkat etmesi istenmektedir.

Anlamı: Sen tevhide davet et, davet et, çağır! Yorumu: İnsanları güzel söz, tatlı dille Allah’a, O’nun emirlerine uymaya davet etmeyi, reddettiklerinde de zor ve cebir kullanmak gibi istenilmeyen tavırların içine girmemeyi, mücadele üslubundaki zerafet ve nezaketi muhafaza etmeyi, kendisinin dosdoğru yol üzere olduğu inancıyla hareket edip herkesin ne yaptığını Yüce Allah’ın bildiğini, herkesi ameliyle muaheze edeceğini hatırlatarak davetine devam etmesini emreden bir KOD’lamadır.

Anlamı: Bak, Baksana, Gör ki; Anla! Bak, onlara delilleri nasıl açıklıyoruz? Yine bak ki haktan nasıl yüz çeviriyorlar?! Yorumu: Tebliğ ve Allah’a davet esnasında nice zorluk, iftira, alay, hakaret ve çirkin benzetme ve tasvirlerle karşılaşan Hz. Peygambere, teselli ve destek anlamında bir KOD’lamadır. Yüce Allah, Kur’an ile insanlığa delil ve gerçekleri bütün açıklığıyla ifade etmesine rağmen müşriklerin red ve inkârda ısrar ettiklerini hatırlatarak, Hz. Peygambere onların bu tavrına üzülmemesini, ayrıca Hz. Peygamberin şahsına yönelik falcı, kâhin, sihirbaz gibi çirkin tasvir ve benzetmelerine de atıfta bulunuyor, yaptıkları bu büyük hakaretin sonucunda öyle büyük bir sapkınlığa uğradılar ki, artık bir daha iflah olamayacaklar diyerek Hz. Peygamberin gönlüne sükûnet ve ilahi şefkat meltemleri sunuluyor.

Anlamı: Eli sıkı olma! Elini bağlayıp boynuna asma! Tanıma! Edinme! Azap ederken beni zalimlerin arasında bulundurma! Yorumu: Hz. Peygambere, yüce Allah’tan başka Rab edinmemesini ve O’ndan başka ma’bud ve sığınılacak merci olmadığını anlatan, ayrıca cömert olması, eli sıkı olmaması gerektiğini tavsiye eden ve ona şiddetli ve ürkütücü olan Allah‘ın azabından; “Azaba dûçar olacaklara azap ederken kendisini onların arasında bulundurmaması“ duası öğretilerek sakınmasını emreden bir KOD’lamadır.

Anlamı: Deme, söyleme, sakın deme, sakın söyleme, of(!) bile deme! Yorumu: İslami değerlerin aktarılması ve muhafaza edilmesinde ailenin yeri fevkalade önemlidir. Bu ehemmiyetin gereği olarak, ailenin en temel öğesi olan ana-babaya hürmetin çok ciddi bir gereklilik olması hasebiyle aslında gerçek muhatabın doğrudan Hz. Peygamber olmasa bile, Kur’an’ın edebi zevkinden kaynaklanan iltifat sanatıyla ona hitap edilerek ümmetin sorumluluğunu teşvik eden bir KOD’lamadır. Zira Hz. Peygamberin ana-babası, bu hitabı gerekli kılacak yaşlılığa ulaşamadan, o çok küçükken vefat etmişlerdir.

Anlamı: Akrabaya, yoksula, yolcuya hakkını ver. Yorumu: Herkesin hak ve hukukuna riayet etmeyi en temel esaslarından biri sayan İslam, bununla ilgili Hz. Peygambere, herkesin hakkını herkese vermeyi, özellikle akraba bağlarını güçlendirmesi açısından akrabaya, yoksula, muhtaçlara ve yolda kalmış yolculara hakkını eda etmesini emreden bir KOD’lamadır.

Anlamı: Saçıp savurma, savurgan olma! Yorumu: Cömert olmak, paylaşmak kadar mutasarrıf olmak da İslam’ın önemli saydığı erdemlerdendir. Hz. Peygambere cömert olması kadar, sahip olduğu varlıkları dikkatli bir şekilde kullanmayı, onları asla israf etmemeyi, savurgan olmamayı ve saçıp-savurmamayı öğreten bir ahlaki erdem ve KOD’lamadır.

Anlamı: Büsbütün eli açık olma! Elini açıp saçma! Yorumu: Hz. Peygambere cömert olmakla, savurganlık arasında orta yol tutturarak hareket etmeyi, ne cimri olmak, ne de saçıp savurmak, ikisi arasında itidal çizgisinde bir erdemle hareket etmeyi öneren bir KOD’lamadır.

Anlamı: Ardına düşme, peşine düşme, ardınca gitme. Yorumu: Hakkında bilgi-birikim sahibi olmadığı şeylerin peşi sıra gitmek, ardı sıra koşmak suretiyle gereksiz konuşma ve davranışlarla yorulmaktan alıkoyan; sahip olunan göz, kulak ve gönül gibi hissiyat ve duyuların boş yere aşındırılmasından sakınmak, insanoğluna bahşedilen bu nimetlerin her birisinden, yaptığı işlerden mes’ul tutulacağı ihtarıyla dikkatli davranmasını gerekli kılan ve Hz. Peygamberin şahsında bütün insanlığa seslenen bir erdem çağrısı ve KOD’lamadır.

Anlamı: Yürüme, dolaşma, gezme! Yeryüzünde böbürlenerek dolaşma! Yorumu: Kur’an-ı Kerim’in icazına en güzel örneklerden biri olarak, iltifat sanatının kullanıldığı, zaten son derece mütevazı biri olan Hz. Peygamberin şahsında bütün insanlığa kibirlenmemeyi, böbürlenmemeyi anlatan ahlaki bir öğretidir. Çevresinde var olan yüce dağların yanında kendi güç ve heybetinin pek de kıymeti olmadığını ifade eden, yaratılışın ihtişamını gözlemleyerek yerin-göğün azameti karşısında, bu varlıklardan mülhem onları yaratan gücün yüceliğine istidlal ederek mütevazı olması gerektiğini belirleyen bir KOD’lamadır.

Anlamı: Nafile namaz kıl, teheccüt kıl! Yorumu: Sadece farz olan ibadetleri yerine getirmek suretiyle olgunluğa erilemeyeceğini ifadeyle, sükûnetin hâkim olduğu, nefis muhasebesine en elverişli zaman dilimleri olan gecelerde Yüce Allah’a ibadet etmeyi, dua ve niyazda bulunmayı ve nafile namaz kılmayı Hz. Peygambere emreden bir KOD’lamadır.

‫ا‬ Anlamı: …ve şöyle niyaz et; “Rabbim! Gireceğim yere dürüstlükle girmemi sağla! Çıkacağım yerden de dürüstlükle çıkmamı sağla! Bana tarafından, hakkıyla yardım edici bir kuvvet ver!” Yorumu: Hz. Peygamberin davetinin mihenk taşı niteliğindeki kural, doğruluk ve dürüstlük… Mekke serüveninin 40+13 =53 yıllık mücadelesinin sonunda, miraç dönüşünde Medine’ye hicret etme emir ve izni verilen Kutlu Nebiye nazil olan bu ayetlerle ona, 53 yıl yaşadığı Mekke’den ayrılırken, dua niteliğindeki bu emirle, benden sonrası tufan anlayışı yerine, ayrılmak üzere olduğu bu beldeden “dürüstlükle” ayrılması, öyle anılması ve hatırlanması, şimdi gitmek üzere olduğu belde, Medine’ye de “dürüstlükle” girmesi öğretilmekte ve bu ahlaki erdemin işin başı ve başarının mihenk taşı olduğunu anlatan bir KOD’lamadır. Modern dünyanın aşınan ve erozyona uğrayan en önemli değerlerinin başında gelen erdem, “doğruluk ve dürüstlüktür.” Tek kelimeyle ifade edilmek istenirse modernitenin en önemli ve ciddi sorunu da aşınan bu erdemin ortaya çıkardığı “güven bunalımı” ve onun doğurduğu olumsuz sonuçlardır. Sosyal hayattan siyasete, ekonomik ilişkilerden ferdi-psikolojik davranışlara kadar bütün

hayatımızı kuşatan sorunlar yumağı içinde debelenip durduğumuz ve aşmayı bir türlü başaramadığımız en önemli kayıp iksirdir. Bu sihirli formülü Hz. Peygamberin örnekliğinde yeniden keşfedip geri kazandığımızda çözümün formülünü yeniden keşfetmiş olacağız.

Anlamı: Dosdoğru ol, hedefinden şaşma, istikametini doğru tut. Yorumu: Dini tebliğ ederken sosyal, kültürel, ekonomik, siyasal ve ferdi dönüşümün güçlüklerine karşı gösterilen direnç ve karşılaşılan tepki ve tekliflere aldırmadan Hz. Peygambere ne emredildiyse öyle davranması ve istenildiği gibi hareket etmesini teklif eden bir KOD’lamadır. İnsanoğlunun zorluklar karşısında bahaneler üreterek yan çizmesine asla müsamaha göstermeyen bu ayet-i kerimenin muhtevası Hz. Peygamberin örnekliğinde her Müslüman için de bir duruş, tavır ve ahlaki öğretidir. Emrolunduğu gibi dosdoğru olan ve yaşayan Hz. Peygambere uymanın referansı da yine doğru, dosdoğru yolu bulmak için ona uymaktan geçtiğini açıkça belirten Kur’an-ı Kerim’dir. Şöyle buyrulmaktadır; “Biz her ümmet için uygulayacağı bir ibadet yolu verdik. O hâlde, din işinde seninle asla çekişmesinler. Sen Rabbine davet et. Çünkü sen hiç şüphesiz hakka götüren dosdoğru bir yol üzerindesin.”(Hac, 67) “Şüphesiz sen onları doğru bir yola çağırıyorsun.”(Mü’minûn, 73) “Ey Muhammed! Hikmet dolu Kur’an’a andolsun ki, sen elbette dosdoğru bir yol üzere peygamber gönderilenlerdensin.”(Yâsîn, 2-4) “İşte sana da, emrimizle bir ruh (kalpleri dirilten bir kitap) vahyettik. Sen kitap nedir, iman nedir bilmezdin. Fakat biz onu, kullarımızdan dilediğimizi, kendisiyle doğru yola eriştireceğimiz bir nur yaptık. Şüphesiz ki sen doğru bir yola iletiyorsun; göklerdeki ve yerdeki her şeyin sahibi olan Allah’ın yoluna. İyi bilin ki, bütün işler sonunda Allah’a döner.”(Şûrâ, 52-53) “Öyle ise sana vahyedilene sımsıkı sarıl. Şüphesiz sen doğru bir yol üzeresin.”(Zuhruf, 43) “Şüphesiz o kıyametin kopacağının bir bilgisidir. Artık onun hakkında asla şüphe etmeyin, bana uyun, bu doğru bir yoldur.”(Zuhruf, 61)

Anlamı: Yüz çevir, Aldırış etme, muamele et, davran. Yorumu: Hz. Peygambere, müşriklerden gördüğü kabalık ve çirkin davranışlarıyla ilgili müsamaha ve hoşgörüyü öğütleyen bir KOD’lamadır. Onların bütün çirkin ve saygısız davranışlarına aldırmadan, güzellikle erdem çağrısına devam etmesi gereğine vurgu yapılamaktadır.

Anlamı: Gözlerini dikme! Dünya hayatının çekiciliğine gözlerini dikme! Dünya malına göz dikme! Yorumu: Hayatının önemli bir bölümünü zorluklar, sıkıntılar içinde üstelik ana-babasını çok küçükken kaybetmiş, dedesinin ve amcasının yanında yetim olarak geçirmek zorunda kalan Hz. Peygambere, müşriklerin sahip olduğu geçici, bir varmış-bir yokmuş, ha var ha yok dünya malının çekiciliğine aldanmamasını, onların yeryeryüzünde neşe, mutluluk içinde ve çalımla gezmelerine tamah etmemesini, göz dikip üzülmemesini öğütleyen bir KOD’lamadır. Her insanın ihtiyaçları, arzu ve iştiyakları itibariyle doğru algılamada en çok zorlandığı konu, dünyanın geçici hazları ve güzelliğinin büyüleyiciliği ve aldatıcılığına kapılmalarıdır. Bu sebeple helal-haram demeden, iyi-kötü bakmadan, güzel-çirkin aldırmadan haksızlık ve zulüm içinde debelenip kısacık ömrü heba ederler. Onun mesajının muhtevasında zikredilen nice Karunlar, Firavunlar, Nemrutlar bu aldanışın kurbanı olup gitmişlerdir. Hz. Peygamberin örnekliğinde, insanlığa sunulan bu aldanmışlığın benzerleri olmaması için dikkatimiz çekilmekte ve çok ciddi bir erdem çağrısı yapılmaktadır.

Anlamı: Ol! Yorumu: Nimetlere şükretmek, sıkıntılara sabretmek, dünya hayatının anlamını çerçeveleyen iki davranıştır. Ya şükür imtihanına veya sabır imtihanına tabi tutulmak için dünya hayatı inşa edilmiştir. Hz. Peygambere, kulluğun özünü ifade eden yalnız ve yalnız Rabbine secde etmesi ve ona şükretmesi gerektiğini ifade ve emreden bir KOD’lamadır. Nimetlerin gerçek sahibi olan Yüce Allah’a hamd ve şükretmek işin esası olmak kaydıyla, insanlığa emek veren iyilik ve fazilet sahibi kişilere vefa borcunu unutmamak her erdem sahibinin teşekkür borcudur. Bu sebeple Hz. Peygamber, geceleri ayakları rahatsız oluncaya dek çok fazla ibadet edip, Kur’an okuduğu için, Hz. Aişe validemiz ona; “Gelmiş geçmiş kusurları bağışlanan biri olarak biraz sağlığına dikkat etmesi gerektiğini” söylemek suretiyle daha çok istirahat etmesini söyleyince, Hz. Peygamber; “Bunca ilahi lütuf ve ikrama karşı şükreden bir kul olmayayım mı?” buyurmuştur.

Anlamı: Huzurundan kovma, O’na yalvaranları huzurundan kovma. Yorumu: Kendi taraftarlarını, dostlarını ve birlikte yorulup, birlikte yoğrulduğu can yoldaşlarını önemsemek, öncelemek, onlara muhabbet, saygı, sevgi ve vefa borcuyla yaşamak, onların dertleriyle hemdert olmak, başarıyı hedefleyen her mücadele insanının şiarıdır. Bu emir, Hz. Peygambere, zor ve kolay zamanlarında, sıkıntılı ve kederli anlarında, fakirlik ve zenginlik hallerinde hep yanında olan, onunla beraber bir Allah’a inanıp yoluna baş koyan insanlara büyük bir itibar, ilgi ve alaka göstermesini emreden ve yekvücut olmayı hedefleyen bir KOD’lamadır.

Anlamı: Oturma, birlikte oturma. Yorumu: Dini değerlere, kutsallara saldıran, onu küçümseyen, istihfaf edip alay eden densizlerle aynı karede görünmemeyi, onlarla birlikte arkadaşlık ve dostluk etmemeyi Hz. Peygambere emreden, kendi istiklal ve duruşunu muhafaza eden bir aksiyon insanı olmayı öğütleyen bir KOD’lamadır. “Zulmedenlere meyletmeyin. Yoksa size de ateş dokunur. Sizin Allah’tan başka dostlarınız yoktur. Sonra size yardım da edilmez.”(Hûd, 113) “Çünkü onlar, Allah’a karşı sana asla bir fayda sağlayamazlar. Şüphesiz zalimler birbirinin dostlarıdır. Allah ise kendisine karşı gelmekten sakınanların dostudur.”(Câsiye, 19) ayetleriyle Yüce Allah, Peygamberine ve onun örnekliğinde Müslümanlara, duruş, tavır ve vakar çizgilerini öğretmektedir.

Anlamı: Şahitlik etme, onlarla beraber şahitlik etme! Yorumu: Hz. Peygamberin öğrettiği ve tebliğ ettiği değerlerin dışında, haram ve helâlların aksine farklı fikir, talep ve söylemleri olan müşriklerin söylediklerini ciddiye almaması ve onların söylediklerine zinhar itibar etmemesi, kendine vahyedilen gerçeklerin dışında hiçbir şeyi onların istekleri doğrultusunda ifade ediyor intibaı verecek herhangi bir söylemin içinde bulunmamasını emreden bir KOD’lamadır. Kur’an’da şöyle buyrulmaktadır; “Eğer onlar, Allah şunu yasak etti diye, Yalan yere şahitlik ederlerse, Sen onlarla beraber şahitlik etme!”

Anlamı: Uyma; Arzularına uyma, heveslerine uyma, isteklerine uyma. Yorumu: Allah’ın ayetlerini yalanlayan, ahiret gününe imanı reddeden, kendi heva ve heveslerine göre yaşayan, bu konularda herhangi bir kabulü ve fikri olmayan, inkârcı müşrik ve cahillerin istek ve arzularına uymamayı emreden bir KOD’lamadır.

Anlamı: Gör onların kim olduğunu! Şunların haline bak! Onların halini gör! Bak, şunların haline! Gör! Yorumu: Hz. Peygamberin, dini tebliğ ve erdemleri öğrettiği süreçte müşriklerin, ilkesiz, ahlaksız, seviyesiz karşı koymalarını, hiçbir insanî kural ve kaide gözetmeden yaptıkları kötülükleri reddeden, küçümseyen, basitlik ve seciyesizliklerini istihfaf eden, nasıl rezil ve rüsvay olacaklarını ifade eden ve peygamberin de bunu fark etmesini isteyen bir umut ve motivasyon KOD’lamasıdır.

Anlamı: Sımsıkı sarıl, sıkıca tutun. Yorumu: Kim ne derse desin, Hz. Peygamberin doğru yolda olduğunu, onun kendine vahyedilen Kur’an’a uyması gerektiğini, gevşemeden ve usanmadan kararlılığından asla vazgeçmemesi gerektiğini ifade eden bir KOD’lamadır.

Anlamı: Gözetle, Bekle. Yorumu: Müşrikler ister inansın ister inanmasın, Hz. Peygamberden yapması gerekeni yapmasını isteyen, onların umutlarını boşa çıkararak boş beklentiler içinde olduklarını görecekleri kötü günlerin yakın olduğunu, senin hakkında bekledikleri kötü şeylerin ve azabın onları nasıl kuşatacağını görecekleri zamanı beklemesini haber veren bir KOD’lamadır.

Anlamı: Acele etme. Yorumu: Hz. Peygamberin tebliğ ettiği değerlerin herkes tarafından hemencecik, kolayca kabul edilmesinin mümkün olmadığını, bu sebeple de sabırlı ve kararlı davranmasını ifade eden bir KOD’lamadır. Hiçbir karamsarlık ve ümitsizliğe düşmeden yoluna devam etmesi gerektiğini, zamanı geldiğinde müşriklerin ne büyük bir teessür ve tehassürle pişman olacaklarını, dünya hayatının bir gün gibi çabucak gelip geçtiğini gördüklerinde gerçeği anlayacaklarını ama hiçbir yararı olmayacağını haber vermektedir.

Anlamı: Münakaşa etme, Delillerin açık olması haricinde bir münakaşaya girişme! Yorumu: Geçmiş ümmetlerin hikâye ve efsanelerine dair anlatıla gelen, bunlar arasında özellikle Ashâb-ı Kehf’le ilgili haberlerin hiçbir detayı hakkında müşriklerle herhangi tartışma ve münakaşaya girmemesini, bilgi ve vahye dayanmayan hiçbir beyanda bulunmamasını Hz. Peygambere emreden bir KOD’lamadır. Onun, sadece ve münhasıran vahye ve bilgiye dayanarak konuşması gerektiğini, tahminlerle değerlendirme yapmaması gerektiğini ihtar eden bir üslup öğretisidir.

Anlamı: Bilgi isteme, Onlar hakkında (Ashâb-ı Kehf) ileri-geri konuşan kimselerin hiçbirinden bilgi isteme! Bir şey sorma. Yorumu: Hz. Peygamberin kendisine sunulan vahye tabi olması gerektiğini, hiçbir konuda kimseden özellikle efsanelerle yörüngesini belirleyenlerin sözlerine aldırmaması ve onlardan herhangi bir şey sormaması, özellikle Ashâb-ı Kehf’le ilgili bir şey öğrenmeye ihtiyacı olmadığını tesbit eden bir KOD’lamadır. Dinin apaçık vahye ve kesin bilgiye dayandığı, efsaneye ve efsaneleşmeye asla müsamaha ve ihtiyacı olmadığı, Ashâb-ı Kehf hadisesinin kendisine bildirildiği kadarıyla tebliğ edilmesi gereğine vurgu yapılmaktadır.

Anlamı: Sakın deme, sakın söyleme, asla söyleme! Yorumu: Mutlak güç ve kudret sahibi olan Yüce Allah’ın dilemesini anıp hatırlamadan gelecekte şunu ya da bunu yapacağım diye kesinlikle söz söylememesini Hz. Peygambere ihtar eden bir KOD’lamadır. Şayet farkında olmadan böyle bir şey yaparsa hemen Allah’ı anıp affını dileyip isabetli olan davranışa onu sevk etmesini niyaz etmesini öğütlemektedir. Hamdolsun ki, bu ümmetin en güzel davranışlarından biri de Hz. Peygamberin örnekliğinde kazandıkları bu tavrın gereği olarak gelecekle ilgili herhangi niyet ve davranış söz konusu olduğunda hep “inşallah” demeleridir. Başarı ve muvaffakıyetlerini onun dilemesine bağlamalarıdır.

Anlamı: Gözlerini onlardan çevirme, üzerlerine titre, Gözlerini onlardan ayırma! Yorumu: Dini yaşam ve tebliği süresince kendi etrafında pervaneler misali yardımda bulunan güzide dostları olan mü’minlere göz-kulak olmayı, onlardan bir an bile gözünü ayırmamayı Hz. Peygambere emir ve tavsiye eden bir KOD’lamadır. Hz. Peygamber bu öğreti gereği hep dostlarını baş tacı etmiş ve onları yüceltmiş, bir an olsun onları kendi dertleriyle baş başa yalnız koymamıştır. O, dostlarını yücelterek yücelmiştir. Dostları da onu kıyamete kadar unutmamış ve unutmayacaktır.

Anlamı: Mücadele et, mücadele yap. Yorumu: Sözünüzün ve davanızın etiği kadar estetiği de güzel ve tutarlı olmalıdır. Hiçbir etik, estetiği olmazsa mükemmel olmaz. Düşünce ve inancınızın haklılığı kadar, üslubu da haklı olmalıdır. Hiçbir düşünce, haksız ve çirkin bir üslupla güzelleşmez. Münkir ve müşriklerle bu çerçevede en güzel üslupla mücadele etmeyi Hz. Peygambere öğütleyen bir erdem çağrısı KOD’lamadır.

Anlamı: Sanma, Sakın Allah’ın peygamberlerine verdiği sözden cayacağını sanma! Yorumu: Hz. Peygambere sabır ve sükûnetle tebliğine devam etmesini, zaman zaman karşılaştığı olumsuzlardan dolayı umutsuz ve karamsar olmamasını, onu mutlak başarıya ulaştıracağını ve Rabbinin ona verdiği sözlerden kesinlikle caymadığını, bunu aklından ve gönlünden hiç çıkarmaması gerektiğini, büyük bir inanç ve şevkle sorumluluğunu yerine getirmesini ifade eden bir KOD’lamadır.

Anlamı: Sav, müdafaa et! Yorumu: Müşriklerin, Hz. Peygamberle ilgili iftira, yalan ve ithamlarını büyük bir sabır ve sükûnetle savmasını, zamanı geldiğinde Yüce Allah’ın onları çarptıracağı cezaları göreceğini, hiçbir şeyin O’nun gözetiminin dışında olmadığını tesbit eden bir KOD’lamadır. Ona düşenin, sonsuz bir teslimiyet içinde kendi görevini yerine getirmek olduğunu belirten bir davranıştır.

Anlamı: Bekle, intizar edip beklemek, gücenmiş olarak beklemek. Yorumu: Tebliğ ettiği değerleri inkâr eden müşrikler için şimdilik herhangi bir şey yapması gerekmediğini, Yüce Rabbinin gözetimi altında bekleyip inkârcıların başlarına ne bela ve musibetler geleceğini pek yakında göreceğini ifade eden bir KOD’lamadır.

Anlamı: Çevir de bir bak, çevir bak, dön. Yorumu: Yüce Allah’ın güç ve kudretini temaşa etmeyi, yarattığı güzellikleri seyretmeyi, kâinatın varoluşundaki ihtişam ve kusursuzluğu gözlemlemeyi öğütleyen bir KOD’lamadır.

Anlamı: Sakın seni gevşekliğe sevk etmesin! Seni hafifliğe sevk etmesin, zihnine şüphe tohumları atmalarına izin verme! Yorumu: Yüce Allah’ın vahy ile Hz. Peygambere bildirdiği her şeyin bir hakikat ve gerçek olduğu, bu gerçekleri reddedenlerin onu herhangi bir gevşekliğe sevk etmemesi gerektiğini bildiren bir KOD’lamadır. Bu inanç ve karalılıkla yoluna devam etmesini ona öğütleyen bir erdem çağrısıdır.

MEDİNE DÖNEMİ (88 HAC; Mekke ve Medine dönemi ayırımı 89 RAHMAN)

Anlamı: Yönel! Çevir! Namazda yüzünü Mescid-i Haram’a çevir! Yorumu: Kimin gerçek dost, kimin bahane üretmek suretiyle Hz. Peygambere sırtını dönüp gideceğini test etmek ve ehl-i kitabın gerçek yüzünü göstermek üzere namazını eda ederken daha önceleri kıble olan Kudüs’ten Mekke’ye, Harem-i Şerif’e doğru dönmesi gerektiğini emreden bir KOD’lamadır. Artık mü’minlerin kıblesi Kâbe’dir.

Anlamı: Ürküt! Korkut! Darmadağın et! Vereceğin ceza ile destekçilerini de dağıt. Yorumu: Daha önceleri kendisine olmadık zulüm ve işkence edenlerin bütün davranışlarına sabırla katlanan Hz. Peygambere, savaşma müsaadesi verildikten sonra, asla zulüm ve vahşete itibar etmeden adam gibi savaşmayı ve müşriklere destek verenleri korkutup darmadağın etmeyi emreden bir KOD’lamadır. Savaşın kendine has kuralları olduğunu, peygamberin merhametini istismar etmek suretiyle yaptıkları yanına kâr kalanların, artık bundan böyle herhangi bir şansı olmadığını görüp bilmeleri gereğine vurgu yapılmaktadır.

Anlamı: Ahdi bozduğunu kendilerine bildir, savur, fırlat, suratlarına çarp. Yorumu: Savaş kadar, barışın da kuralları vardır. Hz. Peygamberle yaptıkları antlaşmaları istedikleri zaman bozup istediklerinde antlaşma kurallarından bahsetme lüksleri olmadığını, bu kurallara uymayanları cezalandırmak için ahdini bozanlara, hadlerini bildirmek için, sözlerinde durmayan müşriklerin ahdinin herhangi bir kıymeti olmadığını onlara bildirmek suretiyle savaşmasını emreden bir KOD’lamadır. Kendi antlaşmalarına uymayanların, söz ve ahitlerini ciddiye almaması gereğine vurgu yapan çok önemli sosyo-politik bir öğretidir.

Anlamı: Sen de barıştan taraf ol, barışa yanaş, yanaş! Yorumu: Sulh ve barışın hâkim olduğu bir dünya daima daha güzel ve özlenen bir dünyadır. Dolayısıyla gerçekten ve samimi olarak Hz. Peygambere düşmanlık edenler, barıştan yana tavır koyarlarsa, onun da barıştan yana olmasını emreden bir KOD’lamadır.

Anlamı: Teşvik et! Yorumu: Savaş arzu edilen bir enstrüman olmamakla birlikte, insanlığa yönelen bu cinayeti bertaraf etmenin yolu da aynı sertlik ve güçle düşmanlara hadlerini bildirmekten geçer. Eğer müşrikler barışı değil de savaşı tercih ederlerse, Hz. Peygamberin de mü’minleri savaşa teşvik ederek büyük bir moralle onları, düşmanların sayıları ve güçleri ne olursa olsun perişan edeceklerini, onların kötülüklerini Allah’ın yardımıyla bertaraf edeceklerini müjdeleyen bir KOD’lamadır.

Anlamı: Affet, bağışla! Yorumu: Hz. Peygambere, savaşta barışta, Müslüman ya da gayr-i Müslim herkes için bir rahmet peygamberi olduğu gerekçesiyle müşfik ve merhametli olmasını emir ve tavsiye eden bir KOD’lamadır. Peygambere karşı, herhangi bir kastı olmamakla beraber Müslümanların kusurlarını bağışlamayı, gayr-i Müslimlerden, özellikle Yahudilerden pek azı hariç genellikle kötülük görse de, onlar için de bağışlayıcı davranmayı tavsiye etmektedir.

Anlamı: Onlara danış! İstişare et! Yorumu: Hz. Peygambere, kendi çevresinde bulunan dost ve mü’minlerle istişare etmesini, onlara hem bir erdem öğretisi hem de değer verdiğini ifade eden, ayrıca kamuoyu oluşturma ve olgunlaştırma adına ortak karar ve tavrın herkes tarafından bilinmesi ve yaygın bilgi ve gönüllü kabulün sağlanması sonucunu tevlid eden bir KOD’lamadır. Vahye mazhar olan Peygamberin insanlara ortak aklın kıymetini öğretmeyi, olabildiğince ümmetini hatalı davranışlardan korumayı amaçlayan ahlaki bir öğretidir. Tecrübeler göstermektedir ki, günlük hayatta bile istişare çok önemli ve insanları pek çok hatalardan korumaktadır. Özellikle yönetim sorumluluğu olanların bu peygamberî üsluptan uzak kalmaları düşünülemez. Bilginlerin ve bilgelerin fikrinin sorulmadığı ve öngörülerinin dikkate alınmadığı topluluklar başarısızlık ve zillete mahkûmdur.

Anlamı: (Ehl-i kitap bu konuda) seninle çekişmesinler, tartışmasınlar, seni tartışmaya sürüklemesinler, seninle didişmesinler! Yorumu: Dini emir ve ibadetler konusunda Hz. Peygambere öğretilen ve emredilen tarzın, ehl-i kitap tarafından tartışılmasına atfen, bu tartışmaların hiçbir kıymetinin olmadığını, bu konuda beyan edilen sözlerin lüzumsuz mugalâta, boş laf ve gereksiz didişmeler olduğunu anlatan bir KOD’lamadır. Bazı görsel ve işitsel iletişim araçları vasıtasıyla zaman zaman gündeme getirilen konular geçmişte yapılan bu mugalâtaları hatıra getirmektedir. Erdemli müslümana yakışan tam bir teslimiyet içinde Kur’an’a ve Hz. Peygamberin örnekliğine uygun biçimde inancının gereğini yerine getirmesidir. Yapılan bu tartışmalarla Müslümanların dini duyarlılıklarının örselenmesine müsaade edilmemelidir.

Anlamı: Sakın seni aldatmasın, asla seni yanıltmasın! Yorumu: Dünyevi sıkıntı ve kederler içinde mücadelesini sürdüren Hz. Peygambere, müşriklerin sürdürdükleri debdebe, ihtişam ve müreffeh hayatın geçiciliğine imrenip üzülmemesi ve aldanmamasını ihtar eden bir KOD’lamadır. Günümüz dünyasında da, Müslümanlar açısından en çok hata edilen, azim ve şevklerini kıran bir fenomen olarak yanlış yaptıkları konuların başında bu mevzu gelmektedir. Yanlış değerlendirmeler sonucunda psikolojik çöküntü ve değerler aşınmasına yol açan en önemli sebeplerden biridir. Bu hayat tarzına imrenme sonucunda çok müslümanın, hassasiyet ve duyarlılıklarının aşındığını ve nice zulüm, haksızlık ve hırsızlığın meşru sayıldığının yığınla örneğine şahit olmaktayız. Nimetler ve külfetler dünyasında herkesin ferdi imtihana çekildiğinin unutulduğu, oburca tüketim ve hazlar dünyasının anaforunda savrulmaların ardı sıra sürüklendiğimizin farkında bile değiliz. Bu özentilerle hedonizmin girdabında boğulmakta olduğumuzun güncel örneklerini vahyin bu gür sesiyle bile değiştiremiyoruz.

Anlamı: Sakın, korun, kork! Ey Peygamber! Allah’tan kork! Yorumu: Sadece Allah’tan sakınmak, O’nun emirlerine sıkı sıkıya bağlanmak suretiyle hiçbir şeyden ve hiç kimseden çekinmeden, korkmadan insanlığa erdemleri öğretmeyi devam etmesini Hz. Peygambere emreden bir KOD’lamadır. Korkma ve sakınmaya layık yegâne güç Allah’ın kudretidir.

Anlamı: Bırak! Aldırma! Yorumu: Müşriklerin hiçbir kural kaide tanımadan, yaptıkları kötülük, eziyet ve iftiralara aldırmamasını, bu tehditlerin onu yolundan caydırmamasını Hz. Peygambere ihtar eden bir KOD’lamadır. Yüce Allah’ın onun vekili, yardımcısı ve dostu olduğunu ifade eden bir motivasyon bildirisidir.

Anlamı: Kendilerine öğüt ver, nasihat et! Yorumu: İslam’ı tebliğ esnasında Hz. Peygamberin karşılaştığı güçlük ve nezaketsizliğe atıfla, müşrik ve münafıkların onun söz ve tebliğini dinlemediklerini, ancak durum ne olursa olsun, onun güzel söz söylemek, nazik davranmakla çağrısına devam etmesi gerektiğini tavsiye eden bir KOD’lamadır. Sabır ve kararlılığın onu başarıya ulaştıracağını öğütleyen ahlaki bir öğretidir.

Anlamı: Savaş! Yorumu: Her zaman güzel söz insanları erdemli birer fert yapmaya yetmiyor. Onları zulüm ve haksızlıklardan alıkoymuyor. Bütün çaba ve gayretine rağmen, savaşmamak için 53 yıllık Mekke hayatını geride bırakarak Medine’ye hicret eden bir nebiyi orada da rahat bırakmayan müşriklere karşı artık savaşmasının meşru kılındığını Hz. Peygambere emreden bir KOD’lamadır. Barıştan yana tavır koyarlarsa, onun da barıştan yana olmasını, ama savaşmak isterlerse, kendi değerlerini korumak için bütün tehdit ve tehlikeleri yok edinceye kadar savaşmasına müsaade edilmektedir.

Anlamı: Bağışlanmaları için dua et, Bağışlanmasını dile, mağfiret dile, tövbe istiğfar et, Allah’tan af dile! Yorumu: Hz. Peygambere, hem kendi hata ve zelleleri, hem de kadın-erkek Müslümanların hata ve günahlarından dolayı istiğfar edip Yüce Alllah’tan bağışlanmalarını dilemeyi tavsiye eden bir KOD’lamadır. Tövbe ve istiğfar etmek, hata ve kusurlardan uzak durmak, mütevazı ve olgun bir mü’min olmak için duyarlı ve samimi bir tavırdır. Her dem diri ve zinde olmanın, yanlışlardan uzak durmanın en duyarlı yöntemidir.

Anlamı: Savunma, taraf olma, tartışma, mücadele etme, mücadeleye girme, Kendilerine hıyanet edenleri savunma! Yorumu: İslami değerlere kulak asmayan, dini değerleri küçümseyen, hak ve hakikati hiçe sayan, küstahça diklenip günahlarla yoğrulan erdemsiz kişileri savunmaması, onların tarafını almamasını Hz. Peygambere emir ve tavsiye eden bir KOD’lamadır. Çünkü onlar erdemlerle huzur bulacak bir dünyanın en ciddi düşmanlarıdır. Müslüman duyarlılığının gereği olarak merhamet ve şefkat duyguları çok yüce olan Hz. Peygamber Kur’an’da bu merhametiyle anılmaktadır; “Demek sen, bu söze (Kur’an’a) inanmazlarsa, arkalarından üzülerek âdeta kendini tüketeceksin!”(Kehf, 6) “Andolsun, onların söyledikleri şeylerden dolayı göğsünün daraldığını biliyoruz.”(Hicr, 97) “Ey Muhammed! Mü’min olmuyorlar diye âdeta kendini helâk edeceksin!”(Şuara, 3) Hz. İbrahim’in de bu merhamet ve şefkatine değinilmekte ve şu ayetlerle nakledilmektedir; “Andolsun, melekler İbrahim’e müjde getirip “Selâm sana!” dediler. O, “Size de selâm” dedi ve kızartılmış bir buzağı getirmekte gecikmedi. Ellerini yemeğe uzatmadıklarını görünce onları yadırgadı ve onlardan dolayı içinde bir korku duydu. Dediler ki: “Korkma, çünkü biz Lût kavmine gönderildik.” İbrahim’in karısı ayakta idi. Bu sözleri duyunca güldü. Ona da İshak’ı müjdeledik; İshak’ın arkasından da Yakûb’u. Karısı, “Vay başıma gelenler! Ben bir kocakarı ve bu kocam da bir ihtiyar iken çocuk mu doğuracağım? Gerçekten bu, çok şaşılacak bir şey!” dedi. Melekler, “Allah’ın emrine mi şaşıyorsun? Allah’ın rahmeti ve bereketi size olsun ey peygamber ocağının ev halkı! Şüphesiz O, övülmeye lâyıktır, şanı

yücedir.” dediler. İbrahim’in korkusu gidip, kendisine müjde gelince Lût kavmi hakkında bizim elçilerimizle tartışmaya başladı. Çünkü İbrahim çok içli ve Allah’a yönelen bir kimseydi. Elçilerimiz, “Ey İbrahim bundan vazgeç! Çünkü Rabbinin emri kesin olarak gelmiştir. Şüphesiz onlara geri döndürülemeyecek bir azap gelecektir” dediler.”(Hûd, 69-76) Netice itibariyle Hz. Peygamberden, huzur ve saadetin düşmanlarını savunmaması, onlardan taraf olmaması gereğine vurgu yapılmaktadır. Kur’an-ı Kerim dünyanın huzur ve saadetini bozan bu insanları sayıp dökmekte ve onları; “veyl olsun”, “yuh olsun”, “yazıklar olsun”, “vahlar olsun”, “eyvahlar olsun” diyerek yuhalayarak anmaktadır. Şöyle ki; “1. Din ve inançlara müdahale etmek suretiyle, Hıristiyanlık dâhil dinleri bozarak tahrif edenler, yeni din va’z edip insanların inançlarını bozanlar, 2. Dünya hayatını ahirete tercih ederek sadece dünyayı önceleyenler, insanları Allah yolundan çevirip sapkınlığa çağıranlar, din hakkında polemik yaparak onu saçma eğri ve çelişkili göstermeye yeltenenler, 3. İnsanlara zulmeden şımarık zalimler, 4. Allah’a ortak koşan müşrikler; Allah’a yakışıksız isnat ve nitelemede bulunanlar, 5. Yeryüzünde fesat çıkaranlar, ihtilaf ve ayrılığa düşenler/ Hıristiyanlar, 6. Allah’ı unutanlar; Allah’ın zikrine karşı kalpleri katı ve kapalı olanlar, 7. Ahiret’i inkâr edip küstahça diklenenler, 8. Kendisine Allah’ın ayetleri okunduğu halde büyüklük taslayarak sanki onları hiç duymamış gibi yaratılanların boş yere yaratıldığını iddia etmek suretiyle dünyevi imtihanı reddedip inkâr edenler, dünya haz ve nimetleri içinde diklenip, direnip, debelenen günahkârlar,

9. Allah’ı, kutsalı, dini değerleri, erdemleri, sorumluluğu yalan sayan şımarık yalancılar, 10. Malın sorumluluğunu yerine getirmeyen ve zekâtı vermeyenler, 11. İnsanları aşağılayıp tahkir eden alaycı aşağılık herifler, 12. İnsanları çekiştiren dedikoducular, 13. Ekonomik dengeleri bozup altüst eden, insanları aldatan, hilebaz, cimri, pintiler; ölçüde ve tartıda hile yapanlar, 14. Dindar sorumsuzlar/sorumsuz dindarlar/ciddiyetsiz dindarlar; yazıklar olsun namazlarını ciddiye almadan, gösteriş için namaz kılan ve küçücük yardımları bile engelleyen dindarlar.” Bu sayılanları savunmak ve onlardan taraf olmak yerine onlarla mücadele edip, dünya ve insanlığın saadetini sağlamak sorumluluğunda olduğu ona hatırlatılmaktadır.

Anlamı: Bil, Bil ki, bilesin ki! Yorumu: Hz. Peygambere, Allah’ın bir ve yegâne kudret sahibi olduğu bildirilmekte, cahiliye devri âdet ve anlayışı peşinde koşanların onu üzmemesi gerektiği, onlara aldırmadan tevhid mücadelesine devam etmesi ve müşriklerin işledikleri günahları onların başına bela edeceğine vurguyla me’yus olmamasını telkin eden bir KOD’lamadır.

Anlamı: Onlardan sakın, Seni alıkoymalarına dikkat et! Kendini onlardan koru! Yorumu: Müşrik ve münafıklardan kendini korumasını, Yüce Allah’ın emirlerini yerine getirmekten onu alıkoymalarına dikkat etmesi gerektiği, giyim kuşamlarına bakıldığında süslü, konuşmaları dinlendiğinde etkileyici veciz sözleri olsa da, samimiyetsiz, riyakâr, ikiyüzlü, arka planlı bir hesabın ayak sesleri olması sebebiyle, Hz. Peygambere çok ciddi sosyo-politik ve sosyo-kültürel telkin ifade eden bir KOD’lamadır.

Anlamı: Amansızca mücadele et! Cihad et! Yorumu: Müşrik ve münafıklara karşı amansız bir mücadele vermesi, bir an olsun gevşeme göstermemesi ve onların entrikalarına karşı dikkatli olması gereğine vurgu yapan bir KOD’lamadır.

Anlamı: Kararlı davran! Ödünsüz davran! Sert davran, nazik davranma. Yorumu: Bunca iyi niyet, merhamet ve şefkatten sonra, hala değişmeyen ve bütün ahlaksızlık ve saldırganlık politikalarına devam eden müşrik ve münafıkların, kendini istismar etmesine müsaade etmemesi, onlara karşı kararlı, ödünsüz ve sert davranması gerektiğini Hz. Peygambere ihtar eden bir KOD’lamadır.

Anlamı: Seni üzmesin, sana kaygı vermesin, İnkârda yarışanlar sana kaygı vermesin! Yorumu: Küfür içinde koşuşan, büyük bir hırs, kin ve nefretle Hz. Peygambere karşı düşmanlık eden, müşrik, münafık ve Yahudilerin çabası ve kötülüklerine üzülmemesi ve kaygılanmamasını, her halükarda başarı ve muvaffakiyete ulaşacağını ifade eden ve haber veren bir KOD’lamadır.

Anlamı: Hükmet, hüküm ver! Yorumu: Yüce Allah, Kur’an-ı Kerim’de “Rabbinin kelimesi (Kur’an) doğruluk ve adalet bakımından tamdır. Onun kelimelerini değiştirebilecek yoktur. O, hakkıyla işitendir, hakkıyla bilendir.”(En’am, 115) ayetiyle ifade edildiği üzere bu dinin temel unsuru “adalet” ve “dürüstlük’tür.” Kâinattaki ahengin üzerine oturtulduğu sırlı kural; adâlet… Her şeyi, bütün âhengi, mihengi bozan, yerle bir eden dengesiz davranış; zulüm… Fıtratla uyumun adı; adâlet… Uyumsuzluğun adı; zulüm… Yüce Allah, ilk insan Âdem’i yarattığında ona hitap ettiği emirlerin muhtevasında yer alan ilk ahlaki kavram ve değer yargısı zulüm’dür. “Allah buyurdu ki: Ey Âdem! Sen ve eşin cennette yerleşip dilediğiniz yerden yiyin. Ancak şu ağaca yaklaşmayın! Sonra zalimlerden olursunuz.”(A’raf, 19) Biz: Ey Âdem! Sen ve eşin/ Havva beraberce cennete yerleşin; orada kolaylıkla istediğiniz zaman her yerde cennet nimetlerinden yiyin; sadece şu ağaca yaklaşmayın. Eğer bu ağaçtan yerseniz her ikiniz de kendine kötülük eden zalimlerden olursunuz, dedik.”(Bakara, 35) Muhtemelen bu ilk emirle Yüce Allah, insanoğlunun zulümden yana eğilimlerine ve kâinatın üzerine oturtulduğu adâlet ölçüsüne dikkat çekmiştir. Ferdî tekâmülün zirvesi, dürüstlük, toplumsal/siyasal tekâmülün zirvesi de adalettir. İslam’ın dünyayı imar planının en sihirli iki temel prensibi “adalet” ve “doğruluk, dürüstlüktür.” Bu iki prensip, sosyal ve ferdi planda ihlal edildiğinde kâinatın mihengi ve mihveri değişir, bütün dengeler bozulur, alt üst olur. Müşrik, münafık, Yahudi ve Hıristiyanların dinin hüküm ve kurallarını uygulama konusunda bütün engelleme çabalarına asla aldırmadan Allah’ın emirlerini uygulama ve adaletle hükmetme konusunda büyük bir dikkat ve titizlik göstermesini Hz. Peygambere emreden bir KOD’lamadır.

Anlamı: Tebliğ et, ulaştır, bildir. Yorumu: Müşrik, münafık ve ehl-i kitabın bütün engellemesine rağmen Allah’ın ayetlerini, emirlerini, insanlığa mutluluk ve saadete erdirecek olan Kur’an’ı herkese tebliğ edip duyurmasını Hz. Peygambere emreden bir KOD’lamadır. Kendisine düşmanlık eden ve tehditler savuranlara karşı Yüce Allah’ın himayesinde olduğunun bilinciyle hareket edip hiç kimseden korkmadan görevini ifa etmesi gereğine vurgu yapılmaktadır.

Anlamı: Biatlerini kabul et! Bağlılık taahhütlerini kabul et! Yorumu: Kendisine inanmış olan kadın-erkek, herkesi sahiplenmesi, erdem ve faziletlere uyma ve onları hayatlarının mihenk taşı yapma azmini gösteren müntesiplerini himaye etmesi ve kendisine verdikleri sözleri kabul edip onları el üstünde tutmasını Hz. Peygambere emreden bir KOD’lamadır. Bu konuda Kur’an-ı Kerim’de, özellikle toplumsal iyileşmede çok önemli misyon üslenen kadınlarla ilgili şöyle buyrulmaktadır; “Ey Peygamber! İnanmış kadınlar, Allah’a hiçbir şeyi ortak koşmamak, Hırsızlık yapmamak, Zina etmemek, Çocuklarını öldürmemek, Hiç yoktan yalan uydurup iftira atmamak, İyi iş işlemekte sana karşı gelmemek üzere Sana biat etmeye geldikleri zaman Biatlarını kabul et ve Onlar için Allah’tan mağfiret dile!”

Anlamı: Sığınma hakkı tanı, aman ver, güven ver, himaye et; sonra da güvende olacağı yere ve bölgeye ulaştır. Yorumu: Hz. Peygamberin Medine’ye hicretinden kısa bir süre sonra savaş müsaadesi ve emri verilmiştir. Medine’nin sınırlarını, harem bölgesini ve bu bölgede mer’î olan kendi hukukunu tesis ettikten sonra, uluslararası hukuk ve devletler hukuku gereği, ülke sınırlarından giriş çıkışın kuralları olduğunu, bu kurallar gereği izinsiz girişlerin savaş ilan edilmiş bir toplumun üyesine karşı müeyyide uygulamayı gerektirdiği aşikârdır. Ancak her zaman ve zeminde dini tebliğ sorumluluğu taşıyan Hz. Peygamberin müsamahakâr kimliğine yakışır bir siyasetle, dini öğrenmek ve yeniden düşünmek isteyen müşriklere, -izin ve müsaade istediklerinde- İslam’ın ihtişam ve güzelliklerini, toplumsal yapının nasıl olduğunu görerek iman etme imkânı sağlamayı öneren, bu süre zarfında da güvenliklerinden sorumlu olduğunu ifade eden bir KOD’lama ve sosyo-politik bir tavırdır. Bu konuyla ilgili olarak Yüce Allah, Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyurmaktadır; “Eğer müşriklerden biri senden aman dilerse, Allah’ın kelâmını işitip dinleyinceye kadar ona aman ver, Sonra müslüman olmazsa onu güven içinde bulunacağı bir yere ulaştır. İşte bu müsamaha, onların, bilmeyen bir kavim olmalarından dolayıdır.”

Anlamı: Namazını kılma! Cenaze namazını kılma! Yorumu: Hayatı boyunca iki yüzlülük etmiş, iman etmediği halde öyle görünmek suretiyle erdemsizliğin en rezilini irtikâp etmiş münafıkların cenaze namazını kılmamasını Hz. Peygambere ihtar eden bir KOD’lamadır. Dünya hayatı boyunca insanlığın değerlerini aşındırmış, onlarla alay etmiş, menfaatlerini koruma konusunda da İslam toplumunun kazanımlarından yararlanmış bu ikiyüzlü, çok yüzlü ya da yüzsüz insanları, son yolculuklarına uğurlarken yaptıkları kötülükleri tezkiye anlamına gelecek olan hayır duayla anma merasimini Hz. Peygambere, onun örnekliğinde de bütün Müslümanlara yasaklamıştır. Bu riyakâr insanların riyakârlığına uyum sağlamayı reddetmiştir.

Anlamı: Durma, dikilme, Kabri başında da durma, Onun içinde asla namaz kılma! Yorumu: Münafıkların, İslam’ın değerlerini aşındırmak, Hz. Peygambere kötülük etmek ve Müslümanların arasına nifak tohumları ekmek için inşa ettikleri mescitte namaz kılmayı yasaklayan, aynı zamanda öldüklerinde de kabirlerinin başında durup onları hayırla yâd etmek, onlara dua ve istiğfarda bulunmayı yasaklayan bir KOD’lamadır.

Anlamı: Seni imrendirmesin, imrenme, imrenmeyesin, gözüne batmasın! Yorumu: Hayatı boyunca Hz. Peygambere düşmanlık etmiş, ona eza-cefanın bin bir türlüsünü reva görmüş olan müşrik ve münafıkların sahip olduğu dünya malı, çoluk-çocuk ve nimetlere imrenip gıpta etmemesini, zira bu nimetlerin onların başına bela olacağını hatırlatan bir KOD’lamadır. Zira insanoğlunun sahip olduğu nimetler doğru algılanıp, iyi kullanıldığında mutluluk getirirken, tamahkârlık, cimrilik ve başkalarının hukukunu çiğneme aracı olarak, İslam’ın çirkin gördüğü davranışlarla harcandığında mutsuzluk vasıtasına dönüşmektedir. Mutluluk aracı olacak nimetler birer külfete dönüşmektedir. Hem dünya hayatını hem de ahiret hayatını karartan, her dem ölüm korkusuyla, yok olma paranoyasıyla yaşamı cinnete dönüştüren bir enstrüman haline gelmektedir. Ayrıca içinde yaşadığımız dünyanın hedonist felsefeyle her şeyi hazdan ibaret sayan debdebe ve şa’şaası herkesi kuşatmış ve eğlencenin gürültüleri arasında erdemlerin sesi duyulmaz olmuştur. Lüks yaşam özentisi, ayırım gözetmeden herkesi cenderesinde adeta boğmaktadır. Vahyin bu emriyle kendine gelmesi gerekenler öncelikle ona inandığını söyleyenlerdir. Zira vahyin en yüksek sedayla bu gür sesi, onları, varı-yoğu her şeyi dünya nimetleri ve hazzı olanlara özenmemeye ve imrenmemeye çağırmaktadır.

Hz. Peygamberin Davranış Atlası

Kur’an-ı Kerim’de Hz. Peygambere(asm) Yapması Emredilen Fiiller İslam literatüründe Hz. Peygambere nisbet edilen davranış, söz ve takrirler hadis ya da sünnet olarak tanımlanmıştır. Aşağıda zikredilen ayetler onun davranışlarının -aynı zaman da düşünce ve sözlerinin- referansı olduğuna göre sünnetin normatif değerinin tartışılması, üzerinde herhangi bir söz söylemeye herhalde gerek yoktur. Hz. Peygamberin, davranışlarını şekillendiren ve ona yön veren ayetler, hiçbir açıklama ve yorum yapılmadan, nüzul sıralaması esas alınarak okuyucunun idrakine sunulmuştur. Kur’an-ı Kerim’de Hz. Peygambere ana hatlarıyla; “Rabbinin adıyla oku” “Dimdik dur” “İnsanları uyar” “Allah’ı yücelt” “Vizyon sahibi ol” “Kötülüklerden kaçın” “Tüzel kişiliğin gücünü menfaat devşirme aracı yapma” “Sabret” “Peygamberi yalanlayan, doğru yoldan yüz çeviren yalancı ve günahkâr adamlara boyun eğme” “Allah’a secde et” “Kur’an’ı anlamını duyarak oku” “Bütün Peygamberlere ve dostlarına vefalı ol” “Kendini Allah’a ada” “Allah’ın himayesine sığın”

“Onlara biraz mühlet ver” “Kur’an’la öğüt ver” “Yetimi sakın ezme” “Muhtaçları gözet” “Rabbinin nimetlerini minnet ve şükranla an” “Dik dur” “Namaz kıl, Rabbine kulluk et” “Kurban kes” “Affedici ol” “İyiliği emret” “Cahillerin Kusuruna Bakma” “Allah’a sığın” “Müjdeci ol” “Dünya hayatının çekiciliğine ve dünya malına göz dikme” “Müminlere kol kanat ger” “Müşriklerin kurdukları tuzaklardan ötürü tasalanma” “Sakın kâfirlere arka çıkma, hainlerden taraf olma” “Herkese hakkını ver” “Sana vahyolunana uy” “Şimdilik onlara güzel muamele et” “Müminlere alçakgönüllü ol”

“Zalimlerle oturup-kalkma” “Onlarla en güzel şekilde mücadele et” “İnanmayanlar, sakın seni gevşekliğe sevk etmesin” “Namaz kıl” “Eğer onlar barışa yanaşırlarsa sen de yanaş” “Müminleri savaşa teşvik et” “Hıyanet edenleri savunma” “Küfür içinde koşuşan Yahudilerin haline üzülme” “Adaletle hükmet “Münafıkların mal ve çocuklarına İmrenme” emirleri verilmiş, o da bu doğrultuda tavır, davranış ve sözlerini şekillendirmiştir. Takdir ve sorumluluk, idraki olanlarındır… *** ْ ‫ﻗﺮأ‬ َ ْ ‫ ا‬Rabbinin Adıyla Oku, Söyle! ْ َ َ ‫ اﻗْﺮأ ْ ورﺑ‬2 ‫ﻣﻦ ﻋ َﻠ َﻖ‬ َ ‫ﺳﻢ ِ َرﺑ‬ ‫م‬ َ 1 َ‫ﺧﻠ َﻖ‬ َ ‫ﻚ اﻟﺬ ِي‬ َ ‫ﺴﺎ‬ ُ ‫ﻚ اْﻷﻛ َْﺮ‬ َ ْ ‫ﺧﻠ َﻖَ اْﻹ ِﻧ‬ ْ ‫اﻗَْﺮأ ﺑ ِﺎ‬ ََ َ ْ ِ ‫ن‬ ٍ 5 ‫ﻢ‬ َ ْ ‫ﻢ ﺑ ِﺎﻟ‬ َ ‫ﺴﺎ‬ َ ْ ‫ﻢ اْﻹ ِﻧ‬ ْ َ ‫ﻢ ﻳ َﻌْﻠ‬ ْ َ ‫ﻣﺎ ﻟ‬ َ ‫ن‬ َ ‫ ﻋ َﻠ‬4 ِ ‫ﻘﻠ َﻢ‬ َ ‫ اﻟﺬ ِي ﻋ َﻠ‬3 Yaratan Rabbinin adıyla Oku! O, insanı bir aşılanmış yumurtadan yarattı. Oku! İnsana bilmediklerini belleten, Kalemle yazmayı öğreten Rabbin,

En büyük kerem sahibidir.(002 Alak,096/01,02, 03, 04, 05) *** ُ Yeter Artık Kalk! Dimdik Dur, Namaz ‫ﻢ‬ ْ ‫ﻗ‬ Kıl! َ َ İnsanları Uyar, Dikkatini Çek ‫ﺬْر‬ ِ ْ ‫ﻓﺄﻧ‬ َ Allah’ı Yücelt ‫ﻓﻜ َﺒْﺮ‬ ‫ ﻓَﻄ َﻬْﺮ‬Elbiseni Tertemiz Tut, Vizyon Sahibi Ol َ Kötülüklerden Kaçın ‫ﺠْﺮ‬ ْ ‫ﻓﺎ‬ ُ ‫ﻫ‬ ‫ﻦ‬ ْ ُ ‫ﻤﻨ‬ ْ َ ‫وَﻻ ﺗ‬ َ Başa Kakma! Menfaat Sağlama َ Sabret, Sebat Et, Acele Etme ‫ﺻﺒ ِْﺮ‬ ْ ‫ﻓﺎ‬ َ َ َ ‫ وَﺛ ِﻴ َﺎﺑ‬3 ‫ﻚ ﻓَﻜ َﺒْﺮ‬ َ ‫ وََرﺑ‬2 ‫ﻢ ﻓَﺄ َﻧ ْﺬ ِْر‬ ‫ﺟَﺰ‬ ْ ‫ وَاﻟﺮ‬4 ‫ﻚ ﻓَﻄ َﻬْﺮ‬ ْ ُ‫ ﻗ‬1 ‫ﻤﺪﺛُﺮ‬ ُ ْ ‫ﻳ َﺎأﻳﻬَﺎ اﻟ‬ َ ‫ وَﻟ َِﺮﺑ‬6 ‫ﺴﺘ َﻜ ْﺜ ُِﺮ‬ 7 ‫ﺻﺒ ِْﺮ‬ ُ ْ‫ﻓَﺎﻫ‬ ْ َ ‫ﻦ ﺗ‬ ْ َ ‫ وََﻻ ﺗ‬5 ‫ﺠْﺮ‬ ْ ‫ﻚ ﻓَﺎ‬ ْ ُ ‫ﻤﻨ‬ Ey bürünüp sarınan! Kalk, İnsanları uyar! Sadece Rabbini büyük tanı! Elbiseni tertemiz tut! Kötü şeyleri terk et! Yaptığın iyiliği çok görerek Başa kakma! Rabbinin rızasına ermek için Sabret!(002/005 Müddessir, 074/01, 02, 03, 04, 05, 06, 07)

Yorumu ve Güncellenmesi 1.Muhatabın en güzel hitap ile karşılanması, 2.Düşünce ve hedefini gerçekleştirecek donanım ve çaba, 3.Sadece bir tek Allah’ı yüce tanımak, O’na sığınmak, vazgeçilmez değerleri olduğunu asla ve hiçbir zaman unutmamak, 4.Dış görünüm ve vizyonunu güzel ve temiz olmak, 5.İç görünüm ve gönül dünyası da temiz ve güzel, özü-sözü, içi-dışı bir olmak, 6.Israrla iyi iş yapmak, yaptıklarını asla başa kakmamak ve makam, mevki ve statüsünü menfaat devşirme aracı yapmamak, 7.Sonuç almak için sabırlı olmak. *** ‫ﻊ‬ ْ ِ‫َﻻ ﺗ ُﻄ‬ Peygamberi Yalanlayan, Doğru Yoldan Yüz Çeviren Yalancı ve Günahkâr Adamlara Boyun Eğme, Uyma ْ‫ﺠﺪ‬ ُ ‫ﺳ‬ ْ ‫وا‬ َ Allah’a Secde Et, Boyun Eğ, İtaat Et, Büyük Bir Saygıyla Eğil ْ ‫وا‬ ‫ب‬ ْ ‫ﺮ‬ َ Allah’a Yakın Dur, Yalnızca O’na Yaklaş ِ َ ‫ﻗﺘ‬ َ َ َ َ ‫ إ ِن إ ِﻟ َﻰ َرﺑ‬7 ‫ﺳﺘ َﻐْﻨ َﻰ‬ ‫ﺖ‬ ْ ‫ﻚ اﻟﺮ‬ ْ ‫ أ‬6 ‫ن ﻟ َﻴ َﻄ ْﻐَﻰ‬ َ ‫ﺴﺎ‬ ْ ‫ن َرآه ُ ا‬ َ ْ ‫ﻛ َﻼ إ ِن اْﻹ ِﻧ‬ َ ْ ‫ أَرأﻳ‬8 ‫ﺟﻌَﻰ‬ َ َ َ َ ‫ﻣَﺮ‬ َ ‫ن ﻛ َﺎ‬ ْ ِ ‫ﺖ إ‬ َ ‫ أوْ أ‬11 ‫ن َ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟ ْﻬُﺪ َى‬ َ ْ ‫ أَرأﻳ‬10 ‫ﺻﻠﻰ‬ َ ‫ ﻋ َﺒ ْﺪ ًا إ ِذ َا‬9 ‫اﻟﺬ ِي ﻳ َﻨ ْﻬَﻰ‬ َ َ َ ‫ﻦ‬ ْ ‫ﺑ ِﺎﻟﺘ‬ َ ‫ن ﻛ َﺬ‬ ْ ِ ‫ﺖ إ‬ َ ‫ﻢ ﺑ ِﺄن اﻟﻠ‬ ْ َ ‫ﻢ ﻳ َﻌْﻠ‬ ْ َ ‫ أﻟ‬13 ‫ب وَﺗ َﻮَﻟﻰ‬ َ ْ ‫ أَرأﻳ‬12 ‫ﻘﻮَى‬ ْ ِ ‫ ﻛ َﻼ ﻟ َﺌ‬14 ‫ﻪ ﻳ ََﺮى‬ ْ َ َ َ َ َ 17 ‫ﻪ‬ َ ‫ﺴ‬ َ ٍ‫ﺻﻴ َﺔٍ ﻛﺎذ ِﺑ َﺔ‬ ِ ‫ ﻧ َﺎ‬15 ِ‫ﺻﻴ َﺔ‬ ِ ‫ﻦ ﺑ ِﺎﻟﻨﺎ‬ ْ َ ‫ﻢ ﻳ َﻨ ْﺘ َﻪِ ﻟﻨ‬ ُ َ ‫ ﻓﻠﻴ َﺪ ْع ُ ﻧ َﺎد ِﻳ‬16 ٍ‫ﺧﺎﻃ ِﺌﺔ‬ ْ ‫ﻟ‬ ْ َ ‫ﻔﻌ‬ َ َ 19 ‫ب‬ َ َ ‫ﺳﻨ َﺪ ْع ُ اﻟﺰﺑ َﺎﻧ ِﻴ‬ ْ ِ‫ﺠﺪ ْ وَاﻗْﺘ َﺮ‬ ُ ‫ﺳ‬ ْ ‫ﻪ وَا‬ َ ُ ْ‫ ﻛﻼ ﻻ ﺗ ُﻄ ِﻌ‬18 ‫ﺔ‬ Kendini kendine yeterli görerek azan, Doğru yolda olan ve takvayı emreden bir kulu, Namaz kılmaktan meneden,

Peygamberi yalanlayan, Doğru yoldan yüz çeviren, Yalancı ve Günahkâr adama -ki Allah onun yaptıklarını görür ve eğer vazgeçmezse, derhal onu alnından, o yalancı, günahkâr alından yakalayıp cehenneme atacaktır. O, hemen gidip kendi taraftarlarını çağırsın. Biz de zebanîleri çağıracağız.Hayır! Sakın ona uyma! Allah’a secde et! Yalnızca O’na yaklaş!(002 Alak,096/06,07,08, 09, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19) *** َ َ Hakikati Yalan Sayanlara Boyun ‫ﻊ‬ ِ ِ‫ﻓﻼ ﺗ ُﻄ‬ Eğme, Uyma َ 1 ‫ﻘﻠ َﻢ وﻣﺎ ﻳﺴﻄ ُﺮون‬ َ َ ‫ وَإ ِن ﻟ‬2 ‫ن‬ َ ‫ﻤﺔِ َرﺑ‬ ‫ﺟًﺮا ﻏ َﻴ َْﺮ‬ ‫ﺠﻨ ُﻮ‬ ‫ﻚ ﺑ‬ ْ ‫ﻣﺎ أﻧ‬ ْ َ ‫ﻚ َﻷ‬ ْ ‫ﻤ‬ ْ‫ﺖ ﺑ ِﻨ ِﻌ‬ َ ُ ْ َ َ َ ِ َ ْ ‫ن وَاﻟ‬ ِ َ َ َ َ ٍ َ ُ ُ ‫ﻚ ﻟ َﻌَﻠﻰ‬ َ ‫ وَإ ِﻧ‬3 ‫ن‬ ‫ن‬ ْ ‫ﻤ‬ ِ ْ ‫ﺼُﺮ وَﻳ ُﺒ‬ ِ ْ ‫ﺴﺘ ُﺒ‬ ُ ‫ﻔﺘ ُﻮ‬ َ ‫ﺼُﺮو‬ َ َ‫ ﻓ‬4 ٍ ‫ﻖ ﻋ َﻈ ِﻴﻢ‬ َ ْ ‫ﻢ اﻟ‬ ُ ُ ‫ ﺑ ِﺄﻳﻴﻜ‬5 ‫ن‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ٍ ‫ﻤﻨ ُﻮ‬ ٍ ‫ﺧﻠ‬ َ َ َ ْ َ َ َ ‫ ﻓَﻼ ﺗ ُﻄ ِِﻊ‬7 ‫ﻦ‬ َ ‫ﻦ‬ َ ‫ﻦ‬ ُ ‫ﻢ ﺑ ِﺎﻟ‬ ُ ‫ﺳﺒ ِﻴﻠ ِﻪِ وَﻫُﻮَ أﻋ ْﻠ‬ َ ِ ‫ﻢ ﺑ‬ ُ ‫ إ ِن َرﺑﻚ ﻫُﻮَ أﻋ ْﻠ‬6 َ ‫ﻤﻬْﺘ َﺪ ِﻳ‬ ْ َ ‫ﺿﻞ ﻋ‬ ْ ‫ﻤ‬ ْ 8 ‫ﻦ‬ ُ ‫اﻟ‬ َ ‫ﻤﻜ َﺬﺑ ِﻴ‬ Nûn! Kaleme ve Yazdıklarına andolsun ki, Resûlüm! Sen -Rabbinin nimeti sayesinde- mecnun değilsin. Hiç şüphesiz senin için,

Bitip tükenmeyen bir mükâfat vardır. Sen elbette yüce bir ahlâk üzeresin. Hanginizde delilik olduğunu yakında Sen de göreceksin, onlar da. O halde, hakikati yalan sayanlara Boyun eğme!(003 Kalem,068/01,02, 03, 04, 05, 06, 08) *** ‫ﻊ‬ ْ ِ‫وَﻻ ﺗ ُﻄ‬ َ Gerçeği Yalanlayanlara Boyun Eğme, Uyma! ِ َ ‫ﻣﺸﺎٍء ﺑ ِﻨ‬ ٍ ‫ﺣﻼ‬ َ ‫ وََﻻ ﺗ ُﻄ ِﻊْ ﻛ ُﻞ‬9 ‫ن‬ َ ‫ﻦ ﻓَﻴ ُﺪ ْﻫ ِﻨ ُﻮ‬ َ ٍ‫ ﻫَﻤﺎز‬10 ‫ﻦ‬ َ ‫ف‬ ُ ِ ‫وَدوا ﻟ َﻮْ ﺗ ُﺪ ْﻫ‬ ٍ ‫ﻤﻴﻢ‬ ٍ ‫ﻣﻬِﻴ‬ َ َ َ ِ ‫ ﻋ ُﺘ ُﻞ ﺑ َﻌْﺪ َ ذ َﻟ‬12 ٍ ‫ﻣﻌْﺘ َﺪ ٍ أﺛ ِﻴﻢ‬ ‫ﻦ‬ َ ْ ‫ﻣﻨﺎٍع ﻟ ِﻠ‬ َ ‫ن ﻛ َﺎ‬ ْ ‫ أ‬13 ٍ ‫ﻚ َزﻧ ِﻴﻢ‬ َ ‫ن ذ َا‬ ُ ِ‫ﺨﻴ ْﺮ‬ َ 11 ٍ ‫ﻣﺎ‬ َ ‫ل وَﺑ َﻨ ِﻴ‬ َ َ ْ َ َ َ ‫ إ ِذ َا ﺗ ُﺘ ْﻠﻰ ﻋ َﻠﻴ ْﻪِ َءاﻳ َﺎﺗ ُﻨ َﺎ ﻗَﺎ‬14 15 ‫ﻦ‬ َ ‫ل أ‬ َ ‫ﺳﺎﻃ ِﻴُﺮ اﻷوﻟ ِﻴ‬ Onlar isterler ki, Sen yumuşak davranasın da Onlar da sana yumuşak davransınlar. Resûlüm! Alabildiğine yemin eden, Aşağılık, Daima kusur arayıp kınayan, Durmadan lâf götürüp getiren, İyiliği hep engelleyen, Haddi aşan,

Günaha dadanan, Kaba ve haşin, Bütün bunlardan sonra, Bir de soysuzlukla damgalanan kimselerden hiçbirine, Mal ve oğulları vardır diye, Sakın boyun eğme! Ayetlerimiz kendisine okunduğunda da, “Öncekilerin masalları!” der.(003 Kalem,068/09, 10, 11, 12, 13, 14) *** َ Kur’an’ı Yalan Sayanı Bana Bırak! ‫ﻓﺬَْرﻧ ِﻲ‬ Bırak Bana! 44 ‫ن‬ ُ ْ ‫ﺣﻴ‬ ِ ‫ﻢ‬ ِ ‫ﺤﺪ ِﻳ‬ َ ‫ﻤﻮ‬ َ ‫ﻦ‬ ُ ِ‫ﺴﺘ َﺪ ْر‬ َ ْ ‫ب ﺑ ِﻬَﺬ َا اﻟ‬ ُ ‫ﻦ ﻳ ُﻜ َﺬ‬ ْ َ ‫ﺳﻨ‬ َ ‫ﺚ‬ ُ َ ‫ﺚ َﻻ ﻳ َﻌْﻠ‬ ْ ُ‫ﺟﻬ‬ َ َ‫ﻓَﺬ َْرﻧ ِﻲ و‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ Resûlüm! Kur’an’ı yalan sayanı bana bırak! Kendini üzme! Biz onları, bilmedikleri bir yönden yavaş yavaş Azaba yaklaştırıyoruz.(003 Kalem, 068/44) *** َ Rabbinin Hükmünü Sabırla ‫ﺻﺒ ِْﺮ‬ ْ ‫ﻓﺎ‬ Bekle, Sebat Et, Acele Etme ‫ﻦ‬ ْ ُ ‫وَﻻ ﺗ َﻜ‬ َ Balık Hikâyesinin Kahramanı Yunus Gibi Yapma, Gibi Olma

َ ‫ﺤﻜ ْﻢ ِ َرﺑ‬ 48 ‫م‬ ِ ‫ﺼﺎ‬ ِ ‫ﺤﻮ‬ ُ ْ ‫ﺐ اﻟ‬ ُ ِ ‫ﺻﺒ ِْﺮ ﻟ‬ ٌ ‫ﻣﻜ ْﻈ ُﻮ‬ َ َ‫ت إ ِذ ْ ﻧ َﺎد َى وَﻫُﻮ‬ ِ ‫ﺣ‬ َ َ ‫ﻦ ﻛ‬ ْ ‫ﻓَﺎ‬ ْ ُ ‫ﻚ وََﻻ ﺗ َﻜ‬ Sen, Rabbinin hükmünü sabırla bekle! Balık hikâyesinin kahramanı Yunus gibi olma!(003 Kalem,068/48) *** ُ Yeter Artık Kalk! Dimdik Dur, Namaz ِ ‫ﻗﻢ‬ Kıl ُ ْ ‫ اﻧ‬Biraz Azalt, Azalt, Eksilt ‫ﺺ‬ ْ ‫ﻘ‬ ْ‫زد‬ ِ Çoğalt, Artır ‫ﻞ‬ ِ ‫وَرﺗ‬ َ Tane Tane Oku! Anlamını Duyarak Oku! َ ُ ‫ﻤﺰﻣ‬ 1 ‫ﻞ‬ ُ ْ ‫ﻳ َﺎأﻳﻬَﺎ اﻟ‬ َ ْ ‫ﻗُﻢ ِ اﻟﻠﻴ‬ 2 ‫ﻞ إ ِﻻ ﻗَﻠ ِﻴًﻼ‬ 3 ‫ﻪ ﻗَﻠ ِﻴًﻼ‬ ُ ْ ‫ﻪ أ َوِ اﻧ‬ َ ‫ﺼ‬ ِ ‫ﺺ‬ ُ ْ ‫ﻣﻨ‬ ُ ‫ﻔ‬ ْ ‫ﻘ‬ ْ ِ‫ﻧ‬ َ 4 ‫ن ﺗ َْﺮﺗ ِﻴًﻼ‬ ُ ْ ‫ﻞ اﻟ‬ َ ‫ﻘْﺮَءا‬ ِ ‫أوْ زِد ْ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻪِ وََرﺗ‬ َ ْ ‫ﻘﻲ ﻋ َﻠ َﻴ‬ 5 ‫ﻘﻴًﻼ‬ ِ َ ‫ﻚ ﻗَﻮًْﻻ ﺛ‬ ِ ْ ‫ﺳﻨ ُﻠ‬ َ ‫إ ِﻧﺎ‬ َ َ َ ‫ﻲ أ‬ 6 ‫م ﻗِﻴًﻼ‬ َ َ ‫ﺷﺌ‬ ِ ‫إ ِن ﻧ َﺎ‬ ُ َ‫ﺷﺪ وَﻃ ْﺌ ًﺎ وَأﻗْﻮ‬ ِ ْ ‫ﺔ اﻟﻠﻴ‬ َ ِ ‫ﻞ ﻫ‬ َ َ ‫إ ِن ﻟ‬ 7 ‫ﺤﺎ ﻃ َﻮِﻳًﻼ‬ ً ْ ‫ﺳﺒ‬ َ ِ‫ﻚ ﻓِﻲ ا َﻟﻨﻬَﺎر‬ Ey örtünüp bürünen! Birazı hariç, geceleri kalk namaz kıl. Gecenin yarısını kıl.

Yahut bunu biraz azalt ya da çoğalt ve Kur’an’ı tane tane oku! Doğrusu biz sana taşıması ağır bir söz vahyedeceğiz. Şüphesiz gece kalkışı, -kalp ve uzuvlar arasında- tam bir uyuma ve sağlam bir kıraate daha elverişlidir. Zira gündüz vakti, sana uzun bir meşguliyet var.(004 Müzzemmil 073/1, 2, 3, 4, 5,6,7) *** ‫ﺮ‬ َ Rabbinin Adını An, Vefa Göster, Zikret, ِ ُ ‫واذْﻛ‬ Hatırla! ْ ‫وﺗ َﺒ َﺘ‬ ‫ﻞ‬ َ Kendini Ona Ada, Ona Yönel! َ ‫ﻢ َرﺑ‬ ْ ‫ﻚ وَﺗ َﺒ َﺘ‬ 8 ‫ﻞ إ ِﻟ َﻴ ْﻪِ ﺗ َﺒ ْﺘ ِﻴًﻼ‬ ْ ‫وَاذ ْﻛ ُﺮِ ا‬ َ ‫ﺳ‬ Rabbinin adını an! Bütün varlığınla O’na yönel!(004 Müzzemmil,073/8) *** َ Allah’ı Dost Edin, O’nun Himayesine ِ ‫ﻓﺎﺗ‬ ُ‫ﺨﺬْه‬ Sığın! ْ ‫ﻤ‬ 9 ‫ﺨﺬ ْه ُ وَﻛ ِﻴًﻼ‬ ِ ‫ﻪ إ ِﻻ ﻫُﻮَ ﻓَﺎﺗ‬ َ َ ‫ب َﻻ إ ِﻟ‬ َ ْ ‫ق وَاﻟ‬ َ ْ ‫َرب اﻟ‬ ِ ِ‫ﻤﻐْﺮ‬ ِ ِ‫ﺸﺮ‬ O, doğunun da batının da Rabbidir. O’ndan başka ilâh yoktur. Öyleyse yalnız O’nun himayesine sığın!(004 Müzzemmil,073/9) ***

‫ﺻﺒ ِْﺮ‬ ْ ‫وا‬ َ Müşriklerin Söylediklerine Sabret, Kabalıklarına Aldırma, Katlan! ‫ﻢ‬ ُ ‫ﺠْﺮ‬ ْ ‫وا‬ ُ ‫ﻫ‬ ْ ‫ﻫ‬ َ Onlardan Nazikçe Ayrıl, Uzaklaş 10 ‫ﻤﻴًﻼ‬ ُ َ ‫ﻣﺎ ﻳ‬ ِ ‫ﺟ‬ َ ‫ﺠًﺮا‬ ْ َ‫ﻢ ﻫ‬ ُ ْ‫ن وَاﻫ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ ْ ُ‫ﺠْﺮﻫ‬ َ ‫ﺻﺒ ِْﺮ ﻋ َﻠ َﻰ‬ ْ ‫وَا‬ Müşriklerin söylediklerine katlan! Onlardan güzellikle ayrıl!(004 Müzzemmil, 073/10) *** ‫وذَْرﻧ ِﻲ‬ َ Yalancıları Bana Bırak! Bırak Bana! ْ ‫ﻣﻬ‬ ‫ﻞ‬ َ ‫و‬ َ Onlara Biraz Mühlet Ver, Süre Ver, Bekle! ُ ‫وذ َرﻧ ِﻲ واﻟ ْﻤﻜ َﺬﺑﻴ‬ 11 ‫ﻢ ﻗَﻠ ِﻴًﻼ‬ ْ ُ‫ﻣﻬﻠ ْﻬ‬ َ َ‫ﻤﺔِ و‬ َ ْ‫ﻦ أوﻟ ِﻲ اﻟﻨﻌ‬ َ ِ ُ َ ْ َ Nimet içinde yüzen o yalancıları bana bırak ve Onlara biraz mühlet ver.(004 Müzzemmil, 073/11) *** ‫ ذَْرﻧ ِﻲ‬Ayetlerimize Karşı Alabildiğine İnatçı Olan Kimseyi Bana Bırak! Bırak Bana! ُ ‫ﻦ‬ 13 ‫ﺷﻬُﻮد ًا‬ ْ َ ‫ﺧﻠ‬ َ ‫ﻦ‬ ِ َ‫ﺖ و‬ َ َ‫ و‬11 ‫ﺣﻴﺪ ًا‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻣﺎًﻻ‬ َ ‫ﻪ‬ ُ َ ‫ﺖ ﻟ‬ ُ ْ ‫ﺟﻌَﻠ‬ ُ ‫ﻘ‬ َ َ‫ذ َْرﻧ ِﻲ و‬ َ ‫ وَﺑ َﻨ ِﻴ‬12 ‫ﻤﺪ ُود ًا‬ ْ ‫ﻣ‬ َ َ 16 ‫ن ِﻵﻳ َﺎﺗ ِﻨ َﺎ ﻋ َﻨ ِﻴﺪ ًا‬ َ ‫ﻪ ﻛ َﺎ‬ ْ ‫ﻤﻊُ أ‬ ُ ‫ ﻛ َﻼ إ ِﻧ‬15 َ ‫ن أزِﻳﺪ‬ َ ْ ‫ ﺛ ُﻢ ﻳ َﻄ‬14 ‫ﻤﻬِﻴﺪ ًا‬ ْ َ ‫ﻪ ﺗ‬ ُ َ ‫ت ﻟ‬ ُ ْ ‫ﻣﻬﺪ‬ َ َ‫ُو‬ َ ِ ‫ ﺛ ُﻢ ﻗُﺘ‬19 ‫ﻒ ﻗَﺪَر‬ َ ِ ‫ﻘﺘ‬ ‫ﻒ‬ ُ َ‫ ﻓ‬18 ‫ﻪ ﻓَﻜَﺮ وَﻗَﺪَر‬ ُ ِ ‫ﺳﺄْرﻫ‬ َ ْ ‫ﻞ ﻛ َﻴ‬ َ ْ ‫ﻞ ﻛ َﻴ‬ َ ُ ‫ إ ِﻧ‬17 ‫ﺻﻌُﻮد ًا‬ ُ ‫ﻘ‬ َ ‫ﻪ‬ َ َ ْ َ َ ُ ُ ُ ‫ن‬ َ ‫ ﻓ‬23 ‫ﺳﺘ َﻜﺒ ََﺮ‬ ْ ِ ‫ﻘﺎل إ‬ ْ ‫ ﺛﻢ أد ْﺑ ََﺮ وَا‬22 ‫ﺴَﺮ‬ َ َ ‫ﺲ وَﺑ‬ َ َ ‫ ﺛﻢ ﻋ َﺒ‬21 ‫ ﺛﻢ ﻧ َﻈَﺮ‬20 ‫ﻗَﺪَر‬ ُ ْ‫ن ﻫَﺬ َا إ ِﻻ ﻗَﻮ‬ َ َ ‫ل اﻟ ْﺒ‬ 25 ِ‫ﺸﺮ‬ ِ ‫ﻫَﺬ َا إ ِﻻ‬ ْ ِ ‫ إ‬24 ‫ﺤٌﺮ ﻳ ُﺆ ْﺛ َُﺮ‬ ْ ‫ﺳ‬ Yaratıp, kendisine geniş servet ve Oğullar verdiğim,

Nimetleri önüne serdikçe serdiğim, Güya düşünüp taşınan, Ölçüp biçen, -canı çıkasıca, nasıl ölçüp biçmeyse!Sonra bakıp kaşlarını çatan, Suratını asan, En sonunda, kibrini yenemeyip sırt çeviren ve “Bu Kur’an, olsa olsa sihirbazlardan öğrenilip nakledilen bir sihirdir, Bu, insan sözünden başka bir şey değildir.” diyen, Üstelik bir de nimetlerimi daha da arttırmamı boşu boşuna uman, Ayetlerimize karşı alabildiğine inatçı olan, Sarp bir yokuşa sardıracağım, O kimseyi bana bırak!(005 Müddessir,074/11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25) *** ‫ﺢ‬ َ Rabbini Tesbih Et ِ ‫ﺳﺒ‬ َ ‫ﻢ َرﺑ‬ ‫ وَاﻟﺬ ِي‬3 ‫ وَاﻟﺬ ِي ﻗَﺪَر ﻓَﻬَﺪ َى‬2 ‫ﺴﻮى‬ َ ‫ اﻟﺬ ِي‬1 ‫ﻚ اْﻷ َﻋ ْﻠ َﻰ‬ َ َ‫ﺧﻠ َﻖَ ﻓ‬ ْ ‫ﺳﺒِﺢ ا‬ َ َ ‫ﺳ‬ َ َ َ ْ ُ َ َ 5 ‫ﺣﻮَى‬ ‫أ‬ ً ‫ء‬ ‫ﺎ‬ ‫ﺜ‬ ‫ﻏ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻌ‬ ‫ﺠ‬ ‫ﻓ‬ 4 ‫ﻰ‬ ‫ﻋ‬ ‫ﺮ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫ج‬ ‫ﺮ‬ ‫ﺧ‬ ‫أ‬ َ ْ ْ ُ َ َ ْ َ َ َ Yaratıp düzene koyan, Takdir edip yol gösteren, Topraktan yeşil otu çıkarıp Sonra da onu kapkara bir sel artığına çeviren Yüce Rabbinin adını tesbih et!(008 A’lâ,087/1,2,3,4,5)

*** ‫ ذَﻛْﺮ‬Öğüt Ver, Nasihat Et! 9 ‫ﺖ اﻟﺬﻛ َْﺮى‬ َ َ ‫ن ﻧ‬ ِ َ ‫ﻔﻌ‬ ْ ِ ‫ﻓَﺬ َﻛْﺮ إ‬ Eğer öğüt fayda verirse, Öğüt ver.(008 A’lâ, 087/9) *** ْ َ ‫ َﻻ ﺗ‬Yetimi Sakın Ezme, Haksızlık ‫ﻬْﺮ‬ َ ‫ﻘ‬ Etme! ‫ﻬْﺮ‬ َ ْ ‫ َﻻ ﺗ َﻨ‬Muhtacı Sakın Azarlama, Geri Çevirme, َ Rabbinin Nimetini Devamlı ‫ث‬ ْ ‫ﺤﺪ‬ َ ‫ﻓ‬ Anlat! Minnet ve Şükranla An! َ َ ‫ﺧﻴ ٌْﺮ ﻟ‬ َ ‫ﻚ َرﺑ‬ َ َ ‫ﻣﺎ وَدﻋ‬ ‫ﻚ‬ َ ُ ‫ﺧَﺮة‬ ِ ‫ وَﻟ َْﻶ‬3 ‫ﻣﺎ ﻗَﻠ َﻰ‬ َ ‫ﺳ‬ َ ‫وَاﻟﻀ‬ َ ‫ﻞ إ ِذ َا‬ َ َ‫ﻚ و‬ َ 2 ‫ﺠﻰ‬ ِ ْ ‫ وَاﻟﻠﻴ‬1 ‫ﺤﻰ‬ َ ُ َ َ َ ْ َ ْ ‫ﺠﺪ‬ َ ‫ﻚ َرﺑ‬ َ ‫ف ﻳ ُﻌْﻄ ِﻴ‬ 6 ‫ﻤﺎ ﻓَﺂوَى‬ َ ْ‫ﺴﻮ‬ ِ َ ‫ﻚ ﻓَﺘ َْﺮ‬ َ ‫ وَﻟ‬4 ‫ﻦ اﻷوﻟﻰ‬ ِ َ ‫ﻢ ﻳ‬ ً ‫ك ﻳ َﺘ ِﻴ‬ ْ ‫ أﻟ‬5َ ‫ﺿﻰ‬ َ ‫ﻣ‬ َ َ َ ْ ً َ َ ‫ﺟﺪ‬ َ َ ‫ﺟﺪ‬ ‫ وَأﻣﺎ‬9 ‫ﻘﻬَْﺮ‬ ْ َ ‫ﻢ ﻓَﻼ ﺗ‬ َ َ‫ وَو‬7 ‫ﺿﺎﻻ ﻓَﻬَﺪ َى‬ َ ‫ك‬ َ َ‫وَو‬ َ ‫ ﻓَﺄﻣﺎ اﻟﻴ َﺘ ِﻴ‬8 ‫ك ﻋ َﺎﺋ ِﻼ ﻓَﺄﻏ ْﻨ َﻰ‬ َ َ ‫ﻤﺔِ َرﺑ‬ َ ِ ‫اﻟﺴﺎﺋ‬ 11 ‫ث‬ ْ ‫ﺤﺪ‬ َ َ‫ﻚ ﻓ‬ َ ْ‫ وَأﻣﺎ ﺑ ِﻨ ِﻌ‬10 ‫ﻞ ﻓََﻼ ﺗ َﻨ ْﻬَْﺮ‬ Seni bırakmayan ve sana darılmayan, Yakında sana hoşnut olacağın kadar İhsanda bulunacak olan, Seni yetim bulup barındıran, Şaşırmış bulup da yol gösteren, Fakir bulup zengin eden Rabbin için -bunları hatırla ve öyleyseYetimi sakın ezme!

Muhtaç olanı, El açıp isteyeni Sakın azarlama! Rabbinin nimetini minnet ve şükranla an!(011 Duhâ, 093/01,02,03, 04, 05, 06, 07, 08, 09,10,11) *** َ ‫ﺐ‬ ْ ‫ﺼ‬ َ ْ ‫ﻓﺎﻧ‬ Boş Kaldın mı Hemen Başka İşe Koyul, Sağlam Dur, Dik Dur, Kalk Yorul! َ ‫ﻓﺎْر‬ َ İstek ve Sevgiyle ‫ﺐ‬ ْ ‫ﻏ‬ Rabbine Yönel, İlgi Duy, Rağbet Et! َ ‫ وَإ ِﻟ َﻰ َرﺑ‬7 ‫ﺐ‬ 8 ‫ﺐ‬ ْ َ ‫ﻚ ﻓَﺎْرﻏ‬ ْ ‫ﺼ‬ َ ْ ‫ﻓَﺈ ِذ َا ﻓََﺮﻏ‬ َ ْ ‫ﺖ ﻓَﺎﻧ‬ Boş kaldın mı hemen başka işe koyul ve Yalnız Rabbine yönel!(012 İnşirâh, 094/7,8) *** َ Namaz Kıl! Dua Et, Rabbine Kulluk Et ‫ﺼﻞ‬ َ ‫ﻓ‬ ‫ﺤْﺮ‬ َ ْ ‫واﻧ‬ َ Kurban Kes َ َ ‫ﺷﺎﻧ ِﺌ‬ َ ‫ﺼﻞ ﻟ َِﺮﺑ‬ َ ‫إ ِﻧﺎ أ َﻋ ْﻄ َﻴ ْﻨ َﺎ‬ َ ‫ إ ِن‬2 ‫ﺤْﺮ‬ 3 ‫ﻚ ﻫُﻮَ اْﻷ َﺑ ْﺘ َُﺮ‬ َ ْ ‫ﻚ وَاﻧ‬ َ َ‫ ﻓ‬1 ‫ك اﻟ ْﻜ َﻮْﺛ ََﺮ‬ Resûlüm! Sana Kevser’i veren Rabbine kulluk et! Kurban kes!

Asıl soysuz, sana hınç besleyendir.(015 Kevser,108/1,2,3) *** ْ ‫ﺤﺮ‬ ‫ك‬ َ ُ ‫َﻻ ﺗ‬ Dilini Kımıldatma, Çabalatma, (Vahyi Çarçabuk Almak İçin Dilini Kımıldatma) َ Uy, Takip Et, Sen ‫ﻊ‬ ْ ِ ‫ﻓﺎﺗﺒ‬ Onun/Cebrail’in Okuyuşunu Takip Et! ْ َ َ ‫ﺴﺎﻧ‬ ْ ‫ﺤﺮ‬ َ ‫ﺠ‬ ْ‫ ﻓَﺈ ِذ َا ﻗََﺮأﻧ َﺎه ُ ﻓَﺎﺗﺒ ِﻊ‬17 ‫ﻪ‬ َ ‫ إ ِن ﻋ َﻠ َﻴ ْﻨ َﺎ‬16 ِ‫ﻞ ﺑ ِﻪ‬ َ ْ‫ﻚ ﻟ ِﺘ َﻌ‬ َ ُ ‫َﻻ ﺗ‬ َ ِ ‫ك ﺑ ِﻪِ ﻟ‬ ُ َ ‫ﻪ وَﻗُْﺮَءاﻧ‬ ُ َ ‫ﻤﻌ‬ ْ ‫ﺟ‬ 19 ‫ﻪ‬ ُ َ ‫ ﺛ ُﻢ إ ِن ﻋ َﻠ َﻴ ْﻨ َﺎ ﺑ َﻴ َﺎﻧ‬18 ‫ﻪ‬ ُ َ ‫ﻗُْﺮَءاﻧ‬ Resûlüm! Vahyi çarçabuk almak için dilini kımıldatma! Şüphesiz onu toplamak, Senin kalbine yerleştirmek ve Onu okutmak bize aittir. O halde, biz onu okuduğumuz zaman Sen onun okunuşunu takip et! Sonra onu açıklamak da bize aittir.(031 Kıyâmet, 075/16, 17, 18, 19) *** َ Onların Dediklerine Sabret, ‫ﺻﺒ ِْﺮ‬ ْ ‫ﻓﺎ‬ Dediklerine Katlan. ‫ﺢ‬ ْ ‫ﺳﺒ‬ َ ‫و‬ َ Rabbini Tesbih Et! َ ‫ﻤﺪ ِ َرﺑ‬ َ ْ ‫ﺲ وَﻗَﺒ‬ َ ْ ‫ﻚ ﻗَﺒ‬ 39 ‫ب‬ ُ َ ‫ﻣﺎ ﻳ‬ َ ِ ‫ﺢ ﺑ‬ ْ ‫ﺳﺒ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ َ َ‫ن و‬ ْ ‫ﻞ ﻃ ُﻠ ُﻮِع اﻟﺸ‬ ْ ‫ﺤ‬ َ ‫ﺻﺒ ِْﺮ ﻋ َﻠ َﻰ‬ ِ ‫ﻞ اﻟ ْﻐُُﺮو‬ ْ ‫ﻓَﺎ‬ ِ ‫ﻤ‬ َ 40 ِ ‫ﺠﻮد‬ ِ َ‫و‬ ُ ‫ﻪ وَأد ْﺑ َﺎَر اﻟﺴ‬ ْ ‫ﺴﺒ‬ َ َ‫ﻞ ﻓ‬ ُ ‫ﺤ‬ ِ ْ ‫ﻦ اﻟﻠﻴ‬ َ ‫ﻣ‬

Resûlüm! Onların dediklerine sabret! Güneşin doğuşundan ve batışından önce, Gecenin bir bölümünde ve secdelerin ardından Rabbini hamd ile tesbih et!(034 Kâf,050/39, 40) *** َ Kur’an’la Öğüt Ver ‫ﻓﺬَﻛْﺮ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮن و‬ َ ‫ﻧﺤ‬ 45 ِ ‫ﻋﻴﺪ‬ ُ ْ ‫ﺠﺒﺎرٍ ﻓَﺬ َﻛْﺮ ﺑ ِﺎﻟ‬ ُ َ ‫ﻤﺎ ﻳ‬ َ َ ‫ﻦ ﻳ‬ ِ َ‫ف و‬ ُ ‫ﺨﺎ‬ َ ِ ‫ﻢ ﺑ‬ َ ‫ن‬ ْ ِ‫ﺖ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬ‬ َ ْ ‫ﻣﺎ أﻧ‬ َ َ َ َ ِ ‫ﻢ ﺑ‬ ُ َ ‫ﻦ أﻋ ْﻠ‬ ِ ‫ﻘْﺮَءا‬ ْ ‫ﻣ‬ ُ ْ َ Biz onların dediklerini çok iyi biliriz. Sen onların üzerinde bir zorba değilsin. Tehdidimden korkanlara Kur’an’la öğüt ver.(034 Kâf,050/45) *** َ Kafirlere Mühlet Ver! ‫ﻞ‬ َ ‫ﻓ‬ ِ ‫ﻤﻬ‬ Onları Biraz Kendi Hallerine Bırak! ٌ ‫ﺼ‬ ٌ ْ‫ﻘﻮ‬ ‫ﻣﺎ‬ َ َ ‫ﻪ ﻟ‬ ‫ وَاْﻷ َْر‬11 ‫ﺟِﻊ‬ ِ ‫ض ذ َا‬ ِ ‫ﻤﺎِء ذ َا‬ ْ ‫ت اﻟﺮ‬ َ َ‫ و‬13 ‫ﻞ‬ ُ ‫ إ ِﻧ‬12 ‫ت اﻟﺼﺪ ِْع‬ َ ‫وَاﻟﺴ‬ ْ َ‫ل ﻓ‬ ِ َ ‫ﻦ‬ َ ‫ﻢ ﻳ َﻜ ِﻴﺪ ُو‬ َ َ‫ ﻓ‬16 ‫ وَأﻛ ِﻴﺪ ُ ﻛ َﻴ ْﺪ ًا‬15 ‫ن ﻛ َﻴ ْﺪ ًا‬ ْ ُ‫ إ ِﻧﻬ‬14 ‫ل‬ ِ ‫ﻤﻬ‬ ِ ‫ﻫُﻮَ ﺑ ِﺎﻟ ْﻬَْﺰ‬ َ ‫ﻞ اﻟ ْﻜ َﺎﻓِﺮِﻳ‬ َ 17 ‫ﻢ ُروَﻳ ْﺪ ًا‬ ْ ُ‫ﻣﻬِﻠ ْﻬ‬ ْ ‫أ‬ Yağmur yağdıran göğe, Bitki ile yarılan yere Yemin ederim ki Kur’an, hak ile bâtılı ayıran bir sözdür.

O, asla bir şaka değildir. Onlar bir tuzak kurarlar, Ben de bir tuzak kurarım. Kâfirlere mühlet ver! Onları biraz kendi hallerine bırak!(036 Târık,086/11,12,13,14,15,16,17) *** َ Sen de Onlardan Yüz Çevir! ‫ﻮل‬ َ َ ‫ﻓﺘ‬ َ ْ ‫ﺔ وَاﻧ‬ ‫ﻤﺮ‬ ُ َ ‫ﺿﻮا وَﻳ‬ َ ْ ‫ﺸﻖ اﻟ‬ ً َ ‫ن ﻳ ََﺮوْا َءاﻳ‬ ُ َ ‫ﺖ اﻟﺴﺎﻋ‬ ِ َ ‫ﺴﺘ‬ ِ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮا‬ ِ َ ‫اﻗْﺘ ََﺮﺑ‬ ْ ‫ﺳ‬ ُ ِ‫ﺔ ﻳ ُﻌْﺮ‬ ْ ِ ‫ وَإ‬1 ‫ﻤُﺮ‬ ْ ‫ﻣ‬ ُ ‫ﺤٌﺮ‬ َ ‫ﻘ‬ َ َ َ ْ َ ُ َ ‫ وَﻟ‬3 ‫ﻘﺮ‬ ِ‫ﻣﺎ ﻓِﻴﻪ‬ ِ ‫ﻢ‬ ِ َ ‫ﺴﺘ‬ َ ْ ‫ﻘﺪ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻦ اﻷﻧ ْﺒ َﺎِء‬ ْ ُ‫ﺟﺎَءﻫ‬ ُ ٍ‫ﻣﺮ‬ ْ ‫ﻢ وَﻛﻞ أ‬ ْ ُ‫ وَﻛ َﺬﺑ ُﻮا وَاﺗﺒ َﻌُﻮا أﻫْﻮَاَءﻫ‬2 َ ‫ﻣ‬ َ ‫م ﻳ َﺪ ْع ُ اﻟﺪاِع إ ِﻟ َﻰ‬ ‫ﻲٍء‬ ِ 4 ‫ﺟٌﺮ‬ ٌ َ‫ﺔ ﺑ َﺎﻟ ِﻐ‬ ٌ ‫ﻤ‬ َ َ ‫ﻣْﺰد‬ َ ْ‫ﻢ ﻳ َﻮ‬ ْ ُ‫ ﻓَﺘ َﻮَ َل ﻋ َﻨ ْﻬ‬5 ‫ﻦ اﻟﻨﺬ ُُر‬ َ َ‫ﺔ ﻓ‬ َ ْ ‫ﺣﻜ‬ ُ ْ ‫ﺷ‬ ِ ْ‫ﻤﺎ ﺗ ُﻐ‬ َ َ ْ َ ُ ‫ﻦ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻌ‬ ‫ﻄ‬ ‫ﻬ‬ ‫ﻣ‬ 7 ‫ﺮ‬ ‫ﺸ‬ ‫ﺘ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻣ‬ ‫د‬ ‫ا‬ ‫ﺮ‬ ‫ﺟ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻬ‬ ‫ﻧ‬ ‫ﺄ‬ ‫ﻛ‬ ‫ث‬ ‫ا‬ ‫ﺪ‬ ‫ﺟ‬ ‫ﻷ‬ ‫ا‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻣ‬ ‫ن‬ ‫ﻮ‬ ‫ﺟ‬ ‫ﺮ‬ ‫ﺨ‬ ‫ﻳ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻫ‬ ‫ر‬ ‫ﺎ‬ ‫ﺼ‬ ‫ﺑ‬ ‫أ‬ ‫ﺎ‬ ‫ﻌ‬ ‫ﺸ‬ ‫ﺧ‬ 6 ‫ﺮ‬ ‫ﻜ‬ ْ ُ ِ َ ْ َ ِ ِ ْ ُ ٌ ِ َْ ُ ٌ َ َ ْ ُ َ ِ َ ُ ُ َ ْ ُ ُ َ ْ ً ٍ ُ‫ﻧ‬ ُ ‫ﻘﻮ‬ 8 ‫ﺴٌﺮ‬ ُ َ ‫إ ِﻟ َﻰ اﻟﺪاِع ﻳ‬ ِ َ ‫م ﻋ‬ َ ‫ل اﻟ ْﻜ َﺎﻓُِﺮو‬ ٌ ْ‫ن ﻫَﺬ َا ﻳ َﻮ‬ Kıyamet yaklaştı ve Ay yarıldı. Onlar bir mucize görürlerse hemen yüz çevirirler ve: “Eskiden beri devam ede gelen bir büyüdür” derler. Yalanladılar ve kendi heveslerine uydular. Hâlbuki her işin ulaşacağı yeri vardır. Andolsun ki, onlara, Kötülükten önleyecek nice önemli haberler gelmiştir. Bu büyük bir hikmettir. Fakat yüz çevirene uyarılar ne fayda verir! Çağıranın görülmemiş bir şeye çağırdığı

Kıyamet günü, Sen de onlardan yüz çevir! Sanki etrafa yayılmış çekirge sürüsü gibi, bakışları perişan, utangaç bir halde davetçiye koşarak kabirlerden çıkarlar. O esnada kâfirler: “Bu, çok çetin bir gündür” derler.(037 Kamer,054/1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8) *** ‫ﺻﺒ ِْﺮ‬ ْ ‫ ا‬Onların Söylediklerine Sabret! ‫ وَاذ ْﻛ ُْﺮ‬Davud’u Hatırla! َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮن واذ ْﻛ ُﺮ ﻋ َﺒﺪﻧﺎ داود ذ َا اْﻷ َﻳﺪ إﻧ‬ 17 ‫ب‬ ُ َ ‫ﻣﺎ ﻳ‬ ٌ ‫ﻪ أوا‬ َ ُ َ ََ ْ ْ ُ ِ ِ ْ َ ‫ﺻﺒ ِْﺮ ﻋ َﻠ َﻰ‬ ْ ‫ا‬ َ َ Resûlüm! Onların söylediklerine sabret! Hep Allah’a yönelen güçlü kulumuz, Davud’u, hatırla!(038 Sâd,038/17) *** ‫واذْﻛ ُْﺮ‬ َ İbrahim, İshak ve Ya’kub’u da An ve Hatırla! ُ َ َ 45 ِ‫ﺼﺎر‬ ُ ْ‫ﺤﺎقَ وَﻳ َﻌ‬ ِ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ‬ َ ‫ﻘﻮ‬ َ ‫ﺳ‬ ْ ِ ‫ﻢ وَإ‬ َ ‫ﻋﺒ َﺎد َﻧ َﺎ إﺑ َْﺮاﻫ ِﻴ‬ َ ْ ‫ب أوﻟ ِﻲ اْﻷﻳ ْﺪ ِي وَاْﻷﺑ‬ Ey Muhammed! Kuvvetli ve basiretli kullarımız olan İbrahim, İshak ve

Ya’kub’u da an!(038 Sâd,038/45) *** َ Kalbinde Bir Şüphe Olmasın! ‫ﻦ‬ ْ ُ ‫ﻓَﻼ ﻳ َﻜ‬ َ ِ‫ﺻﺪ ْر‬ َ ْ ‫ل إ ِﻟ َﻴ‬ َ ِ‫ب أ ُﻧ ْﺰ‬ ‫ﻦ‬ ِ ْ ‫ﻤﺆ‬ ِ ‫ج‬ ٌ ‫ﺣَﺮ‬ َ ‫ك‬ ٌ ‫ ﻛ ِﺘ َﺎ‬1 ‫اﻟﻤﺺ‬ ُ ْ ‫ﻪ ﻟ ِﺘ ُﻨ ْﺬ َِر ﺑ ِﻪِ وَذ ِﻛ َْﺮى ﻟ ِﻠ‬ ُ ْ ‫ﻣﻨ‬ َ ‫ﻦ ﻓِﻲ‬ َ ‫ﻣﻨ ِﻴ‬ ْ ُ ‫ﻚ ﻓََﻼ ﻳ َﻜ‬ 2 Elif Lâm Mîm Sâd. (Rabbinin Yüce Sözleri/kelimeleri). Bu Kur’an kendisiyle insanları uyarman, İnananlara öğüt vermen için Sana indirilen bir kitaptır. Bu hususta kalbinde bir şüphe olmasın!(039 A’râf, 007/001, 002) *** َ ‫ وا‬Onlara, Deniz ‫ﻢ‬ ُ ْ ‫ﺳﺄﻟ‬ ْ َ ْ ‫ﻬ‬ Kıyısında Bulunan Şehir Halkının Durumunu Sor! ْ ‫ﻢ‬ َ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ ‫ﺳﺄ َﻟ ْﻬ‬ َ ‫ﻢ ﻋ‬ ِ ‫ﻢ‬ ِ ْ ‫ن ﻓِﻲ اﻟﺴﺒ‬ ِ ‫ﺣﺎ‬ َ ‫ﻘْﺮﻳ َﺔِ اﻟﺘ ِﻲ ﻛ َﺎﻧ‬ َ ‫ﺤﺮِ إ ِذ ْ ﻳ َﻌْﺪ ُو‬ ْ َ ‫ﺿَﺮة َ اﻟ ْﺒ‬ َ ‫ﺖ‬ ْ ‫وَا‬ ْ ُ‫ﺣﻴﺘ َﺎﻧ ُﻬ‬ ْ ِ‫ﺖ إ ِذ ْ ﺗ َﺄﺗ ِﻴﻬ‬ ْ ْ ُ ِ ْ َ ِ ‫ﻢ ﻛ َﺬ َﻟ‬ ُ ‫ﻢ‬ 163 ‫ن‬ ُ ‫ﺴ‬ ْ َ ‫ﻤﺎ ﻛ َﺎﻧ ُﻮا ﻳ‬ َ ‫ﻘﻮ‬ َ ‫ﺴﺒ ِﺘ ُﻮ‬ َ ْ‫ﺷﺮﻋ ًﺎ وَﻳ َﻮ‬ َ ْ‫ﻳ َﻮ‬ ُ ‫ﻔ‬ ْ َ ‫م َﻻ ﻳ‬ َ ‫م‬ َ ِ ‫ﻢ ﺑ‬ ْ ُ‫ﻚ ﻧ َﺒ ْﻠ ُﻮﻫ‬ ْ ِ‫ن َﻻ ﺗ َﺄﺗ ِﻴﻬ‬ ْ ِ‫ﺳﺒ ْﺘ ِﻬ‬ Onlara, deniz kıyısında bulunan Şehir halkının durumunu sor! Hani onlar cumartesi gününe saygısızlık gösterip Haddi aşıyorlardı. Çünkü cumartesi tatili yaptıkları gün Balıklar meydana çıkarak akın akın onlara gelirdi, Cumartesi tatili yapmadıkları gün de gelmezlerdi.

İşte böylece biz, yoldan çıkmalarından dolayı Onları imtihan ediyorduk.(039 A’râf,007/163) *** ْ ‫ﻓﺎ‬ َ Kıssadan Hisse Alsınlar diye Bu ‫ﺺ‬ ُ ‫ﻗ‬ ِ ‫ﺼ‬ Kıssayı Anlat! َْ َ َ ْ َ ‫ﻪ أ‬ ْ ‫ﻤ‬ ‫ﻞ‬ ِ ‫ﺤ‬ ِ ْ‫وَﻟ َﻮ‬ ْ َ ‫ن ﺗ‬ ْ ِ ‫ﺐ إ‬ َ َ ‫ﻪ ﻛ‬ ُ ُ ‫ﻤﺜ َﻠ‬ َ َ‫ض وَاﺗﺒ َﻊَ ﻫَﻮَاه ُ ﻓ‬ ُ ‫ﺷﺌ ْﻨ َﺎ ﻟ ََﺮﻓَﻌْﻨ َﺎه ُ ﺑ ِﻬَﺎ وَﻟ َﻜ ِﻨ‬ ِ ْ ‫ﻞ اﻟ ْﻜ َﻠ‬ ِ َ ‫ﻤﺜ‬ ِ ‫ﺧﻠﺪ َ إ ِﻟﻰ اﻷْر‬ َ َ ِ ‫ﺚ ذ َﻟ‬ ُ َ ‫ﻣﺜ‬ ‫ﻢ‬ َ ْ ‫ﺺ اﻟ‬ َ ْ ‫ﻞ اﻟ‬ ْ َ‫ﻪ ﻳ َﻠ ْﻬ‬ ْ َ‫ﻋ َﻠ َﻴ ْﻪِ ﻳ َﻠ ْﻬ‬ ْ ُ‫ﺺ ﻟ َﻌَﻠﻬ‬ َ ‫ﻚ‬ ُ ْ ‫ﺚ أوْ ﺗ َﺘ ُْﺮﻛ‬ َ ‫ﺼ‬ َ ‫ﻘ‬ ُ ْ‫ﻦ ﻛ َﺬﺑ ُﻮا ﺑ ِﺂﻳ َﺎﺗ ِﻨ َﺎ ﻓَﺎﻗ‬ َ ‫ﻘﻮْم ِ اﻟﺬ ِﻳ‬ ِ ‫ﺼ‬ 176 ‫ن‬ َ َ ‫ﻳ َﺘ‬ َ ‫ﻔﻜُﺮو‬ Dünyaya saplanıp hevesinin peşine düşen, Ayetlerimizi yalanlayan kavmin durumu/ruh hali Tıpkı köpeğin durumuna/haline benzer; Üstüne varsan da dilini çıkarıp solur, Bıraksan da dilini sarkıtıp solur. Düşünsünler/kıssadan hisse alsınlar diye bu kıssayı anlat!(039 A’râf,007/176) *** ‫ﺬ‬ ُ Sen Af Yolunu Tut! ِ ‫ﺧ‬ ْ İyiliği Emret! ‫ﻣْﺮ‬ ُ ‫وأ‬ َ ‫ض‬ ْ َ ‫وأ‬ ْ ‫ﺮ‬ َ Cahillerden Yüz Çevir! Cahillerin ِ ‫ﻋ‬ Kusuruna Bakma! َ Allah’a Sığın! ْ‫ﻌﺬ‬ ِ َ ‫ﺳﺘ‬ ْ ‫ﻓﺎ‬ َ ْ َ ‫ وَإ ِﻣﺎ ﻳ َﻨ َْﺰﻏ َﻨ‬199 ‫ﻦ‬ ‫ن‬ ْ َ‫ﺧﺬ ِ اﻟ ْﻌ‬ ُ ِ ‫ﻚ‬ َ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ ِ ‫ﻣْﺮ ﺑ ِﺎﻟ ْﻌُْﺮ‬ ُ ‫ﻔﻮَ وَأ‬ ْ ِ‫ف وَأﻋ ْﺮ‬ ِ ‫ﻦ اﻟﺸﻴ ْﻄ َﺎ‬ َ ‫ﻣ‬ َ ‫ﺠﺎﻫ ِﻠ ِﻴ‬ ِ َ ‫ض ﻋ‬ 200 ‫ﻢ‬ ِ ‫ﺳ‬ َ ‫ﻪ‬ ْ ‫ﻧ َْﺰغ ٌ ﻓَﺎ‬ ٌ ‫ﻤﻴﻊٌ ﻋ َﻠ ِﻴ‬ ُ ‫ﺳﺘ َﻌِﺬ ْ ﺑ ِﺎﻟﻠﻪِ إ ِﻧ‬ Resûlüm!

Sen af yolunu tut, İyiliği emret ve Cahillerden yüz çevir! Eğer şeytandan bir kışkırtma seni dürterse, Hemen Allah’a sığın. Şüphesiz O, hakkıyla işitendir, Hakkıyla bilendir.(039 A’râf, 007/199,200) *** َ Mağfiret ve Güzel Bir Mükâfatla ُ‫ﻓﺒ َﺸْﺮه‬ Müjdele! َ 11 ٍ ‫ﺟﺮٍ ﻛ َﺮِﻳﻢ‬ َ َ‫ﻦ اﺗﺒ َﻊَ اﻟﺬﻛ َْﺮ و‬ ِ ْ ‫ﻤﻐ‬ ِ ‫ﺧ‬ ْ ‫ﻔَﺮةٍ وَأ‬ ْ ‫ﻲ اﻟﺮ‬ َ ِ ‫ﺐ ﻓَﺒ َﺸْﺮه ُ ﺑ‬ َ ‫ﺣ‬ َ ‫ﻤﺎ ﺗ ُﻨ ْﺬ ُِر‬ َ ‫إ ِﻧ‬ ِ ْ ‫ﻦ ﺑ ِﺎﻟ ْﻐَﻴ‬ َ ‫ﻤ‬ َ ‫ﺸ‬ ِ ‫ﻣ‬ Sen ancak Kur’an’a uyanı ve görmeden Rahman’dan korkan kimseyi uyarabilirsin. İşte böylesini, Bir Mağfiret ve güzel bir mükâfatla müjdele!(041 Yâsîn,036/11) *** ْ ‫ﻮﻛ‬ ‫ﻞ‬ َ َ ‫وﺗ‬ َ Allah’a Güvenip Dayan! ‫ﺢ‬ ْ ‫ﺳﺒ‬ َ ‫و‬ َ O’nu Hamd ile Tesbih Et! َ Haberdar Olana Sor! ْ َ ‫ﺳﺄ‬ ‫ل‬ ْ ‫ﻓﺎ‬ َ َ ‫ﻞ ﻣﺎ أ َﺳﺄ َﻟ ُﻜ ُﻢ ﻋ َﻠ َﻴﻪ ﻣ‬ ْ ‫ وَﺗ َﻮَﻛ‬57 ‫ﺳﺒ ِﻴًﻼ‬ َ ‫ﻦ‬ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻰ‬ ِ ‫ن ﻳ َﺘ‬ ْ ‫ﺷﺎَء أ‬ ْ ‫ﻦ أ‬ َ ِ‫ﺨﺬ َ إ ِﻟ َﻰ َرﺑﻪ‬ ْ َ ‫ﺟﺮٍ إ ِﻻ‬ ْ َ ْ ُ‫ﻗ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ِ ِ ْ َ َ ‫ﻤﺪ ِهِ وَﻛ‬ َ ‫ اﻟﺬ ِي‬58 ‫ﺧﺒ ِﻴًﺮا‬ َ ِ‫ﻋﺒ َﺎد ِه‬ ِ ‫ب‬ َ ِ ‫ﺢ ﺑ‬ ْ ‫ﺳﺒ‬ َ ْ ‫اﻟ‬ َ َ‫ت و‬ َ‫ﺧﻠ َ َﻖ‬ ْ ‫ﺤ‬ ُ ‫ﻤﻮ‬ ُ َ ‫ﺤﻲ اﻟﺬ ِي َﻻ ﻳ‬ ِ ‫ﻔﻰ ﺑ ِﻪِ ﺑ ِﺬ ُﻧ ُﻮ‬ َ َ ْ َ ْ ‫ﺳﺄ‬ ‫ل‬ ِ ‫ﻤﺎ ﻓِﻲ‬ ِ ‫ﻤﻮَا‬ ْ ‫ش اﻟﺮ‬ ْ ‫ﻦ ﻓَﺎ‬ ْ ‫ﺳﺘﺔِ أﻳﺎم ٍ ﺛ ُﻢ ا‬ َ ‫ﺣ‬ َ ُ‫ﻣﺎ ﺑ َﻴ ْﻨ َﻬ‬ َ َ‫ض و‬ َ ‫اﻟﺴ‬ َ ‫ت وَاْﻷْر‬ ُ ‫ﻤ‬ ِ ‫ﺳﺘ َﻮَى ﻋ َﻠﻰ اﻟﻌَْﺮ‬ 59 ‫ﺧﺒ ِﻴًﺮا‬ َ ِ‫ﺑ ِﻪ‬

Ölümsüz ve daima diri olan, Kullarının günahlarını bilen Allah’a güvenip dayan! O’nu hamd ile tesbih et! Kullarının günahlarını O’nun bilmesi yeter. O, Gökleri ve yeri ve ikisi arasındakileri altı günde yaratan Sonra da Arş’a kurulan Rahmân’dır. Sen bunu haberdar olana sor!(042 Furkân, 025/58,59) *** ‫واذْﻛ ُْﺮ‬ َ Meryem’i de Kitap’ta An! َ ‫واذ ْﻛ ُﺮ ﻓﻲ اﻟ ْﻜﺘﺎب ﻣﺮﻳﻢ إذ اﻧﺘﺒﺬ َت ﻣ‬ َ ‫ﻣﻜ َﺎﻧ ًﺎ‬ 16 ‫ﺷْﺮﻗِﻴﺎ‬ ِ ْ َ ‫ﻦ أﻫْﻠ ِﻬَﺎ‬ ْ ِ ْ ََْ ِِ َ َ ْ َ ِ َِ َ Ailesinden ayrılarak, Doğu tarafında bir köşeye çekilen Meryem’i de Kitap’ta an!(044 Meryem,019/16) *** َ Sen, Onları Uyar! ‫ﻢ‬ ُ ‫ﺬْر‬ ِ ْ ‫وأﻧ‬ ْ ‫ﻫ‬ َ َ َ 39 ‫ن‬ ْ َ ‫ﻢ ﻓِﻲ ﻏ‬ ِ ْ ‫ﻢ َﻻ ﻳ ُﺆ‬ ِ ُ‫ﺴَﺮةِ إ ِذ ْ ﻗ‬ َ ‫ﻣﻨ ُﻮ‬ َ ْ ‫م اﻟ‬ َ ْ‫ﻢ ﻳ َﻮ‬ ْ ‫ﺤ‬ ْ ُ‫ﻔﻠ َﺔٍ وَﻫ‬ ْ ُ‫ﻣُﺮ وَﻫ‬ ْ ‫ﻲ اْﻷ‬ ْ ُ‫وَأﻧ ْﺬ ِْرﻫ‬ َ ‫ﻀ‬ Bir gafletin içine dalmış ve Henüz iman etmemişken aniden gelen, Pişmanlık ve üzüntü günü hakkında, Sen, onları uyar!(044 Meryem,019/39)

*** ‫واذْﻛ ُْﺮ‬ َ İbrahim’i de Kitap’ta An! َ َ ‫ إ ِذ ْ ﻗَﺎ‬41 ‫ﻘﺎ ﻧ َﺒ ِﻴﺎ‬ ‫ﻣﺎ َﻻ‬ ً ‫ﺻﺪﻳ‬ ِ َ ‫ل ِﻷ َﺑ ِﻴﻪِ ﻳ َﺎأﺑ‬ ِ ‫ن‬ َ ‫ﻪ ﻛ َﺎ‬ َْ ُ ‫ﻢ ﺗ َﻌْﺒ ُﺪ‬ َ ِ ‫ﺖ ﻟ‬ ُ ‫ﻢ إ ِﻧ‬ َ ‫ب إ ِﺑ َْﺮاﻫ ِﻴ‬ ِ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ‬ َ َ ِ ‫ﻢ ﻳ َﺄﺗ‬ َ ْ ‫ﺼُﺮ وََﻻ ﻳ ُﻐْﻨ ِﻲ ﻋ َﻨ‬ َ ‫ﻚ‬ ‫ﻚ‬ ِ ‫ﺟﺎَءﻧ ِﻲ‬ ِ َ ‫ ﻳ َﺎأﺑ‬42 ‫ﺷﻴ ْﺌ ًﺎ‬ ِ ْ ‫ﻤﻊُ وََﻻ ﻳ ُﺒ‬ َ ْ ‫ﺖ إ ِﻧﻲ ﻗَﺪ‬ ْ َ‫ﻳ‬ ْ َ ‫ﻣﺎ ﻟ‬ َ ِ ‫ﻦ اﻟ ْﻌِﻠ ْﻢ‬ َ ‫ﺴ‬ َ ‫ﻣ‬ َ َ َ ِ ‫ﻓَﺎﺗﺒ ِﻌْﻨ ِﻲ أﻫْﺪ‬ ‫ن‬ ِ َ ‫ ﻳ َﺎأﺑ‬43 ‫ﺳﻮِﻳﺎ‬ ِ ‫ك‬ َ ‫ن ﻛ َﺎ‬ َ ‫ن إ ِن اﻟﺸﻴ ْﻄ َﺎ‬ َ ‫ﺖ َﻻ ﺗ َﻌْﺒ ُﺪ ِ اﻟﺸﻴ ْﻄ َﺎ‬ َ ‫ﺻَﺮاﻃ ًﺎ‬ َ َ َ َ ‫ﻤﺴ‬ ‫ن‬ َ ‫ﺖ إ ِﻧﻲ أ‬ ُ ‫ﺧﺎ‬ ِ ‫ب‬ ِ َ ‫ ﻳ َﺎأﺑ‬44 ‫ﺼﻴﺎ‬ ِ َ ‫ﻦ ﻋ‬ َ ‫ﻦ ﻓَﺘ َﻜ ُﻮ‬ ْ ‫ﻦ اﻟﺮ‬ ٌ ‫ﻚ ﻋ َﺬ َا‬ ْ ‫ف أ‬ ْ ‫ﻟ ِﻠﺮ‬ َ ‫ﺣ‬ َ َ ‫ن ﻳ‬ َ ‫ﺣ‬ َ ‫ﻣ‬ ِ ‫ﻤ‬ ِ ‫ﻤ‬ َ 45 ‫ن وَﻟ ِﻴﺎ‬ ِ ‫ﻟ ِﻠﺸﻴ ْﻄﺎ‬ Sıdkı bütün bir peygamber olan İbrahim’i de Kitap’ta an! Hani babasına şöyle demişti: “Babacığım! İşitmeyen, Görmeyen ve Sana bir faydası olmayan şeylere niçin tapıyorsun?” “Babacığım! Doğrusu, sana gelmeyen bir ilim bana geldi. Bana uy ki seni doğru yola ileteyim.” “Babacığım! Şeytana tapma! Çünkü şeytan Rahmân’a isyankâr olmuştur.” “Babacığım! Doğrusu ben, sana, çok esirgeyici Rahmân tarafından bir azabın dokunmasından, Böylece şeytanın dostu olmandan korkuyorum.”(044 Meryem,019/41)

*** ‫واذْﻛ ُْﺮ‬ َ Musa’yı da Kitap’ta An! 51 ‫ﺳﻮًﻻ ﻧ َﺒ ِﻴﺎ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﺼﺎ وَﻛ َﺎ‬ َ ‫ﻪ ﻛ َﺎ‬ ُ ‫ن َر‬ َ ‫ﻣﻮ‬ ُ ‫ن‬ ُ ‫ﺳﻰ إ ِﻧ‬ ُ ‫ب‬ ً َ ‫ﺨﻠ‬ ِ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ‬ Resûlüm! İhlâs sahibi, hem resûl, hem de nebî olan Musa’yı da Kitap’ta an!(044 Meryem, 019/51) *** ‫واذْﻛ ُْﺮ‬ َ İsmail’i de Kitap’ta An! َ ‫ﻋﻴ‬ 54 ‫ﺳﻮًﻻ ﻧ َﺒ ِﻴﺎ‬ ِ ‫ﻤﺎ‬ َ ‫ﺻﺎد ِقَ اﻟ ْﻮَﻋ ْﺪ ِ وَﻛ َﺎ‬ َ ‫ﻪ ﻛ َﺎ‬ ُ ‫ن َر‬ ْ ِ ‫ب إ‬ ُ ‫ﻞ إ ِﻧ‬ َ ‫ﺳ‬ َ ‫ن‬ ِ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ‬ Resûlüm! Sözüne sadık, resûl ve nebî İsmail’i de Kitap’ta an!(044 Meryem,019/54) *** ‫واذْﻛ ُْﺮ‬ َ İdris’i de Kitapta An! 56 ‫ﻘﺎ ﻧ َﺒ ِﻴﺎ‬ ً ‫ﺻﺪﻳ‬ ِ ‫ن‬ َ ‫ﻪ ﻛ َﺎ‬ ُ ‫ﺲ إ ِﻧ‬ َ ‫ب إ ِد ْرِﻳ‬ ِ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ‬ Doğru insan ve peygamber İdris’i de Kitapta an!(044 Meryem,019/56) *** َ Rabbine Kulluk Et! ْ ‫ﻓﺎ‬ ُ‫ﻋﺒ ُﺪْه‬ ‫ﺻﻄَﺒ ِْﺮ‬ ْ ‫وا‬ َ O’na Kulluk Etmek İçin Sabırlı ve Metanetli Ol!

َْ ْ َ‫ﺻﻄ َﺒ ِْﺮ ﻟ ِﻌِﺒ َﺎد َﺗ ِﻪِ ﻫ‬ 65 ‫ﻤﻴﺎ‬ ِ ‫ﺳ‬ ِ ‫ﻤﻮَا‬ َ ‫ﻪ‬ ُ َ ‫ﻢ ﻟ‬ ُ َ ‫ﻞ ﺗ َﻌْﻠ‬ َ ُ‫ﻣﺎ ﺑ َﻴ ْﻨ َﻬ‬ َ َ‫ض و‬ َ ‫َرب اﻟﺴ‬ ْ ‫ﻤﺎ ﻓَﺎﻋ ْﺒ ُﺪ ْه ُ وَا‬ ِ ‫ت وَاﻷْر‬ Bir adaşı ve benzeri olmayan, Göklerin, yerin ve İkisi arasındaki her şeyin Rabbine Kulluk et ve O’na kulluk etmek için Sabırlı ve metanetli ol!(044 Meryem,019/65) *** َ Kâfirler Hakkında Acele Etme! ْ ‫ﺠ‬ ‫ﻞ‬ َ ‫ﻌ‬ ْ َ ‫ﻓَﻼ ﺗ‬ َ ُ‫أ َﻟ َﻢ ﺗﺮ أ َﻧﺎ أ َرﺳﻠ ْﻨﺎ اﻟﺸﻴﺎﻃﻴﻦ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟ ْﻜ َﺎﻓﺮﻳﻦ ﺗﺆ ُزﻫ‬ ْ ‫ﺠ‬ ‫ﻤﺎ‬ َ َ ِ ِ َ َ ْ َ ْ‫ ﻓََﻼ ﺗ َﻌ‬83 ‫ﻢ أزا‬ َ ‫ﻢ إ ِﻧ‬ ْ ِ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬ‬ ْ َ ِ َ ََ ْ َ 84 ‫ﻢ ﻋ َﺪا‬ ْ ُ‫ﻧ َﻌُﺪ ﻟﻬ‬ Resûlüm! Kendilerini iyice isyankârlığa sevk eden şeytanlar gönderdiğimiz, Günlerini teker teker saydığımız kâfirler hakkında Acele etme!(044 Meryem,019/083, 084) *** َ Bana Kulluk Et! ‫ﺪي‬ ْ ‫ﻓﺎ‬ ِ ُ ‫ﻋﺒ‬ ِ َ ‫وأ‬ َ Namaz Kıl! ِ ‫ﻗﻢ‬ َ 14 ‫ﻪ إ ِﻻ أ َﻧ َﺎ ﻓَﺎﻋ ْﺒ ُﺪ ِي وَأ َﻗِﻢ ِ اﻟﺼَﻼة َ ﻟ ِﺬ ِﻛ ْﺮِي‬ َ َ ‫ﻪ َﻻ إ ِﻟ‬ ُ ‫إ ِﻧﻨ ِﻲ أﻧ َﺎ اﻟﻠ‬ Muhakkak ki ben, yalnızca ben Allah’ım. Benden başka ilâh yoktur.

Bana kulluk et! Beni anmak için Namaz kıl!(045 Tâhâ,020/14) *** ْ ‫ﺠ‬ ‫ﻞ‬ َ ‫ﻌ‬ ْ َ ‫وَﻻ ﺗ‬ َ Vahyini Tamamlamadan Önce Kur’an’ı Okumakta Acele Etme! ُ ‫و‬ ْ ‫ﻗ‬ ‫ﻞ‬ َ “Rabbim, Benim İlmimi Artır” de! َ ‫ﻘﺮَءان ﻣﻦ ﻗَﺒ‬ َ ْ ‫ﻀﻰ إ ِﻟ َﻴ‬ ُ ِ ‫ﻤﻠ‬ ْ ُ‫ﻪ وَﻗ‬ ْ ‫ﺠ‬ ‫ﻞ َرب‬ ْ ُ ‫ن ﻳ‬ ْ َ‫ﻚ و‬ َ ‫ﻘ‬ ْ ‫ﻞ أ‬ َ ْ‫ﺤﻖ وََﻻ ﺗ َﻌ‬ َ ْ ‫ﻚ اﻟ‬ ُ ُ ‫ﺣﻴ‬ َ ْ ‫ﻪ اﻟ‬ ُ ‫ﻓَﺘ َﻌَﺎﻟ َﻰ اﻟﻠ‬ ِ ْ ْ ِ ِ ْ ُ ْ ‫ﻞ ﺑ ِﺎﻟ‬ 114 ‫ﻤﺎ‬ ِ ‫زِد ْﻧ ِﻲ‬ ً ْ ‫ﻋﻠ‬ Gerçek hükümdar ve yüce olan Allah, Sana onun vahyini tamamlamadan önce Kur’an’ı okumakta acele etme(!) ve “Rabbim, benim ilmimi artır” de!(045 Tâhâ,020/114) *** َ Onların Söylediklerine Sabret! ‫ﺻﺒ ِْﺮ‬ ْ ‫ﻓﺎ‬ ‫ﺢ‬ ْ ‫ﺳﺒ‬ َ ‫و‬ َ Rabbini Övgü ile Tesbih Et! َ ‫ﻤﺪ ِ َرﺑ‬ َ ْ ‫ﺲ وَﻗَﺒ‬ َ ْ ‫ﻚ ﻗَﺒ‬ ِ‫ﻦ َءاﻧ َﺎء‬ ُ َ ‫ﻣﺎ ﻳ‬ ِ َ‫ﻞ ﻏ ُُﺮوﺑ ِﻬَﺎ و‬ َ ِ ‫ﺢ ﺑ‬ ْ ‫ﺳﺒ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ َ َ‫ن و‬ ْ ‫ﻞ ﻃ ُﻠ ُﻮِع اﻟﺸ‬ ْ ‫ﺤ‬ َ ‫ﺻﺒ ِْﺮ ﻋ َﻠ َﻰ‬ ْ ‫ﻓَﺎ‬ ْ ‫ﻣ‬ ِ ‫ﻤ‬ َ َ ‫ف اﻟﻨﻬَﺎرِ ﻟ َﻌَﻠ‬ 130 ‫ﺿﻰ‬ َ ‫ﺢ وَأﻃ َْﺮا‬ َ ‫ﻚ ﺗ َْﺮ‬ ْ ‫ﺴﺒ‬ َ َ‫ﻞ ﻓ‬ ِ ْ ‫اﻟﻠﻴ‬ Resûlüm! Onların söylediklerine sabret! Güneşin doğmasından önce de

Batmasından önce de, Rabbini övgü ile tesbih et! Gecenin bir kısmında ve Gündüzün iki ucunda da, Rabbini tesbih et ki, Sen, Allah’tan hoşnut olasın, Allah da senden!(045 Tâhâ,020/130) *** ‫ﻤﺪن‬ ُ َ ‫وَﻻ ﺗ‬ َ Dünya Hayatının Çekiciliğine Gözlerini Dikme! َ َ ْ ‫ﻤﺪن ﻋ َﻴ ْﻨ َﻴ‬ ْ َ ‫ﺤﻴ َﺎةِ اﻟﺪﻧ ْﻴ َﺎ ﻟ ِﻨ‬ ُ‫ﻢ ﻓِﻴﻪِ وَرِْزق‬ ِ ‫ﺟﺎ‬ َ ْ ‫ﻢ َزﻫَْﺮة َ اﻟ‬ ً ‫ﻣﺘﻌْﻨ َﺎ ﺑ ِﻪِ أْزوَا‬ ْ ُ‫ﻔﺘ ِﻨ َﻬ‬ ْ ُ‫ﻣﻨ ْﻬ‬ َ ‫ﻣﺎ‬ َ ‫ﻚ إ ِﻟ َﻰ‬ ُ َ ‫وََﻻ ﺗ‬ َ ‫َرﺑ‬ 131 ‫ﻘﻰ‬ َ ْ ‫ﺧﻴ ٌْﺮ وَأ َﺑ‬ َ ‫ﻚ‬ Sakın! Denemek için onlardan bir kesimi faydalandırdığımız Dünya hayatının çekiciliğine gözlerini dikme! Rabbinin nimeti hem daha hayırlı, Hem de daha süreklidir.(045 Tâhâ,020/131) *** ْ Ailene Namazı Emret! ‫ﻣْﺮ‬ ُ ‫وأ‬ َ ‫ﺻﻄَﺒ ِْﺮ‬ ْ ‫وا‬ َ Sen de Ona Sabırla Devam Et!

‫ْ‬ ‫ﻦ ﻧ َْﺮُزﻗُ َ‬ ‫ﺴﺄ َﻟ ُ َ‬ ‫ﻣْﺮ أ َﻫْﻠ َ َ‬ ‫ﻘﻮَى‬ ‫ﺔ ﻟ ِﻠﺘ ْ‬ ‫ﻚ وَاﻟ ْﻌَﺎﻗِﺒ َ ُ‬ ‫ﻚ رِْزﻗًﺎ ﻧ َ ْ‬ ‫ﺻﻄ َﺒ ِْﺮ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬَﺎ َﻻ ﻧ َ ْ‬ ‫وَأ ُ‬ ‫ﻚ ﺑ ِﺎﻟﺼَﻼةِ وَا ْ‬ ‫ﺤ ُ‬ ‫‪132‬‬ ‫!‪Ailene namazı emret‬‬ ‫!‪Sen de ona sabırla devam et‬‬ ‫‪Senden rızık istemiyor ve‬‬ ‫‪Seni biz rızıklandırıyoruz.‬‬ ‫)‪Güzel sonuç, takvâ iledir.(045 Tâhâ,020/132‬‬ ‫***‬ ‫واﺗ ْ ُ‬ ‫ﻞ‬ ‫‪َ Onlara İbrahim gibi‬‬ ‫‪Söyle! İbrahim’in Haberini de‬‬ ‫!‪Naklet‬‬ ‫َ‬ ‫ﻢ ‪ 69‬إ ِذ ْ ﻗَﺎ َ‬ ‫وَاﺗ ْ ُ‬ ‫ل ِﻷ َﺑ ِﻴﻪِ وَﻗَﻮْ ِ‬ ‫ن ‪ 70‬ﻗَﺎﻟ ُﻮا ﻧ َﻌْﺒ ُﺪ ُ‬ ‫ﻣﺎ ﺗ َﻌْﺒ ُﺪ ُو َ‬ ‫ﻣﻪِ َ‬ ‫ﻢ ﻧ َﺒ َﺄ إ ِﺑ َْﺮاﻫ ِﻴ َ‬ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬِ ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ل ﻫَ ْ‬ ‫ﻦ ‪ 71‬ﻗَﺎ َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ن ‪ 72‬أوْ ﻳ َﻨ ْ َ‬ ‫ﻔﻴ‬ ‫ﻣﺎ ﻓَﻨ َﻈﻞ ﻟﻬَﺎ ﻋ َﺎﻛ ِ ِ‬ ‫ﻢ إ ِذ ْ ﺗ َﺪ ْﻋ ُﻮ َ‬ ‫ﻞ ﻳ َ ْ‬ ‫ﻔﻌُﻮﻧ َﻜ ُ ْ‬ ‫ﻤﻌُﻮﻧ َﻜ ُ ْ‬ ‫ﺴ َ‬ ‫ﺻﻨ َﺎ ً‬ ‫أ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻔﻌﻠ ُﻮن ‪ 74‬ﻗَﺎ َ َ َ‬ ‫َ‬ ‫ﺟﺪ ْﻧ َﺎ َءاﺑ َﺎَءﻧ َﺎ ﻛ َﺬ َﻟ ِ َ‬ ‫ن ‪ 73‬ﻗَﺎﻟ ُﻮا ﺑ َ ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫َ‬ ‫ﻚ ﻳ َ ْ َ‬ ‫ﻞ وَ َ‬ ‫ﻀﺮو َ‬ ‫أوْ ﻳ َ ُ‬ ‫ﻣﺎ ﻛ ُﻨ ْﺘ ُ ْ‬ ‫ﻢ َ‬ ‫ل أﻓََﺮأﻳ ْﺘ ُ ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻢ ﻋ َﺪ ُو ﻟ ِﻲ إ ِﻻ َرب اﻟ ْﻌَﺎﻟ َ ِ‬ ‫ﻣﻮ َ‬ ‫ﺗ َﻌْﺒ ُﺪ ُو َ‬ ‫ن ‪ 76‬ﻓَﺈ ِﻧﻬُ ْ‬ ‫ﻢ اْﻷﻗْﺪ َ ُ‬ ‫ﻢ وََءاﺑ َﺎؤ ُﻛ ُ ُ‬ ‫ن ‪ 75‬أﻧ ْﺘ ُ ْ‬ ‫ﻤﻴ َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻦ ‪ 79‬وَإ ِذ َا‬ ‫ﺧﻠ َ‬ ‫‪ 77‬اﻟﺬ ِي َ‬ ‫ﺴ ِ‬ ‫ﻤﻨ ِﻲ وَﻳ َ ْ‬ ‫ﻦ ‪ 78‬وَاﻟﺬ ِي ﻫُﻮَ ﻳ ُﻄﻌِ ُ‬ ‫ﻘﻴ ِ‬ ‫ﻘﻨ ِﻲ ﻓﻬُﻮَ ﻳ َﻬْﺪ ِﻳ ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ﺖ ﻓَﻬُﻮَ ﻳ َ ْ‬ ‫ﻔَﺮ ﻟ ِﻲ‬ ‫ن ﻳ َﻐْ ِ‬ ‫ﻦ ‪ 80‬وَاﻟﺬ ِي ﻳ ُ ِ‬ ‫ﺸ ِ‬ ‫ﻤﻊُ أ ْ‬ ‫ﻤﻴﺘ ُﻨ ِﻲ ﺛ ُﻢ ﻳ ُ ْ‬ ‫ﻣﺮِ ْ‬ ‫ﻦ ‪ 81‬وَاﻟﺬ ِي أﻃ َ‬ ‫ﺿ ُ‬ ‫َ‬ ‫ﺤ َﻴ ِﻴ ِ‬ ‫ﻔﻴ ِ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫ﺟﻌ َ ْ‬ ‫ﻞ ﻟ ِﻲ‬ ‫ﺤ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻘﻨ ِﻲ ﺑ ِﺎﻟﺼﺎﻟ ِ ِ‬ ‫ﻤﺎ وَأﻟ ِ‬ ‫ﻦ ‪ 83‬وَا ْ‬ ‫ﺐ ﻟ ِﻲ ُ‬ ‫ﻦ ‪َ 82‬رب ﻫَ ْ‬ ‫ﺧﻄ ِﻴﺌ َﺘ ِﻲ ﻳ َﻮْ َ‬ ‫ﺣﻜ ً‬ ‫ﺤﻴ َ‬ ‫م اﻟﺪﻳ ِ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫ﻪ‬ ‫ق ﻓِﻲ اﻵ ِ‬ ‫ﺟﻨﺔِ اﻟﻨﻌِﻴﻢ ِ ‪ 85‬وَاﻏ ْ ِ‬ ‫ﺟﻌَﻠﻨ ِﻲ ِ‬ ‫ن ِ‬ ‫ﻦ وََرﺛ َﺔِ َ‬ ‫ﻦ ‪ 84‬وَا ْ‬ ‫ﺴﺎ َ‬ ‫ﻟِ َ‬ ‫ﻔْﺮ ِﻷﺑ ِﻲ إ ِﻧ ُ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﺧﺮِﻳ َ‬ ‫ﺻﺪ ْ ٍ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻣﺎ ٌ‬ ‫ن‬ ‫م ﻻ ﻳ َﻨ ْ َ‬ ‫ﻦ ‪ 86‬وَﻻ ﺗ ُ ْ‬ ‫ن ِ‬ ‫ل وَﻻ ﺑ َﻨ ُﻮ َ‬ ‫م ﻳ ُﺒ ْﻌَﺜ ُﻮ َ‬ ‫ﻛ َﺎ َ‬ ‫ن ‪ 87‬ﻳ َﻮْ َ‬ ‫ﺨﺰِﻧ ِﻲ ﻳ َﻮْ َ‬ ‫ﻔﻊُ َ‬ ‫ﻦ اﻟﻀﺎﻟﻴ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫َ‬ ‫ﺳﻠ ِﻴﻢ ٍ ‪89‬‬ ‫ﻪ ﺑ ِ َ‬ ‫ﺐ َ‬ ‫ﻦ أﺗ َﻰ اﻟﻠ َ‬ ‫‪ 88‬إ ِﻻ َ‬ ‫ﻘﻠ ْ ٍ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫!‪Onlara İbrahim gibi söyle!/ İbrahim’in haberini de naklet‬‬ ‫‪Hani o, babasına ve kavmine:‬‬ ‫‪Neye tapıyorsunuz, demişti.‬‬ ‫‪“Putlara tapıyoruz ve onlara tapmaya devam edeceğiz” diye cevap verdiler.‬‬ ‫‪İbrahim: Peki, dedi,‬‬

Yalvardığınızda onlar sizi işitiyorlar mı? Yahut size fayda ya da zarar verebiliyorlar mı? Şöyle cevap verdiler: “Hayır! Ama biz babalarımızı böyle yapar bulduk.” İbrahim dedi ki: “İyi ama ister sizin, ister önceki atalarınızın, Neye taptığınızı biraz olsun düşündünüz mü? İyi bilin ki onlar benim düşmanımdır; Ancak âlemlerin Rabbi benim dostumdur; Beni yaratan ve Bana doğru yolu gösteren O’dur. Beni yediren, içiren O’dur. Hastalandığım zaman bana şifa veren O’dur. Benim canımı alacak, sonra beni diriltecek O’dur. Hesap günü hatalarımı bağışlayacağını umduğum O’dur.

Rabbim! Bana hikmet ver ve beni iyiler arasına kat. Bana, sonra gelecekler içinde, iyilikle anılmak nasip eyle! Beni, Naîm cennetinin vârislerinden kıl. Babamı da bağışla! -Çünkü o sapkınlardandı.İnsanların dirilecekleri gün Beni mahcup etme!” O gün, ne mal fayda verir ne de evlat. Ancak Allah’a temiz bir kalp ile gelenler o günde fayda bulur.(047 Şuarâ, 026/069, 70, 71, 72, 73, 74, 75, 76, 77, 78, 79, 80, 81, 82, 83, 84, 85, 86, 87, 88, 89) *** َ Sakın, Allah’tan Başka ‫ع‬ ُ ْ‫ﻓَﻼ ﺗ َﺪ‬ Tanrıya Kulluk Edip Yalvarma! 213 ‫ﻦ‬ َ ‫ﻣﻊَ اﻟﻠﻪِ إ ِﻟ َﻬًﺎ َءا‬ ِ ‫ن‬ َ ‫ﺧَﺮ ﻓَﺘ َﻜ ُﻮ‬ ُ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ َ ُ ‫ﻓََﻼ ﺗ َﺪ ْع‬ َ ‫ﻤﻌَﺬﺑ ِﻴ‬ َ ‫ﻣ‬ Sakın! Allah’tan başka tanrıya kulluk edip yalvarma! Sonra azap edilenlerden olursun!(047 Şuarâ,026/213) *** َ En Yakın Akrabanı Uyar! ‫ﺬْر‬ ِ ْ ‫وأﻧ‬ َ َ َ َ َ ‫ﺸﻴﺮﺗ‬ 214 ‫ﻦ‬ َ ‫ﻚ اْﻷﻗَْﺮﺑ ِﻴ‬ َ ِ َ ‫وَأﻧ ْﺬ ِْر ﻋ‬ En yakın akrabanı uyar!(047 Şuarâ, 026/214)

*** ‫ﺾ‬ ْ ‫وا‬ ِ ‫ﺧ‬ ْ ‫ﻔ‬ َ Müminlere Kol Kanat Ger! َ َ‫ﻦ اﺗﺒ َﻌ‬ َ ‫ﺣ‬ 215 ‫ﻦ‬ ْ ‫وَا‬ ِ ْ ‫ﻤﺆ‬ ِ ‫ﻚ‬ ِ ‫ﺧ‬ َ ‫ﺟﻨ َﺎ‬ َ ‫ﺾ‬ ُ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ َ ِ ‫ﻚ ﻟ‬ ْ ‫ﻔ‬ َ ‫ﻣﻨ ِﻴ‬ َ ‫ﻣ‬ ِ ‫ﻤ‬ Sana uyan müminlere kol kanat ger!(047 Şuarâ, 026/215) *** ْ ‫ﻮﻛ‬ ‫ﻞ‬ َ َ ‫وﺗ‬ َ Engin Merhamet Sahibine Güvenip Dayan! َ ْ‫ﺼﻮ‬ ْ ‫ وَﺗ َﻮَﻛ‬216 ‫ن‬ ْ ‫ﻘ‬ 217 ِ ‫ﺣﻴﻢ‬ ُ َ‫ك ﻓ‬ ِ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟ ْﻌَﺰِﻳﺰِ اﻟﺮ‬ ِ ‫ﻞ إ ِﻧﻲ ﺑ َﺮِيٌء‬ َ ‫ﻤﻠ ُﻮ‬ ْ ِ ‫ﻓَﺈ‬ َ ْ‫ﻣﻤﺎ ﺗ َﻌ‬ َ َ ‫ن ﻋ‬ Sana karşı gelirlerse, De ki: “Ben sizin yaptığınız şeylerden kesinlikle uzağım” Sen, O mutlak galip ve Engin merhamet sahibine Güvenip dayan!(047 Şuarâ,026/217) *** ‫ن‬ ْ ‫ﺤَﺰ‬ ْ َ ‫وَﻻ ﺗ‬ َ Onların Yüzünden Tasalanma! ُ َ ‫وَﻻ ﺗ‬ ‫ﻚ‬ َ Kurmakta Oldukları Tuzaklardan Ötürü Sıkıntı Duyma! ُ َ ‫ﻢ وََﻻ ﺗ‬ 70 ‫ن‬ ِ ‫ﻖ‬ َ ‫ﻤﻜ ُُﺮو‬ َ ‫ﻚ ﻓِﻲ‬ ْ ‫ﺤَﺰ‬ ْ َ ‫وََﻻ ﺗ‬ ْ َ ‫ﻣﻤﺎ ﻳ‬ ْ ِ‫ن ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬ‬ ٍ ْ ‫ﺿﻴ‬ Resûlüm! Onların yüzünden

Tasalanma! Kurmakta oldukları tuzaklardan ötürü Sıkıntı duyma!(048 Neml,027/70) *** َ Sen Allah’a Güvenip Dayan! ْ ‫ﻮﻛ‬ ‫ﻞ‬ َ َ ‫ﻓﺘ‬ َ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟﻠﻪِ إ ِﻧ‬ ْ ‫ﻓَﺘ َﻮَﻛ‬ 79 ‫ﻦ‬ َ ْ ‫ﻚ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟ‬ ُ ْ ‫ﺤﻖ اﻟ‬ ِ ‫ﻤﺒ ِﻴ‬ O halde sen Allah’a güvenip dayan! Çünkü sen, apaçık hakikat üzeresin.(048 Neml,027/79) *** َ Sakın Kâfirlere Arka Çıkma! ‫ﻓَﻼ ﺗ َﻜ ُﻮﻧ َﻦ‬ َ َ ‫ﻦ َرﺑ‬ َ ْ ‫ﻘﻰ إ ِﻟ َﻴ‬ ‫ﻦ‬ َ ْ ‫ن ﻳ ُﻠ‬ ً ‫ﻤ‬ ِ ‫ﺔ‬ ْ ‫ب إ ِﻻ َر‬ ُ ‫ﻚ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ‬ ْ ‫ﺟﻮ أ‬ ُ ‫ﺖ ﺗ َْﺮ‬ َ ‫ﺣ‬ َ ْ ‫ﻣﺎ ﻛ ُﻨ‬ َ َ‫و‬ َ ‫ﻚ ﻓََﻼ ﺗ َﻜ ُﻮﻧ َﻦ ﻇ َﻬِﻴًﺮا ﻟ ِﻠ ْﻜ َﺎﻓِﺮِﻳ‬ ْ ‫ﻣ‬ 86 Sen, Bu Kitab’ın sana vahyolunacağını ummuyordun. Bu Rabbinden bir rahmettir. Sakın kâfirlere arka çıkma!(049 Kasas,028/86) *** َ ‫ﺼﺪﻧ‬ ‫ﻚ‬ ُ َ ‫وَﻻ ﻳ‬ َ Sakın Seni Bu Ayetlerden Alıkoymasınlar! ‫ع‬ ُ ْ‫واد‬ َ Rabbine Davet Et! ‫وَﻻ ﺗ َﻜ ُﻮﻧ َﻦ‬ َ Asla Müşriklerden Olma! ُ َ ‫ﻚ وَاد ْع ُ إ ِﻟ َﻰ َرﺑ‬ َ ْ ‫ﺖ إ ِﻟ َﻴ‬ َ ‫ﺼﺪﻧ‬ ْ ‫ﻤ‬ ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻚ وََﻻ ﺗ َﻜ ُﻮﻧ َﻦ‬ ِ ‫ﻦ َءاﻳ َﺎ‬ ُ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ ْ َ ‫ت اﻟﻠﻪِ ﺑ َﻌْﺪ َ إ ِذ ْ أﻧ ْﺰِﻟ‬ ُ َ ‫وََﻻ ﻳ‬ َ ‫ﺸﺮِﻛ ِﻴ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ َ ‫ﻚ ﻋ‬

87 Allah’ın ayetleri sana indirildikten sonra, Sakın onlar seni bu ayetlerden alıkoymasınlar. Rabbine davet et. Asla müşriklerden olma.(049 Kasas,028/87) *** ‫ع‬ ُ ْ‫وَﻻ ﺗ َﺪ‬ َ Allah’tan Başka Bir Tanrıya Tapıp Yalvarma! ٌ ِ ‫ﻲٍء ﻫَﺎﻟ‬ َ ‫ﻪ إ ِﻻ ﻫُﻮَ ﻛ ُﻞ‬ َ ‫ﻣﻊَ اﻟﻠﻪِ إ ِﻟ َﻬًﺎ َءا‬ ِ‫ﻢ وَإ ِﻟ َﻴ ْﻪ‬ ُ ْ ‫ﻪ اﻟ‬ ْ َ‫ﻚ إ ِﻻ و‬ ُ ْ ‫ﺤﻜ‬ ُ َ ‫ﻪ ﻟ‬ ُ َ‫ﺟﻬ‬ َ َ ‫ﺧَﺮ َﻻ إ ِﻟ‬ َ ُ ‫وََﻻ ﺗ َﺪ ْع‬ ْ ‫ﺷ‬ 88 ‫ن‬ َ ‫ﺟﻌُﻮ‬ َ ‫ﺗ ُْﺮ‬ Allah’tan başka bir tanrıya tapıp yalvarma! O’ndan başka tanrı yoktur. O’nun zatından başka her şey yok olacaktır. Hüküm O’nundur. O’na döndürüleceksiniz.(049 Kasas,028/88) *** ‫ اﻧ ْﻈُْﺮ‬Bak! Nasıl, Onların Kimini Kimine Üstün Kıldık! ْ ‫ﻌ‬ ‫ﻞ‬ َ ‫ﺠ‬ ْ َ ‫ َﻻ ﺗ‬Allah’tan Başka Bir İlâh Daha Tanıma! َ َ ْ ُ‫ﻀﻬ‬ ‫ َﻻ‬21 ‫ﻀﻴًﻼ‬ ْ َ ‫ت وَأ َﻛ ْﺒ َُﺮ ﺗ‬ ِ ‫ﺾ وَﻟ َْﻶ‬ َ ْ ‫اﻧ ْﻈ ُْﺮ ﻛ َﻴ‬ ِ ‫ﻔ‬ ٍ ‫ﺟﺎ‬ َ ‫ﺧَﺮة ُ أﻛ ْﺒ َُﺮ د ََر‬ َ ْ‫ﻒ ﻓَﻀﻠ ْﻨ َﺎ ﺑ َﻌ‬ ٍ ْ‫ﻢ ﻋ َﻠﻰ ﺑ َﻌ‬ ْ َ ‫ﺠﻌ‬ 22 ‫ﺨﺬ ُوًﻻ‬ ْ َ ‫ﺧَﺮ ﻓَﺘ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻣﻊَ اﻟﻠﻪِ إ ِﻟ َﻬًﺎ َءا‬ ْ َ‫ﺗ‬ َ ‫ﻣﺎ‬ ً ‫ﻣﻮ‬ ُ ْ ‫ﻣﺬ‬ َ َ ‫ﻘﻌُﺪ‬ َ ‫ﻞ‬ Bak!

Nasıl, onların kimini kimine üstün kıldık. Elbette ahiretteki dereceler ve Üstünlükler daha büyüktür. Allah’tan başka bir ilâh daha tanıma! Sonra kınanmış ve Kendi başına terk edilmiş olarak kalırsın.(050 İsrâ,017/22) *** ُ َ ‫ﻓَﻼ ﺗ‬ َ Ana-Babana “Öf!” Bile ْ ‫ﻘ‬ ‫ﻞ‬ Deme! ‫ﻤﺎ‬ ُ ‫ﻬْﺮ‬ َ ْ ‫وَﻻ ﺗ َﻨ‬ َ ‫ﻫ‬ َ Onları Azarlama! ُ ‫و‬ ْ ‫ﻗ‬ ‫ﻞ‬ َ İkisine de Güzel Söz Söyle! ‫ﺾ‬ ْ ‫وا‬ ِ ‫ﺧ‬ ْ ‫ﻔ‬ َ Alçakgönüllülükle Üzerlerine Kol-Kanat Ger! ُ ‫و‬ ْ ‫ﻗ‬ ‫ﻤﺎ‬ َ ‫ﻞ َرب اْر‬ ُ ‫ﻤ‬ َ ‫ﻬ‬ ْ ‫ﺣ‬ َ Rabbim! Küçüklüğümde Onlar Beni Nasıl Yetiştirmişlerse, Şimdi de Sen Onlara Öyle Rahmet Et! ‫ت‬ ِ ‫وءَا‬ َ Akrabaya, Yoksula, Yolcuya Hakkını Ver! ‫وَﻻ ﺗ ُﺒ َﺬْر‬ َ Gereksiz Yere de Saçıp Savurma! ُ ‫ﻓ‬ َ Hiç Olmazsa ْ ‫ﻘ‬ ‫ﻞ‬ Kendilerine, Gönül Alıcı Bir Söz Söyle! ْ ‫ﻌ‬ ‫ﻞ‬ َ ‫ﺠ‬ ْ َ ‫وَﻻ ﺗ‬ َ Eli Sıkı Olma! ‫ﻬﺎ‬ َ ْ‫ﺴﻄ‬ ُ ْ ‫وَﻻ ﺗ َﺒ‬ َ Büsbütün Eli Açık da Olma!

‫وَﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻒ‬ ‫ﻘ ُ‬ ‫‪َ Hakkında Bilgin Bulunmayan‬‬ ‫!‪Şeyin Ardına Düşme‬‬ ‫ﺶ‬ ‫وَﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫!‪َ Yeryüzünde Böbürlenerek Dolaşma‬‬ ‫ﻤ ِ‬ ‫ﻌ ْ‬ ‫ﻞ‬ ‫ﺠ َ‬ ‫وَﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫!‪َ Allah’tan Başka İlâh Edinme‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫وﻗَﻀﻰ رﺑ َ َ‬ ‫ْ‬ ‫ﻋﻨ ْﺪ َ َ‬ ‫ﺴﺎﻧ ًﺎ إ ِﻣﺎ ﻳ َﺒ ْﻠ ُﻐَﻦ ِ‬ ‫ك اﻟ ْﻜ ِﺒ ََﺮ أ َ‬ ‫ﻦ إ ِ ْ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫ﺣﺪ ُﻫُ َ‬ ‫ﻤﺎ أوْ‬ ‫َ َ َ‬ ‫ﻚ أﻻ ﺗ َﻌْﺒ ُ ُﺪ ُوا إ ِﻻ إ ِﻳﺎه ُ وَﺑ ِﺎﻟﻮَاﻟ ِﺪ َﻳ ْ ِ‬ ‫َ‬ ‫ً‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻤﺎ وَﻗُ ْ‬ ‫ﻘ ْ‬ ‫ح‬ ‫ﻤﺎ ﻓََﻼ ﺗ َ ُ‬ ‫ﻤﺎ ‪ 23‬وَا ْ‬ ‫ﺧ ِ‬ ‫ﺟﻨ َﺎ َ‬ ‫ﻤﺎ َ‬ ‫ﺾ ﻟﻬُ َ‬ ‫ﻤﺎ ﻗَﻮْﻻ ﻛ َﺮِﻳ ً‬ ‫ﻞ ﻟﻬُ َ‬ ‫ﻤﺎ أف وَﻻ ﺗ َﻨ ْﻬَْﺮﻫُ َ‬ ‫ﻞ ﻟﻬُ َ‬ ‫ﻛ َِﻼﻫُ َ‬ ‫ﻔ ْ‬ ‫ﻞ رب ارﺣﻤﻬﻤﺎ ﻛ َﻤﺎ رﺑﻴﺎﻧ ِﻲ ﺻﻐِﻴﺮا ‪ 24‬رﺑﻜ ُ َ‬ ‫ﻤﺎ ﻓِﻲ‬ ‫اﻟﺬل ِ‬ ‫َ َ َ‬ ‫ﻦ اﻟﺮ ْ‬ ‫ﻢ ﺑ ِ َ‬ ‫ﻢ أﻋ ْﻠ َ ُ‬ ‫ْ‬ ‫ْ َ ْ ُ َ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫َ‬ ‫َ ً‬ ‫ﻤﺔِ وَﻗُ ْ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻪ‬ ‫ت ذ َا اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻦ ﻏ َ ُ‬ ‫ﻧُ ُ‬ ‫ﺻﺎﻟ ِ ِ‬ ‫ﻔﻮًرا ‪ 25‬وََءا ِ‬ ‫ﻔﻮ ِ‬ ‫ﻘْﺮﺑ َﻰ َ‬ ‫ﻪ ﻛ َﺎ َ‬ ‫ﻢ إ ِ ْ‬ ‫ﺣﻘ ُ‬ ‫ﻦ ﻓَﺈ ِﻧ ُ‬ ‫ﺳﻜ ُ ْ‬ ‫ن ﺗ َﻜ ُﻮﻧ ُﻮا َ‬ ‫ن ﻟ ِْﻸواﺑ ِﻴ َ‬ ‫ﺤﻴ َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻦ ﻛﺎﻧ ُﻮا إ ِ ْ‬ ‫وَاﻟ ْ ِ‬ ‫ﺧﻮَا َ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﻞ وَﻻ ﺗ ُﺒ َﺬْر ﺗ َﺒ ْﺬ ِﻳًﺮا ‪ 26‬إ ِن اﻟ ُ‬ ‫ﻦ اﻟﺴﺒ ِﻴ ِ‬ ‫ﻤﺒ َﺬرِﻳ َ‬ ‫ﻦ وَاﺑ ْ َ‬ ‫ﺴﻜ ِﻴ َ‬ ‫ن اﻟﺸﻴ َﺎﻃ ِﻴ ِ‬ ‫ﻦ َرﺑ َ‬ ‫ﺟﻮﻫَﺎ‬ ‫ن ﻟ َِﺮﺑﻪِ ﻛ َ ُ‬ ‫ﻤﺔٍ ِ‬ ‫ﻚ ﺗ َْﺮ ُ‬ ‫ﻢ اﺑ ْﺘ ِﻐَﺎَء َر ْ‬ ‫ﻔﻮًرا ‪ 27‬وَإ ِﻣﺎ ﺗ ُﻌْﺮِ َ‬ ‫ن اﻟﺸﻴ ْﻄ َﺎ ُ‬ ‫وَﻛ َﺎ َ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫ﺿﻦ ﻋ َﻨ ْﻬُ ُ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻘ َ‬ ‫ﻞ ﻳ َﺪ َ َ‬ ‫ﺠﻌ َ ْ‬ ‫ﻘ ْ‬ ‫ﺴﻄ ْﻬَﺎ ﻛ ُﻞ‬ ‫ﻓَ ُ‬ ‫ﻣﻐْﻠ ُﻮﻟ َ ً‬ ‫ﺔ إ ِﻟ َﻰ ﻋ ُﻨ ُ ِ‬ ‫ﺴﻮًرا ‪ 28‬وََﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻚ وََﻻ ﺗ َﺒ ْ ُ‬ ‫ﻣﻴ ْ ُ‬ ‫ك َ‬ ‫ﻢ ﻗَﻮًْﻻ َ‬ ‫ﻞ ﻟ َﻬُ ْ‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ﺴﻮًرا ‪ 29‬إ ِن َرﺑ َ‬ ‫ﻦ ﻳ َ َ‬ ‫ن‬ ‫ﺸﺎُء وَﻳ َ ْ‬ ‫ﻂ ﻓَﺘ َ ْ‬ ‫ﺴ ِ‬ ‫ﻪ ﻛﺎ َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻚ ﻳ َﺒ ْ ُ‬ ‫ﺤ ُ‬ ‫اﻟ ْﺒ َ ْ‬ ‫ﻘﺪ ُِر إ ِﻧ ُ‬ ‫ﺴﻂ اﻟﺮْزقَ ﻟ ِ َ‬ ‫ﻣﺎ َ‬ ‫ﻣﻠﻮ ً‬ ‫ﻘﻌُﺪ َ َ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﺧ ْ‬ ‫ﻢ إ ِن‬ ‫ﺼﻴًﺮا ‪ 30‬وََﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻢ َ‬ ‫ﺑ ِﻌِﺒ َﺎد ِهِ َ‬ ‫ﺸﻴ َ َ‬ ‫ﺧﺒ ِﻴًﺮا ﺑ َ ِ‬ ‫ق ﻧ َ ْ‬ ‫ﻢ وَإ ِﻳﺎﻛ ُ ْ‬ ‫ﻦ ﻧ َْﺮُزﻗُﻬُ ْ‬ ‫ﺔ إ ِ ْ‬ ‫ﻘﺘ ُﻠ ُﻮا أوَْﻻد َﻛ ُ ْ‬ ‫ﺤ ُ‬ ‫ﻣَﻼ ٍ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫ﺳﺒ ِﻴًﻼ ‪ 32‬وََﻻ‬ ‫ﺧﻄ ْﺌ ًﺎ ﻛ َﺒ ِﻴًﺮا ‪ 31‬وََﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ن ﻓَﺎ ِ‬ ‫ن ِ‬ ‫ﺸ ً‬ ‫ﻪ ﻛ َﺎ َ‬ ‫ﻢ ﻛ َﺎ َ‬ ‫ﺳﺎَء َ‬ ‫ﺔ و َ َ‬ ‫ﻘَﺮﺑ ُﻮا اﻟﺰﻧ َﺎ إ ِﻧ ُ‬ ‫ﻗَﺘ ْﻠ َﻬُ ْ‬ ‫ﻦ ﻗُﺘ ِ َ‬ ‫ﺳﻠ ْﻄ َﺎﻧ ًﺎ ﻓََﻼ‬ ‫ﻣﺎ ﻓَ َ‬ ‫ﻘﺘ ُﻠ ُﻮا اﻟﻨ ْ‬ ‫ﺗَ ْ‬ ‫ﻘﺪ ْ َ‬ ‫ﻪ إ ِﻻ ﺑ ِﺎﻟ ْ َ‬ ‫ﺲ اﻟﺘ ِﻲ َ‬ ‫ﺣﺮ َ‬ ‫ﺟﻌَﻠ ْﻨ َﺎ ﻟ ِﻮَﻟ ِﻴﻪِ ُ‬ ‫ﻣﻈ ْﻠ ُﻮ ً‬ ‫ﻞ َ‬ ‫ﺤﻖ وَ َ‬ ‫م اﻟﻠ ُ‬ ‫ﻔ َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﺼﻮًرا ‪ 33‬وَﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ف ﻓِﻲ اﻟ َ‬ ‫ﺴﺮِ ْ‬ ‫ﻲ أ ْ‬ ‫ﻪ ﻛﺎ َ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫ﻳُ ْ‬ ‫ﻘَﺮﺑ ُﻮا َ‬ ‫ن َ‬ ‫ﻞ إ ِﻧ ُ‬ ‫ﻣﻨ ْ ُ‬ ‫ﻘﺘ ْ ِ‬ ‫ﺴ ُ‬ ‫ﻣﺎل اﻟﻴ َﺘ ِﻴﻢ ِ َإ ِﻻ ﺑ ِﺎﻟﺘ ِﻲ ﻫ ِ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫ً‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﺴﺌ ُﻮﻻ ‪ 34‬وَأوْﻓُﻮا اﻟﻜﻴ ْ َ‬ ‫ﺣﺘﻰ ﻳ َﺒ ْﻠﻎَ أ ُ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﺷﺪه ُ وَأوْﻓُﻮا ﺑ ِﺎﻟﻌَﻬْﺪ ِ إ ِن اﻟﻌَﻬْﺪ َ ﻛﺎ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻞ إ ِذ َا ﻛ ِﻠﺘ ُ ْ‬ ‫ن َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ً‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻦ ﺗ َﺄوِﻳﻼ ‪ 35‬وَﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻘﻴﻢ ِ ذ َﻟ ِﻚ َ‬ ‫ﻘ ُ‬ ‫ﺲ ﻟﻚ ﺑ ِﻪِ‬ ‫ﺴﺘ َ ِ‬ ‫وَزِﻧ ُﻮا ﺑ ِﺎﻟ ِ‬ ‫ﺧﻴ ٌْﺮ وَأ ْ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﻘ ْ‬ ‫ﻒ َ‬ ‫س اﻟ ُ‬ ‫ﻣﺎ ﻟﻴ ْ َ‬ ‫ﺴ ُ‬ ‫ﺴﻄﺎ ِ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ً‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ﻔﺆ َاد َ ﻛﻞ أوﻟﺌ ِ َ‬ ‫ﺶ ﻓِﻲ‬ ‫ﺼَﺮ وَاﻟ ُ‬ ‫ِ‬ ‫ﻚ ﻛﺎ َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﺴﺌ ُﻮﻻ ‪ 36‬وَﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻪ َ‬ ‫ن ﻋ َﻨ ْ ُ‬ ‫ﻢ إ ِن اﻟﺴ ْ‬ ‫ﻋﻠ ْ ٌ‬ ‫ﻤﻊَ وَاﻟﺒ َ َ‬ ‫ﻤ ِ‬ ‫َ‬ ‫ً‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ل ﻃﻮﻻ ‪ 37‬ﻛ ُﻞ ذ َﻟ ِ َ‬ ‫ﺣﺎ إ ِﻧ َ‬ ‫ﺠﺒ َﺎ َ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻚ ﻟ‬ ‫اْﻷ َْر‬ ‫ﻦ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻚ ﻛ َﺎ َ‬ ‫ﻣَﺮ ً‬ ‫ن َ‬ ‫ﻦ ﺗ َﺒ ْﻠﻎَ اﻟ ِ‬ ‫ﺳﻴﺌ ُ ُ‬ ‫ض َ‬ ‫ﺨﺮِقَ اﻷْر َ‬ ‫ض وَﻟ ْ‬ ‫ْ‬ ‫ِ‬ ‫َ‬ ‫ﻚ َرﺑ َ‬ ‫ﺣﻰ إ ِﻟ َﻴ ْ َ‬ ‫ﻣﻜ ُْﺮوﻫًﺎ ‪ 38‬ذ َﻟ ِ َ‬ ‫ﻋﻨ ْﺪ َ َرﺑ َ‬ ‫ﺠﻌ َ ْ‬ ‫ﻣﻊَ اﻟﻠﻪِ إ ِﻟ َﻬًﺎ‬ ‫ﻦ اﻟ ْ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ﻚ ِ‬ ‫ﻚ ِ‬ ‫ﻤﺔِ وََﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻣﻤﺎ أوْ َ‬ ‫ﻞ َ‬ ‫ﺤﻜ ْ َ‬ ‫ﻚ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ﺣﻮًرا ‪39‬‬ ‫ﺪ‬ ‫ﻣ‬ ‫ ‬ ‫ﺎ‬ ‫ﻣ‬ ‫ﻮ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻣ‬ ‫ ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻬ‬ ‫ﺟ‬ ‫ ‬ ‫ﻲ‬ ‫ﻓ‬ ‫ ‬ ‫ﻰ‬ ‫ﻘ‬ ‫َ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﺘ‬ ‫ﻓ‬ ‫ ‬ ‫ﺮ‬ ‫ﺧ‬ ‫ا‬ ‫َ‬ ‫ء‬ ‫ِ‬ ‫َ َ ُ‬ ‫َ َ َ َ ً َ ْ ُ‬ ‫‪Rabbin,‬‬ ‫‪Sadece kendisine kulluk etmenizi,‬‬ ‫‪Ana-babanıza da iyi davranmanızı‬‬ ‫‪Kesin bir şekilde emretti.‬‬ ‫‪Onlardan biri veya her ikisi senin yanında yaşlanırsa,‬‬ ‫;‪Kendilerine “öf!” bile deme‬‬ ‫;‪Onları azarlama‬‬

İkisine de güzel söz söyle. Onları esirgeyerek, Alçakgönüllülükle üzerlerine kanat ger ve “Rabbim! Küçüklüğümde onlar beni nasıl yetiştirmişlerse, Şimdi de sen onlara öyle rahmet et!” diyerek dua et. Eğer Rabbinden umduğun bir rahmet için Onların yüzlerine bakamıyorsan, Hiç olmazsa kendilerine, Gönül alıcı bir söz söyle. Rabbiniz sizin kalplerinizdekini çok iyi bilir. Eğer siz iyi olursanız şunu bilin ki, Allah, kötülükten yüz çevirerek Tevbeye yönelenleri son derece bağışlayıcıdır. Bir de, Akrabaya, Yoksula, Yolcuya hakkını ver; Gereksiz yere de saçıp savurma. Zira saçıp savuranlar, Şeytanların dostlarıdır;

Şeytan ise Rabbine karşı çok nankördür. Eli sıkı olma! Büsbütün eli açık da; Sonra kınanır, Kaybettiklerinin hasretini çeker durursun. Rabbin rızkı dilediğine bol verir, Dilediğine daraltır. O, kullarından haberdardır, onları çok iyi görür. Geçim endişesi ile çocuklarınızın canına kıymayın; Biz, onların da sizin de rızkınızı veririz. Onları öldürmek gerçekten büyük bir suçtur. Zinaya yaklaşmayın; Zira o, bir hayâsızlıktır ve çok kötü bir yoldur. Haklı bir sebep olmadıkça Allah’ın muhterem kıldığı cana kıymayın. Bir kimse zulmen öldürülürse, Onun velîsine hakkını alması için yetki verdik. Ancak bu velî de kısasta ileri gitmesin. Zaten verilen bu yetkiyle o, alacağını almıştır. Yetimin malına, rüşdüne erinceye kadar Ancak en güzel bir niyetle yaklaşın.

Verdiğiniz sözü de yerine getirin; Çünkü verilen söz, Sorumluluğu gerektirir. Ölçtüğünüz zaman tastamam ölçün ve Doğru terazi ile tartın. Bu, hem daha iyidir, Hem de neticesi bakımından daha güzeldir. Hakkında bilgin bulunmayan şeyin ardına düşme. Çünkü Kulak, Göz ve Gönül, bunların hepsi ondan sorumludur. Yeryüzünde böbürlenerek dolaşma. Çünkü sen azametinle ne yeri yarabilir, Ne de dağlarla ululuk yarışına girebilirsin. Bütün bu sayılanların kötü olanları, Rabbinin nezdinde sevimsizdir. İşte bunlar, Rabbinin sana vahyettiği hikmetlerdir. Allah ile birlikte başka ilâh edinme. Sonra kınanmış ve

Allah’ın rahmetinden uzaklaştırılmış olarak, Cehenneme atılırsın.(050 İsrâ,017/023, 024, 025, 026, 027, 028, 029, 030, 031, 032, 033, 034, 035, 036, 037, 038, 039) *** ‫ اﻧ ْﻈُْﺮ‬Baksana! Senin İçin Ne Türlü Benzetmeler Yaptılar! َ َ َ ‫ﺿﺮﺑ ُﻮا ﻟ‬ َ ‫ﻣﺜ َﺎ‬ 48 ‫ﺳﺒ ِﻴًﻼ‬ َ ْ ‫اﻧ ْﻈ ُْﺮ ﻛ َﻴ‬ َ ‫ﺴﺘ َﻄ ِﻴﻌُﻮ‬ َ َ‫ل ﻓ‬ َ ‫ن‬ ْ َ ‫ﻀﻠﻮا ﻓََﻼ ﻳ‬ ْ ‫ﻚ اْﻷ‬ َ َ ‫ﻒ‬ Baksana! Senin için ne türlü benzetmeler yaptılar! Bu yüzden öyle bir saptılar ki, Artık doğru yolu bulamayacaklardır.(050 İsrâ,017/048) *** ِ َ ‫ أ‬Namaz Kıl! Bir de Sabah Namazını ِ ‫ﻗﻢ‬ Kıl! َ ‫ن‬ َ ْ ‫ن اﻟ‬ َ ْ ‫ن اﻟ‬ َ ‫ﺠﺮِ ﻛ َﺎ‬ ْ ‫ﻔ‬ َ ‫ﺠﺮِ إ ِن ﻗُْﺮَءا‬ ْ ‫ﻔ‬ َ ‫ﻞ وَﻗُْﺮَءا‬ ِ ‫أﻗِﻢ ِ اﻟﺼَﻼة َ ﻟ ِﺪ ُﻟ ُﻮ‬ َ َ ‫ﺲ إ ِﻟ َﻰ ﻏ‬ ْ ‫ك اﻟﺸ‬ ِ ْ ‫ﻖ اﻟﻠﻴ‬ ِ ‫ﺴ‬ ِ ‫ﻤ‬ ْ ‫ﻣ‬ 78 ‫ﺸﻬُﻮد ًا‬ َ Gündüzün güneş dönüp Gecenin karanlığı bastırıncaya kadar, Namaz kıl! Bir de sabah namazını kıl! Çünkü sabah namazı şahitlidir.(050 İsrâ,017/78) *** َ Gecenin Bir Kısmında Nafile Namaz ْ‫ﻬﺠﺪ‬ َ َ ‫ﻓﺘ‬

Kıl! َ َ ‫ﻚ َرﺑ‬ َ َ ‫ن ﻳ َﺒ ْﻌَﺜ‬ َ َ ‫ﺔ ﻟ‬ 79 ‫ﻤﻮد ًا‬ َ ‫ﻣ‬ ً َ ‫ﻞ ﻓَﺘ َﻬَﺠﺪ ْ ﺑ ِﻪِ ﻧ َﺎﻓِﻠ‬ ِ َ‫و‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﺴﻰ أ‬ َ َ ‫ﻚ ﻋ‬ ُ ‫ﺤ‬ َ ‫ﻣﺎ‬ ً ‫ﻘﺎ‬ َ ‫ﻚ‬ ِ ْ ‫ﻦ اﻟﻠﻴ‬ َ ‫ﻣ‬ Gecenin bir kısmında nafile namaz kıl! Böylece Rabbinin, seni, Övgüye değer bir makama göndereceğini umabilirsin.(050 İsrâ,017/79) *** ُ‫وﻛ َﺒْﺮه‬ َ Tekbir Getirerek O’nun Şanını Yücelt! ٌ ‫ﺷﺮِﻳ‬ َ ‫ﻪ‬ ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻢ ﻳ َﺘ‬ ِ ‫ﻪ وَﻟ ِﻲ‬ ِ ْ ‫ﻤﻠ‬ َ ْ ‫ﻞ اﻟ‬ ُ َ ‫ﻦ ﻟ‬ ْ َ ‫ﻚ وَﻟ‬ ُ ْ ‫ﻚ ﻓِﻲ اﻟ‬ ُ َ ‫ﻦ ﻟ‬ ْ َ ‫ﺨﺬ ْ وَﻟ َﺪ ًا وَﻟ‬ ْ َ ‫ﻤﺪ ُ ﻟ ِﻠﻪِ اﻟﺬ ِي ﻟ‬ ْ ‫ﺤ‬ ِ ُ‫وَﻗ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ ُ ‫ﻢ ﻳ َﻜ‬ ْ ُ ‫ﻢ ﻳ َﻜ‬ 111 ‫اﻟﺬل وَﻛ َﺒْﺮه ُ ﺗ َﻜ ْﺒ ِﻴًﺮا‬ “Çocuk edinmeyen, Hâkimiyette ortağı bulunmayan, Acizlikten ötürü bir dosta da ihtiyacı olmayan Allah’a hamd ederim” de! Ve Tekbir getirerek O’nun şanını yücelt!(050 İsrâ,017/111) *** ُ ْ ‫واﺗ‬ ‫ﻞ‬ َ Onlara Nuh Gibi Söyle! /Nuh’un Haberini Oku! َ ‫ﻢ ﻧ َﺒ َﺄ َ ﻧ ُﻮٍح إ ِذ ْ ﻗَﺎ‬ ُ ْ ‫وَاﺗ‬ ‫ت‬ َ ‫ﻣ‬ َ ِ ‫ل ﻟ‬ ِ ‫ﻣﻲ وَﺗ َﺬ ْﻛ ِﻴﺮِي ﺑ ِﺂﻳ َﺎ‬ ِ ‫ﻘﺎ‬ ِ ْ‫ﻘﻮ‬ َ ‫ن ﻛ َﺎ‬ ْ ِ ‫ﻣﻪِ ﻳ َﺎﻗَﻮْم ِ إ‬ َ ‫ﻢ‬ ْ ُ ‫ن ﻛ َﺒ َُﺮ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻜ‬ ْ ِ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬ‬ َ َ َ َ َ ْ َ ُ َ‫ﻢ و‬ ‫ﺔ ﺛ ُﻢ‬ ً ‫ﻢ ﻏ ُﻤ‬ ِ ‫ﺟ‬ ْ ‫ﺖ ﻓَﺄ‬ ْ ُ ‫ﻢ ﻋ َﻠﻴ ْﻜ‬ ْ ُ ‫ﻣُﺮﻛ‬ ْ ‫ﻦ أ‬ ْ ُ ‫ﺷَﺮﻛ َﺎَءﻛ‬ ْ ُ ‫ﻣَﺮﻛ‬ ْ ‫ﻤﻌُﻮا أ‬ ُ ‫اﻟﻠﻪِ ﻓَﻌَﻠﻰ اﻟﻠﻪِ ﺗ َﻮَﻛﻠ‬ ْ ُ ‫ﻢ ﺛ َ ُﻢ ﻻ ﻳ َﻜ‬ َ َ َ ْ ‫ﺟﺮِيَ إ ِﻻ ﻋ َﻠﻰ‬ ‫ﻀﻮا إ ِﻟ َﻲ وََﻻ ﺗ ُﻨ ْﻈ ُِﺮو‬ ِ ‫ﻢ‬ ْ ‫ن أ‬ ْ ِ ‫ﺟﺮٍ إ‬ ْ ‫ﻦ أ‬ ْ ِ ‫ ﻓَﺈ‬71 ‫ن‬ ُ ْ‫اﻗ‬ َ ‫ﻤﺎ‬ ْ ُ ‫ﺳﺄﻟﺘ ُﻜ‬ َ َ‫ﻢ ﻓ‬ ْ ُ ‫ن ﺗ َﻮَﻟﻴ ْﺘ‬ ِ ْ ‫ﻣ‬ َ َ ُ 72 ‫ﻦ‬ ِ ِ ‫ﺴﻠ‬ ِ ‫ن‬ ِ ‫اﻟﻠﻪِ وَأ‬ َ ‫ن أﻛ ُﻮ‬ ْ ‫ت أ‬ ْ ‫ﻤ‬ ُ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ ُ ‫ﻣْﺮ‬ َ ‫ﻤﻴ‬ َ ‫ﻣ‬ Onlara Nuh gibi söyle! /Nuh’un haberini oku!

Hani o vaktiyle kavmine demişti ki: “Ey kavmim! Eğer benim aranızda durmam ve Allah’ın ayetlerini hatırlatmam size ağır geldi ise, Ben yalnız Allah’a dayanıp güvenirim; Siz de ortaklarınızla beraber toplanıp, Yapacağınızı kararlaştırın. Sonra kararınız başınıza dert olmasın. Bundan sonra vereceğiniz hükmü bana uygulayın ve Bana mühlet de vermeyin. Eğer yüz çeviriyor ve kabul etmiyorsanız, Zaten sizden hiçbir ücret de istemedim. Benim ücretim, ancak Allah’a aittir. Bana (tek başıma da olsam) müslümanlardan olmam emredildi.”(051 Yunus,010/71, 72) *** َ ‫ﻓﺎ‬ ‫ل‬ ْ َ Senden Önce Tevrat’ı Okuyanlara ِ ‫ﺳﺄ‬ Sor! َ Sakın Şüphecilerden Olma! ‫ﻓَﻼ ﺗ َﻜ ُﻮﻧ َﻦ‬ ‫وَﻻ ﺗ َﻜ ُﻮﻧ َﻦ‬ َ Allah’ın Ayetlerini Yalanlayanlardan da Olma! َ ‫ﻚ ﻓَﺎ‬ َ ‫ﺟﺎَء‬ َ ِ ‫ﻦ ﻗَﺒ ْﻠ‬ َ ْ ‫ﻣﻤﺎ أ َﻧ َْﺰﻟ ْﻨ َﺎ إ ِﻟ َﻴ‬ َ ‫ﺖ ﻓِﻲ‬ ‫ك‬ َ َ ‫ﻚ ﻟ‬ ْ َ ‫ﻦ ﻳ‬ ِ ‫ب‬ ِ ‫ﺷﻚ‬ َ ْ ‫ﻘﺪ‬ َ ‫ن اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ‬ َ ‫ﻘَﺮُءو‬ ْ ِ ‫ﻓَﺈ‬ ْ َ ْ ‫ن ﻛ ُﻨ‬ ِ ‫ﺳﺄ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ل اﻟﺬ ِﻳ‬ َ ‫ﻦ َرﺑ‬ ِ‫ت اﻟﻠﻪ‬ ِ ‫ﻦ ﻛ َﺬﺑ ُﻮا ﺑ ِﺂﻳ َﺎ‬ ِ ‫ وََﻻ ﺗ َﻜ ُﻮﻧ َﻦ‬94 ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻚ ﻓََﻼ ﺗ َﻜ ُﻮﻧ َﻦ‬ ِ ‫ﺤﻖ‬ َ ْ ‫اﻟ‬ ْ ‫ﻤ‬ ُ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ َ ‫ﻦ اﻟﺬ ِﻳ‬ َ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻤﺘ َﺮِﻳ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬

95 ‫ﻦ‬ َ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ ِ ‫ﺨﺎ‬ ِ ‫ن‬ َ ‫ﻓَﺘ َﻜ ُﻮ‬ َ ‫ﺳﺮِﻳ‬ َ ‫ﻣ‬ Resûlüm! Eğer sana indirdiğimizden kuşkuda isen, Senden önce Tevrat’ı okuyanlara sor. Andolsun ki, Rabbinden sana hak gelmiştir. Sakın şüphecilerden olma! Allah’ın ayetlerini yalanlayanlardan da olma! Sonra ziyana uğrarsın.(051 Yunus,010/94, 95) *** ‫ﻢ‬ ِ َ ‫ أ‬Hakka Yönelen Biri Olarak Yüzünü ْ ‫ﻗ‬ Dine Çevir! ‫وَﻻ ﺗ َﻜ ُﻮﻧ َﻦ‬ َ Sakın Allah’a Şirk Koşanlardan Olma! ‫ع‬ ُ ْ‫وَﻻ ﺗ َﺪ‬ َ Allah’ı Bırakıp da Sana Ne Fayda ve Ne de Zararı Dokunabilecek Şeylere Yalvarma! ‫ﻊ‬ ْ ِ ‫واﺗﺒ‬ َ Sen, Sana Vahyolunana Uy! ‫ﺻﺒ ِْﺮ‬ ْ ‫وا‬ َ Allah Hükmedinceye Kadar Sabret! َ ْ ُ‫ﻗ‬ َ ‫ﻢ ﻓِﻲ‬ ‫ﻦ د ِﻳﻨ ِﻲ ﻓََﻼ أ َﻋ ْﺒ ُﺪ ُ اﻟﺬ ِﻳ‬ ‫ﻣ‬ ِ‫ن اﻟﻠﻪ‬ ِ ‫ن‬ ِ ‫ﺷﻚ‬ َ ‫ﻦ ﺗ َﻌْﺒ ُﺪ ُو‬ ْ ِ ‫س إ‬ ْ ُ ‫ن ﻛ ُﻨ ْﺘ‬ ُ ‫ﻞ ﻳ َﺎأﻳﻬَﺎ اﻟﻨﺎ‬ ِ ‫ﻦ د ُو‬ َْ ‫ﻣ‬ َ ْ َ َ َ ‫وﻟ َﻜﻦ أ َﻋ ْﺒﺪ اﻟﻠﻪ اﻟﺬي ﻳﺘﻮﻓﺎﻛ ُﻢ وأ ُﻣﺮت أ‬ َ َ‫ﺟﻬ‬ ‫ﻚ‬ ِ ْ ‫ﻤﺆ‬ ِ ‫ن‬ ْ َ‫ﻢ و‬ ْ ‫ وَأ‬104 ‫ﻦ‬ َ ‫ن أﻛ ُﻮ‬ ْ ُ ْ ِ َ ْ ُ ُ ْ ِ‫ن أﻗ‬ ُ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ َ ‫ﻣﻨ ِﻴ‬ َ ‫ﻣ‬ َ ََ ِ َ ْ ِ َ َ‫ﻚ وَﻻ‬ َ َ ْ َ ُ َ ُ ‫ﻔﻌ‬ ْ ‫ﻤ‬ َ ْ ‫ﻣﺎ ﻻ ﻳ َﻨ‬ ً ‫ﺣﻨ ِﻴ‬ ِ ُ ‫ وَﻻ ﺗ َﺪ ْع‬105 ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻔﺎ وَﻻ ﺗ َﻜﻮﻧ َﻦ‬ َ ‫ﻦ‬ َ ِ‫ن اﻟﻠﻪ‬ ُ ‫ﻦ اﻟ‬ ِ ‫ﻦ د ُو‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﺸﺮِﻛ ِﻴ‬ َ ‫ﻣ‬ ِ ‫ﻟ ِﻠﺪﻳ‬ َ ْ َ َ َ َ ‫ﻀﺮ‬ ‫ﻒ‬ َ ‫ﺷ‬ ِ ‫ﻀﺮ ﻓَﻼ ﻛﺎ‬ ِ ِ ‫ﻦ اﻟﻈﺎﻟ‬ ِ ‫ﺖ ﻓَﺈ ِﻧﻚ إ ِذ ًا‬ ُ ِ ‫ﻪ ﺑ‬ ْ ِ ‫ وَإ‬106 ‫ﻦ‬ ْ ِ ‫ك ﻓَﺈ‬ ُ َ‫ﻳ‬ ْ ‫ﺴ‬ َ ‫ﻤ‬ ُ ‫ﺴﻚ اﻟﻠ‬ ْ َ ‫ن ﻳ‬ َ ‫ن ﻓَﻌَﻠ‬ َ ‫ﻤﻴ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ َ َ َ ْ ‫ن ﻳ ُﺮِد‬ َ َ ‫ﻦ ﻳ‬ ‫ﻔﻮُر‬ ُ َ‫ﻋﺒ َﺎد ِهِ وَﻫُﻮَ اﻟﻐ‬ َ ِ ‫ﺨﻴ ْﺮٍ ﻓَﻼ َراد ﻟ‬ َ ِ ‫ك ﺑ‬ ِ ‫ﻦ‬ ِ ‫ﺸﺎُء‬ ِ ُ ‫ﻀﻠ ِﻪِ ﻳ‬ ُ ‫ﺼﻴ‬ ْ ‫ﻔ‬ ْ ِ ‫ﻪ إ ِﻻ ﻫُﻮَ وَإ‬ َ ِ‫ﺐ ﺑ ِﻪ‬ ُ ‫ﻟ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ْ ْ ُ‫ ﻗ‬107 ‫ﻢ‬ ‫ﻤﺎ ﻳ َﻬْﺘ َﺪ ِي‬ ِ ‫اﻟﺮ‬ ِ ‫ﺤﻖ‬ َ ‫ﻢ اﻟ‬ َ ْ ‫س ﻗَﺪ‬ َ ‫ﻦ اﻫْﺘ َﺪ َى ﻓَﺈ ِﻧ‬ َ َ‫ﻢ ﻓ‬ ْ ُ ‫ﻦ َرﺑﻜ‬ ُ ُ ‫ﺟﺎَءﻛ‬ ُ ‫ﺣﻴ‬ ُ ‫ﻞ ﻳ َﺎأﻳﻬَﺎ اﻟﻨﺎ‬ ْ ‫ﻣ‬ ِ ‫ﻤ‬

َ ‫ﻔﺴﻪ وﻣﻦ ﺿﻞ ﻓَﺈﻧﻤﺎ ﻳﻀﻞ ﻋ َﻠ َﻴﻬﺎ و‬ َ ْ ‫ﺣﻰ إ ِﻟ َﻴ‬ ‫ﻚ‬ ِ َ َ ِ َ ‫ﻣﺎ ﻳ ُﻮ‬ َ ْ َ َ ِ ِ ْ َ ‫ﻟ ِﻨ‬ َ ْ‫ وَاﺗﺒ ِﻊ‬108 ‫ﻞ‬ ْ ُ ‫ﻣﺎ أﻧ َﺎ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻜ‬ َ َ َْ ٍ ‫ﻢ ﺑ ِﻮَﻛ ِﻴ‬ ْ ُ 109 ‫ﻦ‬ َ َ‫ﻪ وَﻫُﻮ‬ ِ ِ ‫ﺤﺎﻛ‬ َ ‫ﺧﻴ ُْﺮ اﻟ‬ ْ َ ‫ﺣﺘﻰ ﻳ‬ َ ‫ﺻﺒ ِْﺮ‬ ُ ‫ﻢ اﻟﻠ‬ َ ‫ﺤﻜ‬ ْ ‫وَا‬ َ ‫ﻤﻴ‬ De ki: “Ey insanlar, eğer benim dinimden herhangi bir şüphede iseniz, Bilesiniz ki ben, Allah’ı bırakıp da sizin taptıklarınıza tapmam, Ancak sizin canınızı alacak olan Allah’a kulluk ederim. Bana da mü’minlerden olmam emrolundu.” Yine bana şöyle emredildi: “Hakka yönelen biri olarak yüzünü dine çevir. Sakın Allah’a şirk koşanlardan olma. Allah’ı bırakıp da sana ne fayda ve ne de zararı dokunabilecek şeylere yalvarma. Eğer böyle yaparsan, şüphesiz ki zalimlerden olursun.” Eğer Allah sana bir zarar verecek olursa, bilesin ki onu, O’ndan başka giderebilecek yoktur. Eğer sana bir hayır dilerse, O’nun lütfuna engel olacak da yoktur. O lütfunu kullarından dilediğine eriştirir. O, çok bağışlayıcıdır, çok merhamet edicidir. De ki: “Ey insanlar, size Rabbinizden Kur’an gelmiştir. Kim doğru yola girerse ancak kendisi için girer. Kim de saparsa ancak kendi aleyhine sapar.

Ben sizden sorumlu değilim.” Resûlüm! Sen, sana vahyolunana uy ve Allah hükmedinceye kadar sabret. O hâkimlerin en hayırlısıdır.(051Yunus,010/104, 105, 106, 107, 108, 109) *** َ O Halde Sabret! ‫ﺻﺒ ِْﺮ‬ ْ ‫ﻓﺎ‬ َ َ ‫ﻚ ﻣ‬ َ ‫ﻣ‬ َ ْ ‫ﺣﻴﻬَﺎ إ ِﻟ َﻴ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ‬ ِ ‫ﺐ ﻧ ُﻮ‬ ِ ‫ﻚ‬ ُ ْ‫ﺖ وََﻻ ﻗَﻮ‬ َ ْ ‫ﻤﻬَﺎ أﻧ‬ ُ َ ‫ﺖ ﺗ َﻌْﻠ‬ َ ْ ‫ﻣﺎ ﻛ ُﻨ‬ َ ‫ﻚ‬ ْ ‫ﻞ ﻫَﺬ َا ﻓَﺎ‬ ِ ْ ‫ﻦ أﻧ ْﺒ َﺎِء اﻟ ْﻐَﻴ‬ ِ ْ ‫ﻦ ﻗَﺒ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ِ َ ْ ‫ﺗ ِﻠ‬ 49 ‫ﻦ‬ َ َ ‫إ ِن اﻟ ْﻌَﺎﻗِﺒ‬ ِ ‫ﻤﺘ‬ ُ ْ ‫ﺔ ﻟ ِﻠ‬ َ ‫ﻘﻴ‬ Bunlar, sana vahyettiğimiz gayb haberlerindendir. Bundan önce onları sen de, kavmin de bilmiyordu. O halde sabret! İyi son, sabredip sakınanlarındır.(052 Hûd, 011/49) *** َ Emrolunduğun gibi Dosdoğru Ol! ‫ﻢ‬ ِ َ ‫ﺳﺘ‬ ْ ‫ﻓﺎ‬ ْ ‫ﻘ‬ ُ َ ‫ﻓَﺎﺳﺘﻘﻢ ﻛ‬ َ َ ‫ﻣﻌ‬ 112 ‫ﺼﻴٌﺮ‬ ِ َ ‫ن ﺑ‬ ِ ‫ﻤﺎ أ‬ َ ‫ﻤﻠ ُﻮ‬ َ ‫ﻦ ﺗ َﺎ‬ َ ْ‫ﻤﺎ ﺗ َﻌ‬ َ ِ ‫ﻪ ﺑ‬ ُ ‫ﻚ وََﻻ ﺗ َﻄ ْﻐَﻮْا إ ِﻧ‬ َ ‫ب‬ َ َ‫ت و‬ َ ‫ﻣْﺮ‬ َ ْ َِ ْ ْ ‫ﻣ‬ Seninle beraber tevbe edenlerle birlikte, Emrolunduğun gibi dosdoğru ol! Aşırı da gitmeyin! O, sizin yaptıklarınızı çok iyi görendir.(052 Hûd,011/112) ***

ِ َ ‫وأ‬ َ Namaz Kıl! ِ ‫ﻗﻢ‬ َ َ ِ ‫ت ذ َﻟ‬ ‫ﻚ ذ ِﻛ َْﺮى‬ ً َ ‫ﻲ اﻟﻨﻬَﺎرِ وَُزﻟ‬ ِ ‫ﻦ اﻟﺴﻴﺌ َﺎ‬ ِ ‫ﺴﻨ َﺎ‬ ِ ‫ﻔﺎ‬ َ ْ ‫ﻞ إ ِن اﻟ‬ َ ‫ﺤ‬ ِ ْ ‫ﻦ اﻟﻠﻴ‬ َ ْ ‫ت ﻳ ُﺬ ْﻫ ِﺒ‬ َ ‫ﻣ‬ ِ َ‫وَأﻗِﻢ ِ اﻟﺼَﻼة َ ﻃ ََﺮﻓ‬ 114 ‫ﻦ‬ َ ‫ﻟ ِﻠﺬاﻛ ِﺮِﻳ‬ Gündüzün iki ucunda, Gecenin de ilk saatlerinde, Namaz kıl! Çünkü iyilikler kötülükleri giderir. Bu, öğüt almak isteyenlere bir hatırlatmadır.(052 Hûd,011/114) *** ‫ﺻﺒ ِْﺮ‬ ْ ‫وا‬ َ Sabırlı Ol! َ 115 ‫ﻦ‬ ِ ‫ﺤ‬ ِ ُ ‫ﻪ َﻻ ﻳ‬ ْ ‫ﻤ‬ ْ ‫ﻀﻴﻊُ أ‬ ُ ْ ‫ﺟَﺮ اﻟ‬ َ ‫ﺻﺒ ِْﺮ ﻓَﺈ ِن اﻟﻠ‬ ْ ‫وَا‬ َ ‫ﺴﻨ ِﻴ‬ Ey Muhammed! Sabırlı ol! Allah güzel iş yapanların mükâfatını zayi etmez.(052 Hûd,011/115) *** َ Allah’a Kulluk Et! ْ ‫ﻓﺎ‬ ُ‫ﻋﺒ ُﺪْه‬ ْ ‫ﻮﻛ‬ ‫ﻞ‬ َ َ ‫وﺗ‬ َ Allah’a Dayan! َ َْ َ ‫ﻣﺎ َرﺑ‬ ْ ‫ﻪ ﻓَﺎﻋ ْﺒ ُﺪ ْه ُ وَﺗ َﻮَﻛ‬ ‫ﻚ‬ ِ ‫ﻤﻮَا‬ َ ‫ض وَإ ِﻟ َﻴ ْﻪِ ﻳ ُْﺮ‬ ُ ْ ‫وَﻟ ِﻠﻪِ ﻏ َﻴ‬ َ َ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻪِ و‬ ُ ‫ﻣُﺮ ﻛ ُﻠ‬ ْ ‫ﺟﻊُ اْﻷ‬ َ ‫ﺐ اﻟﺴ‬ ِ ‫ت وَاﻷْر‬ 123 ‫ن‬ َ ‫ﻤﻠ ُﻮ‬ َ ْ‫ﻞ ﻋ َﻤﺎ ﺗ َﻌ‬ ٍ ِ‫ﺑ ِﻐَﺎﻓ‬ Göklerin ve yerin sırrı yalnız Allah’a aittir; Her iş O’na döner. Öyle ise O’na kulluk et ve

O’na dayan! Rabbin yaptıklarınızdan gafil değildir.(052 Hûd,011/123) *** ‫ﻢ‬ ُ ْ ‫وﻧ َﺒﺌ‬ ْ ‫ﻬ‬ َ Hz. İbrahim’in Misafirlerini Anlat َ ‫ﻣﺎ ﻗَﺎ‬ ‫ن‬ َ َ‫ﺧﻠ ُﻮا ﻋ َﻠ َﻴ ْﻪِ ﻓ‬ َ َ ‫ إ ِذ ْ د‬51 ‫ﻢ‬ ِ ‫ل إ ِﻧﺎ‬ َ ‫ﺟﻠ ُﻮ‬ ِ ْ ‫ﺿﻴ‬ َ ‫ﻦ‬ َ ‫ﻘﺎﻟ ُﻮا‬ ِ َ‫ﻢ و‬ ْ ُ ‫ﻣﻨ ْﻜ‬ ً ‫ﺳَﻼ‬ َ ‫ﻒ إ ِﺑ َْﺮاﻫ ِﻴ‬ ْ ُ‫وَﻧ َﺒﺌ ْﻬ‬ ْ َ ‫ﻢ ﻋ‬ َ َ َ ‫ﻞ إ ِﻧﺎ ﻧ ُﺒ َﺸُﺮ‬ َ ‫ ﻗَﺎ‬53 ٍ ‫ك ﺑ ِﻐَُﻼم ٍ ﻋ َﻠ ِﻴﻢ‬ ْ ‫ﺟ‬ ‫ﻲ‬ ْ ‫ﻤﻮﻧ ِﻲ ﻋ َﻠ َﻰ أ‬ َ ْ‫ ﻗَﺎﻟ ُﻮا َﻻ ﺗ َﻮ‬52 َ ‫ن‬ ُ ُ ‫ل أﺑ َﺸْﺮﺗ‬ َ ِ ‫ﻣﺴﻨ‬ ُ ‫ﺤﻖ ﻓََﻼ ﺗ َﻜ‬ َ ‫ ﻗَﺎﻟ ُﻮا ﺑ َﺸْﺮﻧ َﺎ‬54 ‫ن‬ َ ‫ ﻗَﺎ‬55 ‫ﻦ‬ ‫ل‬ َ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ ‫ﻣ‬ ِ ‫ﻦ‬ َ ْ ‫ك ﺑ ِﺎﻟ‬ َ ‫ﻢ ﺗ ُﺒ َﺸُﺮو‬ َ ِ ‫اﻟ ْﻜ ِﺒ َُﺮ ﻓَﺒ‬ َ ‫ﻘﺎﻧ ِﻄ ِﻴ‬ َ ْ َ ُ ‫ﺧﻄ ْﺒﻜ‬ ُ َ ‫ﻘﻨ‬ َ ‫ ﻗَﺎ‬56 ‫ن‬ 57 ‫ن‬ ‫ﻣ‬ ْ َ ‫ﻦ ﻳ‬ ِ ‫ﻂ‬ َ ‫ﺳﻠ ُﻮ‬ َ ‫ﻤﺔِ َرﺑﻪِ إ ِﻻ اﻟﻀﺎﻟﻮ‬ ْ ‫ﻦ َر‬ َ ‫ﻤْﺮ‬ ُ ْ ‫ﻢ أﻳﻬَﺎ اﻟ‬ ْ ُ َ ‫ﻤﺎ‬ َ َ‫ل ﻓ‬ َ ‫ﺣ‬ َ َ‫و‬ ْ ْ ‫ﻣ‬ َ ُ َ ُ َ ْ َ ‫ إ ِﻻ آ‬58 ‫ﻦ‬ ‫ إ ِﻻ‬59 ‫ﻦ‬ ‫ﻣﻴ‬ ٍ ‫ل ﻟﻮ‬ ِ ِ‫ﺠﺮ‬ ِ ‫ﻗَﺎﻟ ُﻮا إ ِﻧﺎ أْر‬ ْ ‫ﻢ أ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﺟ‬ ْ ُ‫ﻤﻨ َﺠﻮﻫ‬ ُ ‫ط إ ِﻧﺎ ﻟ‬ ُ ٍ ‫ﺳﻠﻨ َﺎ إ ِﻟﻰ ﻗَﻮْم‬ َ ‫ﻤﻌِﻴ‬ َ َ ‫ا‬ 60 ‫ﻦ‬ ِ َ ‫ﻪ ﻗَﺪْرﻧ َﺎ إ ِﻧﻬَﺎ ﻟ‬ ُ َ ‫ﻣَﺮأﺗ‬ ْ َ ‫ﻦ اﻟ ْﻐَﺎﺑ ِﺮِﻳ‬ َ ‫ﻤ‬ Onlara İbrahim’in misafirlerinden de haber ver… Hani misafirler İbrahim’in yanına gelmiş ve “Selâm” demişlerdi. O da, “Gerçekten biz sizden korkuyoruz” demişti. Onlar, “Korkma, biz sana bilgin bir oğul müjdeliyoruz” dediler. İbrahim, “Yaşlılık gelip çatmış iken beni mi müjdeliyorsunuz?

Bana neyi müjdeliyorsunuz?” dedi. “Biz sana gerçeği müjdeledik. Sakın ümitsizlerden olma” dediler. Dedi ki: “Rabbinin rahmetinden, sapıklardan başka kim ümit keser?” İbrahim, “Ey Elçiler! Göreviniz nedir?” dedi. Şöyle dediler: “Şüphesiz biz suçlu bir millete gönderildik. Lût’un ailesi dışında, Onlar suçlu değillerdir. Lût’un karısı dışında onların hepsini kurtaracağız. Biz, onun geride kalanlardan olmasını takdir ettik.(054 Hicr,015/51,60) *** َ ‫ﺻ‬ َ Şimdilik Onlara Güzel Muamele ‫ﺢ‬ ْ ‫ﻓﺎ‬ ِ ‫ﻔ‬ Et! َ ‫ﺢ‬ ْ ‫ﻔِﺢ اﻟﺼ‬ َ ‫ﺻ‬ ْ َ ‫ﺧﻠ‬ َ ‫ﻣﺎ‬ ٌ َ ‫ﺔ َﻵﺗ ِﻴ‬ َ َ ‫ﺤﻖ وَإ ِن اﻟﺴﺎﻋ‬ ِ ‫ﻤﻮَا‬ َ ‫ﻔ‬ َ ْ ‫ﻤﺎ إ ِﻻ ﺑ ِﺎﻟ‬ َ ُ‫ﻣﺎ ﺑ َﻴ ْﻨ َﻬ‬ َ َ‫ض و‬ َ ‫ﻘﻨ َﺎ اﻟﺴ‬ َ َ‫و‬ ْ ‫ﺔ ﻓَﺎ‬ َ ‫ت وَاْﻷْر‬ ْ ْ ْ َ ‫ إ ِن َرﺑ‬85 ‫ﻞ‬ َ ‫ﻤﻴ‬ 86 ‫ﻢ‬ َ ‫ﻚ ﻫُﻮَ اﻟ‬ ِ ‫ﺠ‬ َ ‫اﻟ‬ ُ ‫ﺨﻼقُ اﻟﻌَﻠ ِﻴ‬ Biz, Gökleri, yeri ve ikisinin arasındakileri, hak ile yarattık. Kıyamet, mutlaka gelecektir. Şimdilik onlara güzel muamele et! Şüphesiz, Rabbin her şeyi yaratan bilendir.(054 Hicr,015/85, 86)

*** ‫ﻤﺪن‬ ُ َ ‫ َﻻ ﺗ‬Dünya Malına Göz Dikme! ‫ن‬ ْ ‫ﺤَﺰ‬ ْ َ ‫وَﻻ ﺗ‬ َ Onlardan Dolayı Üzülme! ‫ﺾ‬ ْ ‫وا‬ ِ ‫ﺧ‬ ْ ‫ﻔ‬ َ Müminlere Alçak Gönüllü Ol! َ ْ ‫ﻤﺪن ﻋ َﻴ ْﻨ َﻴ‬ َ ‫ﻘﺪ ْ َءاﺗ َﻴ ْﻨ َﺎ‬ ‫ﻣﺘﻌْﻨ َﺎ‬ ُ ْ ‫ﻤﺜ َﺎﻧ ِﻲ وَاﻟ‬ َ َ ‫وَﻟ‬ ِ ‫ﺳﺒ ْﻌًﺎ‬ َ ‫ﻘْﺮَءا‬ َ ‫ك‬ َ ‫ﻣﺎ‬ َ ‫ﻚ إ ِﻟ َﻰ‬ ُ َ ‫ َﻻ ﺗ‬87 ‫ﻢ‬ َ ‫ن اﻟ ْﻌَﻈ ِﻴ‬ َ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ َ ‫ﻣ‬ َ َ َ ‫ﺣ‬ ْ ُ‫ وَﻗ‬88 ‫ﻦ‬ ‫ﻞ إ ِﻧﻲ أﻧ َﺎ اﻟﻨﺬ ِﻳُﺮ‬ ْ ‫ﻢ وَا‬ ِ ْ ‫ﻤﺆ‬ ِ ‫ﺧ‬ ِ ‫ﺟﺎ‬ َ ‫ﺟﻨ َﺎ‬ َ ‫ﺾ‬ ْ ‫ﺤَﺰ‬ ْ َ ‫ﻢ وََﻻ ﺗ‬ ً ‫ﺑ ِﻪِ أْزوَا‬ ُ ْ ‫ﻚ ﻟ ِﻠ‬ ْ ِ‫ن ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬ‬ ْ ُ‫ﻣﻨ ْﻬ‬ ْ ‫ﻔ‬ َ ‫ﻣﻨ ِﻴ‬ ْ 89 ‫ﻦ‬ ُ ‫اﻟ‬ ُ ‫ﻤﺒ ِﻴ‬ Andolsun ki, Biz sana tekrarlanan yedi ayeti ve Yüce Kur’an’ı verdik. Sakın onlardan bazılarına verdiğimiz Dünya malına göz dikme! Onlardan dolayı üzülme! Müminlere alçak gönüllü ol! Ve De ki: “Gerçekten ben, apaçık bir uyarıcıyım.”(054 Hicr,015/87, 88, 89) *** َ Rabbini Hamd ile Tesbih Et! ‫ﺢ‬ ْ ‫ﺴﺒ‬ َ ‫ﻓ‬ ‫ﻦ‬ ْ ُ ‫وﻛ‬ َ Secde Edenlerden Ol! َ ‫ﻤﺪ ِ َرﺑ‬ 98 ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻦ‬ َ ِ ‫ﺢ ﺑ‬ ْ ‫ﺴﺒ‬ َ َ‫ﻓ‬ ِ ‫ﻦ اﻟﺴﺎ‬ ْ ‫ﺤ‬ َ ‫ﺟﺪ ِﻳ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ ُ ‫ﻚ وَﻛ‬ Sen, Rabbini hamd ile tesbih et! ve Secde edenlerden ol!(054 Hicr,015/98)

*** ْ ‫وا‬ ْ‫ﻋﺒ ُﺪ‬ َ Rabbine İbadet Et! َ َ ‫ﺣﺘﻰ ﻳ َﺄ ْﺗ ِﻴ‬ َ ‫وَاﻋ ْﺒ ُﺪ ْ َرﺑ‬ 99 ‫ﻦ‬ ِ َ ‫ﻚ اﻟ ْﻴ‬ َ ‫ﻚ‬ ُ ‫ﻘﻴ‬ Sana ölüm gelinceye kadar Rabbine ibadet et!(054 Hicr,015/99) *** ‫ اﻧ ْﻈُْﺮ‬Gör ki, Kendi Aleyhlerine Nasıl Yalan Söylediler! 24 ‫ن‬ ْ َ ‫ﻣﺎ ﻛ َﺎﻧ ُﻮا ﻳ‬ ُ ْ ‫ﻒ ﻛ َﺬ َﺑ ُﻮا ﻋ َﻠ َﻰ أ َﻧ‬ َ ْ ‫اﻧ ْﻈ ُْﺮ ﻛ َﻴ‬ ِ ‫ﻔ‬ َ ‫ﻔﺘ َُﺮو‬ َ َ‫ﻢ و‬ َ ‫ﻢ‬ ْ ُ‫ﺿﻞ ﻋ َﻨ ْﻬ‬ ْ ِ‫ﺴﻬ‬ Gör ki, Kendi aleyhlerine nasıl yalan söylediler ve Tanrı diye uydurdukları şeyler nasıl kaybolup gitti!(055 En’âm,006/024) *** َ Sakın Cahillik Etme! ‫ﻓَﻼ ﺗ َﻜ ُﻮﻧ َﻦ‬ َ َ َْ َ ْ ‫ن ﻛ َﺒ َُﺮ ﻋ َﻠ َﻴ‬ ‫ﻤﺎ ﻓِﻲ‬ ً ‫ﻔ‬ َ َ ‫ﻲ ﻧ‬ ْ ‫ﺖ أ‬ ُ ‫ﻚ إ ِﻋ َْﺮا‬ َ ‫ن ﻛ َﺎ‬ ْ ِ ‫وَإ‬ ُ ْ‫ض أو‬ ْ ‫ن ا‬ ً ‫ﺳﻠ‬ َ ْ‫ﺳﺘ َﻄ َﻌ‬ ْ ُ‫ﺿﻬ‬ ِ ِ ‫ﻢ ﻓَﺈ‬ َ ِ‫ن ﺗ َﺒ ْﺘ َﻐ‬ ِ ‫ﻘﺎ ﻓِﻲ اﻷْر‬ ْ ْ َ ْ َ َ َ ُ َ َ َ ْ‫ﻢ ﺑ ِﺂﻳ َﺔٍ وَﻟﻮ‬ ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻢ ﻋ َﻠﻰ اﻟﻬُﺪ َى ﻓﻼ ﺗ َﻜﻮﻧ َﻦ‬ َ ‫ﻦ اﻟ‬ َ ‫ﻪ ﻟ‬ ْ ُ‫ﻤﻌَﻬ‬ َ ‫ﺠ‬ ُ ‫ﺷﺎَء اﻟﻠ‬ ْ ُ‫ﻤﺎِء ﻓﺘ َﺄﺗ ِﻴ َﻬ‬ َ ‫اﻟﺴ‬ َ ‫ﺠﺎﻫ ِﻠ ِﻴ‬ َ ‫ﻣ‬ 35 Eğer onların yüz çevirmesi sana ağır geldi ise, Onlara bir mucize getirmek için, Yapabilirsen yerin içine inebileceğin bir tünel ya da Göğe çıkabileceğin bir merdiven ara! Allah dileseydi, onları hidayet üzerinde birleştirirdi.

O halde sakın cahillik etme!(055 En’âm,006/35) *** ‫وَﻻ ﺗ َﻄُْﺮِد‬ َ Allah’a Yalvaranları Huzurundan Kovma! َ ْ ‫ﻣﺎ ﻋ َﻠ َﻴ‬ ‫ﻢ‬ ِ ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻚ‬ ِ َ‫ﻢ ﺑ ِﺎﻟ ْﻐَﺪ َاةِ وَاﻟ ْﻌ‬ ْ َ‫ن و‬ َ ‫ﺸﻲ ﻳ ُﺮِﻳﺪ ُو‬ َ ‫ﻦ ﻳ َﺪ ْﻋ ُﻮ‬ َ ‫ﺣ‬ ْ ِ‫ﺴﺎﺑ ِﻬ‬ َ ‫ﻪ‬ ُ َ‫ﺟﻬ‬ ْ ُ‫ن َرﺑﻬ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫وََﻻ ﺗ َﻄ ُْﺮد ِ اﻟﺬ ِﻳ‬ َ ِ ‫ﺴﺎﺑ‬ َ ‫ﻦ‬ َ ‫ﻦ‬ 52 ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻦ‬ ِ ِ ‫ﻦ اﻟﻈﺎﻟ‬ ِ ‫ن‬ ِ ‫ﻢ‬ ِ ‫ﻣﺎ‬ ِ َ ‫ﻢ ﻓَﺘ َﻜ ُﻮ‬ َ ‫ﺣ‬ ْ ُ‫ﻲٍء ﻓَﺘ َﻄ ُْﺮد َﻫ‬ ْ ِ‫ﻚ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬ‬ َ َ‫ﻲٍء و‬ َ ‫ﻤﻴ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﺷ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﺷ‬ ْ ‫ﻣ‬ Rablerinin rızasını isteyerek sabah akşam O’na yalvaranları huzurundan kovma! Herkesin sorumluluğu kendine aittir. Onları kovup zalimlerden olma!(055 En’âm,006/52) *** َ Ayetlerimiz Hakkında İleri ‫ض‬ ْ َ ‫ﻓﺄ‬ ْ ‫ﺮ‬ ِ ‫ﻋ‬ Geri Konuşanlardan Uzak Dur! ْ َ ‫ﻓَﻼ ﺗ‬ َ Zalimler Topluluğu ile Oturma! ْ‫ﻌﺪ‬ ُ ‫ﻘ‬ َ َ ُ َ ‫ﺣﺘﻰ ﻳ‬ ُ َ ‫ﻦ ﻳ‬ ِ‫ﺚ ﻏ َﻴ ْﺮِه‬ ٍ ‫ﺣﺪ ِﻳ‬ َ ‫ﺿﻮا ﻓِﻲ‬ ُ ‫ﺨﻮ‬ َ ‫ﻢ‬ َ ‫ﺿﻮ‬ ُ ‫ﺨﻮ‬ ْ ُ‫ض ﻋ َﻨ ْﻬ‬ َ ْ ‫وَإ ِذ َا َرأﻳ‬ ْ ِ‫ن ﻓِﻲ َءاﻳ َﺎﺗ ِﻨ َﺎ ﻓَﺄﻋ ْﺮ‬ َ ‫ﺖ اﻟﺬ ِﻳ‬ َ ‫ﺴﻴ َﻨ‬ 68 ‫ﻦ‬ َ ْ ‫ﻣﻊَ اﻟ‬ ْ َ ‫ن ﻓََﻼ ﺗ‬ ِ ِ ‫ﻘﻮْم ِ اﻟﻈﺎﻟ‬ ِ ْ ‫وَإ ِﻣﺎ ﻳ ُﻨ‬ ُ ‫ﻚ اﻟﺸﻴ ْﻄ َﺎ‬ َ ‫ﻘﻌُﺪ ْ ﺑ َﻌْﺪ َ اﻟﺬﻛ َْﺮى‬ َ ‫ﻤﻴ‬ Ayetlerimiz hakkında İleri geri konuşanları gördüğünde, Onlar başka bir söze geçinceye kadar Onlardan uzak dur! Eğer unutursan, hatırladıktan sonra O zalimler topluluğu ile oturma!(055 En’âm,006/68)

*** ‫ر‬ َ Dinlerini, Oyuncak ve ِ َ‫وذ‬ Eğlence Edinen Kimseleri Bir Tarafa Bırak! ‫وذَﻛْﺮ‬ َ Hiç Kimsenin Felâkete Dûçar Olmaması İçin Kur’an ile Nasihat Et! َ َ ‫ﺴ‬ ‫ﻤﺎ‬ ْ َ ‫ﻞ ﻧ‬ َ ‫ﻦ اﺗ‬ ْ ‫ﺤﻴ َﺎة ُ اﻟﺪﻧ ْﻴ َﺎ وَذ َﻛْﺮ ﺑ ِﻪِ أ‬ َ ْ ‫ﻢ اﻟ‬ َ ْ ‫ن ﺗ ُﺒ‬ َ ِ ‫ﺲ ﺑ‬ ُ ُ‫ﻢ ﻟ َﻌِﺒ ًﺎ وَﻟ َﻬْﻮًا وَﻏ َﺮﺗ ْﻬ‬ ْ ُ‫ﺨﺬ ُوا د ِﻳﻨ َﻬ‬ ٌ ‫ﻔ‬ َ ‫وَذ َرِ اﻟﺬ ِﻳ‬ ُ َ ِ ‫ﻣﻨ ْﻬَﺎ أوﻟ َﺌ‬ ْ ِ ‫ن ﺗ َﻌْﺪ‬ َ ‫ن اﻟﻠﻪِ وَﻟ ِﻲ وََﻻ‬ ‫ﻚ‬ َ ْ ‫ل َﻻ ﻳ ُﺆ‬ ِ ْ ‫ﺧﺬ‬ ِ ‫ﺷ‬ ِ ‫ﺲ ﻟ َﻬَﺎ‬ ْ ِ ‫ﻔﻴﻊٌ وَإ‬ َ َ‫ﻛ‬ ْ َ ‫ﺴﺒ‬ َ ْ ‫ﺖ ﻟ َﻴ‬ ٍ ْ ‫ل ﻛ َُﻞ ﻋ َﺪ‬ ِ ‫ﻦ د ُو‬ ْ ‫ﻣ‬ ُ َ ‫ﻢ‬ 70 ‫ن‬ ُ ْ ‫ﻤﺎ ﻛ َﺎﻧ ُﻮا ﻳ َﻜ‬ ِ ‫ﺣ‬ ِ ‫ب‬ ِ ْ ‫ﻦ أﺑ‬ َ ‫ﻔُﺮو‬ ٌ ‫ﻤﻴﻢ ٍ وَﻋ َﺬ َا‬ َ ‫ﻦ‬ ٌ ‫ﺷَﺮا‬ َ َ ‫ﻤﺎ ﻛ‬ َ ِ ‫ﻢ ﺑ‬ ٌ ‫ب أﻟ ِﻴ‬ ْ ُ‫ﺴﺒ ُﻮا ﻟ َﻬ‬ َ ِ ‫ﺴﻠ ُﻮا ﺑ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫اﻟﺬ ِﻳ‬ Dinlerini, oyuncak ve eğlence edinen ve Dünya hayatının aldattığı kimseleri Bir tarafa bırak! Hiç kimsenin felâkete duçar olmaması için Kur’an ile nasihat et! Allah’tan başka ne dost, ne de şefaatçi vardır. O, bütün varını fidye olarak verse, Yine de ondan kabul edilmez. Onlar, günahları yüzünden Helâke sürüklenmiş kimselerdir. İnkâr ettiklerinden dolayı Onlar için kaynar sudan ibaret bir içecek ve Elem verici bir azap vardır.(055 En’âm,006/70) ***

‫ﻊ‬ ْ ِ ‫ اﺗﺒ‬Rabbinden Sana Vahyolunana Uy! ‫ض‬ ْ َ ‫وأ‬ ْ ‫ﺮ‬ َ Müşriklerden Yüz Çevir! ِ ‫ﻋ‬ َ َ ‫ﻦ َرﺑ‬ َ ْ ‫ﻲ إ ِﻟ َﻴ‬ ْ ‫ﻤ‬ 106 ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻣﺎ أ ُو‬ ِ ‫ﻚ‬ ُ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ َ َ ‫ﻚ َﻻ إ ِﻟ‬ َ ْ‫اﺗﺒ ِﻊ‬ ْ ِ‫ﻪ إ ِﻻ ﻫُﻮَ وَأﻋ ْﺮ‬ َ ‫ﺸﺮِﻛ ِﻴ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﺣ‬ ِ َ ‫ض ﻋ‬ Rabbinden sana vahyolunana uy. O’ndan başka tanrı yoktur. Müşriklerden yüz çevir.(055 En’âm,006/106) *** َ Onları Uydurdukları Şeylerle Baş ‫ﻢ‬ ُ ‫ﻓﺬَْر‬ ْ ‫ﻫ‬ Başa Bırak! َ ْ ُ‫ﻀﻬ‬ ْ َ ‫ﺷﻴ َﺎﻃ ِﻴ‬ َ ِ ‫وَﻛ َﺬ َﻟ‬ َ ‫ﺟﻌَﻠ ْﻨ َﺎ ﻟ ِﻜ ُﻞ ﻧ َﺒ ِﻲ ﻋ َﺪ ُوا‬ ‫ف‬ ْ ‫ﺾ ُز‬ ِ ‫ﺠﻦ ﻳ ُﻮ‬ َ ‫ﺧُﺮ‬ ُ ْ‫ﺣﻲ ﺑ َﻌ‬ َ ‫ﻚ‬ ِ ْ ‫ﺲ وَاﻟ‬ ٍ ْ‫ﻢ إ ِﻟﻰ ﺑ َﻌ‬ ِ ْ ‫ﻦ اﻹ ِﻧ‬ َ ‫ﺷﺎَء َرﺑ‬ َ ْ‫ل ﻏ ُُﺮوًرا وَﻟ َﻮ‬ 112 ‫ن‬ ْ َ ‫ﻣﺎ ﻳ‬ َ ْ ‫اﻟ‬ َ ‫ﻔﺘ َُﺮو‬ َ َ‫ﻢ و‬ ْ ُ‫ﻣﺎ ﻓَﻌَﻠ ُﻮه ُ ﻓَﺬ َْرﻫ‬ َ ‫ﻚ‬ ِ ْ‫ﻘﻮ‬ Biz, her peygambere, İnsan ve cin şeytanlarını düşman kıldık. Bunlar, aldatmak için birbirlerine Yaldızlı sözler fısıldarlar. Rabbin dileseydi onu da yapamazlardı. Onları uydurdukları şeylerle baş başa bırak!(055 En’âm,006/112) *** َ Sen Onlarla Beraber Şahitlik ْ َ ‫ﻓَﻼ ﺗ‬ ْ‫ﻬﺪ‬ َ ‫ﺸ‬ Etme! ‫ﻊ‬ ْ ِ ‫وَﻻ ﺗ َﺘﺒ‬ َ Arzularına Uyma! َ ‫ﺸﻬﺪو‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ْ َ ‫ﺷﻬِﺪ ُوا ﻓََﻼ ﺗ‬ َ ‫ن‬ ُ ‫ﻞ ﻫَﻠ ُﻢ‬ ‫ﻢ وََﻻ‬ ْ ِ ‫م ﻫَﺬ َا ﻓَﺈ‬ َ ‫ﻪ‬ َ ُ َ ْ َ ‫ﻦ ﻳ‬ َ ‫ﺣﺮ‬ ْ ُ‫ﻣﻌَﻬ‬ َ ْ ‫ﺸﻬَﺪ‬ َ ‫ن أن اﻟﻠ‬ ُ ُ ‫ﺷﻬَﺪ َاَءﻛ‬ َ ‫ﻢ اﻟﺬ ِﻳ‬

َ 150 ‫ن‬ ِ ‫ن ﺑ ِﺎْﻵ‬ ِ ْ ‫ﻦ َﻻ ﻳ ُﺆ‬ َ ‫ﻢ ﻳ َﻌْﺪ ِﻟ ُﻮ‬ َ ‫ﻣﻨ ُﻮ‬ ْ ِ‫ﻢ ﺑ َِﺮﺑﻬ‬ ْ ُ‫ﺧَﺮةِ وَﻫ‬ َ ‫ﻦ ﻛ َﺬﺑ ُﻮا ﺑ ِﺂﻳ َﺎﺗ ِﻨ َﺎ وَاﻟﺬ ِﻳ‬ َ ‫ﺗ َﺘﺒ ِﻊْ أﻫْﻮَاَء اﻟﺬ ِﻳ‬ De ki: Allah şunu yasak etti, diye şehadet edecek Şahitlerinizi getirin! Eğer onlar, Allah şunu yasak etti diye, Yalan yere şahitlik ederlerse, Sen onlarla beraber şahitlik etme! Ayetlerimizi yalanlayan ve Ahiret gününe inanmayanların Arzularına uyma! Onlar, Rablerine eş tutuyorlar.(055 En’âm,006/150) *** َ Sen Bir Süre Onlara Aldırma! ‫ﻮل‬ َ َ ‫ﻓﺘ‬ 174 ‫ﻦ‬ ِ ‫ﺣﺘﻰ‬ َ ‫ﻢ‬ ْ ُ‫ﻓَﺘ َﻮَل ﻋ َﻨ ْﻬ‬ ٍ ‫ﺣﻴ‬ Sen bir süre onlara aldırma!(056 Saffât,037/174) *** َ Bak Şunların Haline! ‫ﻢ‬ ُ ‫ﺼْﺮ‬ ِ ْ ‫وأﺑ‬ ْ ‫ﻫ‬ َ َ 175 ‫ن‬ َ ْ‫ﺴﻮ‬ ِ ْ ‫ف ﻳ ُﺒ‬ ِ ْ ‫وَأﺑ‬ َ ‫ﺼُﺮو‬ َ َ‫ﻢ ﻓ‬ ْ ُ‫ﺼْﺮﻫ‬ Onların halini gör! Onlar da görecekler.(056 Saffât,037/175

*** ‫ﻮل‬ َ َ ‫وﺗ‬ َ Bir Süre Onlara Aldırma! 178 ‫ﻦ‬ ِ ‫ﺣﺘﻰ‬ َ ‫ﻢ‬ ْ ُ‫وَﺗ َﻮَل ﻋ َﻨ ْﻬ‬ ٍ ‫ﺣﻴ‬ Sen bir süre onlara aldırma!(056 Saffât,037/178) *** َ Onların Halini Gör! ‫ﺼْﺮ‬ ِ ْ ‫وأﺑ‬ َ َ 179 ‫ن‬ َ ْ‫ﺴﻮ‬ ِ ْ ‫ف ﻳ ُﺒ‬ ِ ْ ‫وَأﺑ‬ َ ‫ﺼُﺮو‬ َ َ‫ﺼْﺮ ﻓ‬ Onların halini gör! Onlar da görecekler!(056 Saffât,037/179) *** َ Acı Bir Azabın Müjdesini ُ‫ﻓﺒ َﺸْﺮه‬ Ver! َ َ ُ ْ ‫ﺴﺘ َﻜ ْﺒ ًِﺮا ﻛ َﺄ‬ ْ َ ‫ﻢ ﻳ‬ ْ ‫ﻣ‬ ُ ‫ﻤﻌْﻬَﺎ ﻛ َﺄن ﻓِﻲ أذ ُﻧ َﻴ ْﻪِ وَﻗًْﺮا ﻓَﺒ َﺸْﺮه‬ َ ‫ﺴ‬ ْ َ ‫ن ﻟ‬ ُ ‫وَإ ِذ َا ﺗ ُﺘ ْﻠ َﻰ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻪِ َءاﻳ َﺎﺗ ُﻨ َﺎ وَﻟﻰ‬ 7 ٍ ‫ب أ َﻟ ِﻴﻢ‬ ٍ ‫ﺑ ِﻌَﺬ َا‬ Ayetlerimiz okunduğu zaman, İşitmemiş gibi büyüklük taslayarak yüz çevirene Acıklı bir azabın müjdesini ver!(057 Lokmân,031/7) *** َ Sen İhlâs ile Allah’a Kulluk ‫ﺪ‬ ْ ‫ﻓﺎ‬ ِ ُ ‫ﻋﺒ‬ Et! َ ْ ‫إ ِﻧﺎ أ َﻧ َْﺰﻟ ْﻨ َﺎ إ ِﻟ َﻴ‬ 2 ‫ﻦ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ْ ‫ب ﺑ ِﺎﻟ‬ َ ‫ﻚ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ‬ ُ َ ‫ﺼﺎ ﻟ‬ ُ ‫ﻪ‬ َ ‫ﺤﻖ ﻓَﺎﻋ ْﺒ ُﺪ ِ اﻟﻠ‬ ً ِ ‫ﺨﻠ‬ َ ‫ﻪ اﻟﺪﻳ‬ Resûlüm!

Şüphesiz ki Kitab’ı sana hak olarak indirdik. O halde sen de Allah’a ihlâs ile kulluk et!(059 Zümer,039/2) *** َ Sözün En Güzeline Uyan Kullarımı ‫ﻓﺒ َﺸْﺮ‬ Müjdele! َ َ ْ ُ ‫ﻢ اﻟ ْﺒ‬ 17 ِ ‫ﻋﺒ َﺎد‬ ِ ‫ﺸَﺮى ﻓَﺒ َﺸْﺮ‬ ْ ‫ت أ‬ ْ ‫ﻦ ا‬ ُ ُ‫ن ﻳ َﻌْﺒ ُﺪ ُوﻫَﺎ وَأﻧ َﺎﺑ ُﻮا إ ِﻟ َﻰ اﻟﻠﻪِ ﻟ َﻬ‬ َ ‫ﺟﺘ َﻨ َﺒ ُﻮا اﻟﻄﺎﻏ ُﻮ‬ َ ‫وَاﻟﺬ ِﻳ‬ ُ ُ ُ َ َ ‫ﻚ ﻫُﻢ أوﻟ ُﻮ اْﻷ‬ َ َ ْ َ َ َ ْ‫ﻘﻮ‬ َ ‫ن اﻟ‬ ِ ‫ﻪ وَأوﻟﺌ‬ ِ َ ‫ﺴﺘ‬ ْ ‫ن أ‬ َ ‫ل ﻓَﻴ َﺘﺒ ِﻌُﻮ‬ َ ‫ﻤﻌُﻮ‬ َ ‫ﺣ‬ ْ َ ‫ﻦ ﻳ‬ ْ ُ ‫ﻢ اﻟﻠ‬ ُ ُ‫ﻦ ﻫَﺪ َا َﻫ‬ ُ َ ‫ﺴﻨ‬ َ ‫ﻪ أوﻟﺌ ِﻚ اﻟﺬ ِﻳ‬ َ ‫اﻟﺬ ِﻳ‬ َ َ ْ َ ْ 19 ِ‫ﻦ ﻓِﻲ اﻟﻨﺎر‬ ُ ‫ﻤ‬ ِ ْ ‫ﺖ ﺗ ُﻨ‬ َ ‫ﻦ‬ َ ُ ‫ﻘﺬ‬ َ ْ ‫ب أﻓَﺄﻧ‬ َ ِ ‫ﺣﻖ ﻋ َﻠﻴ ْﻪِ ﻛ َﻠ‬ َ َ‫ أﻓ‬18 ‫ب‬ ِ ‫ﺔ اﻟﻌَﺬ َا‬ ِ ‫ﻟﺒ َﺎ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻤ‬ Tâğuta kulluk etmekten kaçınıp, Allah’a yönelenlere müjde vardır. Ey Muhammed! Dinleyip de sözün en güzeline uyan kullarımı müjdele! Allah’ın doğru yola ilettiği kimseler onlardır. Gerçek akıl sahipleri de onlardır. Hakkında azap hükmü gerçekleşenler, hiç onlar gibi olur mu? Cehennemlikleri sen mi kurtaracaksın?(059 Zümer,039/17,18, 19) *** َ Yalnız Allah’a Kulluk Et! ْ ‫ﻓﺎ‬ ْ‫ﻋﺒ ُﺪ‬ ‫ﻦ‬ ْ ُ ‫وﻛ‬ َ Şükredenlerden Ol! ْ َ َ َ ْ ُ‫ﻗ‬ َ ْ ‫ﻲ إ ِﻟ َﻴ‬ ‫ﻦ‬ َ َ ‫ وَﻟ‬64 ‫ن‬ ِ ‫ﻘﺪ ْ أ ُو‬ ِ ‫ﻦ‬ َ ‫ﺠﺎﻫ ِﻠ ُﻮ‬ َ ْ ‫ﻣُﺮوﻧﻲ أﻋ ْﺒ ُﺪ ُ أﻳﻬَﺎ اﻟ‬ ُ ‫ﻞ أﻓَﻐَﻴ َْﺮ اﻟﻠﻪِ ﺗ َﺄ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻚ وَإ ِﻟ َﻰ اﻟﺬ ِﻳ‬ َ ‫ﺣ‬ َ ُ ‫ﻤﻠ‬ َ ِ ‫ﻗَﺒ ْﻠ‬ ْ َ ‫ﻦ أ‬ ‫ﻦ‬ َ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ ِ ‫ﺨﺎ‬ ِ ‫ﻚ وَﻟ َﺘ َﻜ ُﻮﻧ َﻦ‬ ْ َ ‫ﺖ ﻟ َﻴ‬ َ ‫ﻞ اﻟﻠ‬ َ َ ‫ﺤﺒ َﻄ َﻦ ﻋ‬ َ ْ ‫ﺷَﺮﻛ‬ ِ َ ‫ ﺑ‬65 ‫ﻦ‬ ْ ُ ‫ﻪ ﻓَﺎﻋ ْﺒ ُﺪ ْ وَﻛ‬ َ ‫ﺳﺮِﻳ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ ِ ‫ﻚ ﻟ َﺌ‬ 66 ‫ﻦ‬ ِ َ ‫ﻦ اﻟﺸﺎﻛ ِﺮِﻳ‬ َ ‫ﻣ‬ De ki:

Ey cahiller! Bana Allah’tan başkasına kulluk etmemi mi emrediyorsunuz? Resûlüm! Sana da senden öncekilere de şöyle vahyolunmuştur: “Andolsun/ bilfarz Allah’a ortak koşarsan, İşlerin mutlaka boşa gider ve Hüsranda kalanlardan olursun!” Hayır! Yalnız Allah’a kulluk et ve Şükredenlerden ol.(059 Zümer,039/64, 65, 66) *** َ Sabırlı Ol! ‫ﺻﺒ ِْﺮ‬ ْ ‫ﻓﺎ‬ َ ‫ﻢ أ َوْ ﻧ َﺘ َﻮَﻓﻴ َﻨ‬ َ ‫ﺣﻖ ﻓَﺈ ِﻣﺎ ﻧ ُﺮِﻳ َﻨ‬ ‫ن‬ َ ‫ﺟﻌُﻮ‬ َ ‫ﻚ ﻓَﺈ ِﻟ َﻴ ْﻨ َﺎ ﻳ ُْﺮ‬ َ ِ‫ﺻﺒ ِْﺮ إ ِن وَﻋ ْﺪ َ اﻟﻠﻪ‬ ْ ُ‫ﺾ اﻟﺬ ِي ﻧ َﻌِﺪ ُﻫ‬ َ ْ‫ﻚ ﺑ َﻌ‬ ْ ‫ﻓَﺎ‬ 77 Resûlüm! Sen sabret! Allah’ın vaadi gerçektir. Onlara yapacağımız azabın birazını sana ya gösteririz, Yahut seni daha önce vefat ettiririz. Nasıl olsa onlar bize döneceklerdir.(060 Mümin, 040/77)

*** َ Allah’a Sığın! ْ‫ﻌﺬ‬ ِ َ ‫ﺳﺘ‬ ْ ‫ﻓﺎ‬ َ ‫وَإ ِﻣﺎ ﻳ َﻨ َْﺰﻏ َﻨ‬ 36 ‫ﻢ‬ ِ ‫ﻪ ﻫُﻮَ اﻟﺴ‬ ِ ‫ﻚ‬ ْ ‫ن ﻧ َْﺰغ ٌ ﻓَﺎ‬ ُ ‫ﻤﻴﻊُ اﻟ ْﻌَﻠ ِﻴ‬ ُ ‫ﺳﺘ َﻌِﺬ ْ ﺑ ِﺎﻟﻠﻪِ إ ِﻧ‬ ِ ‫ﻦ اﻟﺸﻴ ْﻄ َﺎ‬ َ ‫ﻣ‬ Eğer şeytandan gelen kötü bir düşünce Seni dürtecek olursa, Hemen Allah’a sığın! O, işiten, bilendir.(061 Fussilet,041/36) *** َ Sen Tevhide Davet Et! ‫ع‬ ُ ْ‫ﻓﺎد‬ ‫ﻢ‬ ِ َ ‫ﺳﺘ‬ ْ ‫وا‬ ْ ‫ﻘ‬ َ Emrolunduğun gibi Dosdoğru Ol! ‫ﻊ‬ ْ ِ ‫وَﻻ ﺗ َﺘﺒ‬ َ Onların Heveslerine Uyma! َ ُ َ ‫ﻚ ﻓَﺎدع ُ واﺳﺘﻘﻢ ﻛ‬ َ ِ ‫ﻓَﻠ ِﺬ َﻟ‬ َ ‫ﻤﺎ أ َﻧ َْﺰ‬ ْ ُ‫ﻢ وَﻗ‬ ‫ب‬ ِ ‫ﻪ‬ ِ ‫ﻤﺎ أ‬ ُ ‫ل اﻟﻠ‬ َ ِ ‫ﺖ ﺑ‬ ُ ْ ‫ﻣﻨ‬ َ ‫ﻞ َءا‬ ْ ُ‫ت وََﻻ ﺗ َﺘﺒ ِﻊْ أﻫْﻮَاَءﻫ‬ َ ‫ﻣْﺮ‬ َ ْ َِ ْ َ ْ ٍ ‫ﻦ ﻛ ِﺘ َﺎ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ َ ُ َ ِ ‫ت ِﻷ َﻋ ْﺪ‬ ‫ﻢ‬ َ ‫ﺣﺠ‬ ِ ‫وَأ‬ ُ ‫ﻢ َﻻ‬ ُ ُ ‫ﺔ ﺑ َﻴ ْﻨ َﻨ َﺎ وَﺑ َﻴ ْﻨ َﻜ‬ ْ ُ ‫ﻤﺎﻟ ُﻜ‬ َ ْ ‫ﻢ أﻋ‬ ْ ُ ‫ﻤﺎﻟ ُﻨ َﺎ وَﻟ َﻜ‬ َ ْ ‫ﻢ ﻟ َﻨ َﺎ أﻋ‬ ْ ُ ‫ﻪ َرﺑﻨ َﺎ وََرﺑﻜ‬ ُ ‫ﻢ اﻟﻠ‬ ُ ُ ‫ل ﺑ َﻴ ْﻨ َﻜ‬ ُ ‫ﻣْﺮ‬ 15 ‫ﺼﻴُﺮ‬ ِ ‫ﻤ‬ ْ َ ‫ﻪ ﻳ‬ َ ْ ‫ﻤﻊُ ﺑ َﻴ ْﻨ َﻨ َﺎ وَإ ِﻟ َﻴ ْﻪِ اﻟ‬ َ ‫ﺠ‬ ُ ‫اﻟﻠ‬ Sen tevhide davet et(!) ve Emrolunduğun gibi dosdoğru ol! Onların heveslerine uyma(!) ve De ki: Ben Allah’ın indirdiği Kitab’a inandım ve Aranızda adaleti gerçekleştirmekle emrolundum. Allah bizim de Rabbimiz, Sizin de Rabbinizdir.

Bizim işlediklerimiz bize, Sizin işledikleriniz de sizedir. Aramızda tartışılabilecek bir konu yoktur. Allah hepimizi bir araya toplar, Dönüş de O’nadır.(062 Şurâ,042/15) *** ْ ‫ﺴ‬ َ Sana Vahyedilene Sımsıkı ‫ﻚ‬ ِ ‫ﻤ‬ ْ ‫ﻓﺎ‬ ْ َ ‫ﺳﺘ‬ Sarıl! َ ‫ﻚ إ ِﻧ‬ َ ْ ‫ﻲ إ ِﻟ َﻴ‬ ْ ‫ﺴ‬ 43 ٍ ‫ﻘﻴﻢ‬ ِ ‫ﻚ ﺑ ِﺎﻟﺬ ِي أ ُو‬ ِ َ ‫ﺴﺘ‬ ٍ ‫ﺻَﺮا‬ ِ ‫ﻚ ﻋ َﻠ َﻰ‬ ِ ‫ﻤ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻓَﺎ‬ ُ ‫ط‬ ْ َ ‫ﺳﺘ‬ َ ‫ﺣ‬ Sen, sana vahyedilene sımsıkı sarıl Şüphesiz sen, dosdoğru yoldasın.(063 Zuhruf,043/43) *** ْ َ ‫ﺳﺄ‬ ‫ل‬ ْ ‫وا‬ َ Senden Önce Gönderdiğimiz Elçilere Sor! َ ‫وا‬ َ َ ‫ل ﻣ‬ َ ِ ‫ﻦ ﻗَﺒ ْﻠ‬ 45 ‫ن‬ ً َ‫ﻦ َءاﻟ ِﻬ‬ ِ ‫ﺟﻌَﻠ ْﻨ َﺎ‬ ِ ‫ﻚ‬ ِ ‫ﺳﻠ ْﻨ َﺎ‬ َ ‫ﺔ ﻳ ُﻌْﺒ َﺪ ُو‬ ْ ‫ن اﻟﺮ‬ َ ‫ﺳﻠ ِﻨ َﺎ أ‬ ُ ‫ﻦ ُر‬ َ ‫ﻦ أْر‬ ْ َ َ ‫ﺣ‬ ِ ‫ﻦ د ُو‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ َ ْ ‫ﺳﺄ‬ ِ ‫ﻤ‬ Senden önce gönderdiğimiz elçilerin ümmetlerine sor! Rahman’dan başka tanrılar edinin diye, Emretmiş miyiz?(063 Zuhruf,043/45) *** َ Sen Bırak Onları! ‫ﻢ‬ ُ ‫ﻓﺬَْر‬ ْ ‫ﻫ‬ 83 ‫ن‬ ُ َ ‫ﻢ ﻳ‬ َ ‫ﻢ اﻟﺬ ِي ﻳ ُﻮﻋ َﺪ ُو‬ َ ‫ﺿﻮا وَﻳ َﻠ ْﻌَﺒ ُﻮا‬ ُ ‫ﺨﻮ‬ ُ ُ‫ﻣﻬ‬ َ ْ‫ﺣﺘﻰ ﻳ َُﻼﻗُﻮا ﻳ َﻮ‬ ْ ُ‫ﻓَﺬ َْرﻫ‬ Sen bırak onları!

Vaad edilen günlerine kavuşuncaya kadar Bâtıla dalsınlar, Oynayadursunlar.(063 Zuhruf,043/83) *** َ ‫ﺻ‬ َ Şimdilik Sen Onlardan Yüz ‫ﺢ‬ ْ ‫ﻔ‬ ْ ‫ﻓﺎ‬ Çevir! ْ ُ‫ﻢ وَﻗ‬ ‫ف‬ َ ‫ﺻ‬ َ ْ‫ﺴﻮ‬ ِ ْ ‫م َﻻ ﻳ ُﺆ‬ ْ ‫ﻔ‬ َ ‫ﻣﻨ ُﻮ‬ ٌ ‫ﺳَﻼ‬ ٌ ْ‫وَﻗِﻴﻠ ِﻪِ ﻳ َﺎَرب إ ِن ﻫَﺆ َُﻻِء ﻗَﻮ‬ َ َ‫م ﻓ‬ َ ‫ﻞ‬ ْ ُ‫ﺢ ﻋ َﻨ ْﻬ‬ ْ ‫ ﻓَﺎ‬88 ‫ن‬ 89 ‫ن‬ َ ‫ﻤﻮ‬ ُ َ ‫ﻳ َﻌْﻠ‬ Resûlullah’ın: “Yâ Rabbi! Bunlar, iman etmeyen bir kavimdir” demesine karşı Allah: Şimdilik sen onlardan yüz çevir(!) ve Size selam olsun, de. Yakında bilecekler, buyurdu.(063 Zuhruf,043/88,89) *** َ Göğün Açık Bir Duman ‫ﺐ‬ ِ َ ‫ﻓﺎْرﺗ‬ ْ ‫ﻘ‬ Çıkaracağı Günü Gözetle! ْ َ َ ْ‫ ﻳ َﻐ‬10 ‫ﻦ‬ 11 ‫ﻢ‬ َ ُ ‫ﻤﺎُء ﺑ ِﺪ‬ ِ َ ‫ﻓَﺎْرﺗ‬ ٌ ‫س ﻫَﺬ َا ﻋ َﺬ َا‬ ْ ‫ﻘ‬ َ ْ‫ﺐ ﻳ َﻮ‬ ٌ ‫ب أﻟ ِﻴ‬ ُ ‫ن‬ َ ‫م ﺗ َﺄﺗ ِﻲ اﻟﺴ‬ َ ‫ﺸﻰ اﻟﻨﺎ‬ ٍ ‫ﺧﺎ‬ ٍ ‫ﻣﺒ ِﻴ‬ 12 ‫ن‬ ْ ‫ﺸ‬ ِ ْ ‫ﻣﺆ‬ ِ ْ ‫َرﺑﻨ َﺎ اﻛ‬ َ ‫ﻣﻨ ُﻮ‬ َ ‫ﻒ ﻋ َﻨﺎ اﻟ ْﻌَﺬ َا‬ ُ ‫ب إ ِﻧﺎ‬ Şimdi sen, Göğün, insanları bürüyecek Açık bir duman çıkaracağı günü gözetle!

Bu, elem verici bir azaptır. Onlar, “Rabbimiz! Bu azabı bizden kaldır, çünkü biz artık inanıyoruz” derler. (064 Duhân,044/10, 11) َ İnanmayanların Başlarına Gelecekleri Bekle ‫ﺐ‬ ِ َ ‫ﻓﺎْرﺗ‬ ْ ‫ﻘ‬ 59 ‫ن‬ ِ َ ‫ﻣْﺮﺗ‬ ِ َ ‫ﻓَﺎْرﺗ‬ َ ‫ﻘﺒ ُﻮ‬ ْ ‫ﻘ‬ ُ ‫ﻢ‬ ْ ُ‫ﺐ إ ِﻧﻬ‬ İnanmayanların başlarına gelecekleri Bekle! Onlar da beklemektedirler.(064 Duhân,044/59) *** َ Sen Şeriatine Uy! ‫ﻬﺎ‬ ْ ِ ‫ﻓﺎﺗﺒ‬ َ ‫ﻌ‬ ‫ﻊ‬ ْ ِ ‫وَﻻ ﺗ َﺘﺒ‬ َ Bilmeyenlerin İsteklerine Uyma! َ َ َ ‫ﺟﻌَﻠ ْﻨ َﺎ‬ َ ‫ك ﻋ َﻠ َﻰ‬ 18 ‫ن‬ ِ ٍ‫ﺷﺮِﻳﻌَﺔ‬ َ ‫ﻤﻮ‬ َ ‫ﺛ ُﻢ‬ ُ َ ‫ﻦ َﻻ ﻳ َﻌْﻠ‬ ْ ‫ﻦ اْﻷ‬ َ ‫ﻣﺮِ ﻓَﺎﺗﺒ ِﻌْﻬَﺎ وََﻻ ﺗ َﺘﺒ ِﻊْ أﻫْﻮَاَء اﻟﺬ ِﻳ‬ َ ‫ﻣ‬ Seni bir şeriat sahibi kıldık; Sen ona uy! Bilmeyenlerin isteklerine uyma!(065 Câsiye,045/18) *** َ Diğer Peygamberler Gibi Sen de ‫ﺻﺒ ِْﺮ‬ ْ ‫ﻓﺎ‬ Sabret! ْ ‫ﺠ‬ ‫ﻞ‬ ْ َ ‫ﺴﺘ‬ ْ َ ‫وَﻻ ﺗ‬ ِ ‫ﻌ‬ َ Onlar Hakkında Acele Etme! َ ُ ْ ‫ﺠ‬ ‫ن‬ ِ ِ ‫ﺻﺒ ََﺮ أوﻟ ُﻮ اﻟ ْﻌَْﺰم‬ َ ‫ﻣﺎ ﻳ ُﻮﻋ َﺪ ُو‬ َ ْ‫م ﻳ ََﺮو‬ َ ْ‫ﻢ ﻳ َﻮ‬ ْ َ ‫ﻞ وََﻻ ﺗ‬ ُ ‫ﻦ اﻟﺮ‬ ِ ْ‫ﺴﺘ َﻌ‬ َ ‫ن‬ ْ ُ‫ﻢ ﻛ َﺄﻧﻬ‬ ْ ُ‫ﻞ ﻟ َﻬ‬ َ َ ‫ﺻﺒ ِْﺮ ﻛ‬ َ ‫ﻤﺎ‬ ْ ‫ﻓَﺎ‬ ِ ‫ﺳ‬ َ ‫ﻣ‬ ُ َ ‫ﻞ ﻳ ُﻬْﻠ‬ ْ َ‫ﻦ ﻧ َﻬَﺎرٍ ﺑ ََﻼغ ٌ ﻓَﻬ‬ 35 ‫ن‬ ُ ‫ﺳ‬ َ ْ ‫م اﻟ‬ َ ْ ‫ﻚ إ ِﻻ اﻟ‬ ً َ ‫ﺳﺎﻋ‬ ِ ‫ﻔﺎ‬ ِ ‫ﺔ‬ َ ‫ﻘﻮ‬ ُ ْ‫ﻘﻮ‬ َ ‫ﻢ ﻳ َﻠ ْﺒ َﺜ ُﻮا إ ِﻻ‬ ْ َ‫ﻟ‬ ْ ‫ﻣ‬ Resûlüm!

Azim sahibi peygamberler gibi Sen de sabret! Onlar hakkında acele etme! Azabı gördükleri gün, Sanki dünyada sadece bir saat kaldıklarını sanırlar. Bu, bir tebliğdir. Yoldan çıkmış toplumlardan başkası Helâk edilir mi hiç!(066 Ahkâf,046/35) *** َ Peygamberlerini Reddedenlerden Yüz Çevir ‫ﻮل‬ َ َ ‫ﻓﺘ‬ ‫وذَﻛْﺮ‬ َ Sen Yine de Öğüt Ver َ 55 ‫ﻦ‬ َ ْ ‫ وَذ َﻛْﺮ ﻓَﺈ ِن اﻟﺬﻛ َْﺮى ﺗ َﻨ‬54 ٍ ‫ﻤﻠ ُﻮم‬ ِ ْ ‫ﻤﺆ‬ ُ ْ ‫ﻔﻊُ اﻟ‬ َ ِ ‫ﺖ ﺑ‬ َ ْ ‫ﻤﺎ أﻧ‬ َ َ‫ﻢ ﻓ‬ ْ ُ‫ﻓَﺘ َﻮَل ﻋ َﻨ ْﻬ‬ َ ‫ﻣﻨ ِﻴ‬ (Daha öncekilerin yaptığı gibi) Peygamberlerini reddedenlerden yüz çevir. Artık kınanacak değilsin. Sen yine de öğüt ver. Çünkü öğüt müminlere fayda verir.(067 Zâriyât,051/54, 55) *** َ O Halde Resûlüm, Öğüt Ver ‫ﻓﺬَﻛْﺮ‬ َ 23 ‫ﻔَﺮ‬ َ َ ‫ﻦ ﺗ َﻮَﻟﻰ وَﻛ‬ َ ‫ﻤ‬ ْ َ ‫ ﻟ‬21 ‫ﻣﺬ َﻛٌﺮ‬ َ ‫ إ ِﻻ‬22 ٍ‫ﺴﻴ ْﻄ ِﺮ‬ ُ ِ ‫ﻢ ﺑ‬ ْ ِ‫ﺖ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬ‬ َ ‫ﺴ‬ ُ ‫ﺖ‬ َ ْ ‫ﻤﺎ أﻧ‬ َ ‫ﻓَﺬ َﻛْﺮ إ ِﻧ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ َ َ ْ ْ 26 ‫ﻢ‬ ِ ‫ ﺛ ُﻢ إ ِن ﻋ َﻠﻴ ْﻨ َﺎ‬25 ‫ﻢ‬ َ ‫ﻪ اﻟﻌَﺬ َا‬ َ ‫ﺣ‬ ْ ُ‫ﺴﺎﺑ َﻬ‬ ْ ُ‫ إ ِن إ ِﻟﻴ ْﻨ َﺎ إ ِﻳ َﺎﺑ َﻬ‬24 ‫ب اﻷﻛ ْﺒ ََﺮ‬ ُ ‫ﻪ اﻟﻠ‬ ُ ُ ‫ﻓَﻴ ُﻌَﺬﺑ‬ O halde Resûlüm, öğüt ver.

Çünkü sen ancak öğüt vericisin. Onların üzerinde bir zorba değilsin. Yüz çevirip inkâr edeni Allah en büyük azap ile cezalandırır. Şüphesiz onların dönüşü sadece bizedir; Sonra onların sorguya çekilmesi de sadece bize aittir.(068 Gâşiye,088/21, 22, 23, 24, 25, 26) *** َ Ashâb-ı Kehf ‫ر‬ َ ُ ‫ﻓَﻼ ﺗ‬ ِ ‫ﻤﺎ‬ Hakkında, Herhangi Bir Münakaşaya Girişme ْ َ ‫ﺴﺘ‬ ‫ﺖ‬ ِ ‫ﻔ‬ ْ َ ‫وَﻻ ﺗ‬ َ Onlar Hakkında Hiç Kimseden Bilgi İsteme ‫ﺐ‬ ُ َ ‫ﻢ وَﻳ‬ ُ َ ‫ﺳﻴ‬ َ ‫ن‬ ٌ ‫ﺴ‬ ٌ َ ‫ن ﺛ ََﻼﺛ‬ ْ ‫ﻢ َر‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ ُ ِ ‫ﺳﺎد‬ َ ‫ﺔ‬ َ ‫ﻤ‬ َ ً ‫ﺟ‬ ْ ُ‫ﻢ ﻛ َﻠ ْﺒ ُﻬ‬ ْ ُ‫ﺳﻬ‬ ْ ‫ﺧ‬ ْ ُ‫ﻢ ﻛ َﻠ ْﺒ ُﻬ‬ ْ ُ‫ﺔ َراﺑ ِﻌُﻬ‬ ِ ْ ‫ﻤﺎ ﺑ ِﺎﻟ ْﻐَﻴ‬ َ َ َ َ ْ َ ٌ ‫ﻢ إ ِﻻ ﻗَﻠ ِﻴ‬ ْ ُ‫ﻢ ﻗ‬ ُ َ ‫وَﻳ‬ ٌ َ‫ﺳﺒ ْﻌ‬ ِ ‫ﺔ وَﺛ َﺎ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ َ ‫ن‬ َ ُ ‫ﻞ ﻓَﻼ ﺗ‬ ْ ُ‫ﻤﻬ‬ ُ ‫ﻣﺎ ﻳ َﻌْﻠ‬ َ ‫ﻢ‬ ْ ِ‫ﻢ ﺑ ِﻌِﺪﺗ ِﻬ‬ ُ ‫ﻞ َرﺑﻲ أﻋ ْﻠ‬ ْ ُ‫ﻢ ﻛﻠﺒ ُﻬ‬ ْ ُ‫ﻣﻨ ُﻬ‬ ِ‫ﻤﺎر‬ َ َ َ 22 ‫ﺣﺪ ًا‬ ْ َ ‫ﺴﺘ‬ ِ ‫ﻢ‬ ِ ‫ﻔ‬ ِ ‫ﻢ إ ِﻻ‬ َ ‫ﻢ أ‬ ْ َ ‫ﻣَﺮاًء ﻇﺎﻫ ًِﺮا وَﻻ ﺗ‬ ْ ُ‫ﻣﻨ ْﻬ‬ ْ ِ‫ﺖ ﻓِﻴﻬ‬ ْ ِ‫ﻓِﻴﻬ‬ De ki: Onların sayılarını Rabbim daha iyi bilir. Onlar hakkında bilgisi olan çok azdır. Öyle ise Ashâb-ı Kehf hakkında, Delillerin açık olması haricinde bir münakaşaya girişme ve Onlar hakkında ileri-geri konuşan kimselerin Hiçbirinden bilgi isteme!(069 Kehf,018/022) ***

‫وَﻻ ﺗ َ ُ‬ ‫ﻘﻮﻟ َﻦ‬ ‫‪َ İnşâallah Demedikçe‬‬ ‫‪Hiçbir Şeyi Yarın Yapacağım Deme‬‬ ‫واذْﻛ ُْﺮ‬ ‫!‪َ Allah’ı An‬‬ ‫َ‬ ‫ﻪ وَاذ ْﻛ ُْﺮ َرﺑ َ‬ ‫ﻞ ذ َﻟ ِ َ‬ ‫ﻋ ٌ‬ ‫ن ﻳ َ َ‬ ‫ﻘﻮﻟ َﻦ ﻟ ِ َ‬ ‫ﺖ‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ُ‬ ‫ﻲٍء إ ِﻧﻲ ﻓَﺎ ِ‬ ‫ﻚ إ ِذ َا ﻧ َ ِ‬ ‫ﻚ ﻏ َﺪ ًا ‪ 23‬إ ِﻻ أ ْ‬ ‫ﺴﻴ َ‬ ‫ﺸﺎَء اﻟﻠ ُ‬ ‫ﺸ ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫وَﻗُ ْ‬ ‫ﻦ ﻫَﺬ َا َر َ‬ ‫ﺷﺪ ًا ‪24‬‬ ‫ب ِ‬ ‫ﻦ َرﺑﻲ ِﻷﻗَْﺮ َ‬ ‫ﺴﻰ أ ْ‬ ‫ﻞ ﻋ َ َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ن ﻳ َﻬْﺪ ِﻳ َ ِ‬ ‫‪İnşâallah demedikçe hiçbir şey için‬‬ ‫!‪“Bunu yarın yapacağım” deme‬‬ ‫;‪Bunu unuttuğun takdirde Allah’ı an ve‬‬ ‫‪“Umarım Rabbim beni,‬‬ ‫)‪Doğruya bundan daha yakın olan bir yola iletir” de.(069 Kehf,018/23,24‬‬ ‫***‬ ‫واﺗ ْ ُ‬ ‫ﻞ‬ ‫‪َ Rabbinin Kitabı’ndan Sana Vahyedileni‬‬ ‫‪Oku‬‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ‬ ‫وا ْ‬ ‫‪َ Candan Sebat Et‬‬ ‫ﻌﺪُ‬ ‫وَﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫‪َ Gözlerini Onlardan Ayırma‬‬ ‫ﻊ‬ ‫وَﻻ ﺗ ُﻄِ ْ‬ ‫‪َ İşi Gücü Kötülük Olan‬‬ ‫‪Kimseye Boyun Eğme‬‬ ‫ب َرﺑ َ‬ ‫ﻲ إ ِﻟ َﻴ ْ َ‬ ‫ﻣﺒ َﺪ َ‬ ‫وَاﺗ ْ ُ‬ ‫ﺤﺪ ًا ‪27‬‬ ‫ﻣﺎ أ ُو ِ‬ ‫ﺠﺪ َ ِ‬ ‫ﻚ ِ‬ ‫ﻣﻠ ْﺘ َ َ‬ ‫ﻦ ﺗ َ ِ‬ ‫ﻦ د ُوﻧ ِﻪِ ُ‬ ‫ل ﻟ ِﻜ َﻠ ِ َ‬ ‫ﻚ َﻻ ُ‬ ‫ﻞ َ‬ ‫ﻦ ﻛ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻤﺎﺗ ِﻪِ وَﻟ َ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫ﻪ وَﻻ ﺗ َﻌْﺪ ُ ﻋ َﻴ ْﻨ َﺎ َ‬ ‫ﺴ َ‬ ‫ك‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ ﻧ َ ْ‬ ‫ﻢ ﺑ ِﺎﻟﻐَﺪ َاةِ وَاﻟﻌَ ِ‬ ‫ن وَ ْ‬ ‫ﺸﻲ ﻳ ُﺮِﻳﺪ ُو َ‬ ‫ﻦ ﻳ َﺪ ْﻋ ُﻮ َ‬ ‫ﻔ َ‬ ‫ﺟﻬَ ُ‬ ‫ن َرﺑﻬُ ْ‬ ‫ﻚ َ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﻣﻊَ اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ﻦ أﻏ ْ َ‬ ‫ﻢ ﺗ ُﺮِﻳﺪ ُ زِﻳﻨ َ َ‬ ‫ﻦ ذ ِﻛ ْﺮِﻧ َﺎ وَاﺗﺒ َﻊَ ﻫَﻮَاه ُ وَﻛ َﺎ َ‬ ‫ﺔ اﻟ َ‬ ‫ﻣُﺮه ُ‬ ‫ن أ ْ‬ ‫ﻔﻠﻨ َﺎ ﻗَﻠﺒ َ ُ‬ ‫ﺤﻴ َﺎةِ اﻟﺪﻧ ْﻴ َﺎ وَﻻ ﺗ ُﻄ ِﻊْ َ‬ ‫ﻋ َﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ﻪ ﻋ َ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻦ َ‬ ‫ﻦ َ‬ ‫ﻔْﺮ إ ِﻧﺎ أﻋ ْﺘ َﺪ ْﻧ َﺎ‬ ‫ﺷﺎَء ﻓَﻠ ْﻴ َﻜ ْ ُ‬ ‫ﺷﺎَء ﻓَﻠ ْﻴ ُﺆ ْ ِ‬ ‫ﺤﻖ ِ‬ ‫ﻞ اﻟ ْ َ‬ ‫ﻦ وَ َ‬ ‫ﻢ ﻓَ َ‬ ‫ﻦ َرﺑﻜ ُ ْ‬ ‫ﻓُُﺮﻃ ًﺎ ‪ َ 28‬وَﻗُ ِ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﺣﺎ َ‬ ‫ﻞ ﻳ َ ْ‬ ‫ﻟ ِﻠﻈﺎﻟ ِ ِ‬ ‫ﺸﻮِي اﻟ ْﻮُ ُ‬ ‫ﺳَﺮاد ِﻗُﻬَﺎ وَإ ِ ْ‬ ‫ﻦ ﻧ َﺎًرا أ َ‬ ‫ن ﻳ َ ْ‬ ‫ﻢ ُ‬ ‫ﺟﻮه َ‬ ‫ﻤﺎٍء ﻛ َﺎﻟ ْ ُ‬ ‫ﺴﺘ َﻐِﻴﺜ ُﻮا ﻳ ُﻐَﺎﺛ ُﻮا ﺑ ِ َ‬ ‫ط ﺑ ِﻬِ ْ‬ ‫ﻤﻬْ ِ‬ ‫ﻤﻴ َ‬ ‫ﻔ ً‬ ‫ﻣْﺮﺗ َ َ‬ ‫ت إ ِﻧﺎ َﻻ ﻧ ُ ِ‬ ‫ﺤﺎ ِ‬ ‫ﻣﻨ ُﻮا وَﻋ َ ِ‬ ‫ﻀﻴﻊُ‬ ‫ﻤﻠ ُﻮا اﻟﺼﺎﻟ ِ َ‬ ‫ﺲ اﻟﺸَﺮا ُ‬ ‫ب وَ َ‬ ‫ﻦ َءا َ‬ ‫ت ُ‬ ‫ﺳﺎَء ْ‬ ‫ﺑ ِﺌ ْ َ‬ ‫ﻘﺎ ُ ‪ 29‬إ ِن اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻤًﻼ ‪ 30‬أوﻟ َﺌ ِ َ‬ ‫ن‬ ‫ﻣ‬ ‫ﺠﺮِي ِ‬ ‫ﺤﻠﻮْ َ‬ ‫ﻢ اْﻷﻧ ْﻬَﺎُر ﻳ ُ َ‬ ‫ﻦ ﺗ َ ْ‬ ‫ن ﺗ َ ْ‬ ‫ﻢ َ‬ ‫ﻦ أ ْ‬ ‫أ ْ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫ﺤﺘ ِﻬِ ُ‬ ‫ﺟﻨﺎ ُ‬ ‫ﻚ ﻟ َﻬُ ْ‬ ‫ﻦ ﻋ َ َ‬ ‫ﺟَﺮ َ‬ ‫ت ﻋ َﺪ ْ ٍ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﺴ َ‬ ‫ْ‬ ‫ﻓﻴﻬﺎ ﻣ َ‬ ‫ﻦ ﻓِﻴﻬَﺎ‬ ‫ن ﺛ ِﻴ َﺎﺑ ًﺎ ُ‬ ‫ﻀًﺮا ِ‬ ‫ﺳﺎوَِر ِ‬ ‫ﺧ ْ‬ ‫ﺴﻮ َ‬ ‫س وَإ ِ ْ‬ ‫ﻦ ُ‬ ‫ﺐ وَﻳ َﻠ ْﺒ َ ُ‬ ‫ﻦ أ َ‬ ‫ق ُ‬ ‫ﻦ ذ َﻫَ ٍ‬ ‫ﻣﺘﻜ ِﺌ ِﻴ َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ِ َ ِ ْ‬ ‫ﺳﺘ َﺒ َْﺮ ٍ‬ ‫ﺳﻨ ْﺪ ُ ٍ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻘﺎ ‪31‬‬ ‫ﻔ ً‬ ‫ﻣْﺮﺗ َ َ‬ ‫ب وَ َ‬ ‫ﻢ اﻟﺜﻮَا ُ‬ ‫ﻋ َﻠﻰ اﻷَراﺋ ِ ِ‬ ‫ﺣ ُ‬ ‫ﺖ ُ‬ ‫ﺴﻨ َ ْ‬ ‫ﻚ ﻧ ِﻌْ َ‬

Rabbinin Kitabı’ndan sana vahyedileni oku! Onun kelimelerini değiştirebilecek yoktur. O’ndan başka bir sığınak da bulamazsın. Sabah akşam Rablerinin rızasını dileyerek Dua edenlerle birlikte Candan sebat et! Dünya hayatının süsünü isteyerek, Gözlerini onlardan çevirme! Kalbini bizi anmaktan gafil kıldığımız, Kötü arzularına uymuş ve İşi gücü aşırılık olan kimseye Boyun eğme(!) ve De ki: Hak, Rabbinizdendir. Öyle ise dileyen iman etsin, dileyen inkâr etsin. Biz, zalimlere öyle bir cehennem hazırladık ki, Onun duvarları kendilerini çepeçevre kuşatmıştır. Susuzluktan imdat dileyecek olsalar imdatlarına, Erimiş maden gibi yüzleri haşlayan bir su ile cevap verilir. Ne fena bir içecek ve ne kötü bir kalma yeri! İman edip de güzel davranışlarda bulunanlar,

Bilmelidirler ki; Biz, güzel işler yapanların ecrini zâyi etmeyiz.(069 Kehf,018/027, 028, 029, 030) *** ‫ﻊ‬ ْ ِ ‫ اﺗﺒ‬İbrahim’in Milletine Uy َ َ ‫ﺛ ُﻢ أ َوﺣﻴﻨﺎ إﻟ َﻴ‬ ْ ‫ﻤ‬ 123 ‫ﻦ‬ ً ‫ﺣﻨ ِﻴ‬ َ ‫ﻣﻠ‬ ِ ‫ن‬ ِ ْ‫ن اﺗﺒ ِﻊ‬ َ ‫ﻣﺎ ﻛ َﺎ‬ َ ‫ﻢ‬ ْ ِ َْ َ ْ ُ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ َ َ‫ﻔﺎ و‬ َ ‫ﺔ إ ِﺑ َْﺮاﻫ ِﻴ‬ ِ ‫ﻚ أ‬ َ ‫ﺸﺮِﻛ ِﻴ‬ َ ‫ﻣ‬ Doğru yola yönelerek İbrahim’in dinine uy! O müşriklerden değildi.(070 Nahl,016/123) *** ‫ع‬ ُ ْ‫ اد‬Hikmet ve Güzel Öğütle Rabbinin Yoluna Çağır ‫ﻢ‬ َ ‫و‬ ُ ْ ‫ﺟﺎِدﻟ‬ ْ ‫ﻬ‬ َ Onlarla En Güzel Şekilde Mücadele Et َ ‫ﻋﻈ َﺔ اﻟ ْﺤﺴﻨﺔ وﺟﺎدﻟ ْﻬﻢ ﺑﺎﻟﺘ ِﻲ ﻫ‬ َ ‫ﻦ إ ِن َرﺑ‬ َ ‫ﻞ َرﺑ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﺳﺒ ِﻴ‬ ِ ْ ‫ﻚ ﺑ ِﺎﻟ‬ ْ ‫ﻲ أ‬ َ ‫ﺣ‬ َ ‫اد ْع ُ إ ِﻟ َﻰ‬ َ ْ ‫ﻤﺔِ وَاﻟ‬ َ ْ ‫ﺤﻜ‬ ِ ُ ‫ﺴ‬ َ ِ َ ِ ْ ُ ِ َ َ ِ َ َ َ ِ ِ ْ‫ﻤﻮ‬ َ 125 ‫ﻦ‬ َ ‫ﻦ‬ َ ‫ﻦ‬ ُ ْ ‫ﻢ ﺑ ِﺎﻟ‬ ُ َ ‫ﺳﺒ ِﻴﻠ ِﻪِ وَﻫُﻮَ أﻋ ْﻠ‬ َ ِ ‫ﻢ ﺑ‬ ُ َ ‫ﻫُﻮَ أﻋ ْﻠ‬ َ ‫ﻤﻬْﺘ َﺪ ِﻳ‬ ْ َ ‫ﺿﻞ ﻋ‬ ْ ‫ﻤ‬ Rabbinin yoluna hikmet ve güzel öğütle çağır! Onlarla en güzel şekilde mücadele et! Rabbin, kendi yolundan sapanları da Hidayete erenleri de çok iyi bilir.(070 Nahl,016/125) *** ‫ﺻﺒ ِْﺮ‬ ْ ‫وا‬ َ Sabırlı Ol ‫ن‬ ْ ‫ﺤَﺰ‬ ْ َ ‫وَﻻ ﺗ‬ َ Onlardan Dolayı Kederlenme

ُ َ ‫وَﻻ ﺗ‬ ‫ﻚ‬ َ Kurmakta Oldukları Tuzaktan Kaygı Duyma ُ َ ‫ﻢ وََﻻ ﺗ‬ َ ‫ﺻﺒ ُْﺮ‬ ‫ إ ِن‬127 ‫ن‬ ِ ‫ﻖ‬ َ ‫ﻤﻜ ُُﺮو‬ َ ‫ﻚ ﻓِﻲ‬ ْ ‫ﺤَﺰ‬ ْ َ ‫ك إ ِﻻ ﺑ ِﺎﻟﻠﻪِ وََﻻ ﺗ‬ ْ َ ‫ﻣﻤﺎ ﻳ‬ ْ ِ‫ن ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬ‬ َ َ‫ﺻﺒ ِْﺮ و‬ َ ‫ﻣﺎ‬ ْ ‫وَا‬ ٍ ْ ‫ﺿﻴ‬ 128 ‫ن‬ َ ‫ﻦ اﺗ‬ ِ ‫ﺤ‬ َ ‫ﺴﻨ ُﻮ‬ ْ ‫ﻣ‬ ُ ‫ﻢ‬ ْ ُ‫ﻦ ﻫ‬ َ ‫ﻪ‬ َ ‫اﻟﻠ‬ َ ‫ﻘﻮْا وَاﻟﺬ ِﻳ‬ َ ‫ﻣﻊَ اﻟﺬ ِﻳ‬ Sabret! Senin sabrın da ancak Allah’ın yardımı iledir. Onlardan dolayı kederlenme! Kurmakta oldukları tuzaktan kaygı duyma!(070 Nahl, 016/127) *** َ Sakın Allah’ın ‫ﺴﺒ َﻦ‬ ْ َ ‫ﻓَﻼ ﺗ‬ َ ‫ﺤ‬ Peygamberlerine Verdiği Sözden Cayacağını Sanma 47 ٍ ‫ﻘﺎم‬ َ ِ ‫ﻪ ﻋ َﺰِﻳٌﺰ ذ ُو اﻧ ْﺘ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ِ ‫ﺨﻠ‬ ْ َ ‫ﻓََﻼ ﺗ‬ ُ ‫ﻒ وَﻋ ْﺪ ِهِ ُر‬ َ ‫ﺤ‬ َ ‫ﻪ إ ِن اﻟﻠ‬ ُ َ ‫ﺳﻠ‬ ُ ‫ﻪ‬ َ ‫ﺴﺒ َﻦ اﻟﻠ‬ O halde, Sakın Allah’ın peygamberlerine verdiği sözden Cayacağını sanma! Çünkü Allah mutlak üstündür; Kimsenin yaptığını yanına bırakmaz.(072 İbrahim,014/47) *** ‫ن‬ َ ‫ﻤﺎ‬ ُ ‫و‬ َ ْ ‫ﺳﻠ َﻴ‬ َ َ‫ود‬ ُ ‫ودَا‬ َ Davud ve Süleyman’ı da An َ ‫ﻔ‬ ‫ﻢ‬ َ ْ ‫ﻢ اﻟ‬ َ َ ‫ث إ ِذ ْ ﻧ‬ ِ ْ ‫ﺤﻜ‬ ِ ‫ﺤْﺮ‬ ُ ِ ‫ﻘﻮْم ِ وَﻛ ُﻨﺎ ﻟ‬ َ ْ ‫ن ﻓِﻲ اﻟ‬ ْ َ ‫ن إ ِذ ْ ﻳ‬ َ ‫ﻤﺎ‬ ُ َ‫وَد َاوُد َ و‬ ْ ِ‫ﻤﻬ‬ ُ َ ‫ﺖ ﻓِﻴﻪِ ﻏ َﻨ‬ ْ ‫ﺸ‬ َ ُ ‫ﺤﻜ‬ َ ْ ‫ﺳﻠ َﻴ‬ ِ ‫ﻤﺎ‬ َ 78 ‫ﻦ‬ َ ‫ﺷﺎﻫ ِﺪ ِﻳ‬ Bir koyun sürüsünün ziyan verdiği,

Ekin konusunda hüküm veren Davud ve Süleyman’ı da an!(073 Enbiyâ,021/78) *** َ Eyyub’u da An ‫ب‬ َ ‫وأﻳﻮ‬ َ َ َ َ ‫وأ َﻳﻮب إذ ْ ﻧﺎدى رﺑ‬ 83 ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻢ اﻟﺮا‬ ِ ‫ﺣ‬ َ ‫ﺖ أْر‬ ُ ‫ﺣ‬ َ ْ ‫ﻲ اﻟﻀﺮ وَأﻧ‬ َ ‫ﻪ أﻧﻲ‬ ُ َ َ َ ِ َ َ ‫ﻤﻴ‬ َ ِ ‫ﻣﺴﻨ‬ َ “Başıma bu dert geldi. Sen, merhametlilerin en merhametlisisin” diye Niyaz eden Eyyub’u da an!(073 Enbiyâ,021/83) *** ْ ِ ‫وذَا اﻟ ْﻜ‬ َ ‫ﻋﻴ‬ ‫ﻞ‬ ِ ‫ﻤﺎ‬ ْ ِ ‫وإ‬ َ ‫ﺳ‬ َ ‫رﻳ‬ ِ ‫ﻔ‬ َ ‫ﺲ‬ َ ‫ﻞ‬ َ İsmail’i, İdris’i ve ِ ْ‫وإ ِد‬ Zülkifl’i de Yâd Et َ ‫ﻋﻴ‬ 85 ‫ﻦ‬ ْ ِ ‫ﺲ وَذ َا اﻟ ْﻜ‬ ِ ‫ﻤﺎ‬ ِ ‫ﻞ ﻛ ُﻞ‬ ْ ِ ‫وَإ‬ َ ‫ﺳ‬ َ ‫ﻞ وَإ ِد ْرِﻳ‬ ِ ‫ﻔ‬ َ ‫ﻦ اﻟﺼﺎﺑ ِﺮِﻳ‬ َ ‫ﻣ‬ Sabırlı kimseler olan İsmail’i, İdris’i ve Zülkifl’i de yâd et!(073 Enbiyâ,021/85) *** ‫ن‬ ِ ‫وذَا اﻟﻨﻮ‬ َ Öfkeyle Geçip Giden Yunus’u da Hatırla َ َ ‫ﻪ إ ِﻻ‬ ْ َ ‫ﻦ ﻧ‬ ِ ‫ﻤﺎ‬ ِ ‫ﻣﻐَﺎ‬ ْ ‫ت أ‬ ْ ‫ﺿﺒ ًﺎ ﻓَﻈ َﻦ أ‬ َ َ‫ن إ ِذ ْ ذ َﻫ‬ َ َ ‫ن َﻻ إ ِﻟ‬ َ ُ ‫ﻘﺪ َِر ﻋ َﻠ َﻴ ْﻪِ ﻓَﻨ َﺎد َى ﻓِﻲ اﻟﻈﻠ‬ ُ ‫ﺐ‬ ِ ‫وَذ َا اﻟﻨﻮ‬ ْ َ ‫ن ﻟ‬

َ َ َ ‫ﺤﺎﻧ‬ 87 ‫ﻦ‬ ِ ِ ‫ﻦ اﻟﻈﺎﻟ‬ ِ ‫ﺖ‬ َ ْ ‫ﺳﺒ‬ ُ ‫ﺖ‬ ُ ْ ‫ﻚ إ ِﻧﻲ ﻛ ُﻨ‬ َ ْ ‫أﻧ‬ َ ‫ﻤﻴ‬ َ ‫ﻣ‬ Öfkeli bir halde geçip giden, Bizim kendisini asla sıkıştırmayacağımızı zanneden ve Nihayet karanlıklar içinde: “Senden başka hiçbir tanrı yoktur. Seni tenzih ederim. Gerçekten ben zalimlerden oldum!”diye niyaz eden Yunus’u da hatırla!(073 Enbiyâ,021/87) *** ‫ﺮﻳﺎ‬ َ Zekeriyya’yı da An ِ َ ‫وَزﻛ‬ َ 89 ‫ﻦ‬ َ ‫ﺖ‬ َ ْ ‫ﻪ َرب َﻻ ﺗ َﺬ َْرﻧ ِﻲ ﻓَْﺮد ًا وَأﻧ‬ ُ ‫وََزﻛ َﺮِﻳﺎ إ ِذ ْ ﻧ َﺎد َى َرﺑ‬ َ ‫ﺧﻴ ُْﺮ اﻟ ْﻮَارِﺛ ِﻴ‬ “Rabbim! Beni yalnız bırakma! Sen, vârislerin en hayırlısısın” diye Rabbine niyaz eden Zekeriyya’yı de an!(073 Enbiyâ,021/89) *** ‫واﻟﺘ ِﻲ‬ َ Irzını İffetle Korumuş Olan Meryem’i de An َ 91 ‫ﻦ‬ َ َ ‫ﺟﻬَﺎ ﻓَﻨ‬ ْ ‫ﻔ‬ ِ ‫ﻦ ُرو‬ ً َ ‫ﺟﻌَﻠ ْﻨ َﺎﻫَﺎ وَاﺑ ْﻨ َﻬَﺎ َءاﻳ‬ ِ َ ‫ﺔ ﻟ ِﻠ ْﻌَﺎﻟ‬ ِ ‫ﺨﻨ َﺎ ﻓِﻴﻬَﺎ‬ َ َ‫ﺣﻨ َﺎ و‬ َ ‫ﺖ ﻓَْﺮ‬ ْ ‫وَاﻟﺘ ِﻲ أ‬ ْ َ ‫ﺼﻨ‬ َ ‫ﺣ‬ َ ‫ﻤﻴ‬ ْ ‫ﻣ‬ Ruhumuzdan üfleyip kendini ve Oğlunu cümle âlem için bir ibret kıldığımız,

Irzını iffetle korumuş olan Meryem’i de an!(073 Enbiyâ,021/91) *** َ ْ‫ اد‬Kötülüğü En Güzel Bir Tutumla Sav ‫ﻊ‬ ْ ‫ﻓ‬ َ ‫ﺔ ﻧﺤ‬ َ ‫ادﻓَﻊ ﺑﺎﻟﺘ ِﻲ ﻫ‬ َ ِ ‫ﻞ َرب أ َﻋ ُﻮذ ُ ﺑ‬ ْ ُ‫ وَﻗ‬96 ‫ن‬ ‫ﻦ‬ ُ ‫ﺼ‬ ‫ﺴ‬ ِ ‫ﻚ‬ ِ َ ‫ﻤﺎ ﻳ‬ َ ‫ﻔﻮ‬ ْ َ َ َ ‫ﻦ اﻟﺴﻴﺌ‬ ْ ‫ﻲ أ‬ َ ‫ﺣ‬ ِ ْ ْ َ ِ ‫ﻢ ﺑ‬ ُ َ ‫ﻦ أﻋ ْﻠ‬ ْ ‫ﻣ‬ ُ ُ َ ِ َ َ َ 98 ‫ن‬ ِ ‫ﻤَﺰا‬ ُ ‫ﺤ‬ ْ َ ‫ن ﻳ‬ ْ ‫ وَأﻋ ُﻮذ ُ ﺑ ِﻚ َرب أ‬97 ‫ﻦ‬ َ َ‫ﻫ‬ ِ ‫ﻀُﺮو‬ ِ ‫ت اﻟﺸﻴ َﺎﻃ ِﻴ‬ Sen, kötülüğü en güzel bir tutumla sav! Biz, onların sana yakıştırmakta oldukları şeyleri çok iyi biliyoruz ve De ki: “Ey Rabbim! Şeytanların vesveselerinden Sana sığınırım.” “Ey Rabbim! Onların benim yanımda bulunmalarından da Sana sığınırım.”(074 Mü’minun,023/96) *** َ Artık Sen Onları Bırak ‫ض‬ ْ َ ‫ﻓﺄ‬ ْ ‫ﺮ‬ ِ ‫ﻋ‬ ‫واﻧ ْﺘ َﻈِْﺮ‬ َ ve Bekle ْ ُ‫ ﻗ‬28 ‫ﻦ‬ ‫ﻔُﺮوا‬ َ َ ‫ﻦ ﻛ‬ َ ْ ‫ﻔﺘ ِْﺢ َﻻ ﻳ َﻨ‬ َ ْ ‫م اﻟ‬ ‫ﺻﺎد ِﻗِﻴ‬ ‫ﻢ‬ َ ْ ‫ﻣﺘ َﻰ ﻫَﺬ َا اﻟ‬ ‫ن‬ ُ َ ‫وَﻳ‬ ُ ‫ن ﻛ ُﻨ ْﺘ‬ ْ ِ ‫ﺢ إ‬ ُ ْ ‫ﻔﺘ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ َ ْ‫ﻞ ﻳ َﻮ‬ ْ َ َ َ ‫ﻔﻊُ اﻟﺬ ِﻳ‬ َ َ َ َ 30 ‫ن‬ َ ‫ﻣﻨ ْﺘ َﻈ ُِﺮو‬ َ ‫ﻢ ﻳ ُﻨ ْﻈُﺮو‬ ُ ‫ﻢ‬ ْ ُ‫ﻢ وَاﻧ ْﺘ َﻈ ِْﺮ إ ِﻧﻬ‬ ْ ُ‫ض ﻋ َﻨ ْﻬ‬ ْ ُ‫ﻢ وَﻻ ﻫ‬ ْ ُ‫ﻤﺎﻧ ُﻬ‬ َ ‫إ ِﻳ‬ ْ ِ‫ ﻓَﺄﻋ ْﺮ‬29 ‫ن‬ “Eğer doğru sözlü iseniz şu fetih ne zamanmış?” diyenlere De ki: “Kıyamet/ Fetih günü, inkârcılara o anda iman etmeleri fayda vermeyecektir.

Onlara göz de açtırılmayacaktır.” Artık sen onları bırak(!) ve Bekle! Zaten onlar da beklemektedirler.(075 Secde, 032/ 30) *** َ Sen Öğüt Ver ‫ﻓﺬَﻛْﺮ‬ َ َ َ ‫ﻤﺔِ َرﺑ‬ َ ‫ن‬ ‫ﺐ‬ ُ َ ‫م ﻳ‬ ِ ‫ﺷﺎ‬ َ ْ ‫ﺺ ﺑ ِﻪِ َرﻳ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ أ‬29 ‫ن‬ َ ‫ﻦ وََﻻ‬ َ ْ‫ﺖ ﺑ ِﻨ ِﻌ‬ َ ْ ‫ﻤﺎ أﻧ‬ َ َ‫ﻓَﺬ َﻛْﺮ ﻓ‬ ُ ‫ﻋٌﺮ ﻧ َﺘ ََﺮﺑ‬ ٍ ‫ﺠﻨ ُﻮ‬ ٍ ِ ‫ﻚ ﺑ ِﻜ َﺎﻫ‬ ْ ُ‫ ﻗ‬30 ‫ن‬ 31 ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻤﺘ ََﺮﺑ‬ ِ ‫ﻢ‬ ُ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ ْ ُ ‫ﻣﻌَﻜ‬ َ ‫ﺼﻮا ﻓَﺈ ِﻧﻲ‬ َ ْ ‫اﻟ‬ ُ ‫ﻞ ﺗ ََﺮﺑ‬ ِ ‫ﻤﻨ ُﻮ‬ َ ‫ﺼﻴ‬ َ ‫ﻣ‬ Resûlüm! Sen öğüt ver! Rabbinin lütfuyla Sen ne kâhinsin, Ne de deli. “O bir şairdir; onun, zaman içinde felaketlere uğramasını bekliyoruz” diyenlere? De ki: “Bekleyin. Ben de sizinle beraber bekleyenlerdenim.”(076 Tûr,052/29) *** َ Onları Kendi Hallerine Bırak ‫ﻢ‬ ُ ‫ﻓﺬَْر‬ ْ ‫ﻫ‬ َ ‫ﻢ‬ ‫ﺷﻴ ْﺌ ًﺎ‬ ُ َ ‫ﺼﻌ‬ َ ‫ﻘﻮ‬ َ ‫ﻢ‬ َ ْ‫ ﻳ َﻮ‬45 ‫ن‬ ْ ُ‫ﻢ ﻛ َﻴ ْﺪ ُﻫ‬ ْ ُ‫م َﻻ ﻳ ُﻐْﻨ ِﻲ ﻋ َﻨ ْﻬ‬ ُ ُ‫ﻣﻬ‬ َ ْ‫ﺣﺘﻰ ﻳ َُﻼﻗُﻮا ﻳ َﻮ‬ ْ ُ‫ﻓَﺬ َْرﻫ‬ ْ ُ ‫ﻢ اﻟﺬ ِي ﻓِﻴﻪِ ﻳ‬ 46 ‫ن‬ َ ‫ﺼُﺮو‬ ْ ُ‫وََﻻ ﻫ‬ َ ْ ‫ﻢ ﻳ ُﻨ‬ Artık çarpılacakları güne kadar Onları kendi hallerine bırak!

O gün tuzakları kendilerine hiçbir fayda vermeyecektir ve Onlara yardım da edilmeyecektir.(076 Tûr,052/45) *** ‫ﺻﺒ ِْﺮ‬ ْ ‫وا‬ َ Rabbinin Hükmüne Sabret َ ‫ﺢ‬ ‫ﻪ‬ ْ ‫ﺴﺒ‬ ْ ‫ﺳﺒ‬ َ ‫ﻓ‬ َ ‫و‬ ُ ‫ﺤ‬ َ Rabbini Hamd ile Tesbih Et َ َ ‫ﻚ ﻓَﺈﻧ‬ َ ‫ﻤﺪ ِ َرﺑ‬ ‫ﻪ‬ ُ َ ‫ﻦ ﺗ‬ ِ ‫ﻚ‬ ِ َ‫ و‬48 ‫م‬ ْ ‫ﺴﺒ‬ َ ِ ‫ﺢ ﺑ‬ ْ ‫ﺳﺒ‬ ُ ِ ‫ﺻﺒ ِْﺮ ﻟ‬ ُ ‫ﻘﻮ‬ َ َ‫ﻞ ﻓ‬ َ َ‫ﻚ ﺑ ِﺄﻋ ْﻴ ُﻨ ِﻨ َﺎ و‬ ُ ‫ﺤ‬ ْ ‫ﺤ‬ ْ ‫وَا‬ ِ ْ ‫ﻦ اﻟﻠﻴ‬ َ ‫ﻣ‬ َ ‫ﺣﻴ‬ ِ َ ‫ﺤﻜ ْﻢ ِ َرﺑ‬ 49 ِ ‫ﺠﻮم‬ ُ ‫وَإ ِد ْﺑ َﺎَر اﻟﻨ‬ Rabbinin hükmüne sabret! Sen gözlerimizin önündesin. Kalktığın zaman da Rabbini hamd ile tesbih et! Gecenin bir kısmında ve Yıldızların batışından sonra da O’nu tesbih et!(076 Tûr,052/48, 49) *** َ Gözünü, Tekrar Tekrar Çevir Bak ‫ﻊ‬ ِ ‫ﻊ اْر‬ ِ ‫ﻓﺎْر‬ ِ ‫ﺟ‬ ِ ‫ﺟ‬ ْ َ ‫ﻣﺎ ﺗ ََﺮى ﻓِﻲ‬ ‫ﺼَﺮ‬ َ َ ‫ﻦ ﺗ‬ َ ‫اﻟﺬ ِي‬ ٍ ُ‫ﻔﺎو‬ ِ ‫ﻦ‬ ٍ ‫ﻤﻮَا‬ ْ ‫ﻖ اﻟﺮ‬ َ َ‫ﺳﺒ ْﻊ‬ َ َ‫ﺧﻠ َﻖ‬ ِ ‫ت ﻓَﺎْر‬ َ ‫ﺣ‬ َ ‫ت ﻃ ِﺒ َﺎﻗًﺎ‬ َ ‫ﺳ‬ َ َ ‫ﺟِﻊ اﻟ ْﺒ‬ ْ ‫ﻣ‬ ِ ‫ﻤ‬ ِ ‫ﺧﻠ‬ ْ َ ْ ُ َ ْ ‫ﺐ إ ِﻟﻴ‬ ْ َ‫ﻫ‬ ‫ﺴﻴٌﺮ‬ َ ْ ‫ﻦ ﻳ َﻨ‬ َ ‫ﺼُﺮ‬ ِ ‫ﺣ‬ ِ ‫ﺧﺎ‬ ِ ‫ﻞ ﺗ ََﺮى‬ َ َ‫ﺳﺌ ًﺎ وَﻫُﻮ‬ ْ ِ ‫ﻘﻠ‬ ِ ‫ ﺛ ُﻢ اْر‬3 ٍ‫ﻦ ﻓُﻄﻮر‬ َ َ ‫ﻚ اﻟﺒ‬ َ َ ‫ﺟِﻊ اﻟﺒ‬ ْ ‫ﻣ‬ ِ ْ ‫ﺼَﺮ ﻛ َﺮﺗ َﻴ‬ 4 Birbiri ile ahenkli yedi göğü yaratan Allah’ın yaratışında hiçbir uygunsuzluk göremezsin. Gözünü çevir de bir bak!

Bir bozukluk görebiliyor musun? Sonra gözünü, tekrar tekrar çevir bak! Göz aciz ve bitkin halde sana dönecektir.(077 Mülk,067/3, 4) *** َ Ulu Rabbinin Adını ‫ﺢ‬ ْ ‫ﺴﺒ‬ َ ‫ﻓ‬ Yüceltip Noksanlıklardan Tenzih Et َ ‫ﺳﻢ ِ َرﺑ‬ 52 ِ ‫ﻚ اﻟ ْﻌَﻈ ِﻴﻢ‬ ْ ‫ﺴﺒ‬ ْ ‫ﺢ ﺑ ِﺎ‬ َ َ‫ﻓ‬ O halde, ulu Rabbinin adını yüceltip Noksanlıklardan tenzih et!(078 Hâkka,069/52) *** َ Şimdi Sen Güzelce Sabret ‫ﺻﺒ ِْﺮ‬ ْ ‫ﻓﺎ‬ 5 ‫ﻤﻴًﻼ‬ ِ ‫ﺟ‬ َ ‫ﺻﺒ ًْﺮا‬ َ ‫ﺻﺒ ِْﺮ‬ ْ ‫ﻓَﺎ‬ Resûlüm! Şimdi sen güzelce sabret!(079 Meâric, 070/05) *** َ Sen Onları Bırak da, ‫ﻢ‬ ُ ‫ﻓﺬَْر‬ ْ ‫ﻫ‬ Oynayadursunlar 42 ‫ن‬ ُ َ ‫ﻢ ﻳ‬ َ ‫ﻢ اﻟﺬ ِي ﻳ ُﻮﻋ َﺪ ُو‬ َ ‫ﺿﻮا وَﻳ َﻠ ْﻌَﺒ ُﻮا‬ ُ ‫ﺨﻮ‬ ُ ُ‫ﻣﻬ‬ َ ْ‫ﺣﺘﻰ ﻳ َُﻼﻗُﻮا ﻳ َﻮ‬ ْ ُ‫ﻓَﺬ َْرﻫ‬ Sen onları bırak da, Tehdit edildikleri günlerine kavuşuncaya dek Dalsınlar, Oynayadursunlar. (079 Meâric,070/42)

*** َ Onlara Acı Azabı Müjdele ‫ﻢ‬ ُ ‫ﻓﺒ َﺸْﺮ‬ ْ ‫ﻫ‬ َ ‫ إﻻ اﻟﺬﻳﻦ َءاﻣﻨﻮا وﻋ َﻤﻠ ُﻮا اﻟﺼﺎﻟ ِﺤﺎت ﻟ َﻬ‬24 ‫ﻓَﺒﺸﺮﻫُﻢ ﺑﻌﺬ َاب أ َﻟ ِﻴﻢ‬ ‫ن‬ ِ َ ُ َ ْ ‫ﻢ أ‬ َِ ْ ْ َ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﺟٌﺮ ﻏ َﻴ ُْﺮ‬ ْ ُ ِ َ ٍ ٍ ‫ﻤﻨ ُﻮ‬ َ ِ ِ ٍ 25 Resûlüm! Onlara acı azabı müjdele! Ancak iman edip de sâlih amel işleyenler başka. Onlar için, bitmez tükenmez bir mükâfat vardır.(083 İnşikâk,084/24) *** َ Sen Yüzünü Hanîf Olarak Dine Çevir ‫ﻢ‬ ِ َ ‫ﻓﺄ‬ ْ ‫ﻗ‬ َ ْ َ ِ ‫ﻞ ﻟ‬ َ ِ ‫ﻖ اﻟﻠﻪِ ذ َﻟ‬ َ َ‫ﺟﻬ‬ َ ‫س ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬَﺎ َﻻ ﺗ َﺒ ْﺪ ِﻳ‬ ‫ﻚ‬ ً ‫ﺣﻨ ِﻴ‬ ‫ﻚ ﻟ ِﻠﺪﻳ‬ َ ‫ﻦ‬ ْ َ‫ﻢ و‬ ْ ِ‫ﻓَﺄﻗ‬ َ ‫ﻔﺎ ﻓِﻄ َْﺮة َ اﻟﻠﻪِ اﻟﺘ ِﻲ ﻓَﻄ ََﺮ اﻟﻨﺎ‬ ِ ‫ﺨﻠ‬ ِ َ َ َ ُ ‫ﻘﻴ‬ ُ ‫ﻦ إ ِﻟ َﻴ ْﻪِ وَاﺗ‬ َ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ َ ‫ﻤﻮا اﻟﺼَﻼة‬ َ ‫ﻤﻮ‬ ُ ‫ﻘﻮه ُ وَأﻗِﻴ‬ ُ 30 ‫ن‬ ُ َ ‫س َﻻ ﻳ َﻌْﻠ‬ َ ‫ﻣﻨ ِﻴﺒ ِﻴ‬ ُ ‫اﻟﺪﻳ‬ ِ ‫ﻢ وَﻟﻜ ِﻦ أﻛ ْﺜ ََﺮ اﻟﻨﺎ‬ ْ ُ َ ُ ْ ‫ﻤ‬ ‫ﻤﺎ‬ ِ ‫ﺷﻴ َﻌًﺎ ﻛﻞ‬ ِ ‫ﻢ وَﻛﺎﻧ ُﻮا‬ ِ 31 ‫ﻦ‬ ِ ‫وََﻻ ﺗ َﻜﻮﻧ ُﻮا‬ َ ِ ‫ب ﺑ‬ ْ ُ‫ﻦ ﻓَﺮﻗُﻮا د ِﻳﻨ َﻬ‬ ُ ‫ﻦ اﻟ‬ ٍ ‫ﺣْﺰ‬ َ ‫ﻦ اﻟﺬ ِﻳ‬ َ ‫ﻣ‬ َ ‫ﺸﺮِﻛ ِﻴ‬ َ ‫ﻣ‬ 32 ‫ن‬ َ ‫ﺣﻮ‬ ُ ِ‫ﻢ ﻓَﺮ‬ ْ ِ‫ﻟ َﺪ َﻳ ْﻬ‬ Resûlüm! Sen yüzünü hanîf olarak dine, Allah insanları hangi fıtrat üzere yaratmış ise Ona çevir! Allah’ın yaratışında değişme yoktur. İşte dosdoğru din budur; Fakat insanların çoğu bilmezler. Allah’a yönelmiş kimseler olarak yüzünüzü hak dine çevirin, O’na karşı gelmekten sakının,

Namazı dosdoğru kılın ve Dinlerini darmadağınık edip, parça parça olan ve Kendi dinî anlayışı ile sevinip böbürlenen müşrikler gibi olmayın.(084 Rûm,030/30,31 32) *** َ Sen Şimdi Sabret ‫ﺻﺒ ِْﺮ‬ ْ ‫ﻓﺎ‬ َ ‫ﺨﻔﻨ‬ ‫ﻚ‬ ِ َ ‫ﺴﺘ‬ ْ َ ‫وَﻻ ﻳ‬ َ Allah’ın Vaadine İnanmayanlar, Sakın Seni Gevşekliğe Sevk Etmesin َ ‫ﺨﻔﻨ‬ 60 ‫ن‬ ِ َ ‫ﺴﺘ‬ َ ‫ﻦ َﻻ ﻳ ُﻮﻗِﻨ ُﻮ‬ َ ِ‫ﺻﺒ ِْﺮ إ ِن وَﻋ ْﺪ َ اﻟﻠﻪ‬ ْ َ ‫ﺣﻖ وََﻻ ﻳ‬ ْ ‫ﻓَﺎ‬ َ ‫ﻚ اﻟﺬ ِﻳ‬ Resûlüm! Sen şimdi sabret! Bil ki Allah’ın vaadi gerçektir. Buna iyice inanmayanlar, Sakın seni gevşekliğe sevk etmesin!(084 Rûm,030/60) *** ُ ْ ‫ اﺗ‬Sana Vahyedilen Kitab’ı Oku ‫ﻞ‬ ِ َ ‫وأ‬ َ Namaz Kıl ِ ‫ﻗﻢ‬ َ ‫ب وَأ َﻗِﻢ اﻟﺼَﻼة َ إ ِن اﻟ‬ َ ْ ‫ﻲ إ ِﻟ َﻴ‬ ُ ْ ‫اﺗ‬ َ ‫ﺤ‬ َ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ ‫ﻣ‬ ‫ﺣ‬ ِ ‫ﻣﺎ أ ُو‬ ِ ‫ﻚ‬ ْ ‫ﻔ‬ ُ ْ ‫ﺸﺎِء وَاﻟ‬ َ ‫ﻞ‬ ِ ‫ﻦ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ‬ َ َ ِ‫ﻤﻨ ْﻜ َﺮ‬ ِ َ ‫ﺼﻼة َ ﺗ َﻨ ْﻬَﻰ ﻋ‬ ِ َ َ َ 45 ‫ن‬ َ ‫ﺼﻨ َﻌُﻮ‬ َ ‫ﻢ‬ ُ ‫ﻪ ﻳ َﻌْﻠ‬ ُ ‫وَﻟﺬ ِﻛ ُْﺮ اﻟﻠﻪِ أﻛ ْﺒ َُﺮ وَاﻟﻠ‬ ْ َ ‫ﻣﺎ ﺗ‬ Resûlüm! Sana vahyedilen Kitab’ı oku ve Namazı kıl!

Namaz, hayâsızlıktan ve Kötülükten alıkoyar. Allah’ı anmak ibadetlerin en büyüğüdür. Allah yaptıklarınızı bilir.(085 Ankebût,029/45) *** َ َ َ ‫ﻋﻨ‬ ‫ﻚ‬ ُ ‫ز‬ ِ ‫ﻓﻼ ﻳ ُﻨ َﺎ‬ Ehl-i Kitap Seninle İbadet Tarzın Konusunda Çekişip Tartışmasınlar ‫ع‬ ُ ْ‫واد‬ َ Rabbine Davet Et ُ َ َ ‫ﻚ إ ِﻧ‬ َ ‫ﻣﺮِ وَاد ْع ُ إ ِﻟ َﻰ َرﺑ‬ َ ‫ﺳﻜ ُﻮه ُ ﻓََﻼ ﻳ ُﻨ َﺎزِﻋ ُﻨ‬ ‫ﻚ ﻟ َﻌَﻠ َﻰ‬ ِ ‫ﻢ ﻧ َﺎ‬ َ ٍ‫ﻟ ِﻜ ُﻞ أﻣﺔ‬ َ ْ ‫ﻣﻨ‬ ْ ‫ﻚ ﻓِﻲ اْﻷ‬ ْ ُ‫ﺴﻜ ًﺎ ﻫ‬ َ ‫ﺟﻌَﻠ ْﻨ َﺎ‬ َ ‫ﻘﻞ اﻟﻠ‬ َ ‫ﺟﺎد َﻟ ُﻮ‬ 68 ‫ن‬ ِ َ ‫ﺴﺘ‬ َ ‫ﻤﻠ ُﻮ‬ َ ‫ن‬ ْ ِ ‫ وَإ‬67 ٍ ‫ﻘﻴﻢ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ْ‫ﻤﺎ ﺗ َﻌ‬ َ ِ ‫ﻢ ﺑ‬ ُ َ ‫ﻪ أﻋ ْﻠ‬ ُ ُ ‫ﻫُﺪ ًى‬ ِ ُ َ‫ك ﻓ‬ Biz, her ümmete bir ibadet tarzı gösterdik. Öyle ise ehl-i kitap bu konuda seninle çekişmesinler. Sen, Rabbine davet et! Zira sen, hakikaten dosdoğru bir yoldasın. Eğer seninle mücadele ederlerse, De ki: “Allah ne yaptığınızı iyi bilmektedir.”(088 Hac,022/67, 68) *** MEDİNE DÖNEMİ (88 HAC; Mekke ve Medine dönemi ayırımı 89 RAHMAN) َ Rabbinin Hükmüne Boyun Eğip Sabret ‫ﺻﺒ ِْﺮ‬ ْ ‫ﻓﺎ‬

‫ﻊ‬ ْ ِ‫وَﻻ ﺗ ُﻄ‬ َ Hiçbir Günahkâra Yahut Hiçbir Nanköre Boyun Eğme َ ‫ﺤﻜ ْﻢ ِ َرﺑ‬ 24 ‫ﻔﻮًرا‬ ُ َ ‫ﻤﺎ أ َوْ ﻛ‬ ِ ْ‫ﻚ وََﻻ ﺗ ُﻄ ِﻊ‬ ُ ِ ‫ﺻﺒ ِْﺮ ﻟ‬ ً ِ ‫ﻢ َءاﺛ‬ ْ ُ‫ﻣﻨ ْﻬ‬ ْ ‫ﻓَﺎ‬ Rabbinin hükmüne boyun eğip sabret! Onlardan hiçbir günahkâra yahut Hiçbir nanköre Boyun eğme!(090 İnsan,076/24) *** ‫ﺮ‬ َ Rabbinin İsmini Yâd Et ِ ُ ‫واذْﻛ‬ َ َ ‫ﻢ َرﺑ‬ 25 ‫ﺻﻴًﻼ‬ ِ ‫ﻚ ﺑ ُﻜ َْﺮة ً وَأ‬ ْ ‫وَاذ ْﻛ ُﺮِ ا‬ َ ‫ﺳ‬ Sabah akşam, Rabbinin ismini yâd et! (090 İnsan,076/25) *** َ O’na Secde Et ْ‫ﺠﺪ‬ ُ ‫ﺳ‬ ْ ‫ﻓﺎ‬ ‫ﻪ‬ ْ ‫ﺳﺒ‬ َ ‫و‬ ُ ‫ﺤ‬ َ O’nu Tesbih Et 26 ‫ﻪ ﻟ َﻴ ًْﻼ ﻃ َﻮِﻳًﻼ‬ ِ َ‫و‬ ْ ‫ﺳﺒ‬ ُ ‫ﺳ‬ َ َ‫ﻪ و‬ ْ ‫ﻞ ﻓَﺎ‬ ُ ‫ﺤ‬ ُ َ ‫ﺠﺪ ْ ﻟ‬ ِ ْ ‫ﻦ اﻟﻠﻴ‬ َ ‫ﻣ‬ Gecenin bir kısmında O’na secde et! Gecenin uzun bir bölümünde de O’nu tesbih et! (090 İnsan,076/26) ***

َ Artık Yüzünü Mescid-i Haram ‫ﻮل‬ َ ‫ﻓ‬ Tarafına Çevir َ َ‫ﺟﻬ‬ َ ‫ﻤﺎِء ﻓَﻠ َﻨ ُﻮَﻟﻴ َﻨ‬ َ ِ‫ﺟﻬ‬ َ ‫ﻚ‬ َ َ ‫ﻗَﺪ ْ ﻧ ََﺮى ﺗ‬ ً َ ‫ﻚ ﻗِﺒ ْﻠ‬ ِ ‫ﺠﺪ‬ ْ َ‫ﺿﺎﻫَﺎ ﻓَﻮَل و‬ َ ‫ﺔ ﺗ َْﺮ‬ ْ َ‫ﺐ و‬ َ ‫ﻘﻠ‬ ْ ‫ﻤ‬ ِ ‫ﺴ‬ َ ْ ‫ﺷﻄ َْﺮ اﻟ‬ َ ‫ﻚ ﻓِﻲ اﻟﺴ‬ َ ُ َ ‫ﻢ‬ ‫ﻪ‬ ُ ْ ‫ﺣﻴ‬ َ ‫ﻤﻮ‬ َ ‫ﻦ أوﺗ ُﻮا اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ‬ ُ ُ‫ﻢ ﻓَﻮَﻟﻮا و‬ َ َ‫ﺤَﺮام ِ و‬ َ ْ ‫اﻟ‬ ُ ‫ن أﻧ‬ ُ َ ‫ب ﻟ َﻴ َﻌْﻠ‬ ْ ُ ‫ﺟﻮﻫَﻜ‬ ْ ُ ‫ﻣﺎ ﻛ ُﻨ ْﺘ‬ َ ‫ﺚ‬ َ ‫ﺷﻄ َْﺮه ُ وَإ ِن اﻟﺬ ِﻳ‬ 144 ‫ن‬ ِ ‫ﺤﻖ‬ َ ‫ﻤﻠ ُﻮ‬ َ ْ ‫اﻟ‬ َ ْ‫ﻞ ﻋ َﻤﺎ ﻳ َﻌ‬ ُ ‫ﻣﺎ اﻟﻠ‬ َ َ‫ﻢ و‬ ْ ِ‫ﻦ َرﺑﻬ‬ ٍ ِ‫ﻪ ﺑ ِﻐَﺎﻓ‬ ْ ‫ﻣ‬ Ey Muhammed! Biz senin yüzünü göğe doğru çevirip Yücelerden haber beklediğini görüyoruz. İşte şimdi Seni memnun olacağın bir kıbleye döndürüyoruz. Artık yüzünü Mescid-i Haram tarafına çevir! Ey müslümanlar! Siz de nerede olursanız olun, Namazda yüzlerinizi o tarafa çevirin. Şüphe yok ki ehl-i kitap, onun Rablerinden gelen gerçek olduğunu çok iyi bilirler. Allah, Onların yapmakta olduklarından habersiz değildir.(092 Bakara,002/144) *** َ O Halde Kuşkulananlardan Olma ‫ﻓَﻼ ﺗ َﻜ ُﻮﻧ َﻦ‬ َ ‫ﻦ َرﺑ‬ 147 ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻚ ﻓََﻼ ﺗ َﻜ ُﻮﻧ َﻦ‬ ِ ‫ﺤﻖ‬ َ ْ ‫اﻟ‬ ْ ‫ﻤ‬ ُ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ َ ‫ﻤﺘ َﺮِﻳ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ Gerçek olan, Rabbinden gelendir.

O halde kuşkulananlardan olma!(092 Bakara,002/147) *** َ Namazda Yüzünü Mescid-i Haram’a Çevir ‫ﻮل‬ َ ‫ﻓ‬ َ ‫ﻦ َرﺑ‬ َ َ‫ﺟﻬ‬ َ ‫ﻚ‬ ‫ﻪ‬ َ ‫ﺚ‬ ُ ْ ‫ﺣﻴ‬ ِ ‫ﺤﻖ‬ ِ َ‫و‬ َ ْ ‫ﻪ ﻟ َﻠ‬ َ ْ ‫ﺠﺪ ِ اﻟ‬ ْ َ‫ﺖ ﻓَﻮَل و‬ ْ ‫ﺧَﺮ‬ َ ‫ﻦ‬ ْ ‫ﻤ‬ ِ ‫ﺴ‬ ُ ‫ﻣﺎ اﻟﻠ‬ َ َ‫ﻚ و‬ ُ ‫ﺤَﺮام ِ وَإ ِﻧ‬ َ ْ ‫ﺷﻄ َْﺮ اﻟ‬ َ ‫ﺟ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ ُ 149 ‫ن‬ َ ‫ﻤﻠﻮ‬ َ ْ‫ﻞ ﻋ َﻤﺎ ﺗ َﻌ‬ ٍ ِ‫ﺑ ِﻐَﺎﻓ‬ Nereden yola çıkarsan çık, Namazda yüzünü Mescid-i Haram’a çevir! Bu emir Rabbinden gelen gerçektir. Allah yaptıklarınızdan habersiz değildir.(092 Bakara,002/149) *** َ Namazda Yüzünü Mescid-i Haram’a Çevir ‫ﻮل‬ َ ‫ﻓ‬ َ َ‫ﺟﻬ‬ َ ‫ﻚ‬ ‫ﻢ‬ َ ‫ﺚ‬ ُ ْ ‫ﺣﻴ‬ ُ ْ ‫ﺣﻴ‬ ِ َ‫و‬ ُ ُ‫ﻢ ﻓَﻮَﻟﻮا و‬ َ َ‫ﺤَﺮام ِ و‬ َ ْ ‫ﺠﺪ ِ اﻟ‬ ْ َ‫ﺖ ﻓَﻮَل و‬ ْ ‫ﺧَﺮ‬ َ ‫ﻦ‬ ْ ‫ﻤ‬ ِ ‫ﺴ‬ ْ ُ ‫ﺟﻮﻫَﻜ‬ ْ ُ ‫ﻣﺎ ﻛ ُﻨ ْﺘ‬ َ ‫ﺚ‬ َ ْ ‫ﺷﻄ َْﺮ اﻟ‬ َ ‫ﺟ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﺧ‬ َ ‫ﺨ‬ َ ‫ﺸﻮْﻧ ِﻲ‬ ْ ‫ﻢ وَا‬ ْ َ ‫ﻢ ﻓََﻼ ﺗ‬ ٌ ‫ﺣﺠ‬ ِ ‫ﻤﻮا‬ ُ ‫ﻢ‬ َ ‫ﺷﻄ َْﺮه ُ ﻟ ِﺌ َﻼ ﻳ َﻜ ُﻮ‬ ْ ُ‫ﺸﻮْﻫ‬ ْ ُ‫ﻣﻨ ْﻬ‬ ُ َ ‫ﻦ ﻇ َﻠ‬ ْ ُ ‫س ﻋ َﻠ َﻴ ْﻜ‬ َ ‫ﺔ إ ِﻻ اﻟﺬ ِﻳ‬ ِ ‫ن ﻟ ِﻠﻨﺎ‬ ُ 150 ‫ن‬ َ ‫ﻢ ﺗ َﻬْﺘ َﺪ ُو‬ ْ ُ ‫ﻢ وَﻟ َﻌَﻠﻜ‬ ْ ُ ‫ﻤﺘ ِﻲ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻜ‬ َ ْ‫وَِﻷﺗ ِﻢ ﻧ ِﻌ‬ Resûlüm! Nereden yola çıkarsan çık, Namazda yüzünü Mescid-i Haram’a çevir! Nerede olursanız olunuz, Yüzünüzü o yana çevirin ki, Aralarından haksızlık edenler müstesna, İnsanların aleyhinizde bir delili bulunmasın. Sakın onlardan korkmayın!

Yalnız benden korkun! Böylece size olan nimetimi tamamlayayım da Doğru yolu bulasınız.(092 Bakara,002/150) *** َ Vereceğin Ceza ile َ ‫ﻓ‬ ْ‫ﺸﺮد‬ Destekçilerini de Dağıt ki İbret Alsınlar َ Sen de Onlarla ْ‫ﻓﺎﻧ ْﺒ ِﺬ‬ Yaptığın Ahdi Bozduğunu Kendilerine Bildir َ ‫إ ِن‬ ‫ﻢ ﺛ ُﻢ‬ َ َ ‫ﻦ ﻛ‬ ِ ‫ﺷﺮ اﻟﺪوَاب‬ ِ ‫ت‬ ِ ْ ‫ﻢ َﻻ ﻳ ُﺆ‬ َ ‫ﻣﻨ ُﻮ‬ ْ ُ‫ﻣﻨ ْﻬ‬ َ ْ ‫ﻦ ﻋ َﺎﻫَﺪ‬ ْ ُ‫ﻔُﺮوا ﻓَﻬ‬ َ ‫ اﻟﺬ ِﻳ‬55 ‫ن‬ َ ‫ﻋﻨ ْﺪ َ اﻟﻠﻪِ اﻟﺬ ِﻳ‬ َ َ‫ب ﻓ‬ َ ‫ﻘ‬ َ ْ ‫ ﻓَﺈ ِﻣﺎ ﺗ َﺜ‬56 ‫ن‬ ُ ‫ﻢ َﻻ ﻳ َﺘ‬ ُ ْ ‫ﻳ َﻨ‬ ْ ‫ﺸﺮد‬ َ ْ ‫ﻢ ﻓِﻲ اﻟ‬ َ ‫ﻘﻮ‬ َ ‫ﻀﻮ‬ ُ ‫ﻘ‬ ْ ُ‫ﻔﻨﻬ‬ ْ ُ‫ﻣﺮةٍ وَﻫ‬ َ ‫ﻢ ﻓِﻲ ﻛ ُﻞ‬ ْ ُ‫ن ﻋ َﻬْﺪ َﻫ‬ ِ ‫ﺤْﺮ‬ َ َ َ ْ َ َ َ ‫ﻢ ﻋ َﻠﻰ‬ َ ‫ﺧﻠ‬ َ َ ‫ وَإ ِﻣﺎ ﺗ‬57 ‫ن‬ َ ‫ﻦ‬ ِ ٍ ‫ﻦ ﻗﻮْم‬ ً َ ‫ﺧﻴ َﺎﻧ‬ ِ ‫ﺨﺎﻓﻦ‬ َ ‫ﻢ ﻳ َﺬﻛُﺮو‬ ْ ِ‫ﺔ ﻓﺎﻧ ْﺒ ِﺬ ْ إ ِﻟﻴ ْﻬ‬ ْ ُ‫ﻢ ﻟﻌَﻠﻬ‬ ْ ُ‫ﻔﻬ‬ َ ‫ﻢ‬ ْ ِ‫ﺑ ِﻬ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ َ 58 ‫ﻦ‬ َ ‫ﺤﺐ اﻟ‬ ِ ُ ‫ﻪ ﻻ ﻳ‬ َ َ ‫ﺳﻮَاٍء إ ِن اﻟﻠ‬ َ ‫ﺨﺎﺋ ِﻨ ِﻴ‬ Allah katında, yeryüzündeki canlıların en kötüsü, inkâr edenlerdir. Artık onlar iman etmezler. Onlar, kendileriyle yaptığın antlaşmayı her defasında hiç çekinmeden bozan kimselerdir. Eğer onları savaşta bozguna uğratırsan, Vereceğin ceza ile destekçilerini de dağıt ki ibret alsınlar. Antlaşma yaptığın bir kavmin hainlik yapmasından korkarsan, Sen de onlarla yaptığın ahdi bozduğunu kendilerine bildir! Çünkü Allah, hainleri sevmez.(093 Enfâl,008/55, 56, 57, 58) *** َ Eğer Onlar Barışa Yanaşırlarsa ‫ﺢ‬ ْ َ ‫ﺟﻨ‬ ْ ‫ﻓﺎ‬ Sen de Yanaş

ْ ‫ﻮﻛ‬ ‫ﻞ‬ َ َ ‫وﺗ‬ َ Allah’a Tevekkül Et ْ ‫ﺢ ﻟ َﻬَﺎ وَﺗ َﻮَﻛ‬ 61 ‫ﻢ‬ ِ ‫ﻪ ﻫُﻮَ اﻟﺴ‬ ْ َ ‫ﺟﻨ‬ ْ ‫ﺤﻮا ﻟ ِﻠﺴﻠ ْﻢ ِ ﻓَﺎ‬ ُ َ ‫ﺟﻨ‬ َ ‫ن‬ ْ ِ ‫وَإ‬ ُ ‫ﻤﻴﻊُ اﻟ ْﻌَﻠ ِﻴ‬ ُ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟﻠﻪِ إ ِﻧ‬ Eğer onlar barışa yanaşırlarsa sen de yanaş ve Allah’a tevekkül et! Çünkü O, işitendir, bilendir.(093 Enfâl,008/61) *** َ ‫ﻬﺎ اﻟﻨﺒ ِﻲ‬ َ ‫ ﻳ َﺎأﻳ‬Ey Peygamber Sana Allah Yeter َ َ َ‫ﻦ اﺗﺒ َﻌ‬ َ ُ ‫ﺴﺒ‬ 64 ‫ﻦ‬ ِ ْ ‫ﻤﺆ‬ ِ ‫ﻚ‬ َ ‫ﻳ َﺎأﻳﻬَﺎ اﻟﻨﺒ ِﻲ‬ ْ ‫ﺣ‬ ُ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ َ َ‫ﻪ و‬ ُ ‫ﻚ اﻟﻠ‬ َ ‫ﻣﻨ ِﻴ‬ َ ‫ﻣ‬ ِ ‫ﻣ‬ Ey peygamber! Sana ve Sana uyan müminlere Allah yeter.(093 Enfâl,008/64) *** ‫ض‬ َ Ey Peygamber! Müminleri ِ ‫ﺣﺮ‬ Savaşa Teşvik Et! َ ْ ‫ﻋ‬ ‫ن ﻳ َﻐْﻠ ِﺒ ُﻮا‬ ‫ﻣﻨ ِﻴ‬ ‫ﺣﺮ‬ ِ ‫ﻢ‬ ِ ‫ﻦ‬ ِ ْ ‫ﻦ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟ‬ ِ ْ ‫ﻤﺆ‬ َ ‫ﺻﺎﺑ ُِﺮو‬ َ ‫ﺸُﺮو‬ ْ ِ ‫ل إ‬ َ ‫ﻳ َﺎأﻳﻬَﺎ اﻟﻨﺒ ِﻲ‬ َْ ُ ‫ﻣﻨ ْﻜ‬ ُ ْ ‫ض اﻟ‬ َ ‫ن‬ ِ ‫ﻘﺘ َﺎ‬ ْ ُ ‫ن ﻳ َﻜ‬ َ ِ 65 ‫ن‬ َ ‫ﻔ‬ ْ َ ‫م َﻻ ﻳ‬ َ َ ‫ﻦ ﻛ‬ ً ْ ‫ﺔ ﻳ َﻐْﻠ ِﺒ ُﻮا أ َﻟ‬ ٌ َ ‫ﻣﺎﺋ‬ ِ ‫ﻔﺎ‬ ِ ‫ﻢ‬ ِ ‫ﻦ‬ ِ َ ‫ﻘﻬُﻮ‬ ْ ِ ‫ﻦ وَإ‬ ٌ ْ‫ﻢ ﻗَﻮ‬ ْ ُ‫ﻔُﺮوا ﺑ ِﺄﻧﻬ‬ ْ ُ ‫ﻣﻨ ْﻜ‬ َ ‫ﻦ اﻟﺬ ِﻳ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ ُ ‫ن ﻳ َﻜ‬ ِ ْ ‫ﻣﺎﺋ َﺘ َﻴ‬ Ey Peygamber! Müminleri savaşa teşvik et! Eğer sizden sabırlı yirmi kişi bulunursa, İki yüz kâfire galip gelirler. Eğer sizden yüz kişi olursa, Kâfirlerden bin kişiye galip gelirler.

Çünkü onlar anlamayan bir topluluktur.(093 Enfâl,008/65) *** َ Öyle ise Şüphecilerden Olma! ‫ﻦ‬ ْ ُ ‫ﻓَﻼ ﺗ َﻜ‬ َ ‫ب ﺛ ُﻢ ﻗَﺎ‬ َ َ ‫ﻣﺜ‬ 59 ‫ن‬ َ َ ‫ﺧﻠ‬ َ ‫م‬ ِ ‫ﺴﻰ‬ ِ ‫ﻞ‬ ِ ‫ﻪ‬ ُ ‫ﻦ ﻓَﻴ َﻜ ُﻮ‬ َ َ ‫ﻞ َءاد‬ َ ‫ﻋﻴ‬ ُ َ ‫ل ﻟ‬ ُ ‫ﻘ‬ َ َ ‫ﻋﻨ ْﺪ َ اﻟﻠﻪِ ﻛ‬ َ ‫إ ِن‬ ٍ ‫ﻦ ﺗ َُﺮا‬ ِ َ ‫ﻤﺜ‬ ْ ُ ‫ﻪ ﻛ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ َ ُ َ ‫ﺟﺎَء‬ َ ‫ﺣﺎﺟ‬ َ ‫ﻦ َرﺑ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﻤﺘ َﺮِﻳ‬ ‫ﻣ‬ ‫ﻚ ﻓَﻼ ﺗ َﻜ‬ ‫ﻣ‬ ِ ‫ك‬ ِ ِ‫ﻚ ﻓِﻴﻪ‬ ِ ‫ﻦ‬ ِ ‫ﺤﻖ‬ َ ‫ﻣﺎ‬ َ ‫ﻦ‬ َ ْ ‫اﻟ‬ َ ِ ‫ﻦ ﺑ َﻌْﺪ‬ َ َ‫ ﻓ‬60 ‫ﻦ‬ ْ ‫ﻤ‬ ُ ‫ﻦ اﻟ‬ َ ‫ﻣ‬ َْ ‫ﻣ‬ ْ َ َ ْ ْ َ َ ْ ِ‫ﻢ ﺛ ُﻢ ﻧ َﺒ ْﺘ َﻬ‬ ْ ‫ﻘ‬ ‫ﻞ‬ ُ ْ ‫ﺴﻨ َﺎ وَأﻧ‬ ُ ْ ‫ﻢ وَأ َﻧ‬ ُ َ‫اﻟ ْﻌِﻠ ْﻢ ِ ﻓ‬ َ ‫ﻔ‬ َ ‫ﻔ‬ َ ِ ‫ﺴﺎَءﻧ َﺎ وَﻧ‬ َ ِ ‫ﻢ وَﻧ‬ ْ ُ ‫ﺴﻜ‬ ْ ُ ‫ﺴﺎَءﻛ‬ ْ ُ ‫ﻞ ﺗ َﻌَﺎﻟ َﻮْا ﻧ َﺪ ْع ُ أﺑ ْﻨ َﺎَءﻧ َﺎ وَأﺑ ْﻨ َﺎَءﻛ‬ ْ َ ‫ﺠﻌ‬ 61 ‫ﻦ‬ َ َ ‫ﻞ ﻟ َﻌْﻨ‬ ْ َ ‫ﻓَﻨ‬ َ ‫ﺔ اﻟﻠﻪِ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟ ْﻜ َﺎذ ِﺑ ِﻴ‬ Allah katında yaratılışları bakımından İsa’nın durumu, Âdem’in durumu gibidir: Onu topraktan yarattı. Sonra ona “ol” dedi. O da hemen oluverdi. Gerçek, Rabbinden gelendir. Öyle ise şüphecilerden olma! Sana gerçek bilgi geldikten sonra, kim bu konuda seninle tartışacak olursa De ki: “Gelin, oğullarımızı ve oğullarınızı, Kadınlarımızı ve kadınlarınızı çağıralım. Biz de siz de toplanalım. Sonra “Allah’ın laneti aramızdan yalan söyleyenlerin üstüne olsun” diye gönülden dua edelim.”(094 Âl-i İmrân,003/59, 60, 61) *** َ Şu Halde Onları Affet! ‫ﻒ‬ ْ ‫ﻓﺎ‬ ُ ‫ﻋ‬ ‫ﻔْﺮ‬ ْ َ ‫ﺳﺘ‬ ِ ‫ﻐ‬ ْ ‫وا‬ َ Bağışlanmaları için Dua Et! َ ‫و‬ ‫ﻢ‬ ُ ‫وْر‬ ْ ‫ﻫ‬ َ Onlara Danış! ِ ‫ﺷﺎ‬

َ Allah’a Dayanıp Güven! ْ ‫ﻮﻛ‬ ‫ﻞ‬ َ َ ‫ﻓﺘ‬ َ ‫ﺖ ﻓَﻈﺎ ﻏ َﻠ ِﻴ‬ َ ِ ‫ﺣﻮْﻟ‬ ‫ﻒ‬ َ ْ ‫ﺐ َﻻﻧ‬ َ ْ ‫ﻆ اﻟ‬ ُ ْ ‫ﻚ ﻓَﺎﻋ‬ ِ ‫ﻔﻀﻮا‬ ِ ٍ‫ﻤﺔ‬ َ ‫ﻦ‬ ْ ‫ﻤﺎ َر‬ َ ْ ‫ﻢ وَﻟ َﻮْ ﻛ ُﻨ‬ ْ ُ‫ﺖ ﻟ َﻬ‬ َ ْ ‫ﻦ اﻟﻠﻪِ ﻟ ِﻨ‬ َ ‫ﺣ‬ َ ِ ‫ﻓَﺒ‬ ِ ْ ‫ﻘﻠ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻣ‬ َ ْ ‫ﺖ ﻓَﺘ َﻮَﻛ‬ َ َ‫ﻢ و‬ ‫ﺤﺐ‬ ِ ُ ‫ﻪ ﻳ‬ ِ ْ‫ﺳﺘ َﻐ‬ ْ ‫ﻢ وَا‬ َ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟﻠﻪِ إ ِن اﻟﻠ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣﺮِ ﻓَﺈ ِذ َا ﻋ ََﺰ‬ ْ ‫ﻢ ﻓِﻲ اْﻷ‬ ْ ُ‫ﺷﺎوِْرﻫ‬ ْ ُ‫ﻔْﺮ ﻟ َﻬ‬ ْ ُ‫ﻋ َﻨ ْﻬ‬ ْ 159 ‫ﻦ‬ ُ ‫اﻟ‬ َ ‫ﻤﺘ َﻮَﻛﻠ ِﻴ‬ Allah’ın rahmeti ile onlara yumuşak davrandın! Şayet kaba, katı yürekli olsaydın Hiç şüphesiz, etrafından dağılıp giderlerdi. Şu halde onları affet! Bağışlanmaları için dua et! Onlara danış! Karar verdiğin zaman da artık, Allah’a dayanıp güven! Allah, kendisine dayanıp güvenenleri sever.(094 Âl-i İmrân,003/159) *** َ ْ ‫ﺤُﺰﻧ‬ ‫ﻚ‬ ْ َ ‫وَﻻ ﻳ‬ َ İnkârda Yarışanlar Sana Kaygı Vermesin! َ ‫ﺷﻴﺌ ًﺎ ﻳﺮﻳﺪ اﻟﻠ‬ َ ْ ‫ﺤُﺰﻧ‬ َ َ ‫ﺠﻌ‬ ‫ﻞ‬ ْ ُ ‫ن ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ‬ ْ َ ‫ﻪ أﻻ ﻳ‬ ُ ِ ُ ْ َ ‫ﻪ‬ ُ َ ‫ﻦ ﻳ‬ َ ‫ﺴﺎرِﻋ ُﻮ‬ ْ َ ‫وََﻻ ﻳ‬ َ ُ ‫ﻦ ﻳ‬ ُ َ ‫ﻀﺮوا اﻟﻠ‬ ْ ُ‫ﻔﺮِ إ ِﻧﻬ‬ ْ َ ‫ﻢ ﻟ‬ َ ‫ﻚ اﻟﺬ ِﻳ‬ 176 ‫ﻢ‬ ِ ‫ﺣﻈﺎ ﻓِﻲ اْﻵ‬ ٌ ‫ﻢ ﻋ َﺬ َا‬ َ ‫ﻢ‬ ٌ ‫ب ﻋ َﻈ ِﻴ‬ ْ ُ‫ﺧَﺮةِ وَﻟ َﻬ‬ ْ ُ‫ﻟ َﻬ‬ Resûlüm! İnkârda yarışanlar sana kaygı vermesin! Çünkü onlar, Allah’a hiçbir zarar veremezler. Allah onlara, ahiretten yana bir nasip vermemek istiyor. Onlar için çok büyük bir azap vardır.(094 Âl-i İmrân, 003/176)

*** َ ‫ﻐﺮﻧ‬ ‫ﻚ‬ ُ َ ‫ َﻻ ﻳ‬İnkârcıların Refah İçinde, Diyar Diyar Dolaşması Sakın Seni Aldatmasın! ْ ‫ﻞ ﺛ ُﻢ‬ َ ‫َﻻ ﻳ َﻐُﺮﻧ‬ ٌ ‫ﻣﺘ َﺎع ٌ ﻗَﻠ ِﻴ‬ ‫ﺲ‬ َ َ ‫ﻦ ﻛ‬ َ َ ‫ﻚ ﺗ‬ َ ‫ﻢ‬ ُ ‫ﻘﻠ‬ ُ ‫ﺟﻬَﻨ‬ ْ ُ‫ﻣﺄوَاﻫ‬ َ َ 196 ِ ‫ﻔُﺮوا ﻓِﻲ اﻟ ْﺒ َِﻼد‬ َ ْ ‫ﻢ وَﺑ ِﺌ‬ َ ‫ﺐ اﻟﺬ ِﻳ‬ 197 ُ ‫ﻤﻬَﺎد‬ ِ ْ ‫اﻟ‬ İnkârcıların refah içinde, diyar diyar dolaşması Sakın seni aldatmasın! Onların bu refahı çok az bir yararlanmadır. Sonra barınakları cehennemdir. Orası ne kötü bir yataktır.(094 Âl-i İmrân, 003/196) *** ‫ﻖ‬ ِ ‫ اﺗ‬Ey Peygamber! Allah’tan Kork! َ َ Kâfirlere ve Münafıklara, Boyun ‫ﻊ‬ ِ ِ‫وﻻ ﺗ ُﻄ‬ Eğme! َ 1 ‫ﻤﺎ‬ ِ ِ‫ﻤﻨ َﺎﻓ‬ َ ‫ﻤﺎ‬ َ ‫ﻪ ﻛ َﺎ‬ ً ‫ﺣﻜ ِﻴ‬ ً ‫ن ﻋ َﻠ ِﻴ‬ َ ‫ﻦ إ ِن اﻟﻠ‬ ُ ْ ‫ﻦ وَاﻟ‬ َ ‫ﻖ اﻟﻠ‬ َ ‫ﻘﻴ‬ َ ‫ﻪ وََﻻ ﺗ ُﻄ ِِﻊ اﻟ ْﻜ َﺎﻓِﺮِﻳ‬ ِ ‫ﻳ َﺎأﻳﻬَﺎ اﻟﻨﺒ ِﻲ اﺗ‬ Ey Peygamber! Allah’tan kork! Kâfirlere ve Münafıklara, Boyun eğme! Elbette Allah her şeyi bilmekte ve Yerli yerince yapmaktadır.(097 Ahzâb,033/001)

*** ‫ﻊ‬ ْ ِ ‫واﺗﺒ‬ َ Rabbinden Sana Vahyedilene Uy! ْ ‫ﻮﻛ‬ ‫ﻞ‬ َ َ ‫وﺗ‬ َ Allah’a Güven! َ ‫ﻦ َرﺑ‬ َ ْ ‫ﺣﻰ إ ِﻟ َﻴ‬ ْ ‫ وَﺗ َﻮَﻛ‬2 ‫ﺧﺒ ِﻴًﺮا‬ َ ‫ن‬ ِ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟﻠﻪ‬ ِ ‫ﻚ‬ َ ‫ﻤﻠ ُﻮ‬ َ ‫ﻪ ﻛ َﺎ‬ َ ‫ﻣﺎ ﻳ ُﻮ‬ َ ْ‫ﻤﺎ ﺗ َﻌ‬ َ ِ ‫ن ﺑ‬ َ ‫ﻚ إ ِن اﻟﻠ‬ َ ْ‫وَاﺗﺒ ِﻊ‬ ْ ‫ﻣ‬ ً 3 ‫ﻔﻰ ﺑ ِﺎﻟﻠﻪِ وَﻛ ِﻴﻼ‬ َ َ ‫وَﻛ‬ Rabbinden sana vahyedilene uy! Allah, bütün yaptıklarınızdan haberdardır. Allah’a güven! Vekîl olarak Allah yeter.(097 Ahzâb,033/002, 003) *** ‫ﺮ‬ َ Müminlere Müjde Ver! ِ ‫وﺑ َﺸ‬ َ َ Kâfirlere ve Münafıklara Boyun ‫ﻊ‬ ِ ِ‫وﻻ ﺗ ُﻄ‬ Eğme! ‫ع‬ ْ َ‫ود‬ َ Onların Eziyetlerine Aldırma! ْ ‫ﻮﻛ‬ ‫ﻞ‬ َ َ ‫وﺗ‬ َ Allah’a Güven! َ َ َ ‫ﺳﻠ ْﻨ َﺎ‬ َ ‫ك‬ ‫ﺟﺎ‬ ِ ‫ وَد َا‬45 ‫ﻣﺒ َﺸًﺮا وَﻧ َﺬ ِﻳًﺮا‬ ِ َ‫ﻋﻴ ًﺎ إ ِﻟ َﻰ اﻟﻠﻪِ ﺑ ِﺈ ِذ ْﻧ ِﻪِ و‬ ً ‫ﺳَﺮا‬ َ ‫ﻳ َﺎأﻳﻬَﺎ اﻟﻨﺒ ِﻲ إ ِﻧﺎ أْر‬ ُ َ‫ﺷﺎﻫ ِﺪ ًا َو‬ ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻢ‬ ِ ْ ‫ﻤﺆ‬ ْ َ‫ﻦ اﻟﻠﻪِ ﻓ‬ ْ ُ‫ﻦ ﺑ ِﺄن ﻟ َﻬ‬ ُ ْ ‫ وَﺑ َﺸﺮِ اﻟ‬46 ‫ﻣﻨ ِﻴًﺮا‬ ُ َ ‫ وََﻻ ﺗ ُﻄ ِِﻊ اﻟ ْﻜ َﺎﻓِﺮِﻳ‬47 ‫ﻀًﻼ ﻛ َﺒ ِﻴًﺮا‬ َ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻣﻨ ِﻴ‬ َ ْ ْ ‫ﻢ وَﺗ َﻮَﻛ‬ َ 48 ‫ﻔﻰ ﺑ ِﺎﻟﻠﻪِ وَﻛ ِﻴًﻼ‬ َ َ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟﻠﻪِ وَﻛ‬ ‫ﻫ‬ ‫ا‬ ‫ذ‬ ‫أ‬ ‫ع‬ ‫د‬ ‫و‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻘ‬ ‫ﻓ‬ ‫ﺎ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫و‬ ْ ُ ِ ِ َ َ ْ ُ َ َ َ Ey Peygamber! Biz seni bir şahit, bir müjdeleyici, bir uyarıcı ve Allah’ın izniyle onun yoluna çağıran bir davetçi ve Aydınlatıcı bir kandil olarak gönderdik.

Allah’ın lütfuna ereceklerini Müminlere müjdele! Kâfirlere ve Münafıklara boyun eğme! Onların eziyetlerine aldırma! Allah’a güven! Vekîl ve destek olarak Allah yeter.(097 Ahzâb,033/45, 46, 47, 48) *** ‫ﺮ‬ ِ ‫ ﺑ َﺸ‬Münafıklara, Acı Bir Azap Olduğunu Müjdele! ‫ﻢ‬ ْ ُ ‫ﻔُﺮوا ﺛ ُﻢ اْزد َاد ُوا ﻛ‬ َ َ ‫ﻣﻨ ُﻮا ﺛ ُﻢ ﻛ‬ َ َ ‫ﻣﻨ ُﻮا ﺛ ُﻢ ﻛ‬ ِ ْ‫ﻪ ﻟ ِﻴ َﻐ‬ ْ ُ‫ﻔَﺮ ﻟ َﻬ‬ ُ ‫ﻦ اﻟﻠ‬ ْ َ ‫ﻔًﺮا ﻟ‬ َ ‫ﻔُﺮوا ﺛ ُﻢ َءا‬ َ ‫ﻦ َءا‬ َ ‫إ ِن اﻟﺬ ِﻳ‬ ِ ُ ‫ﻢ ﻳ َﻜ‬ َ َ َ ْ ً ‫ن‬ ِ ‫ﻦ ﻳ َﺘ‬ ِ ِ‫ﻤﻨ َﺎﻓ‬ َ ‫ﺨﺬ ُو‬ َ ‫ﻢ‬ ً ‫ﻢ ﻋ َﺬ َاﺑ ًﺎ أﻟ ِﻴ‬ ْ ُ‫ﻦ ﺑ ِﺄن ﻟﻬ‬ ُ ‫ ﺑ َﺸﺮِ اﻟ‬137 ‫ﺳﺒ ِﻴﻼ‬ ْ ُ‫وََﻻ ﻟ ِﻴ َﻬْﺪ ِﻳ َﻬ‬ َ ‫ اﻟﺬ ِﻳ‬138 ‫ﻤﺎ‬ َ ‫ﻘﻴ‬ َ َ ‫ﻤﻴﻌًﺎ‬ ِ ‫ن‬ ِ ‫ﺟ‬ ِ ْ ‫ﻤﺆ‬ ِ ‫ﻦ أوْﻟ ِﻴ َﺎَء‬ َ ِ‫ﻢ اﻟ ْﻌِﺰة َ ﻓَﺈ ِن اﻟ ْﻌِﺰة َ ﻟ ِﻠﻪ‬ َ ‫ﻦ أﻳ َﺒ ْﺘ َﻐُﻮ‬ ُ ُ‫ﻋﻨ ْﺪ َﻫ‬ ُ ْ ‫ن اﻟ‬ ِ ‫ﻦ د ُو‬ َ ‫ﻣﻨ ِﻴ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫اﻟ ْﻜ َﺎﻓِﺮِﻳ‬ 139 İman ettikten sonra inkâr eden, Sonra inanıp tekrar inkâr eden, Sonra da inkârlarında aşırı gidenler var ya; Allah onları ne bağışlayacak, ne de doğru yola iletecektir. Münafıklara, acı bir azap olduğunu müjdele! Onlar, müslümanları bırakıp kâfirleri dost edinen kimselerdir. Onların yanında şeref ve itibar mı arıyorlar? Hâlbuki izzet ve şerefin tamamı Allah katındadır.(098 Nisâ,004/137, 138, 139) ***

َ Onlara Aldırma! ‫ض‬ ْ َ ‫ﻓﺄ‬ ْ ‫ﺮ‬ ِ ‫ﻋ‬ ‫ﻢ‬ ِ ‫و‬ ُ ْ‫ﻋﻈ‬ ْ ‫ﻬ‬ َ Kendilerine Öğüt Ver! َ َ ْ ‫ن ﻋ َﻨ‬ َ ‫ﻣﺎ أ َﻧ َْﺰ‬ َ ‫وَإ ِذ َا ﻗِﻴ‬ ‫ﻚ‬ ِ ِ‫ﻤﻨ َﺎﻓ‬ َ ‫ﺼﺪو‬ ُ ‫ﻪ وَإ ِﻟ َﻰ اﻟﺮ‬ ُ ْ ‫ﺖ اﻟ‬ َ ْ ‫ل َرأﻳ‬ ُ ‫ل اﻟﻠ‬ َ ‫ﻢ ﺗ َﻌَﺎﻟ َﻮْا إ ِﻟ َﻰ‬ ْ ُ‫ﻞ ﻟ َﻬ‬ ُ َ ‫ﻦ ﻳ‬ َِ ‫ﺳﻮ‬ َ ‫ﻘﻴ‬ َ َ ‫ﺟﺎُءو‬ ُ ِ ‫ﺤﻠ‬ ٌ َ ‫ﺼﻴﺒ‬ َ ْ ‫ ﻓَﻜ َﻴ‬61 ‫ﺻﺪ ُود ًا‬ ِ‫ن ﺑ ِﺎﻟﻠﻪ‬ ِ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻔﻮ‬ ْ َ ‫ك ﻳ‬ َ ‫ﻢ ﺛ ُﻢ‬ ْ ِ‫ﺖ أﻳ ْﺪ ِﻳﻬ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻤﺎ ﻗَﺪ‬ َ ِ ‫ﺔ ﺑ‬ ُ ‫ﻢ‬ ْ ُ‫ﺻﺎﺑ َﺘ ْﻬ‬ َ ‫ﻒ إ ِذ َا أ‬ ُ َ ُ َ ُ َ َ َ َ ُ ‫ض‬ ً ‫ﺴﺎﻧ ًﺎ وَﺗ َﻮْﻓِﻴ‬ ْ ِ ‫ن أَرد ْﻧ َﺎ إ ِﻻ إ‬ ْ ِ‫إ‬ َ ‫ﺣ‬ ْ ِ‫ﻣﺎ ﻓِﻲ ﻗﻠﻮﺑ ِﻬ‬ َ ‫ﻪ‬ ُ ‫ﻢ اﻟﻠ‬ ُ ‫ﻦ ﻳ َﻌْﻠ‬ ْ ِ‫ﻢ ﻓﺄﻋ ْﺮ‬ َ ‫ أوﻟﺌ ِﻚ اﻟﺬ ِﻳ‬62 ‫ﻘﺎ‬ َ ً َ ْ َ ُ ْ 63 ‫ﻢ ﻗﻮْﻻ ﺑ َﻠ ِﻴﻐًﺎ‬ ُ ْ ‫ﻢ ﻓِﻲ أﻧ‬ ِ َ‫ﻢ و‬ ِ ‫ﻔ‬ ْ ِ‫ﺴﻬ‬ ْ ُ‫ﻢ وَﻗﻞ ﻟﻬ‬ ْ ُ‫ﻋﻈﻬ‬ ْ ُ‫ﻋ َﻨ ْﻬ‬ Onlara; Allah’ın indirdiği Kitab’a ve Resûl’e gelin denildiği zaman, Münafıkların senden iyice uzaklaştıklarını görürsün. Elleriyle yaptıkları yüzünden başlarına bir felâket gelince hemen, Biz yalnızca iyilik etmek ve arayı bulmak istedik, diye yemin ederek sana nasıl gelirler! Onlar Allah’ın, kalplerindekini bildiği kimselerdir; Onlara aldırma! Kendilerine öğüt ver! Ve Onlara, kendileri hakkında tesirli söz Söyle!(098 Nisâ,004/061, 062, 063) *** َ Onlara Aldırma! ‫ض‬ ْ َ ‫ﻓﺄ‬ ْ ‫ﺮ‬ ِ ‫ﻋ‬ ْ ‫ﻮﻛ‬ ‫ﻞ‬ َ َ ‫وﺗ‬ َ Allah’a Dayan! َ َ َ َ‫ل ﻓ‬ َ ‫ﺳﻠ ْﻨ َﺎ‬ َ ‫ﺳﻮ‬ 80 ‫ﻔﻴﻈ ًﺎ‬ ِ ‫ﺣ‬ َ ‫ﻢ‬ َ ‫ﻤﺎ أْر‬ ُ ‫ﻦ ﻳ ُﻄ ِِﻊ اﻟﺮ‬ ْ ِ‫ك ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬ‬ َ َ‫ﻦ ﺗ َﻮَﻟﻰ ﻓ‬ َ َ‫ﻪ و‬ َ ‫ﻘﺪ ْ أﻃ َﺎع َ اﻟﻠ‬ َ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ َ ْ َ ُ ‫ﻘﻮ‬ ‫ﻣﺎ‬ ُ َ ‫ﻢ ﻏ َﻴ َْﺮ اﻟﺬ ِي ﺗ‬ َ ِ ‫ﺖ ﻃﺎﺋ‬ ُ َ ‫وَﻳ‬ ِ ‫ﻦ‬ ٌ ‫ﻔ‬ ٌ َ ‫ن ﻃﺎﻋ‬ ِ ‫ﺔ‬ ِ ‫ﺔ ﻓَﺈ ِذ َا ﺑ ََﺮُزوا‬ ُ ُ ‫ﻪ ﻳ َﻜﺘ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ َ ‫ﺐ‬ ُ ‫ل وَاﻟﻠ‬ ْ ُ‫ﻣﻨ ْﻬ‬ َ ‫ﻋﻨ َ ْﺪ ِك ﺑ َﻴ‬ ْ ‫ﻣ‬ ً َ ْ ‫ﻢ وَﺗ َﻮَﻛ‬ 81 ‫ﻔﻰ ﺑ ِﺎﻟﻠﻪِ وَﻛ ِﻴﻼ‬ َ َ ‫ﻞ ﻋ َﻠﻰ اﻟﻠﻪِ وَﻛ‬ َ ‫ﻳ ُﺒ َﻴﺘ ُﻮ‬ ْ ُ‫ض ﻋ َﻨ ْﻬ‬ ْ ِ‫ن ﻓَﺄﻋ ْﺮ‬

Kim peygambere itaat ederse, Allah’a itaat etmiş olur. Kim de yüz çevirirse bilsin ki biz seni onlara bekçi göndermedik. “Baş üstüne” deyip yanından ayrılınca, Gizlice başka şeyler kuranlara, Sen onlara aldırma ve Allah’a dayan! Sana vekil olarak Allah yeter.(098 Nisâ, 004/80, 81) *** َ ‫ﻓ‬ َ Artık Allah Yolunda Savaş! ْ ِ ‫ﻘﺎﺗ‬ ‫ﻞ‬ ‫ض‬ َ ‫و‬ َ Müminleri De Savaşa Teşvik Et! ِ ‫ﺣﺮ‬ ْ َ ‫ﻚ وﺣﺮض اﻟ ْﻤﺆ ْﻣﻨ ِﻴﻦ ﻋ َﺴﻰ اﻟﻠ‬ ْ ِ ‫ﻘﺎﺗ‬ ‫س‬ ْ َ ‫ﻒ إ ِﻻ ﻧ‬ َ َ‫ﻓ‬ ُ ‫ﻞ اﻟﻠﻪِ َﻻ ﺗ ُﻜ َﻠ‬ ْ ‫ﻪ أ‬ َ َ َ ‫ﺴ‬ َ َ ‫ﻔ‬ َ ‫ﻞ ﻓِﻲ‬ ُ َ ‫ن ﻳ َﻜ ُﻒ ﺑ َﺄ‬ ِ ‫ﺳﺒ ِﻴ‬ َ ِ ُ ِ ْ َ َ َ‫ﻪ‬ ً ُ َ َ ْ‫ﻔﻊ‬ ْ َ ‫ﻦ ﻳ‬ َ ‫ﺳﺎ وَأ‬ َ ‫ﻪ أ‬ َ ‫ﺷ‬ َ ‫ﺸ‬ َ ‫ﻦ ﻛ‬ ً َ ‫ﺴﻨ‬ ً َ ‫ﻔﺎﻋ‬ َ ‫ﺔ‬ َ ‫ﺣ‬ ً ‫ﺷﺪ ﺑ َﺄ‬ ُ ‫ﻦ ﻟ‬ َ 84 ‫ﺷﺪ ﺗ َﻨ ْﻜ ِﻴﻼ‬ ُ ‫ﻔُﺮوا وَاﻟﻠ‬ ْ ‫ﺔ ﻳ َﻜ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫اﻟﺬ ِﻳ‬ َ َ ٌ ‫ﻔ‬ َ ‫ﻪ ﻋ َﻠﻰ ﻛ ُﻞ‬ َ ْ‫ﻔﻊ‬ ْ َ ‫ﻦ ﻳ‬ ‫ﻲٍء‬ ْ ِ ‫ﻪ ﻛ‬ َ ‫ﺷ‬ َ ‫ﺸ‬ ً َ ‫ﺳﻴﺌ‬ ً َ ‫ﻔﺎﻋ‬ ِ ‫ﻞ‬ ِ ‫ﺐ‬ ِ َ‫ﻧ‬ َ ‫ﻣﻨ ْﻬَﺎ وَﻛ َﺎ‬ ٌ ‫ﺼﻴ‬ َ ‫ﺔ‬ ُ ‫ن اﻟﻠ‬ ُ ‫ﻦ ﻟ‬ َ َ‫ﻣﻨ ْﻬَﺎ و‬ ْ ‫ﺷ‬ ْ ُ ‫ﺔ ﻳ َ َﻜ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ن ﻋ َﻠ َﻰ ﻛ ُﻞ‬ ِ َ ‫ﻢ ﺑ ِﺘ‬ ِ ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻪ ﻛ َﺎ‬ ْ ‫ﺤﻴﻮا ﺑ ِﺄ‬ َ َ‫ﺤﻴﺔٍ ﻓ‬ ُ ‫ وَإ ِذ َا‬85 ‫ﻘﻴﺘ ًﺎ‬ َ ‫ﺣ‬ َ ‫ﻣﻨ ْﻬَﺎ أوْ ُردوﻫَﺎ إ ِن اﻟﻠ‬ ْ ُ ‫ﺣﻴﻴﺘ‬ ُ َ ‫ﺴ‬ َ 86 ‫ﺴﻴﺒ ًﺎ‬ ‫ﺣ‬ ٍ ‫ء‬ ‫ﻲ‬ ‫ﺷ‬ ِ َ ْ Artık Allah yolunda savaş! Sen, başkasından sorumlu tutulmazsın. Müminleri de teşvik et! Umulur ki Allah, kâfirlerin gücünü kırar. Allah’ın gücü daha çetin ve cezası daha şiddetlidir. Kim iyi/güzel bir işe aracılık ederse, ona o işin sevabından bir pay vardır. Kim de kötü/çirkin bir işe aracılık ederse ona da o kötülükten bir pay vardır.

Allah’ın her şeye gücü yeter. Size selâm verildiği zaman, Ondan daha güzeliyle veya aynı selamla karşılık verin. Allah her şeyin hesabını gereği gibi yapandır.(098 Nisâ,004/84, 85, 86) *** ‫ﻦ‬ ْ ُ ‫وَﻻ ﺗ َﻜ‬ َ Hainlerden Taraf Olma! ‫ﺮ‬ ْ َ ‫ﺳﺘ‬ ِ ‫ﻐ‬ ْ ‫وا‬ َ Allah’tan Mağfiret İste! ِ ‫ﻔ‬ ْ ‫ﺠﺎِد‬ ‫ل‬ َ ُ ‫وَﻻ ﺗ‬ َ Kendilerine Hıyanet Edenleri Savunma! َ ‫ﻤﺎ أ ََرا‬ َ ْ ‫إ ِﻧﺎ أ َﻧ َْﺰﻟ ْﻨ َﺎ إ ِﻟ َﻴ‬ ‫ﻤﺎ‬ َ ‫ﻦ‬ َ ْ ‫ﻦ ﻟ ِﻠ‬ ِ ‫ﺧ‬ ْ َ ‫ﺤﻖ ﻟ ِﺘ‬ َ ْ ‫ب ﺑ ِﺎﻟ‬ َ ‫ﻚ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ‬ ً ‫ﺼﻴ‬ ُ ‫ك اﻟﻠ‬ َ ِ ‫س ﺑ‬ َ ُ ‫ﺤﻜ‬ َ ‫ﺨﺎﺋ ِﻨ ِﻴ‬ ْ ُ ‫ﻪ وََﻻ ﺗ َﻜ‬ َ ْ ‫ﻢ ﺑ َﻴ‬ ِ ‫ﻦ اﻟﻨﺎ‬ ْ ِ ‫ﺠﺎد‬ ‫ﻦ‬ ُ َ ‫ن ﻏ‬ ِ ‫ﻔﻮًرا َر‬ ِ ْ‫ﺳﺘ َﻐ‬ َ ُ ‫ وََﻻ ﺗ‬106 ‫ﻤﺎ‬ َ ‫ﻪ ﻛ َﺎ‬ ْ ‫ وَا‬105 ً ‫ﺣﻴ‬ َ ‫ﻪ إ ِن اﻟﻠ‬ َ ‫ﻔﺮِ اﻟﻠ‬ َ ‫ﻦ اﻟﺬ ِﻳ‬ ِ َ ‫ل ﻋ‬ َ َ َ ‫س‬ ُ ‫ﺨ‬ ُ ْ ‫ن أ َﻧ‬ ْ َ ‫ﺴﺘ‬ َ ‫ن‬ ْ َ‫ﻳ‬ ِ ُ ‫ﻪ ﻻ ﻳ‬ ِ ‫ن‬ َ ‫ﻔﻮ‬ َ ‫ﻦ ﻛﺎ‬ َ ‫ﺨﺘ َﺎﻧ ُﻮ‬ ْ َ ‫ ﻳ‬107 ‫ﻤﺎ‬ َ ‫ﻔ‬ ً ‫ﺧﻮاﻧ ًﺎ أﺛ ِﻴ‬ َ ‫ﺤﺐ‬ َ ‫ﻢ إ ِن اﻟﻠ‬ ْ ُ‫ﺴﻬ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ ِ ‫ﻦ اﻟﻨﺎ‬ ْ َ َ ‫ﻤﺎ‬ َ ‫ﻦ اﻟ‬ ُ ‫ﺨ‬ ْ َ ‫ﺴﺘ‬ ِ ‫ﺿﻰ‬ ِ ‫ن‬ َ ‫ل وَﻛ َﺎ‬ َ ‫ﻣﺎ ﻻ ﻳ َْﺮ‬ َ ‫ﻢ إ ِذ ْ ﻳ ُﺒ َﻴﺘ ُﻮ‬ َ ‫ﻔﻮ‬ ْ َ ‫وَﻻ ﻳ‬ َ ِ ‫ﻪ ﺑ‬ ُ ‫ن اﻟﻠ‬ َ ‫ن‬ ْ ُ‫ﻣﻌَﻬ‬ َ َ‫ﻦ اﻟﻠﻪِ وَﻫُﻮ‬ ِ ْ‫ﻘﻮ‬ َ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻣ‬ 108 ‫ﺤﻴﻄ ًﺎ‬ ِ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻤﻠ ُﻮ‬ ُ ‫ن‬ َ ْ‫ﻳ َﻌ‬ Allah’ın sana gösterdiği şekilde İnsanlar arasında hükmedesin diye, Sana Kitab’ı indirdik, Hainlerden taraf olma ve Allah’tan mağfiret iste! Çünkü Allah, çok esirgeyicidir. Kendilerine hıyanet edenleri savunma! Çünkü Allah hain ve günahkârları sevmez. Bunlar, insanlardan gizlenirler de Allah’tan gizlenmezler.

Hâlbuki Allah, razı olmayacağı sözleri geceleyin kurarlarken onları görüyordu. Allah onların yaptıklarının hepsini bilmektedir.(098 Nisâ,004/105, 106, 107, 108) *** َ Bil Ki, Allah’tan Başka İlâh ‫ﻢ‬ ْ ‫ﻓﺎ‬ ْ َ ‫ﻋﻠ‬ Yoktur! ‫ﺮ‬ ْ َ ‫ﺳﺘ‬ ِ ‫ﻐ‬ ْ ‫وا‬ َ Allah’tan Mağfiret İste! ِ ‫ﻔ‬ َ َ ‫ﻓَﺎﻋ ْﻠ‬ َ ِ ‫ﻔْﺮ ﻟ ِﺬ َﻧ ْﺒ‬ ‫ﻢ‬ َ َ ‫ﻣﺘ‬ ِ ‫ﻣﻨ َﺎ‬ ِ ْ ‫ﻤﺆ‬ ِ ْ ‫ﻤﺆ‬ ِ ْ‫ﺳﺘ َﻐ‬ ْ ‫ﻪ وَا‬ ْ ُ ‫ﻘﻠﺒ َﻜ‬ ُ ‫ﻢ‬ ُ َ ‫ﻪ ﻳ َﻌْﻠ‬ ُ ‫ت وَاﻟﻠ‬ ُ ْ ‫ﻦ وَاﻟ‬ ُ ْ ‫ﻚ وَﻟ ِﻠ‬ ُ ‫ﻪ إ ِﻻ اﻟﻠ‬ َ َ ‫ﻪ َﻻ إ ِﻟ‬ ُ ‫ﻢ أﻧ‬ ْ َ ‫ﻣﻨ ِﻴ‬ ُ 19 ‫ﻢ‬ ْ ‫ﻣﺜ ْﻮَاﻛ‬ َ َ‫و‬ Bil ki, Allah’tan başka ilâh yoktur! Hem kendinin, Hem de mümin erkeklerin ve Mümin kadınların günahlarının Bağışlanmasını dile! Allah, gezip dolaştığınız yeri de, Duracağınız yeri de bilir.(099 Muhammed,047/19) *** َ Münafıklardan Sakın! ‫ﻢ‬ ُ ‫ﺣﺬَْر‬ ْ ‫ﻓﺎ‬ ْ ‫ﻫ‬ َ َ َ ‫وإذ َا رأ َﻳﺘﻬﻢ ﺗﻌﺠﺒ‬ ُ ‫ﺧ‬ َ ِ ‫ﻤﻊْ ﻟ‬ ُ َ ‫ن ﻳ‬ ُ ‫ﻢ‬ ٌ ‫ﺴﻨﺪ َة‬ ٌ ‫ﺸ‬ ْ ِ ‫ﻢ وَإ‬ ْ ‫ﻚ أ‬ ُ ِ ُْ ْ َُْ َ َِ َ ‫ﻣ‬ ْ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮا ﺗ‬ َ ‫ﺟ‬ ُ ‫ﺐ‬ ْ ُ‫ﻢ ﻛ َﺄﻧﻬ‬ ْ ِ‫ﻘﻮْﻟ ِﻬ‬ َ ‫ﺴ‬ ْ ُ‫ﻣﻬ‬ ُ ‫ﺴﺎ‬ َ َ ْ َ 4 ‫ن‬ َ ‫ﻪ أﻧﻰ ﻳ ُﺆ ْﻓَﻜ ُﻮ‬ ْ ‫ﻢ اﻟﻌَﺪ ُو ﻓَﺎ‬ َ ْ ‫ﺻﻴ‬ َ ‫ﺴﺒ ُﻮ‬ ْ َ‫ﻳ‬ َ ‫ﺤ‬ ُ ‫ﻢ اﻟﻠ‬ ُ ُ‫ﻢ ﻗَﺎﺗ َﻠﻬ‬ ْ ُ‫ﺣﺬ َْرﻫ‬ ُ ُ‫ﻢ ﻫ‬ ْ ِ‫ﺤﺔٍ ﻋ َﻠﻴ ْﻬ‬ َ ‫ن ﻛ ُﻞ‬ Onları gördüğünde kalıpları hoşuna gider, Konuşunca sözlerini dinlersin.

‫‪Onlar sanki duvara dayanmış kütükler gibidir.‬‬ ‫‪Her gürültüyü kendi aleyhlerine sanırlar.‬‬ ‫‪Düşman onlardır.‬‬ ‫!‪Onlardan sakın‬‬ ‫!‪Allah onların canlarını alsın‬‬ ‫)‪Nasıl bu hale geliyorlar?(103 Münâfikûn,063/4‬‬ ‫***‬ ‫ﺪ‬ ‫ﻫ ِ‬ ‫ﺟﺎ ِ‬ ‫‪َ Kâfirlere ve Münafıklara Karşı Cihad‬‬ ‫!‪Et‬‬ ‫ﻏﻠ ُ ْ‬ ‫وا ْ‬ ‫ﻆ‬ ‫!‪َ Onlara Karşı Sert Davran‬‬ ‫ﻆ ﻋﻠ َﻴﻬﻢ و ْ‬ ‫َ‬ ‫ﺼﻴُﺮ‬ ‫ﻤ ِ‬ ‫ﻤﻨ َﺎﻓِ ِ‬ ‫ﻢ َ‬ ‫ﻳ َﺎأﻳﻬَﺎ اﻟﻨﺒ ِﻲ َ‬ ‫ﺲ اﻟ ْ َ‬ ‫ﺟﻬَﻨ ُ‬ ‫ﻣﺄوَاﻫُ ْ‬ ‫ﻦ وَاﻏ ْﻠ ُ ْ َ ْ ِ ْ َ َ‬ ‫ﺟﺎﻫ ِﺪ ِ اﻟ ْﻜ ُﻔﺎَر وَاﻟ ْ ُ‬ ‫ﻢ وَﺑ ِﺌ ْ َ‬ ‫ﻘﻴ َ‬ ‫‪9‬‬ ‫‪Kâfirlere ve‬‬ ‫!‪Münafıklara karşı cihad et‬‬ ‫!‪Onlara karşı sert davran‬‬ ‫)‪Onların varacağı yer cehennemdir.(106 Tahrim,066/9‬‬ ‫***‬ ‫ﺮ‬ ‫!‪َ Müminleri Müjdele‬‬ ‫وﺑ َﺸ ِ‬ ‫َ‬ ‫ﺳ َ‬ ‫ﺤﻖ ﻟ ِﻴ ُﻈ ْﻬَِﺮه ُ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟﺪﻳ‬ ‫ﻪ ﺑ ِﺎﻟ ْﻬُﺪ َى وَد ِﻳ‬ ‫ﻦ اﻟ ْ َ‬ ‫ﻞ َر ُ‬ ‫ﻫُﻮَ اﻟﺬ ِي أْر َ‬ ‫ﻦ ﻛ ُﻠﻪِ وَﻟ َﻮْ ﻛ َﺮِه َ‬ ‫ﺳﻮﻟ َ ُ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َ‬ ‫ﺸﺮﻛ ُﻮن ‪ 9‬ﻳﺎأ َﻳﻬﺎ اﻟﺬﻳﻦ َءاﻣﻨﻮا ﻫَ ْ َ‬ ‫ﻢ ِ‬ ‫َ ُ‬ ‫ﻢ ﻋ َﻠ َﻰ ﺗ ِ َ‬ ‫َ‬ ‫ﺠﺎَرةٍ َ ﺗ ُﻨ ْ ِ‬ ‫ﺠﻴﻜ ُ ْ‬ ‫ﻞ أد ُﻟﻜ ُ ْ‬ ‫اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻦ ﻋ َﺬ َا ٍ‬ ‫َ َ‬ ‫ﻣَ ْ‬ ‫ِ َ‬ ‫ﻤ ْ ِ‬ ‫ب أﻟ ِﻴﻢ ٍ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻢ وَأﻧ ْ ُ‬ ‫ﻔ ِ‬ ‫‪ 10‬ﺗ ُﺆ ْ ِ‬ ‫ﺠﺎﻫ ِﺪ ُو َ‬ ‫ﺳﻮﻟ ِﻪِ وَﺗ ُ َ‬ ‫ﻣﻨ ُﻮ َ‬ ‫ن ﻓِﻲ َ‬ ‫ن ﺑ ِﺎﻟﻠﻪِ وََر ُ‬ ‫ﻢ ذ َﻟ ِﻜ ُ ْ‬ ‫ﺴﻜ ُ ْ‬ ‫ﻣﻮَاﻟ ِﻜ ُ ْ‬ ‫ﻞ اﻟﻠﻪِ ﺑ ِﺄ ْ‬ ‫ﺳﺒ ِﻴ ِ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﺤﺘ ِﻬَﺎ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ وَﻳ ُﺪ ْ ِ‬ ‫ﺠﺮِي ِ‬ ‫ﺟﻨﺎ ٍ‬ ‫ن ‪ 11‬ﻳ َﻐْ ِ‬ ‫ﻦ ﺗ َ ْ‬ ‫ت ﺗ َ ْ‬ ‫ﻢ َ‬ ‫ﻤﻮ َ‬ ‫ﻢ إ ِ ْ‬ ‫ﺧﻠﻜ ُ ْ‬ ‫ﻢ ذ ُﻧ ُﻮﺑ َﻜ ُ ْ‬ ‫ﻔْﺮ ﻟﻜ ُ ْ‬ ‫ﻢ ﺗ َﻌْﻠ ُ‬ ‫ن ﻛ ُﻨ ْﺘ ُ ْ‬ ‫ﺧﻴ ٌْﺮ ﻟ َﻜ ُ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ن ذ َﻟ ِ َ‬ ‫ﺼٌﺮ‬ ‫ﻚ اﻟ ْ َ‬ ‫ﻢ ‪ 12‬وَأ ْ‬ ‫ﺧَﺮى ﺗ ُ ِ‬ ‫ﻦ ﻃ َﻴﺒ َ ً‬ ‫ﺟﻨﺎ ِ‬ ‫ﺔ ﻓِﻲ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﻔﻮُْز اﻟ ْﻌَﻈ ِﻴ ُ‬ ‫اْﻷﻧ ْﻬَﺎُر وَ َ‬ ‫ﺤﺒﻮﻧ َﻬَﺎ ﻧ َ ْ‬ ‫ت ﻋ َﺪ ْ ٍ‬ ‫ﺴﺎﻛ ِ َ‬ ‫ﻦ ‪13‬‬ ‫ﻤﺆ ْ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ﺢ ﻗَﺮِﻳ ٌ‬ ‫ﻦ اﻟﻠﻪِ وَﻓَﺘ ْ ٌ‬ ‫ﺐ وَﺑ َﺸﺮِ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻣﻨ ِﻴ َ‬ ‫ﻣ َ‬

O Yüce Allah, kendisine şirk koşanlar hoşlanmasa da, dinini bütün dinlere üstün kılmak için peygamberini hidayet ve hak din ile gönderendir. Ey iman edenler! Sizi ıztırap veren bir azaptan kurtaracak bir ticaret göstereyim mi? «Allah’a ve peygamberine iman etmeniz, Mallarınızla ve canlarınızla Allah yolunda cihad etmeniz.» Eğer bilirseniz, bu sizin için çok hayırlıdır. Bunu yapınız ki Allah, günahlarınızı bağışlasın, Sizi içinden ırmaklar akan cennetlere; Adn cennetlerindeki güzel meskenlere koysun. İşte bu büyük başarıdır. Seveceğiniz başka bir mükâfat daha var: Allah’tan yardım ve yakın bir fetih. Müminleri müjdele!(108 Saf,061/09, 10, 11, 12, 13) *** َ Yine de Sen Onları Affet! ‫ﻒ‬ ْ ‫ﻓﺎ‬ ُ ‫ﻋ‬ َ ‫ﺻ‬ ‫ﺢ‬ ْ ‫ﻔ‬ ْ ‫وا‬ َ Aldırış Etme! َ ‫ﻘﻴﺒ ًﺎ وَﻗَﺎ‬ َ ‫ﺳَﺮاﺋ ِﻴ‬ َ َ ‫ﻲ ﻋ‬ ‫ﻢ‬ َ َ ‫وَﻟ‬ َ َ ‫ﻘﺪ ْ أ‬ ِ َ ‫ﺸَﺮ ﻧ‬ ِ ‫ﻞ وَﺑ َﻌَﺜ ْﻨ َﺎ‬ ِ ‫ﻪ‬ َ ‫ﻢ اﺛ ْﻨ‬ ْ ِ ‫ﻣﻴﺜ َﺎقَ ﺑ َﻨ ِﻲ إ‬ ْ ُ ‫ﻣﻌَﻜ‬ َ ‫ﻪ إ ِﻧﻲ‬ ُ ‫ل اﻟﻠ‬ ُ ُ‫ﻣﻨ ْﻬ‬ ُ ‫ﺧﺬ َ اﻟﻠ‬ ْ َ َ ‫ﺿﺎ‬ ً ‫ﻪ ﻗَْﺮ‬ ْ ‫ﻢ وَأﻗَْﺮ‬ ُ ‫ﻢ ﺑ ُِﺮ‬ َ ‫ﻢ اﻟﻠ‬ ُ ُ ‫ﺿﺘ‬ ْ ُ‫ﻤﻮﻫ‬ ُ ُ ‫ﺳﻠ ِﻲ وَﻋ َﺰْرﺗ‬ ْ ُ ‫ﻣﻨ ْﺘ‬ َ ‫ﻢ اﻟﺰﻛ َﺎة َ وََءا‬ ُ ُ ‫ﻢ اﻟﺼَﻼة َ وََءاﺗ َﻴ ْﺘ‬ ُ ُ ‫ﻤﺘ‬ ْ َ‫ﻦ أﻗ‬ ْ ِ ‫ﻟ َﺌ‬ َ ُ َ َ ‫ﻦ ﻛ‬ ِ ْ ‫ﻢ وََﻷ ُد‬ ِ ‫ﺠﺮِي‬ ٍ ‫ﺟﻨﺎ‬ َ ‫ﻔَﺮ ﺑ َﻌْﺪ‬ ْ َ ‫ﻦ ﺗ‬ ْ َ ‫ت ﺗ‬ َ ‫ﻢ‬ َ َ ‫ﻢ‬ َ ‫ﺣ‬ َ َ‫ﺤﺘ ِﻬَﺎ اْﻷﻧ ْﻬَﺎُر ﻓ‬ ْ ُ ‫ﺧﻠ َﻨﻜ‬ ْ ُ ‫ﺳﻴﺌ َﺎﺗ ِﻜ‬ ْ ُ ‫ﺴﻨ ًﺎ َﻷﻛ َﻔَﺮن ﻋ َﻨ ْﻜ‬ ْ ‫ﻤ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ َ َ ِ ‫ذ َﻟ‬ ‫ﺟﻌَﻠﻨ َﺎ‬ ْ َ ‫ﻤﺎ ﻧ‬ َ َ‫ﻢ ﻓ‬ ِ ‫ﻢ‬ ِ ‫ﻘ‬ ِ ‫ﻚ‬ َ َ‫ﻢ و‬ َ ْ ‫ﻘﺪ‬ َ ‫ﺿﻞ‬ ْ ُ‫ﻢ ﻟﻌَﻨﺎﻫ‬ ْ ُ‫ﻣﻴﺜ َﺎﻗَﻬ‬ ْ ِ‫ﻀﻬ‬ َ ِ ‫ ﻓَﺒ‬12 ‫ﻞ‬ ْ ُ ‫ﻣﻨ ْﻜ‬ ِ ‫ﺳﻮَاَء اﻟﺴﺒ ِﻴ‬ َ ْ ُ ‫ﻣﻤﺎ ذ ُﻛُﺮوا ﺑ ِﻪِ وَﻻ ﺗ ََﺰا‬ ً َ ‫ﺳﻴ‬ ِ ‫ﺣﻈﺎ‬ ِ ‫ﻣﻮَا‬ ِ ‫ﻢ ﻗَﺎ‬ ُ‫ل ﺗ َﻄﻠ ِﻊ‬ َ ‫ﺴﻮا‬ َ ‫ﺤﺮﻓُﻮ‬ َ ُ ‫ﺔ ﻳ‬ ُ َ ‫ﺿﻌِﻪِ وَﻧ‬ َ ‫ﻦ‬ َ ِ ‫ن اﻟﻜ َﻠ‬ ْ ُ‫ﻗُﻠ ُﻮﺑ َﻬ‬ ْ َ ‫ﻢ ﻋ‬ 13 ‫ﻦ‬ َ ‫ﺻ‬ َ ‫ﻋ َﻠ َﻰ‬ ِ ُ ‫ﻪ ﻳ‬ ُ ْ ‫ﻢ ﻓَﺎﻋ‬ ِ ‫ﺤ‬ ِ ‫ﻢ إ ِﻻ ﻗَﻠ ِﻴًﻼ‬ ِ ٍ‫ﺧﺎﺋ ِﻨ َﺔ‬ ْ ‫ﻤ‬ ْ ‫ﻔ‬ ُ ْ ‫ﺤﺐ اﻟ‬ َ ‫ﺢ إ ِن اﻟﻠ‬ ْ ُ‫ﻒ ﻋ َﻨ ْﻬ‬ ْ ُ‫ﻣﻨ ْﻬ‬ ْ ُ‫ﻣﻨ ْﻬ‬ ْ ‫ﻢ وَا‬ َ ‫ﺴﻨ ِﻴ‬ َ َ ‫ﻢ‬ َ ‫ﺼﺎَرى أ‬ ِ ‫ﺣﻈﺎ‬ ِ ‫ﺧﺬ ْﻧ َﺎ‬ ِ َ‫و‬ َ ‫ﺴﻮا‬ ُ َ ‫ﻢ ﻓَﻨ‬ ُ ُ‫ﻣﻤﺎ ذ ُﻛُﺮوا ﺑ ِﻪِ ﻓَﺄﻏ َْﺮﻳ ْﻨ َﺎ ﺑ َﻴ ْﻨ َﻬ‬ ْ ُ‫ﻣﻴﺜ َﺎﻗَﻬ‬ َ َ ‫ﻦ ﻗَﺎﻟ ُﻮا إ ِﻧﺎ ﻧ‬ َ ‫ﻦ اﻟﺬ ِﻳ‬ َ ‫ﻣ‬ َ ْ َ ْ َ ُ َ ْ‫ ﻳ َﺎأﻫ‬14 ‫ن‬ ‫ﻞ‬ َ ْ‫ﺳﻮ‬ ِ ‫ﻀﺎَء إ ِﻟﻰ ﻳ َﻮْم ِ اﻟ‬ َ ‫ﺼﻨ َﻌُﻮ‬ َ ْ‫اﻟ ْﻌَﺪ َاوَة َ وَاﻟﺒ َﻐ‬ َ َ‫ﻣﺔِ و‬ َ ِ ‫ﻪ ﺑ‬ ُ ‫ﻢ اﻟﻠ‬ ُ ُ‫ف ﻳ ُﻨ َﺒﺌﻬ‬ َ ‫ﻘﻴ َﺎ‬ ْ َ ‫ﻤﺎ ﻛﺎﻧ ُﻮا ﻳ‬

‫ﻦ‬ ُ ْ‫ب وَﻳ َﻌ‬ ُ ‫ﺨ‬ ْ ُ ‫ﻢ ﺗ‬ ِ ‫ن‬ ِ ‫ﻢ ﻛ َﺜ ِﻴًﺮا‬ َ ‫ﻔﻮ‬ َ ْ ‫ب ﻗَﺪ‬ ُ ‫ﻢ َر‬ ْ ُ ‫ﻣﻤﺎ ﻛ ُﻨ ْﺘ‬ ْ ُ ‫ﻦ ﻟ َﻜ‬ ْ ُ ‫ﺟﺎَءﻛ‬ ِ ‫ﻦ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ‬ ِ ‫اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ‬ ْ َ ‫ﻔﻮ ﻋ‬ َ ‫ﻣ‬ ُ ‫ﺳﻮﻟ ُﻨ َﺎ ﻳ ُﺒ َﻴ‬ 15 ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻢ‬ ٌ ‫ﻦ اﻟﻠﻪِ ﻧ ُﻮٌر وَﻛ ِﺘ َﺎ‬ َ ْ ‫ﻛ َﺜ ِﻴﺮٍ ﻗَﺪ‬ ُ ‫ب‬ ْ ُ ‫ﺟﺎَءﻛ‬ ٌ ‫ﻣﺒ ِﻴ‬ َ ‫ﻣ‬ Andolsun ki Allah, İsrailoğullarından söz almıştı. Kefil olarak içlerinden on iki de başkan göndermiştik. Allah onlara şöyle demişti: “Ben sizinle beraberim. Eğer namazı dosdoğru kılar, Zekâtı verir, Peygamberlerime inanır, onları desteklerseniz ve Allah’a güzel borç verirseniz; İhtiyacı olanlara Allah rızası için faizsiz borç verirseniz, Andolsun ki sizin günahlarınızı örterim ve sizi, Zemininden ırmaklar akan cennetlere sokarım. Bundan sonra sizden kim inkâr yolunu tutarsa doğru yoldan sapmış olur.” Ahitlerini bozmaları sebebiyle onları lânetledik ve Kalplerini katılaştırdık. Onlar, kitaplarını tahrif ederler. İçlerinden pek azı hariç, Onlardan daima bir hainlik görürsün. Yine de sen onları affet ve

Aldırış etme! Allah iyilik edenleri sever. “Biz Hıristiyanlarız” diyenlerden de kesin sözlerini almıştık. Ama onlar da kendilerine verilen Kitab’ın önemli bir bölümünü unuttular. Bu sebeple kıyamete kadar aralarına düşmanlık ve kin saldık. Yakında Allah onlara yaptıklarını haber verecektir. Ey ehl-i kitap! Resûlümüz size Kitap’tan gizlemekte olduğunuz birçok şeyi açıklamak üzere geldi; Birçok kusurunuzu da affediyor. Gerçekten size Allah’tan bir nur, Apaçık bir kitap geldi.(110 Mâide,005/12, 13, 14, 15) *** َ ْ ‫ﺤُﺰﻧ‬ ‫ﻚ‬ ْ َ ‫ َﻻ ﻳ‬Yahudilerden Küfür İçinde Koşuşanların Hali, Seni Üzmesin! َ Aralarında Adaletle Hükmet! ‫ﻢ‬ ْ ‫ﻓﺎ‬ ْ ُ ‫ﺣﻜ‬ َ َ َ ْ ‫ﺤُﺰﻧ‬ ُ ‫ﺳﻮ‬ ‫ﻢ‬ ْ ُ ‫ن ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ‬ ِ ِ‫ﻔﺮ‬ َ ‫ﺴﺎرِﻋ ُﻮ‬ ْ َ ‫ل َﻻ ﻳ‬ َ ُ ‫ﻦ ﻳ‬ ُ ‫ﻳ َﺎأﻳﻬَﺎ اﻟﺮ‬ ْ ِ‫ﻣﻨﺎ ﺑ ِﺄﻓْﻮَاﻫ ِﻬ‬ َ ‫ﻦ ﻗَﺎﻟ ُﻮا َءا‬ َ ‫ﻦ اﻟﺬ ِﻳ‬ َ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻚ اﻟﺬ ِﻳ‬ ‫ﻢ‬ َ ِ ‫ن ﻟ‬ َ ‫ﻘﻮْم ٍ َءا‬ ِ َ‫ﻢ و‬ ِ ْ ‫ﻢ ﺗ ُﺆ‬ َ ‫ﺳﻤﺎﻋ ُﻮ‬ َ ‫ﺳﻤﺎﻋ ُﻮ‬ َ ‫ب‬ َ ‫ﻦ ﻫَﺎد ُوا‬ ْ َ ‫ﻦ ﻟ‬ ْ ُ‫ﻦ ﻗُﻠ ُﻮﺑ ُﻬ‬ ْ َ ‫ْوَﻟ‬ ِ ِ ‫ن ﻟ ِﻠ ْﻜ َﺬ‬ َ ‫ﺧﺮِﻳ‬ َ ‫ﻦ اﻟﺬ ِﻳ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ ُ َ ‫ﻳ َﺄﺗ ُﻮ‬ ُ َ ‫ﺿﻌِﻪِ ﻳ‬ ُ َ‫ﻢ ﻫَﺬ َا ﻓ‬ ِ ‫ﻣﻮَا‬ ِ ‫ﻢ‬ ْ ِ ‫ﺨﺬ ُوه ُ وَإ‬ ْ ِ ‫ن إ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ َ ‫ﺤﺮﻓُﻮ‬ َ ُ ‫ك ﻳ‬ ُ ‫ﻢ ﺗ ُﺆ ْﺗ َﻮْه‬ ْ َ ‫ن ﻟ‬ ْ ُ ‫ن أوﺗ ِﻴﺘ‬ َ ِ ‫ﻦ ﺑ َﻌْﺪ‬ َ ِ ‫ن اﻟ ْﻜ َﻠ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ُ َ ِ ‫ﺷﻴ ْﺌ ًﺎ أوﻟ َﺌ‬ َ ِ ‫ﻤﻠ‬ َ ِ‫ﻦ اﻟﻠﻪ‬ ‫ن‬ ِ ‫ﻪ‬ ْ ‫ﻪ أ‬ ْ ‫ﻓَﺎ‬ ُ ‫ﻢ ﻳ ُﺮِد ِ اﻟﻠ‬ ْ َ ‫ﻦ ﻟ‬ ُ َ ‫ﻚ ﻟ‬ ْ َ ‫ﻦ ﺗ‬ ُ َ ‫ﻪ ﻓِﺘ ْﻨ َﺘ‬ ُ ‫ﻦ ﻳ ُﺮِد ِ اﻟﻠ‬ َ َ‫ﺣﺬ َُروا و‬ َ ‫ﻚ اﻟﺬ ِﻳ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ َ ‫ﻪ ﻓَﻠ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ َ َ ُ َ ‫ن‬ ِ ‫ﻢ ﻓِﻲ اﻵ‬ ِ ‫ﻢ ﻓِﻲ اﻟﺪﻧ ْﻴ َﺎ‬ َ ‫ﺳﻤﺎﻋ ُﻮ‬ ٌ ‫ﺧَﺮةِ ﻋ َﺬ َا‬ َ 41 ‫ﻢ‬ ٌ ‫ب ﻋ َﻈ ِﻴ‬ ْ ُ‫ﺧْﺰيٌ وَﻟﻬ‬ ْ ُ‫ﻢ ﻟﻬ‬ ْ ُ‫ﻳ ُﻄﻬَﺮ ﻗُﻠﻮﺑ َﻬ‬ َ َ َ ُ َ ‫ﺟﺎُءو‬ ‫ﻢ‬ ِ ‫ﺤ‬ ْ ِ ‫ﻢ وَإ‬ ْ ‫ك ﻓَﺎ‬ َ ‫ن‬ ْ ِ ‫ﺖ ﻓَﺈ‬ ْ ‫ن ﻟ ِﻠﺴ‬ َ ‫ب أﻛﺎﻟ ُﻮ‬ ْ ُ‫ض ﻋ َﻨ ْﻬ‬ ْ ُ‫ض ﻋ َﻨ ْﻬ‬ ْ ُ‫ﻢ ﺑ َﻴ ْﻨ َﻬ‬ ْ ‫ﺣﻜ‬ ْ ِ‫ن ﺗ ُﻌْﺮ‬ ْ ِ‫ﻢ أوْ أﻋ ْﺮ‬ ِ ِ ‫ﻟ ِﻠ ْﻜ َﺬ‬ َ ‫ﻀﺮو‬ َ ‫ك‬ ‫ﻦ‬ ْ ‫ﻤ‬ ِ ُ ‫ﻪ ﻳ‬ ِ ‫ﻘ‬ ِ ‫ﺴ‬ ِ ْ ‫ﻢ ﺑ ِﺎﻟ‬ ْ ‫ﺖ ﻓَﺎ‬ َ ‫ن‬ ْ ِ ‫ﺷﻴ ْﺌ ًﺎ وَإ‬ ُ َ ‫ﻦ ﻳ‬ ْ ‫ﻘ‬ ُ ْ ‫ﺤﺐ اﻟ‬ َ ‫ﻂ إ ِن اﻟﻠ‬ ْ ُ‫ﻢ ﺑ َﻴ ْﻨ َﻬ‬ ْ ُ ‫ﺣﻜ‬ َ ‫ﻤ‬ ْ َ ‫ﺣﻜ‬ َ ‫ﺴﻄ ِﻴ‬ ْ َ ‫ﻓَﻠ‬ 42 Ey Resûl!

İman etmediği halde ağızlarıyla “inandık” diyenler ve Yahudilerden küfür içinde koşuşanların hali, Seni üzmesin! Onlar durmadan yalana kulak verirler ve Kelimeleri yerlerinden kaydırıp değiştirirler. “Eğer size şu verilirse hemen alın, Verilmezse sakının!” derler. Allah bir kimseyi şaşkınlığa düşürmek isterse, Sen Allah’a karşı Onun lehine hiçbir şey yapamazsın. Onlar, Allah’ın kalplerini temizlemek istemediği kimselerdir. Onlar için dünyada rezillik vardır ve Ahirette onlara mahsus büyük bir azap vardır. Hep yalana kulak verir, Durmadan haram yerler. Sana gelirlerse, İster aralarında hüküm ver, İster onlardan yüz çevir, Eğer onlardan yüz çevirirsen, Sana hiçbir zarar veremezler.

Eğer hüküm verirsen, Aralarında adaletle hükmet! Allah âdil olanları sever.(110 Mâide,005/041, 042) *** َ Aralarında Allah’ın İndirdiği ile ‫ﻢ‬ ْ ‫ﻓﺎ‬ ْ ُ ‫ﺣﻜ‬ Hükmet! ‫ﻊ‬ ْ ِ ‫وَﻻ ﺗ َﺘﺒ‬ َ Onların Arzularına Uyma! َ ْ ‫وَأ َﻧ َْﺰﻟ ْﻨ َﺎ إ ِﻟ َﻴ‬ ‫ﻢ‬ ِ ْ ‫ﻣﻬَﻴ‬ ِ ِ‫ﻦ ﻳ َﺪ َﻳ ْﻪ‬ ْ ‫ﻤﻨ ًﺎ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻪِ ﻓَﺎ‬ َ ْ ‫ب ﺑ ِﺎﻟ‬ َ ‫ﻚ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ‬ ْ ُ ‫ﺣﻜ‬ ُ َ‫ب و‬ َ ِ ‫ﺼﺪﻗًﺎ ﻟ‬ ُ ‫ﺤﻖ‬ ِ ‫ﻦ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ‬ َ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻣ‬ َ ْ ‫ﻤﺎ ﺑ َﻴ‬ َ َ ‫ﺟﺎَء‬ َ ‫ﻤﺎ أ َﻧ َْﺰ‬ ‫ﺔ‬ ً َ ‫ﺷْﺮﻋ‬ ِ ‫ﻢ‬ ِ ‫ﺟﻌَﻠ ْﻨ َﺎ‬ ِ ‫ك‬ َ ‫ﺤﻖ ﻟ ِﻜ ُﻞ‬ َ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ َ ‫ﻢ ﻋ َﻤﺎ‬ ْ ُ ‫ﻣﻨ ْﻜ‬ ْ ُ‫ﻪ وََﻻ ﺗ َﺘﺒ ِﻊْ أﻫْﻮَاَءﻫ‬ ُ ‫ل اﻟﻠ‬ َ ِ ‫ﻢ ﺑ‬ ْ ُ‫ﺑ َﻴ ْﻨ َﻬ‬ َ ‫ﻣ‬ ُ َ ْ‫ﺟﺎ وَﻟ َﻮ‬ ‫ﻘﻮا‬ ُ ِ ‫ﺳﺘ َﺒ‬ ِ ‫ﺔ وَا‬ ً ‫ﻢ أﻣ‬ ِ َ‫و‬ َ َ ‫ﻪ ﻟ‬ ً ‫ﻣﻨ ْﻬَﺎ‬ ْ ‫ﻢ ﻓَﺎ‬ ْ ُ ‫ﻣﺎ َءاﺗ َﺎﻛ‬ َ ‫ﻢ ﻓِﻲ‬ ْ ُ ‫ﻦ ﻟ ِﻴ َﺒ ْﻠ ُﻮَﻛ‬ ْ ُ ‫ﺠﻌَﻠ َﻜ‬ ُ ‫ﺷﺎَء اﻟﻠ‬ ْ ِ ‫ﺣﺪ َة ً وَﻟ َﻜ‬ َ ْ ُ ُ ُ ُ َ 48 ‫ن‬ ُ ِ ‫ﺨﺘ َﻠ‬ ْ َ ‫ﻢ ﻓِﻴﻪِ ﺗ‬ َ ‫اﻟ‬ ِ ‫ﺟ‬ ِ ‫ﺨﻴ َْﺮا‬ َ ‫ﻔﻮ‬ َ ‫ﻢ‬ ِ ‫ﻣْﺮ‬ ْ ُ ‫ﻤﺎ ﻛﻨ ْﺘ‬ َ ِ ‫ﻢ ﺑ‬ ْ ‫ﻤﻴﻌًﺎ ﻓﻴ ُﻨ َﺒﺌﻜ‬ ْ ‫ﺟﻌُﻜ‬ َ ِ‫ت إ ِﻟﻰ اﻟﻠﻪ‬ Sana da, daha önceki kitabı doğrulamak ve Onu korumak üzere hak olarak Kur’an’ı gönderdik. Artık aralarında Allah’ın indirdiği ile hükmet! Sana gelen gerçeği bırakıp da Onların arzularına uyma! Ey ümmetler! Her birinize bir şeriat ve bir yol verdik. Allah dileseydi sizleri bir tek ümmet yapardı. Fakat sizi denemek için böyle yaptı. Öyleyse iyi işlerde birbirinizle yarışın. Hepinizin dönüşü Allah’adır.

Artık size, üzerinde ayrılığa düştüğünüz şeyleri O haber verecektir.(110 Mâide,005/48) *** ‫ﻢ‬ ْ ‫ ا‬Aralarında Allah’ın İndirdiği ile ْ ُ ‫ﺣﻜ‬ Hükmet! ‫ﻊ‬ ْ ِ ‫وَﻻ ﺗ َﺘﺒ‬ َ Onların Arzularına Uyma! ‫ﻢ‬ ُ ‫ﺣﺬَْر‬ ْ ‫وا‬ ْ ‫ﻫ‬ َ Seni Alıkoymalarına Dikkat Et! َ Bil ki; Allah, ‫ﻢ‬ ْ ‫ﻓﺎ‬ ْ َ ‫ﻋﻠ‬ Günahlarını Onların Başına Bela Etmek İster! َ ُ‫ل اﻟﻠﻪ وَﻻ ﺗﺘﺒﻊ أ َﻫْﻮاَءﻫُﻢ واﺣﺬ َرﻫ‬ َ ‫وأ‬ َ ‫ﻔﺘ ِﻨ ُﻮ‬ َ ‫ﻤﺎ أ َﻧ َْﺰ‬ ‫ﻣﺎ‬ ْ َ ‫ن ﻳ‬ ْ ‫ﻢ أ‬ ْ ِ َ َ ُ ْ ‫ن ا‬ َ ‫ﺾ‬ ْ ْ ْ َ ْ َ ِ ‫ﻢ ﺑ‬ ْ ُ‫ﻢ ﺑ َﻴ ْﻨ َﻬ‬ ْ ُ ‫ﺣﻜ‬ ِ ْ َ ‫ك ﻋ‬ َ ََ ِ ْ‫ﻦ ﺑ َﻌ‬ َ َ َ َ َ َ َ َ َ ‫ﻢ وَإ ِن ﻛﺜ ِﻴًﺮا‬ ِ ُ ‫ن ﻳ‬ ْ ‫ﻪ أ‬ ْ ِ ‫ﻪ إ ِﻟﻴ ْﻚ ﻓﺈ‬ ْ ِ‫ﺾ ذ ُﻧ ُﻮﺑ ِﻬ‬ ْ ُ‫ﺼﻴﺒ َﻬ‬ ُ ‫ﻤﺎ ﻳ ُﺮِﻳﺪ ُ اﻟﻠ‬ َ ‫ﻢ أﻧ‬ ْ ‫ن ﺗ َﻮَﻟﻮْا ﻓﺎﻋ ْﻠ‬ ُ ‫أﻧ َْﺰل اﻟﻠ‬ ِ ْ‫ﻢ ﺑ ِﺒ َﻌ‬ َ َ ْ ْ ْ َ َ ِ ‫ﻤﺎ ﻟ‬ ُ ‫ﺳ‬ َ َ ‫س ﻟ‬ ِ ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻔﺎ‬ ِ ُ ِ‫ﻦ اﻟﻠﻪ‬ ْ ‫ﻦ أ‬ َ ‫ﺠﺎﻫ ِﻠ ِﻴﺔِ ﻳ َﺒ ْﻐُﻮ‬ َ ‫ﻢ اﻟ‬ ُ ‫ أﻓ‬49 ‫ن‬ َ ‫ﻘﻮ‬ َ ‫ﺣ‬ ً ‫ﺣﻜ‬ َ َ‫ن و‬ َ ‫ﺤﻜ‬ َ ‫ﻣ‬ ُ ‫ﺴ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻣ‬ ٍ ‫ﻘﻮْم‬ ِ ‫ﻦ اﻟﻨﺎ‬ 50 ‫ن‬ َ ‫ﻳ ُﻮﻗِﻨ ُﻮ‬ Aralarında Allah’ın indirdiği ile hükmet ve Onların arzularına uyma! Allah’ın sana indirdiği hükümlerin gereğini yapmaktan Seni alıkoymalarına dikkat et! Eğer yüz çevirirlerse Bil ki; Allah, günahlarını onların başına bela etmek ister. İnsanların birçoğu da zaten yoldan çıkmışlardır. Onlar hâlâ cahiliye devrinin hükmünü mü arzu ediyorlar?

Samimiyetle/içten inanacak bir toplum için, Kimin hükmü Allah’ınkinden daha güzeldir?(110 Mâide,005/49, 50) *** ‫ﻎ‬ ْ ‫ ﺑ َﻠ‬Rabbinden Sana İndirileni Tebliğ Et! َ َ ‫ﻦ َرﺑ‬ َ ْ ‫ل إ ِﻟ َﻴ‬ ْ َ ‫ﻔﻌ‬ َ ِ‫ﻣﺎ أ ُﻧ ْﺰ‬ ُ ‫ﺳﻮ‬ ‫ﻪ‬ ْ َ ‫ﻢ ﺗ‬ ِ ‫ﻚ‬ ْ ِ ‫ﻚ وَإ‬ َ ِ‫ﺖ ر‬ ُ ‫ﻳ َﺎأﻳﻬَﺎ اﻟﺮ‬ ُ ‫ﻪ وَاﻟﻠ‬ ُ َ ‫ﺳﺎﻟ َﺘ‬ َ ْ‫ﻤﺎ ﺑ َﻠﻐ‬ َ َ‫ﻞ ﻓ‬ ْ َ ‫ن ﻟ‬ َ ْ‫ل ﺑ َﻠﻎ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻤ‬ 67 ‫ﻦ‬ َ ْ ‫ﻪ َﻻ ﻳ َﻬْﺪ ِي اﻟ‬ ِ ‫ﻚ‬ ِ ْ‫ﻳ َﻌ‬ َ ْ‫ﻘﻮ‬ َ ‫س إ ِن اﻟﻠ‬ ُ ‫ﺼ‬ َ ‫م اﻟ ْﻜ َﺎﻓِﺮِﻳ‬ َ ‫ﻣ‬ ِ ‫ﻦ اﻟﻨﺎ‬ Ey Resûl! Rabbinden sana indirileni tebliğ et! Eğer bunu yapmazsan, O’nun elçiliğini yapmamış olursun. Allah seni insanlardan koruyacaktır. Doğrusu Allah, Kâfirler topluluğuna rehberlik etmez.(110 Mâide,005/67) *** َ Biatlarını Kabul Et! ‫ﻬﻦ‬ ْ ِ ‫ﻓﺒ َﺎﻳ‬ ُ ‫ﻌ‬ ‫ﻔْﺮ‬ ْ َ ‫ﺳﺘ‬ ِ ‫ﻐ‬ ْ ‫وا‬ َ Onlar için Allah’tan Mağfiret Dile! َ َ ْ ‫ك اﻟ‬ ْ ‫ﺸﺮِﻛ‬ َ َ ‫ت ﻳ ُﺒ َﺎﻳ ِﻌْﻨ‬ َ ‫ﺟﺎَء‬ َ ِ‫ﻦ ﺑ ِﺎﻟﻠﻪ‬ ْ ُ ‫ن َﻻ ﻳ‬ ‫ﻦ وََﻻ‬ ‫ﻣﻨ َﺎ‬ ِ ْ ‫ﻤﺆ‬ ْ ‫ﻚ ﻋ َﻠ َﻰ أ‬ َ ‫ﻳ َﺎأﻳﻬَﺎ اﻟﻨﺒ ِﻲ إ ِذ َا‬ ْ َ ‫ﺷﻴ ْﺌ ًﺎ وََﻻ ﻳ‬ ُ ُ َ ْ‫ﺴﺮِﻗ‬ َ ْ َ َ ‫ﻔﺘﺮﻳﻨﻪ ﺑﻴ‬ َ ْ ‫ﻘﺘﻠ‬ َ َ ‫ﺼﻴﻨ‬ ‫ﻚ‬ ِ ْ‫ﺟﻠ ِﻬِﻦ وََﻻ ﻳ َﻌ‬ ُ ‫ﻦ أﻳ ْﺪ ِﻳﻬِﻦ وَأْر‬ ٍ ‫ﻦ ﺑ ِﺒ ُﻬْﺘ َﺎ‬ َ ْ َ ُ َ ِ َ ْ َ ‫ن ﻳ‬ َ ‫ﻦ أوَْﻻد َﻫُﻦ وََﻻ ﻳ َﺄﺗ ِﻴ‬ َ ُ ْ َ ‫ﻦ وََﻻ ﻳ‬ َ ‫ﻳ َْﺰﻧ ِﻴ‬ 12 ‫ﻢ‬ ُ َ ‫ﻪ ﻏ‬ ِ ‫ﻔﻮٌر َر‬ ِ ْ‫ﺳﺘ َﻐ‬ ٍ ‫ﻣﻌُْﺮو‬ ْ ‫ف ﻓَﺒ َﺎﻳ ِﻌْﻬُﻦ وَا‬ ٌ ‫ﺣﻴ‬ َ ‫ﻪ إ ِن اﻟﻠ‬ َ ‫ﻔْﺮ ﻟ َﻬُﻦ اﻟﻠ‬ َ ‫ﻓِﻲ‬ Ey Peygamber! İnanmış kadınlar,

Allah’a hiçbir şeyi ortak koşmamak, Hırsızlık yapmamak,

‫‪Zina etmemek,‬‬ ‫‪Çocuklarını öldürmemek,‬‬ ‫‪Hiç yoktan yalan uydurup iftira atmamak,‬‬ ‫‪İyi iş işlemekte sana karşı gelmemek üzere‬‬ ‫‪Sana biat etmeye geldikleri zaman‬‬ ‫‪Biatlarını kabul et ve‬‬ ‫!‪Onlar için Allah’tan mağfiret dile‬‬ ‫‪Şüphesiz Allah,‬‬ ‫)‪Çok bağışlayan ve çok esirgeyendir.(111 Mümtehine,060/12‬‬ ‫***‬ ‫ﺮ‬ ‫‪َ Kâfirlere Elem Verici Bir Azabı‬‬ ‫وﺑ َﺸ ِ‬ ‫!‪Müjdele‬‬ ‫َْ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ض‬ ‫ﻦ ‪ 1‬ﻓَ ِ‬ ‫ﻢ ِ‬ ‫ﺑ ََﺮاَءة ٌ ِ‬ ‫ﺴﻴ ُ‬ ‫ﻦ اﻟﻠﻪِ وََر ُ‬ ‫ﻦ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻦ ﻋ َﺎﻫَﺪ ْﺗ ُ ْ‬ ‫ﺸﺮِﻛ ِﻴ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﺳﻮﻟ ِﻪِ َإ ِﻟ َﻰ اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ﻣ ََ‬ ‫ﺤﻮا ﻓِﻲ اﻷ َْر ِ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ﺔ أ ْ‬ ‫ن‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫أ َْرﺑ َﻌَ َ‬ ‫ﻦ ‪ 2‬وَأذ َا ٌ‬ ‫ﻣﻌ ْ ِ‬ ‫ﻪ ُ‬ ‫ﺠﺰِي اﻟﻠﻪِ وَأن اﻟﻠ َ‬ ‫ﻢ ﻏﻴ ُْﺮ ُ‬ ‫ﻤﻮا أﻧﻜ ْ‬ ‫ﺷﻬُﺮٍ وَاﻋ ْﻠ ُ‬ ‫ﺨﺰِي اﻟﻜﺎﻓِﺮِﻳ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻪ ﺑ َﺮِيٌء ِ‬ ‫ِ‬ ‫م اﻟ ْ َ‬ ‫س ﻳ َﻮْ َ‬ ‫ﻦ وََر ُ‬ ‫ﻦ اﻟﻠﻪِ وََر ُ‬ ‫ﺳﻮﻟ ُ ُ‬ ‫ﻦ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﺤﺞ اْﻷﻛ ْﺒ َﺮِ أن اﻟﻠ َ‬ ‫ﺸﺮِﻛ ِﻴ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﺳﻮﻟ ِﻪِ إ ِﻟﻰ اﻟﻨﺎ ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫ﻔُﺮوا‬ ‫ﻦ ﻛ َ‬ ‫ﻢ ﻓَﻬُﻮَ َ‬ ‫ﻢ وَإ ِ ْ‬ ‫ﻓَﺈ ِ ْ‬ ‫ﻣﻌ ْ ِ‬ ‫ﻢ ﻏ َﻴ ُْﺮ ُ‬ ‫ﻤﻮا أﻧﻜ ْ‬ ‫ﻢ ﻓَﺎﻋ ْﻠ ُ‬ ‫ن ﺗ َﻮَﻟﻴ ْﺘ ُ ْ‬ ‫ﺧﻴ ٌْﺮ ﻟﻜ ْ‬ ‫ن ﺗ ُﺒ ْﺘ ُ ْ‬ ‫ﺠﺰِي اﻟﻠﻪِ وَﺑ َﺸﺮِ اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ﻢ َ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻢ ﻳ َﻨ ْ ُ‬ ‫ﻢ ِ‬ ‫ﺷﻴ ْﺌ ًﺎ وَﻟ ْ‬ ‫ﺼﻮﻛ ُ ْ‬ ‫ﻦ ﺛ ُﻢ ﻟ ْ‬ ‫ﻦ اﻟ ُ‬ ‫ﻦ ﻋ َﺎﻫَﺪ ْﺗ ُ ْ‬ ‫ﻘ ُ‬ ‫ﺑ ِﻌَﺬ َا ٍ‬ ‫ﺸﺮِﻛ ِﻴ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ب أ َﻟ ِﻴﻢ ٍ َ‪ 3‬إ ِﻻ اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ﻦ ‪ 4‬ﻓَﺈ ِذ َا‬ ‫ﻪ ﻳ ُ ِ‬ ‫ﻤﺘ ِ‬ ‫ﻢ أ َ‬ ‫ﺤﺐ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻢ إ ِن ﻟﻠ َ‬ ‫ﻣﺪﺗ ِﻬِ ْ‬ ‫ﻢ إ ِﻟ َﻰ ُ‬ ‫ﻢ ﻋ َﻬْﺪ َﻫُ ْ‬ ‫ﺣﺪ ًا ﻓَﺄﺗ ِﻤﻮا إ ِﻟ َﻴ ْﻬِ ْ‬ ‫ﻳ ُﻈ َﺎﻫ ُِﺮوا ﻋ َﻠ َﻴ ْﻜ ُ ْ‬ ‫ﻘﻴ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﺦ اْﻷ ْ‬ ‫ﺴﻠ َ َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻢ وَ ُ‬ ‫ﺣﻴ ْ ُ‬ ‫ﻢ وَا ْ‬ ‫ﺚ وَ َ‬ ‫ﻦ َ‬ ‫ﺷﻬُُﺮ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﺤُﺮ ُ‬ ‫اﻧ ْ َ‬ ‫ﺼُﺮوﻫُ ْ‬ ‫ﺧﺬ ُوﻫُ ْ‬ ‫ﻤﻮﻫُ ْ‬ ‫ﺟﺪ ْﺗ ُ ُ‬ ‫م ﻓَﺎﻗْﺘ ُﻠ ُﻮا اﻟ ْ ُ‬ ‫ﺣ ُ‬ ‫ﺸﺮِﻛ ِﻴ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻣﻮا اﻟﺼَﻼة َ وََءاﺗ َﻮُا اﻟﺰﻛ َﺎة َ ﻓَ َ‬ ‫ﺻﺪ ٍ ﻓَﺈ ِ ْ‬ ‫ﺨﻠﻮا َ‬ ‫ﻢ إ ِن اﻟﻠ َ‬ ‫ﺳﺒ ِﻴﻠ َﻬُ ْ‬ ‫ن ﺗ َﺎﺑ ُﻮا وَأﻗَﺎ ُ‬ ‫ﻢ ﻛ ُﻞ َ‬ ‫وَاﻗْﻌُﺪ ُوا ﻟ َﻬُ ْ‬ ‫ﻣْﺮ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﺠﺎَر َ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫م اﻟﻠﻪِ ﺛ ُﻢ‬ ‫ﻏَ ُ‬ ‫ﻔﻮٌر َر ِ‬ ‫ﺣﺪ ٌ ِ‬ ‫ﺟْﺮه ُ َ‬ ‫ﺳﺘ َ َ‬ ‫ن أ َ‬ ‫ﻢ ‪ 5‬وَإ ِ ْ‬ ‫ﻤﻊَ ﻛ ََﻼ َ‬ ‫ﺣﺘﻰ ﻳ َ ْ‬ ‫ﻦ ا ْ‬ ‫ك ﻓَﺄ ِ‬ ‫ﺴ َ‬ ‫ﻦ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﺣﻴ ٌ‬ ‫ﺸﺮِﻛ ِﻴ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻪ ذ َﻟ ِ َ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﻦ ﻋ َﻬْﺪ ٌ ِ‬ ‫ن ‪ 6‬ﻛ َﻴ ْ َ‬ ‫ﻋﻨ ْﺪ َ اﻟﻠﻪِ‬ ‫ﻒ ﻳ َﻜ ُﻮ ُ‬ ‫ﻤﻮ َ‬ ‫ﻢ ﻗَﻮْ ٌ‬ ‫ن ﻟ ِﻠ ْ ُ‬ ‫م َﻻ ﻳ َﻌْﻠ َ ُ‬ ‫ﻚ ﺑ ِﺄﻧﻬُ ْ‬ ‫ﻣﻨ َ ُ‬ ‫ﻣﺄ َ‬ ‫ﻪ َ‬ ‫أﺑ ْﻠ ِﻐْ ُ‬ ‫ﺸﺮِﻛ ِﻴ َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫ﻤﻮا‬ ‫ﺳﺘ َ َ‬ ‫ﻢ ِ‬ ‫وَ ِ‬ ‫ﺳﺘ َ ِ‬ ‫ﺠﺪ ِ اﻟ َ‬ ‫ﻢ ﻓَﺎ ْ‬ ‫ﻤﺎ ا ْ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﻋﻨ ْﺪ َ َر ُ‬ ‫ﺴ ِ‬ ‫ﻘﻴ ُ‬ ‫ﻣﻮا ﻟﻜ ْ‬ ‫ﻘﺎ ُ‬ ‫ﺤَﺮام ِ ﻓَ َ‬ ‫ﻋﻨ ْﺪ َ اﻟ َ‬ ‫ﻦ ﻋ َﺎﻫَﺪ ْﺗ ُ ْ‬ ‫ﺳﻮﻟ ِﻪِ إ ِﻻ اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫ﺔ‬ ‫ﻘﻴ‬ ‫ﺤﺐ اﻟ‬ ‫ﻢ إ ِن اﻟﻠ‬ ‫ﻟ َﻬ‬ ‫ﻪ ﻳ ُ ِ‬ ‫ﻢ إ ِﻻ وَﻻ ذ ِﻣ ً‬ ‫ﻦ ‪ 7‬ﻛ َﻴ ْ َ‬ ‫ﻤﺘ ِ‬ ‫ﻒ وَإ ِ ْ‬ ‫ﻢ ﻻ ﻳ َْﺮﻗُﺒ ُﻮا ﻓِﻴﻜ ُ ْ‬ ‫ن ﻳ َﻈﻬَُﺮوا ﻋ َﻠﻴ ْﻜ ُ ْ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ﻳﺮﺿﻮﻧﻜ ُ َ‬ ‫َ‬ ‫ن ‪ 8‬ا ْ‬ ‫ﻤﻨ ًﺎ‬ ‫ﺳ ُ‬ ‫ﺷﺘ ََﺮوْا ﺑ ِﺂﻳ َﺎ ِ‬ ‫ﻢ ﻓَﺎ ِ‬ ‫ﻘﻮ َ‬ ‫ت اﻟﻠﻪِ ﺛ َ َ‬ ‫ﻢ وَأﻛ ْﺜ َُﺮﻫُ ْ‬ ‫ﻢ وَﺗ َﺄﺑ َﻰ ﻗُﻠ ُﻮﺑ ُﻬُ ْ‬ ‫ﻢ ﺑ ِﺄﻓْﻮَاﻫ ِﻬِ ْ‬ ‫ُْ ُ َ ْ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫ﻦ إ ِﻻ وََﻻ‬ ‫ﻣ‬ ‫ﺆ‬ ‫ﻣ‬ ‫ ‬ ‫ﻲ‬ ‫ﻓ‬ ‫ ‬ ‫ن‬ ‫ﻮ‬ ‫ﺒ‬ ‫ﻗ‬ ‫ﺮ‬ ‫ﻳ‬ ‫ﻻ ‬ ‫ ‬ ‫‪9‬‬ ‫ ‬ ‫ن‬ ‫ﻮ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﻌ‬ ‫ﻳ‬ ‫ ‬ ‫ا‬ ‫ﻮ‬ ‫ﻧ‬ ‫ﺎ‬ ‫ﻛ‬ ‫ ‬ ‫ﺎ‬ ‫ﻣ‬ ‫ ‬ ‫َ‬ ‫ء‬ ‫ﺎ‬ ‫ﺳ‬ ‫ ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻬ‬ ‫ﻧ‬ ‫إ‬ ‫ ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺒ‬ ‫ﺳ‬ ‫ ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻋ‬ ‫ ‬ ‫ا‬ ‫و‬ ‫ﺼﺪ‬ ‫َْ ُ َ ِ‬ ‫َ‬ ‫َ ْ َ ِ ِ ِ ِ ُ ْ َ‬ ‫ُ َْ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻗَﻠ ِﻴًﻼ ﻓَ َ‬ ‫ُ ِ ٍ‬ ‫َ‬ ‫ﺔ وَأ ُوﻟ َﺌ ِ َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻣﻮا اﻟﺼَﻼة َ وََءاﺗ َﻮُا اﻟﺰﻛ َﺎة َ ﻓَﺈ ِ ْ‬ ‫ذ ِﻣ ً‬ ‫ن ‪ 10‬ﻓَﺈ ِ ْ‬ ‫ﻤﻌْﺘ َﺪ ُو َ‬ ‫ﺧﻮَاﻧ ُﻜ ُ ْ‬ ‫ن ﺗ َﺎﺑ ُﻮا وَأﻗَﺎ ُ‬ ‫ﻢ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻚ ﻫ ُ ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻔﺼ ُ‬ ‫ﻢ‬ ‫ت ﻟ ِ َ‬ ‫ﻦ وَﻧ ُ َ‬ ‫ﻢ ِ‬ ‫ﻞ اﻵﻳ َﺎ ِ‬ ‫ن ‪ 11‬وَإ ِ ْ‬ ‫ﻤﻮ َ‬ ‫ﻦ ﺑ َﻌْﺪ ِ ﻋ َﻬْﺪ ِﻫ ِ ْ‬ ‫ﻤﺎﻧ َﻬُ ْ‬ ‫ن ﻧ َﻜﺜ ُﻮا أﻳ ْ َ‬ ‫ﻘﻮْم ٍ ﻳ َﻌْﻠ ُ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻓِﻲ اﻟﺪﻳ ِ‬

َ ‫ أ ََﻻ‬12 ‫ن‬ ْ ُ ‫ﺔ اﻟ ْﻜ‬ َ َ‫ﻢ ﻓ‬ َ ‫ﻘﺎﺗ ِﻠ ُﻮا أ َﺋ ِﻤ‬ َ ‫ﻢ ﻳ َﻨ ْﺘ َﻬُﻮ‬ َ ‫ﻤﺎ‬ ْ ُ‫ﻢ ﻟ َﻌَﻠﻬ‬ ْ ُ‫ن ﻟ َﻬ‬ َ ْ ‫ﻢ َﻻ أﻳ‬ ْ ُ‫ﻔﺮِ إ ِﻧﻬ‬ ْ ُ ‫وَﻃ َﻌَﻨ ُﻮا ﻓِﻲ د ِﻳﻨ ِﻜ‬ َ َ َ َ ‫ﻢ أو‬ َ ‫ﺨ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﺳﻮ‬ َ ُ‫ﺗ‬ ْ َ ‫ﻣﺮةٍ أﺗ‬ ْ ِ ‫ﻢ وَﻫَﻤﻮا ﺑ ِﺈ‬ َ ‫ﻘﺎﺗ ِﻠ ُﻮ‬ ُ ‫ﺧَﺮاِج اﻟﺮ‬ ْ ُ‫ﺸﻮْﻧ َﻬ‬ َ ‫ل‬ ْ ُ ‫ﻢ ﺑ َﺪ َُءوﻛ‬ ْ ُ‫ل وَﻫ‬ ْ ُ‫ﻤﺎﻧ َﻬ‬ َ ْ ‫ﻣﺎ ﻧ َﻜ َﺜ ُﻮا أﻳ‬ ً ْ‫ن ﻗَﻮ‬ ِ َ َ ُ َ ‫ﺨ‬ 13 ‫ﻦ‬ ْ َ ‫ن ﺗ‬ ِ ْ ‫ﻣﺆ‬ ْ ِ ‫ﺸﻮْه ُ إ‬ ْ ‫ﺣﻖ أ‬ َ ‫ﻪ أ‬ ُ ‫ﻢ‬ ْ ُ ‫ن ﻛﻨ ْﺘ‬ ُ ‫ﻓَﺎﻟﻠ‬ َ ‫ﻣﻨ ِﻴ‬ Allah ve Resûlünden, Kendileriyle antlaşma yapmış olduğunuz müşriklere Bir ihtar! Ey müşrikler! Yeryüzünde dört ay daha dolaşın. İyi bilin ki siz, Allah’ı âciz bırakacak değilsiniz; Allah ise kâfirleri rezil ve perişan edecektir. Hacc-ı ekber (en büyük hac) gününde Allah ve Resûlünden insanlara bir bildiridir: “Allah ve Resûlü müşriklerden uzaktır. Eğer tevbe ederseniz, Bu sizin için daha hayırlıdır. Eğer yüz çevirirseniz bilin ki, Siz Allah’ı âciz bırakacak değilsiniz.” Ey Muhammed! O kâfirlere elem verici bir azabı müjdele! Ancak kendileriyle antlaşma yaptığınız müşriklerden Antlaşma şartlarına uyan hiçbir şeyi size eksik bırakmayan ve

Sizin aleyhinize herhangi bir kimseye arka çıkmayanlar, Bu hükmün dışındadır. Onların antlaşmalarını, Sûreleri bitinceye kadar tamamlayınız. Allah haksızlıktan sakınanları sever. Haram aylar çıkınca Müşrikleri bulduğunuz yerde öldürün; Onları yakalayın, Onları hapsedin ve Onları her gözetleme yerinde oturup bekleyin. Eğer tevbe eder, Namazı dosdoğru kılar, Zekâtı da verirlerse Artık yollarını serbest bırakın. Allah yarlığayan, esirgeyendir. Eğer müşriklerden biri senden aman dilerse, Allah’ın kelâmını işitip dinleyinceye kadar ona aman ver, Sonra müslüman olmazsa onu güven içinde bulunacağı bir yere ulaştır. İşte bu müsamaha, onların bilmeyen bir kavim olmalarından dolayıdır. Mescid-i Haram’ın yanında kendileriyle antlaşma yaptıklarınızın dışında, müşriklerin

Allah ve Resûlü yanında nasıl muteber bir ahdi olabilir? Onlar size karşı dürüst davrandıkları müddetçe Siz de onlara dürüst davranın. Çünkü Allah, Ahdi bozmaktan sakınanları sever. Nasıl olabilir ki! Onlar size galip gelselerdi, Sizin hakkınızda ne ahit, Ne de antlaşma gözetirlerdi. Onlar ağızlarıyla sizi razı ediyorlar, Hâlbuki kalpleri buna karşı çıkıyor. Çünkü onların çoğu yoldan çıkmışlardır. Allah’ın ayetlerine karşılık az bir değeri olan dünya malını ve Nefsanî istekleri tercih ettiler de İnsanları O’nun yolundan alıkoydular. Gerçekten onların yapmakta oldukları şeyler ne kötüdür! Bir mü’min hakkında Ne ahit tanırlar, Ne de antlaşma. Çünkü onlar saldırganların ta kendileridir.

Fakat tevbe eder, Namaz kılar ve Zekât verirlerse, Artık onlar dinde kardeşlerinizdir. Biz, Bilen bir kavme ayetlerimizi böyle açıklıyoruz. Eğer antlaşmalarından sonra Yeminlerini bozarlar ve Dininize saldırırlarsa, Küfrün önderlerine karşı savaşın. Çünkü onlar yeminleri olmayan adamlardır. Onlara karşı savaşırsanız Umulur ki küfre son verirler. Ey müminler! Verdikleri sözü bozan, Peygamberi yurdundan çıkarmaya kalkışan ve İlk önce size karşı savaşa başlamış olan bir kavme karşı savaşmayacak mısınız? Yoksa onlardan korkuyor musunuz? Eğer gerçek müminler iseniz, bilin ki, Allah, kendisinden korkmanıza daha lâyıktır.(113 Tevbe,009/1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13)

‫***‬ ‫ﺮ‬ ‫َ‬ ‫وﺑ َﺸ ِ‬ ‫‪Altın ve Gümüşü Yığıp da Onları Allah Yolunda Harcamayan, İnsanları‬‬ ‫‪Allah Yolundan Alıkoyan ve Onların Mallarını Haksız Yoldan Yiyenlere‬‬ ‫‪Elem Verici Bir Azabı‬‬ ‫!‪Müjdele‬‬ ‫ﻗَﺎﺗﻠ ُﻮﻫﻢ ﻳﻌﺬﺑﻬﻢ اﻟﻠ َ‬ ‫ﻢ وَﻳ َ ْ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻢ وَﻳ ُ ْ‬ ‫ﻣﺆ ْ ِ‬ ‫ﺸ ِ‬ ‫ﺻﺪ ُوَر ﻗَﻮْم ٍ ُ‬ ‫ﻢ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬِ ْ‬ ‫ﺼْﺮﻛ ُ ْ‬ ‫ﺨﺰِﻫ ِ ْ‬ ‫ﻪ ﺑ ِﺄﻳ ْﺪ ِﻳﻜ ُ ْ‬ ‫ُ‬ ‫ِ ُ ْ َُ ُْ ُ‬ ‫ﻒ ُ‬ ‫ﻢ وَﻳ َﻨ ْ ُ‬ ‫ﻣﻨ ِﻴ َ َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ﻦ ﻳ َ َ‬ ‫م‬ ‫ﻢ َ‬ ‫ﻢ وَﻳ َﺘ ُﻮ ُ‬ ‫‪ 14‬وَﻳ ُﺬ ْﻫ ِ ْ‬ ‫ﻢ ‪ 15‬أ ْ‬ ‫ﺣﻜ ِﻴ ٌ‬ ‫ﻪ ﻋ َﻠ ِﻴ ٌ‬ ‫ﺸﺎُء وَاﻟﻠ ُ‬ ‫ﻪ ﻋ َﻠﻰ َ‬ ‫ب اﻟﻠ ُ‬ ‫ﺐ ﻏ َﻴ ْﻆ ﻗُﻠﻮﺑ ِﻬِ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﺣﺴﺒﺘ َ‬ ‫ن اﻟﻠﻪِ وَﻻَ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫ﻦ د ُو‬ ‫ﻣ‬ ‫ﻪ اﻟﺬ ِﻳ‬ ‫ﻢ ﻳ َﺘ ِ‬ ‫ﺨﺬ ُوا ِ‬ ‫ﺟﺎﻫَﺪ ُوا ِ‬ ‫ﻦ َ‬ ‫ﻢ أ ْ‬ ‫ﻢ وَﻟ ْ‬ ‫ﻣﻨ ْﻜ ْ‬ ‫ن ﺗ ُﺘ َْﺮﻛﻮا وَﻟﻤﺎ ﻳ َﻌْﻠﻢ ِ اﻟﻠ ُ‬ ‫َ ِ ُْ ْ‬ ‫ِ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ن‬ ‫ﻪ َ‬ ‫ﺠ ً‬ ‫ﻤﺆ ْ ِ‬ ‫ﻦ أ ْ‬ ‫ﻣﺎ ﻛ َﺎ َ‬ ‫ﻤﻠﻮ َ‬ ‫ﻦ وَﻟ ِﻴ َ‬ ‫َر ُ‬ ‫ن ﻟ ِﻠ ُ‬ ‫ن ‪َ 16‬‬ ‫ﻤﺎ ﺗ َﻌْ َ‬ ‫ﺧﺒ ِﻴٌﺮ ﺑ ِ َ‬ ‫ﺔ وَاﻟﻠ ُ‬ ‫ﺳﻮﻟ ِﻪِ وَﻻ اﻟ ُ‬ ‫ﺸﺮِﻛ ِﻴ َ‬ ‫ﻣﻨ ِﻴ َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ﻔﺮِ أوﻟ َﺌ ِ َ‬ ‫ﺟﺪ َ اﻟﻠﻪِ َ‬ ‫ﻢ ﺑ ِﺎﻟ ْﻜ ُ ْ‬ ‫ﻦ ﻋ َﻠ َﻰ أﻧ ْ ُ‬ ‫ﻔ ِ‬ ‫ﻚ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﺴﺎ ِ‬ ‫ﻤﺎﻟ ُﻬُ ْ‬ ‫ﺖ أﻋ ْ َ‬ ‫ﺣﺒ ِﻄ َ ْ‬ ‫ﺴﻬِ ْ‬ ‫ﻤُﺮوا َ‬ ‫ﻳ َﻌْ ُ‬ ‫ﺷﺎﻫ ِﺪ ِﻳ َ‬ ‫ﻢ وَﻓِﻲ اﻟﻨﺎرِ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ َ‬ ‫ﻦ ﺑ ِﺎﻟﻠﻪِ وَاﻟ ْﻴ َﻮْم ِ اْﻵ ِ‬ ‫م اﻟﺼَﻼة َ‬ ‫ﺧﺎﻟ ِﺪ ُو َ‬ ‫ﺧﺮِ وَأﻗَﺎ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﺴﺎ ِ‬ ‫ﻦ َءا َ‬ ‫ﺟﺪ َ اﻟﻠﻪِ َ‬ ‫ﻤُﺮ َ‬ ‫ﻤﺎ ﻳ َﻌْ ُ‬ ‫ن ‪ 17‬إ ِﻧ َ‬ ‫ﻫُ ْ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ﺴﻰ أوﻟ َﺌ ِ َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻢ ﻳ َ ْ‬ ‫ن ﻳ َﻜ ُﻮﻧ ُﻮا ِ‬ ‫ﻦ ‪ 18‬أ َ‬ ‫ﻚ أ ْ‬ ‫ﻪ ﻓَﻌَ َ‬ ‫ﺟﻌَﻠ ْﺘ ُ ْ‬ ‫ﻦ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﺶ إ ِﻻ اﻟﻠ َ‬ ‫وََءاﺗ َﻰ اﻟﺰﻛ َﺎة َ وَﻟ َ ْ‬ ‫ﺨ َ‬ ‫ﻤﻬْﺘ َﺪ ِﻳ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﺟﺎﻫَﺪ َ ﻓِﻲ‬ ‫ﺳ َ‬ ‫ﻦ ﺑ ِﺎﻟﻠﻪِ وَاﻟ ْﻴ َﻮْم ِ اْﻵ ِ‬ ‫ﺤﺎج وَ ِ‬ ‫ﻘﺎﻳ َ َ‬ ‫ِ‬ ‫ﺧﺮِ وَ َ‬ ‫ﺠﺪ ِ اﻟ ْ َ‬ ‫ﺔ اﻟ ْ َ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﺴ ِ‬ ‫ﻦ َءا َ‬ ‫ﺤَﺮام ِ ﻛ َ َ‬ ‫ﻤﺎَرة َ اﻟ ْ َ‬ ‫ﻋ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻣﻨ ُﻮا‬ ‫ﻪ ﻻ ﻳ َﻬْﺪ ِي اﻟ َ‬ ‫ن ِ‬ ‫م اﻟﻈﺎﻟ ِ ِ‬ ‫ﺴﺘ َﻮُو َ‬ ‫ﻘﻮْ َ‬ ‫ﻞ اﻟﻠﻪِ ﻻ ﻳ َ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻦ َءا َ‬ ‫ﻋﻨ ْﺪ َ اﻟﻠﻪِ وَاﻟﻠ َ ُ‬ ‫ﺳﺒ ِﻴ ِ‬ ‫ﻦ ‪ 19‬اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ﻤﻴ َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻋﻨ ْﺪ َ اﻟﻠﻪِ وَأوﻟﺌ ِ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﻢ وَأﻧ ْ ُ‬ ‫ﺔ ِ‬ ‫ﺟ ً‬ ‫ﻔ ِ‬ ‫ﻢ د ََر َ‬ ‫ﺟُﺮوا وَ َ‬ ‫وَﻫَﺎ َ‬ ‫ﺟﺎﻫَﺪ ُوا ﻓِﻲ َ‬ ‫ﻢ أﻋ ْﻈ ُ‬ ‫ﺴﻬِ ْ‬ ‫ﻣﻮَاﻟ ِﻬِ ْ‬ ‫ﻞ اﻟﻠﻪِ ﺑ ِﺄ ْ‬ ‫ﺳﺒ ِﻴ ِ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﺿﻮَا‬ ‫ﻢ اﻟ ْ َ‬ ‫ﻣ ِ‬ ‫ﺟﻨﺎ ٍ‬ ‫ﻤﺔٍ ِ‬ ‫ن وَ َ‬ ‫ﻪ وَرِ ْ‬ ‫ﻢ ﺑ َِﺮ ْ‬ ‫ﻔﺎﺋ ُِﺰو َ‬ ‫ﻘﻴ ٌ‬ ‫ﻢ ُ‬ ‫ﻢ ﻓِﻴﻬَﺎ ﻧ َﻌِﻴ ٌ‬ ‫ت ﻟﻬُ ْ‬ ‫ﻣﻨ ْ ُ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫ﻢ َرﺑﻬُ ْ‬ ‫ن ‪ 20‬ﻳ ُﺒ َﺸُﺮﻫُ ْ‬ ‫ﻫُ ُ‬ ‫ٍ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﺨﺬ ُوا‬ ‫‪َ 21‬‬ ‫ﻣﻨ ُﻮا َﻻ ﺗ َﺘ ِ‬ ‫ﻪ ِ‬ ‫ﻋﻨ ْﺪ َه ُ أ ْ‬ ‫ﻦ َءا َ‬ ‫ﺟٌﺮ ﻋ َﻈ ِﻴ ٌ‬ ‫ﻦ ﻓِﻴﻬَﺎ أﺑ َﺪ ًا إ ِن اﻟﻠ َ‬ ‫ﻢ ‪ 22‬ﻳ َﺎأﻳﻬَﺎ اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ﺧﺎﻟ ِﺪ ِﻳ َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ ﻓَﺄوﻟ َﺌ ِ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﺤﺒﻮا اﻟ ْﻜ ُ ْ‬ ‫ﻢ وَإ ِ ْ‬ ‫ﻢ ِ‬ ‫ﺳﺘ َ َ‬ ‫ن ا ْ‬ ‫ﻣﻨ ْﻜ ُ ْ‬ ‫ﻦ ﻳ َﺘ َﻮَﻟﻬُ ْ‬ ‫ن وَ َ‬ ‫ﻔَﺮ ﻋ َﻠ َﻰ اْﻹ ِﻳ َ‬ ‫ﺧﻮَاﻧ َﻜ ُ ْ‬ ‫َءاﺑ َﺎَءﻛ ُ ْ‬ ‫ﻤﺎ ِ‬ ‫ﻢ أوْﻟ ِﻴ َﺎَء إ ِ ِ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ن ‪ 23‬ﻗُ ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻢ وَإ ِ ْ‬ ‫ﻢ وَﻋ َ ِ‬ ‫ﻢ وَأْزوَا ُ‬ ‫ن ﻛ َﺎ َ‬ ‫ﻞ إ ِ ْ‬ ‫ﻤﻮ َ‬ ‫ﺸﻴَﺮﺗ ُﻜ ُ ْ‬ ‫ﺟﻜ ُ ْ‬ ‫ﺧﻮَاﻧ ُﻜ ُ ْ‬ ‫ﻢ وَأﺑ ْﻨ َﺎؤ ُﻛ ُ ْ‬ ‫ن َءاﺑ َﺎؤ ُﻛ ُ ْ‬ ‫ﻢ اﻟﻈﺎﻟ ِ ُ‬ ‫ﻫُ ُ‬ ‫َ‬ ‫وأ َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫ﻣﻮَا ٌ‬ ‫ﺨ َ‬ ‫ﺴﺎد َﻫَﺎ و‬ ‫ﺠﺎَرة ٌ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻦ اﻟﻠﻪِ‬ ‫ﻢ ِ‬ ‫ﺴﺎﻛ ِ‬ ‫ل اﻗﺘ ََﺮﻓﺘ ُ‬ ‫ﺿﻮْﻧ َﻬَﺎ أ َ‬ ‫ﻦ ﺗ َْﺮ َ‬ ‫ﺸﻮْ َ‬ ‫ﻤﻮﻫَﺎ وَﺗ ِ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ن ﻛ َ‬ ‫ﺣﺐ إ ِﻟﻴ ْﻜ ْ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ورﺳﻮﻟﻪ وﺟﻬﺎد ﻓﻲ ﺳﺒﻴﻠﻪ ﻓَﺘﺮﺑﺼﻮا ﺣﺘﻰ ﻳﺄ ْﺗﻲ اﻟﻠ َ‬ ‫م‬ ‫ﻪ َﻻ ﻳ َﻬْﺪ ِي اﻟ ْ َ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ٍ‬ ‫ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻘﻮْ َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ﻣﺮِهِ وَاﻟﻠ ُ‬ ‫ﻪ ﺑ ِﺄ ْ‬ ‫ُ‬ ‫َ ُ‬ ‫َ َ‬ ‫َ‬ ‫ََ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ ﻛ َﺜ َْﺮﺗ ُﻜ ُْ‬ ‫ﺠﺒ َﺘ ْﻜ ُْ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﺣ‬ ‫ ‬ ‫م‬ ‫ﻮ‬ ‫ﻳ‬ ‫و‬ ‫ ‬ ‫ة‬ ‫ﺮ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺜ‬ ‫ﻛ‬ ‫ ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻃ‬ ‫ا‬ ‫ﻮ‬ ‫ﻣ‬ ‫ ‬ ‫ﻲ‬ ‫ﻓ‬ ‫ ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫ ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻛ‬ ‫ﺮ‬ ‫ﺼ‬ ‫ﻧ‬ ‫ ‬ ‫ﺪ‬ ‫ﻘ‬ ‫َ‬ ‫ﻟ‬ ‫ ‬ ‫‪24‬‬ ‫ ‬ ‫ﻦ‬ ‫اﻟ ْ َ‬ ‫ِ‬ ‫ٍ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ﺳ ِ‬ ‫ﻔﺎ ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻦ إ ِذ ْ أﻋ ْ َ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ َ ُ‬ ‫َ َ ْ‬ ‫َ‬ ‫َ َ‬ ‫ﻘﻴ َ‬ ‫ٍ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ َ‬ ‫ﻦ ‪ 25‬ﺛ ُﻢ‬ ‫ﻢ ﺗ ُﻐْ‬ ‫ﻤﺎ َر ُ‬ ‫ﺷﻴ ْﺌ ًﺎ وَ َ‬ ‫ﻢ ُ‬ ‫ﺖ ﺛ ُﻢ وَﻟﻴ ْﺘ ُ ْ‬ ‫ﺣﺒ َ ْ‬ ‫ض ﺑ ِ َ‬ ‫ﺖ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻜ ُ ُ‬ ‫ﺿﺎﻗَ ْ‬ ‫ﻦ ﻋ َﻨ ْﻜ ُ ْ‬ ‫ﻓَﻠ َ ْ‬ ‫ﻢ اْﻷْر ُ‬ ‫ﻣﺪ ْﺑ ِﺮِﻳ َ‬ ‫ِ‬ ‫ﻦ وَأ َﻧ َْﺰ َ‬ ‫أ َﻧ َْﺰ َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻤﺆ ْ ِ‬ ‫ﻢ ﺗ ََﺮوْﻫَﺎ وَﻋ َﺬ َ‬ ‫ل ُ‬ ‫ﻪ ﻋ َﻠ َﻰ َر ُ‬ ‫ﻪ َ‬ ‫ﺟﻨ ُﻮد ًا ﻟ َ ْ‬ ‫ﺳﻮﻟ ِﻪِ وَﻋ َﻠ َﻰ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﺳﻜ ِﻴﻨ َﺘ َ ُ‬ ‫ل اﻟﻠ ُ‬ ‫ب اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ﻣﻨ ِﻴ َ‬ ‫ﻦ ﺑ َﻌْﺪ ِ ذ َﻟ ِ َ‬ ‫ﻔُﺮوا وَذ َﻟ ِ َ‬ ‫ﻦ ﻳ َ َ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻛَ َ‬ ‫ﻪ ِ‬ ‫ﻦ ‪ 26‬ﺛ ُﻢ ﻳ َﺘ ُﻮ ُ‬ ‫ﻚ َ‬ ‫ﺸﺎُء وَاﻟﻠ ُ‬ ‫ﻚ ﻋ َﻠ َﻰ َ‬ ‫ب اﻟﻠ ُ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﺟَﺰاُء اﻟ ْﻜ َﺎﻓِ َﺮِﻳ َ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﺲ ﻓََﻼ ﻳ َ ْ‬ ‫ﻏَ ُ‬ ‫ﻔﻮٌر َر ِ‬ ‫ﺠﺪ َ‬ ‫ن ﻧ َ َ‬ ‫ﺸﺮِﻛ ُﻮ َ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﺴ ِ‬ ‫ﻘَﺮﺑ ُﻮا اﻟ ْ َ‬ ‫ﻤﺎ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻣﻨ ُﻮا إ ِﻧ َ‬ ‫ﻦ َءا َ‬ ‫ﺣﻴ ٌ‬ ‫ﺠ ٌ‬ ‫ﻢ ‪ 27‬ﻳ َﺎأﻳﻬَﺎ اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ن َ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﺧ ْ‬ ‫ن ِ‬ ‫ﺴﻮْ َ‬ ‫ﻢ ﻋ َﻴ ْﻠ َ ً‬ ‫ﻪ ِ‬ ‫م ﺑ َﻌْﺪ َ ﻋ َﺎ ِ‬ ‫ﻀﻠ ِﻪِ إ ِ ْ‬ ‫ﻦ ﻓَ ْ‬ ‫ﻢ ﻫَﺬ َا وَإ ِ ْ‬ ‫اﻟ ْ َ‬ ‫ﺤَﺮا َ‬ ‫ﺔ ﻓَ َ‬ ‫ﺷﺎَء إ ِن اﻟﻠ َ‬ ‫ﻢ اﻟﻠ ُ‬ ‫ف ﻳ ُﻐْﻨ ِﻴﻜ ُ ُ‬ ‫ﻔﺘ ُ ْ‬ ‫ﻣﻬِ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫م‬ ‫ن ﺑ ِﺎﻟﻠﻪِ وََﻻ ﺑ ِﺎﻟ ْﻴ َﻮْم ِ اْﻵ ِ‬ ‫ﻦ َﻻ ﻳ ُﺆ ْ ِ‬ ‫ﻣﺎ َ‬ ‫ﻣﻮ َ‬ ‫ﺧﺮِ وََﻻ ﻳ ُ َ‬ ‫ﻣﻨ ُﻮ َ‬ ‫ﻢ َ‬ ‫ﺣﺮ َ‬ ‫ن َ‬ ‫ﺤﺮ ُ‬ ‫ﺣﻜ ِﻴ ٌ‬ ‫ﻋ َﻠ ِﻴ ٌ‬ ‫ﻢ ‪ 28‬ﻗَﺎﺗ ِﻠ ُﻮا اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ﺠْﺰﻳ َ َ‬ ‫ﻦ ﻳ َﺪ ٍ‬ ‫ﺤﻖ ِ‬ ‫ب َ‬ ‫ﻦ أوﺗ ُﻮا اﻟﻜ ِﺘ َﺎ َ‬ ‫ﻦ اﻟ َ‬ ‫ﻪ وَﻻ ﻳ َﺪ ِﻳﻨ ُﻮ َ‬ ‫ﻪ وََر ُ‬ ‫ﺣﺘﻰ ﻳ ُﻌْﻄﻮا اﻟ ِ‬ ‫ﺳﻮﻟ ُ‬ ‫اﻟﻠ ُ‬ ‫ﺔ ﻋ َ ْ‬ ‫ﻦ اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ن د ِﻳ َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻦ اﻟﻠﻪِ‬ ‫ﻤ ِ‬ ‫ﻦ اﻟﻠﻪِ وَﻗَﺎﻟ ِ‬ ‫ن ‪ 29‬وَﻗَﺎﻟ ِ‬ ‫ﺴﻴ ُ‬ ‫ﺻﺎِﻏُﺮو َ‬ ‫ﺼﺎَرى اﻟ َ‬ ‫وَﻫُ ْ‬ ‫ﺖ اﻟﻨ َ‬ ‫ﻢ َ‬ ‫ﺢ اﺑ ْ ُ‬ ‫ﺖ اﻟﻴ َﻬُﻮد ُ ﻋ َُﺰﻳ ٌْﺮ اﺑ ْ ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ذ َﻟ ِ َ‬ ‫ﻦ ﻗَﺒ ْ ُ‬ ‫ن ﻗَﻮْ َ‬ ‫ن‬ ‫ﻦ ﻛ َ َ‬ ‫ﻔُﺮوا ِ‬ ‫ﻪ أﻧﻰ ﻳ ُﺆ ْﻓَﻜ ُﻮ َ‬ ‫ﻀﺎﻫ ِﺌ ُﻮ َ‬ ‫ﻢ ﻳ ُ َ‬ ‫ﻢ اﻟﻠ ُ‬ ‫ﻞ ﻗَﺎﺗ َﻠﻬُ ُ‬ ‫ﻢ ﺑ ِﺄﻓْﻮَاﻫ ِﻬِ ْ‬ ‫ﻚ ﻗَﻮْﻟﻬُ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ل اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻣُﺮوا إ ِﻻ‬ ‫‪ 30‬اﺗ َ‬ ‫ﻣﺎ أ ِ‬ ‫ﻤ ِ‬ ‫ﻢ أْرﺑ َﺎﺑ ًﺎ ِ‬ ‫ﺴﻴ َ‬ ‫ﺨﺬ ُوا أ ْ‬ ‫ﻢ وَ َ‬ ‫ﻣْﺮﻳ َ َ‬ ‫ﻦ َ‬ ‫ن اﻟﻠﻪِ وَاﻟ ْ َ‬ ‫ﻢ وَُرﻫْﺒ َﺎﻧ َﻬُ ْ‬ ‫ﺣﺒ َﺎَرﻫُ ْ‬ ‫ﻦ د ُو ِ‬ ‫ﺢ اﺑ ْ َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻪ ﻋ َﻤﺎ ﻳ ُ ْ‬ ‫ﻔﺌ ُﻮا ﻧ ُﻮَر‬ ‫ﻟ ِﻴ َﻌْﺒ ُﺪ ُوا إ ِﻟ َﻬًﺎ وَا ِ‬ ‫ن ﻳ ُﻄ ْ ِ‬ ‫ن أ ْ‬ ‫ن ‪ 31‬ﻳ ُﺮِﻳﺪ ُو َ‬ ‫ﺸﺮِﻛ ُﻮ َ‬ ‫ﺳﺒ ْ َ‬ ‫ﻪ إ ِﻻ ﻫُﻮَ ُ‬ ‫ﺤﺎﻧ َ ُ‬ ‫ﺣﺪ ًا ْ َﻻ إ ِﻟ َ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﺳ َ‬ ‫ﻞ‬ ‫ن ﻳ ُﺘ ِﻢ ﻧ ُﻮَره ُ وَﻟ َﻮْ ﻛ َﺮِه َ اﻟ ْﻜ َﺎﻓُِﺮو َ‬ ‫ﻪ إ ِﻻ أ ْ‬ ‫ن ‪ 32‬ﻫُﻮَ اﻟﺬ ِي أْر َ‬ ‫ﻢ وَﻳ َﺄﺑ َﻰ اﻟﻠ ُ‬ ‫اﻟﻠﻪِ ﺑ ِﺄﻓْﻮَاﻫ ِﻬِ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﺤﻖ ﻟ ِﻴ ُ ْ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ن ‪ 33‬ﻳ َﺎأ َﻳﻬَﺎ‬ ‫ﻪ ﺑ ِﺎﻟ ْﻬُﺪ َى وَد ِﻳ‬ ‫ﺸﺮِﻛ ُﻮ َ‬ ‫ﻦ اﻟ ْ َ‬ ‫َر ُ‬ ‫ﻦ ْﻛ ُﻠﻪِ وَﻟ َﻮْ ﻛ َﺮِه َ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﺳﻮﻟ َ ُ‬ ‫ﻈﻬَِﺮه ُ ﻋ َﻠﻰ اﻟﺪﻳ ِ‬ ‫ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ﻣﻮَا َ‬ ‫ن‬ ‫ﻣﻨ ُﻮا إ ِن ﻛﺜ ِﻴًﺮا ِ‬ ‫ﺼﺪو َ‬ ‫ن ﻟﻴ َﺄﻛﻠﻮ َ‬ ‫ﻦ اﻷ ْ‬ ‫ن أ ْ‬ ‫ﻦ َءا َ‬ ‫ﻞ وَﻳ َ ُ‬ ‫س ﺑ ِﺎﻟﺒ َﺎﻃ ِ ِ‬ ‫ﺣﺒ َﺎرِ وَاﻟﺮﻫْﺒ َﺎ ِ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ل اﻟﻨﺎ ِ‬

‫ﻢ‬ ُ ‫ﻔ‬ َ ‫ﻔﻀ‬ ِ ْ ‫ﺔ وََﻻ ﻳ ُﻨ‬ ِ ْ ‫ﺐ وَاﻟ‬ َ َ‫ن اﻟﺬﻫ‬ َ ‫ﻦ ﻳ َﻜ ْﻨ ُِﺰو‬ َ ‫ﻘﻮﻧ َﻬَﺎ ﻓِﻲ‬ َ ‫ﻦ‬ ْ ُ‫ﻞ اﻟﻠﻪِ ﻓَﺒ َﺸْﺮﻫ‬ ِ ‫ﺳﺒ ِﻴ‬ ِ ‫ﺳﺒ ِﻴ‬ َ ‫ﻞ اﻟﻠ َﻪِ وَاﻟﺬ ِﻳ‬ ْ َ‫ﻋ‬ َ ْ ‫ﻢ‬ ُ َ‫ﻢ و‬ َ ِ‫ﻤﻰ ﻋ َﻠﻴ ْﻬَﺎ ﻓِﻲ ﻧ َﺎر‬ ْ ُ ‫م ﻳ‬ َ ْ‫ ﻳ َﻮ‬34 ٍ ‫ب أﻟ ِﻴﻢ‬ ِ ‫ﻢ ﻓَﺘ ُﻜﻮَى ﺑ ِﻬَﺎ‬ ْ ُ‫ﺟﻨ ُﻮﺑ ُﻬ‬ ْ ُ‫ﺟﺒ َﺎﻫُﻬ‬ َ ‫ﺟﻬَﻨ‬ َ ‫ﺤ‬ ٍ ‫ﺑ ِﻌَﺬ َا‬ َ ُ ْ ُ ُ َ 35 ‫ن‬ ُ ْ ‫ﻢ ِﻷﻧ‬ ِ ‫ﻔ‬ َ ‫ﻢ ﺗ َﻜﻨ ُِﺰو‬ ْ ُ ‫ﻣﺎ ﻛﻨ ْﺘ‬ َ ‫ﻢ ﻓَﺬ ُوﻗُﻮا‬ ْ ‫ﺴﻜ‬ ْ ُ ‫ﻣﺎ ﻛﻨ َْﺰﺗ‬ َ ‫ﻢ ﻫَﺬ َا‬ ْ ُ‫وَﻇﻬُﻮُرﻫ‬ Onlarla savaşın ki, Allah sizin gücünüzle onları cezalandırsın; Onları rezil-rüsva etsin; Sizi onlara galip getirsin ve Müslüman toplumun kalplerini ferahlatsın ve Müminlerin kalplerinden öfkeyi gidersin. Allah dilediğinin tevbesini kabul eder. Allah bilendir, hikmet sahibidir. Yoksa Allah, sizin aranızdan, cihad edip Allah, Peygamber ve müminlerden başkasını kendilerine sırdaş edinmeyenleri ortaya çıkarmadan bırakacağını mı sandınız? Allah yaptıklarınızdan haberdardır. Allah’a şirk koşanlar, kendilerinin kâfirliğine bizzat kendileri şahitlik ederken, Allah’ın mescitlerini imar etme salâhiyetleri yoktur. Onların bütün amelleri heba olmuştur ve Onlar ateşte ebedi kalacaklardır. Allah’ın mescitlerini ancak Allah’a ve ahiret gününe iman eden, Namazı dosdoğru kılan, Zekâtı veren ve

Allah’tan başkasından korkmayan kimseler imar eder. İşte hidayete ermiş olmaları umulanlar bunlardır. Ey müşrikler! Siz hacılara su vermeyi ve Mescid-i Haram’ı onarmayı, Allah’a ve ahiret gününe iman eden ve Allah yolunda cihad edenlerin imanı ile bir mi tutuyorsunuz? Onlar Allah katında eşit değillerdir. Allah zalimleri hidayete erdirmez. İman edip de hicret edenler ve Allah yolunda mallarıyla, canlarıyla cihad edenler, Allah katında değer bakımından daha üstündürler. Kurtuluşa erenler de işte onlardır. Rableri onlara, bir rahmet ve hoşnutluk ile içinde tükenmez nimetler bulunan cennetler müjdeler. Onlar orada ebedi kalacaklardır. Şüphesiz ki Allah katında büyük mükâfat vardır. Ey iman edenler! Eğer küfrü imana tercih ederlerse, Babalarınızı ve Kardeşlerinizi bile dost edinmeyin.

Sizden kim onları dost edinirse, İşte onlar zalimlerin ta kendileridir. De ki: Eğer babalarınız, Oğullarınız, Kardeşleriniz, Eşleriniz, Hısım akrabanız, Kazandığınız mallar, Zarara uğramasından korktuğunuz ticaret, Hoşlandığınız meskenler Size Allah’tan, Resûlünden ve Allah yolunda cihad etmekten Daha sevgili ise, Allah, emrini getirinceye kadar gidin bekleyin. Allah fâsıklar topluluğunu hidayete erdirmez. Andolsun ki Allah, birçok yerde (savaş alanlarında) ve Huneyn savaşında size yardım etmişti. Hani sayıca çokluğunuz size kendinizi beğendirmiş, fakat sizi yenilgiden kurtaramamıştı.

Yeryüzü bütün genişliğine rağmen size dar gelmişti, sonunda bozguna uğrayarak geri dönmüştünüz. Sonra Allah, Resûl’ü ile müminler üzerine sükûnet ve huzur duygusu indirdi, sizin görmediğiniz melek orduları indirdi de kâfirlere azap etti. İşte bu, o kâfirlerin cezasıdır. Allah, yine de dilediğinin tevbesini kabul eder. Allah bağışlayan, esirgeyendir. Ey iman edenler! Müşrikler ancak bir pisliktir. Onun için bu seneden sonra Mescid-i Haram’a yaklaşmasınlar. Eğer yoksulluktan korkarsanız, biliniz ki Allah dilerse sizi kendi lütfundan zengin edecektir. Allah her şeyi bilendir, hikmet sahibidir. Ehl-i Kitaptan Allah’a ve ahiret gününe inanmayan, Allah ve Resûlü’nün haram ettiğini haram kabul etmeyen ve hak dini kendine din edinmeyen kimselerle, teslim olup cizye verinceye kadar savaşın. Yahudiler, Uzeyr Allah’ın oğludur, dediler. Hıristiyanlar da, İsa -Mesîh Allah’ın oğludur, dediler. Bu, onların ağızlarıyla geveledikleri boş sözlerdir. Daha önceki kâfirlerin sözleri gibi sözler söylüyorlar. Allah onları kahretsin! Nasıl da haktan batıla döndürülüyorlar! Yahudiler Allah’ı bırakıp hahamlarını;

Hıristiyanlar da rahiplerini ve Meryem oğlu İsa-Mesîh’i rab edindiler. Hâlbuki onlara ancak tek ilâha kulluk etmeleri emrolundu. O’ndan başka tanrı yoktur. O, bunların ortak koştukları şeylerden uzaktır. Allah’ın nurunu ağızlarıyla üfleyip söndürmek istiyorlar. Hâlbuki kâfirler hoşlanmasalar da Allah nurunu tamamlayacaktır. Allah, müşrikler hoşlanmasalar da kendi dinini bütün dinlere üstün kılmak için Resûlünü hidayet ve Hak Din ile gönderendir. Ey iman edenler! Biliniz ki, hahamlardan ve rahiplerden birçoğu insanların mallarını haksız yollardan yerler ve insanları Allah yolundan alıkoyarlar. Altın ve gümüşü yığıp da onları Allah yolunda harcamayanlar yok mu? İşte onlara elem verici bir azabı müjdele! Bu paralar cehennem ateşinde kızdırılıp onların alınları, yanları ve sırtları dağlanacağı gün onlara: “İşte bu kendiniz için biriktirdiğiniz servettir. Şimdi ise yığıp biriktirdiğiniz şeylerin azabını tadın!” denilir.(113 Tevbe,009/14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35) *** ‫ﺼﻞ‬ َ ُ ‫وَﻻ ﺗ‬ َ Münafıklardan Ölmüş Hiç Kimsenin Asla Namazını Kılma! ُ َ ‫وَﻻ ﺗ‬ ‫ﻢ‬ ْ ‫ﻘ‬ َ Münafıkların Kabri Başında Durma ve Onlar için Dua

Etme! َ ‫ﻣﺎﺗ ُﻮا‬ َ َ ‫ﻢ ﻛ‬ ُ َ ‫ت أ َﺑ َﺪ ًا وََﻻ ﺗ‬ ِ ٍ ‫ﺣﺪ‬ َ ‫ﺼﻞ ﻋ َﻠ َﻰ أ‬ ُ ‫ﻔُﺮوا ﺑ ِﺎﻟﻠﻪِ وََر‬ َ َ‫ﺳﻮﻟ ِﻪِ و‬ ْ ُ‫ﻢ ﻋ َﻠ َﻰ ﻗَﺒ ْﺮِهِ إ ِﻧﻬ‬ ْ ‫ﻘ‬ َ ‫ﻣﺎ‬ َ ‫ﻢ‬ ْ ُ‫ﻣﻨ ْﻬ‬ َ ُ ‫وََﻻ ﺗ‬ 84 ‫ن‬ ُ ‫ﺳ‬ ِ ‫ﻢ ﻓَﺎ‬ َ ‫ﻘﻮ‬ ْ ُ‫وَﻫ‬ O münafıklardan ölmüş hiç kimsenin Asla namazını kılma; Onun kabri başında da durma! Çünkü onlar, Allah ve Resûlünü inkâr ettiler ve Fâsık olarak öldüler.(113 Tevbe,009/84) *** َ ْ ‫ﺠﺒ‬ ‫ﻚ‬ ْ ُ ‫وَﻻ ﺗ‬ ِ ‫ﻌ‬ َ Münafıkların Malları ve Çocukları Seni İmrendirmesin! َ ‫ﻚ أ َﻣﻮاﻟ ُﻬﻢ وأ َوَﻻدﻫُﻢ إﻧﻤﺎ ﻳﺮﻳﺪ اﻟﻠ‬ ‫ﻢ‬ ُ ْ ‫ﻢ ﺑ ِﻬَﺎ ﻓِﻲ اﻟﺪﻧ ْﻴ َﺎ وَﺗ َْﺰﻫَﻖَ أ َﻧ‬ ْ ‫ﻪ أ‬ ُ ِ ُ َ ِ ْ ُ ْ َ ْ ُ َ ْ َ ْ ‫ﺠﺒ‬ ُ ‫ﻔ‬ ِ ْ‫وََﻻ ﺗ ُﻌ‬ ْ ُ‫ﺴﻬ‬ ْ ُ‫ن ﻳ ُﻌَﺬﺑ َﻬ‬ ُ 85 ‫ن‬ َ ‫ﻢ ﻛ َﺎﻓُِﺮو‬ ْ ُ‫وَﻫ‬ Münafıkların malları ve çocukları Seni imrendirmesin! Çünkü Allah, bunlarla ancak Dünyada onların azaplarını çoğaltmayı ve Onların kâfir olarak canlarının güçlükle çıkmasını istiyor.(113 Tevbe,009/85) *** ْ‫ﺧﺬ‬ ُ Mü’minlerin Mallarından Sadaka/Zekat Al! ‫ﺻﻞ‬ َ ‫و‬ َ Mü’minler için Dua Et!

َ ‫ﺧﺬ ْ ﻣ‬ َ َ ‫ﺻَﻼﺗ‬ ‫ﻪ‬ ً َ‫ﺻﺪ َﻗ‬ َ ‫ﻚ‬ ُ ‫ﻢ وَاﻟﻠ‬ ْ ُ‫ﻦ ﻟ َﻬ‬ ْ ِ‫ﺻﻞ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬ‬ ْ ِ‫ﻢ وَﺗ َُﺰﻛﻴﻬ‬ ْ ُ‫ﺔ ﺗ ُﻄ َﻬُﺮﻫ‬ ْ ِ‫ﻣﻮَاﻟ ِﻬ‬ ْ ‫ﻦ أ‬ َ ‫ﻢ إ ِن‬ َ َ‫ﻢ ﺑ ِﻬَﺎ و‬ َ ‫ﻢ‬ ٌ َ ‫ﺳﻜ‬ ْ ِ ُ 103 ‫ﻢ‬ ِ ‫ﺳ‬ َ ٌ ‫ﻤﻴﻊٌ ﻋ َﻠ ِﻴ‬ Onların mallarından sadaka al! Bununla onları günahlardan temizlersin, Onları arıtıp yüceltirsin ve Onlar için dua et! Çünkü senin duan onlar için sükûnettir. Allah işitendir, bilendir.(113 Tevbe,009/103) *** ُ َ ‫َﻻ ﺗ‬ ‫ﻢ‬ ْ ‫ﻘ‬ Müminlere Zarar Vermek, Müminlerin Arasına Ayrılık Sokmak için Münafıklar Tarafından İnşa Edilen Mescitte Asla Namaz Kılma! ‫ﻪ‬ ً ‫ﻔﺮِﻳ‬ ْ َ ‫ﻔًﺮا وَﺗ‬ ْ ُ ‫ﺿَﺮاًرا وَﻛ‬ َ ‫ﻦ اﺗ‬ ِ ْ ‫ﻤﺆ‬ ِ ‫ﺠﺪ ًا‬ َ ‫ﺣﺎَر‬ َ ‫ﻦ‬ ْ ‫ﻣ‬ ِ ‫ﺴ‬ َ ‫ب اﻟﻠ‬ َ ِ ‫ﺻﺎد ًا ﻟ‬ ُ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ َ ‫ﺨﺬ ُوا‬ َ ‫ﻦ وَإ ِْر‬ ْ ‫ﻤ‬ َ ‫ﻣﻨ ِﻴ‬ َ ْ ‫ﻘﺎ ﺑ َﻴ‬ َ ‫وَاﻟﺬ ِﻳ‬ َ َ‫ ﻻ‬107 ‫ن‬ َ ْ َ َ ُ ْ ‫ﻦ ﻗَﺒ‬ ْ َ ‫ﻪ ﻳ‬ ُ ِ ‫ﺤﻠ‬ ‫ﻣ‬ ِ ‫ﻪ‬ َ ‫ﻢ ﻟﻜﺎذ ِﺑ ُﻮ‬ ُ ‫ن أَرد ْﻧ َﺎ إ ِﻻ اﻟ‬ ْ ِ ‫ﻔﻦ إ‬ ْ َ ‫ﻞ وَﻟﻴ‬ ْ ‫ﺤ‬ ُ ‫وََر‬ ْ ُ‫ﺸﻬَﺪ ُ إ ِﻧﻬ‬ ُ ‫ﺴﻨ َﻰ وَاﻟﻠ‬ ُ َ ‫ﺳﻮﻟ‬ ْ َ َ َ ُ َ َ َ ٌ ‫ﺟﺎ‬ ‫ل‬ ُ َ ‫ن ﺗ‬ ْ ‫ﺲ ﻋ َﻠﻰ اﻟﺘ‬ ُ َ‫ﺗ‬ ِ ‫ﻘﻮَى‬ َ ِ‫م ﻓِﻴﻪِ ﻓِﻴﻪِ ر‬ ْ ‫ﺣﻖ أ‬ َ ‫ل ﻳ َﻮْم ٍ أ‬ َ ‫ﻘﻮ‬ ْ ‫ﻤ‬ ِ ‫ﺴ‬ َ ‫ﻢ ﻓِﻴﻪِ أﺑ َﺪ ًا ﻟ‬ ْ ‫ﻘ‬ َ ‫ﺠﺪ ٌ أﺳ‬ ِ ‫ﻦ أو‬ ْ ‫ﻣ‬ َ 108 ‫ﻦ‬ ِ ُ ‫ﻪ ﻳ‬ ِ ُ‫ﻳ‬ ْ ‫ن أ‬ َ ‫ﺤﺒﻮ‬ ُ ْ ‫ﺤﺐ اﻟ‬ ُ ‫ن ﻳ َﺘ َﻄ َﻬُﺮوا وَاﻟﻠ‬ َ ‫ﻤﻄﻬﺮِﻳ‬ Münafıklar arasında müminlere zarar vermek, Hakkı inkâr etmek, Müminlerin arasına ayrılık sokmak ve Daha önce Allah ve Resûlüne karşı savaşmış olan adamı beklemek için Mescit kuranlar vardır. Onun içinde asla namaz kılma!

İlk günden takvâ üzerine kurulan Kuba Mescidi içinde namaz kılman, Daha doğrudur. Orada temizlenmeyi seven adamlar vardır. Allah da çok temizlenenleri sever.(113 Tevbe,009/107, 108) *** ‫ﺮ‬ َ ِ ‫وﺑ َﺸ‬ Tevbe Eden, İbadet Eden, Hamd eden, Oruç Tutan, Rükû Eden, Secde Eden, İyiliği Emredip Kötülükten Alıkoyan ve Allah’ın Sınırlarını Koruyan Müminleri Cennetle Müjdele! َ َ ْ ‫ﻪ ا‬ ‫ﻞ‬ َ ُ ‫ﺔ ﻳ‬ ُ ْ ‫ﻦ أ َﻧ‬ َ ‫ﺠﻨ‬ ِ ْ ‫ﻤﺆ‬ ِ ‫ﺷﺘ ََﺮى‬ َ ‫ﻘﺎﺗ ِﻠ ُﻮ‬ َ ْ ‫ﻢ اﻟ‬ َ ‫ن ﻓِﻲ‬ َ ‫ﻔ‬ ُ ُ‫ﻢ ﺑ ِﺄن ﻟ َﻬ‬ ْ ُ‫ﻣﻮَاﻟ َﻬ‬ ْ ‫ﻢ وَأ‬ ْ ُ‫ﺴﻬ‬ ُ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ َ ‫إ ِن اﻟﻠ‬ ِ ‫ﺳﺒ ِﻴ‬ َ ‫ﻣﻨ ِﻴ‬ َ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻦ أوْﻓَﻰ‬ ُ ْ ‫ﻞ وَاﻟ‬ ْ ُ ‫ن وَﻳ‬ ْ َ ‫اﻟﻠﻪِ ﻓَﻴ‬ َ ِ‫ن وَﻋ ْﺪ ًا ﻋ َﻠ َﻴ ْﻪ‬ َ ‫ﻘﺘ َﻠ ُﻮ‬ َ ‫ﻘﺘ ُﻠ ُﻮ‬ ِ ْ ‫ﺣﻘﺎ ﻓِﻲ اﻟﺘﻮَْراةِ وَاْﻹ ِﻧ‬ َ َ‫ن و‬ ِ ‫ﻘْﺮَءا‬ ِ ‫ﺠﻴ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ِ ‫ﻢ ﺑ ِﻪِ وَذ َﻟ‬ 111 ‫ﻢ‬ َ ْ ‫ﻚ ﻫُﻮَ اﻟ‬ ِ ْ ‫ﺳﺘ َﺒ‬ ِ ِ‫ﺑ ِﻌَﻬْﺪ ِه‬ ْ ‫ﻦ اﻟﻠﻪِ ﻓَﺎ‬ ُ ‫ﻔﻮُْز اﻟ ْﻌَﻈ ِﻴ‬ ْ ُ ‫ﻢ اﻟﺬ ِي ﺑ َﺎﻳ َﻌْﺘ‬ ُ ُ ‫ﺸُﺮوا ﺑ ِﺒ َﻴ ْﻌِﻜ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ ْ ْ ْ ‫ف‬ ِ ‫ن اﻵ‬ ِ ‫ﺤﺎ‬ ِ ‫ﻤﻌُْﺮو‬ َ ‫ﻣُﺮو‬ َ ‫ﺟﺪ ُو‬ َ ‫ن اﻟﺮاﻛ ِﻌُﻮ‬ َ ‫ﺤﻮ‬ ُ ِ ‫ن اﻟﺴﺎﺋ‬ َ ‫ﻣﺪ ُو‬ َ ‫ن اﻟ‬ َ ‫ن اﻟﻌَﺎﺑ ِﺪ ُو‬ َ ‫اﻟﺘﺎﺋ ِﺒ ُﻮ‬ ِ ‫ن اﻟﺴﺎ‬ َ ‫ن ﺑ ِﺎﻟ‬ ْ ُ ْ ْ َ 112 ‫ﻦ‬ ِ ْ ‫ﻤﺆ‬ ُ ِ ‫ن ﻟ‬ َ ‫ﺤﺎﻓِﻈﻮ‬ َ ‫ﻤﻨ ْﻜﺮِ وَاﻟ‬ َ ‫وَاﻟﻨﺎﻫُﻮ‬ ُ ‫ﺤﺪ ُود ِ اﻟﻠﻪِ وَﺑ َﺸﺮِ اﻟ‬ ُ ‫ﻦ اﻟ‬ َ ‫ﻣﻨ ِﻴ‬ ِ َ ‫ن ﻋ‬ Allah müminlerden, Mallarını ve canlarını, Cennet karşılığında satın almıştır. Çünkü onlar Allah yolunda savaşırlar, Öldürürler, Ölürler. Bu, Tevrat’ta, İncil’de ve Kur’an’da, Allah üzerine hak bir vaaddir. Allah’tan daha çok sözünü yerine getiren kim vardır!

O halde, Onunla yapmış olduğunuz Bu alışverişinizden dolayı sevinin. İşte bu, büyük kazançtır. Tevbe edenler, İbadet edenler, Hamd edenler, Oruç tutanlar, Rükû edenler, Secde edenler, İyiliği emredip kötülükten alıkoyanlar ve Allah’ın sınırlarını koruyanlar, O müminleri müjdele!(113 Tevbe, 009/111, 112) *** َ Rabbine Hamdederek O’nu Tesbih ‫ﺢ‬ ْ ‫ﺴﺒ‬ َ ‫ﻓ‬ Et! ْ َ ‫ﺳﺘ‬ ِ ‫ﻐ‬ ْ ‫وا‬ ُ‫ﻔْﺮه‬ َ Rabbinden Mağfiret Dile! َ َ 2 ‫ﺟﺎ‬ َ ْ ‫ﺼُﺮ اﻟﻠﻪِ وَاﻟ‬ ُ ْ ‫س ﻳ َﺪ‬ ً ‫ﻦ اﻟﻠﻪِ أﻓْﻮَا‬ َ ‫ﺧﻠ ُﻮ‬ ُ ْ ‫ﻔﺘ‬ َ ‫إ ِذ َا‬ َ ْ ‫ وََرأﻳ‬1 ‫ﺢ‬ َ ‫ﺖ اﻟﻨﺎ‬ ْ َ ‫ﺟﺎَء ﻧ‬ ِ ‫ن ﻓِﻲ د ِﻳ‬ َ َ 3 ‫ن ﺗ َﻮاﺑ ًﺎ‬ ِ ْ‫ﺳﺘ َﻐ‬ َ ‫ﻪ ﻛﺎ‬ َ ِ ‫ﺢ ﺑ‬ ْ ‫ﺴﺒ‬ ْ ‫ﻤﺪ ِ َرﺑﻚ وَا‬ َ َ‫ﻓ‬ ُ ‫ﻔْﺮه ُ إ ِﻧ‬ ْ ‫ﺤ‬ Allah’ın yardımı ve Zaferi gelip de, İnsanların bölük bölük,

Allah’ın dinine girmekte olduklarını Gördüğün vakit, Rabbine hamdederek O’nu tesbih et(!) ve O’ndan mağfiret dile! O, tevbeleri çok kabul edendir.(114 Nasr, 110/1,2,3)

Hz. Peygamberin Konuşma Atlası İslam Beyannamesi/İslami Manifesto

Kur’an-ı Kerim’de Hz. Peygambere Söylemesi Emredilen Sözler İslam literatüründe Hz. Peygambere nisbet edilen davranış, söz ve takrirler, hadis ya da sünnet olarak tanımlanmıştır. Aşağıda zikredilen ayetler onun sözlerinin aynı zamanda düşünce ve davranışlarının- referansı olduğuna göre sünnetin normatif değerinin tartışılması, üzerinde herhangi bir söz söylemeye herhalde gerek yoktur. Hz. Peygamberin, sözlerini şekillendiren ve ona yön veren ayetler, hiçbir açıklama ve yorum yapılmadan, nüzul sıralaması esas alınarak okuyucunun idrakine sunulmuştur. Kur’an-ı Kerim’de Hz. Peygambere ana hatlarıyla; “Allah Birdir, Ondan Başka İlah Yoktur” “Şerlerden Allah’a Sığınırım” “Kötülüklerden ve Kötülerden Sana Sığınırım” “Kimseden Bir Menfaat Beklemiyorum” “Allah Kötülüğü, Şirki Asla Emretmez” “Rabbim Adaleti Emretti” “Allah Kötülükleri Haram Kılmıştır” “Ben Hepinizin Peygamberiyim” “Kıyametin Vaktini Allah Bilir” “Ben Gaybı Bilmem, Beşerüstü Bir Güce Sahip Değilim, Sadece Beşer Bir Peygamberim” “Allah Her Şeyi Diriltecektir” “Ben Allah’ın Kulu ve Onun Peygamberiyim” “Değerler Sistemi Daha Doğru Bir Kitap Var mı? Getirin Bakalım!” “Ana-Babaya Çok Saygılı Olun”

“Kullarım Sözün En Güzelini Söylesinler” “Putlar Derdinize Çare Olamazlar” “Her Zaman ve Zeminde Dürüstlük” “Kâinatı Yaratıp Tedvir Eden Allah’a İsyan Etmekten Sakının” “Gök ve Yerdekilerden İbret Alın” “Elinizden Geleni Ardınıza Koymayın” “Ben ne Bir Meleğim, ne de Gaybı Bilirim” “Ben Sizden Herhangi Bir Menfaat Beklemiyorum” “Herkes Kendi Suçundan Sorumludur” “Hiç Bilenle Bilmeyen Bir Olur mu?” “Âd ve Semûd’un Başına Gelenleri Unutmayın” “Kur’an-ı Allah Katından Yol Gösterici Olarak, Cebrail İndirdi. Onu Kimse Uydurmadı” “Ey Müşrikler! İstediğiniz gibi Yaşayın, Döneceğiniz Yer Ateştir” “Müminler Namazını Dosdoğru Kılsınlar ve Allah Yolunda Harcama Yapsınlar” “Allah’ım! Beni Zalimler Arasında Bulundurma” “Allah’ım! Şeytanların Yanımda Bulunmasından ve Kışkırtmasından Sana Sığınırım” “Toza-Toprağa Karıştıktan Sonra Tekrar Dirileceksiniz” “Yeryüzünde Gezin-Dolaşın! Müşriklerin Akıbetini Görün!” “Allah Birdir, Şeriki Yoktur. Her şeyi Yaratan O’dur. Putlarınızın Hiç bir Gücü Yoktur”

“Sadece Ehl-İ Kitabın Cennete Gireceği İddiası, Mesnetsiz Bir Kuruntudur” “Ehl-i Kitabın Arzularına Uyarsan, Allah’ın Yardımı ve Dostluğunu Kaybedersin” “Herkes Kendi Yaptığından Sorumludur” “Yaptığınız Hayırları Allah Bilir” “İçki de Kumar da Büyük Günahtır” “Yetimleri İyi Yetiştirmek, Yüzüstü Bırakmaktan Daha Hayırlıdır” “Ey Ehl-i Kitap! Gelin! Allah’tan Başkasına Tapmayalım” “Biz, Bütün Peygamberlere, İman Ettik. Onları Birbirinden Ayırt Etmeyiz” “Dünya Menfaati Önemsizdir, Ahiret daha Hayırlıdır” “Peygambere İtaat Ederseniz, Doğru Yolu Bulmuş Olursunuz” “Siz Dininizi Allah’a mı Öğretiyorsunuz?” “Müslümanlığınızı Benim Başıma Kakmayın!” “Mutlaka Dirileceksiniz” “Bütün İyi ve Temiz Şeyler Size Helal Kılınmıştır. Yiyin! Besmele Çekin!” “Meryem Oğlu Mesîh, Tanrıdır” diyenler, Kâfir Olmuşlardır Ey Mü’minler! Sizin Dostunuz Ancak Allah’tır, Resûlüdür, İman Edenlerdir” “Ey Kitap Ehli! Dininizde Haksız Yere Haddi Aşmayın!” “Pis ve Kötü ile Temiz ve İyi bir Değildir” “Bekleyin Bakalım! Göreceksiniz!” “Peygamberi İncitenlere Alçaltıcı Bir Azap Vardır”

“Siz Alay Edin! Göreceksiniz!” “Allah ile Ayetleriyle ve Peygamberle Alay Ediyorsunuz, Öyle mi?” “Allah Bana Yeter. Ondan Başka İlah Yoktur. Ben Sadece Ona Güvenirim” sözlerini söylemesi emredilmiş, o da bu doğrultuda söz, tavır ve davranışlarını şekillendirmiştir. Takdir ve sorumluluk, idraki olanlarındır… *** ُ ْ ‫ﻗ‬ ‫ﻞ‬ De ki: Ben Bir Olan Allah’a İnanırım… Her şeye Rağmen Tevhid… Benim Dinim Bana… Ölesiye Müslümanım Öldüresiye Değil… َ َ َ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ وََﻻ‬3 ُ ‫ﻣﺎ أ َﻋ ْﺒ ُﺪ‬ َ ‫ﻢ ﻋ َﺎﺑ ِﺪ ُو‬ َ ‫ﻣﺎ ﺗ َﻌْﺒ ُﺪ ُو‬ َ ‫ﻞ ﻳ َﺎأﻳﻬَﺎ اﻟ ْﻜ َﺎﻓُِﺮو‬ َ ‫ن‬ ْ ُ ‫ وََﻻ أﻧ ْﺘ‬2 ‫ن‬ َ ُ ‫ َﻻ أﻋ ْﺒ ُﺪ‬1 ‫ن‬ َ ‫ وَﻻ أ َﻧﺘﻢ ﻋ َﺎﺑﺪون‬4 ‫أ َﻧﺎ ﻋ َﺎﺑﺪ ﻣﺎ ﻋ َﺒﺪﺗﻢ‬ 6 ‫ﻦ‬ َ ْ ُ ‫ﻢ د ِﻳﻨ ُﻜ‬ ْ ُ ‫ ﻟ َﻜ‬5 ُ ‫ﻣﺎ أﻋ ْﺒ ُﺪ‬ َ َ ُ ِ ْ ُْ َ ْ ُْ َ َ ٌ ِ َ ِ ‫ﻢ وَﻟ‬ ِ ‫ﻲ د ِﻳ‬ De ki: “Ey kâfirler! Ben, Sizin tapmakta olduklarınıza tapmam! Siz de benim taptığıma tapmıyorsunuz! Ben de sizin taptıklarınıza asla tapacak değilim! Siz de benim taptığıma tapıyor değilsiniz! Sizin dininiz size, benim dinim de banadır!”(018 Kâfirûn,109/1, 2, 3, 4, 5, 6) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: …Şerlerden Allah’a ‫ﻞ‬ Sığınırım…

َ َ ْ ‫ﻞ أ َﻋ ُﻮذ ُ ﺑ َِﺮب اﻟ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ َ ‫ﻦ‬ َ ‫ﻦ‬ 3 ‫ﺐ‬ َ ‫ﻣﺎ‬ ِ ‫ﺷﺮ ﻏ َﺎ‬ ِ َ‫ و‬2 َ‫ﺧﻠ َﻖ‬ ِ 1 ‫ﻖ‬ َ َ‫ﻖ إ ِذ َا وَﻗ‬ َ ‫ﺷﺮ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ ٍ ‫ﺳ‬ ِ ‫ﻔﻠ‬ َ ‫ﻦ‬ َ ‫ﻦ‬ 5 َ ‫ﺴﺪ‬ َ ُ‫ت ﻓِﻲ اﻟ ْﻌ‬ ِ ‫ﺣﺎ‬ ِ َ‫ و‬4 ِ ‫ﻘﺪ‬ ِ ‫ﺷﺮ اﻟﻨﻔﺎﺛ َﺎ‬ ِ َ‫و‬ َ ‫ﺳﺪ ٍ إ ِذ َا‬ َ ‫ﺷﺮ‬ َ ‫ﺣ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ De ki: “Yarattığı şeylerin şerrinden, Karanlığı çöktüğü zaman gecenin şerrinden, Düğümlere üfürüp büyü yapan Üfürükçülerin şerrinden ve Kıskandığı vakit kıskanç kişinin şerrinden Sabahın Rabbine sığınırım!”(020 Felak,113/1,2,3,4,5) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Kötülüklerden ve ‫ﻞ‬ Kötülerden Sana Sığınırım… َ ْ ُ‫ﻗ‬ َ َ ‫ﻦ‬ ‫س‬ ِ 3 ‫س‬ ِ ِ ‫ﻣﻠ‬ ْ َ‫ﺷﺮ اﻟ ْﻮ‬ َ 1 ‫س‬ ْ ‫ﻣ‬ ِ ‫ﺳﻮَا‬ ِ ‫ إ ِﻟﻪِ اﻟﻨﺎ‬2 ‫س‬ ِ ‫ﻚ اﻟﻨﺎ‬ ِ ‫ﻞ أﻋ ُﻮذ ُ ﺑ َِﺮب اﻟﻨﺎ‬ 6 ‫س‬ َ ْ ‫اﻟ‬ ِ 5 ‫س‬ ْ َ‫ اﻟﺬ ِي ﻳ ُﻮ‬4 ‫س‬ ِ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ ُ ‫س ﻓِﻲ‬ ُ ِ‫ﺳﻮ‬ َ ‫ﻣ‬ ِ ‫ﺠﻨﺔِ وَاﻟﻨﺎ‬ ِ ‫ﺻﺪ ُورِ اﻟﻨﺎ‬ ِ ‫ﺨﻨﺎ‬ De ki: “İnsanların kalplerine vesvese sokan, Pusuya çekilen cin ve İnsan şeytanının şerrinden, İnsanların Rabbine, İnsanların Melikine, İnsanların İlâhına sığınırım!”(021 Nâs,114/1,2,3,4,5,6) ***

ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah Birdir… ‫ﻞ‬ َ ُ ُ ‫ وﻟ َﻢ ﻳﻜ ُﻦ ﻟ َﻪ ﻛ‬3 ‫ ﻟ َﻢ ﻳﻠ ِﺪ وﻟ َﻢ ﻳﻮﻟ َﺪ‬2 ‫ اﻟﻠﻪ اﻟﺼﻤﺪ‬1 ‫ﻞ ﻫُﻮ اﻟﻠﻪ أ َﺣﺪ‬ ٌ ‫ﺣﺪ‬ َ ‫ﻔﻮًا أ‬ ْ ُ ْ َ ْ َ ْ ُ َ ٌ َ ُ ُ ْ َ ْ َ ُ َ ْ ُ‫ﻗ‬ 4 De ki: Allah Birdir, Sameddir, (Ezeli/Ebedi Vazgeçilmez Mutlak Varlıktır). Doğurmamış ve Doğmamıştır, Onun hiçbir dengi yoktur.(022 İhlâs,112/1,2,3,4) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Ben Sadece Dikkatinizi ‫ﻞ‬ Çekiyorum… َ ْ ُ‫ﻗ‬ 65 ‫ﻘﻬﺎُر‬ َ ْ ‫ﺣﺪ ُ اﻟ‬ ِ ‫ﻪ اﻟ ْﻮَا‬ ِ ‫ﻣﺎ‬ ُ ‫ﻦ إ ِﻟ َﻪٍ إ ِﻻ اﻟﻠ‬ َ َ‫ﻣﻨ ْﺬ ٌِر و‬ ُ ‫ﻤﺎ أﻧ َﺎ‬ َ ‫ﻞ إ ِﻧ‬ ْ ‫ﻣ‬ Resûlüm! De ki: Tek ve kahhâr olan Allah’tan başka tanrı yoktur; Ben, Sadece bir uyarıcıyım!(038 Sâd,038/65) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Kur’an Büyük Bir Haber ‫ﻞ‬ Vermektedir…

ٌ َ ْ ُ‫ﻗ‬ 68 ‫ن‬ َ ‫ﺿﻮ‬ ُ ِ‫ﻣﻌْﺮ‬ ُ ‫ﻪ‬ ُ ْ ‫ﻢ ﻋ َﻨ‬ ْ ُ ‫ أﻧ ْﺘ‬67 ‫ﻢ‬ ٌ ‫ﻞ ﻫُﻮَ ﻧ َﺒ َﺄ ﻋ َﻈ ِﻴ‬ De ki: Siz ondan yüz çeviriyorsunuz Ama bu Kur’an büyük bir haberdir.(038 Sâd,038/67,68) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Sizden Menfaat ‫ﻞ‬ Beklemiyorum… َ ‫ﻞ ﻣﺎ أ َﺳﺄ َﻟ ُﻜ ُﻢ ﻋ َﻠ َﻴﻪ ﻣﻦ أ َﺟﺮ و‬ 86 ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻤﺘ َﻜ َﻠ‬ ِ ‫ﻣﺎ أﻧ َﺎ‬ ْ ُ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ َ َ ٍ ْ ْ ِ ِ ْ ْ َ ْ ُ‫ﻗ‬ َ ‫ﻔﻴ‬ َ ‫ﻣ‬ Resûlüm! De ki: Buna karşılık sizden bir ücret istemiyorum. Ben, Olduğundan başka görünenlerden de değilim!(038 Sâd,038/86) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah Kötülüğü, Şirki ‫ﻞ‬ Asla Emretmez… ْ َ ‫ﺔ ﻗَﺎﻟ ُﻮا وﺟﺪﻧﺎ ﻋ َﻠ َﻴﻬﺎ َءاﺑﺎَءﻧﺎ واﻟﻠ‬ ْ ُ‫ﻣَﺮﻧ َﺎ ﺑ ِﻬَﺎ ﻗ‬ َ ‫ﺣ‬ ‫ﻣُﺮ‬ ِ ‫وَإ ِذ َا ﻓَﻌَﻠ ُﻮا ﻓَﺎ‬ ً ‫ﺸ‬ َْ َ َ ُ ‫ﻪ َﻻ ﻳ َﺄ‬ َ ‫ﻞ إ ِن اﻟﻠ‬ َ ‫ﻪ أ‬ ُ َ َ َ َْ َ َ ‫ﺤ‬ 28 ‫ن‬ ُ َ ‫ﺸﺎِء أﺗ‬ َ ْ ‫ﺑ ِﺎﻟ‬ َ ‫ﻤﻮ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ ْ ‫ﻔ‬ ُ َ ‫ﻣﺎ َﻻ ﺗ َﻌْﻠ‬ َ ِ‫ن ﻋ َﻠ َﻰ اﻟﻠﻪ‬ Kötülük yaptıkları zaman: “Atalarımızı bu yolda bulduk”, “Allah da bize bunu emretti” diyenlere De ki:

Allah kötülüğü emretmez, Allah’a karşı bilmediğiniz şeyleri mi söylüyorsunuz?(039 A’râf,007/028) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Rabbim Adaleti ‫ﻞ‬ Emretti… َ َ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ﻦ‬ ْ ‫ﻣ‬ ِ ‫ﻢ‬ ِ ِ ‫ﺨﻠ‬ ِ ‫ﺴ‬ ِ ْ ‫ﻣَﺮ َرﺑﻲ ﺑ ِﺎﻟ‬ ُ ُ‫ﻤﻮا و‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻘ‬ ِ ‫ﺴ‬ ُ َ ‫ﻦ ﻟ‬ ُ ُ ‫ﺠﺪ ٍ وَاد ْﻋ ُﻮه‬ َ ‫ﻋﻨ ْﺪ َ ﻛ ُﻞ‬ ْ ُ ‫ﺟﻮﻫَﻜ‬ ُ ‫ﻂ وَأﻗِﻴ‬ َ ‫ﻞ أ‬ َ ‫ﻪ اﻟﺪﻳ‬ َ ‫ﺼﻴ‬ َ 29 ‫ن‬ َ ‫ﻢ ﺗ َﻌُﻮد ُو‬ ْ ُ ‫ﻤﺎ ﺑ َﺪ َأﻛ‬ َ َ‫ﻛ‬ De ki: Rabbim adaleti emretti. Her secde ettiğinizde yüzlerinizi O’na çevirin ve Dini yalnız Allah’a has kılarak, O’na yalvarın. İlkin sizi yarattığı gibi yine O’na döneceksiniz.(039 A’râf,007/029) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Haram Kılmak Allah’a ‫ﻞ‬ Aittir… ْ ُ‫ق ﻗ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ﻣﻨ ُﻮا‬ ْ َ ‫ﺔ اﻟﻠﻪِ اﻟﺘ ِﻲ أ‬ َ َ ‫م زِﻳﻨ‬ ِ ‫ت‬ ِ ‫ج ﻟ ِﻌِﺒ َﺎد ِهِ وَاﻟﻄﻴﺒ َﺎ‬ َ ‫ﺧَﺮ‬ َ ‫ﻦ‬ َ ‫ﺣﺮ‬ َ ‫ﻦ َءا‬ َ ‫ﻞ‬ َ ‫ﻲ ﻟ ِﻠﺬ ِﻳ‬ َ ِ ‫ﻞ ﻫ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ ِ ‫ﻦ اﻟﺮْز‬ َ ِ ‫ﻣﺔِ ﻛ َﺬ َﻟ‬ ُ ‫ﻔﺼ‬ 32 ‫ن‬ َ ِ ‫ت ﻟ‬ َ ُ ‫ﻚ ﻧ‬ َ ‫ﺤﻴ َﺎةِ اﻟﺪﻧ ْﻴ َﺎ‬ ً ‫ﺼ‬ ِ ‫ﻞ اْﻵﻳ َﺎ‬ ِ ْ ‫م اﻟ‬ َ ‫ﻤﻮ‬ َ ْ ‫ﻓِﻲ اﻟ‬ َ ْ‫ﺔ ﻳ َﻮ‬ ُ َ ‫ﻘﻮْم ٍ ﻳ َﻌْﻠ‬ َ ‫ﻘﻴ َﺎ‬ َ ِ ‫ﺧﺎﻟ‬ De ki: Allah’ın kulları için yarattığı süsü ve Temiz rızıkları kim haram kıldı?

De ki: Onlar, Dünya hayatında, Özellikle kıyamet gününde, Müminlerindir. İşte bilen bir topluluk için âyetleri böyle açıklıyoruz.(039 A’râf,007/032) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah Kötülükleri ve… ‫ﻞ‬ Haram Kılmıştır… َ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ن‬ َ ْ ‫ﻲ اﻟ‬ ِ ‫ﻔﻮَا‬ ِ ‫ﻣﺎ ﻇ َﻬََﺮ‬ ْ ‫ﺤﻖ وَأ‬ َ ْ ‫ﻲ ﺑ ِﻐَﻴ ْﺮِ اﻟ‬ َ ‫ﻤﺎ‬ َ ‫ﺣﺮ‬ َ ْ ‫ﻦ وَاْﻹ ِﺛ‬ َ َ‫ﻣﻨ ْﻬَﺎ و‬ َ ‫ﺶ‬ َ ‫ﻞ إ ِﻧ‬ َ ‫ﺣ‬ َ ْ‫ﻢ وَاﻟ ْﺒ َﻐ‬ َ َ ‫ﻣﺎ ﺑ َﻄ‬ َ ‫م َرﺑ‬ َ َ َ َ ُ َ ْ َ ُ ْ ‫ﻢ ﻳ ُﻨ َﺰ‬ ْ ُ‫ﺗ‬ 33 ‫ن‬ ُ َ ‫ن ﺗ‬ َ ‫ﻤﻮ‬ ْ ‫ﺳﻠﻄﺎﻧ ًﺎ وَأ‬ ُ ِ‫ل ﺑ ِﻪ‬ ُ ‫ﻣﺎ ﻻ ﺗ َﻌْﻠ‬ َ ِ‫ﻘﻮﻟﻮا ﻋ َﻠﻰ اﻟﻠﻪ‬ ْ ‫ﻣﺎ ﻟ‬ َ ِ‫ﺸﺮِﻛﻮا ﺑ ِﺎﻟﻠﻪ‬ De ki: Rabbim, ancak açık ve Gizli kötülükleri, Günahı ve Haksız yere sınırı aşmayı, Allah’a ortak koşmanızı ve Allah hakkında bilmediğiniz şeyleri söylemenizi, Haram kılmıştır!(039 A’râf,007/033) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Ben Hepinizin ‫ﻞ‬ Peygamberiyim…

‫ﻗُ ْ َ‬ ‫َْ‬ ‫ﻣﻠ ْ ُ‬ ‫ﺳﻮ ُ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻤﻮَا ِ‬ ‫ﺟ ِ‬ ‫ﻢ َ‬ ‫س إ ِﻧﻲ َر ُ‬ ‫ض َﻻ إ ِﻟ َ َ‬ ‫ﻚ اﻟﺴ َ‬ ‫ﻪ ُ‬ ‫ﻤﻴﻌًﺎ اﻟﺬ ِي ﻟ َ ُ‬ ‫ل اﻟﻠﻪِ إ ِﻟ َﻴ ْﻜ ُ ْ‬ ‫ﻞ ﻳ َﺎأﻳﻬَﺎ اﻟﻨﺎ ُ‬ ‫ت وَاﻷْر ِ‬ ‫ﻤﺎﺗ ِﻪِ‬ ‫ﺳﻮﻟ ِﻪِ اﻟﻨﺒ ِﻲ اْﻷ ُﻣﻲ اﻟﺬ ِي ﻳ ُﺆ ْ ِ‬ ‫ﺖ ﻓَﺂ ِ‬ ‫ﺤﻴ ِﻲ وَﻳ ُ ِ‬ ‫إ ِﻻ ﻫُﻮَ ﻳ ُ ْ‬ ‫ﻣﻨ ُﻮا ﺑ ِﺎﻟﻠﻪِ وََر ُ‬ ‫ﻦ ﺑ ِﺎﻟﻠﻪِ وَﻛ َﻠ ِ َ‬ ‫ﻤﻴ ُ‬ ‫ﻣ ُ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ن ‪158‬‬ ‫ﻢ ﺗ َﻬْﺘ َﺪ ُو َ‬ ‫وَاﺗﺒ ِﻌُﻮه ُ ﻟﻌَﻠﻜ ْ‬ ‫‪De ki:‬‬ ‫!‪Ey insanlar‬‬ ‫‪Ben,‬‬ ‫‪Sizin hepinize,‬‬ ‫‪Göklerin ve yerin sahibi olan Allah’ın elçisiyim.‬‬ ‫‪Ondan başka tanrı yoktur,‬‬ ‫;‪Diriltir ve öldürür‬‬ ‫‪Öyle ise, doğru yolu bulmak için,‬‬ ‫‪Allah’a ve‬‬ ‫‪Ümmî Peygamber olan Resûlüne‬‬ ‫‪İman edin ve‬‬ ‫‪Ona uyun ki,‬‬ ‫)‪Doğru yolu bulasınız.(039 A’râf,007/158‬‬ ‫***‬ ‫‪-De ki: Kıyametin Vaktini Allah‬ﻗُ ْ‬ ‫ﻞ‬ ‫…‪Bilir‬‬ ‫َ‬ ‫ﻋﻠ ْ‬ ‫ﺴﺄ َﻟ ُﻮﻧ َ َ‬ ‫ﺳﺎﻫَﺎ ﻗُ ْ‬ ‫ﻞ إ ِﻧ‬ ‫ن ‬ ‫ﻚ ﻋ َ‬ ‫ﻤﻬَﺎ ِ‬ ‫ﻤﺎ ِ‬ ‫ﻋﻨ ْﺪ َ َرﺑﻲ َﻻ ﻳ ُ َ‬ ‫ﻦ اﻟﺴﺎﻋ َﺔِ أﻳﺎ َ‬ ‫ﻣْﺮ َ‬ ‫ﻳَ ْ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ﺠﻠﻴﻬَﺎ ﻟ ِﻮَﻗْﺘ ِﻬَﺎ إ ِﻻ ﻫُﻮَ‬ ‫ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻚ ﻛ َﺄﻧ َ‬ ‫ﺴﺄﻟﻮﻧ َ َ‬ ‫ﻔﻲ ﻋ َﻨ ْﻬَﺎ ﻗُ ْ‬ ‫ﻤﺎ‬ ‫ﺛَ ُ‬ ‫ﻢ إ ِﻻ ﺑ َﻐْﺘ َ ً‬ ‫ﺣ ِ‬ ‫ﻤﻮَا ِ‬ ‫ﻚ َ‬ ‫ﺔ ﻳ َ ْ‬ ‫ﻞ إ ِﻧ َ‬ ‫ض ﻻ ﺗ َﺄﺗ ِﻴﻜ ُ ْ‬ ‫ﺖ ﻓِﻲ اﻟﺴ َ‬ ‫ﻘﻠ ْ‬ ‫ت وَاﻷْر ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ن ‪187‬‬ ‫ﻤﻬَﺎ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ﻤﻮ َ‬ ‫س ﻻ ﻳ َﻌْﻠ ُ‬ ‫ﻋﻠ ُ‬ ‫ﻋﻨ ْﺪ َ اﻟﻠﻪِ وَﻟﻜ ِﻦ أﻛ ْﺜ ََﺮ اﻟﻨﺎ ِ‬ ‫;‪Sana kıyametin zamanını soruyorlar‬‬

Sanki sen onu biliyormuşsun gibi sana soruyorlar? De ki: Onu ancak Rabbim bilir; Onun vaktini O’ndan başkası açıklayamaz. O göklere de yere de ağır gelmiştir, O size ansızın gelecektir. Onun bilgisi ancak Allah’ın katındadır, Ama insanların çoğu bilmezler.(039 A’râf,007/187) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Ben Gaybı Bilmem, Beşerüstü Bir Güce Sahip Değilim, Sadece Beşer Bir Peygamberim… َ َ ُ ِ ‫ﻣﻠ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ َ ‫ﻣﺎ‬ ‫ﻦ‬ ْ َ ‫ﺴﻲ ﻧ‬ ْ َ ‫ﻚ ﻟ ِﻨ‬ ِ ‫ت‬ ِ ‫ﻔ‬ َ ْ ‫ﻢ اﻟ ْﻐَﻴ‬ َ ‫ﻔﻌًﺎ وََﻻ‬ ْ ‫ﺐ َﻻ‬ ُ ‫ﺳﺘ َﻜ ْﺜ َْﺮ‬ ُ َ ‫ﺖ أﻋ ْﻠ‬ ُ ْ ‫ﻪ وَﻟ َﻮْ ﻛ ُﻨ‬ ُ ‫ﺷﺎَء اﻟﻠ‬ َ ‫ﺿﺮا إ ِﻻ‬ ْ ‫ﻞ َﻻ أ‬ َ ‫ﻣ‬ َ 188 ‫ن‬ َ ِ ‫ﺸﻴٌﺮ ﻟ‬ َ ْ ‫اﻟ‬ ِ ْ ‫ﻘﻮْم ٍ ﻳ ُﺆ‬ ِ َ ‫ن أﻧ َﺎ إ ِﻻ ﻧ َﺬ ِﻳٌﺮ وَﺑ‬ َ ‫ﻣﻨ ُﻮ‬ ْ ِ ‫ﻲ اﻟﺴﻮُء إ‬ َ ‫ﻣﺎ‬ َ َ‫ﺨﻴ ْﺮِ و‬ َ ِ ‫ﻣﺴﻨ‬ De ki: “Ben, Allah’ın dilediğinden başka, Kendime bile herhangi bir fayda veya Zarar verecek güce sahip değilim. Eğer gaybı bilseydim, Elbette daha çok hayır yapmak isterdim ve Bana hiçbir fenalık dokunmazdı.

Ben, sadece inanan bir kavim için, Uyarıcı ve Müjdeciyim.”(039 A’râf,007/188) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Ne ‫ﻞ‬ Sizden ne de Putlarınızdan Korkmam ve Size Aldırmam… َ َ ‫ﺸﻮن ﺑﻬﺎ أ َم ﻟ َﻬ‬ َ ‫ﺸﻮن ﺑﻬﺎ أ َم ﻟ َﻬ‬ َ ‫أ َﻟ َﻬ‬ ٌ ‫ﺟ‬ ‫ﻢ‬ ِ ْ ‫ﻦ ﻳ ُﺒ‬ َ ‫ﺼُﺮو‬ ُ ‫ﻢ أْر‬ ْ ‫ن ﺑ ِﻬَﺎ أ‬ ْ ُ‫م ﻟ َﻬ‬ ْ ُ ْ َ ِ َ ُ ِ ‫ﻢ أﻳ ْﺪ ٍ ﻳ َﺒ ْﻄ‬ ْ ُ ْ َِ َ ُ ‫ﻤ‬ ْ َ ‫ﻞ ﻳ‬ ْ ُ ٌ ُ ‫ﻢ أﻋ ْﻴ‬ َ ُ َ ُ ‫ﻞ اد ْﻋ ُﻮا‬ 195 ‫ن‬ َ ‫ﻤﻌُﻮ‬ ٌ ‫َءاذ َا‬ ْ َ ‫ن ﻳ‬ ْ ‫ﺷَﺮﻛﺎَءﻛ‬ َ ‫ﺴ‬ ِ ‫ن ﻓَﻼ ﺗ ُﻨ ْﻈ ُِﺮو‬ ِ ‫ﻢ ﺛ ُﻢ ﻛ ِﻴﺪ ُو‬ ِ ُ‫ن ﺑ ِﻬَﺎ ﻗ‬ Onların yürüyecek ayakları mı var? Tutacak elleri mi var? Görecek gözleri mi var? İşitecek kulakları mı var? Neleri var? De ki: “Ortaklarınızı çağırın, Sonra bana istediğiniz tuzağı kurun ve Bana göz bile açtırmayın!”(039 A’râf,007/195) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Ben Vahyedilen Kur’an’a ‫ﻞ‬ Uyarım… ْ َ ْ ُ‫ﺟﺘ َﺒ َﻴ ْﺘ َﻬَﺎ ﻗ‬ ‫ﺼﺎﺋ ُِﺮ‬ ِ ‫ﺣﻰ إ ِﻟ َﻲ‬ َ ‫ﻣﺎ ﻳ ُﻮ‬ ْ ‫ﻢ ﺑ ِﺂﻳ َﺔٍ ﻗَﺎﻟ ُﻮا ﻟ َﻮَْﻻ ا‬ َ ُ‫ﻤﺎ أﺗﺒ ِﻊ‬ َ ‫ﻞ إ ِﻧ‬ ْ ِ‫ﻢ ﺗ َﺄﺗ ِﻬ‬ ْ َ ‫وَإ ِذ َا ﻟ‬ َ َ ‫ﻦ َرﺑﻲ ﻫَﺬ َا ﺑ‬ ْ ‫ﻣ‬ 203 ‫ن‬ َ ِ ‫ﺔ ﻟ‬ ٌ ‫ﻤ‬ ِ ْ ‫ﻘﻮْم ٍ ﻳ ُﺆ‬ ِ َ ‫ﻣﻨ ُﻮ‬ ْ ‫ﻢ وَﻫُﺪ ًى وََر‬ َ ‫ﺣ‬ ْ ُ ‫ﻦ َرﺑﻜ‬ ْ ‫ﻣ‬

Mucize getirmediğin zaman Onu da derleyip getirseydin ya(!) diyenlere De ki: Ben, Ancak Rabbimden bana vahyolunana uyarım. Bu Kur’an, Rabbinizden gelen basiretlerdir. İnanan bir kavim için Hidayet ve Rahmettir.(039 A’râf,007/203) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Cinler de Kur’an’a İman ‫ﻞ‬ Etmiştir… َ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ ﻳ َﻬْﺪ ِي إ ِﻟ َﻰ‬1 ‫ﺠﺒ ًﺎ‬ َ َ‫ﺠﻦ ﻓ‬ ‫ﻣ‬ َ َ ‫ﻤﻊَ ﻧ‬ ‫ﺣ‬ ِ ‫ﻞ أ ُو‬ ِ ‫ﺳ‬ ِ ‫ﻔٌﺮ‬ َ َ ‫ﻤﻌْﻨ َﺎ ﻗُْﺮَءاﻧ ًﺎ ﻋ‬ َ ‫ﻘﺎﻟ ُﻮا إ ِﻧﺎ‬ ْ ‫ﻪ ا‬ ِ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ َ َ ‫ﺳﺘ‬ ُ ‫ﻲ إ ِﻟ َﻲ أﻧ‬ َ َ َ َ ِ‫ﺸﺮ‬ ْ ُ ‫ﻦ ﻧ‬ ْ ‫اﻟﺮ‬ 2 ‫ﺣﺪ ًا‬ َ ‫ك ﺑ َِﺮﺑﻨ َﺎ أ‬ َ ‫ﺷﺪ ِ ﻓَﺂ‬ ْ َ ‫ﻣﻨﺎ ﺑ ِﻪِ وَﻟ‬ De ki: Cinlerden bir topluluğun Kur’an’ı dinleyip de: “Gerçekten biz, Doğru yola ileten, Hârikulâde güzel bir Kur’an dinledik de, Ona iman ettik, Artık Rabbimize asla ortak koşmayacağız” dedikleri bana vahyolunmuştur.(040

Cin,072/1,2) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Ben Allah’a Yalvarır ‫ﻞ‬ ve Ona Şirk Koşmam… َ ُ ِ‫ﺷﺮ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ْ ُ ‫ﻤﺎ أ َد ْﻋ ُﻮ َرﺑﻲ وََﻻ أ‬ 20 ‫ﺣﺪ ًا‬ َ ‫ك ﺑ ِﻪِ أ‬ َ ‫ﻞ إ ِﻧ‬ Resûlüm! De ki: “Ben, Ancak Rabbime yalvarırım ve O’na kimseyi ortak koşmam.”(040 Cin,072/20) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Ben Beşerüstü Bir Güce ‫ﻞ‬ Sahip Değilim… َ ُ ِ ‫ﻣﻠ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ َ ‫ﺿﺮا وََﻻ َر‬ 21 ‫ﺷﺪ ًا‬ َ ‫ﻢ‬ ْ ُ ‫ﻚ ﻟ َﻜ‬ ْ ‫ﻞ إ ِﻧﻲ َﻻ أ‬ De ki: Ben, Kendi başıma size ne zarar verme, Ne de fayda sağlama gücüne sahibim.(040 Cin,072/21) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Ben ‫ﻞ‬ Sadece Allah’a Sığırım, O Mutlak Güç Sahibidir… َ َ ‫ﻞ إﻧﻲ ﻟ َﻦ ﻳﺠﻴﺮﻧ ِﻲ ﻣﻦ اﻟﻠﻪ أ َﺣﺪ وﻟ‬ 22 ‫ﺤﺪ ًا‬ ِ َ ‫ﺟﺪ‬ َ َ ‫ﻣﻠ ْﺘ‬ ِ ‫ﻦ أ‬ ُ ِ‫ﻦ د ُوﻧ ِﻪ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ َ ٌ َ ِ َ ِ َ ِ ُ ْ ِ ْ ُ‫ﻗ‬

De ki: Bana bir kötülük dilerse, Allah’a karşı beni kimse himaye edemez, O’ndan başka sığınacak kimse de bulamam.(040 Cin,072/22) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Ben Gaybı Bilmem… ‫ﻞ‬ َ َ ‫ﻞ إن أ َدري أ َﻗَﺮﻳﺐ ﻣﺎ ﺗﻮﻋ َﺪو‬ ُ َ ‫ﺠﻌ‬ 25 ‫ﻣﺪ ًا‬ ُ َ ٌ ِ ْ َ ‫م ﻳ‬ َ ُ ْ ‫ن أ‬ َ ‫ﻪ َرﺑﻲ أ‬ ُ َ ‫ﻞ ﻟ‬ ِ ْ ْ ِ ْ ُ‫ﻗ‬ De ki: Tehdit edilegeldiğiniz azap, yakın mıdır, Yoksa Rabbim onun için uzun bir süre mi koyar Ben bilmem.(040 Cin,072/25) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah Her şeyi ‫ﻞ‬ Diriltecektir… ْ َ ‫ﻣﺮةٍ وَﻫُﻮَ ﺑ ِﻜ ُﻞ‬ َ ‫ﺸﺄ َﻫَﺎ أ َو‬ ْ ُ‫ﻗ‬ َ ْ ‫ﺤﻴ ِﻴﻬَﺎ اﻟﺬ ِي أ َﻧ‬ 79 ‫ﻢ‬ ْ ُ ‫ﻞ ﻳ‬ ٌ ‫ﻖ ﻋ َﻠ ِﻴ‬ َ ‫ل‬ ٍ ‫ﺧﻠ‬ De ki: Onları, ilk defa yaratmış olan diriltecek. O, her türlü yaratmayı gayet iyi bilir.(041 Yâsîn,036/79) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Kur’an’ı Allah İndirdi… ‫ﻞ‬ َ ْ ُ‫ﻗ‬ َْ 6 ‫ﻤﺎ‬ ُ َ ‫ن ﻏ‬ ِ ‫ﻔﻮًرا َر‬ ِ ‫ﻤﻮَا‬ َ ‫ﻪ ﻛ َﺎ‬ ً ‫ﺣﻴ‬ ُ ‫ض إ ِﻧ‬ َ ‫ﻢ اﻟﺴﺮ ﻓِﻲ اﻟﺴ‬ ُ َ ‫ﻪ اﻟﺬ ِي ﻳ َﻌْﻠ‬ ُ َ ‫ﻞ أﻧ َْﺰﻟ‬ ِ ‫ت وَاﻷْر‬

Resûlüm! De ki: Kur’an’ı göklerde ve yerdeki gizlilikleri bilen Allah indirdi. O, çok bağışlayıcıdır; Engin merhamet sahibidir.(042 Furkân,025/06) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Cennet ne Güzeldir!... ‫ﻞ‬ َ َ ِ ‫ﻞ أ َذ َﻟ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ 15 ‫ﺼﻴًﺮا‬ ُ ‫ﻤﺘ‬ ُ ْ ‫ﺔ اﻟ‬ َ ‫ﻚ‬ ِ ُ‫ﺨﻠ ْﺪ ِ اﻟﺘ ِﻲ و‬ ُ ‫ﺟﻨ‬ ِ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻢ‬ َ ‫ﻘﻮ‬ َ ‫م‬ ْ ‫ﺧﻴ ٌْﺮ أ‬ َ َ‫ﺟَﺰاًء و‬ ْ ُ‫ﺖ ﻟ َﻬ‬ ْ َ ‫ن ﻛ َﺎﻧ‬ ُ ْ ‫ﻋﺪ َ اﻟ‬ De ki: Cehennem mi daha iyi? Yoksa takvâ sahiplerine vaad edilen ebedilik cenneti mi? Orası, onlar için bir mükâfat ve Huzura kavuşacakları bir varış yeridir.(042 Furkân,025/15) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Sizden Bir Menfaat ‫ﻞ‬ Beklemiyorum… َ َ ‫ﻞ ﻣﺎ أ َﺳﺄ َﻟ ُﻜ ُﻢ ﻋ َﻠ َﻴﻪ ﻣ‬ َ ‫ﻦ‬ 57 ‫ﺳﺒ ِﻴًﻼ‬ ِ ‫ن ﻳ َﺘ‬ ْ ‫ﺷﺎَء أ‬ ْ ‫ﻦ أ‬ َ ِ‫ﺨﺬ َ إ ِﻟ َﻰ َرﺑﻪ‬ ْ َ ‫ﺟﺮٍ إ ِﻻ‬ ْ َ ْ ُ‫ﻗ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ِ ِ ْ De ki: Buna karşılık, sizden, Rabbine doğru bir yol tutmayı dileyen kimseler olmanız dışında,

Herhangi bir ücret istemiyorum.(042Furkan,025/57) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: ‫ﻞ‬ Kulluk Etmezseniz Allah Katında Ne Değeriniz Olabilir ki… ُ ْ ُ‫ﻗ‬ 77 ‫ﻣﺎ‬ َ َ‫ﻢ ﻓ‬ َ ْ‫ﺴﻮ‬ ُ ‫ف ﻳ َﻜ ُﻮ‬ َ َ‫ﻢ ﻓ‬ ً ‫ن ﻟ َِﺰا‬ ْ ُ ‫ﻘﺪ ْ ﻛ َﺬﺑ ْﺘ‬ ْ ُ ‫ﻢ َرﺑﻲ ﻟ َﻮَْﻻ د ُﻋ َﺎؤ ُﻛ‬ ْ ُ ‫ﻣﺎ ﻳ َﻌْﺒ َﺄ ﺑ ِﻜ‬ َ ‫ﻞ‬ De ki: Kulluk ve yalvarmanız olmasa, Rabbim size ne diye değer versin? Ey inkârcılar! Size Resûl’ün bildirdiklerini Kesinkes yalan saydınız; Onun için azap yakanızı bırakmayacaktır!(042 Furkân,025/77) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Şu Taptığınız Putların Gücü Ne? Bu Tavrınız Sadece Bir Aldatmacadır… َ َ َ َ ْ ُ‫ﻗ‬ َْ ُ ‫ﻢ‬ ‫ﻢ‬ ُ َ ‫ﺧﻠ‬ ‫ﻢ اﻟﺬ ِﻳ‬ َ ‫ﻣﺎذ َا‬ ِ ‫ﻘﻮا‬ ِ ‫ن‬ َ ‫ﻦ ﺗ َﺪ ْﻋ ُﻮ‬ ْ ‫ض أ‬ ْ ُ‫م ﻟ َﻬ‬ َ ‫ن اﻟﻠﻪِ أُروﻧ ِﻲ‬ ُ ُ ‫ﺷَﺮﻛ َﺎَءﻛ‬ ْ ُ ‫ﻞ أَرأﻳ ْﺘ‬ ِ ‫ﻦ د ُو‬ َ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ِ ‫ﻦ اﻷْر‬ َ ٌ ‫ﺷْﺮ‬ ْ َ ‫ﻪ ﺑ‬ ‫ن‬ ِ ٍ‫ﻢ ﻋ َﻠ َﻰ ﺑ َﻴﻨ َﺔ‬ ِ ‫ﻤﻮَا‬ ِ َ ‫ﻤﻮ‬ ْ ِ ‫ﻞ إ‬ ْ ‫ت أ‬ ُ ِ ‫ن ﻳ َﻌِﺪ ُ اﻟﻈﺎﻟ‬ ُ ْ ‫ﻣﻨ‬ ْ ُ‫ﻢ ﻛ ِﺘ َﺎﺑ ًﺎ ﻓَﻬ‬ ْ ُ‫م َءاﺗ َﻴ ْﻨ َﺎﻫ‬ َ ‫ك ﻓِﻲ اﻟﺴ‬ 40 ‫ﻀﺎ إ ِﻻ ﻏ ُُﺮوًرا‬ ً ْ‫ﻢ ﺑ َﻌ‬ ُ ْ‫ﺑ َﻌ‬ ْ ُ‫ﻀﻬ‬ De ki: Allah’ı bırakıp da taptığınız ortaklarınızı Gösterin bana! Onlar yerdeki hangi şeyi yarattılar!

Yoksa onların göklerde mi bir ortaklıkları var! Biz, onlara bir kitap mı verdik de onlar, O kitaptaki bir delile dayanıyorlar? Hayır! O zalimler birbirlerine, aldatmadan başka bir şey vaad etmiyorlar.(043 Fâtır,035/40) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Yakında Doğru‫ﻞ‬ Yanlış Kim? Anlayacaksınız… َ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ب‬ ‫ﻤ‬ َ ‫ن إ ِﻣﺎ اﻟ ْﻌَﺬ َا‬ َ ‫ﻣﺎ ﻳ ُﻮﻋ َﺪ ُو‬ َ ‫ﻣﺪا‬ ْ ‫ﻪ اﻟﺮ‬ َ ‫ﻦ ﻛ َﺎ‬ َ ‫ﺣﺘﻰ إ ِذ َا َرأوْا‬ َ ‫ﻦ‬ َ ‫ﺣ‬ ُ َ ‫ﻤﺪ ُد ْ ﻟ‬ ْ َ ‫ن ﻓِﻲ اﻟﻀَﻼﻟ َﺔِ ﻓَﻠ ْﻴ‬ َ ‫ﻞ‬ ُ ْ ‫ﻣ‬ َ َ َ‫ﻦ ﻫُﻮ‬ 75 ‫ﺟﻨ ْﺪ ًا‬ ُ َ ‫ﺿﻌ‬ َ َ ‫وَإ ِﻣﺎ اﻟﺴﺎﻋ‬ ُ ‫ﻒ‬ ْ ‫ﻣﻜ َﺎﻧ ًﺎ وَأ‬ َ ‫ﻤﻮ‬ َ َ‫ﺔ ﻓ‬ َ ‫ﺷﺮ‬ َ ‫ن‬ ُ َ ‫ﺴﻴ َﻌْﻠ‬ ْ ‫ﻣ‬ De ki: “Kim sapıklıkta ise, Çok merhametli olan Allah ona mühlet versin!” Nihayet kendilerine vaad olunan azabı veya Kıyameti gördükleri zaman, Mevki ve makamı daha kötü ve Askeri daha zayıf olanın Kim olduğunu öğreneceklerdir.(044 Meryem,019/075) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Kıyamet Günü Her ‫ﻞ‬ Şey Yerle Bir Olacak… َ َ ‫ﺴﺄ َﻟ ُﻮﻧ‬ ْ ‫ﻘ‬ 106 ‫ﻔﺎ‬ ً ‫ﺼ‬ ْ ‫ﺻ‬ ً ‫ﺴ‬ ُ ‫ﺴ‬ ُ َ‫ل ﻓ‬ ِ ْ ‫ﻞ ﻳ َﻨ‬ ْ َ ‫ﻔﻬَﺎ َرﺑﻲ ﻧ‬ ْ َ ‫وَﻳ‬ ِ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ َ ‫ﻔ‬ َ ‫ ﻓَﻴ َﺬ َُرﻫَﺎ ﻗَﺎﻋ ًﺎ‬105 ‫ﻔﺎ‬ ِ ‫ﺠﺒ َﺎ‬ ِ َ ‫ﻚ ﻋ‬

َ 107 ‫ﻣﺘ ًﺎ‬ ِ ‫َﻻ ﺗ ََﺮى ﻓِﻴﻬَﺎ‬ ً َ‫ﻋﻮ‬ ْ ‫ﺟﺎ وََﻻ أ‬ Sana dağlar hakkında soranlara De ki: Rabbim onları ufalayıp savuracak, Yerlerini dümdüz, bomboş bırakacaktır. Orada ne bir iniş, ne de bir yokuş görebileceksin.(045 Tâhâ,020/105, 106, 107) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: “Allah’ım İlmimi ‫ﻞ‬ Artır” َ ‫ﻘﺮَءان ﻣﻦ ﻗَﺒ‬ َ ْ ‫ﻀﻰ إ ِﻟ َﻴ‬ ُ ِ ‫ﻤﻠ‬ ْ ُ‫ﻪ وَﻗ‬ ْ ‫ﺠ‬ ‫ﻞ َرب‬ ْ ُ ‫ن ﻳ‬ ْ َ‫ﻚ و‬ َ ‫ﻘ‬ ْ ‫ﻞ أ‬ َ ْ‫ﺤﻖ وََﻻ ﺗ َﻌ‬ َ ْ ‫ﻚ اﻟ‬ ُ ُ ‫ﺣﻴ‬ َ ْ ‫ﻪ اﻟ‬ ُ ‫ﻓَﺘ َﻌَﺎﻟ َﻰ اﻟﻠ‬ ِ ْ ْ ِ ِ ْ ُ ْ ‫ﻞ ﺑ ِﺎﻟ‬ 114 ‫ﻤﺎ‬ ِ ‫زِد ْﻧ ِﻲ‬ ً ْ ‫ﻋﻠ‬ Gerçek hükümdar ve yüce olan Allah, Sana onun vahyini tamamlamadan önce Kur’an’ı okumakta acele etme ve “Rabbim, benim ilmimi artır” de!(045 Tâhâ,020/114) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Bekleyin! Göreceksiniz… ‫ﻞ‬ َ ‫ﻞ ﻛ ُﻞ ﻣﺘﺮﺑﺺ ﻓَﺘﺮﺑﺼﻮا ﻓَﺴﺘﻌﻠ َﻤﻮن ﻣ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ﻦ‬ ِ ‫ب اﻟﺼَﺮا‬ ُ ‫ﺤﺎ‬ َ ‫ﺻ‬ َ َ‫ط اﻟﺴﻮِي و‬ ْ ‫ﻦ أ‬ ُ ََ ٌ ْ َ َ ُ َْ َ ََ ُ ِ ‫ﻣ‬ 135 ‫اﻫْﺘ َﺪ َى‬ De ki: Herkes beklemektedir Öyle ise siz de bekleyin!

Doğru düzgün yolun yolcuları ve Hidayette olan kimmiş! Yakında anlayacaksınız!(045 Tâhâ,020/135) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Hepiniz Dirileceksiniz… ‫ﻞ‬ َ َ ‫ﻋﻈ َﺎ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ ‫ن‬ ُ َ ‫وَﻛ َﺎﻧ ُﻮا ﻳ‬ ِ َ‫ﻣﺘ ْﻨ َﺎ وَﻛ ُﻨﺎ ﺗ َُﺮاﺑ ًﺎ و‬ ِ ‫ن أﺋ ِﺬ َا‬ َ ‫ أوََءاﺑ َﺎؤ ُﻧ َﺎ اْﻷ َوﻟ ُﻮ‬47 ‫ن‬ َ ‫ﻤﺒ ْﻌُﻮﺛ ُﻮ‬ َ َ َ ‫ﻣﺎ أﺋ ِﻨﺎ ﻟ‬ ً َ ْ ُ‫ ﻗ‬48 50 ٍ ‫ﻣﻌْﻠ ُﻮم‬ َ ‫ﻣﻴ‬ ِ ‫ﻦ وَاْﻵ‬ ِ ‫ﻘﺎ‬ ِ ‫ن إ ِﻟ َﻰ‬ َ ‫ﻤﻮﻋ ُﻮ‬ ْ ‫ﻤ‬ َ ٍ ‫ت ﻳ َﻮْم‬ ُ ‫ﺠ‬ َ َ ‫ ﻟ‬49 ‫ﻦ‬ َ ‫ﺧﺮِﻳ‬ َ ‫ﻞ إ ِن اْﻷوﻟ ِﻴ‬ Biz öldükten, Toprak ve kemik yığını haline geldikten sonra, Biz ve önceki atalarımız da mı bir daha dirileceğiz, diyenlere De ki: Hem öncekiler, Hem de sonrakiler, hepsi dirilecekler. Belli bir günün belli vaktinde, Mutlaka toplanacaklardır!(046 Vâkıa,056/47, 48, 49, 50) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Sizin Çirkin ‫ﻞ‬ İşlerinizle Hiçbir Alakam Yok… َ ْ‫ﺼﻮ‬ ْ ‫ﻘ‬ 216 ‫ن‬ ُ َ‫ك ﻓ‬ ِ ‫ﻞ إ ِﻧﻲ ﺑ َﺮِيٌء‬ َ ‫ﻤﻠ ُﻮ‬ ْ ِ ‫ﻓَﺈ‬ َ ْ‫ﻣﻤﺎ ﺗ َﻌ‬ َ َ ‫ن ﻋ‬ Şayet sana karşı gelirlerse De ki: Ben sizin yaptıklarınızdan uzağım.(047 Şuarâ,026/216)

*** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah’a Hamd, İyi ‫ﻞ‬ Kullara Selam Olsun… ْ ُ ‫ﺧﻴ ٌْﺮ أ َﻣﺎ ﻳ‬ 59 ‫ن‬ َ َ ‫ﺻﻄ‬ َ ‫ﻪ‬ ِ ‫م ﻋ َﻠ َﻰ‬ َ ‫ﺸﺮِﻛ ُﻮ‬ َ ْ ‫ﻞ اﻟ‬ ٌ ‫ﺳَﻼ‬ َ َ‫ﻤﺪ ُ ﻟ ِﻠﻪِ و‬ ُ ‫ﻔﻰ آﻟﻠ‬ ْ ‫ﺤ‬ ْ ‫ﻦ ا‬ ِ ُ‫ﻗ‬ َ ‫ﻋﺒ َﺎد ِهِ اﻟﺬ ِﻳ‬ De ki: Hamd olsun Allah’a, Selam olsun seçkin kullarına. Allah mı yoksa O’na koştukları ortaklar mı daha hayırlı?(048 Neml,027/59) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah’tan Başka Tanrı ‫ﻞ‬ Yok… َ َ َْ ْ ُ‫ﻣﻊَ اﻟﻠﻪِ ﻗ‬ ‫ﻞ ﻫَﺎﺗ ُﻮا‬ َ ْ ‫ﻦ ﻳ َﺒ ْﺪ َأ ُ اﻟ‬ ِ ‫ﻢ‬ َ ‫ﻪ‬ ٌ َ ‫ض أﺋ ِﻠ‬ َ ‫ﻦ اﻟﺴ‬ ْ ُ ‫ﻦ ﻳ َْﺮُزﻗُﻜ‬ َ َ‫ﺨﻠ ْﻖَ ﺛ ُﻢ ﻳ ُﻌِﻴﺪ ُه ُ و‬ َ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫أﻣ‬ ِ ‫ﻤﺎِء وَاﻷْر‬ 64 ‫ﻦ‬ ْ ِ ‫ﻢ إ‬ ْ ُ ‫ن ﻛ ُﻨ ْﺘ‬ ْ ُ ‫ﺑ ُْﺮﻫَﺎﻧ َﻜ‬ َ ‫ﻢ‬ َ ‫ﺻﺎد ِﻗِﻴ‬ İlk baştan yaratan, Sonra yaratmayı tekrar eden ve Sizi hem gökten hem yerden rızıklandıran Allah’tan başka bir tanrı mı var!? De ki: Eğer doğru söylüyorsanız kesin delilinizi getirin!(048 Neml,027/64) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah’tan ‫ﻞ‬ Başka Kimse Gaybı Bilmez, Dirilişi

de… َ ‫ﺸﻌﺮو‬ َْ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ن‬ ِ ‫ﻤﻮَا‬ َ ‫ن ﻳ ُﺒ ْﻌَﺜ ُﻮ‬ َ ‫ن أﻳﺎ‬ َ ُ ُ ْ َ ‫ﻣﺎ ﻳ‬ َ ْ ‫ض اﻟ ْﻐَﻴ‬ َ َ‫ﻪ و‬ ُ ‫ﺐ إ ِﻻ اﻟﻠ‬ َ ‫ﻦ ﻓِﻲ اﻟﺴ‬ َ ‫ﻢ‬ ُ َ ‫ﻞ َﻻ ﻳ َﻌْﻠ‬ ْ ‫ﻣ‬ ِ ‫ت وَاﻷْر‬ 65 De ki: Göklerde ve yerde, Allah’tan başka kimse gaybı bilmez. Onlar ne zaman diriltileceklerini de bilmezler.(048 Neml,027/65) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Yeryüzünde ‫ﻞ‬ Gezin Günahkarların Akıbetini Görün… َْ ْ ُ‫ﻗ‬ 69 ‫ﻦ‬ ُ َ ‫ن ﻋ َﺎﻗِﺒ‬ َ ْ ‫ض ﻓَﺎﻧ ْﻈ ُُﺮوا ﻛ َﻴ‬ ِ ِ‫ﺠﺮ‬ ِ ‫ﻞ‬ ْ ‫ﻤ‬ َ ‫ﻒ ﻛ َﺎ‬ ُ ْ ‫ﺔ اﻟ‬ َ ‫ﻣﻴ‬ ِ ‫ﺳﻴُﺮوا ﻓِﻲ اﻷْر‬ De ki: Yeryüzünde gezin, Günahkârların âkıbeti nice oldu! Görün!(048 Neml,027/69) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Başınıza Bir Azabın ‫ﻞ‬ Gelmesi Yakındır… َ ْ ُ‫ﻗ‬ 72 ‫ن‬ َ ِ ‫ن َرد‬ َ ‫ﺠﻠ ُﻮ‬ َ ‫ن ﻳ َﻜ ُﻮ‬ ْ ‫ﺴﻰ أ‬ ْ َ ‫ﺾ اﻟﺬ ِي ﺗ‬ َ َ ‫ﻞ ﻋ‬ ِ ْ‫ﺴﺘ َﻌ‬ ْ ُ ‫ف ﻟ َﻜ‬ ُ ْ‫ﻢ ﺑ َﻌ‬ De ki: Çabucak gelmesini istediğiniz azabın bir kısmı herhalde, Yakında başınıza gelecektir.(048Neml, 027/72)

*** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Ben Allahın Kulu ‫ﻞ‬ ve Onun Peygamberiyim… َ َ ‫ﺷﻲٍء وأ ُﻣﺮت أ‬ َ َ ‫إﻧﻤﺎ أ ُﻣﺮت أ‬ ‫ﻦ‬ ِ ‫ن‬ َ ‫ن أﻛ ُﻮ‬ ْ ُ ْ ِ َ ْ َ ‫ﻪ ﻛ ُﻞ‬ َ ‫ن أﻋ ْﺒ ُﺪ َ َرب ﻫَﺬ ِهِ اﻟ ْﺒ َﻠ ْﺪ َةِ اﻟﺬ ِي‬ ْ ُ ْ ِ َ ِ ُ َ ‫ﻣﻬَﺎ وَﻟ‬ َ ‫ﺣﺮ‬ َ ‫ﻣ‬ َ َ ْ ُ َُ ‫ﺿﻞ ﻓ‬ َ َ ْ‫ﻘﻞ‬ ْ َ ‫ﻤﺎ ﻳ َﻬْﺘ َﺪ ِي ﻟ ِﻨ‬ ُ ‫ن أﺗ ْﻠﻮَ اﻟ‬ ِ ‫ﻔ‬ ِ ِ ‫ﺴﻠ‬ َ ‫ﻦ‬ َ ‫ﻘْﺮَءا‬ ْ ‫ وَأ‬91 ‫ﻦ‬ ْ ‫ﻤ‬ َ َ‫ﺴﻪِ و‬ َ ‫ﻦ اﻫْﺘ َﺪ َى ﻓﺈ ِﻧ‬ َ ‫ن ﻓ‬ ُ ْ ‫اﻟ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻤﻴ‬ ِ ‫ﻤ‬ َ 92 ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻤﺎ أﻧ َﺎ‬ ُ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ َ ‫إ ِﻧ‬ َ ‫ﻤﻨ ْﺬ ِرِﻳ‬ َ ‫ﻣ‬ Ben Ancak, bu şehrin Rabbine kulluk etmekle emrolundum. Her şey de zaten O’na aittir. Bana müslümanlardan olmam ve Kur’an okumam emredildi. Artık kim doğru yola gelirse Yalnız kendisi için gelmiş olur. Kim de saparsa ona De ki: Ben sadece uyarıcılardanım.(048 Neml,027/91,92) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah’a Sonsuz Hamd ‫ﻞ‬ Olsun… َ ‫ﻣﺎ َرﺑ‬ 93 ‫ن‬ َ ‫ﻤﻠ ُﻮ‬ َ ْ ‫ﻞ اﻟ‬ َ ِ‫ﻤﺪ ُ ﻟ ِﻠﻪ‬ َ ْ‫ﻞ ﻋ َﻤﺎ ﺗ َﻌ‬ َ َ‫ﻢ َءاﻳ َﺎﺗ ِﻪِ ﻓَﺘ َﻌْﺮِﻓُﻮﻧ َﻬَﺎ و‬ ْ ُ ‫ﺳﻴ ُﺮِﻳﻜ‬ ْ ‫ﺤ‬ ٍ ِ‫ﻚ ﺑ ِﻐَﺎﻓ‬ ِ ُ‫وَﻗ‬ De ki: Hamd Allah’a mahsustur. O, âyetlerini size gösterecek,

Siz de onları görüp tanıyacaksınız. Rabbin, yaptıklarınızdan habersiz değildir.(048 Neml,027/93) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ‫ﻞ‬ ki: “Değerler Sistemi Daha Doğru bir Kitap Var mı? Getirin Bakalım!”… ْ ْ ُ‫ﻗ‬ َ َ 49 ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻋﻨ ْﺪ ِ اﻟﻠﻪِ ﻫُﻮَ أﻫْﺪ َى‬ ِ ‫ب‬ ْ ِ ‫ﻪ إ‬ ْ ُ ‫ن ﻛ ُﻨ ْﺘ‬ ُ ْ‫ﻤﺎ أﺗﺒ ِﻌ‬ َ ُ‫ﻣﻨ ْﻬ‬ َ ‫ﻢ‬ ٍ ‫ﻞ ﻓَﺄﺗ ُﻮا ﺑ ِﻜ ِﺘ َﺎ‬ َ ‫ﺻﺎد ِﻗِﻴ‬ ْ ‫ﻣ‬ Resûlüm! De ki: “Eğer doğru sözlüler iseniz, Allah katından bana ve Musa’ya inen kitaplardan daha doğru bir kitap getirin, Ben ona uyayım!”(049 Kasas,028/49) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Gece ve Gündüze Bakın! Aralıksız Hep Gece ya da Gündüz Olsa Ne Yapardınız?... ْ َ َ ْ ُ‫ﻗ‬ َ ْ ‫ﻢ اﻟﻠﻴ‬ َ َ ‫ﺟﻌ‬ ‫ﻢ‬ ِ ْ ‫ﻣﺪ ًا إ ِﻟ َﻰ ﻳ َﻮْم ِ اﻟ‬ َ ‫ن‬ ْ ِ ‫ﻢ إ‬ َ ‫ﻞ‬ ْ ُ ‫ﻪ ﻏ َﻴ ُْﺮ اﻟﻠﻪِ ﻳ َﺄﺗ ِﻴﻜ‬ ٌ َ ‫ﻦ إ ِﻟ‬ َ ِ‫ﻣﺔ‬ َ ‫ﻘﻴ َﺎ‬ َ ‫ﺳْﺮ‬ ُ ُ ‫ﻪ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻜ‬ ُ ‫ﻞ اﻟﻠ‬ ْ ُ ‫ﻞ أَرأﻳ ْﺘ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ َ ْ ُ‫ ﻗ‬71 ‫ﺑﻀﻴﺎٍء أ َﻓََﻼ ﺗﺴﻤﻌﻮن‬ َ َ َ ‫ﺟﻌ‬ ُ ‫ﻞ أَرأﻳ ْﺘ‬ َ ‫ن‬ ْ ِ ‫ﻢ إ‬ َ ُ َ ْ َ َ ِ ِ َ ‫ﻢ اﻟﻨﻬَﺎَر‬ َ ‫ﺳْﺮ‬ ُ ُ ‫ﻪ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻜ‬ ُ ‫ﻞ اﻟﻠ‬ ْ ِ ‫ﻣﺪ ًا إ ِﻟﻰ ﻳ َﻮْم‬ ْ َ َ َ َ ْ 72 ‫ن‬ ِ ْ ‫ن ﻓِﻴﻪِ أﻓَﻼ ﺗ ُﺒ‬ ِ ‫اﻟ‬ َ ‫ﺼُﺮو‬ َ ‫ﺴﻜ ُﻨ ُﻮ‬ ْ َ ‫ﻞ ﺗ‬ ْ ُ ‫ﻪ ﻏ َﻴ ُْﺮ اﻟﻠﻪِ ﻳ َﺄﺗ ِﻴﻜ‬ ٌ ‫ﻦ إ ِﻟ‬ َ ِ‫ﻣﺔ‬ َ ‫ﻘﻴ َﺎ‬ ٍ ْ ‫ﻢ ﺑ ِﻠﻴ‬ ْ ‫ﻣ‬ De ki: Düşündünüz mü hiç, Eğer Allah üzerinizde geceyi ta kıyamet gününe kadar aralıksız devam ettirse, Allah’tan başka size bir ışık getirecek tanrı kimdir?

Hâlâ işitmeyecek misiniz? Söyleyin bakalım, Eğer Allah üzerinizde gündüzü ta kıyamet gününe kadar aralıksız devam ettirse, Allah’tan başka, istirahat edeceğiniz geceyi size getirecek tanrı kimdir? Hâlâ görmeyecek misiniz?(049Kasas, 028/71, 72) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah ‫ﻞ‬ Doğru Yolda Olanı da, Sapkını da Çok İyi Biliyor… َ َ ‫ن ﻟ ََﺮاد‬ َ ْ ‫ض ﻋ َﻠ َﻴ‬ ْ ُ‫ﻣﻌَﺎد ٍ ﻗ‬ ‫ﻦ‬ ُ ْ ‫ﻚ اﻟ‬ َ ‫ﻦ‬ َ ‫ﻘْﺮَءا‬ َ َ‫ﺟﺎَء ﺑ ِﺎﻟ ْﻬُﺪ َى و‬ َ ‫ﻢ‬ ُ َ ‫ﻞ َرﺑﻲ أﻋ ْﻠ‬ َ ‫ك إ ِﻟ َﻰ‬ َ ‫إ ِن اﻟﺬ ِي ﻓََﺮ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ 85 ‫ﻦ‬ َ ‫ﻫُﻮَ ﻓِﻲ‬ ُ ‫ل‬ ٍ ‫ﺿَﻼ‬ ٍ ‫ﻣﺒ ِﻴ‬ Kur’an’ı okumayı, Tebliğ etmeyi ve Ona uymayı sana farz kılan Allah, Elbette seni dönülecek yere döndürecektir/ kesinlikle başarıya ulaştıracaktır. De ki: Rabbim, Kimin doğru yolda ve Kimin apaçık bir sapıklık içinde olduğunu En iyi bilendir.(049 Kasas,028/85) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Ana-Babaya Çok Saygılı ‫ﻞ‬ Olun…

َ َ َ َ ‫وﻗَﻀﻰ رﺑ‬ ْ َ َ ‫ﻋﻨ ْﺪ‬ ِ ‫ﺴﺎﻧ ًﺎ إ ِﻣﺎ ﻳ َﺒ ْﻠ ُﻐَﻦ‬ َ ‫ك اﻟ ْﻜ ِﺒ ََﺮ أ‬ ْ ِ ‫ﻦ إ‬ َ ‫ﺣ‬ َ ُ‫ﺣﺪ ُﻫ‬ ْ‫ﻤﺎ أو‬ َ َ َ ِ ْ ‫ﻚ أﻻ ﺗ َﻌْﺒ ُ ُﺪ ُوا إ ِﻻ إ ِﻳﺎه ُ وَﺑ ِﺎﻟﻮَاﻟ ِﺪ َﻳ‬ َ ً َ َ َ َ ْ ُ‫ﻤﺎ وَﻗ‬ ْ ‫ﻘ‬ ‫ح‬ ُ َ ‫ﻤﺎ ﻓََﻼ ﺗ‬ ْ ‫ وَا‬23 ‫ﻤﺎ‬ ِ ‫ﺧ‬ َ ‫ﺟﻨ َﺎ‬ َ ‫ﻤﺎ‬ َ ُ‫ﺾ ﻟﻬ‬ ً ‫ﻤﺎ ﻗَﻮْﻻ ﻛﺮِﻳ‬ َ ُ‫ﻞ ﻟﻬ‬ َ ُ‫ﻤﺎ أف وَﻻ ﺗ َﻨ ْﻬَْﺮﻫ‬ َ ُ‫ﻞ ﻟﻬ‬ َ ُ‫ﻛ َِﻼﻫ‬ ْ ‫ﻔ‬ ْ ُ‫ﻤﺔِ وَﻗ‬ 24 ‫ﺻﻐِﻴًﺮا‬ ِ ‫اﻟﺬل‬ َ ‫ﻞ َرب اْر‬ ْ ‫ﻦ اﻟﺮ‬ َ َ ‫ﻤﺎ ﻛ‬ َ ُ‫ﻤﻬ‬ ْ ‫ﺣ‬ َ ‫ﺣ‬ َ ‫ﻤﺎ َرﺑﻴ َﺎﻧ ِﻲ‬ َ ‫ﻣ‬ De ki: Rabbin, Sadece kendisine kulluk etmenizi, Ana-babanıza da iyi davranmanızı Kesin bir şekilde emretti. Onlardan biri veya her ikisi senin yanında yaşlanırsa, Kendilerine “of!” bile deme; Onları azarlama; İkisine de güzel söz söyle. Onları esirgeyerek alçakgönüllülükle üzerlerine kanat ger ve: “Rabbim! Küçüklüğümde onlar beni nasıl yetiştirmişlerse, Şimdi de sen onlara (öyle) rahmet et!” diyerek dua et.(050 İsra,017/023, 024) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Ana-Babaya Gönül Alıcı ‫ﻞ‬ Söz Söyleyin… َ ‫ﻦ َرﺑ‬ ْ ‫ﻘ‬ 28 ‫ﺴﻮًرا‬ ُ َ‫ﺟﻮﻫَﺎ ﻓ‬ ِ ٍ‫ﻤﺔ‬ ُ ‫ﻚ ﺗ َْﺮ‬ ْ ‫ﻢ اﺑ ْﺘ ِﻐَﺎَء َر‬ َ ِ‫وَإ ِﻣﺎ ﺗ ُﻌْﺮ‬ ُ ْ ‫ﻣﻴ‬ َ ‫ﻢ ﻗَﻮًْﻻ‬ ْ ُ‫ﻞ ﻟ َﻬ‬ َ ‫ﺣ‬ ُ ُ‫ﺿﻦ ﻋ َﻨ ْﻬ‬ ْ ‫ﻣ‬ De ki: Eğer Rabbinden umduğun (beklemek durumunda olduğun) bir rahmet için onların yüzlerine bakamıyorsan,

Hiç olmazsa kendilerine gönül alıcı bir söz söyle.(050 İsra,017/028) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah’tan Başka İlah ‫ﻞ‬ Yoktur… ْ َ َ ْ ُ‫ﻗ‬ 42 ‫ﺳﺒ ِﻴًﻼ‬ ُ َ ‫ﻤﺎ ﻳ‬ ٌ َ‫ﻪ َءاﻟ ِﻬ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ َ ‫ﻞ ﻟ َﻮْ ﻛ َﺎ‬ َ ‫ش‬ َ َ ‫ﺔ ﻛ‬ ُ َ ‫ﻣﻌ‬ َ ‫ن‬ ِ ‫ن إ ِذ ًا ﻻﺑ ْﺘ َﻐَﻮْا إ ِﻟﻰ ذ ِي اﻟﻌَْﺮ‬ De ki: Eğer söyledikleri gibi Allah’tan başka ilâhlar da bulunsaydı, O takdirde bu ilâhlar, Arş’ın sahibi olan Allah’a ulaşmak için çareler arayacaklardı.(050 İsrâ,017/042) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: İster ‫ﻞ‬ Taşa, İster Demire Dönüşün, Allah Sizi Diriltecek… َ َ ْ ُ‫ ﻗ‬49 ‫ﺟﺪ ِﻳﺪ ًا‬ ً ْ ‫ﺧﻠ‬ َ ‫ن‬ ِ ‫ﻞ ﻛ ُﻮﻧ ُﻮا‬ ِ ‫وَﻗَﺎﻟ ُﻮا أ َﺋ ِﺬ َا ﻛ ُﻨﺎ‬ َ ‫ﺣ‬ َ ‫ﻘﺎ‬ َ ‫ﻤﺒ ْﻌُﻮﺛ ُﻮ‬ َ َ ‫ﻣﺎ وَُرﻓَﺎﺗ ًﺎ أﺋ ِﻨﺎ ﻟ‬ ً ‫ﻋﻈ َﺎ‬ ْ‫ﺠﺎَرة ً أو‬ ‫ﻢ‬ ُ َ ‫ﺴﻴ‬ ً ْ ‫ﺧﻠ‬ َ ْ‫ أ َو‬50 ‫ﺣﺪ ِﻳﺪ ًا‬ ِ ‫ﻘﺎ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ َ َ َ‫ﻢ ﻓ‬ ْ ُ ‫ﻞ اﻟﺬ ِي ﻓَﻄ ََﺮﻛ‬ َ ‫ن‬ ْ ُ ‫ﺻﺪ ُورِﻛ‬ ُ ‫ﻣﻤﺎ ﻳ َﻜ ْﺒ ُُﺮ ﻓِﻲ‬ َِ ُ‫ﻦ ﻳ ُﻌِﻴﺪ ُﻧ َﺎ ﻗ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ‫أ‬ ُ َ ُ َ ُ َ ْ َ ‫ن ﻗَﺮِﻳﺒ ًﺎ‬ ‫ﻮ‬ ‫ﻜ‬ ‫ﻳ‬ ‫ن‬ ‫أ‬ ‫ﻰ‬ ‫ﺴ‬ ‫ﻋ‬ ‫ﻞ‬ ‫ﻗ‬ ‫ﻮ‬ ‫ﻫ‬ ‫ﻰ‬ ‫ﺘ‬ ‫ﻣ‬ ‫ن‬ ‫ﻮ‬ ‫ﻟ‬ ‫ﻮ‬ ‫ﻘ‬ ُ ‫ﻳ‬ ‫و‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻬ‬ ‫ﺳ‬ ‫و‬ ُ ‫ء‬ ‫ر‬ ‫ﻚ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻟ‬ ‫إ‬ ‫ن‬ ‫ﻮ‬ ‫ﻀ‬ ‫ﻐ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺴ‬ ‫ﻓ‬ ‫ة‬ ‫ﺮ‬ ‫ﻣ‬ ‫ل‬ ‫و‬ َ ِ ُ ٍ َ َ َ َ َ َ ْ ََ ْ ُ َ َ َ ُ ْ ِ َ ُ ُْ َ َ ُ ُ َ ْ 52 ‫ﻢ إ ِﻻ ﻗَﻠ ِﻴًﻼ‬ ‫ﺘ‬ ‫ﺜ‬ ‫ﺒ‬ ‫ﻟ‬ ‫ن‬ ‫إ‬ ‫ن‬ ‫ﻮ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻈ‬ ‫ﺗ‬ ‫و‬ ‫ه‬ ‫ﺪ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﺤ‬ ‫ﺑ‬ ‫ن‬ ‫ﻮ‬ ‫ﺒ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺠ‬ ‫ﺘ‬ ‫ﺴ‬ ‫ﺘ‬ ‫ﻓ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻛ‬ ‫ﻮ‬ ‫ﻋ‬ ‫ﺪ‬ ‫ﻳ‬ ‫م‬ ‫ﻮ‬ ‫ﻳ‬ 51 ُ ْ َ َ ْ َ ََ ِ ِ ْ َ ِ َ ُ ِ َ ْ َ ْ ْ ُ ِ ْ ِ َ “Sahi biz, bir kemik yığını ve Kokuşmuş bir toprak olmuş iken, Yepyeni bir hilkatte dirileceğiz Öyle mi?” diyenlere De ki:

İster taş olun, İster demir, İsterse yeniden dirilmesi imkânsız gibi görünen Herhangi bir yaratık! “Bizi tekrar kim diriltecek?”diyenlere De ki: Sizi ilk kez yaratan. Alaylı bir tarzda başlarını sallayarak “Ne zamanmış o?” diyenlere De ki: Pek yakında! Allah sizi çağıracağı gün, Kendisine hamd ederek çağrısına uyarsınız ve Çok az kaldığınızı sanırsınız.(050 İsrâ,017/049, 050, 051, 052) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Kullarım Sözün En ‫ﻞ‬ Güzelini Söylesinler… َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮا اﻟﺘ ِﻲ ﻫ‬ ْ ُ‫وَﻗ‬ ‫ن‬ ُ َ ‫ﻞ ﻟ ِﻌِﺒ َﺎد ِي ﻳ‬ َ ‫ن ﻛ َﺎ‬ َ ‫ﻢ إ ِن اﻟﺸﻴ ْﻄ َﺎ‬ َ ‫ﻦ إ ِن اﻟﺸﻴ ْﻄ َﺎ‬ ْ ‫ﻲ أ‬ َ ‫ﺣ‬ ْ ُ‫ن ﻳ َﻨ َْﺰغ ُ ﺑ َﻴ ْﻨ َﻬ‬ ُ ‫ﺴ‬ َ ِ 53 ‫ﻣﺒ ِﻴﻨ ًﺎ‬ َ ْ ‫ﻟ ِْﻺ ِﻧ‬ ُ ‫ن ﻋ َﺪ ُوا‬ ِ ‫ﺴﺎ‬ Kullarıma söyle: Sözün en güzelini söylesinler. Sonra şeytan aralarını bozar.

Çünkü şeytan insanın apaçık düşmanıdır.(050 İsrâ,017/053) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Putlar Derdinize Çare ‫ﻞ‬ Olamazlar… ْ َ ‫ن ﻛ‬ 56 ‫ﺤﻮِﻳًﻼ‬ َ ‫ﺸ‬ ِ ‫ﻢ‬ ْ َ ‫ﻢ وََﻻ ﺗ‬ َ ‫ﻤﻠ ِﻜ ُﻮ‬ ْ ُ ‫ﻒ اﻟﻀﺮ ﻋ َﻨ ْﻜ‬ ْ َ ‫ﻦ د ُوﻧ ِﻪِ ﻓََﻼ ﻳ‬ ْ ُ ‫ﻤﺘ‬ ْ َ ‫ﻦ َزﻋ‬ ِ ُ‫ﻗ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻞ اد ْﻋ ُﻮا اﻟﺬ ِﻳ‬ Resûlüm! De ki: Allah’ı terk edip de başka ilâh olduğunu ileri sürdüklerinize yalvarın. Ne var ki onlar, Sizin sıkıntınızı ne uzaklaştırabilir, Ne de değiştirebilirler.(050 İsrâ,017/056) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Her Zaman ve Zeminde ‫ﻞ‬ Dürüstlük… َ ْ ‫ﻦ ﻟ َﺪ ُﻧ‬ ْ َ ‫ﺟﻌ‬ َ ‫ﺧ‬ ْ ُ‫وَﻗ‬ ‫ﺳﻠ ْﻄ َﺎﻧ ًﺎ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ َ ‫ق وَأ‬ َ ْ ‫ﻣﺪ‬ ِ ْ ‫ﻞ َرب أ َد‬ ِ ‫ﻞ ﻟ ِﻲ‬ ِ ‫ج‬ ِ ‫ﻞ‬ ْ ‫ق وَا‬ َ ‫ﺨَﺮ‬ ْ ِ‫ﺧﺮ‬ ُ ‫ﻚ‬ ُ ‫ﺟﻨ ِﻲ‬ ُ ‫ﺧﻠ ْﻨ ِﻲ‬ ْ ‫ﻣ‬ ٍ ْ ‫ﺻﺪ‬ ٍ ْ ‫ﺻﺪ‬ ْ ْ ْ َ َ ِ ‫ﻞ إ ِن اﻟﺒ َﺎﻃ‬ ُ ِ ‫ﺤﻖ وََزﻫَﻖَ اﻟﺒ َﺎﻃ‬ ْ ُ‫ وَﻗ‬80 ‫ﺼﻴًﺮا‬ 81 ‫ن َزﻫُﻮﻗًﺎ‬ ِ َ‫ﻧ‬ َ ‫ﻞ ﻛﺎ‬ َ ‫ﺟﺎَء اﻟ‬ َ ‫ﻞ‬ Ve şöyle niyaz et: Rabbim! Gireceğim yere dürüstlükle girmemi sağla; Çıkacağım yerden de dürüstlükle çıkmamı sağla. Bana tarafından, hakkıyla yardım edici bir kuvvet ver. De ki:

Hak geldi, Bâtıl yıkılıp gitti. Zaten bâtıl yıkılmaya mahkûmdur.(050 İsrâ,017/80, 081) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Doğru Yolda Olanı Allah ‫ﻞ‬ Bilir… َ َ ُ ‫ﺷﺎﻛﻠ َﺘ ِﻪ ﻓَﺮﺑﻜ‬ ُ ‫ﻤ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ 84 ‫ﺳﺒ ِﻴًﻼ‬ َ ‫ﻦ ﻫُﻮَ أﻫْﺪ َى‬ َ ِ ‫ﻢ ﺑ‬ ُ َ ‫ﻢ أﻋ ْﻠ‬ ْ َ ْ‫ﻞ ﻛ ُﻞ ﻳ َﻌ‬ ْ ‫ﻤ‬ َ ِ ِ َ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻰ‬ De ki: Herkes, kendi mizaç ve meşrebine göre iş yapar; Rabbiniz kimin doğu bir yol tuttuğunu en iyi bilendir.(050 İsrâ,017/084) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Ruh Hakkında Pek Az Şey ‫ﻞ‬ Bilirsiniz… ُ ‫ﻚ ﻋ َﻦ اﻟﺮوح ﻗُﻞ اﻟﺮوح ﻣﻦ أ َﻣﺮ رﺑﻲ و‬ َ َ ‫ﺴﺄ َﻟ ُﻮﻧ‬ 85 ‫ﻦ اﻟ ْﻌِﻠ ْﻢ ِ إ ِﻻ ﻗَﻠ ِﻴًﻼ‬ ِ ‫ﻢ‬ ْ َ ‫وَﻳ‬ ْ ُ ‫ﻣﺎ أوﺗ ِﻴﺘ‬ َ َ ِ َ ‫ﻣ‬ َ ِ ْ ْ ِ ُ ِ ِ Sana ruh hakkında soru soranlara De ki: Ruh, Rabbimin emrindendir; Size ancak az bir bilgi verilmiştir.(050 İsrâ,017/085) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Kimse Kur’an’ın ‫ﻞ‬ Benzerini Söyleyemez… ْ ْ َ َ ْ ُ‫ﻗ‬ ُ ْ ‫ﻞ ﻫَﺬ َا اﻟ‬ ِ ِ ‫ن ﺑ‬ ِ ِ ‫ن ﻳ َﺄﺗ ُﻮا ﺑ‬ ِ َ ‫ﻤﻌ‬ َ ‫ن َﻻ ﻳ َﺄﺗ ُﻮ‬ ْ ‫ﺠﻦ ﻋ َﻠ َﻰ أ‬ ْ ‫ﻦ ا‬ ِ ْ ‫ﺲ وَاﻟ‬ َ َ ‫ﺟﺘ‬ ُ ْ ‫ﺖ اْﻹ ِﻧ‬ ِ ‫ﻘْﺮَءا‬ ِ ْ ‫ﻤﺜ‬ ْ‫ﻤﺜ ْﻠ ِﻪِ وَﻟ َﻮ‬ ِ ِ ‫ﻞ ﻟﺌ‬ 88 ‫ﺾ ﻇ َﻬِﻴًﺮا‬ ُ ْ‫ن ﺑ َﻌ‬ َ ‫ﻛ َﺎ‬ ْ ُ‫ﻀﻬ‬ ٍ ْ‫ﻢ ﻟ ِﺒ َﻌ‬

De ki: Andolsun! Kur’an’ın bir benzerini ortaya koymak için İnsanlar ve cinler bir araya gelseler, Birbirlerine destek de olsalar, Onun benzerini ortaya getiremezler.(050 İsrâ,017/088) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Ben Sizin Abuk-Subuk İsteklerinizden Allah’ı Tenzih Ederim… Hem Ben Beşerüstü Güce Sahip Değilim, Çünkü Bir Beşerim… َ َ َ ‫ن ﻟ‬ َ َ ‫ﻦ ﻟ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻦ اْﻷ َْر‬ ْ َ ‫ﺣﺘﻰ ﺗ‬ ٌ ‫ﺟﻨ‬ ِ ‫ﺔ‬ ِ ‫ﺠَﺮ ﻟ َﻨ َﺎ‬ ِ ْ ‫ﻦ ﻧ ُﺆ‬ َ ‫ﻚ‬ َ ‫ أوْ ﺗ َﻜ ُﻮ‬90 ‫ض ﻳ َﻨ ْﺒ ُﻮﻋ ًﺎ‬ ُ ‫ﻔ‬ َ ‫ﻚ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ َ ‫وَﻗَﺎﻟ ُﻮا ﻟ‬ َِ َ ‫ﻘ‬ ‫ﺖ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻨ َﺎ‬ ْ َ ‫ﺧَﻼﻟ َﻬَﺎ ﺗ‬ َ ُ ‫ﺐ ﻓَﺘ‬ ِ ‫ﻔﺠَﺮ اْﻷ َﻧ ْﻬَﺎَر‬ ِ َ‫ﻞ و‬ ِ َ‫ﻧ‬ ِ ‫ﺴ‬ ْ ُ ‫ أوْ ﺗ‬91 ‫ﺠﻴًﺮا‬ ِ ‫ﻔ‬ َ ‫ﻤ‬ ْ َ ‫ﻤﺎ َزﻋ‬ َ َ ‫ﻤﺎَء ﻛ‬ َ ‫ﻂ اﻟﺴ‬ ٍ ْ َ ‫ﻋﻨ‬ ٍ ‫ﺨﻴ‬ َ َ َ َ َ ‫ن ﻟ‬ ‫ف أوْ ﺗ َْﺮﻗَﻰ ﻓِﻲ‬ ً ‫ﺴ‬ ْ ‫ﻦ ُز‬ ِ ‫ﺖ‬ ٍ ‫ﺧُﺮ‬ َ ‫ أوْ ﻳ َﻜ ُﻮ‬92 ‫ﻤَﻼﺋ ِﻜ َﺔِ ﻗَﺒ ِﻴًﻼ‬ َ ِ‫ﻛ‬ ٌ ْ ‫ﻚ ﺑ َﻴ‬ َ ْ ‫ﻲ ﺑ ِﺎﻟﻠﻪِ وَاﻟ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ِ ‫ﻔﺎ أوْ ﺗ َﺄﺗ‬ َ ‫ﻦ ﻟ ُِﺮﻗِﻴ‬ ْ َ‫ن َرﺑﻲ ﻫ‬ ْ ُ‫ﻘَﺮؤ ُه ُ ﻗ‬ َ ‫ﺣﺘﻰ ﺗ ُﻨ َﺰ‬ ‫ﺖ إ ِﻻ‬ ْ َ ‫ل ﻋ َﻠ َﻴ ْﻨ َﺎ ﻛ ِﺘ َﺎﺑ ًﺎ ﻧ‬ ِ ْ ‫ﻦ ﻧ ُﺆ‬ َ ‫ﺤﺎ‬ َ ْ ‫ﺳﺒ‬ َ ‫ﻚ‬ ُ ‫ﻞ‬ ُ ْ ‫ﻞ ﻛ ُﻨ‬ َ ‫اﻟﺴ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ َ ‫ﻤﺎِء وَﻟ‬ ً َ َ‫ﺑ‬ 93 ‫ﺳﻮﻻ‬ ُ ‫ﺸًﺮا َر‬ “Sen, yerden bir kaynak fışkırtmadıkça veya İçinden gürül gürül ırmaklar akan bir hurma bahçen ve Üzüm bağın olmadıkça yahut iddia ettiğin gibi, Üzerimize gökten parçalar yağdırmadıkça veya Allah’ı ve melekleri gözümüzün önüne getirmedikçe yahut da Altından bir evin olmadıkça ya da Göğe çıkmadıkça ve Bize, okuyacağımız bir kitap indirmedikçe,

Ne göğe çıktığına, Ne de sana, asla inanmayacağız.” diyenlere De ki: Rabbimi tenzih ederim. Ben, sadece beşer bir elçiyim.(050 İsrâ,017/090, 091, 092, 093) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah, Size ‫ﻞ‬ Melek Değil Beşer Peygamber Gönderdi… َ َ َ َ ‫ﻪ ﺑ‬ 94 ‫ﺳﻮًﻻ‬ َ َ‫ن ﻗَﺎﻟ ُﻮا أ َﺑ َﻌ‬ ِ ْ ‫ن ﻳ ُﺆ‬ ْ ‫ﻢ اﻟ ْﻬُﺪ َى إ ِﻻ أ‬ َ ْ ‫ﻣﻨ ُﻮا إ ِذ‬ ْ ‫س أ‬ ُ ‫ﺸًﺮا َر‬ ُ ‫ﺚ اﻟﻠ‬ ُ ُ‫ﺟﺎَءﻫ‬ َ ‫ﻣﺎ‬ َ َ‫و‬ َ ‫ﻣﻨ َﻊَ اﻟﻨﺎ‬ َ ْ ْ ُ‫ﻗ‬ ُ ‫ﻤ‬ ‫ﺳﻮًﻻ‬ ٌ َ ‫ﻣَﻼﺋ ِﻜ‬ ِ ‫ﻢ‬ َ ‫ﺸﻮ‬ َ ‫ﻞ ﻟ َﻮْ ﻛ َﺎ‬ ُ ‫ﻣﻠ َﻜ ًﺎ َر‬ َ ‫ﻤﺎِء‬ َ ‫ﻦ اﻟﺴ‬ ْ ِ‫ﻦ ﻟ َﻨ َﺰﻟ ْﻨ َﺎ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬ‬ َ ْ ‫ﻣﻄ‬ ُ ‫ن‬ ْ َ ‫ﺔ ﻳ‬ َ ‫ض‬ َ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻤﺌ ِﻨﻴ‬ ِ ‫ن ﻓِﻲ اﻷْر‬ ْ ُ‫ ﻗ‬95 َ ِ‫ﻔﻰ ﺑ ِﺎﻟﻠﻪ‬ 96 ‫ﺼﻴًﺮا‬ َ َ ‫ﻞ ﻛ‬ َ ِ‫ن ﺑ ِﻌِﺒ َﺎد ِه‬ ِ َ ‫ﺧﺒ ِﻴًﺮا ﺑ‬ َ ‫ﻪ ﻛ َﺎ‬ ُ ‫ﻢ إ ِﻧ‬ ْ ُ ‫ﺷﻬِﻴﺪ ًا ﺑ َﻴ ْﻨ ِﻲ وَﺑ َﻴ ْﻨ َﻜ‬ Kendilerine gelen hidayet rehberine “Allah, peygamber olarak bir beşeri mi gönderdi?” diyerek İnanmayı reddedenlere De ki: Eğer yeryüzünde gezip dolaşan melekler olsaydı, Elbette onlara gökten, peygamber olarak Bir melek gönderirdik. De ki: Benimle sizin aranızda şahit olarak Allah kâfidir; O, kullarını bilip görmektedir.(050 İsrâ,017/094, 095, 096)

*** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: İnsanoğlu Pek Cimridir… ‫ﻞ‬ َ َ ْ ُ‫ﻗ‬ ْ ‫ﺧ‬ ‫ن‬ َ ْ ‫ﺔ اْﻹ ِﻧ‬ َ ‫ﻢ‬ َ ‫ن‬ َ َ ‫ﺸﻴ‬ ُ ‫ﺴﺎ‬ َ ‫ق وَﻛ َﺎ‬ ْ ‫ﻦ َر‬ َ ‫ﻤﻠ ِﻜ ُﻮ‬ َ ْ ‫ن اْﻹ ِﻧ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ ُ ‫ﺴﻜ ْﺘ‬ ْ ‫ﻤﺔِ َرﺑﻲ إ ِذ ًا َﻷ‬ َ ‫ﺣ‬ ْ َ ‫ﻢ ﺗ‬ ْ ُ ‫ﻞ ﻟ َﻮْ أﻧ ْﺘ‬ َ ِ ‫ﺧَﺰاﺋ‬ ِ ‫ﻔﺎ‬ 100 ‫ﻗَﺘ ُﻮًرا‬ De ki: Rabbimin rahmet hazinesine eğer siz sahip olsaydınız, Harcanır korkusuyla kıstıkça kısardınız. İnsanoğlu da pek eli sıkıdır!(050 İsrâ,017/100) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: İster İnanın, İster İnanmayın!.. Kur’an Okumak Saygı ve İmanı Artırır… َ ‫ل و‬ َ َ ‫ﺳﻠ ْﻨ َﺎ‬ َ ْ ‫ﺤﻖ أﻧ َْﺰﻟ ْﻨ َﺎه ُ وَﺑ ِﺎﻟ‬ َ ْ ‫وَﺑ ِﺎﻟ‬ َ ‫ﻣﺎ أْر‬ ُ ‫ وَﻗُْﺮَءاﻧ ًﺎ ﻓََﺮﻗْﻨ َﺎه‬105 ‫ﻣﺒ َﺸًﺮا وَﻧ َﺬ ِﻳًﺮا‬ ُ ‫ك إ ِﻻ‬ َ َ َ ‫ﺤﻖ ﻧ ََﺰ‬ َ َ ْ ُ‫ ﻗ‬106 ‫ﺚ وَﻧ َﺰﻟ ْﻨ َﺎه ُ ﺗ َﻨ ْﺰِﻳًﻼ‬ ‫ﻣﻨ ُﻮا إ ِن‬ ‫ﻘَﺮأه ُ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟﻨﺎ‬ ْ َ ‫ﻟ ِﺘ‬ ِ ْ ‫ﻣﻨ ُﻮا ﺑ ِﻪِ أوْ َﻻ ﺗ ُﺆ‬ ِ ‫ﻞ َءا‬ ٍ ْ ‫ﻣﻜ‬ ُ ‫س ﻋ َﻠ َﻰ‬ ِ ُ َ ُ ْ َ َ ْ ْ ‫ن‬ ُ َ ‫ وَﻳ‬107 ‫ﺳﺠﺪ ًا‬ ِ َ ‫ﻢ ﻳ‬ ِ ‫ﻢ‬ َ ‫ﻘﻮﻟﻮ‬ َ ‫ﺨﺮو‬ ُ ‫ن‬ ْ ِ‫ﻦ ﻗَﺒ ْﻠ ِﻪِ إ ِذ َا ﻳ ُﺘ ْﻠﻰ ﻋ َﻠﻴ ْﻬ‬ َ ‫ﻦ أوﺗ ُﻮا اﻟﻌِﻠ‬ ِ ‫ن ﻟ ِﻸذ ْﻗَﺎ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫اﻟﺬ ِﻳ‬ َ ْ ً َ ‫ﻢ‬ ْ ‫ﻤ‬ ِ َ ‫ وَﻳ‬108 ‫ﻔﻌُﻮﻻ‬ َ ‫ن ﻳ َﺒ ْﻜ ُﻮ‬ َ ‫ﺨﺮو‬ َ ‫ن ﻛ َﺎ‬ ْ ِ ‫ن َرﺑﻨ َﺎ إ‬ َ ‫ﺤﺎ‬ َ ْ ‫ﺳﺒ‬ ُ ْ ُ‫ن وَﻳ َﺰِﻳﺪ ُﻫ‬ َ ‫ن وَﻋ ْﺪ ُ َرﺑﻨ َﺎ ﻟ‬ ِ ‫ن ﻟ ِﻸذ ْﻗَﺎ‬ ُ ‫ﺧ‬ 109 ‫ﺸﻮﻋ ًﺎ‬ ُ Biz Kur’an’ı hak olarak indirdik; Seni de ancak müjdeleyici ve Uyarıcı olarak gönderdik. Kur’an’ı, İnsanlara dura dura okuyasın diye, Ayet ayet, sûre sûre ayırdık ve O’nu peyderpey indirdik.

De ki: Siz ona ister inanın, ister inanmayın: Şu bir gerçek ki, Daha önce kendilerine ilim verilen kimselere O Kur’an okununca, Derhal yüzüstü secdeye kapanırlar ve “Rabbimizi tesbih ederiz. Rabbimizin vaadi mutlaka yerine getirilir.” derler. Ağlayarak yüzüstü yere kapanırlar. Kur’an okumak onların saygısını artırır.(050 İsrâ,017/105, 106, 107, 108, 109) *** ُ -De ki: ْ ‫ﻗ‬ ‫ﻞ‬ Allah’ın Güzel İsimleri Vardır. İstediğinizle Ona Dua Edin… َ ‫ﻗُﻞ ادﻋ ُﻮا اﻟﻠﻪ أ َو ادﻋ ُﻮا اﻟﺮﺣﻤ‬ َ َ ِ ‫ﺼَﻼﺗ‬ ‫ﻚ‬ ْ َ ‫ﺴﻨ َﻰ وََﻻ ﺗ‬ ُ ْ ‫ﻤﺎُء اﻟ‬ ْ ِ َ ْ ِ ْ ‫ﺤ‬ ْ ‫ﻪ اْﻷ‬ َ ‫ﺳ‬ ُ َ ‫ﻣﺎ ﺗ َﺪ ْﻋ ُﻮا ﻓَﻠ‬ َ ‫ﻦ أﻳﺎ‬ َ ِ ‫ﺠﻬَْﺮ ﺑ‬ َ َ ْ َ َ َ ْ ً َ ِ ‫ﻦ ذ َﻟ‬ ‫ﻢ‬ َ ُ ‫وََﻻ ﺗ‬ ِ ‫ﻢ ﻳ َﺘ‬ َ ‫ﻞ اﻟ‬ َ ‫ﻚ‬ ْ ‫ﺨﺬ ْ وَﻟﺪ ًا وَﻟ‬ ْ ‫ﻤﺪ ُ ﻟ ِﻠﻪِ اﻟﺬ ِي ﻟ‬ ْ ‫ﺤ‬ ْ ِ‫ﺨﺎﻓ‬ ِ ُ‫ وَﻗ‬110 ‫ﺳﺒ ِﻴﻼ‬ َ ْ ‫ﺖ ﺑ ِﻬَﺎ وَاﺑ ْﺘ َِﻎ ﺑ َﻴ‬ ٌ ‫ﺷﺮِﻳ‬ َ ‫ﻪ‬ 111 ‫ﻦ اﻟﺬل وَﻛ َﺒْﺮه ُ ﺗ َﻜ ْﺒ ِﻴًﺮا‬ ِ ‫ﻪ وَﻟ ِﻲ‬ ِ ْ ‫ﻤﻠ‬ ُ َ ‫ﻦ ﻟ‬ ْ َ ‫ﻚ وَﻟ‬ ُ ْ ‫ﻚ ﻓِﻲ اﻟ‬ ُ َ ‫ﻦ ﻟ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ ُ ‫ﻢ ﻳ َﻜ‬ ْ ُ ‫ﻳ َﻜ‬ De ki: “İster Allah deyin, İster Rahman. Hangisini deseniz olur. Çünkü en güzel isimler O’na hastır.” Namazında yüksek sesle okuma,

Onda sesini fazla da kısma; İkisinin arası bir yol tut. “Çocuk edinmeyen, Hâkimiyette ortağı bulunmayan, Acizlikten ötürü bir dosta da ihtiyacı olmayan Allah’a hamd ederim.” de ve Tekbir getirerek O’nun şanını yücelt!(050 İsrâ,017/110, 111) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Kur’an’ı Allah Bildirdi… Ondaki Değerler Sistemini Ben Değiştiremem… َ َ ‫ت ﻗَﺎ‬ ‫ﻪ‬ ُ ِ ‫ﺖ ﺑ‬ َ ِ ‫ن ﻟ‬ ِ ْ ‫ﻘﺎَءﻧ َﺎ اﺋ‬ ٍ ‫ﻢ َءاﻳ َﺎﺗ ُﻨ َﺎ ﺑ َﻴﻨ َﺎ‬ َ ‫ﺟﻮ‬ ُ ‫ﻦ َﻻ ﻳ َْﺮ‬ ُ ْ ‫ن ﻏ َﻴ ْﺮِ ﻫَﺬ َا أوْ ﺑ َﺪﻟ‬ ْ ِ‫وَإ ِذ َا ﺗ ُﺘ ْﻠ َﻰ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬ‬ ٍ ‫ﻘْﺮَءا‬ َ ‫ل اﻟﺬ ِﻳ‬ َ َ ُ َ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ن‬ ْ َ ‫ﻘﺎئ ﻧ‬ َ ْ ‫ﻦ ﺗ ِﻠ‬ َ ‫ﺣﻰ إ ِﻟ َﻲ إ ِﻧﻲ أ‬ ُ ‫ﺧﺎ‬ ِ ‫ﻔ‬ ِ ‫ﻪ‬ ْ ِ ‫ف إ‬ َ ‫ﻣﺎ ﻳ ُﻮ‬ ْ ِ ‫ﺴﻲ إ‬ ْ ‫ن ﻟ ِﻲ أ‬ ُ ‫ﻣﺎ ﻳ َﻜ ُﻮ‬ َ ‫ن أﺗﺒ ِﻊُ إ ِﻻ‬ ُ َ ‫ن أﺑ َﺪﻟ‬ َ ‫ﻞ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ َ َ َ َ ُ ُ ْ ُ‫ ﻗ‬15 ٍ ‫ب ﻳ َﻮْم ٍ ﻋ َﻈ ِﻴﻢ‬ َ ْ‫ﻞ ﻟﻮ‬ ِ‫ﻢ ﺑ ِﻪ‬ َ ‫ﺖ َرﺑﻲ ﻋ َﺬ َا‬ ْ ‫ﻢ وَﻻ أد َْراﻛ‬ ْ ‫ﻪ ﻋ َﻠﻴ ْﻜ‬ ُ ُ ‫ﻣﺎ ﺗ َﻠﻮْﺗ‬ َ ‫ﻪ‬ ُ ‫ﺷﺎَء اﻟﻠ‬ ُ ْ ‫ﺼﻴ‬ َ َ‫ﻋ‬ َ ُ َ َ ُ 16 ‫ن‬ َ َ‫ﻓ‬ ِ ْ‫ﻦ ﻗَﺒ ْﻠ ِﻪِ أﻓَﻼ ﺗ َﻌ‬ ِ ‫ﻤًﺮا‬ َ ‫ﻘﻠﻮ‬ ُ ُ ‫ﻢ ﻋ‬ ْ ‫ﺖ ﻓِﻴﻜ‬ ُ ْ ‫ﻘﺪ ْ ﻟﺒ ِﺜ‬ ْ ‫ﻣ‬ Ayetlerimiz kendilerine açık açık okunduğu zaman, Öldükten sonra bize kavuşmayı beklemeyen ve “Ya bundan başka bir Kur’an getir veya Bunu değiştir!” diyenlere De ki: Onu kendiliğimden değiştirmek, benim için olacak şey değil! Ben, bana vahyolunandan başkasına uymam. Rabbime isyan edersem elbette büyük günün azabından korkarım.

Eğer Allah dileseydi onu size okumazdım, Allah da onu size bildirmezdi. Ben bundan önce bir ömür boyu içinizde durmuştum. Hâlâ akıl erdiremiyor musunuz?(051 Yunus,010/015, 016) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Taptığınız ‫ﻞ‬ Putların Hiçbir Güç ve İtibarı Yoktur… ْ ُ‫ﻋﻨ ْﺪ َ اﻟﻠﻪِ ﻗ‬ ُ ‫ن ﻫَﺆ َُﻻِء‬ ‫ﻞ‬ َ ‫ﺷ‬ ُ َ ‫ﻢ وَﻳ‬ َ ْ ‫ﻢ وََﻻ ﻳ َﻨ‬ ِ ‫ﻔﻌَﺎؤ ُﻧ َﺎ‬ ِ ‫ن‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ ُ َ ‫ﻣﺎ َﻻ ﻳ‬ َ ‫وَﻳ َﻌْﺒ ُﺪ ُو‬ ْ ُ‫ﻔﻌُﻬ‬ ْ ُ‫ﻀﺮﻫ‬ َ ِ‫ن اﻟﻠﻪ‬ ِ ‫ﻦ د ُو‬ ْ ‫ﻣ‬ َ َ ْ َ ِ ‫ﻤﻮَا‬ ْ ُ ‫ﻪ وَﺗ َﻌَﺎﻟ َﻰ ﻋ َﻤﺎ ﻳ‬ ‫ن‬ َ ‫ﺸﺮِﻛ ُﻮ‬ َ ْ ‫ﺳﺒ‬ َ ‫أﺗ ُﻨ َﺒﺌ ُﻮ‬ ُ ‫ض‬ ُ َ ‫ﺤﺎﻧ‬ َ ‫ﻢ ﻓِﻲ اﻟﺴ‬ ُ َ ‫ﻤﺎ َﻻ ﻳ َﻌْﻠ‬ َ ِ ‫ﻪ ﺑ‬ َ ‫ن اﻟﻠ‬ ِ ‫ت وَﻻ ﻓِﻲ اﻷْر‬ 18 Allah’ı bırakıp kendilerine ne zarar ne de fayda verebilecek şeylere tapanlara ve: “Bunlar, Allah katında bizim şefaatçilerimizdir,” diyenlere De ki: Siz, Allah’a göklerde ve yerde bilemeyeceği bir şeyi mi haber veriyorsunuz? Hâşâ! O, onların ortak koştuklarından uzak ve yücedir.(051 Yunus,010/018) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: ‫ﻞ‬ Mucizeleri Allah İsterse Gönderir, Benim Buna Gücüm Yoktur… ْ ‫ﻘ‬ َ ِ‫ن ﻟ َﻮَْﻻ أ ُﻧ ْﺰ‬ ‫ﻦ‬ ُ َ‫ﻦ َرﺑﻪِ ﻓ‬ ُ َ ‫وَﻳ‬ ٌ َ ‫ل ﻋ َﻠ َﻴ ْﻪِ َءاﻳ‬ ِ ‫ﻢ‬ ِ ‫ﺔ‬ ُ ْ ‫ﻤﺎ اﻟ ْﻐَﻴ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ ْ ُ ‫ﻣﻌَﻜ‬ َ ‫ﺐ ﻟ ِﻠﻪِ ﻓَﺎﻧ ْﺘ َﻈ ُِﺮوا إ ِﻧﻲ‬ َ ‫ﻞ إ ِﻧ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ 20 ‫ﻦ‬ ُ ‫اﻟ‬ َ ‫ﻤﻨ ْﺘ َﻈ ِﺮِﻳ‬ Muhammed’e Rabbinden bir mucize indirilse ya(!) diyenlere De ki:

Gaybı ancak Allah bilir. Bekleyin bakalım! Ben de sizinle beraber bekliyorum.(051 Yunus,010/020) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Melekler Her Amelinizi ‫ﻞ‬ Yazıyor… َ ‫ﺔ ﻣﻦ ﺑﻌﺪ ﺿﺮاَء ﻣﺴﺘﻬﻢ إذ َا ﻟ َﻬﻢ ﻣﻜ ْﺮ ﻓﻲ َءاﻳﺎﺗ ِﻨﺎ ﻗُﻞ اﻟﻠ‬ َ ُ ‫ﺳَﺮع‬ ِ ٌ َ ْ ُ َ َ َ ِ َْ ْ ِ ً ‫ﻤ‬ ْ ‫س َر‬ ْ ‫ﻪ أ‬ ُ َ ‫ﺣ‬ َ ‫وَإ ِذ َا أذ َﻗْﻨ َﺎ اﻟﻨﺎ‬ ِ ِ ْ ُْ َ 21 ‫ن‬ َ ‫ﻤﻜ ُُﺮو‬ َ ‫ﺳﻠ َﻨ َﺎ ﻳ َﻜ ْﺘ ُﺒ ُﻮ‬ ُ ‫ﻣﻜ ًْﺮا إ ِن ُر‬ ْ َ ‫ﻣﺎ ﺗ‬ َ ‫ن‬ َ Başlarına gelen kıtlık ve hastalık gibi Bir sıkıntıdan sonra insanlara Bir esenlik verdiğimiz zaman, Bir de bakarsın ki âyetlerimiz hakkında onların bir tuzağı vardır. De ki: Allah’ın tuzağı daha süratlidir. Şüphesiz gönderdiğimiz melekler, Kurduğunuz tuzakları yazıyorlar.(051 Yunus,010/021) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: ‫ﻞ‬ Kainatı Yaratıp Tedvir Eden Allah’a İsyan Etmekten Sakının… َ ُ ِ ‫ﻤﻠ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ﺤﻲ‬ ‫ﻣ‬ ‫ض أ َﻣ‬ ‫ﻤﺎِء وَاْﻷ َْر‬ ْ ُ ‫ﻦ ﻳ‬ ِ ‫ﻢ‬ َ ْ ‫ج اﻟ‬ ُ ِ‫ﺨﺮ‬ َ َ‫ﺼﺎَر و‬ ْ ‫ﻚ اﻟﺴ‬ ْ َ ‫ﻦ ﻳ‬ َ ‫ﻦ اﻟﺴ‬ ْ ُ ‫ﻦ ﻳ َْﺮُزﻗُﻜ‬ َ ‫ﻞ‬ َ ْ ‫ﻤﻊَ وَاْﻷﺑ‬ ْ ْ َ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ ِ َ َ َ ُ ْ ْ ْ ْ ْ ‫ﻘ‬ ‫ن‬ ُ ‫ﻞ أﻓَﻼ ﺗ َﺘ‬ ُ َ‫ﻪ ﻓ‬ ُ َ ‫ﺴﻴ‬ ْ ُ ‫ﺖ وَﻳ‬ ِ ‫ﺖ‬ ِ ‫ﻤﻴ‬ ِ َ ‫ﻘﻮ‬ َ ‫ﻘﻮﻟﻮ‬ َ ‫ﻦ اﻟ‬ ُ ِ‫ﺨﺮ‬ َ َ‫ﻣَﺮ ﻓ‬ ُ ‫ن اﻟﻠ‬ ْ ‫ﻦ ﻳ ُﺪ َﺑُﺮ اﻷ‬ َ َ‫ﺤﻲ و‬ َ ‫ﻤﻴ‬ َ ‫ج اﻟ‬ َ ‫ﻦ اﻟ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻣ‬ 31 Resûlüm!

De ki: Size gökten ve yerden kim rızık veriyor? Ya da kulaklara ve Gözlere kim hâkim bulunuyor? Ölüden diriyi kim çıkarıyor, Diriden ölüyü kim çıkarıyor? Her türlü işi kim idare ediyor? “Allah” diyecekler; De ki: Öyle ise, O’na âsi olmaktan sakınmıyor musunuz?(051 Yunus,010/031) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Putlarınızın İçinde Herhangi Bir Şeyi Yaratıp Sonra Dirilten Biri Var mı? Biliniz ki, Sadece Allah Varedip, Öldürür ve Diriltir… ْ َ ‫ﻞ ﻫ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ُ ‫ﻦ‬ ‫ﺨﻠ ْﻖَ ﺛ ُﻢ ﻳ ُﻌِﻴﺪ ُه ُ ﻓَﺄ َﻧﻰ‬ َ ْ ‫ﻪ ﻳ َﺒ ْﺪ َأ ُ اﻟ‬ َ ْ ‫ﻦ ﻳ َﺒ ْﺪ َأ ُ اﻟ‬ ِ ‫ﻞ‬ ُ ‫ﻞ اﻟﻠ‬ َ ‫ﻢ‬ ْ ُ ‫ﺷَﺮﻛ َﺎﺋ ِﻜ‬ ِ ُ‫ﺨﻠ ْﻖَ ﺛ ُﻢ ﻳ ُﻌِﻴﺪ ُه ُ ﻗ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ 34 ‫ن‬ َ ‫ﺗ ُﺆ ْﻓَﻜ ُﻮ‬ Resûlüm! De ki: Allah’a ortak koştuklarınız arasında, Birini yoktan var edip

Ölümünden sonra yeniden hayata döndürecek Biri var mı? De ki: Allah, yoktan var edip Ölümden sonra onu yeniden hayata döndürür. O halde nasıl saptırılırsınız!(051 Yunus,010/034) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Putlar Size Doğru Yolu Gösteremez… Sadece Allah Hidayete Ulaştırır… َ ْ َ ‫ﻞ ﻫ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ُ ‫ﻦ‬ ‫ﻦ ﻳ َﻬْﺪ ِي إ ِﻟ َﻰ‬ ِ ‫ﻞ‬ َ ْ ‫ﻪ ﻳ َﻬْﺪ ِي ﻟ ِﻠ‬ َ ْ ‫ﻦ ﻳ َﻬْﺪ ِي إ ِﻟ َﻰ اﻟ‬ َ َ‫ﺤﻖ أﻓ‬ ُ ‫ﻞ اﻟﻠ‬ َ ‫ﻢ‬ ْ ُ ‫ﺷَﺮﻛ َﺎﺋ ِﻜ‬ ِ ُ‫ﺤﻖ َﻗ‬ ْ ‫ﻤ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ َ َ َ َ ْ ُ َ ُ 35 ‫ن‬ َ ْ ‫ﻢ ﻛﻴ‬ َ ‫ﻤﻮ‬ ْ َ ‫ﻒ ﺗ‬ ْ ‫ﻦ ﻻ ﻳ َﻬِﺪي إ ِﻻ أ‬ ْ ‫ﺣﻖ أ‬ َ ‫ﺤﻖ أ‬ َ ‫اﻟ‬ ُ ‫ﺤﻜ‬ ْ ‫ﻤﺎ ﻟﻜ‬ َ َ‫ن ﻳ ُﻬْﺪ َى ﻓ‬ ْ ‫ن ﻳ ُﺘﺒ َﻊَ أﻣ‬ De ki: Ortak koştuklarınız arasında hakka iletecek olan var mı? De ki: Hakka Allah iletir. Öyle ise hakka ileten mi uyulmaya daha lâyıktır, Yoksa hidayet verilmedikçe kendi kendine doğru yolu bulamayan mı? Size ne oluyor, Nasıl böyle yanlış hükmediyorsunuz?(051 Yunus,010/035) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Kur’an’ı Ben Uydurmadım. Buna Gücüm Yetmez… Sizde Bütün Âlemi

Toplasanız Benzerini Yazamazsınız… َ ‫ﻘﺮَءا‬ َ ‫ﺼﻴ‬ ‫ﻞ‬ ْ َ ‫ﻦ ﻳ َﺪ َﻳ ْﻪِ وَﺗ‬ ْ ُ ‫ن ﻳ‬ ِ ‫ﻔ‬ ِ ‫ﻔﺘ ََﺮى‬ ْ ‫ن أ‬ ُ َ ‫ﻣﺎ ﻛ َﺎ‬ َ َ‫و‬ ْ َ ‫ﻦ ﺗ‬ ِ ‫ﻦ د ُو‬ َ ْ ْ ‫ﺼﺪ ِﻳﻖَ اﻟﺬ ِي ﺑ َﻴ‬ ْ ِ ‫ن اﻟﻠ َﻪِ وَﻟ َﻜ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ُ ْ ‫ن ﻫَﺬ َا اﻟ‬ ُ َ ْ َ َ ُ ْ ْ ‫ن اﻓﺘ ََﺮاه ُ ﻗ‬ ُ َ ‫م ﻳ‬ ِ‫ﻣﺜ ْﻠ ِﻪ‬ ِ ٍ‫ﺴﻮَرة‬ ِ ‫ﻦ َرب اﻟﻌَﺎﻟ‬ ِ ِ‫ﺐ ﻓِﻴﻪ‬ َ ‫ﻘﻮﻟﻮ‬ َ ْ ‫ب ﻻ َرﻳ‬ ْ ‫ أ‬37 ‫ﻦ‬ ُ ِ ‫ﻞ ﻓﺄﺗ ُﻮا ﺑ‬ ِ ‫اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ‬ َ ‫ﻤﻴ‬ ْ ‫ﻣ‬ 38 ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻢ‬ ْ ِ ‫ن اﻟﻠﻪِ إ‬ ْ ‫ﻦ ا‬ ْ ُ ‫ن ﻛ ُﻨ ْﺘ‬ ْ ُ ‫ﺳﺘ َﻄ َﻌْﺘ‬ َ ‫وَاد ْﻋ ُﻮا‬ َ ‫ﻢ‬ ِ ‫ﻦ د ُو‬ َ ‫ﺻﺎد ِﻗِﻴ‬ ْ ‫ﻣ‬ ِ ‫ﻣ‬ Kendinden öncekileri doğrulayan ve Âlemlerin Rabbi Allah tarafından gönderildiğinde şüphe olmayan Kur’an’ı, “Yoksa Muhammed mi uydurdu?” diyenlere De ki: Eğer doğru iseniz, Allah’tan başka, Gücünüzün yettiklerini çağırın da, Hep beraber onun benzeri Bir sûre getirin.(051 Yunus,010/037, 038) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Herkesin ‫ﻞ‬ Yaptığının Sorumluluğu Kendine Aittir… َ ُ ‫ﻞ ﻟ ِﻲ ﻋ َﻤﻠ ِﻲ وﻟ َﻜ ُﻢ ﻋ َﻤﻠ ُﻜ ُﻢ أ َﻧﺘﻢ ﺑﺮﻳﺌ ُﻮن ﻣﻤﺎ أ َﻋ ْﻤ‬ َ ‫ن ﻛ َﺬﺑ ُﻮ‬ ْ ‫ﻘ‬ ‫ﻣﻤﺎ‬ ُ َ‫ك ﻓ‬ ِ ‫ﻞ وَأﻧ َﺎ ﺑ َﺮِيٌء‬ ِ َ ْ ِ ‫وَإ‬ َ َ ِ َ ْ ُْ ْ َ ْ َ ُ 41 ‫ن‬ َ ‫ﻤﻠﻮ‬ َ ْ‫ﺗ َﻌ‬ Resûlüm! Seni yalanlayanlara; De ki:

“Benim işim bana, Sizin işiniz de size aittir. Siz benim yaptığımdan uzaksınız, Ben de sizin yaptığınızdan uzağım.”(051 Yunus,010/041) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Ben Bir ‫ﻞ‬ Beşerim. Beşerüstü Güçlere Sahip Değilim… َ َ ُ َ ُ ِ ‫ﻣﻠ‬ ٌ ‫ﺟ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ َ ‫ﻣﺎ‬ ‫ﻢ ﻓََﻼ‬ ْ َ ‫ﺿﺮا وََﻻ ﻧ‬ ْ َ ‫ﻚ ﻟ ِﻨ‬ ِ ‫ﻔ‬ َ ‫ﺟﺎَء أ‬ َ ‫ﻞ إ ِذ َا‬ َ ‫ﻪ ﻟ ِﻜ ُﻞ أﻣﺔٍ أ‬ َ ‫ﺴﻲ‬ ْ ُ‫ﺟﻠ ُﻬ‬ ُ ْ ‫ﺷﺎَء اﻟﻠ‬ َ ‫ﻔﻌًﺎ إ ِﻻ‬ ْ ‫ﻞ َﻻ أ‬ 49 ‫ن‬ ْ َ ‫ﺴﺘ‬ ِ ‫ﺴﺘ َﺄ‬ ً َ ‫ﺳﺎﻋ‬ َ ‫ﻣﻮ‬ َ ‫ﺧُﺮو‬ ْ َ ‫ﺔ وََﻻ ﻳ‬ َ ‫ن‬ ْ َ‫ﻳ‬ ُ ِ ‫ﻘﺪ‬ De ki: “Ben kendime bile, Allah’ın dilediğinden başka, Ne bir zarar ne de fayda verme gücüne sahibim.” Her ümmetin bir eceli vardır. Ecelleri geldiği zaman, Artık ne bir saat geri kalırlar ne de ileri giderler.(051 Yunus,010/049) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Allah’ın Azabı Bir Gece ya da Gündüz Ansızın Gelir… Ne Acele Ediyorsunuz?... َ َ ‫ﻞ أ َرأ َﻳﺘﻢ إ‬ ُ ‫ﺠ‬ 50 ‫ن‬ ِ ‫ﻞ‬ َ ‫ﻣﻮ‬ ْ ‫ﻤ‬ ْ ِ ْ ُ ْ َ ْ ُ‫ﻗ‬ ْ َ ‫ﻣﺎذ َا ﻳ‬ ِ ْ‫ﺴﺘ َﻌ‬ ُ ِ‫ﺠﺮ‬ ُ ْ ‫ﻪ اﻟ‬ ُ ْ ‫ﻣﻨ‬ َ ‫ﻪ ﺑ َﻴ َﺎﺗ ًﺎ أوْ ﻧ َﻬَﺎًرا‬ ُ ُ ‫ﻢ ﻋ َﺬ َاﺑ‬ ْ ُ ‫ن أﺗ َﺎﻛ‬ De ki:

Ey müşrikler! Ne dersiniz? Allah’ın azabı size gece veya Gündüz gelirse Ne yaparsınız? Suçlular ondan hangisini istemekte acele ediyorlar!(051 Yunus,010/050) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah’ın Size ‫ﻞ‬ Vaad ettiği Azap Mutlaka Gelecektir… َ ‫ﻞ إي ورﺑﻲ إﻧﻪ ﻟ َﺤﻖ و‬ َ َ ‫وﻳﺴﺘﻨﺒﺌ ُﻮﻧ‬ 53 ‫ﻦ‬ َ َِْ ْ ََ َ ُ ِ َ ‫ﻚ أ‬ ِ ْ ‫ﻤﻌ‬ ُ ِ ‫ﻢ ﺑ‬ ْ ُ ‫ﻣﺎ أﻧ ْﺘ‬ َ َ َ ‫ﺠﺰِﻳ‬ َ َ ِ ْ ُ‫ﺣﻖ ﻫُﻮَ ﻗ‬ “O azap bir gerçek midir?” diye Senden haber isteyenlere De ki: Evet, Rabbime andolsun ki, O, şüphesiz gerçektir ve Siz engel olacak değilsiniz.(051 Yunus,010/053) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah’ın ‫ﻞ‬ Rahmeti Dünya Malından Daha Hayırlıdır… َ ِ ‫ﻤﺘ ِﻪِ ﻓَﺒ ِﺬ َﻟ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ 58 ‫ن‬ ْ َ ‫ﻚ ﻓَﻠ ْﻴ‬ َ ِ ‫ﻞ ﺑ‬ َ َ‫ﺣﻮا ﻫُﻮ‬ ِ ‫ﺧﻴ ٌْﺮ‬ َ ‫ﻤﻌُﻮ‬ ْ َ ‫ﻣﻤﺎ ﻳ‬ ُ ‫ﻔَﺮ‬ ْ ‫ﻞ اﻟﻠﻪِ وَﺑ َِﺮ‬ ْ ‫ﻔ‬ َ ‫ﺠ‬ َ ‫ﺣ‬ ِ ‫ﻀ‬ De ki:

Ancak Allah’ın lütfu ve rahmetiyle sevinsinler. Bu, onların dünya malından daha hayırlıdır.(051 Yunus,010/058) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Helal ve Haram Etme ‫ﻞ‬ Yetkisi Allah’ındır… َ ُ ‫ﻞ آﻟﻠﻪ أ َذن ﻟ َﻜ‬ َ َ ْ ُ‫ﻗ‬ ْ ُ‫ﺣَﻼًﻻ ﻗ‬ َ ‫ﻣﺎ أ َﻧ َْﺰ‬ ‫م‬ ِ ‫ﻢ‬ ِ ‫ﻢ‬ َ ِ ُ َ َ‫ﻣﺎ و‬ َ ‫ﻪ‬ َ َ‫ق ﻓ‬ ْ ‫ﻢ أ‬ ْ ً ‫ﺣَﺮا‬ ُ ْ ‫ﻣﻨ‬ ْ ُ ‫ﺠﻌَﻠ ْﺘ‬ ْ ُ ‫ﻪ ﻟ َﻜ‬ ُ ‫ل اﻟﻠ‬ َ ‫ﻢ‬ ْ ُ ‫ﻞ أَرأﻳ ْﺘ‬ ْ ‫ﻣ‬ ٍ ‫ﻦ رِْز‬ 59 ‫ن‬ ْ َ ‫ﻋ َﻠ َﻰ اﻟﻠﻪِ ﺗ‬ َ ‫ﻔﺘ َُﺮو‬ De ki: Hiç Allah’ın sizin için rızık olarak indirdiği şeyler üzerinde düşündünüz mü? O rızıklar ki, Bir kısmını yasaklıyor, Bir kısmını da meşru görüyorsunuz. De ki: Allah mı size izin verdi, Yoksa Allah’a iftira mı ediyorsunuz?(051 Yunus,010/059) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah Yalan Yanlış ‫ﻞ‬ Şeyler İsnad Etmeyin… َْ ‫ﻢ‬ َ ‫ﻗَﺎﻟ ُﻮا اﺗ‬ ِ ‫ن‬ ِ ‫ﻤﻮَا‬ ْ ِ ‫ض إ‬ َ ْ ‫ﺳﺒ‬ ُ ‫ﻪ وَﻟ َﺪ ًا‬ ْ ُ ‫ﻋﻨ ْﺪ َﻛ‬ َ َ‫ت و‬ َ ‫ﻣﺎ ﻓِﻲ اﻟﺴ‬ َ ‫ﻪ‬ ُ َ ‫ﻪ ﻫُﻮَ اﻟ ْﻐَﻨ ِﻲ ﻟ‬ ُ َ ‫ﺤﺎﻧ‬ ُ ‫ﺨﺬ َ اﻟﻠ‬ ِ ‫ﻣﺎ ﻓِﻲ اﻷْر‬ ْ ُ‫ ﻗ‬68 ‫ن‬ ‫ن ﻋ َﻠ َﻰ‬ ْ َ ‫ﻦ ﻳ‬ ُ َ ‫ن ﺑ ِﻬَﺬ َا أ َﺗ‬ ِ َ ‫ﻔﺘ َُﺮو‬ َ ‫ﻤﻮ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ ُ ‫ﻦ‬ ُ َ ‫ﻣﺎ َﻻ ﺗ َﻌْﻠ‬ َ ِ‫ن ﻋ َﻠ َﻰ اﻟﻠﻪ‬ ٍ ‫ﺳﻠ ْﻄ َﺎ‬ َ ‫ﻞ إ ِن اﻟﺬ ِﻳ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ْ َ 69 ‫ن‬ ْ ُ ‫ب ﻻ ﻳ‬ َ ‫ﺤﻮ‬ ُ ِ ‫ﻔﻠ‬ َ ِ ‫اﻟﻠﻪِ اﻟﻜﺬ‬ Yüce ve münezzeh olan Allah’ın çocuk edindiğini söyleyenlere De ki:

Hâşâ! O bundan münezzehtir. O’nun çocuğa ihtiyacı yoktur. Göklerde ve yerde ne varsa O’nundur. Bu hususta yanınızda herhangi bir delil yoktur. Allah hakkında bilmediğiniz bir şeyi mi söylüyorsunuz? Allah hakkında yalan uyduranlar Asla kurtuluşa eremezler.(051 Yunus,010/068, 069) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Gök ve Yerdekilerden İbret ‫ﻞ‬ Alın… َْ ‫ن‬ ِ ْ ‫ﻦ ﻗَﻮْم ٍ َﻻ ﻳ ُﺆ‬ ِ ‫ﻤﻮَا‬ َ ‫ﻣﻨ ُﻮ‬ ُ ‫ﻣﺎ ﺗ ُﻐْﻨ ِﻲ اْﻵﻳ َﺎ‬ َ َ‫ض و‬ َ ‫ﻣﺎذ َا ﻓِﻲ اﻟﺴ‬ َ ‫ﻞ اﻧ ْﻈ ُُﺮوا‬ ِ ُ‫ﻗ‬ ْ َ ‫ت وَاﻟﻨﺬ ُُر ﻋ‬ ِ ‫ت وَاﻷْر‬ 101 De ki: “Göklerde ve yerde neler var, Bakın da ibret alın!” Fakat inanmayan bir topluma deliller ve Uyarılar fayda sağlamaz.(051 Yunus,010/101) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Bekleyin! Göreceksiniz!.. ‫ﻞ‬ َ َ ْ ‫ﻞ ﻳﻨﺘﻈﺮون إﻻ ﻣﺜ‬ ْ ُ‫ﻢ ﻗ‬ ‫ﻦ‬ َ ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻢ‬ ِ ‫ﺧﻠ َﻮْا‬ ِ ِ َ ُ ِ َ ْ َ ْ َ‫ﻓَﻬ‬ ْ ُ ‫ﻣﻌَﻜ‬ َ ‫ﻞ ﻓَﺎﻧ ْﺘ َﻈ ُِﺮوا إ ِﻧﻲ‬ ْ ِ‫ﻦ ﻗَﺒ ْﻠ ِﻬ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻞ أﻳﺎم ِ اﻟﺬ ِﻳ‬ 102 ‫ﻦ‬ ُ ْ ‫اﻟ‬ َ ‫ﻤﻨ ْﺘ َﻈ ِﺮِﻳ‬

Kendilerinden önce gelip geçmiş toplumların, Acıklı sonlarının benzerini bekleyenlere De ki: Haydi bekleyin! Ben de sizinle beraber bekliyorum.(051 Yunus,010/102) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Sizin Şüpheler İçinde Olmanız Sizin Sorununuz. Ben Bir Allah’a Kulluk Ederim… َ ْ ُ‫ﻗ‬ َ ‫ﻢ ﻓِﻲ‬ ‫ﻦ د ِﻳﻨ ِﻲ ﻓََﻼ أ َﻋ ْﺒ ُﺪ ُ اﻟﺬ ِﻳ‬ ‫ﻣ‬ ِ‫ن اﻟﻠﻪ‬ ِ ‫ن‬ ِ ‫ﺷﻚ‬ َ ‫ﻦ ﺗ َﻌْﺒ ُﺪ ُو‬ ْ ِ ‫س إ‬ ْ ُ ‫ن ﻛ ُﻨ ْﺘ‬ ُ ‫ﻞ ﻳ َﺎأﻳﻬَﺎ اﻟﻨﺎ‬ ِ ‫ﻦ د ُو‬ َْ ‫ﻣ‬ َ ْ َ َ َ ‫وﻟ َﻜﻦ أ َﻋ ْﺒﺪ اﻟﻠﻪ اﻟﺬي ﻳﺘﻮﻓﺎﻛ ُﻢ وأ ُﻣﺮت أ‬ َ َ‫ﺟﻬ‬ ‫ﻚ‬ ِ ْ ‫ﻤﺆ‬ ِ ‫ن‬ ْ َ‫ﻢ و‬ ْ ‫ وَأ‬104 ‫ﻦ‬ َ ‫ن أﻛ ُﻮ‬ ْ ُ ْ ِ َ ْ ُ ُ ْ ِ‫ن أﻗ‬ ُ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ َ ‫ﻣﻨ ِﻴ‬ َ ‫ﻣ‬ َ ََ ِ َ ْ ِ َ َ ْ َ ُ َ ُ ‫ﻔﻌ‬ ْ ‫ﻚ وََﻻ‬ َ ْ ‫ﻣﺎ َﻻ ﻳ َﻨ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫ن‬ ‫و‬ ‫د‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻣ‬ ‫ع‬ ‫ﺪ‬ ‫ﺗ‬ ‫ﻻ‬ ‫و‬ 105 ‫ﻦ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻛ‬ ‫ﺮ‬ ‫ﺸ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻣ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻧ‬ ‫ﻮ‬ ‫ﻜ‬ ‫ﺗ‬ ‫ﻻ‬ ‫و‬ ‫ﺎ‬ ‫ﻔ‬ ً ‫ﻴ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﺣ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻳ‬ ِ َ ِ ‫ﻟ ِﻠﺪ‬ َ ِ ِ ُ ْ ِ ُ ْ َ َ َ ِ ِ ُ َ ِ َ َ َ َ ‫ﺴ‬ َ ‫ﺖ ﻓَﺈ ِﻧ‬ َ ‫ﻀﺮ‬ ‫ﻒ‬ َ ‫ﺷ‬ ِ ‫ﻀﺮ ﻓََﻼ ﻛ َﺎ‬ ِ ِ ‫ﻦ اﻟﻈﺎﻟ‬ ِ ‫ﻚ إ ِذ ًا‬ ُ ِ ‫ﻪ ﺑ‬ ْ ِ ‫ وَإ‬106 ‫ﻦ‬ ْ ِ ‫ك ﻓَﺈ‬ ُ َ‫ﻳ‬ ْ ‫ﺴ‬ َ ‫ﻤ‬ ُ ‫ﻚ اﻟﻠ‬ ْ َ ‫ن ﻳ‬ َ ْ ‫ن ﻓَﻌَﻠ‬ َ ‫ﻤﻴ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ َ َ َ َ َ َ ‫ﻦ ﻳ‬ ‫ﻔﻮُر‬ ُ َ‫ﻋﺒ َﺎد ِهِ وَﻫُﻮَ اﻟﻐ‬ َ ِ ‫ﺨﻴ ْﺮٍ ﻓﻼ َراد ﻟ‬ َ ِ ‫ن ﻳ ُﺮِد ْك ﺑ‬ ِ ‫ﻦ‬ ِ ‫ﺸﺎُء‬ ِ ُ ‫ﻀﻠ ِﻪِ ﻳ‬ ُ ‫ﺼﻴ‬ ْ ‫ﻔ‬ ْ ِ ‫ﻪ إ ِﻻ ﻫُﻮَ وَإ‬ َ ِ‫ﺐ ﺑ ِﻪ‬ ُ ‫ﻟ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ 107 ‫ﻢ‬ ِ ‫اﻟﺮ‬ ُ ‫ﺣﻴ‬ De ki: “Ey insanlar! Benim dinimden şüphede iseniz, Bilin ki! Ben, Allah’ı bırakıp da sizin taptıklarınıza tapmam, Ancak sizi öldürecek olan Allah’a kulluk ederim. Bana müminlerden olmam emrolundu ve Bana hanîf olarak yüzünü dine çevir;

Sakın müşriklerden olma, diye emredildi.” Allah’ı bırakıp da, Sana fayda veya zarar vermeyecek şeylere tapma. Eğer bunu yaparsan, O takdirde mutlaka sen zalimlerden olursun. Eğer Allah sana bir zarar dokundurursa, O zararı O’ndan başka giderecek yoktur. Eğer sana bir hayır dilerse, O’nun keremini geri çevirecek de yoktur. O, hayrını kullarından dilediğine eriştirir. O bağışlayandır, esirgeyendir.(051 Yunus,010/104, 105, 106, 107) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Kur’an’ı Allah ‫ﻞ‬ Göndermiştir… َ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ﺿﻞ‬ ْ َ ‫ﻤﺎ ﻳ َﻬْﺘ َﺪ ِي ﻟ ِﻨ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﻣ‬ ِ ‫ﻔ‬ ِ ‫ﺤﻖ‬ َ ‫ﻦ‬ َ ْ ‫ﻢ اﻟ‬ َ ْ ‫س ﻗَﺪ‬ َ َ‫ﺴﻪِ و‬ َ ‫ﻦ اﻫْﺘ َﺪ َى ﻓَﺈ ِﻧ‬ َ َ‫ﻢ ﻓ‬ ْ ُ ‫ﻦ َرﺑﻜ‬ ُ ُ ‫ﺟﺎَءﻛ‬ ُ ‫ﻞ ﻳ َﺎأﻳﻬَﺎ اﻟﻨﺎ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ِ َ ‫ﻓَﺈﻧﻤﺎ ﻳﻀﻞ ﻋ َﻠ َﻴﻬﺎ و‬ 108 ‫ﻞ‬ ِ َ َ ِ ْ ُ ‫ﻣﺎ أﻧ َﺎ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻜ‬ َ َ َْ ٍ ‫ﻢ ﺑ ِﻮَﻛ ِﻴ‬ De ki: Ey insanlar! Size, Rabbinizden Kur’an gelmiştir. Artık kim doğru yola gelirse, Ancak kendisi için gelir;

Kim de saparsa, O da ancak kendi aleyhine sapar. Ben sizin üzerinize vekil değilim. (Sadece tebliğ etmekle memurum).(051 Yunus,010/108) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Kur’an’ı Ben ‫ﻞ‬ Uydurmadım. O’nu Allah Gönderdi… َ ْ ُ‫ن اﻓْﺘ ََﺮاه ُ ﻗ‬ ْ َ‫ﻞ ﻓَﺄ ْﺗ ُﻮا ﺑ ِﻌ‬ ‫ن‬ ْ ‫ﻣ‬ ُ َ ‫م ﻳ‬ ِ ‫ﻢ‬ ٍ ‫ﻔﺘ ََﺮﻳ َﺎ‬ ِ ٍ‫ﺳﻮَر‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ ْ ‫أ‬ ْ ‫ﻦ ا‬ ُ ِ‫ﺸﺮ‬ ْ ُ ‫ﺳﺘ َﻄ َﻌْﺘ‬ َ ‫ت وَاد ْﻋ ُﻮا‬ ُ ِ‫ﻣﺜ ْﻠ ِﻪ‬ ِ ‫ﻦ د ُو‬ ْ ‫ﻣ‬ ِ ‫ﻣ‬ 13 ‫ﻦ‬ ْ ِ ‫اﻟﻠﻪِ إ‬ ْ ُ ‫ن ﻛ ُﻨ ْﺘ‬ َ ‫ﻢ‬ َ ‫ﺻﺎد ِﻗِﻴ‬ “Kur’an’ı kendisi mi uydurdu” diyenlere De ki: Eğer doğru söylüyorsanız, Allah’tan başka yardımcılarınızı çağırın da, Siz de onun gibi uydurulmuş on sûre getirin.(052 Hûd,011/013) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: ‫ﻞ‬ Kur’an Allah’ın Size Göderdiği Bir Kitabdır. Uydurma Değil… َ َ ْ ُ‫ن اﻓْﺘ ََﺮاه ُ ﻗ‬ 35 ‫ن‬ ُ َ ‫م ﻳ‬ ِ ‫ﻣﻲ وَأﻧ َﺎ ﺑ َﺮِيٌء‬ ِ ‫ﺟَﺮا‬ َ ‫ﻣﻮ‬ ْ ُ ‫ﻣﻤﺎ ﺗ‬ ْ ِ ‫ﻪ ﻓَﻌَﻠ َﻲ إ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ ْ ‫أ‬ ُ ِ‫ﺠﺮ‬ ُ ُ ‫ن اﻓْﺘ ََﺮﻳ ْﺘ‬ ِ ِ ‫ﻞ إ‬ Resûlüm! “Kur’an’ı kendisi mi uydurdu” diyenlere De ki: “Eğer onu uydurduysam günahım bana aittir.

Fakat ben sizin işlediğiniz günahtan uzağım.”(052 Hûd,011/035) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Elinizden Geleni Ardınıza ‫ﻞ‬ Komayın… ْ ُ‫وَﻗ‬ 121 ‫ن‬ ِ ‫ﻢ إ ِﻧﺎ ﻋ َﺎ‬ ِ ْ ‫ﻦ َﻻ ﻳ ُﺆ‬ َ ‫ﻣﻠ ُﻮ‬ َ ‫ﻣﻨ ُﻮ‬ ْ ُ ‫ﻣﻜ َﺎﻧ َﺘ ِﻜ‬ َ ‫ﻤﻠ ُﻮا ﻋ َﻠ َﻰ‬ َ ْ ‫ن اﻋ‬ َ ‫ﻞ ﻟ ِﻠﺬ ِﻳ‬ İman etmeyenlere De ki: Elinizden geleni yapın! Biz de yapmaktayız!(052 Hûd,011/121) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Ben ‫ﻞ‬ Aydınlık Bir Yol Üzereyim, Allah’a Davet Ediyorum… َ ‫ﻞ ﻫَﺬه ﺳﺒﻴﻠ ِﻲ أ َدﻋ ُﻮ إﻟ َﻰ اﻟﻠﻪ ﻋ َﻠ َﻰ ﺑﺼﻴﺮة أ َﻧﺎ وﻣﻦ اﺗﺒﻌﻨ ِﻲ وﺳﺒﺤﺎن اﻟﻠﻪ و‬ ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻣﺎ أﻧ َﺎ‬ ِ َ َ ْ ُ َ ََ ِ َ َ َ ٍ َ ِ َ ْ ِ َ ِ ِ ْ ُ‫ﻗ‬ َ َ ِ َ ‫ﻣ‬ ِ ْ ‫ﻤ‬ 108 ‫ﻦ‬ ُ ْ ‫اﻟ‬ َ ‫ﺸﺮِﻛ ِﻴ‬ Resûlüm! De ki: “İşte bu, benim yolumdur. Ben Allah’a çağırıyorum, Ben ve bana uyanlar aydınlık bir yol üzerindeyiz. Allah’ı ortaklardan tenzih ederim ve Ben ortak koşanlardan değilim.”(053 Yusuf,012/108) ***

ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Ben Bir Peygamberim… ‫ﻞ‬ َ ْ ُ‫وَﻗ‬ 89 ‫ﻦ‬ ُ ْ ‫ﻞ إ ِﻧﻲ أﻧ َﺎ اﻟﻨﺬ ِﻳُﺮ اﻟ‬ ُ ‫ﻤﺒ ِﻴ‬ De ki: Şüphesiz ben apaçık bir uyarıcıyım.(054 Hicr,015/89) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: ‫ﻞ‬ Yeryüzünde Gezip Dolaşın, Kafirlerin Akıbetinden İbret Alın… َْ ْ ُ‫ﻗ‬ 11 ‫ﻦ‬ ُ َ ‫ن ﻋ َﺎﻗِﺒ‬ َ ْ ‫ض ﺛ ُﻢ اﻧ ْﻈ ُُﺮوا ﻛ َﻴ‬ ِ ‫ﻞ‬ َ ‫ﻒ ﻛ َﺎ‬ ُ ْ ‫ﺔ اﻟ‬ َ ‫ﻤﻜ َﺬﺑ ِﻴ‬ ِ ‫ﺳﻴُﺮوا ﻓِﻲ اﻷْر‬ De ki: Yeryüzünde dolaşın, Peygamberleri yalanlayanların sonunun Nasıl olduğuna bakın!(055 En’âm,006/011) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Yer ve Gökte Olanların ‫ﻞ‬ Sahibi Allah’tır… ْ ُ‫ض ﻗ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ﻢ إ ِﻟ َﻰ‬ ْ َ ‫ﺐ ﻋ َﻠ َﻰ ﻧ‬ ‫ت وَاْﻷ َْر‬ َ ‫ﻤ‬ ِ ‫ﻔ‬ ِ ‫ﻤﻮَا‬ ْ َ ‫ﺔ ﻟ َﻴ‬ ْ ‫ﺴﻪِ اﻟﺮ‬ َ َ ‫ﻞ ﻟ ِﻠﻪِ ﻛ َﺘ‬ ْ ُ ‫ﻤﻌَﻨﻜ‬ َ ‫ﺠ‬ َ ‫ﺣ‬ َ ‫ﻣﺎ ﻓِﻲ اﻟﺴ‬ َ ‫ﻦ‬ َ ِ ‫ﻞ ﻟ‬ ْ ‫ﻤ‬ ِ َ َ َ َ ْ َ ‫ﻦ‬ ُ ْ ‫ﺴُﺮوا أﻧ‬ َ ‫ﻦ‬ ِ ْ ‫ﻢ ﻻ ﻳ ُﺆ‬ ِ ‫ﺧ‬ ِ ‫ﻳ َﻮْم ِ اﻟ‬ َ ‫ﻣﻨ ُﻮ‬ َ ْ ‫ﻣﺔِ ﻻ َرﻳ‬ َ ‫ﻣﺎ‬ َ ‫ﻔ‬ َ ‫ﻪ‬ ُ ‫ وَﻟ‬12 ‫ن‬ ْ ُ‫ﻢ ﻓَﻬ‬ ْ ُ‫ﺴﻬ‬ َ ‫ﻘﻴ َﺎ‬ َ ‫ﺳﻜ‬ َ ‫ﺐ ﻓِﻴﻪِ اﻟﺬ ِﻳ‬ ْ 13 ‫ﻢ‬ ِ ‫ﻞ وَاﻟﻨﻬَﺎرِ وَﻫُﻮَ اﻟﺴ‬ ُ ‫ﻤﻴﻊُ اﻟﻌَﻠ ِﻴ‬ ِ ْ ‫ﻓِﻲ اﻟﻠﻴ‬ Onlara, “Göklerde ve yerde olanlar kimindir?” diye sor ve “Allah’ındır” de! O, merhamet etmeyi kendi zatına farz kıldı.

Sizi, şüphe olmayan kıyamet gününde elbette toplayacaktır. Kendilerini ziyana sokanlar var ya, Onlar inanmazlar. Gecede ve gündüzde barınan her şey O’nundur. O her şeyi işitendir, bilendir.(055 En’âm,006/012, 013) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Benim Rabbim ve Dostum ‫ﻞ‬ Allah’tır… ُ َْ ْ ُ‫ﻢ ﻗ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ت‬ ِ ‫ﻞ أ َﻏ َﻴ َْﺮ اﻟﻠﻪِ أ َﺗ‬ ِ ‫ﻞ إ ِﻧﻲ أ‬ ِ ‫ﻤﻮَا‬ ُ ‫ﻣْﺮ‬ ُ َ‫ﻢ وََﻻ ﻳ ُﻄ ْﻌ‬ ُ ِ‫ض وَﻫُﻮَ ﻳ ُﻄ ْﻌ‬ َ ‫ﺨﺬ ُ وَﻟ ِﻴﺎ ﻓَﺎﻃ ِﺮِ اﻟﺴ‬ َِ ‫ت َ وَاﻷْر‬ َ َ ْ َ َ ُ ُ َ ‫ن أو‬ ْ ‫ﻤ‬ 14 ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻢ وَﻻ ﺗ َﻜﻮﻧ َﻦ‬ َ ‫ن أﻛﻮ‬ ْ ‫أ‬ ْ ‫ﻦ أ‬ ُ ‫ﻦ اﻟ‬ َ ‫ﺳﻠ‬ َ ‫ل‬ َ ‫ﺸﺮِﻛ ِﻴ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ De ki: “Gökleri ve yeri yoktan var eden, Yedirdiği halde yemeyen, Allah’tan başkasını mı dost edineceğim!” De ki: “Bana müslüman olanların ilki olmam emredildi ve Sakın müşriklerden olma!” denildi.(055 En’âm, 006/014) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Ben Allah’a Asla İsyan ‫ﻞ‬ Etmem… ْ ُ‫ﻗ‬ 15 ٍ ‫ب ﻳ َﻮْم ٍ ﻋ َﻈ ِﻴﻢ‬ َ َ ‫ﻞ إ ِﻧﻲ أ‬ ُ ‫ﺧﺎ‬ َ ‫ﺖ َرﺑﻲ ﻋ َﺬ َا‬ ْ ِ ‫ف إ‬ ُ ْ ‫ﺼﻴ‬ َ َ ‫ن ﻋ‬

De ki: Ben, Rabbime isyan edersem, Gerçekten kıyametin azabından korkarım.(055 En’âm,006/015) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah Birdir. Ondan ‫ﻞ‬ Başka İlah Yoktur… ُ‫ﺷﻬَﺎد َة ً ﻗ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ َ ‫ﻪ‬ َ ‫ﻲٍء أ َﻛ ْﺒ َُﺮ‬ َ ‫ﻞ أ َي‬ ‫ن‬ ُ ْ ‫ﻲ إ ِﻟ َﻲ ﻫَﺬ َا اﻟ‬ ‫ﺷ‬ ِ ‫ﻢ وَأ ُو‬ ُ ‫ﻘْﺮَءا‬ ْ ُ ‫ﺷﻬِﻴﺪ ٌ ﺑ َﻴ ْﻨ ِﻲ وَﺑ َﻴ ْﻨ َﻜ‬ ُ ‫ﻞ اﻟﻠ‬ ِ ََ ‫ﺣ‬ ْ ُ َ َ ُ ْ ُ‫ﺷﻬَﺪ ُ ﻗ‬ ْ ُ‫ﺧَﺮى ﻗ‬ ْ ‫ﻞ َﻻ أ‬ ْ َ ‫ﻢ ﻟ َﺘ‬ ْ ‫ﺔ أ‬ ً َ‫ﻣﻊَ اﻟﻠﻪِ َءاﻟ ِﻬ‬ َ ‫ﺸﻬَﺪ ُو‬ َ ‫ﻞ إ ِﻧ‬ َ ‫ن أن‬ ْ ُ ‫ﻦ ﺑ َﻠ َﻎَ أﺋ ِﻨﻜ‬ َ َ‫ﻢ ﺑ ِﻪِ و‬ ْ ُ ‫ِﻷﻧ ْﺬ َِرﻛ‬ َ‫ﻤﺎ ﻫُﻮ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ُ ‫ﻣﻤﺎ ﺗ‬ 19 ‫ن‬ ِ ‫ﻪ وَا‬ ِ ‫ﺣﺪ ٌ وَإ ِﻧﻨ ِﻲ ﺑ َﺮِيٌء‬ َ ‫ﺸﺮِﻛ ُﻮ‬ ٌ َ ‫إ ِﻟ‬ De ki: Hangi şey şehadetçe en büyüktür? De ki: Hak peygamber olduğuma Allah şahittir. Bu Kur’an bana, Sizi ve ulaştığı herkesi uyarmam için vahyolundu. Yoksa siz, Allah’tan başka tanrılar olduğuna şahitlik mi ediyorsunuz? De ki: Ben buna şahitlik etmem. De ki: O ancak tek bir Allah’tır, Ben sizin ortak koştuğunuz şeylerden

Kesinlikle uzağım.(055 En’âm,006/019) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Mucize İndirmeye ‫ﻞ‬ Sadece Allah Kadirdir… َ َ َ ‫ن ﻳ ُﻨ َﺰ‬ ْ ُ‫ﻦ َرﺑﻪِ ﻗ‬ َ ‫وَﻗَﺎﻟ ُﻮا ﻟ َﻮَْﻻ ﻧ ُﺰ‬ ‫ﻢ‬ ً َ ‫ل َءاﻳ‬ ٌ َ ‫ل ﻋ َﻠ َﻴ ْﻪِ َءاﻳ‬ ِ ‫ﺔ‬ ْ ‫ﻪ ﻗَﺎد ٌِر ﻋ َﻠ َﻰ أ‬ ْ ُ‫ﺔ وَﻟ َﻜ ِﻦ أﻛ ْﺜ ََﺮﻫ‬ َ ‫ﻞ إ ِن اﻟﻠ‬ ْ ‫ﻣ‬ 37 ‫ن‬ َ ‫ﻤﻮ‬ ُ َ ‫َﻻ ﻳ َﻌْﻠ‬ O’na, Rabbinden bir mucize indirilseydi ya(!) diyenlere De ki: Şüphesiz Allah mucize indirmeye kadirdir. Fakat onların çoğu bilmezler.(055 En’âm,006/037) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ‫ﻞ‬ ki: Başınıza Bir Bela Geldiğinde Allah’tan Başkasına mı Yalvarırsınız?.. َ ُ َ ‫ﻞ أ َرأ َﻳﺘﻜ ُﻢ إن أ َﺗﺎﻛ ُﻢ ﻋ َﺬ َاب اﻟﻠﻪ أ َو أ َﺗﺘﻜ ُﻢ اﻟﺴﺎﻋ‬ ‫ﻦ‬ ْ ِ ‫ن إ‬ َ ‫ﺔ أﻏ َﻴ َْﺮ اﻟﻠﻪِ ﺗ َﺪ ْﻋ ُﻮ‬ ُ ْ ُ ‫ن ﻛ ُﻨ ْﺘ‬ ُ َْ ْ ِ ْ َ ْ ِ ْ َ ْ َ ْ ُ‫ﻗ‬ َ ‫ﻢ‬ َ ‫ﺻﺎد ِﻗِﻴ‬ 40 De ki: Ne dersiniz? Size Allah’ın azabı gelse veya o kıyamet gelip çatıverse, Allah’tan başkasına mı yalvarırsınız? Doğru söyleyin bakalım!(055 En’âm,006/040) ***

ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Gözleriniz Kör, Kulaklarınız Sağır Olsa, Allah’tan Başka Kim Geri Verebilir… ْ َ َ َ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ﻢ‬ َ َ ‫ﻢ و‬ َ َ ‫ن أ‬ ْ ِ ‫ﻢ إ‬ َ ‫ﻪ‬ ْ ُ ‫ﻪ ﻏ َﻴ ُْﺮ اﻟﻠﻪِ ﻳ َﺄﺗ ِﻴﻜ‬ ٌ َ ‫ﻦ إ ِﻟ‬ َ ‫ﻢ‬ ْ ُ ‫ﻢ ﻋ َﻠ َﻰ ﻗُﻠ ُﻮﺑ ِﻜ‬ َ َ ‫ﺧﺘ‬ ْ ُ ‫ﺼﺎَرﻛ‬ ْ ُ ‫ﻤﻌَﻜ‬ ْ ‫ﺳ‬ ُ ‫ﺧﺬ َ اﻟﻠ‬ ْ ُ ‫ﻞ أَرأﻳ ْﺘ‬ َ ْ ‫ﻢ وَأﺑ‬ ْ ‫ﻣ‬ 46 ‫ن‬ ُ ‫ﺼﺮ‬ َ ْ ‫ﺑ ِﻪِ اﻧ ْﻈ ُْﺮ ﻛ َﻴ‬ ِ ‫ف اْﻵﻳ َﺎ‬ َ ‫ﺼﺪ ِﻓُﻮ‬ ْ ُ‫ت ﺛ ُﻢ ﻫ‬ ْ َ ‫ﻢ ﻳ‬ َ ُ ‫ﻒ ﻧ‬ De ki: Ne dersiniz? Eğer Allah kulaklarınızı sağır, Gözlerinizi kör eder, Kalplerinizi de mühürlerse, bunları size, Allah’tan başka kim geri verebilir! Bak, delilleri nasıl açıklıyoruz. Onlar hâlâ yüz çeviriyorlar!(055 En’âm,006/046) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah’ın ‫ﻞ‬ Azabı Zalimlerin Başına Ansızın Gelecektir… َ ً ‫ﻞ أ َرأ َﻳﺘﻜ ُﻢ إن أ َﺗﺎﻛ ُﻢ ﻋ َﺬ َاب اﻟﻠﻪ ﺑﻐْﺘ‬ ُ َ ‫ﻞ ﻳ ُﻬْﻠ‬ ْ َ‫ﺟﻬَْﺮة ً ﻫ‬ 47 ‫ن‬ َ ْ ‫ﻚ إ ِﻻ اﻟ‬ َ َ ِ َ ‫ﻤﻮ‬ َ ْ‫ﺔ أو‬ ُ ُ ْ‫ﻘﻮ‬ ُ ِ ‫م اﻟﻈﺎﻟ‬ ْ َ ْ ِ ْ َ ْ َ ْ ُ‫ﻗ‬ De ki: Söyler misiniz? Allah’ın azabı size, Ansızın veya açıkça gelirse, Zalim toplumdan başkası mı helâk olur?(055 En’âm,006/047)

*** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Ben ne bir Meleğim, ‫ﻞ‬ ne de Gaybı Bilirim… َ ٌ َ ‫ﻣﻠ‬ ُ ‫ﺐ وََﻻ أ َﻗُﻮ‬ ُ ‫ﻞ َﻻ أ َﻗُﻮ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ن أ َﺗﺒ ِﻊُ إ ِﻻ‬ َ ‫ﻋﻨ ْﺪ ِي‬ ِ ‫ﺧَﺰاﺋ‬ ِ ‫ﻢ‬ ْ ِ ‫ﻚ إ‬ َ ْ ‫ﻢ اﻟ ْﻐَﻴ‬ َ ‫ﻢ إ ِﻧﻲ‬ ْ ُ ‫ل ﻟ َﻜ‬ ُ َ ‫ﻦ اﻟﻠﻪِ وََﻻ أﻋ ْﻠ‬ ْ ُ ‫ل ﻟ َﻜ‬ ُ َ َ ْ َ‫ﻞ ﻫ‬ ْ ُ‫ﺣﻰ إ ِﻟ َﻲ ﻗ‬ 50 ‫ن‬ َ َ ‫ﺼﻴُﺮ أﻓََﻼ ﺗ َﺘ‬ ِ َ ‫ﻤﻰ وَاﻟ ْﺒ‬ َ ‫ﻔﻜُﺮو‬ َ ‫ﻣﺎ ﻳ ُﻮ‬ ْ َ ‫ﻞ ﻳ‬ َ ْ ‫ﺴﺘ َﻮِي اْﻷﻋ‬ َ De ki: Ben size, “Allah’ın hazineleri benim yanımdadır” demiyorum. “Ben gaybı da bilmem.” Size, “ben bir meleğim” de demiyorum. Ben, sadece bana vahyolunana uyarım. De ki: Kör ile gören hiçbir olur mu? Hiç düşünmez misiniz?(055 En’âm,006/050) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah Rahmet ve ‫ﻞ‬ Merhamet Sahibidir… َ َ ‫ﻔﺴﻪ اﻟﺮﺣﻤ‬ َ ‫ﺟﺎَء‬ ْ ‫ﻘ‬ ‫ﻪ‬ ُ َ‫ن ﺑ ِﺂﻳ َﺎﺗ ِﻨ َﺎ ﻓ‬ ِ ِ ْ َ ‫ﻢ ﻋ َﻠ َﻰ ﻧ‬ ِ ْ ‫ﻦ ﻳ ُﺆ‬ َ َ ‫ﻢ ﻛ َﺘ‬ َ ‫ﻣﻨ ُﻮ‬ َ ‫وَإ ِذ َا‬ ٌ ‫ﺳَﻼ‬ َ ‫ﻞ‬ ُ ‫ﺔ أﻧ‬ َ ْ ْ ُ ‫ﺐ َرﺑﻜ‬ ْ ُ ‫م ﻋ َﻠ َﻴ ْﻜ‬ َ ‫ك اﻟﺬ ِﻳ‬ َ َ َ ‫ﻤ‬ 54 ‫ﻢ‬ ُ َ ‫ﻪ ﻏ‬ ِ ‫ﻔﻮٌر َر‬ ِ ‫ب‬ ِ ‫ﻞ‬ ِ َ ‫ﻦ ﻋ‬ َ َ ‫ﺻﻠ‬ َ ‫ﺠﻬَﺎﻟ َﺔٍ ﺛ ُﻢ ﺗ َﺎ‬ َ ِ ‫ﺳﻮًءا ﺑ‬ ُ ‫ﻢ‬ ٌ ‫ﺣﻴ‬ ُ ‫ﺢ ﻓَﺄﻧ‬ ْ ُ ‫ﻣﻨ ْﻜ‬ َ ْ ‫ﻦ ﺑ َﻌْﺪ ِهِ وَأ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ Âyetlerimize inananlar sana geldiğinde onlara De ki: Selam size! Rabbiniz merhamet etmeyi kendisine yazdı.

Sizden kim bilmeyerek bir kötülük yapar, Ardından da tevbe edip kendini ıslah ederse, Bilsin ki, Allah çok bağışlayan, çok esirgeyendir.(055 En’âm,006/054) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Ben Yalnızca Allah’a Kulluk Ederim… Sizin Heveslerinize Asla İtibar Etmem… َ َ َ ْ ُ‫ن اﻟﻠﻪِ ﻗ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ﺖ إ ِذ ًا‬ ‫ﻦ د ُو‬ ‫ﻣ‬ ‫ن أ َﻋ ْﺒ ُﺪ َ اﻟﺬ ِﻳ‬ ِ ‫ن‬ َ ْ ‫ﻢ ﻗَﺪ‬ َ ‫ﻦ ﺗ َﺪ ْﻋ ُﻮ‬ ْ ‫ﺖ أ‬ ُ ْ ‫ﺿﻠ َﻠ‬ ْ ُ ‫ﻞ َﻻ أﺗﺒ ِﻊُ أﻫْﻮَاَءﻛ‬ ُ ‫ﻞ إ ِﻧﻲ ﻧ ُﻬِﻴ‬ ِ ْ َ َ 56 ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻣﺎ أﻧ َﺎ‬ ُ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ َ َ‫و‬ َ ‫ﻤﻬْﺘ َﺪ ِﻳ‬ َ ‫ﻣ‬ De ki: Allah’tan başka şeylere tapmak bana yasak edildi. De ki: Ben sizin arzularınıza uymam; Aksi halde sapıtırım da hidayete eremem.(055 En’âm,006/056) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Ben Hak ‫ﻞ‬ Üzereyim Ama Siz Onu Yalanladınız ْ ُ‫ﻗ‬ ِ ‫ﻣﺎ‬ ِ‫ﻢ إ ِﻻ ﻟ ِﻠﻪ‬ ِ ٍ‫ﻞ إ ِﻧﻲ ﻋ َﻠ َﻰ ﺑ َﻴﻨ َﺔ‬ ُ ْ ‫ن اﻟ‬ َ ‫ﺠﻠ ُﻮ‬ ْ َ ‫ﻣﺎ ﺗ‬ ِ ْ‫ﺴﺘ َﻌ‬ ُ ْ ‫ﺤﻜ‬ َ ‫ﻋﻨ ْﺪ ِي‬ َ ِ‫ﻢ ﺑ ِﻪ‬ ْ ُ ‫ﻦ َرﺑﻲ وَﻛ َﺬﺑ ْﺘ‬ ِ ِ ‫ن ﺑ ِﻪِ إ‬ ْ ‫ﻣ‬ 57 ‫ﻦ‬ َ ْ ‫ﺧﻴ ُْﺮ اﻟ‬ ُ َ‫ﻳ‬ َ َ‫ﺤﻖ وَﻫُﻮ‬ ِ ‫ﻔﺎ‬ َ ْ ‫ﻘﺺ اﻟ‬ َ ‫ﺻﻠ ِﻴ‬ De ki: Ben Rabbimden gelen apaçık bir delile dayanıyorum. Siz ise onu yalanladınız.

Çabucak gelmesini istediğiniz azap benim elimde değildir. Hüküm ancak Allah’ındır. O hakkı anlatır ve O, doğru hüküm verenlerin en hayırlısıdır.(055 En’âm,006/057) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: ‫ﻞ‬ Size Azabı Getirmek Benim Elimde Olsaydı, Çoktan İş Bitmişti… َ ‫ﻘﻀﻲ اْﻷ َﻣﺮ ﺑﻴﻨ ِﻲ وﺑﻴﻨﻜ ُﻢ واﻟﻠ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻞ ﻟ َﻮْ أ َن‬ ِ ِ ‫ﻢ ﺑ ِﺎﻟﻈﺎﻟ‬ َْ ُ ْ َ ‫ﺠﻠ ُﻮ‬ ْ َ ‫ﻣﺎ ﺗ‬ ِ ْ‫ﺴﺘ َﻌ‬ ُ َ ‫ﻪ أﻋ ْﻠ‬ ُ َ ْ َََْ َ ‫ﻋﻨ ْﺪ ِي‬ َ ‫ﻤﻴ‬ َ ِ ُ َ ‫ن ﺑ ِﻪِ ﻟ‬ 58 De ki: Acele istediğiniz şey benim elimde olsaydı, Kesinlikle benimle sizin aranızda iş bitirilmişti. Allah zalimleri daha iyi bilir.(055 En’âm,006/058) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Başınıza Gelen Sıkıntılardan Kurtulmak için Allah’a Yalvarırsınız, Sonra Yine Şirk Koşarsınız… َ ِ ‫ﺔ ﻟ َﺌ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ْ ‫ﺧ‬ ُ َ‫ﻀﺮﻋ ًﺎ و‬ ً َ ‫ﻔﻴ‬ ِ‫ﻦ ﻫَﺬ ِه‬ ِ ‫ﺠﺎﻧ َﺎ‬ ِ ‫ﻤﺎ‬ ِ ‫ﻢ‬ َ ْ ‫ﻦ أﻧ‬ َ َ ‫ﻪ ﺗ‬ ْ َ ‫ت اﻟ ْﺒ َﺮ وَاﻟ ْﺒ‬ ُ َ ‫ﺤﺮِ ﺗ َﺪ ْﻋ ُﻮﻧ‬ َ ُ ‫ﻦ ﻇ ُﻠ‬ ْ ُ ‫ﻦ ﻳ ُﻨ َﺠﻴﻜ‬ َ ‫ﻞ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ْ ُ ‫ﻢ ﺗ‬ ‫ن‬ ِ َ‫ﻣﻨ ْﻬَﺎ و‬ ِ ‫ﻢ‬ ِ ‫ﻟ َﻨ َﻜ ُﻮﻧ َﻦ‬ َ ‫ﺸﺮِﻛ ُﻮ‬ ْ ُ ‫ب ﺛ ُﻢ أﻧ ْﺘ‬ ْ ُ ‫ﻪ ﻳ ُﻨ َﺠﻴﻜ‬ ُ ‫ﻞ اﻟﻠ‬ ٍ ‫ﻦ ﻛ ُﻞ ﻛ َْﺮ‬ ِ ُ‫ ﻗ‬63 ‫ﻦ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻦ اﻟﺸﺎﻛ ِﺮِﻳ‬ َ ‫ﻣ‬ 64 De ki: Karanın ve Denizin tehlikelerinden sizi

Kim kurtarır ki? O zaman, O’na gizli gizli yalvararak “Eğer bizi bundan kurtarırsan, Andolsun şükredenlerden olacağız” diye dua edersiniz. Ondan ve bütün sıkıntılardan sizi, Allah kurtarır. Sonra siz yine O’na ortak koşarsınız.(055 En’âm,006/063, 064) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah Size Azap Etmeye ‫ﻞ‬ Kadirdir… َ ُ ‫ﺚ ﻋ َﻠ َﻴﻜ ُﻢ ﻋ َﺬ َاﺑﺎ ﻣﻦ ﻓَﻮﻗﻜ ُﻢ أ َو ﻣﻦ ﺗﺤﺖ أ َرﺟﻠ ِﻜ‬ َ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ﻢ‬ َ ْ ‫ﻞ ﻫُﻮَ اﻟ‬ ُ ْ ِ ْ َ ْ ِ ْ ْ ِ ْ ْ ِ ً ْ ‫ﻘﺎد ُِر ﻋ َﻠ َﻰ أ‬ َ ِ ‫ﻢ أوْ ﻳ َﻠ ْﺒ‬ ْ ُ ‫ﺴﻜ‬ ْ ْ ْ ْ َ َ‫ن ﻳ َﺒ ْﻌ‬ 65 ‫ن‬ َ ‫ﻔ‬ ْ َ ‫ﻢ ﻳ‬ ُ ‫ﺼﺮ‬ َ ْ ‫ﺾ اﻧ ْﻈ ُْﺮ ﻛ َﻴ‬ ِ ‫ف اْﻵﻳ َﺎ‬ ِ َ ‫ﻘﻬُﻮ‬ َ ْ‫ﺷﻴ َﻌًﺎ وَﻳ ُﺬ ِﻳﻖَ ﺑ َﻌ‬ ْ ُ‫ت ﻟ َﻌَﻠﻬ‬ ْ ُ ‫ﻀﻜ‬ َ ُ ‫ﻒ ﻧ‬ َ ‫ﻢ ﺑ َﺄ‬ ٍ ْ‫س ﺑ َﻌ‬ De ki: Allah’ın size gökten veya Yerden bir azap göndermeye ya da Birbirinize düşürüp Kiminize kiminizin hıncını tattırmaya gücü yeter. Bak! Anlasınlar diye ayetlerimizi nasıl açıklıyoruz!(055 En’âm,006/065) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Kur’an’ı İnkar ‫ﻞ‬

Edenlerden Mes’ul Değilim َ ‫ﻣ‬ ْ ُ‫ﺤﻖ ﻗ‬ 66 ‫ﻞ‬ َ ْ ‫ﻚ وَﻫُﻮَ اﻟ‬ َ ‫وَﻛ َﺬ‬ ْ َ ‫ﻞ ﻟ‬ ْ ُ ‫ﺖ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻜ‬ ُ ‫ﺴ‬ ُ ْ‫ب ﺑ ِﻪِ ﻗَﻮ‬ ٍ ‫ﻢ ﺑ ِﻮَﻛ ِﻴ‬ Hak olduğu halde Kur’an’ı yalanlayan kavmine De ki: Ben size vekil değilim.(055 En’âm,006/066) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah’tan Başkasına Kulluk ‫ﻞ‬ Etmem… َ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ﻪ‬ َ ْ ‫ﻀﺮﻧ َﺎ وَﻧ َُﺮد ﻋ َﻠ َﻰ أ َﻋ‬ َ ْ ‫ﻣﺎ َﻻ ﻳ َﻨ‬ ‫ﻦ د ُو‬ ‫ﻣ‬ ِ ‫ﻞ أﻧ َﺪ ْﻋ ُﻮ‬ ُ َ ‫ﻔﻌُﻨ َﺎ وََﻻ ﻳ‬ ُ ‫ﻘﺎﺑ ِﻨ َﺎ ﺑ َﻌْﺪ َ إ ِذ ْ ﻫَﺪ َاﻧ َﺎ اﻟﻠ‬ َ ِ‫ن اﻟﻠﻪ‬ ِ ْ َ َ ‫ﻛ َﺎﻟﺬي اﺳﺘﻬﻮﺗﻪ اﻟﺸﻴﺎﻃﻴﻦ ﻓﻲ اْﻷ َرض ﺣﻴﺮان ﻟ‬ ْ ُ‫ﻪ إ ِﻟ َﻰ اﻟ ْﻬُﺪ َى اﺋ ْﺘ ِﻨ َﺎ ﻗ‬ ‫ﻞ‬ ِ ُ ِ َ ِ ٌ ‫ﺤﺎ‬ َ ‫ﺻ‬ ُ َ ‫ب ﻳ َﺪ ْﻋ ُﻮﻧ‬ ُ َ َْ َ ِ ْ ُ َْ َْ ْ ْ ‫ﻪ أ‬ ُ 71 ‫ﻦ‬ ِ َ ‫ﻢ ﻟ َِﺮب اﻟ ْﻌَﺎﻟ‬ ِ ‫إ ِن ﻫُﺪ َى اﻟﻠﻪِ ﻫُﻮَ اﻟ ْﻬُﺪ َى وَأ‬ ْ ُ ‫ﻣْﺮﻧ َﺎ ﻟ ِﻨ‬ َ ِ ‫ﺴﻠ‬ َ ‫ﻤﻴ‬ De ki: Allah’ı bırakıp da bize fayda veya zarar veremeyecek olan şeylere mi tapalım? Allah bizi doğru yola ilettikten sonra, Şeytanların saptırıp şaşkın olarak çöle düşürmek istedikleri, Arkadaşlarının ise: “Bize gel!” diye doğru yola çağırdıkları Şaşkın kimse gibi gerisingeri inkârcılığa mı dönelim? De ki: Allah’ın hidayeti doğru yolun ta kendisidir. Bize âlemlerin Rabbine teslim olmamız emredilmiştir.(055 En’âm,006/071) ***

ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Ben Sizden ‫ﻞ‬ Herhangi Bir Menfaat Beklemiyorum… َ َ ‫ﻞ َﻻ أ‬ َ َ ِ ‫أ ُوﻟ َﺌ‬ ْ ُ‫ﻢ اﻗْﺘ َﺪ ِهِ ﻗ‬ ‫ن ﻫُﻮَ إ ِﻻ ذ ِﻛ َْﺮى‬ ْ ِ ‫ﺟًﺮا إ‬ ْ ‫ﻢ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻪِ أ‬ ْ ْ ُ ‫ﺳﺄﻟ ُﻜ‬ ُ ُ‫ﻪ ﻓَﺒ ِﻬُﺪ َاﻫ‬ ُ ‫ﻦ ﻫَﺪ َى اﻟﻠ‬ َ ‫ﻚ اﻟﺬ ِﻳ‬ 90 ‫ﻦ‬ ِ َ ‫ﻟ ِﻠ ْﻌَﺎﻟ‬ َ ‫ﻤﻴ‬ Peygamberler, Allah’ın hidayet ettiği kimselerdir. Sen de Onların yoluna uy! De ki: Ben, Peygamberlik görevime karşılık, Sizden bir ücret istemiyorum. Kur’an Âlemler için Ancak bir öğüttür.(055 En’âm,006/090) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Hakikatı Tebliğ Ettikten Sonra, Onları Bırak Kendi Bataklığında Debelensinler… َ ‫ﻦ أ َﻧ َْﺰ‬ ْ ُ‫ﻲٍء ﻗ‬ َ ‫ﻣﺎ أ َﻧ َْﺰ‬ َ ‫ﻦ‬ َ َ ‫ﻪ ﻋ َﻠ َﻰ ﺑ‬ ‫ل‬ ِ ٍ‫ﺸﺮ‬ َ ‫ﻪ‬ َ ‫ﻞ‬ ُ ‫ل اﻟﻠ‬ َ ‫ﺣﻖ ﻗَﺪ ْرِهِ إ ِذ ْ ﻗَﺎﻟ ُﻮا‬ َ ‫ﻣﺎ ﻗَﺪ َُروا اﻟﻠ‬ َ َ‫و‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﺷ‬ ْ ‫ﻣ‬ ‫ن‬ ُ ‫ﺨ‬ ْ ُ ‫ﺲ ﺗ ُﺒ ْﺪ ُوﻧ َﻬَﺎ وَﺗ‬ َ ‫ﻔﻮ‬ ْ َ ‫س ﺗ‬ َ ‫ب اﻟﺬ ِي‬ َ ‫اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ‬ َ ‫ﻣﻮ‬ ُ َ ‫ﺠﻌَﻠ ُﻮﻧ‬ ُ ِ‫ﺟﺎَء ﺑ ِﻪ‬ َ ‫ﻪ ﻗََﺮاﻃ ِﻴ‬ ِ ‫ﺳﻰ َﻧ ُﻮًرا وَﻫُﺪ ًى ﻟ ِﻠﻨﺎ‬ ‫ن‬ َ ‫ﻢ ﻓِﻲ‬ ِ ْ‫ﺧﻮ‬ َ ‫ﻢ ﻳ َﻠ ْﻌَﺒ ُﻮ‬ ْ ِ‫ﺿﻬ‬ ْ ُ‫ﻪ ﺛ ُﻢ ذ َْرﻫ‬ ُ ‫ﻞ اﻟﻠ‬ ْ ُ ‫ﻢ وََﻻ َءاﺑ َﺎؤ ُﻛ‬ ْ ُ ‫ﻤﻮا أﻧ ْﺘ‬ ُ َ ‫ﻢ ﺗ َﻌْﻠ‬ ْ َ ‫ﻣﺎ ﻟ‬ َ ‫ﻢ‬ ْ ُ ‫ﻤﺘ‬ ْ ‫ﻛ َﺜ ِﻴًﺮا وَﻋ ُﻠ‬ ِ ُ‫ﻢ ﻗ‬ 91 “Allah hiçbir beşere bir şey indirmedi” diyerek

Allah’ı gereği gibi tanımayan Yahudilere De ki: Öyle ise Musa’nın, İnsanlara bir nur ve hidayet olarak getirdiği Kitab’ı Kim indirdi? Siz onu kâğıtlara yazıp istediğinizi açıklıyor, Çoğunu da gizliyorsunuz. Sizin de atalarınızın da bilemediği şeyler, Kur’an’da size öğretilmiştir. Resûlüm! Sen “Allah” de, sonra onları bırak! Daldıkları bataklıkta oynayadursunlar!(055 En’âm,006/091) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Siz, Değil Mucizeyle, Ölüler Dirilip Karşınıza Gelse Yine İman Etmezsiniz… َ َ ْ ُ‫ﻣﻨ ُﻦ ﺑ ِﻬَﺎ ﻗ‬ ‫ﻣﺎ‬ ِ ‫ت‬ ِ ‫ﻢ ﻟ َﺌ‬ ٌ َ ‫ﻢ َءاﻳ‬ ِ ْ ‫ﺔ ﻟ َﻴ ُﺆ‬ َ ‫ﻦ‬ َ ِ‫ﻤﻮا ﺑ ِﺎﻟﻠﻪ‬ َ ْ‫وَأﻗ‬ َ َ‫ﻋﻨ ْﺪ َ اﻟﻠﻪِ و‬ ُ ‫ﻤﺎ اْﻵﻳ َﺎ‬ َ ‫ﻞ إ ِﻧ‬ ْ ُ‫ﺟﺎَءﺗ ْﻬ‬ ْ ِ‫ﻤﺎﻧ ِﻬ‬ َ ْ ‫ﺟﻬْﺪ َ أﻳ‬ ُ ‫ﺴ‬ ْ َ َ َ ُ ‫ﺸﻌِﺮﻛ‬ ‫ﻣﻨ ُﻮا‬ َ ُ ‫ وَﻧ‬109 ‫ن‬ ِ ْ ‫ﻢ ﻳ ُﺆ‬ ِ ْ ‫ت َﻻ ﻳ ُﺆ‬ ُ ‫ﻘﻠ‬ َ ‫ﻣﻨ ُﻮ‬ َ ‫ﻢ أﻧﻬَﺎ إ ِذ َا‬ ْ َ ‫ﻤﺎ ﻟ‬ َ َ ‫ﻢ ﻛ‬ ْ ُ‫ﺼﺎَرﻫ‬ ْ ُ‫ﺐ أﻓْﺌ ِﺪ َﺗ َﻬ‬ ْ ‫ﺟﺎَء‬ ْ ُ ْ ُ‫ﻳ‬ َ ْ ‫ﻢ وَأﺑ‬ َ َ َ ‫ﺑ ِﻪِ أو‬ ‫ﺔ‬ َ َ ‫ﻤَﻼﺋ ِﻜ‬ َ ‫ﻤﻬُﻮ‬ َ ْ ‫ﻢ اﻟ‬ ُ ِ‫ وَﻟ َﻮْ أﻧﻨ َﺎ ﻧ َﺰﻟ ْﻨ َﺎ إ ِﻟ َﻴ ْﻬ‬110 ‫ن‬ َ ْ‫ﻢ ﻳ َﻌ‬ ْ ِ‫ﻢ ﻓِﻲ ﻃ ُﻐْﻴ َﺎﻧ ِﻬ‬ ْ ُ‫ﻣﺮةٍ وَﻧ َﺬ َُرﻫ‬ َ ‫ل‬ َ َ َ ‫ن ﻳ‬ َ ‫ﻢ ﻛ ُﻞ‬ َ ‫ﺣ‬ ‫ﻪ وَﻟ َﻜ ِﻦ‬ ِ ْ ‫ﻣﺎ ﻛ َﺎﻧ ُﻮا ﻟ ِﻴ ُﺆ‬ ْ ‫ﻣﻨ ُﻮا إ ِﻻ أ‬ َ َ‫ﻤﻮْﺗ َﻰ و‬ ُ ‫ﺸﺎَء اﻟﻠ‬ َ ‫ﻲٍء ﻗُﺒ ًُﻼ‬ ْ ِ‫ﺸْﺮﻧ َﺎ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬ‬ َ ْ ‫ﻢ اﻟ‬ ُ ُ‫ﻤﻬ‬ َ ‫وَﻛ َﻠ‬ ْ ‫ﺷ‬ َ 111 ‫ن‬ َ ‫ﺠﻬَﻠ ُﻮ‬ ْ َ ‫ﻢ ﻳ‬ ْ ُ‫أﻛ ْﺜ ََﺮﻫ‬ Kendilerine bir mucize gelirse, Peygambere, mutlaka inanacaklarına dair, Allah’a and içenlere

De ki: Mucizeler ancak Allah katındandır. Ama mucize geldiğinde de inanmayacaklarının farkında mısınız? Yine O’na iman etmedikleri ilk durumdaki gibi, Onların gönüllerini ve gözlerini ters çeviririz. Onları şaşkın olarak azgınlıkları içerisinde bırakırız. Eğer biz onlara melekleri indirseydik, Ölüler de onlarla konuşsaydı ve Her şeyi toplayıp karşılarına getirseydik, Allah dilemedikçe yine de inanacak değillerdi; Fakat çokları bunu bilmezler.(055 En’âm,006/109, 110, 111) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: ‫ﻞ‬ Elinizden Geleni Ardınıza Komayın! Yakında Görürsünüz! ٌ ‫ﻣ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ُ َ ‫ﻪ ﻋ َﺎﻗِﺒ‬ َ ْ‫ﺴﻮ‬ ِ ‫ﻢ إ ِﻧﻲ ﻋ َﺎ‬ ُ ‫ﻦ ﺗ َﻜ ُﻮ‬ َ ‫ﻤﻮ‬ َ َ‫ﻞ ﻓ‬ ُ َ ‫ن ﻟ‬ َ ‫ن‬ ُ َ ‫ف ﺗ َﻌْﻠ‬ ْ ُ ‫ﻣﻜ َﺎﻧ َﺘ ِﻜ‬ َ ‫ﻤﻠ ُﻮا ﻋ َﻠ َﻰ‬ َ ْ ‫ﻞ ﻳ َﺎﻗَﻮْم ِ اﻋ‬ ْ ‫ﻣ‬ ِ‫ﺔ اﻟﺪار‬ 135 ‫ن‬ ْ ُ ‫ﻪ َﻻ ﻳ‬ َ ‫ﻤﻮ‬ ُ ِ ‫ﻔﻠ‬ ُ ِ ‫ﺢ اﻟﻈﺎﻟ‬ ُ ‫إ ِﻧ‬ De ki: Ey kavmim! Elinizden geleni yapın, Ben de yapacağım. Dünyanın sonunun kimin lehine olduğunu

Yakında bileceksiniz. Gerçek şu ki; Zalimler iflah olmazlar.(055 En’âm,006/135) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Haram Kılma Yetkisi ‫ﻞ‬ Allah’ındır… َ َ ‫ﺳ‬ َ ْ ‫ﻗَﺪ‬ ِ ِ‫ﻔﻬًﺎ ﺑ ِﻐَﻴ ْﺮ‬ ِ‫ﻪ اﻓْﺘ َِﺮاًء ﻋ َﻠ َﻰ اﻟﻠﻪ‬ ِ ‫ﺧ‬ َ َ‫ﻋﻠ ْﻢ ٍ و‬ َ ‫ﻢ‬ ُ ‫ﻢ اﻟﻠ‬ ُ ُ‫ﻣﺎ َرَز ْﻗَﻬ‬ َ ‫ﻣﻮا‬ ُ ‫ﺣﺮ‬ ْ ُ‫ﻦ ﻗَﺘ َﻠ ُﻮا أوَْﻻد َﻫ‬ َ ‫ﺴَﺮ اﻟﺬ ِﻳ‬ َ ‫ﻦ‬ َ َ ‫ﻤﺎﻧ ِﻴ‬ ِ َ‫ﻦ و‬ ِ ‫ﺔ أْزوَاٍج‬ َ ْ ‫ﻗَﺪ‬ َ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ َ َ ‫ ﺛ‬... 140 ‫ﻦ‬ ُ ‫ﻣﺎ ﻛ َﺎﻧ ُﻮا‬ َ َ‫ﺿﻠﻮا و‬ ِ ‫ﻦ اﻟﻀﺄ‬ َ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻣ َﻬْﺘ َﺪ ِﻳ‬ ِ ْ ‫ﻤﻌْﺰِ اﺛ ْﻨ َﻴ‬ ِ ْ ‫ن اﺛ ْﻨ َﻴ‬ َ َ ُ ُ ْ ُ‫ﻗ‬ ْ ‫ﻦ أﻣﺎ ا‬ ‫ﻢ‬ ْ ِ ‫ﻦ ﻧ َﺒﺌ ُﻮﻧ ِﻲ ﺑ ِﻌِﻠ ْﻢ ٍ إ‬ ْ ‫م اْﻷﻧ ْﺜ َﻴ َﻴ‬ َ ‫ﺖ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻪِ أْر‬ ْ ‫م أم ِ اْﻷﻧ ْﺜ َﻴ َﻴ‬ َ ‫ﻦ‬ ْ ‫ﻞ َءاﻟﺬﻛ ََﺮﻳ‬ ُ ‫ﺣﺎ‬ َ ‫ﺣﺮ‬ ْ ُ ‫ن ﻛ ُﻨ ْﺘ‬ ْ َ ‫ﻤﻠ‬ َ َ ‫ﺷﺘ‬ ِ ِ ِ َ َ ُ ْ ْ ْ َ ْ ُ‫ﻦ ﻗ‬ ‫ﻦ أﻣﺎ‬ َ َ ‫ﻦ اﻟﺒ‬ ِ َ‫ﻦ و‬ ِ َ‫ و‬143 ‫ﻦ‬ َ ‫ﻦ‬ َ ‫ﺣﺮ‬ َ ِ ِ ‫ﻦ اﻹ ِﺑ‬ َ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻣ‬ َ ‫ﺻﺎد ِﻗِﻴ‬ ِ ْ ‫م أم ِ ا َﻷﻧ ْﺜ َﻴ َﻴ‬ ِ ْ ‫ﻞ َءاﻟﺬﻛَﺮﻳ‬ ِ ْ ‫ﻘﺮِ اﺛ ْﻨ َﻴ‬ ِ ْ ‫ﻞ اﺛ ْﻨ َﻴ‬ َ َ ُ َ ْ ْ َ َ ُ ُ َ َ َ ْ ُ ْ ‫ﻦ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﻣ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻇ‬ ‫أ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﻓ‬ ‫ا‬ ‫ﺬ‬ ‫ﻬ‬ ‫ﺑ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻛ‬ ‫ﺎ‬ ‫ﺻ‬ ‫و‬ ‫ذ‬ ‫إ‬ َ ‫ء‬ ‫ا‬ ‫ﺪ‬ ‫ﻬ‬ ‫ﺷ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﺘ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻛ‬ ‫م‬ ‫أ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺜ‬ ‫ﻧ‬ ‫ﻷ‬ ‫ا‬ ‫م‬ ‫ﺎ‬ ‫ﺣ‬ ‫ر‬ ‫أ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻋ‬ ‫ﺖ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﺘ‬ ‫ﺷ‬ ‫ا‬ َ ِ ِ ُ ْ ْ َ َ ْ َ َ ْ ْ ِ ُ ُ ُ ْ ْ َ َِ ُ َ ْ َ َ ِ ْ ِ ْ َ ْ َ َ ‫ﻦ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﻟ‬ ‫ﺎ‬ ‫ﻈ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫م‬ ‫ﻮ‬ ‫ﻘ‬ َ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫ي‬ ‫ﺪ‬ ‫ﻬ‬ ‫ﻳ‬ ‫ﻻ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫ن‬ ‫إ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻋ‬ ‫ﺮ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻐ‬ ‫ﺑ‬ ‫س‬ ‫ﺎ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫ﻞ‬ ‫ﻀ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻟ‬ ‫ﺎ‬ ‫ﺑ‬ ‫ﺬ‬ ‫ﻛ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫ﻰ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻋ‬ ‫ى‬ ‫ﺮ‬ َ َ ِ ِ ِ ِ َْ َ ِ ُ ًِ ِ َ ْ َ ِ َ َ ‫اﻓْﺘ‬ ِ ْ ِ َ ِ ٍ 144 …Bilgisizlikleri yüzünden Beyinsizce çocuklarını öldürenler ve Allah’ın kendilerine verdiği rızkı Allah’a iftira ederek haram kılan sapkınlara… ( De ki:) Dişi ve erkek olarak sekiz çift yarattı: Koyundan iki, keçiden iki... De ki: O, bunların erkeklerini mi, dişilerini mi? Yoksa bu iki dişinin rahimlerinde bulunan yavruları mı haram etti? Eğer doğru iseniz bana ilimle söyleyin.

Deveden de iki, sığırdan da iki... De ki: O bunların erkeklerini mi, dişilerini mi? Yoksa bu iki dişinin rahimlerinde bulunan yavruları mı haram kıldı? Yoksa Allah’ın size böyle vasiyet ettiğine şahit mi oldunuz? Bilgisizce insanları saptırmak için, Allah’a karşı yalan uydurandan daha zalim kimdir! Şüphesiz Allah, Zalimler topluluğunu doğru yola iletmez.(055 En’âm,006/… 140, …143, 144) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Leş vb…Pis Şeyleri ‫ﻞ‬ Yemeniz Haramdır… َ ً ‫ﻋﻢ ﻳﻄ ْﻌﻤﻪ إﻻ أ َن ﻳﻜ ُﻮن ﻣﻴﺘ‬ َ َ ‫ﻣﺎ ﻋ َﻠ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ﻣﺎ‬ ‫ﺣ‬ ِ ‫ﻣﺎ أ ُو‬ َْ َ َ َ ْ َ ‫ﻣ‬ ِ ‫ﻞ َﻻ أ‬ ً َ ‫ﺔ أوْ د‬ ً ‫ﺤﺮ‬ ُ ‫ﻲ إ ِﻟ َﻲ‬ َ ‫ﺟﺪ ُ ﻓِﻲ‬ َ ِ ُ ُ َ َ ٍ ِ ‫ﻰ ﻃ َﺎ‬ ُ َ َ َ‫ﺿﻄ ُﺮ ﻏ َﻴ َْﺮ ﺑ َﺎغ وَﻻ‬ َ ً ‫ﺴ‬ ُ ‫ﺴ‬ ِ ‫ﻢ‬ ْ ‫ﻦ ا‬ ْ ِ ‫ﻪ ر‬ ْ ‫ﺣﺎ أوْ ﻟ‬ ً ‫ﻔﻮ‬ ْ ِ‫ﺲ أوْ ﻓ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ َ‫ﻘﺎ أﻫ ِﻞ ﻟ ِﻐَﻴ ْﺮِ اﻟﻠﻪِ ﺑ ِﻪِ ﻓ‬ ُ ‫ﺧﻨ ْﺰِﻳﺮٍ ﻓَﺈ ِﻧ‬ َ ‫ﺤ‬ َ ٌ ‫ﺟ‬ ٍ ِ ‫ﻤ‬ َ َ َ 145 ‫ﻢ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺣ‬ ‫ر‬ ‫ر‬ ‫ﻮ‬ ‫ﻔ‬ ُ ‫ﻏ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﺑ‬ ‫ر‬ ‫ن‬ ‫ﺈ‬ ‫ﻓ‬ ‫د‬ ‫ﺎ‬ ‫ﻋ‬ َ ِ ٌ َ ٌ َ ِ ٍ De ki: Bana vahyolunanda, Leş veya Akıtılmış kan yahut Domuz eti -ki pisliğin kendisidir- ya da Günah işlenerek Allah’tan başkası adına kesilmiş bir hayvandan başka, Yiyecek kimseye haram kılınmış bir şey bulamıyorum.

Başkasına zarar vermemek ve Haddi aşmamak üzere kim bunlardan yemek zorunda kalırsa, Bilsin ki, Rabbin bağışlayan ve esirgeyendir.(055 En’âm,006/145) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Yahudileri ‫ﻞ‬ Zulümleri Yüzünden Cezalandırdık… ُ ‫ﻢ‬ ‫ﻤﺎ إ ِﻻ‬ َ َ ‫ﻦ اﻟ ْﺒ‬ ُ ُ ‫ﻣﻨ َﺎ ﻛ ُﻞ ذ ِي ﻇ‬ ِ َ‫ﻔﺮٍ و‬ ُ ‫ﺷ‬ َ ِ ‫ﻘﺮِ وَاﻟ ْﻐَﻨ َﻢ‬ َ ‫ﻦ ﻫَﺎد ُوا‬ َ ُ‫ﻣﻬ‬ َ ‫ﺤﻮ‬ ْ ِ‫ﻣﻨ َﺎ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬ‬ ْ ‫ﺣﺮ‬ ْ ‫ﺣﺮ‬ َ ‫ﻣ‬ َ ‫وَﻋ َﻠ َﻰ اﻟﺬ ِﻳ‬ َ َ َ َ ‫ﺧﺘ َﻠ‬ َ ِ ‫ﻂ ﺑ ِﻌَﻈ ْﻢ ٍ ذ َﻟ‬ ‫ن‬ ْ ‫ﻣﺎ ا‬ َ ‫ﺼﺎد ِﻗُﻮ‬ َ ‫ﻚ‬ َ ْ ‫ﻤﺎ أوِ اﻟ‬ َ ‫ﻣﺎ‬ ْ ِ‫ﻢ ﺑ ِﺒ َﻐْﻴ ِﻬ‬ ْ ُ‫ﺟَﺰﻳ ْﻨ َ ْﺎﻫ‬ َ ْ‫ﺤﻮَاﻳ َﺎ أو‬ َ ُ‫ﺖ ﻇ ُﻬُﻮُرﻫ‬ ْ َ ‫ﻤﻠ‬ َ ‫ﺣ‬ َ َ َ ‫ﻢ وَإ ِﻧﺎ ﻟ‬ ْ ْ َ ُ َ َ َ َ ْ ‫ﻦ‬ َ ‫ﻦ اﻟ‬ ُ ‫ن ﻛﺬﺑ ُﻮك ﻓ‬ ِ ِ‫ﺠﺮ‬ ِ ‫ﻤﺔٍ وَا‬ ْ ‫ﻤ‬ ْ ‫ﻢ ذ ُو َر‬ ْ ِ ‫ ﻓﺈ‬146 ُ ‫ﺳﻌَﺔٍ وَﻻ ﻳ َُﺮد ﺑ َﺄ‬ ُ ‫ﻘﻮْم ِ اﻟ‬ ُ ‫ﺳ‬ َ ‫ﺣ‬ ْ ‫ﻘﻞ َرﺑﻜ‬ َ ‫ﻣﻴ‬ ِ َ ‫ﻪ ﻋ‬ 147 Yahudilere bütün tırnaklı hayvanları haram kıldık. Sırtlarında yahut bağırsaklarında taşıdıkları ya da kemiğe karışan yağlar hariç olmak üzere, Sığır ve koyunun iç yağlarını da onlara haram kıldık. Bu, zulümleri yüzünden onlara verdiğimiz cezadır. Biz elbette doğru söyleyeriz. Eğer onlar, haram kıldığımız şeyler konusunda Seni yalanlarlarsa De ki: Rabbiniz geniş bir rahmet sahibidir. Bununla beraber O’nun azabı, Suçlular topluluğundan uzaklaştırılamaz.(055 En’âm,006/146, 147)

*** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Hiçbir Deliliniz Yok. Şirkinizi Meşrulaştırmak için Yalan Söylüyorsunuz. Kesin Delil Kur’andır… َ ِ ‫ﻲٍء ﻛ َﺬ َﻟ‬ ُ ‫ﻘﻮ‬ َ ‫ﻦ‬ ْ َ ‫ﻣﺎ أ‬ َ ْ‫ﺷَﺮﻛ ُﻮا ﻟ َﻮ‬ ْ َ ‫ﻦ أ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﺷﺎَء اﻟﻠ‬ ُ َ ‫ﺳﻴ‬ ِ ‫ﻣﻨ َﺎ‬ َ ‫ﺷَﺮﻛ ْﻨ َﺎ وََﻻ َءاﺑ َﺎؤ ُﻧ َﺎ وََﻻ‬ َ ْ ‫ﺣﺮ‬ َ ُ ْ ‫ﺷ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ل اﻟﺬ ِﻳ‬ ْ َ ْ ُ َ ْ َ‫ﻞ ﻫ‬ ْ ُ‫ﺳﻨ َﺎ ﻗ‬ ‫ن‬ ْ ُ ‫ﻋﻠﻢ ٍ ﻓَﺘ‬ ِ ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻞ‬ ِ ‫ﻢ‬ ِ ‫ﻦ‬ ْ ِ ‫ﺟﻮه ُ ﻟﻨ َﺎ إ‬ ُ ِ‫ﺨﺮ‬ َ ‫ﻢ‬ َ ‫ﻛﺬ‬ َ ‫ﺣﺘﻰ ذ َاﻗُﻮا ﺑ َﺄ‬ ْ ‫ﻋﻨ ْﺪ َﻛ‬ ْ ِ‫ﻦ ﻗَﺒ ْﻠ ِﻬ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ب اﻟﺬ ِﻳ‬ َ َ ْ ْ ْ ُ‫ ﻗ‬148 ‫ن‬ َ ْ‫ﺔ ﻓَﻠﻮ‬ َ‫ﺷﺎء‬ ْ َ ‫ﻢ إ ِﻻ ﺗ‬ ُ َ‫ﺔ اﻟﺒ َﺎﻟ ِﻐ‬ ُ ‫ﺤﺠ‬ ُ ‫ﻞ ﻓَﻠ ِﻠﻪِ اﻟ‬ َ ‫ﺻﻮ‬ ْ ِ ‫ن إ ِﻻ اﻟﻈﻦ وَإ‬ َ ‫ﺗ َﺘﺒ ِﻌُﻮ‬ ْ ُ ‫ن أﻧ ْﺘ‬ ُ ‫ﺨُﺮ‬ َ َ ُ 149 ‫ﻦ‬ ْ ‫ﻢ أ‬ َ ‫ﺟ‬ ْ ‫ﻟﻬَﺪ َاﻛ‬ َ ‫ﻤﻌِﻴ‬ Peygamberleri yalanlayıp, sonunda azabı tadan, Kendilerinden önceki putperestler gibi; “Allah dileseydi ne biz ortak koşardık ne de atalarımız. Hiçbir şeyi de haram kılmazdık.” diyenlere De ki: Yanınızda bize açıklayacağınız bir bilgi var mı? Siz zandan başka bir şeye uymuyorsunuz ve Siz sadece yalan söylüyorsunuz. De ki: Kesin delil, ancak Allah’ındır. Allah dileseydi elbette hepinizi doğru yola iletirdi.(055 En’âm,006/148, 149) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Yasaklama Yetkisi Allah’ındır. Onları Ciddiye Alma, Heveslerine Uyma… َ ‫ﺸﻬﺪو‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ْ َ ‫ﺷﻬِﺪ ُوا ﻓََﻼ ﺗ‬ َ ‫ن‬ ُ ‫ﻞ ﻫَﻠ ُﻢ‬ ‫ﻢ وََﻻ‬ ْ ِ ‫م ﻫَﺬ َا ﻓَﺈ‬ َ ‫ﻪ‬ َ ُ َ ْ َ ‫ﻦ ﻳ‬ َ ‫ﺣﺮ‬ ْ ُ‫ﻣﻌَﻬ‬ َ ْ ‫ﺸﻬَﺪ‬ َ ‫ن أن اﻟﻠ‬ ُ ُ ‫ﺷﻬَﺪ َاَءﻛ‬ َ ‫ﻢ اﻟﺬ ِﻳ‬

‫َ‬ ‫ن ‪150‬‬ ‫ن ﺑ ِﺎْﻵ ِ‬ ‫ﻦ َﻻ ﻳ ُﺆ ْ ِ‬ ‫ﻢ ﻳ َﻌْﺪ ِﻟ ُﻮ َ‬ ‫ﻣﻨ ُﻮ َ‬ ‫ﻢ ﺑ َِﺮﺑﻬِ ْ‬ ‫ﺧَﺮةِ وَﻫُ ْ‬ ‫ﻦ ﻛ َﺬﺑ ُﻮا ﺑ ِﺂﻳ َﺎﺗ ِﻨ َﺎ وَاﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ﺗ َﺘﺒ ِﻊْ أﻫْﻮَاَء اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫‪De ki:‬‬ ‫‪Allah şunu yasak etti, diye şehadet edecek‬‬ ‫!‪Şahitlerinizi getirin‬‬ ‫‪Eğer onlar,‬‬ ‫‪Allah şunu yasak etti diye,‬‬ ‫‪Yalan yere şahitlik ederlerse,‬‬ ‫!‪Sen onlarla beraber şahitlik etme‬‬ ‫‪Ayetlerimizi yalanlayan ve‬‬ ‫‪Ahiret gününe inanmayanların‬‬ ‫!‪Arzularına uyma‬‬ ‫)‪Onlar, Rablerine eş tutuyorlar.(055 En’âm,006/150‬‬ ‫***‬ ‫‪-De ki: Gelin Dinleyin! İşte‬ﻗُ ْ‬ ‫ﻞ‬ ‫…‪Allah’ın Yasakları‬‬ ‫ْ‬ ‫ﻞ ﺗ َﻌَﺎﻟ َﻮْا أ َﺗ ْ ُ‬ ‫ﻗُ ْ‬ ‫ﺸﺮِﻛ ُﻮا ﺑ ِﻪِ َ‬ ‫ﻢ أ َﻻ ﺗ ُ ْ‬ ‫ﻘﺘ ُﻠ ُﻮا‬ ‫ﺴﺎﻧ ًﺎ وََﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻦ إ ِ ْ‬ ‫ﻣﺎ َ‬ ‫ﺣﺮ َ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫ﻢ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻜ ُ ْ‬ ‫م َرﺑﻜ ُ ْ‬ ‫ﻞ َ‬ ‫ﺷﻴ ْﺌ ًﺎ وَﺑ ِﺎﻟﻮَاﻟ ِﺪ َﻳ ْ ِ‬ ‫َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻘَﺮﺑ ُﻮا اﻟ ْ َ‬ ‫ﻢ وََﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻔﻮَا ِ‬ ‫ﻣﺎ ﻇ َﻬََﺮ ِ‬ ‫ﻢ ِ‬ ‫ق ﻧ َ ْ‬ ‫ﻣﻨ ْﻬَﺎ وَ َ‬ ‫ﺶ َ‬ ‫ﻢ وَإ ِﻳﺎﻫُ ْ‬ ‫ﻦ ﻧ َْﺮُزﻗُﻜ ُ ْ‬ ‫ﻦ إ ِ ْ‬ ‫أوَْﻻد َﻛ ُ ْ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫ﻣﺎ ﺑ َﻄ َ َ‬ ‫ﺤ ُ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻣَﻼ ٍ‬ ‫ن ‪ 151‬وََﻻ‬ ‫ﻘﺘ ُﻠ ُﻮا اﻟﻨ ْ‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻢ ﺗ َﻌْ ِ‬ ‫ﻘﻠ ُﻮ َ‬ ‫ﻪ إ ِﻻ ﺑ ِﺎﻟ ْ َ‬ ‫ﺲ اﻟﺘ ِﻲ َ‬ ‫ﺣﺮ َ‬ ‫ﻢ ﺑ ِﻪِ ﻟ َﻌَﻠﻜ ُ ْ‬ ‫ﻢ وَﺻﺎﻛ ُ ْ‬ ‫ﺤﻖ ذ َﻟ ِﻜ ُ ْ‬ ‫م اﻟﻠ ُ‬ ‫ﻔ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﺷﺪه ُ وَأوْﻓُﻮا اﻟ ْﻜ َﻴ ْ َ‬ ‫ﻣﺎ َ‬ ‫ﺣﺘﻰ ﻳ َﺒ ْﻠ ُﻎَ أ ُ‬ ‫ن‬ ‫ﺗَ ْ‬ ‫ﻞ وَاﻟ ْ ِ‬ ‫ﻤﻴَﺰا َ‬ ‫ﻦ َ‬ ‫ﻲ أ ْ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫ﻘَﺮﺑ ُﻮا َ‬ ‫ﺴ ُ‬ ‫ل اﻟ ْﻴ َﺘ ِﻴﻢ ِ إ ِﻻ ﺑ ِﺎﻟﺘ ِﻲ ﻫ ِ َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻒ ﻧ َ ْ‬ ‫ﻂ ﻻ ﻧ ُﻜﻠ ُ‬ ‫ن ذ َا ﻗُْﺮﺑ َﻰ وَﺑ ِﻌَﻬْﺪ ِ اﻟﻠﻪِ‬ ‫ﺴ ِ‬ ‫ﺑ ِﺎﻟ ْ ِ‬ ‫ﻢ ﻓَﺎﻋ ْﺪ ِﻟﻮا وَﻟﻮْ ﻛﺎ َ‬ ‫ﺴﺎ إ ِﻻ وُ ْ‬ ‫ﻔ ً‬ ‫ﻘ ْ‬ ‫ﺳﻌَﻬَﺎ وَإ ِذ َا ﻗُﻠﺘ ُ ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﺴﺘ َ ِ‬ ‫ن ‪ 152‬وَأن ﻫَﺬ َا ِ‬ ‫ﻢ ﺗ َﺬ َﻛُﺮو َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻤﺎ ﻓَﺎﺗﺒ ِﻌُﻮه ُ‬ ‫ﻘﻴ ً‬ ‫ﺻَﺮاﻃ ِﻲ ُ‬ ‫ﻢ ﺑ ِﻪِ ﻟ َﻌَﻠﻜ ُ ْ‬ ‫ﻢ وَﺻﺎﻛ ُ ْ‬ ‫أوْﻓُﻮا ذ َﻟ ِﻜ ُ ْ‬ ‫وََﻻ ﺗ َﺘﺒ ِﻌُﻮا اﻟﺴﺒ ُ َ‬ ‫ن ‪153‬‬ ‫ﻢ ﺗ َﺘ ُ‬ ‫ﻞ ﻓَﺘ َ َ‬ ‫ﻘﻮ َ‬ ‫ﻦ َ‬ ‫ﻢ ﺑ ِﻪِ ﻟ َﻌَﻠﻜ ُ ْ‬ ‫ﻢ وَﺻﺎﻛ ُ ْ‬ ‫ﺳﺒ ِﻴﻠ ِﻪِ ذ َﻟ ِﻜ ُ ْ‬ ‫ﻔﺮقَ ﺑ ِﻜ ُ ْ‬ ‫ﻢ ﻋ َ ْ‬ ‫‪De ki:‬‬ ‫!‪Gelin‬‬

Rabbinizin size neleri haram kıldığını okuyayım: O’na hiçbir şeyi ortak koşmayın, Ana-babaya iyilik edin, Fakirlik korkusuyla çocuklarınızı öldürmeyin -hepinizin rızkını biz veririz-; Kötülüklerin açığına da gizlisine de yaklaşmayın ve Allah’ın yasakladığı cana haksız yere kıymayın! İşte bunlar Allah’ın size emrettikleridir. Umulur ki düşünüp anlarsınız. Rüşd çağına erişinceye kadar, Yetimin malına, sadece en iyi tutumla yaklaşın; Ölçü ve tartıyı adaletle yapın. Biz herkese ancak gücünün yettiği kadarını yükleriz. Söz söylediğiniz zaman, yakınlarınız dahi olsa Adaletli olun, Allah’a verdiğiniz sözü tutun. İşte Allah size, iyice düşünesiniz diye bunları emretti. Şüphesiz bu, benim dosdoğru yolumdur. Buna uyun. Başka yollara uymayın. Zira o yollar sizi Allah’ın yolundan ayırır. İşte sakınmanız için,

Allah size bunları emretti.(055 En’âm,006/151, 152, 153) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Çok Daha ‫ﻞ‬ Beklersiniz! Yakında Görürsünüz… ْ ْ ْ َ َ ‫ت َرﺑ‬ َ ‫ﻲ َرﺑ‬ ْ َ‫ﻫ‬ ‫م ﻳ َﺄ ْﺗ ِﻲ‬ ِ ‫ﻚ أ َوْ ﻳ َﺄﺗ‬ ِ ‫ﺔ أ َوْ ﻳ َﺄﺗ‬ ُ َ ‫ﻤَﻼﺋ ِﻜ‬ ِ ‫ﺾ َءاﻳ َﺎ‬ ْ ‫ن إ ِﻻ أ‬ َ ‫ﻞ ﻳ َﻨ ْﻈ ُُﺮو‬ َ ْ‫ﻚ ﻳ َﻮ‬ َ ْ ‫ﻢ اﻟ‬ ُ ُ‫ن ﺗ َﺄﺗ ِﻴ َﻬ‬ ُ ْ‫ﻲ ﺑ َﻌ‬ َ َ َ َ َ َ ‫ت َرﺑ‬ ُ ْ ‫ﻦ ﻗَﺒ‬ ‫ﻤﺎﻧ ِﻬَﺎ‬ ْ َ ‫ﻔﻊُ ﻧ‬ َ ْ ‫ﻚ ﻻ ﻳ َﻨ‬ ِ ‫ﺖ‬ ِ ‫ﺾ َءاﻳ َﺎ‬ َ َ ‫ﻞ أوْ ﻛ‬ ً ‫ﻔ‬ َ ‫ﺖ ﻓِﻲ إ ِﻳ‬ ْ َ ‫ﺴﺒ‬ ْ َ ‫ﻣﻨ‬ َ ‫ﻦ َءا‬ ْ ‫ﻤﺎﻧ ُﻬَﺎ ﻟ‬ َ ‫ﺴﺎ إ ِﻳ‬ ُ ْ‫ﺑ َﻌ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ُ ‫ﻢ ﺗ َﻜ‬ 158 ‫ن‬ َ َ ‫ﻣﻨ ْﺘ َﻈ ُِﺮو‬ ُ ‫ﻞ اﻧ ْﺘ َﻈ ُِﺮوا إ ِﻧﺎ‬ ِ ُ‫ﺧﻴ ًْﺮا ﻗ‬ …Daha önce de iman etmeyip ayetlerimizden yüz çevirip, İman etmek için Kendilerine meleklerin gelmesini veya Rabbinin gelmesini yahut Rabbinin bazı alâmetlerinin gelmesini bekleyenlere De ki: Bekleyin! Şüphesiz biz de beklemekteyiz!(055 En’âm,006/…158) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Ben ‫ﻞ‬ Doğru Yolda Hanif Bir Mü’minim, Müşrik Değil… ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ﻦ‬ ً ‫ﺣﻨ ِﻴ‬ َ ‫ﻣﻠ‬ ِ ‫ن‬ ِ ‫ﻤﺎ‬ ِ َ ‫ﺴﺘ‬ ٍ ‫ﺻَﺮا‬ ِ ‫ﻞ إ ِﻧﻨ ِﻲ ﻫَﺪ َاﻧ ِﻲ َرﺑﻲ إ ِﻟ َﻰ‬ َ ‫ﻣﺎ ﻛ َﺎ‬ َ ‫ﻢ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ َ‫ﻔﺎ و‬ َ ‫ﺔ إ ِﺑ َْﺮاﻫ ِﻴ‬ ً َ ‫ﻘﻴﻢ ٍ د ِﻳﻨ ًﺎ ﻗِﻴ‬ ُ ‫ط‬ َ ‫ﻣ‬ ْ ْ ‫ﻤ‬ 161 ‫ﻦ‬ ُ ‫اﻟ‬ َ ‫ﺸﺮِﻛ ِﻴ‬ De ki: Şüphesiz Rabbim beni doğru yola, Dosdoğru dine,

Allah’ı birleyen İbrahim’in dinine iletti. O, ortak koşanlardan değildi.(055 En’âm,006/161) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Ben Her Şeyi ‫ﻞ‬ Allah’a Amade Bir Müslümanım… َ ِ ‫ﻪ وَﺑ ِﺬ َﻟ‬ َ ‫ﺷﺮِﻳ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ َ ‫ َﻻ‬162 ‫ﻦ‬ ‫ﻚ‬ ِ َ ‫ﻤﺎﺗ ِﻲ ﻟ ِﻠﻪِ َرب اﻟ ْﻌَﺎﻟ‬ ْ ‫ﻣ‬ ُ ُ ‫ﺻَﻼﺗ ِﻲ وَﻧ‬ ُ َ ‫ﻚ ﻟ‬ َ ‫ﻣ‬ َ َ‫ﺤﻴ َﺎيَ و‬ َ َ‫ﺴﻜ ِﻲ و‬ َ ‫ﻞ إ ِن‬ َ ‫ﻤﻴ‬ َ َ ُ ْ ُ ‫ت وَأﻧ َﺎ أو‬ 163 ‫ﻦ‬ ِ ِ ‫ﺴﻠ‬ ِ ‫أ‬ ْ ‫ﻤ‬ ُ ‫ل اﻟ‬ ُ ‫ﻣْﺮ‬ َ ‫ﻤﻴ‬ De ki: Şüphesiz benim, Namazım, Kurbanım, Hayatım ve Ölümüm hepsi âlemlerin Rabbi Allah içindir. O’nun ortağı yoktur. Bana sadece bu emrolundu ve Ben müslümanların ilkiyim.(055 En’âm,006/162, 163) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah Benim de, ‫ﻞ‬ Sizin de, Her Şeyin Rabbidir… ْ ُ‫ﻗ‬ َ ‫ﻞ أ َﻏ َﻴ َْﺮ اﻟﻠﻪِ أ َﺑ ْﻐِﻲ َرﺑﺎ وَﻫُﻮَ َرب ﻛ ُﻞ‬ ْ َ ‫ﺐ ﻛ ُﻞ ﻧ‬ ٌ ‫ﺲ إ ِﻻ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬَﺎ وََﻻ ﺗ َﺰُِر وَازَِرة‬ ِ ْ ‫ﻲٍء وََﻻ ﺗ َﻜ‬ ُ ‫ﺴ‬ ْ ‫ﺷ‬ ٍ ‫ﻔ‬ ُ َ ‫ وَﻫُﻮَ اﻟﺬ ِي‬164 ‫ن‬ ُ ِ ‫ﺨﺘ َﻠ‬ ْ َ ‫ﻢ ﻓِﻴﻪِ ﺗ‬ ْ ‫وِْزَر أ‬ َ ‫ﻔﻮ‬ ِ ‫ﻣْﺮ‬ ْ ُ ‫ﻤﺎ ﻛ ُﻨ ْﺘ‬ َ ِ ‫ﻢ ﺑ‬ ْ ُ ‫ﻢ ﻓَﻴ ُﻨ َﺒﺌ ُﻜ‬ ْ ُ ‫ﺟﻌُﻜ‬ َ ‫ﻢ‬ ْ ُ ‫ﺧَﺮى ﺛ ُﻢ إ ِﻟﻰ َرﺑﻜ‬ َ ُ ْ َ َ ‫ﻢ إ ِن َرﺑ‬ ‫ﻚ‬ َ ‫ﻢ‬ َ ِ ‫ﺧﻼﺋ‬ ٍ ‫ﺟﺎ‬ َ ‫ﺾ د ََر‬ َ ْ‫ض وََرﻓَﻊَ ﺑ َﻌ‬ َ ْ ُ ‫ﻣﺎ َءاﺗ َﺎﻛ‬ َ ‫ﻢ ﻓِﻲ‬ ْ ُ ‫ت ﻟ ِﻴ َﺒ ْﻠﻮَﻛ‬ ْ ُ ‫ﻀﻜ‬ ْ ُ ‫ﺟﻌَﻠ َﻜ‬ ٍ ْ‫ﻢ ﻓَﻮْقَ ﺑ َﻌ‬ ِ ‫ﻒ اﻷْر‬ َ ْ 165 ‫ﻢ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺣ‬ ‫ر‬ ‫ر‬ ‫ﻮ‬ ‫ﻔ‬ ُ ‫ﻐ‬ ‫ﻟ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻧ‬ ‫إ‬ ‫و‬ ‫ب‬ ‫ﺎ‬ ‫ﻘ‬ َ ‫ﻌ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫ﻊ‬ ‫ﻳ‬ ‫ﺮ‬ ‫ﺳ‬ ِ ُ ِ َ ٌ ِ َ ٌ َ ُ َِ ِ De ki:

Allah her şeyin Rabbi iken, Ben O’ndan başka Rab mi arayacağım? Herkesin kazanacağı yalnız kendisine aittir; Hiçbir suçlu başkasının suçunu yüklenmez. Sonunda dönüşünüz Rabbinizedir. O, uyuşmazlığa düştüğünüz gerçeği size haber verecektir. Sizi yeryüzünün halifeleri kılan, Verdiği nimetlerle sizi denemek için Kiminizi kiminize üstün kılan O’dur. Şüphesiz Rabbin, cezası çabuk olandır. O bağışlayan, merhamet edendir.(055 En’âm,006/164, 165) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Siz İstemeseniz de ‫ﻞ‬ Dirileceksiniz… َ ‫ﻋﻈ َﺎ‬ َ 16 ‫ن‬ ِ َ‫ﻣﺘ ْﻨ َﺎ وَﻛ ُﻨﺎ ﺗ َُﺮاﺑ ًﺎ و‬ ِ ‫ أﺋ ِﺬ َا‬15 ‫ﻦ‬ ِ ‫ن ﻫَﺬ َا إ ِﻻ‬ َ ‫ﻤﺒ ْﻌُﻮﺛ ُﻮ‬ ْ ‫ﺳ‬ ْ ِ ‫وَﻗَﺎﻟ ُﻮا إ‬ َ َ ‫ﻣﺎ أﺋ ِﻨﺎ ﻟ‬ ً ُ ‫ﺤٌﺮ‬ ٌ ‫ﻣﺒ ِﻴ‬ َ َ َ ْ ُ‫ ﻗ‬17 ‫ن‬ 18 ‫ن‬ ِ ‫ﻢ د َا‬ َ ‫ﺧُﺮو‬ َ ‫أوََءاﺑ َﺎؤ ُﻧ َﺎ اْﻷوﻟ ُﻮ‬ ْ ُ ‫ﻢ وَأﻧ ْﺘ‬ ْ َ‫ﻞ ﻧ َﻌ‬ Bu Kur’an ancak açık bir büyüdür; Gerçekten biz öldüğümüz, Toprak ve kemik olduğumuz zaman, dirilecek miyiz? İlk atalarımız da mı dirilecek, diyenlere; De ki: Evet!

Hem de hor ve hakir olarak diriltileceksiniz.(056 Saffât,037/15, 16, 17, 18) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Bütün Övgüler Yaratan ‫ﻞ‬ Allah’a Aittir… َ ‫وﻟ َﺌﻦ‬ َ ْ ‫ﻘﻮﻟ ُﻦ اﻟﻠﻪ ﻗُﻞ اﻟ ْﺤﻤﺪ ﻟ ِﻠﻪ ﺑ‬ َ ‫ﻢ َﻻ‬ ُ َ ‫ض ﻟ َﻴ‬ َ ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻤﻮَا‬ َ ِ ُ ْ َ َ ْ ِ َ ْ ُ‫ﻞ أﻛ ْﺜ َُﺮﻫ‬ َ ‫ﺧﻠ َﻖَ اﻟﺴ‬ َ ‫ﻢ‬ ْ ُ‫ﺳﺄﻟ ْﺘ َﻬ‬ َ ‫ت وَاْﻷْر‬ ِ ُ ْ ‫ﻣ‬ َ 25 ‫ن‬ َ ‫ﻤﻮ‬ ُ ‫ﻳ َﻌْﻠ‬ Onlara, “Gökleri ve yeri kim yarattı?” diye sorsan, mutlaka “Allah...” derler. De ki: Öyleyse, övgü de yalnız Allah’a mahsustur, Ama onların çoğu bilmezler.(057 Lokmân,031/25) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Kıyamet Kesinlikle ‫ﻞ‬ Kopacaktır… ْ ْ ْ ُ‫ﺔ ﻗ‬ َ ‫وَﻗَﺎ‬ ‫ﻪ‬ َ َ ‫ﻦ ﻛ‬ ُ َ ‫ﻔُﺮوا َﻻ ﺗ َﺄﺗ ِﻴﻨ َﺎ اﻟﺴﺎﻋ‬ ُ ‫ﺐ َﻻ ﻳ َﻌُْﺰ‬ ُ ْ ‫ب ﻋ َﻨ‬ ْ ُ ‫ﻞ ﺑ َﻠ َﻰ وََرﺑﻲ ﻟ َﺘ َﺄﺗ ِﻴ َﻨﻜ‬ ِ ْ ‫ﻢ ﻋ َﺎﻟ ِﻢ ِ اﻟ ْﻐَﻴ‬ َ ‫ل اﻟﺬ ِﻳ‬ َ َ َ ْ َ ِ ‫ﻤﻮَا‬ َ ِ ‫ﻦ ذ َﻟ‬ ُ ‫ﻘﺎ‬ ‫ب‬ َ ْ ‫ﻣﺜ‬ ِ ‫ﺻﻐَُﺮ‬ ِ َ ‫ل ذ َرةٍ ﻓِﻲ اﻟﺴ‬ ٍ ‫ﻚ وََﻻ أﻛ ْﺒ َُﺮ إ ِﻻ ﻓِﻲ ﻛ ِﺘ َﺎ‬ ْ ‫ض وََﻻ أ‬ ْ ‫ﻣ‬ ِ ‫ت وَﻻ ﻓِﻲ اﻷْر‬ 3 ‫ﻦ‬ ُ ٍ ‫ﻣﺒ ِﻴ‬ Kıyamet kopmayacak, diyen inkârcılara De ki: Hayır! Gaybı bilen Rabbim hakkı için O, mutlaka size gelecektir. Göklerde ve yerde zerre miktarı bir şey bile O’ndan gizli kalmaz. Daha küçük ve daha büyüğü de şüphesiz, apaçık kitapta yazılıdır.(058 Sebe’,034/03)

*** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Şu ‫ﻞ‬ Putlarınız, Yerde ve Gökte Neyin Sahibidir, Gösterin! َ ‫ﻘﺎ‬ ‫ت وََﻻ ﻓِﻲ‬ َ ْ ‫ﻣﺜ‬ ِ ‫ﻤﻮَا‬ ِ ‫ن‬ ِ ‫ﻢ‬ َ ‫ﻤﻠ ِﻜ ُﻮ‬ َ ‫ل ذ َرةٍ ﻓِﻲ اﻟﺴ‬ ْ َ ‫ن اﻟﻠﻪِ َﻻ ﻳ‬ ْ ُ ‫ﻤﺘ‬ ْ َ ‫ﻦ َزﻋ‬ ِ ‫ﻦ د ُو‬ ِ ُ‫ﻗ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻞ اد ْﻋ ُﻮا اﻟﺬ ِﻳ‬ َ ْ 22 ٍ‫ﻦ ﻇ َﻬِﻴﺮ‬ ِ ‫ﻢ‬ ِ ‫ﻪ‬ ِ ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻤﺎ‬ ٍ ‫ﺷْﺮ‬ ْ ُ‫ﻣﻨ ْﻬ‬ ُ َ ‫ﻣﺎ ﻟ‬ َ َ‫ك و‬ َ ِ‫ﻢ ﻓِﻴﻬ‬ ْ ُ‫ﻣﺎ ﻟ َﻬ‬ َ َ‫ض و‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ ِ ‫اﻷْر‬ De ki: Allah’tan başka tanrı saydığınız şeyleri çağırın! Onlar ne gökte ne de yerde bir şeye sahiptirler. Onların buralarda hiçbir ortaklığı yoktur, Allah’ın onlardan bir yardımcısı da yoktur.(058 Sebe’,034/22) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Rızkınızı Veren Sadece ‫ﻞ‬ Allah’tır… َ َ َْ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ل‬ ِ ‫ﻤﻮَا‬ ِ ‫ﻢ‬ َ ‫ﻢ ﻟ َﻌَﻠ َﻰ ﻫُﺪ ًى أوْ ﻓِﻲ‬ ْ ُ ‫ﻪ وَإ ِﻧﺎ أوْ إ ِﻳﺎﻛ‬ ُ ‫ﻞ اﻟﻠ‬ َ ‫ﻦ اﻟﺴ‬ ْ ُ ‫ﻦ ﻳ َْﺮُزﻗُﻜ‬ َ ‫ﻞ‬ ٍ ‫ﺿَﻼ‬ ِ ُ‫ض ﻗ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ ِ ‫ت وَاﻷْر‬ 24 ‫ﻦ‬ ُ ٍ ‫ﻣﺒ ِﻴ‬ Resûlüm! De ki: Göklerden ve yerden size rızık veren kimdir? De ki: “Allah!” O halde biz veya siz, İkimizden biri, ya doğru yol üzerinde veya

Açık bir sapıklık içindedir.(058 Sebe’,034/24) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Herkes Kendi Suçundan ‫ﻞ‬ Sorumludur… َ ‫ﻞ َﻻ ﺗ‬ َ ُ َ ‫ﺴﺄ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ 25 ‫ن‬ َ ‫ﻤﻠ ُﻮ‬ ْ ‫ن ﻋ َﻤﺎ أ‬ َ ‫ﺴﺄﻟ ُﻮ‬ ْ ُ ‫ﻣﻨ َﺎ وََﻻ ﻧ‬ ْ ُ َ ْ‫ل ﻋ َﻤﺎ ﺗ َﻌ‬ ْ ‫ﺟَﺮ‬ De ki: Bizim işlediğimiz suçtan siz sorumlu değilsiniz; Biz de sizin işlediğinizden sorumlu değiliz.(058 Sebe’,034/25) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Allah Hepimizi Mahşerde Bir Araya Toplayıp Adaletle Hükmedecektir… ْ ُ‫ﻗ‬ 26 ‫ﻢ‬ َ ْ ‫ﺤﻖ وَﻫُﻮَ اﻟ‬ ْ َ ‫ﻤﻊُ ﺑ َﻴ ْﻨ َﻨ َﺎ َرﺑﻨ َﺎ ﺛ ُﻢ ﻳ‬ ُ ‫ﻔﺘﺎ‬ َ ْ ‫ﺢ ﺑ َﻴ ْﻨ َﻨ َﺎ ﺑ ِﺎﻟ‬ ُ َ ‫ﻔﺘ‬ ْ َ ‫ﻞ ﻳ‬ ُ ‫ح اﻟ ْﻌَﻠ ِﻴ‬ َ ‫ﺠ‬ De ki: Rabbimiz hepimizi bir araya toplayacak, Sonra aramızda hak ile hükmedecektir. O, en âdil hüküm veren, her şeyi hakkıyla bilendir.(058 Sebe’,034/26) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Her şeyi İdare Eden ‫ﻞ‬ Allah’tır… َ ‫ﻞ أ َروﻧ ِﻲ اﻟﺬﻳ‬ ْ َ ‫ﺷَﺮﻛ َﺎَء ﻛ َﻼ ﺑ‬ ُ ِ‫ﻢ ﺑ ِﻪ‬ 27 ‫ﻢ‬ ْ ‫ﺤ‬ َ ْ ‫ﻪ اﻟ ْﻌَﺰِﻳُﺰ اﻟ‬ َ ْ ‫ﻦ أﻟ‬ ُ ‫ﺤﻜ ِﻴ‬ ُ ‫ﻞ ﻫُﻮَ اﻟﻠ‬ ْ ُ ‫ﻘﺘ‬ َ ِ َ ُ ْ ُ‫ﻗ‬ De ki: Allah’a koştuğunuz ortaklarınızı bana gösterin.

‫!‪Hayır‬‬ ‫‪Yegâne galip ve her şeyi hikmetle idare eden,‬‬ ‫)‪Ancak Allah’tır.(058 Sebe’,034/27‬‬ ‫***‬ ‫‪-De ki: Kıyamet İçin‬ﻗُ ْ‬ ‫ﻞ‬ ‫…‪Belirlenmiş Vakit Bellidir‬‬ ‫ْ‬ ‫ﻗُ ْ‬ ‫ن ‪30‬‬ ‫ﺴﺘ َ ْ‬ ‫ﺴﺘ َﺄ ِ‬ ‫ﺳﺎﻋ َ ً‬ ‫ﻢ ِ‬ ‫ﻣﻮ َ‬ ‫ﺧُﺮو َ‬ ‫ﺔ وََﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻪ َ‬ ‫ﻣﻴﻌَﺎد ُ ﻳ َﻮْم ٍ َﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻘﺪ ِ ُ‬ ‫ن ﻋ َﻨ ْ ُ‬ ‫ﻞ ﻟ َﻜ ُ ْ‬ ‫‪De ki:‬‬ ‫‪Size öyle bir gün vaad edilmiştir ki,‬‬ ‫‪Ondan ne bir saat geri kalabilirsiniz,‬‬ ‫)‪Ne de ileri geçebilirsiniz.(058 Sebe’,034/30‬‬ ‫***‬ ‫‪-De ki: Her Şeyin Rızkını Allah‬ﻗُ ْ‬ ‫ﻞ‬ ‫…‪Verir‬‬ ‫ُ‬ ‫و َ‬ ‫ﻦ ﻧ َﺬ ِﻳﺮٍ إ ِﻻ ﻗَﺎ َ‬ ‫ن ‪34‬‬ ‫ﻤﺎ أْر ِ‬ ‫ﺳﻠ ْﻨ َﺎ ﻓِﻲ ﻗَْﺮﻳ َﺔٍ ِ‬ ‫ﻢ ﺑ ِﻪِ ﻛ َﺎﻓُِﺮو َ‬ ‫ﻣﺎ أْر َ‬ ‫ﺳﻠ ْﺘ ُ ْ‬ ‫ﻣﺘ َْﺮﻓُﻮﻫَﺎ إ ِﻧﺎ ﺑ ِ َ‬ ‫ل ُ‬ ‫َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫وﻗَﺎﻟ ُ َﻮا ﻧﺤﻦ أ َﻛ ْﺜ َﺮ أ َﻣﻮاًﻻ وأ َ‬ ‫ﺴ ُ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫ﺒ‬ ‫ﻳ‬ ‫ ‬ ‫ﻲ‬ ‫ﺑ‬ ‫ر‬ ‫ ‬ ‫ن‬ ‫إ‬ ‫ ‬ ‫ﻞ‬ ‫ﻗ‬ ‫ ‬ ‫‪35‬‬ ‫ ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺑ‬ ‫ﺬ‬ ‫ﻌ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﺑ‬ ‫ ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﺤ‬ ‫ﻧ‬ ‫ ‬ ‫ﺎ‬ ‫ﻣ‬ ‫و‬ ‫ ‬ ‫ا‬ ‫د‬ ‫ﻻ‬ ‫و‬ ‫ﻂ اﻟﺮْزقَ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ً‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫َ َ‬ ‫ِ َ‬ ‫ُ ِ ُ ِ َ‬ ‫ُ ْ َ َ َ ْ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫‪ 36‬وﻣﺎ أ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ وََﻻ أ َوَْﻻد ُﻛ ُْ‬ ‫ﻣﻮَاﻟ ُﻜ ُْ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ ﺑ ِﺎﻟﺘ ِﻲ‬ ‫ ‬ ‫ن‬ ‫ﻮ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻌ‬ ‫ﻳ‬ ‫ﻻ ‬ ‫ ‬ ‫س‬ ‫ﺎ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫ ‬ ‫ﺮ‬ ‫ﺜ‬ ‫ﻛ‬ ‫أ‬ ‫ ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻜ‬ ‫ﻟ‬ ‫و‬ ‫ ‬ ‫ر‬ ‫ﺪ‬ ‫ﻘ‬ ‫ْ‬ ‫ﻳ‬ ‫و‬ ‫ ‬ ‫ُ‬ ‫ء‬ ‫ﺎ‬ ‫ﺸ‬ ‫ﻳ‬ ‫ ‬ ‫ﻦ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ َْ ُ َ‬ ‫ﻤ ْ َ‬ ‫َ َ ْ‬ ‫ﻟِ َ‬ ‫َ‬ ‫ََ ُ َ‬ ‫ُ‬ ‫ﺤﺎ ﻓَﺄوﻟ َﺌ ِ َ‬ ‫ﻤ َ‬ ‫ﻤﻠ ُﻮا‬ ‫ﻋﻨ ْﺪ َﻧ َﺎ ُزﻟ ْ َ‬ ‫ﺗُ َ‬ ‫ﻢ ِ‬ ‫ﻤﺎ ﻋ َ ِ‬ ‫ﻦ وَﻋ َ ِ‬ ‫ﺟَﺰاُء اﻟﻀﻌْ ِ‬ ‫ﻢ َ‬ ‫ﺻﺎﻟ ِ ً‬ ‫ﻒ ﺑ ِ َ‬ ‫ﻚ ﻟ َﻬُ ْ‬ ‫ﻦ َءا َ‬ ‫ﻔﻰ إ ِﻻ َ‬ ‫ﻘﺮﺑ ُﻜ ُ ْ‬ ‫ﻞ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ُ‬ ‫ﻦ أوﻟ َﺌ ِ َ‬ ‫ﻚ ﻓِﻲ‬ ‫ت َءا ِ‬ ‫ﻢ ﻓِﻲ اﻟ ْﻐُُﺮﻓَﺎ ِ‬ ‫ﺴﻌَﻮْ َ‬ ‫ﻣﻨ ُﻮ َ‬ ‫ﻦ ﻳ َ ْ‬ ‫ﻣﻌَﺎ ِ‬ ‫ن ﻓِﻲ َءاﻳ َﺎﺗ ِﻨ َﺎ ُ‬ ‫وَﻫُ ْ‬ ‫ﺟﺰِﻳ َ‬ ‫ن ‪ 37‬وَاﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ﺴ ُ‬ ‫ن ‪ 38‬ﻗُ ْ‬ ‫ﻦ ﻳ َ َ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻋﺒ َﺎد ِهِ وَﻳ َ ْ‬ ‫ﻦ ِ‬ ‫ﺸﺎُء ِ‬ ‫ﻀُﺮو َ‬ ‫ﺤ َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻞ إ ِن َرﺑﻲ ﻳ َﺒ ْ ُ‬ ‫ﻘﺪ ُِر ﻟ َ ُ‬ ‫ﻂ اﻟﺮْزقَ ﻟ ِ َ‬ ‫ب ُ‬ ‫اﻟ ْﻌَﺬ َا ِ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻦ َ‬ ‫ﻦ ‪39‬‬ ‫ﺨﻠ ِ ُ‬ ‫ﻔ ْ‬ ‫ﻣﺎ أﻧ ْ َ‬ ‫ﻪ وَﻫُﻮَ َ‬ ‫ﻲٍء ﻓَﻬُﻮَ ﻳ ُ ْ‬ ‫ﻢ ِ‬ ‫ﻔ ُ‬ ‫ﻘﺘ ُ ْ‬ ‫وَ َ‬ ‫ﺧﻴ ُْﺮ اﻟﺮازِﻗِﻴ َ‬ ‫ﺷ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫‪Kendilerine uyarıcı gönderdiğimiz ülkelerin‬‬ ‫‪Varlıklı ve‬‬ ‫;‪Şımarık kişileri‬‬ ‫‪“Biz, size gönderilmiş olan şeyi inkâr ediyoruz” ve‬‬

“Biz, malca ve nüfusça daha çoğuz, Biz azaba uğratılacak da değiliz” dediler; De ki: Rabbim, dilediğine bol rızk verir ve Dilediğine de az; Fakat insanların çoğu bilmezler. Sizi huzurumuza yaklaştıracak olan, Ne mallarınızdır, Ne de evlatlarınız… İman edip iyi amelde bulunanlar müstesna; Onlara yaptıklarının kat kat fazlası mükâfat vardır. Onlar, cennet odalarında güven içindedirler. Âyetlerimizi boşa çıkarmaya çalışanlara gelince, Onlar da azapla yüz yüze bırakılacaklardır. De ki: Rabbim, kullarından Dilediğine bol rızık verir ve Dilediğine de az. Siz hayra ne harcarsanız, Allah onun yerine başkasını verir. O, rızık verenlerin en hayırlısıdır.(058 Sebe’,034/34, 35, 36, 37, 38, 39)

*** ْ ُ‫ﻗ‬-De ‫ﻞ‬ ki: Size Bir Tek Şey Söylüyorum; Aklınızı Başınıza Alın, İyi Düşünün!.. َ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ﻦ‬ َ َ ‫ﻣﺜ ْﻨ َﻰ وَﻓَُﺮاد َى ﺛ ُﻢ ﺗ َﺘ‬ ُ َ ‫ن ﺗ‬ ِ ‫ﺼﺎ‬ ِ ‫ﻢ ﺑ ِﻮَا‬ ِ َ ‫ﻤﺎ أ‬ ِ ‫ﻢ‬ ْ ‫ﺣﺪ َةٍ أ‬ ْ ُ ‫ﺣﺒ ِﻜ‬ َ ‫ﻔﻜُﺮوا‬ َ ِ‫ﻣﻮا ﻟ ِﻠﻪ‬ ُ ‫ﻘﻮ‬ ْ ُ ‫ﻋﻈ ُﻜ‬ َ ‫ﻞ إ ِﻧ‬ َ ِ ‫ﻣﺎ ﺑ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ب‬ 46 ٍ ‫ﺷﺪ ِﻳﺪ‬ ْ ِ ‫ﺟﻨﺔٍ إ‬ ِ ْ ُ ‫ن ﻫُﻮَ إ ِﻻ ﻧ َﺬ ِﻳٌﺮ ﻟ َﻜ‬ ٍ ‫ﻦ ﻳ َﺪ َيْ ﻋ َﺬ َا‬ َ ْ ‫ﻢ ﺑ َﻴ‬ De ki: Size bir tek öğüt vereceğim: Allah için, İkişer ikişer ve Teker teker ayağa kalkın, Sonra da düşünün! Peygamberde hiçbir delilik yoktur! O, ancak şiddetli bir azap gelip çatmadan evvel Sizi uyaran bir peygamberdir.(058 Sebe’,034/46) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Sizden Hiçbir Menfaat ‫ﻞ‬ Beklemiyorum… َ ‫ﻞ ﻣﺎ ﺳﺄ َﻟ ْﺘﻜ ُﻢ ﻣﻦ أ َﺟﺮ ﻓَﻬﻮ ﻟ َﻜ ُﻢ إ‬ َ ‫ﻲٍء‬ َ ‫ﺟﺮِيَ إ ِﻻ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟﻠﻪِ وَﻫُﻮَ ﻋ َﻠ َﻰ ﻛ ُﻞ‬ ٌ ‫ﺷﻬِﻴﺪ‬ ْ ‫ن أ‬ ْ ِ ْ ْ ‫ﺷ‬ َ ُ ٍ ْ ْ ِ ْ ُ َ َ ْ ُ‫ﻗ‬ 47 De ki: Ben sizden bir ücret istemişsem, o sizin olsun. Ücretim yalnız Allah’a aittir.

O, her şeye şahittir.(058 Sebe’,034/47) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Gaybı Allah Bilir… ‫ﻞ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ 48 ‫ب‬ ْ َ ‫ﻞ إ ِن َرﺑﻲ ﻳ‬ ُ ِ ‫ﻘﺬ‬ َ ْ ‫ف ﺑ ِﺎﻟ‬ ُ ‫ﺤﻖ ﻋ َﻼ‬ ِ ‫م اﻟ ْﻐُﻴ ُﻮ‬ De ki: Kuşkusuz, Rabbim gerçeği ortaya koyar. O, gaybı çok iyi bilendir.(058 Sebe’,034/48) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Hak Gelince Batıl Ne İfade ‫ﻞ‬ Eder!.. ُ ِ ‫ﻣﺎ ﻳ ُﺒ ْﺪ ِئُ اﻟ ْﺒ َﺎﻃ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ 49 ُ ‫ﻣﺎ ﻳ ُﻌِﻴﺪ‬ َ ْ ‫ﺟﺎَء اﻟ‬ َ ‫ﻞ‬ َ َ‫ﻞ و‬ َ َ‫ﺤﻖ و‬ De ki: Hak geldi; Artık bâtıl ne bir şeyi ortaya çıkarabilir, Ne de geri getirebilir.(058 Sebe’,034/49) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Doğru Yolu Bulmam ‫ﻞ‬ Kur’an Sayesindedir… َ ْ ُ‫ﻗ‬ ْ َ ‫ﺿﻞ ﻋ َﻠ َﻰ ﻧ‬ ِ ‫ﻤﺎ ﻳ ُﻮ‬ ِ ‫ﺳ‬ ِ ‫ﻔ‬ ِ ‫ﻤﺎ أ‬ ٌ‫ﻤﻴﻊ‬ َ ‫ن‬ ْ ِ ‫ﻞ إ‬ َ ‫ﻪ‬ ُ ‫ﺣﻲ إ ِﻟ َﻲ َرﺑﻲ إ ِﻧ‬ َ ِ ‫ﺖ ﻓَﺒ‬ ُ ْ ‫ن اﻫْﺘ َﺪ َﻳ‬ َ ‫ﺖ ﻓَﺈ ِﻧ‬ ُ ْ ‫ﺿﻠ َﻠ‬ ِ ِ ‫ﺴﻲ وَإ‬ 50 ‫ﺐ‬ ٌ ‫ﻗَﺮِﻳ‬ De ki: Eğer haktan saparsam, kendi aleyhime sapmış olurum.

Eğer doğru yolu bulursam, Bu da Rabbimin bana vahyettiği, Kur’an sayesindedir. Şüphesiz O, işitendir, yakındır.(058 Sebe’,034/50) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: ‫ﻞ‬ Küfrünle Biraz Vakit Geçir, Kesinlikle Cehennemliksin… ‫ن ﻳ َﺪ ْﻋ ُﻮ‬ َ ‫ﻣﻨ ِﻴﺒ ًﺎ إ ِﻟ َﻴ ْﻪِ ﺛ ُﻢ إ ِذ َا‬ ً ‫ﻤ‬ ِ َ ‫ﻪ ﻧ‬ ِ ‫ﺔ‬ َ ‫ﻣﺎ ﻛ َﺎ‬ ُ ‫ن‬ َ ‫ﺴﺎ‬ َ ْ ‫ﻣﺲ اْﻹ ِﻧ‬ َ ‫ﻲ‬ ُ ْ ‫ﻣﻨ‬ َ ْ‫ﻪ ﻧ ِﻌ‬ ُ َ ‫ﺧﻮﻟ‬ ُ ‫ﻪ‬ ُ ‫ﺿﺮ د َﻋ َﺎ َرﺑ‬ َ ‫وَإ ِذ َا‬ َ ‫ﺴ‬ َ َ ‫ك ﻗَﻠ ِﻴًﻼ إ ِﻧ‬ َ ِ‫ﻔﺮ‬ ْ ُ‫ﺳﺒ ِﻴﻠ ِﻪِ ﻗ‬ َ َ ‫ﺟﻌ‬ ُ ْ ‫ﻦ ﻗَﺒ‬ ‫ﻦ‬ ْ ُ ‫ﻤﺘﻊْ ﺑ ِﻜ‬ ِ ‫ﻚ‬ ِ ُ ‫ﻞ ﻟ ِﻠﻪِ أﻧ ْﺪ َاد ًا ﻟ ِﻴ‬ ِ ِ‫إ ِﻟ َﻴ ْﻪ‬ َ َ‫ﻞ و‬ َ ‫ﻦ‬ َ َ ‫ﻞ ﺗ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ َ ‫ﻀﻞ ﻋ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ 8 ِ‫ب اﻟﻨﺎر‬ َ ‫ﺻ‬ ِ ‫ﺤﺎ‬ ْ ‫أ‬ Başına bir sıkıntı gelince, Rabbine yönelerek O’na yalvaran, Sonra Allah ona bir nimet verince, önceden yalvardığını unutan, Allah’ın yolundan saptırmak için O’na eşler koşan insana De ki: Küfrünle biraz eğlenedur; Çünkü sen, kesinlikle cehennem ehlindensin!(059 Zümer,039/08) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Hiç Bilenle Bilmeyen Bir ‫ﻞ‬ Olur mu?... ْ َ‫ﻞ ﻫ‬ ْ ُ‫ﺔ َرﺑﻪِ ﻗ‬ ‫ﻞ‬ ‫أ َﻣ‬ ِ ‫ﺤﺬ َُر اْﻵ‬ َ ‫ﻤ‬ ْ ‫ﺟﻮ َر‬ ُ ‫ﺧَﺮة َ وَﻳ َْﺮ‬ ْ َ ‫ﻤﺎ ﻳ‬ ْ ‫ﺖ َءاﻧ َﺎَء اﻟﻠﻴ‬ َ ‫ﻞ‬ ِ ‫ﺳﺎ‬ َ ‫ﺣ‬ ً ِ ‫ﺟﺪ ًا وَﻗَﺎﺋ‬ ٌ ِ ‫ﻦ ﻫُﻮَ ﻗَﺎﻧ‬ ِ ْ ُ 9 ‫ب‬ َ ‫ﻤﻮ‬ َ ‫ﻤﻮ‬ ْ َ‫ﻳ‬ َ ‫ن إ ِﻧ‬ ُ َ ‫ﻦ َﻻ ﻳ َﻌْﻠ‬ ُ َ ‫ﻦ ﻳ َﻌْﻠ‬ ِ ‫ﻤﺎ ﻳ َﺘ َﺬ َﻛُﺮ أوﻟ ُﻮ اْﻷ َﻟ ْﺒ َﺎ‬ َ ‫ن وَاﻟﺬ ِﻳ‬ َ ‫ﺴﺘ َﻮِي اﻟﺬ ِﻳ‬

Geceleri secde ederek ve Kıyamda durarak ibadet eden, Ahiretten çekinen ve Rabbinin rahmetini dileyen kimse, O inkârcı gibi midir? De ki: Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu? Doğrusu ancak, Akıl sahipleri bunları hakkıyla düşünür.(059Zümer,039/ 09) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Ey ‫ﻞ‬ Mü’minler! Rabbinize Karşı Gelmekten Sakının!.. َ ٌ ‫ﻘﻮا رﺑﻜ ُﻢ ﻟ ِﻠﺬﻳﻦ أ َﺣﺴﻨﻮا ﻓﻲ ﻫَﺬه اﻟﺪﻧﻴﺎ ﺣﺴﻨ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ِ ‫ﻞ ﻳ َﺎ‬ ِ‫ض اﻟﻠﻪ‬ ِ ِ ِ ُ َ ْ َ ِ َ َ َ َْ ْ َ ‫ﻦ َءا‬ ُ ‫ﺔ وَأْر‬ َ ُ ‫ﻣﻨ ُﻮا اﺗ‬ َ ‫ﻋﺒ َﺎد ِ اﻟﺬ ِﻳ‬ َ 10 ‫ب‬ ِ ِ‫ﻢ ﺑ ِﻐَﻴ ْﺮ‬ ٌ َ ‫ﺳﻌ‬ ِ ‫وَا‬ ْ ‫ن أ‬ َ ‫ﻤﺎ ﻳ ُﻮَﻓﻰ اﻟﺼﺎﺑ ُِﺮو‬ َ ‫ﺣ‬ ْ ُ‫ﺟَﺮﻫ‬ َ ‫ﺔ إ ِﻧ‬ ٍ ‫ﺴﺎ‬ Resûlüm! De ki: Ey inanan kullarım! Rabbinize karşı gelmekten sakının. Bu dünyada iyilik yapanlara iyilik vardır. Allah’ın yarattığı yeryüzü geniştir. Yalnız sabredenlere, mükâfatları hesapsız ödenecektir.(059 Zümer,039/10)

*** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Ben Yalnız Allah’a Kulluk ‫ﻞ‬ Ederim… َ َ ‫ وأ ُﻣﺮت ِﻷ‬11 ‫ﺨﻠ ِﺼﺎ ﻟ َﻪ اﻟﺪﻳﻦ‬ َ َ ‫ﻞ إﻧﻲ أ ُﻣﺮت أ‬ َ ‫ن أ َو‬ ‫ﻦ‬ ِ ِ ‫ﺴﻠ‬ َ ‫ن أﻛ ُﻮ‬ ْ ْ ُ ْ ِ ْ ‫ﻤ‬ ُ ْ ‫ل اﻟ‬ ُ ْ ِ َ ُ ً ْ ‫ﻣ‬ ُ ‫ﻪ‬ َ ‫ن أﻋ ْﺒ ُﺪ َ اﻟﻠ‬ َ ‫ﻤﻴ‬ َ ِ ْ ُ‫ﻗ‬ َ َ ْ ُ‫ ﻗ‬12 ‫ﺼﺎ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻞ إ ِﻧﻲ أ‬ ُ ‫ﺧﺎ‬ َ ‫ﺖ َرﺑﻲ ﻋ َﺬ َا‬ ْ ِ ‫ف إ‬ ُ ُ ‫ﻪ أﻋ ْﺒ ُﺪ‬ َ ‫ﻞ اﻟﻠ‬ ُ ْ ‫ﺼﻴ‬ ً ِ ‫ﺨﻠ‬ َ َ ‫ن ﻋ‬ ِ ُ‫ ﻗ‬13 ٍ ‫ب ﻳ َﻮْم ٍ ﻋ َﻈ ِﻴﻢ‬ 14 ‫ﻪ د ِﻳﻨ ِﻲ‬ ُ َ‫ﻟ‬ De ki: “İçten ve inançla Allah’a bağlanarak Yalnız O’na kulluk etmekle emrolundum. Bana, müslümanların ilki olmam da emredildi.” De ki: Rabbime karşı gelirsem, Doğrusu büyük günün azabından korkarım. De ki: “Ben dinimde ihlâs ile Ancak Allah’a ibadet ederim.”(059 Zümer,039/11, 12, 13, 14) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Müşrikler ‫ﻞ‬ Kıyamette Tam Hüsrana Uğrayanlardır… َ ْ ُ‫ﻦ د ُوﻧ ِﻪِ ﻗ‬ ‫م‬ ُ ْ ‫ﺴُﺮوا أ َﻧ‬ َ ‫ﻦ‬ َ ْ ‫ﻞ إ ِن اﻟ‬ ِ ‫ﺧ‬ ِ ‫ﺨﺎ‬ ِ ‫ﻢ‬ ِ ‫ﻣﺎ‬ َ ْ‫ﻢ ﻳ َﻮ‬ َ ‫ﻔ‬ ْ ِ‫ﻢ وَأﻫْﻠ ِﻴﻬ‬ ْ ُ‫ﺴﻬ‬ ْ ُ ‫ﺷﺌ ْﺘ‬ َ ‫ﻓَﺎﻋ ْﺒ ُﺪ ُوا‬ َ ‫ﻦ اﻟﺬ ِ َﻳ‬ َ ‫ﺳﺮِﻳ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ِ ‫ﻣﺔِ أَﻻ ذ َﻟ‬ 15 ‫ﻦ‬ ُ ْ ‫ﻚ ﻫُﻮَ اﻟ‬ ِ ْ ‫اﻟ‬ ُ ‫ﺴَﺮا‬ ْ ‫ﺨ‬ ُ ْ ‫ن اﻟ‬ َ ‫ﻘﻴ َﺎ‬ ُ ‫ﻤﺒ ِﻴ‬ Ey Allah’a eş koşanlar! Siz de

O’ndan başka dilediğinize tapın! De ki: Gerçekten hüsrana uğrayanlar, Kıyamet günü hem kendilerini, Hem de ailelerini ziyana sokanlardır. Bilesiniz ki, bu apaçık hüsrandır.(059 Zümer,039/15) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Bana ‫ﻞ‬ Allah Yeter! Sizin Putlarınız Hiçbir İşe Yaramazlar… َ ‫وﻟ َﺌﻦ‬ َ َ ْ ُ‫ﻘﻮﻟ ُﻦ اﻟﻠﻪ ﻗ‬ َ ‫ﻦ‬ ُ َ ‫ض ﻟ َﻴ‬ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻦ‬ ِ ‫ن‬ ِ ‫ﻤﻮَا‬ َ ‫ﻣﺎ ﺗ َﺪ ْﻋ ُﻮ‬ َ ْ ِ َ َ ‫ﻢ‬ ْ ُ ‫ﻞ أﻓََﺮأﻳ ْﺘ‬ ُ َ ‫ﺧﻠ َﻖَ اﻟﺴ‬ َ ‫ﻢ‬ ْ ُ‫ﺳﺄﻟ ْﺘ َﻬ‬ َ ‫ت وَاْﻷْر‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ َ َ َ َ ْ َ‫ﻤﺔٍ ﻫ‬ ْ َ‫ﻀﺮ ﻫ‬ ‫ﻞ ﻫُﻦ‬ َ ‫ﺷ‬ ِ ‫ﻞ ﻫُﻦ ﻛﺎ‬ ْ ‫ﺿﺮهِ أوْ أَراد َﻧ ِﻲ ﺑ َِﺮ‬ ُ ‫ت‬ ُ ِ ‫ﻪ ﺑ‬ ْ ِ ‫ن اﻟﻠﻪِ إ‬ َ ‫ﺣ‬ ُ ‫ﻔﺎ‬ ُ ‫ﻲ اﻟﻠ‬ ِ ‫د ُو‬ َ ِ ‫ن أَراد َﻧ‬ ُ ْ َ ُ ‫ﻪ ﻋ َﻠﻴ ْﻪِ ﻳ َﺘ َﻮَﻛ‬ ْ ُ‫ﻤﺘ ِﻪِ ﻗ‬ 38 ‫ن‬ ِ ‫ﻤ‬ َ ‫ﻤﺘ َﻮَﻛﻠﻮ‬ َ ‫ﻞ‬ ْ ‫ت َر‬ ْ ‫ﺣ‬ ُ ‫ﻞ اﻟ‬ ُ ‫ﻲ اﻟﻠ‬ َ ‫ﺣ‬ ُ ‫ﺴﻜ َﺎ‬ ْ ‫ﻣ‬ ُ َ ِ ‫ﺴﺒ‬ Andolsun ki onlara, Gökleri ve yeri kim yarattı, diye sorsan, Elbette “Allah’tır” derler. De ki: Öyleyse bana söyler misiniz? Allah bana bir zarar vermek isterse, Allah’ı bırakıp da taptıklarınız, O’nun verdiği zararı giderebilir mi? Yahut Allah, bana bir rahmet dilerse, Onlar O’nun bu rahmetini önleyebilirler mi?

De ki: Bana Allah yeter. Tevekkül edenler, ancak O’na güvenip dayanırlar.(059 Zümer,039/38) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Elinizden Geleni Ardınıza Komayın! Kimin Rezil Olduğunu Göreceksiniz… ْ ٌ ‫ﻣ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ب‬ َ ْ‫ﺴﻮ‬ ِ ‫ﻢ إ ِﻧﻲ ﻋ َﺎ‬ ٌ ‫ﻦ ﻳ َﺄﺗ ِﻴﻪِ ﻋ َﺬ َا‬ َ ‫ﻤﻮ‬ َ َ‫ﻞ ﻓ‬ َ 39 ‫ن‬ ُ َ ‫ف ﺗ َﻌْﻠ‬ ْ ُ ‫ﻣﻜ َﺎﻧ َﺘ ِﻜ‬ َ ‫ﻤﻠ ُﻮا ﻋ َﻠ َﻰ‬ َ ْ ‫ﻞ ﻳ َﺎﻗَﻮْم ِ اﻋ‬ ْ ‫ﻣ‬ 40 ‫ﻢ‬ ْ ُ‫ﻳ‬ ِ َ ‫ﺨﺰِﻳﻪِ وَﻳ‬ ِ ‫ﻣ‬ ٌ ‫ﺤﻞ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻪِ ﻋ َﺬ َا‬ ٌ ‫ﻘﻴ‬ ُ ‫ب‬ De ki: Ey kavmim! Elinizden geleni yapın; Doğrusu ben de yapacağım! Kendisini rezil edecek azap kime gelecek, Kime sürekli azap inecek Yakında bileceksiniz!(059 Zümer,039/39,40) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Putların Hiçbir Gücü ve İtibarı Yoktur. Bütün Hükümranlık Allah’ındır… َ ْ ُ‫ﻔﻌﺎَء ﻗ‬ ْ ُ‫ ﻗ‬43 ‫ن‬ َ ‫ن‬ ُ ِ‫ن اﻟﻠﻪ‬ ‫ﻞ‬ َ ‫أ َم ِ اﺗ‬ ِ ْ‫ﺷﻴ ْﺌ ًﺎ وََﻻ ﻳ َﻌ‬ ِ ‫ﺨﺬ ُوا‬ َ ‫ﻘﻠ ُﻮ‬ َ ‫ﻤﻠ ِﻜ ُﻮ‬ َ َ ‫ﺷ‬ ْ َ ‫ﻞ أوَﻟ َﻮْ ﻛ َﺎﻧ ُﻮا َﻻ ﻳ‬ ِ ‫ﻦ د ُو‬ ْ ‫ﻣ‬ َْ ُ ْ ‫ﻣﻠ‬ 44 ‫ن‬ َ ‫ﻟ ِﻠﻪِ اﻟﺸ‬ ُ َ ‫ﻔﺎﻋ‬ ِ ‫ﻤﻮَا‬ ِ ‫ﺟ‬ َ ‫ﺟﻌُﻮ‬ َ ‫ض ﺛ ُﻢ إ ِﻟ َﻴ ْﻪِ ﺗ ُْﺮ‬ َ ‫ﺔ‬ َ ‫ﻚ اﻟﺴ‬ ُ ‫ﻪ‬ ُ َ ‫ﻤﻴﻌًﺎ ﻟ‬ ِ ‫ت وَاﻷْر‬ Allah’tan başkasını şefaatçi edinenlere

De ki: Onlar hiçbir şeye güç yetiremezler ve Akıl erdiremezlerse de mi şefaatçi edineceksiniz? De ki: Bütün şefaat Allah’ındır. Göklerin ve yerin hükümranlığı, O’nundur. Sonra O’na döneceksiniz.(059 Zümer,039/43, 44) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Her şeyi Yaratan ve Bilen ‫ﻞ‬ Allah’tır… َ َْ َ ِ ‫ﻋﺒ َﺎد‬ ‫ﻤﺎ‬ ِ ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻤﻮَا‬ ْ َ ‫ﺖ ﺗ‬ َ ‫ك ﻓِﻴ‬ ُ ُ ‫ﺤﻜ‬ َ ْ ‫ﺐ وَاﻟﺸﻬَﺎد َةِ أﻧ‬ َ ِ ‫ض ﻋ َﺎﻟ‬ َ ‫ﻞ اﻟﻠﻬُﻢ ﻓَﺎﻃ َِﺮ اﻟﺴ‬ ِ ْ ‫ﻢ اﻟ ْﻐَﻴ‬ ِ ُ‫ﻗ‬ َ ْ ‫ﻢ ﺑ َﻴ‬ ِ ‫ت وَاﻷْر‬ 46 ‫ن‬ ُ ِ ‫ﺨﺘ َﻠ‬ ْ َ ‫ﻛ َﺎﻧ ُﻮا ﻓِﻴﻪِ ﻳ‬ َ ‫ﻔﻮ‬ De ki: “Ey gökleri ve yeri yaratan, Gizliyi de aşikârı da bilen Allahım!” Kullarının arasında, ayrılığa düştükleri şeyin hükmünü Ancak Sen vereceksin.(059 Zümer,039/46) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: ‫ﻞ‬ Allah’tan Ümit Kesmeyin. O Bütün Günahları Bağışlar… َ ‫ﻋﺒﺎدي اﻟﺬﻳ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ﻔُﺮ‬ ْ َ ‫ﻢ َﻻ ﺗ‬ ُ ْ ‫ﺳَﺮﻓُﻮا ﻋ َﻠ َﻰ أ َﻧ‬ ِ ْ‫ﻪ ﻳ َﻐ‬ ِ ‫ﻘﻨ َﻄ ُﻮا‬ ِ ‫ﻔ‬ ْ ‫ﻦ َر‬ ْ ‫ﻦ أ‬ َ ‫ﻤﺔِ اﻟﻠﻪِ إ ِن اﻟﻠ‬ َ ‫ﺣ‬ ْ ِ‫ﺴﻬ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ِ َ ِ َ ِ ‫ﻞ ﻳ َﺎ‬

53 ‫ﻢ‬ ُ َ‫ﻪ ﻫُﻮَ اﻟ ْﻐ‬ ِ ‫ﻔﻮُر اﻟﺮ‬ ِ ‫ﺟ‬ َ ‫ب‬ َ ‫اﻟﺬﻧ ُﻮ‬ ُ ‫ﺣﻴ‬ ُ ‫ﻤﻴﻌًﺎ إ ِﻧ‬ De ki: Ey kendi nefisleri aleyhine Haddi aşan kullarım! Allah’ın rahmetinden ümit kesmeyin! Allah bütün günahları bağışlar. Şüphesiz O, çok bağışlayan, çok esirgeyendir.(059 Zümer,039/53) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah’tan Başka İlah ‫ﻞ‬ Yoktur. ْ َ َ َ ْ ُ‫ﻗ‬ َ ْ ‫ﻲ إ ِﻟ َﻴ‬ ‫ﻦ‬ َ َ ‫ وَﻟ‬64 ‫ن‬ ِ ‫ﻘﺪ ْ أ ُو‬ ِ ‫ﻦ‬ َ ‫ﺠﺎﻫ ِﻠ ُﻮ‬ َ ْ ‫ﻣُﺮوﻧﻲ أﻋ ْﺒ ُﺪ ُ أﻳﻬَﺎ اﻟ‬ ُ ‫ﻞ أﻓَﻐَﻴ َْﺮ اﻟﻠﻪِ ﺗ َﺄ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻚ وَإ ِﻟ َﻰ اﻟﺬ ِﻳ‬ َ ‫ﺣ‬ َ ُ ‫ﻤﻠ‬ َ ِ ‫ﻗَﺒ ْﻠ‬ ْ َ ‫ﻦ أ‬ ‫ﻦ‬ َ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ ِ ‫ﺨﺎ‬ ِ ‫ﻚ وَﻟ َﺘ َﻜ ُﻮﻧ َﻦ‬ ْ َ ‫ﺖ ﻟ َﻴ‬ َ ‫ﻞ اﻟﻠ‬ َ َ ‫ﺤﺒ َﻄ َﻦ ﻋ‬ َ ْ ‫ﺷَﺮﻛ‬ ِ َ ‫ ﺑ‬65 ‫ﻦ‬ ْ ُ ‫ﻪ ﻓَﺎﻋ ْﺒ ُﺪ ْ وَﻛ‬ َ ‫ﺳﺮِﻳ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ ِ ‫ﻚ ﻟ َﺌ‬ 66 ‫ﻦ‬ ِ َ ‫ﻦ اﻟﺸﺎﻛ ِﺮِﻳ‬ َ ‫ﻣ‬ De ki: Ey cahiller! Bana, Allah’tan başkasına kulluk etmemi mi emrediyorsunuz? Resûlüm! Sana da senden öncekilere de şöyle vahyolunmuştur: Andolsun/ bilfarz Allah’a şirk koşarsan, İşlerin mutlaka boşa gider ve hüsranda kalanlardan olursun! Hayır! Yalnız Allah’a kulluk et ve

Şükredenlerden ol.(059 Zümer,039/64, 65, 66) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Ben Yalnızca Bir ‫ﻞ‬ Olan Allah’a Kulluk Ederim… ُ َ َ ‫ﻞ إﻧﻲ ﻧﻬﻴﺖ أ‬ ‫ت‬ ِ ‫ﻦ َرﺑﻲ وَأ‬ ِ ‫ت‬ ِ ‫ن‬ َ ‫ن اﻟﻠﻪِ ﻟ َﻤﺎ‬ َ ‫ﻦ ﺗ َﺪ ْﻋ ُﻮ‬ ْ ُ ُِ ُ ‫ﻣْﺮ‬ ُ ‫ﻲ اﻟ ْﺒ َﻴﻨ َﺎ‬ ِ ‫ﻦ د ُو‬ ْ ‫ﻣ‬ َُ ِ ‫ﺟﺎ ََءﻧ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ن أﻋ ْﺒ ُﺪ َ اﻟﺬ ِﻳ‬ ِ ْ ُ‫ﻗ‬ َ ْ 66 ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻢ ﻟ َِﺮب اﻟﻌَﺎﻟ‬ ْ ‫أ‬ ْ ‫ن أ‬ َ ِ ‫ﺳﻠ‬ َ ‫ﻤﻴ‬ De ki: Bana Rabbimden apaçık deliller gelince, sizin Allah’ı bırakıp o taptıklarınıza kulluk etmek, Bana yasaklandı ve Bana âlemlerin Rabbine teslim olmam emredildi.(060 Mü’min,040/066) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Ben de Sizin gibi Bir Beşerim, Ancak Ben Peygamberim… Şirke Düşenlerin Vay Haline… َ ْ ُ‫ﻗ‬ َ َ ‫ﻤﺎ أ َﻧ َﺎ ﺑ‬ ِ ‫ﻪ وَا‬ ِ ْ‫ﺳﺘ َﻐ‬ ِ َ ‫ﺳﺘ‬ ِ ‫ﺸٌﺮ‬ َ ‫ﻢ ﻳ ُﻮ‬ ْ ‫ﻤﻮا إ ِﻟ َﻴ ْﻪِ وَا‬ ْ ‫ﺣﺪ ٌ ﻓَﺎ‬ ُ ‫ﻔُﺮوه‬ ُ ‫ﻘﻴ‬ ٌ َ ‫ﻢ إ ِﻟ‬ ْ ُ ‫ﻤﺎ إ ِﻟ َﻬُﻜ‬ َ ‫ﺣﻰ إ ِﻟ َﻲ أﻧ‬ ْ ُ ‫ﻣﺜ ْﻠ ُﻜ‬ َ ‫ﻞ إ ِﻧ‬ ٌ ْ ‫وَوَﻳ‬ ْ ‫ﻤ‬ 6 ‫ﻦ‬ ُ ْ ‫ﻞ ﻟ ِﻠ‬ َ ‫ﺸﺮِﻛ ِﻴ‬ De ki: Ben de ancak sizin gibi bir insanım. Bana ilâhınızın bir tek İlâh olduğu vahy olunuyor. Artık O’na yönelin, O’ndan mağfiret dileyin. Ortak koşanların vay haline!(061 Fussilet,041/06)

*** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Her Şeyin ‫ﻞ‬ Sahibi Olan Allah’a Sakın Şirk Koşmayın… َ ْ ُ‫ﻗ‬ َ َ ِ ‫ﻪ أ َﻧ ْﺪ َاد ًا ذ َﻟ‬ ‫ﻚ َرب‬ ُ ْ ‫ﻢ ﻟ َﺘ َﻜ‬ َ ‫ن ﺑ ِﺎﻟﺬ ِي‬ َ ‫ﺠﻌَﻠ ُﻮ‬ ْ َ ‫ﻦ وَﺗ‬ َ ‫ﻔُﺮو‬ ُ َ ‫ن ﻟ‬ َ ْ‫ض ﻓِﻲ ﻳ َﻮ‬ ْ ُ ‫ﻞ أﺋ ِﻨﻜ‬ َ ‫ﺧﻠ َﻖَ اْﻷْر‬ ِ ْ ‫ﻣﻴ‬ 9 ‫ﻦ‬ ِ َ ‫اﻟ ْﻌَﺎﻟ‬ َ ‫ﻤﻴ‬ De ki: Gerçekten siz, yeri iki günde yaratanı inkâr edip, O’na ortaklar mı koşuyorsunuz? O, âlemlerin Rabbidir.(061 Fussilet,041/09) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Âd Ve Semûd’un ‫ﻞ‬ Başına Gelenleri Unutmayın… َ ْ ‫ﻘ‬ َ ‫ﻓَﺈ‬ َ ْ ‫ﻣﺜ‬ 13 َ ‫ﻤﻮد‬ َ ‫ﻋ‬ َ ‫ﻋ‬ ُ َ‫ﺿﻮا ﻓ‬ ِ ‫ﺻﺎ‬ ِ ‫ﺻﺎ‬ ً ‫ﻘ‬ ِ ‫ﺔ‬ ُ ‫ن أﻋ َْﺮ‬ ْ ِ ُ َ ‫ﻘﺔِ ﻋ َﺎد ٍ وَﺛ‬ ْ ُ ‫ﻞ أﻧ ْﺬ َْرﺗ ُﻜ‬ َ ‫ﻞ‬ َ ‫ﻢ‬ Tebliğinden yüz çevirenlere De ki: Sizi Âd ve Semûd’un başına gelen kasırgaya benzer Bir kasırgaya karşı uyarıyorum!(061 Fussilet,041/13) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Kur’an Doğru ‫ﻞ‬ Yola İleten Bir Kılavuz ve Şifadır… َ َ ْ ُ‫ﻤﻲ وَﻋ ََﺮﺑ ِﻲ ﻗ‬ ‫ﻦ‬ َ َ ‫ﻤﻴﺎ ﻟ‬ ِ ‫ﺠ‬ ِ ‫ﺠ‬ َ ْ ‫ﻪ َءأﻋ‬ َ ْ ‫ﺟﻌَﻠ ْﻨ َﺎه ُ ﻗُْﺮَءاﻧ ًﺎ أﻋ‬ َ ْ‫وَﻟ َﻮ‬ ُ ُ ‫ﺖ َءاﻳ َﺎﺗ‬ ْ َ ‫ﻘﺎﻟ ُﻮا ﻟ َﻮَْﻻ ﻓُﺼﻠ‬ َ ‫ﻞ ﻫُﻮَ ﻟ ِﻠﺬ ِﻳ‬ َ ِ ‫ﻤﻰ أ ُوﻟ َﺌ‬ ‫ن‬ َ ‫ﺷ‬ ِ ْ ‫ﻦ َﻻ ﻳ ُﺆ‬ ِ َ‫ﻣﻨ ُﻮا ﻫُﺪ ًى و‬ َ ْ‫ﻚ ﻳ ُﻨ َﺎد َو‬ َ ‫ﻣﻨ ُﻮ‬ ً َ ‫ﻢ ﻋ‬ ْ ِ‫ﻢ وَﻗٌْﺮ وَﻫُﻮَ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬ‬ ْ ِ‫ن ﻓِﻲ َءاذ َاﻧ ِﻬ‬ َ ‫َءا‬ َ ‫ﻔﺎٌء وَاﻟﺬ ِﻳ‬ 44 ٍ ‫ن ﺑ َﻌِﻴﺪ‬ ِ َ ‫ﻦ‬ ٍ ‫ﻣﻜ َﺎ‬ ْ ‫ﻣ‬

Eğer biz onu, yabancı dilden bir Kur’an kılsaydık Diyeceklerdi ki; “Âyetleri tafsilatlı şekilde açıklanmalı değil miydi? Arab’a yabancı dilde kitap mı gelir?” De ki: O, inananlar için doğru yolu gösteren Bir kılavuzdur ve şifadır. İnanmayanlara gelince, Onların kulaklarında bir ağırlık vardır ve Kur’an onlara kapalıdır. Sanki onlara uzak bir yerden bağırılıyor da Kur’an’da ne söylendiğini anlamıyorlar.(061 Fussilet,041/44) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Kur’an’ı ‫ﻞ‬ İnkar Eden Haktan Ayrı Düşen Bir Sapkındır… َ ‫ﻔﺮﺗﻢ ﺑﻪ ﻣ‬ َ َ ْ ُ‫ﻗ‬ 52 ٍ ‫ق ﺑ َﻌِﻴﺪ‬ َ ‫ﺷ‬ ِ ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻦ ﻫُﻮَ ﻓِﻲ‬ ِ ‫ﺿﻞ‬ ِ ‫ن‬ َ ‫ﻦ أ‬ َ ‫ن ﻛ َﺎ‬ ْ ِ ‫ﻢ إ‬ ْ ُ ‫ﻞ أَرأﻳ ْﺘ‬ ْ ‫ﻣﻤ‬ ْ َ ِ ِ ْ ُ ْ َ َ ‫ﻋﻨ ْﺪ ِ اﻟﻠﻪِ ﺛ ُﻢ ﻛ‬ ْ ‫ﻣ‬ ٍ ‫ﻘﺎ‬ De ki: Ne dersiniz? Eğer Kur’an, Allah tarafından ise, Siz de onu inkâr etmişseniz, O zaman haktan uzak bir ayrılığa düşenden daha sapık kim vardır?(061

Fussilet,041/52) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ‫ﻞ‬ ki: Ben Kur’an’a İnandım ve Adaleti Gerçekleştirmekle Emrolundum… َ ُ َ ‫ﻚ ﻓَﺎدع ُ واﺳﺘﻘﻢ ﻛ‬ َ ِ ‫ﻓَﻠ ِﺬ َﻟ‬ َ ‫ﻤﺎ أ َﻧ َْﺰ‬ ْ ُ‫ﻢ وَﻗ‬ ‫ب‬ ِ ‫ﻪ‬ ِ ‫ﻤﺎ أ‬ ُ ‫ل اﻟﻠ‬ َ ِ ‫ﺖ ﺑ‬ ُ ْ ‫ﻣﻨ‬ َ ‫ﻞ َءا‬ ْ ُ‫ت وََﻻ ﺗ َﺘﺒ ِﻊْ أﻫْﻮَاَءﻫ‬ َ ‫ﻣْﺮ‬ َ ْ َِ ْ َ ْ ٍ ‫ﻦ ﻛ ِﺘ َﺎ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ َ ُ َ َ ِ ‫ت ِﻷﻋ ْﺪ‬ ‫ﻢ‬ َ ‫ﺣﺠ‬ ِ ‫وَأ‬ ُ ‫ﻢ َﻻ‬ ُ ُ ‫ﺔ ﺑ َﻴ ْﻨ َﻨ َﺎ وَﺑ َﻴ ْﻨ َﻜ‬ ْ ُ ‫ﻤﺎﻟ ُﻜ‬ َ ْ ‫ﻢ أﻋ‬ ْ ُ ‫ﻤﺎﻟ ُﻨ َﺎ وَﻟ َﻜ‬ َ ْ ‫ﻢ ﻟ َﻨ َﺎ أﻋ‬ ْ ُ ‫ﻪ َرﺑﻨ َﺎ وََرﺑﻜ‬ ُ ‫ﻢ اﻟﻠ‬ ُ ُ ‫ل ﺑ َﻴ ْﻨ َﻜ‬ ُ ‫ﻣْﺮ‬ 15 ‫ﺼﻴُﺮ‬ ِ ‫ﻤ‬ ْ َ ‫ﻪ ﻳ‬ َ ْ ‫ﻤﻊُ ﺑ َﻴ ْﻨ َﻨ َﺎ وَإ ِﻟ َﻴ ْﻪِ اﻟ‬ َ ‫ﺠ‬ ُ ‫اﻟﻠ‬ Sen tevhide davet et(!) ve Emrolunduğun gibi dosdoğru ol! Onların heveslerine uyma(!) ve De ki: “Ben Allah’ın indirdiği Kitab’a inandım ve Aranızda adaleti gerçekleştirmekle emrolundum. Allah bizim de Rabbimiz, Sizin de Rabbinizdir. Bizim işlediklerimiz bize, Sizin işledikleriniz de sizedir. Aramızda tartışılabilecek bir konu yoktur. Allah hepimizi biraraya toplar, Dönüş de O’nadır.”(062 Şurâ,042/15) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah, ‫ﻞ‬

Kur’an ile Batılı Yok Eder, Hakkı Ortaya Koyar… ْ ‫ﻣ‬ ‫ت‬ ِ ‫ﺤﺎ‬ ِ َ ‫ﻣﻨ ُﻮا وَﻋ‬ ِ ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻔ‬ ِ ‫ﺸ‬ ِ ِ ‫ﺗ ََﺮى اﻟﻈﺎﻟ‬ َ ِ ‫ﻤﻠ ُﻮا اﻟﺼﺎﻟ‬ َ َ ‫ﻣﻤﺎ ﻛ‬ َ ‫ﻦ َءا‬ ْ ِ‫ﺴﺒ ُﻮا وَﻫُﻮَ وَاﻗِﻊٌ ﺑ ِﻬ‬ ُ ‫ﻦ‬ َ ‫ﻢ وَاﻟﺬ ِﻳ‬ َ ‫ﻘﻴ‬ َ ‫ﻤﻴ‬ ْ َ ْ َ‫ ذ َﻟ ِﻚ‬22 ‫ﻞ اﻟ ْﻜ َﺒ ِﻴُﺮ‬ َ ُ ‫ﻀ‬ َ َ ‫ﻣﺎ ﻳ‬ َ ‫ﻢ ذ َﻟ ِﻚ ﻫُﻮَ اﻟ‬ ِ ‫ن‬ ِ ‫ﺠﻨﺎ‬ ِ ‫ﺿﺎ‬ ْ ‫ﻔ‬ َ ‫ﺸﺎُءو‬ َ ‫ت اﻟ‬ َ ْ‫ﻓِﻲ َرو‬ ْ ِ‫ﻋﻨ ْﺪ َ َرﺑﻬ‬ َ ‫ﻢ‬ ْ ُ‫ت ﻟﻬ‬ َ َ َ َ ُ َ ُ ُ ْ ُ‫ت ﻗ‬ ‫ﺟًﺮا إ ِﻻ‬ ِ ‫ﻪ‬ ِ ‫ﺤﺎ‬ ِ َ ‫ﻣﻨ ُﻮا وَﻋ‬ ْ ‫ﻢ ﻋ َﻠﻴ ْﻪِ أ‬ َ ِ ‫ﻤﻠﻮا اﻟﺼﺎﻟ‬ ْ ‫ﻞ ﻻ أ‬ ْ ‫ﺳﺄﻟﻜ‬ َ ‫ﻦ َءا‬ ُ ‫اﻟﺬ ِي ﻳ ُﺒ َﺸُﺮ اﻟﻠ‬ َ ‫ﻋﺒ َﺎد َه ُ اﻟﺬ ِﻳ‬ َ ُ َ ‫ﻔﻮٌر‬ 23 ‫ﺷﻜﻮٌر‬ ُ َ ‫ﻪ ﻏ‬ ْ َ ‫ﻦ ﻳ‬ ُ ْ ‫ﻤﻮَدة َ ﻓِﻲ اﻟ‬ ً َ ‫ﺴﻨ‬ ْ ِ‫ﻘﺘ َﺮ‬ ُ ‫ﻪ ﻓِﻴﻬَﺎ‬ َ ‫ف‬ ْ ‫ﺣ‬ َ ‫ﺣ‬ َ ‫ﺴﻨ ًﺎ إ ِن اﻟﻠ‬ ُ ‫ﺔ ﻧ َﺰِد ْ ﻟ‬ َ َ‫ﻘْﺮﺑ َﻰ و‬ َ ْ ‫اﻟ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ َ ِ ‫ﻢ ﻋ َﻠ َﻰ ﻗَﻠ ْﺒ‬ َ ِ ‫ﻪ اﻟ ْﺒ َﺎﻃ‬ َ َ ‫ن ﻳ‬ ‫ﻞ‬ ُ َ ‫م ﻳ‬ ْ َ ‫ﻪ ﻳ‬ ُ ‫ﻤ‬ ْ ِ ‫ن اﻓْﺘ ََﺮى ﻋ َﻠ َﻰ اﻟﻠﻪِ ﻛ َﺬ ِﺑ ًﺎ ﻓَﺈ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ ْ ‫أ‬ ُ ‫ﺢ اﻟﻠ‬ ْ َ ‫ﻚ وَﻳ‬ ْ ِ ‫ﺨﺘ‬ ُ ‫ﺸﺄ ِ اﻟﻠ‬ 24 ِ‫ت اﻟﺼﺪ ُور‬ ِ ُ ‫وَﻳ‬ ِ ‫ﻢ ﺑ ِﺬ َا‬ َ ْ ‫ﺤﻖ اﻟ‬ ٌ ‫ﻪ ﻋ َﻠ ِﻴ‬ ُ ‫ﻤﺎﺗ ِﻪِ إ ِﻧ‬ َ ِ ‫ﺤﻖ ﺑ ِﻜ َﻠ‬ Yaptıkları şeyler başlarına gelirken, Zalimlerin korkudan titrediklerini göreceksin. İman edip iyi işler yapanlar da Cennet bahçelerindedirler. Rablerinin yanında diledikleri her şey vardır. İşte büyük lütuf budur. İşte Allah’ın, iman eden ve İyi işler yapan kullarına müjdelediği nimet budur. De ki: Ben, buna karşılık sizden, Akrabalık sevgisinden başka bir ücret istemiyorum. Kim bir iyilik işlerse onun sevabını fazlasıyla veririz. Şüphesiz Allah bağışlayan, şükrün karşılığını verendir. Yoksa onlar, senin için: “Allah’a karşı yalan uydurdu” mu derler? Allah dilerse senin kalbini de mühürler.

Allah bâtılı yok eder, Sözleriyle hakkı ortaya koyar. Şüphesiz O, kalplerde olanları bilendir.(062 Şûrâ,042/22, 23, 24) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Allah Çoluk-Çocuk Sahibi Olmaktan Münezzehtir. O Yerlerin ve Göklerin Sahibidir… َْ ُ ‫ﻦ وَﻟ َﺪ ٌ ﻓَﺄ َﻧ َﺎ أ َو‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ض‬ ِ ‫ﻤﻮَا‬ َ ‫ﺤﺎ‬ َ ْ ‫ﺳﺒ‬ ْ ‫ن ﻟ ِﻠﺮ‬ َ ‫ن ﻛ َﺎ‬ ْ ِ ‫ﻞ إ‬ ُ 81 ‫ﻦ‬ َ ‫ن َرب اﻟﺴ‬ َ ‫ﺣ‬ َ ‫ل اﻟ ْﻌَﺎﺑ ِﺪ ِﻳ‬ ِ ‫ﻤ‬ ِ ‫ت وَاﻷْر‬ ْ 82 ‫ن‬ ُ ‫ﺼ‬ ِ َ ‫ش ﻋ َﻤﺎ ﻳ‬ َ ‫ﻔﻮ‬ ِ ‫َرب اﻟﻌَْﺮ‬

De ki: Eğer Rahman’ın bir çocuğu olsaydı, Elbette ben, ona kulluk edenlerin ilki olurdum! Göklerin ve yerin Rabbi, Arş’ın da Rabbi olan Allah, Onların vasıflandırmalarından yücedir, münezzehtir.(063Zuhruf,043/81, 82) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Mü’minler Bağışlayıcı Olsunlar. Kim İyilik Yaparsa Kendine, Kim Kötülük Yaparsa Yine Kendinedir… َ ‫ﻞ ﻟ ِﻠﺬﻳﻦ َءاﻣﻨﻮا ﻳﻐْﻔﺮوا ﻟ ِﻠﺬﻳﻦ َﻻ ﻳﺮﺟﻮ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ن‬ ِ ْ ‫ﻤﺎ ﻛ َﺎﻧ ُﻮا ﻳ َﻜ‬ َ ‫ﺴﺒ ُﻮ‬ ْ َ ‫م اﻟﻠﻪِ ﻟ ِﻴ‬ َ ُ َْ َ ‫ن أﻳﺎ‬ َ ِ ‫ﻣﺎ ﺑ‬ ً ْ‫ﺠﺰِيَ ﻗَﻮ‬ َ ِ ُ ِ َ ُ َ َ ِ َ َ ‫ﻤ‬ 15 ‫ن‬ ْ َ ‫ﺤﺎ ﻓَﻠ ِﻨ‬ ِ ‫ﻔ‬ ِ َ ‫ﻦ ﻋ‬ َ ‫ﺟﻌُﻮ‬ َ ‫ﻢ ﺗ ُْﺮ‬ ً ِ ‫ﺻﺎﻟ‬ َ ‫ﻦ أ‬ ْ ُ ‫ﺳﺎَء ﻓَﻌَﻠ َﻴ ْﻬَﺎ ﺛ ُﻢ إ ِﻟ َﻰ َرﺑﻜ‬ َ َ‫ﺴﻪِ و‬ َ 14 َ ‫ﻞ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ İman edenlere De ki: Allah’ın ceza günlerinin geleceğini ummayanları bağışlasınlar. Çünkü Allah, Her toplumu yaptığına göre cezalandıracaktır. Kim iyi iş yaparsa faydası kendinedir, Kim de kötülük yaparsa zararı yine kendinedir. Sonra Rabbinize döndürüleceksiniz.(065 Câsiye,045/14, 15) ***

ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah ‫ﻞ‬ Sizi Kıyamet Günü Diriltip Biraraya Toplayacaktır… ْ ِ ‫ﻦ‬ َ ِ ‫ﻢ ﺑ ِﺬ َﻟ‬ ِ ‫ﻚ‬ ْ َ ‫ت وَﻧ‬ َ ‫ﻲ إ ِﻻ‬ ْ ُ‫ﻣﺎ ﻟ َﻬ‬ َ َ‫ﻣﺎ ﻳ ُﻬْﻠ ِﻜ ُﻨ َﺎ إ ِﻻ اﻟﺪﻫُْﺮ و‬ َ َ‫ﺤﻴ َﺎ و‬ ُ ‫ﻤﻮ‬ ُ َ ‫ﺣﻴ َﺎﺗ ُﻨ َﺎ اﻟﺪﻧ ْﻴ َﺎ ﻧ‬ َ ‫وَﻗَﺎﻟ ُﻮا‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ِ ‫ﻣﺎ ﻫ‬ ٍ ‫ﻋﻠﻢ‬ َ ‫ن ﻗَﺎﻟ ُﻮا‬ ٍ ‫ﻢ َءاﻳ َﺎﺗ ُﻨ َﺎ ﺑ َﻴﻨ َﺎ‬ ْ ‫ﻢ إ ِﻻ أ‬ ُ ‫ن‬ َ ‫ﻣﺎ ﻛ َﺎ‬ َ ‫ﻢ إ ِﻻ ﻳ َﻈ ُﻨﻮ‬ ْ ِ‫إ‬ ْ ُ‫ﺣﺠﺘ َﻬ‬ َ ‫ت‬ ْ ِ‫ وَإ ِذ َا ﺗ ُﺘ ْﻠ َﻰ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬ‬24 ‫ن‬ ْ ُ ‫ن ﻫ‬ َ ُ ُ ُ ُ ِ ُ ‫ﻢ ﺛ ُﻢ ﻳ‬ ْ َ ‫ﻢ ﺛ ُﻢ ﻳ‬ ْ ُ ‫ﻪ ﻳ‬ ْ ِ ‫اﺋ ْﺘ ُﻮا ﺑ ِﺂﺑ َﺎﺋ ِﻨ َﺎ إ‬ ْ ‫ﻤﻌُﻜ‬ َ ‫ﺠ‬ ْ ‫ﻤﻴﺘ ُﻜ‬ ْ ‫ﺤﻴ ِﻴﻜ‬ ُ ‫ﻞ اﻟﻠ‬ ْ ُ ‫ن ﻛﻨ ْﺘ‬ َ ‫ﻢ‬ ِ ُ‫ ﻗ‬25 ‫ﻦ‬ َ ‫ﺻﺎد ِﻗِﻴ‬ ِ ‫ﻢ إ ِﻟﻰ ﻳ َﻮْم‬ َ َ َ َ َ ْ 26 ‫ن‬ ِ ‫اﻟ‬ َ ‫ﻤﻮ‬ َ ْ ‫ﻣﺔِ ﻻ َرﻳ‬ ُ ‫س ﻻ ﻳ َﻌْﻠ‬ َ ‫ﻘﻴ َﺎ‬ ِ ‫ﺐ ﻓِﻴﻪِ وَﻟﻜ ِﻦ أﻛ ْﺜ ََﺮ اﻟﻨﺎ‬ Dirilmeye inanmayıp bilgisizce “Hayat ancak bu dünyada yaşadığımızdır. Ölürüz ve yaşarız. Bizi ancak zaman helâk eder.”diyenlere ve Onlara âyetlerimiz açık açık okunduğu zaman da, “Doğru sözlü iseniz atalarımızı geri getirin”, ifadesinden başka delili ve söyleyecek sözü olmayanlara; De ki: Allah sizi diriltir, sonra öldürür. Sonra sizi şüphe götürmeyen kıyamet gününde Biraraya toplar. Fakat insanların çoğu bilmezler.(065 Câsiye,045/24, 25, 26) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Putlarınız, Ne Yaratmışlar? ‫ﻞ‬ Gösterin!.. َ َ َ َ ْ ُ‫ﻗ‬ َْ ٌ ‫ﺷْﺮ‬ ‫ك ﻓِﻲ‬ ُ َ ‫ﺧﻠ‬ ‫ﻦ د ُو‬ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻣﺎذ َا‬ ِ ‫ﻢ‬ ِ ‫ﻘﻮا‬ ِ ‫ن‬ َ ‫ﻣﺎ ﺗ َﺪ ْﻋ ُﻮ‬ ْ ‫ض أ‬ ْ ُ‫م ﻟ َﻬ‬ َ ‫ن اﻟﻠﻪِ أُروﻧ ِﻲ‬ َ ‫ﻢ‬ ْ ُ ‫ﻞ أَرأﻳ ْﺘ‬ ِ َ ‫ﻣ‬ ْ ِ ‫ﻦ اﻷْر‬ َ َ 4 ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻦ‬ ِ ٍ‫ﻞ ﻫَﺬ َا أوْ أﺛ َﺎَرة‬ ِ ‫ب‬ ِ ‫ﻤﻮَا‬ ْ ِ ‫ﻋﻠ ْﻢ ٍ إ‬ ْ ُ ‫ن ﻛ ُﻨ ْﺘ‬ َ ‫اﻟﺴ‬ َ ‫ﻢ‬ ٍ ‫ت ا ِﺋﺘ ُﻮﻧ ِﻲ ﺑ ِﻜ ِﺘ َﺎ‬ ِ ْ ‫ﻦ ﻗَﺒ‬ َ ‫ﺻﺎد ِﻗِﻴ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ De ki:

Söylesenize! Allah’ı bırakıp taptığınız şeyler, Yeryüzünde ne yaratmışlar? Göstersenize bana! Yoksa onların göklere ortaklıkları mı vardır? Eğer doğru söylüyorsanız, Bundan evvel size indirilmiş bir kitap yahut bir bilgi kalıntısı varsa Onu bana getirin!(066 Ahkâf,046/04) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Kur’an’ı Allah ‫ﻞ‬ Gönderdi. Kimse Uydurmadı… َ ‫ت ﻗَﺎ‬ ‫ﻦ‬ َ َ ‫ﻦ ﻛ‬ ‫ل اﻟﺬ ِﻳ‬ ِ ‫ﻢ ﻫَﺬ َا‬ ٍ ‫ﻢ َءاﻳ َﺎﺗ ُﻨ َﺎ ﺑ َﻴﻨ َﺎ‬ ْ ‫ﺳ‬ َ ‫ﺤﻖ ﻟ َﻤﺎ‬ َ ْ ‫ﻔُﺮوا ﻟ ِﻠ‬ ُ ‫ﺤٌﺮ‬ ْ ُ‫ﺟﺎَءﻫ‬ ْ ِ‫وَإ ِذ َا ﺗ ُﺘ ْﻠ َﻰ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬ‬ ٌ ‫ﻣﺒ ِﻴ‬ َ َ َ ْ ُ‫ن اﻓْﺘ ََﺮاه ُ ﻗ‬ َ ِ‫ﻦ اﻟﻠﻪ‬ ‫ﻤﺎ‬ ُ َ ‫م ﻳ‬ ِ ‫ن ﻟ ِﻲ‬ َ ‫ﻤﻠ ِﻜ ُﻮ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ ْ ‫ أ‬7 َ ِ ‫ﻢ ﺑ‬ ُ َ ‫ﺷﻴ ْﺌ ًﺎ ﻫُﻮَ أﻋ ْﻠ‬ ْ َ ‫ﻪ ﻓََﻼ ﺗ‬ ُ ُ ‫ن اﻓْﺘ ََﺮﻳ ْﺘ‬ ِ ِ ‫ﻞ إ‬ َ ‫ﻣ‬ َ ِ‫ﻔﻰ ﺑ ِﻪ‬ 8 ‫ﻢ‬ ُ َ‫ﻢ وَﻫُﻮَ اﻟ ْﻐ‬ َ َ ‫ن ﻓِﻴﻪِ ﻛ‬ ِ ‫ﻔﻮُر اﻟﺮ‬ ِ ُ‫ﺗ‬ َ ‫ﻀﻮ‬ ُ ‫ﻔﻴ‬ ُ ‫ﺣﻴ‬ ْ ُ ‫ﺷﻬِﻴﺪ ًا ﺑ َﻴ ْﻨ ِﻲ وَﺑ َﻴ ْﻨ َﻜ‬ Âyetlerimiz geldiğinde onu inkâr edenlere, “Bu, apaçık bir büyüdür” ya da “Yoksa Onu kendisi mi uydurdu” diyenlere De ki: Eğer onu ben uydurmuşsam, Allah tarafından bana gelecek şeyi savmaya, Gücünüz yetmez. O, sizin Kur’an hakkında yaptığınız taşkınlıkları çok daha iyi bilir.

Benimle sizin aranızda şahit olarak O yeter. O, bağışlayan, esirgeyendir.(066 Ahkâf,046/07, 08) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Benden Önce de ‫ﻞ‬ Peygamberler Geldi… َ ‫ﻞ ﺑﻲ وَﻻ ﺑﻜ ُﻢ إ‬ َ ‫ﻞ ﻣﺎ ﻛ ُﻨﺖ ﺑﺪﻋ ًﺎ ﻣﻦ اﻟﺮﺳﻞ و‬ ‫ﺣﻰ إ ِﻟ َﻲ‬ ْ ُ ‫ﻣﺎ ﻳ‬ َ ‫ﻣﺎ ﻳ ُﻮ‬ ْ ِ ْ ِ َ ِ ُ َ ‫ﻔﻌ‬ ْ ِ ُ ْ َ ْ ُ‫ﻗ‬ َ ‫ن أﺗﺒ ِﻊُ إ ِﻻ‬ َ ‫ﻣﺎ أد ْرِي‬ َ َ ِ ُ َ ِ َ 9 ‫ﻦ‬ ُ ‫ﻣﺎ أﻧ َﺎ إ ِﻻ ﻧ َﺬ ِﻳٌﺮ‬ َ َ‫و‬ ٌ ‫ﻣﺒ ِﻴ‬ De ki: Ben peygamberlerin ilki değilim; Bana ve size ne yapılacağını da bilmem. Ben sadece bana vahyedilene uyarım; Ben sadece apaçık bir uyarıcıyım.(066 Ahkâf,046/09) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Kur’an’ı İnkar ‫ﻞ‬ Etmek Haksızlıktır, Zulümdür… َ َ ْ ُ‫ﻗ‬ َ ‫ﺳَﺮاﺋ ِﻴ‬ َ َ ‫ﺷﻬِﺪ‬ َ َ‫ﻢ ﺑ ِﻪِ و‬ َ َ ‫ﻋﻨ ْﺪ ِ اﻟﻠﻪِ وَﻛ‬ ِ ‫ﻦ‬ ِ‫ﻣﺜ ْﻠ ِﻪ‬ ِ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻰ‬ ِ ٌ ‫ﺷﺎﻫ ِﺪ‬ ِ ‫ن‬ َ ‫ن ﻛ َﺎ‬ ْ ِ ‫ﻢ إ‬ ْ ِ ‫ﻦ ﺑ َﻨ ِﻲ إ‬ ْ ُ ‫ﻔْﺮﺗ‬ ْ ُ ‫ﻞ أَرأﻳ ْﺘ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ 10 ‫ﻦ‬ َ ْ ‫ﻪ َﻻ ﻳ َﻬْﺪ ِي اﻟ‬ ِ ِ ‫م اﻟﻈﺎﻟ‬ َ ْ‫ﻘﻮ‬ ْ ‫ﻦ وَا‬ َ ‫ﻢ إ ِن اﻟﻠ‬ ْ ُ ‫ﺳﺘ َﻜ ْﺒ َْﺮﺗ‬ َ ‫ﻓَﺂ‬ َ ‫ﻤﻴ‬ َ ‫ﻣ‬ De ki: Hiç düşündünüz mü? Şayet bu Kur’an, Allah katından ise ve siz onu inkâr etmişseniz, İsrailoğullarından bir şahit de bunun benzerini görüp inandığı halde,

Siz yine de büyüklük taslamışsanız Haksızlık etmiş olmaz mısınız? Şüphesiz Allah, Zalimler topluluğunu doğru yola iletmez.(066 Ahkâf,046/10) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: ‫ﻞ‬ Bilgisizce, Delilsiz, Tahminle Konuşanlara Bir Şey Sorma!.. ‫ﺐ‬ ُ َ ‫ﻢ وَﻳ‬ ُ َ ‫ﺳﻴ‬ َ ‫ن‬ ٌ ‫ﺴ‬ ٌ َ ‫ن ﺛ ََﻼﺛ‬ ْ ‫ﻢ َر‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ ُ ِ ‫ﺳﺎد‬ َ ‫ﺔ‬ َ ‫ﻤ‬ َ ً ‫ﺟ‬ ْ ُ‫ﻢ ﻛ َﻠ ْﺒ ُﻬ‬ ْ ُ‫ﺳﻬ‬ ْ ‫ﺧ‬ ْ ُ‫ﻢ ﻛ َﻠ ْﺒ ُﻬ‬ ْ ُ‫ﺔ َراﺑ ِﻌُﻬ‬ ِ ْ ‫ﻤﺎ ﺑ ِﺎﻟ ْﻐَﻴ‬ َ َ َ َ ْ َ َ َ ُ ٌ ْ َ ُ َ ‫وَﻳ‬ ٌ َ‫ﺳﺒ ْﻌ‬ ِ ‫ﺔ وَﺛﺎ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ َ ‫ن‬ َ ُ ‫ﻢ إ ِﻻ ﻗﻠ ِﻴﻞ ﻓﻼ ﺗ‬ ْ ُ‫ﻤﻬ‬ ُ ‫ﻣﺎ ﻳ َﻌْﻠ‬ َ ‫ﻢ‬ ْ ِ‫ﻢ ﺑ ِﻌِﺪﺗ ِﻬ‬ ُ ‫ﻢ ﻗﻞ َرﺑﻲ أﻋ ْﻠ‬ ْ ُ‫ﻢ ﻛﻠﺒ ُﻬ‬ ْ ُ‫ﻣﻨ ُﻬ‬ ِ‫ﻤﺎر‬ َ َ َ 22 ‫ﺣﺪ ًا‬ ْ َ ‫ﺴﺘ‬ ِ ‫ﻢ‬ ِ ‫ﻔ‬ ِ ‫ﻢ إ ِﻻ‬ َ ‫ﻢ أ‬ ْ َ ‫ﻣَﺮاًء ﻇﺎﻫ ًِﺮا وَﻻ ﺗ‬ ْ ُ‫ﻣﻨ ْﻬ‬ ْ ِ‫ﺖ ﻓِﻴﻬ‬ ْ ِ‫ﻓِﻴﻬ‬ İnsanlardan, bilmeden tahmin yürüterek; “Onlar üç kişidir; dördüncüleri de köpekleridir” “Beş kişidir; altıncıları köpekleridir” “Onlar yedi kişidir; sekizincisi köpekleridir” diyenlere De ki: Onların sayılarını Rabbim daha iyi bilir. Onlar hakkında bilgisi olan çok azdır. Öyle ise Ashâb-ı Kehf hakkında, Delillerin açık olması haricinde bir münakaşaya girişme ve Onlar hakkında ileri-geri konuşan kimselerin Hiçbirinden bilgi isteme!(069 Kehf,018/022) ***

‫‪-De ki: Allah Birdir,‬ﻗُ ْ‬ ‫ﻞ‬ ‫‪Şeriki Yoktur. Bütün Gizlilikleri‬‬ ‫…‪Bilir‬‬ ‫ث ﻣﺎﺋ َﺔ ﺳﻨ ِﻴﻦ وازدادوا ﺗ ِﺴﻌﺎ ‪ 25‬ﻗُﻞ اﻟﻠ َ‬ ‫ﻪ‬ ‫وَﻟ َﺒ ِﺜ ُﻮا ﻓِﻲ ﻛ َﻬْ ِ‬ ‫ْ ً‬ ‫ﻢ ﺛ ََﻼ َ ِ ٍ ِ َ َ ْ َ ُ‬ ‫ﻤﺎ ﻟ َﺒ ِﺜ ُﻮا ﻟ َ ُ‬ ‫ﻢ ﺑ ِ َ‬ ‫ﻪ أﻋ ْﻠ َ ُ‬ ‫ُ‬ ‫ﻔﻬِ ْ‬ ‫ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ﺸﺮِ ُ‬ ‫ﻦ وَﻟ ِﻲ وََﻻ ﻳ ُ ْ‬ ‫ك ﻓِﻲ‬ ‫ﻦ د ُوﻧ ِﻪِ ِ‬ ‫ﻢ ِ‬ ‫ﺳ ِ‬ ‫ض أﺑ ْ ِ‬ ‫ﻤﻮَا ِ‬ ‫ﻏ َﻴ ْ ُ‬ ‫ﺼْﺮ ﺑ ِﻪِ وَأ ْ‬ ‫ﻣﺎ ﻟ َﻬُ ْ‬ ‫ﻤﻊْ َ‬ ‫ﺐ اﻟﺴ َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ت وَاﻷْر ِ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ﺣﺪ ًا ‪26‬‬ ‫ﺣﻜ ِ‬ ‫ﻤﻪِ أ َ‬ ‫ُ‬ ‫‪Onlar mağaralarında,‬‬ ‫‪Üç yüzyıl ve buna ilaveten dokuz yıl kalmışlardır.‬‬ ‫‪De ki:‬‬ ‫‪Ne kadar kaldıklarını Allah daha iyi bilir.‬‬ ‫‪Göklerin ve yerin gizli bilgisi‬‬ ‫‪O’na aittir.‬‬ ‫‪O’nun görmesi de, işitmesi de şâyan-ı hayrettir.‬‬ ‫‪Göklerde ve yerde olanların‬‬ ‫‪O’ndan başka bir yöneticisi yoktur.‬‬ ‫)‪O, kendi hükümranlığına kimseyi ortak etmez.(069 Kehf,018/025, 026‬‬ ‫***‬ ‫‪-De ki: Dünya Hayatına‬ﻗُ ْ‬ ‫ﻞ‬ ‫‪Aldanma! Sabırlı Ol!..‬‬ ‫ب َرﺑ َ‬ ‫ﻲ إ ِﻟ َﻴ ْ َ‬ ‫ﻣﺒ َﺪ َ‬ ‫وَاﺗ ْ ُ‬ ‫ﺤﺪ ًا ‪27‬‬ ‫ﻣﺎ أ ُو ِ‬ ‫ﺠﺪ َ ِ‬ ‫ﻚ ِ‬ ‫ﻣﻠ ْﺘ َ َ‬ ‫ﻦ ﺗ َ ِ‬ ‫ﻦ د ُوﻧ ِﻪِ ُ‬ ‫ل ﻟ ِﻜ َﻠ ِ َ‬ ‫ﻚ َﻻ ُ‬ ‫ﻞ َ‬ ‫ﻦ ﻛ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻤﺎﺗ ِﻪِ وَﻟ َ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫ﻪ وََﻻ ﺗ َﻌْﺪ ُ ﻋ َﻴ ْﻨ َﺎكَ‬ ‫َ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ ﻧ َ ْ‬ ‫ﻢ ﺑ ِﺎﻟﻐَﺪ َاةِ وَاﻟﻌَ ِ‬ ‫ن وَ ْ‬ ‫ﺸﻲ ﻳ ُﺮِﻳﺪ ُو َ‬ ‫ﻦ ﻳ َﺪ ْﻋ ُﻮ َ‬ ‫ﻔ َ‬ ‫ﺟﻬَ ُ‬ ‫ن َرﺑﻬُ ْ‬ ‫ﺴﻚ َ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﻣﻊَ اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ﻦ أﻏ ْ َ‬ ‫ﻢ ﺗ ُﺮِﻳﺪ ُ زِﻳﻨ َ َ‬ ‫ﻦ ذ ِﻛﺮِﻧ َﺎ وَاﺗﺒ َﻊَ ﻫَﻮَاه ُ وَﻛﺎ َ‬ ‫ﺔ اﻟ َ‬ ‫ﻣُﺮه ُ‬ ‫ن أ ْ‬ ‫ﻔﻠﻨ َﺎ ﻗَﻠﺒ َ ُ‬ ‫ﺤﻴ َﺎةِ اﻟﺪﻧ ْﻴ َﺎ وَﻻ ﺗ ُﻄ ِﻊْ َ‬ ‫ﻋ َﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ﻪ ﻋ َ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫ً‬ ‫ﻦ َ‬ ‫ﻦ َ‬ ‫ﻔْﺮ إ ِﻧﺎ أﻋ ْﺘ َﺪ ْﻧ َﺎ‬ ‫ﺷﺎَء ﻓَﻠﻴ َﻜ ْ ُ‬ ‫ﺷﺎَء ﻓَﻠﻴ ُﺆ ْ ِ‬ ‫ﺤﻖ ِ‬ ‫ﻞ اﻟ َ‬ ‫ﻦ وَ َ‬ ‫ﻢ ﻓَ َ‬ ‫ﻦ َرﺑﻜ ُ ْ‬ ‫ﻓُُﺮﻃﺎ ‪ َ 28‬وَﻗُ ِ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﺣﺎ َ‬ ‫ﻞ ﻳ َ ْ‬ ‫ﻟ ِﻠﻈﺎﻟ ِ ِ‬ ‫ﺸﻮِي اﻟ ْﻮُ ُ‬ ‫ﺳَﺮاد ِﻗُﻬَﺎ وَإ ِ ْ‬ ‫ﻦ ﻧ َﺎًرا أ َ‬ ‫ن ﻳ َ ْ‬ ‫ﻢ ُ‬ ‫ﺟﻮه َ‬ ‫ﻤﺎٍء ﻛ َﺎﻟ ْ ُ‬ ‫ﺴﺘ َﻐِﻴﺜ ُﻮا ﻳ ُﻐَﺎﺛ ُﻮا ﺑ ِ َ‬ ‫ط ﺑ ِﻬِ ْ‬ ‫ﻤﻬْ ِ‬ ‫ﻤﻴ َ‬ ‫ﻔ ً‬ ‫ﻣْﺮﺗ َ َ‬ ‫ت إ ِﻧﺎ َﻻ ﻧ ُ ِ‬ ‫ﺤﺎ ِ‬ ‫ﻣﻨ ُﻮا وَﻋ َ ِ‬ ‫ﻀﻴﻊُ‬ ‫ﻤﻠ ُﻮا اﻟﺼﺎﻟ ِ َ‬ ‫ﺲ اﻟﺸَﺮا ُ‬ ‫ب وَ َ‬ ‫ﻦ َءا َ‬ ‫ت ُ‬ ‫ﺳﺎَء ْ‬ ‫ﺑ ِﺌ ْ َ‬ ‫ﻘﺎ ‪ 29‬إ ِن اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻤًﻼ ‪30‬‬ ‫ﻦ أ ْ‬ ‫أ ْ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫ﻦ ﻋ َ َ‬ ‫ﺟَﺮ َ‬ ‫ﺴ َ‬ ‫ﻣ ْ‬

Rabbinin Kitab’ından sana vahyedileni oku! Onun kelimelerini değiştirebilecek yoktur. O’ndan başka bir sığınak da bulamazsın. Sabah akşam Rablerine, O’nun rızasını dileyerek dua edenlerle birlikte Candan sebat et! Dünya hayatının süsünü isteyerek Gözlerini onlardan çevirme! Kalbini bizi anmaktan gafil kıldığımız, Kötü arzularına uymuş ve İşi gücü aşırılık olan kimseye Boyun eğme(!) ve De ki: Hak, Rabbinizdendir. Öyle ise dileyen iman etsin, dileyen inkâr etsin. Biz, zalimlere öyle bir cehennem hazırladık ki, Onun duvarları kendilerini çepeçevre kuşatmıştır. Susuzluktan imdat dileyecek olsalar imdatlarına, Erimiş maden gibi yüzleri haşlayan bir su ile cevap verilir. Ne fena bir içecek ve ne kötü bir kalma yeri! İman edip de güzel davranışlarda bulunanlar, Bilmelidirler ki,

‫‪Biz, güzel işler yapanların ecrini zâyi etmeyiz.(069 Kehf,018/027, 028, 029,‬‬ ‫)‪030‬‬ ‫***‬ ‫ﻗُ ْ‬‫ﻞ‬ ‫‪De ki: Size Zülkarneyn’den Bir Hatıra Okuyacağım… Dinleyin İbret ve Örnek‬‬ ‫…‪Alın‬‬ ‫َْ‬ ‫ﺴﺄ َﻟ ُﻮﻧ َ َ‬ ‫ﻦ ﻗُ ْ‬ ‫ض‬ ‫ﺳﺄ َﺗ ْﻠ ُﻮ ‬ ‫ﻦ ذ ِي اﻟ ْ َ‬ ‫ﻚ ﻋ َ‬ ‫ﻢ ِ‬ ‫ﻘْﺮﻧ َﻴ ْ‬ ‫ﻞ َ‬ ‫وَﻳ َ ْ‬ ‫ﻣﻜﻨﺎ ﻟ َ ُ‬ ‫ﻪ ذ ِﻛ ًْﺮا ‪ 83‬إ ِﻧﺎ َ‬ ‫ﻣﻨ ْ ُ‬ ‫ﻋ َﻠ َﻴ ْﻜ ُ ْ‬ ‫ْ‬ ‫ِ‬ ‫ﻪ ﻓِﻲ اﻷْر ِ‬ ‫َ‬ ‫ﻦ ﻛ ُﻞ َ‬ ‫ﺲ‬ ‫وََءاﺗ َﻴ ْﻨ َﺎه ُ ِ‬ ‫ﻣﻐْﺮِ َ‬ ‫ﺳﺒ َﺒ ًﺎ ‪َ 85‬‬ ‫ﺳﺒ َﺒ ًﺎ ‪ 84‬ﻓَﺄﺗ ْﺒ َﻊَ َ‬ ‫ﻲٍء َ‬ ‫ب اﻟﺸ ْ‬ ‫ﺣﺘﻰ إ ِذ َا ﺑ َﻠ َﻎَ َ‬ ‫ﺷ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻤ َ ِ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ن‬ ‫ﻣﺎ ﻗﻠﻨ َﺎ ﻳ َﺎذ َا اﻟ َ‬ ‫ﺟﺪ َ ِ‬ ‫ﺣ ِ‬ ‫ب وَإ ِﻣﺎ أ ْ‬ ‫ن ﺗ ُﻌَﺬ َ‬ ‫ﻦ إ ِﻣﺎ أ ْ‬ ‫ﻤﺌﺔٍ وَوَ َ‬ ‫ﻦ َ‬ ‫ﺟﺪ َﻫَﺎ ﺗ َﻐُْﺮ ُ‬ ‫وَ َ‬ ‫ﻋﻨ ْﺪ َﻫَﺎ ﻗﻮْ ً‬ ‫ﻘْﺮﻧ َﻴ ْ ِ‬ ‫ب ﻓِﻲ ﻋ َﻴ ْ ٍ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﺴﻨ ًﺎ ‪ 86‬ﻗَﺎ َ‬ ‫ﻪ ﻋ َﺬ َاﺑ ًﺎ‬ ‫ﺗ َﺘ ِ‬ ‫ﺴﻮْ َ‬ ‫ﻢ ُ‬ ‫ﻢ ﻓَ َ‬ ‫ﺣ ْ‬ ‫ﻪ ﺛ ُﻢ ﻳ َُﺮد إ ِﻟﻰ َرﺑﻪِ ﻓَﻴ ُﻌَﺬﺑ ُ ُ‬ ‫ف ﻧ ُﻌَﺬﺑ ُ ُ‬ ‫ﻦ ﻇﻠ َ‬ ‫ل أﻣﺎ َ‬ ‫ﺨﺬ َ ﻓِﻴﻬِ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ﻘﻮ ُ‬ ‫ﻤ َ‬ ‫ﻣﺮِﻧ َﺎ‬ ‫ﺳﻨ َ ُ‬ ‫ﻪ ِ‬ ‫ﻦ وَﻋ َ ِ‬ ‫ن اﻟ ُ‬ ‫ﻪ َ‬ ‫ﺻﺎﻟ ِ ً‬ ‫ﺴﻨ َﻰ وَ َ‬ ‫ﺤ ْ‬ ‫ﻦ أ ْ‬ ‫ل ﻟ ُ‬ ‫ﺤﺎ ﻓَﻠ ُ‬ ‫ﻦ َءا َ‬ ‫ﻧ ُﻜًﺮا ‪ 87‬وَأﻣﺎ َ‬ ‫ﻞ َ‬ ‫ﺟَﺰاًء ِ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ﺲ وَ َ‬ ‫ﺳﺒ َﺒ ًﺎ ‪َ 89‬‬ ‫ﺴًﺮا ‪ 88‬ﺛ ُﻢ أﺗ ْﺒ َﻊَ َ‬ ‫ﻳُ ْ‬ ‫ﻣﻄﻠ ِﻊَ اﻟﺸ ْ‬ ‫ﺣﺘﻰ إ ِذ َا ﺑ َﻠﻎَ َ‬ ‫ﺟﺪ َﻫَﺎ ﺗ َﻄﻠﻊُ ﻋ َﻠﻰ ﻗَ َﻮْم ٍ‬ ‫ﻤ ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ﺳﺘ ًْﺮا ‪ 90‬ﻛ َﺬ َﻟ ِ َ‬ ‫ﺠﻌ َ ْ‬ ‫ﻤﺎ ﻟﺪ َﻳ ْﻪِ ُ‬ ‫ﻦ د ُوﻧ ِﻬَﺎ ِ‬ ‫ﻢ ِ‬ ‫ﺧﺒ ًْﺮا ‪ 91‬ﺛ ُﻢ أﺗ ْﺒ َﻊَ‬ ‫ﻚ وَﻗَﺪ ْ أ َ‬ ‫ﻢ ﻧ َ ْ‬ ‫ﺣﻄﻨ َﺎ ﺑ ِ َ‬ ‫ﻞ ﻟﻬُ ْ‬ ‫ﻟَ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ن ﻗَﻮًْﻻ‬ ‫ﻔ َ‬ ‫ن ﻳ َ ْ‬ ‫ﻦ اﻟ‬ ‫ﺟﺪ َ ِ‬ ‫ﻘﻬُﻮ َ‬ ‫ﻣﺎ َﻻ ﻳ َﻜ َﺎد ُو َ‬ ‫ﻦ وَ َ‬ ‫ﺳﺒ َﺒ ًﺎ ‪َ 92‬‬ ‫َ‬ ‫ﻤﺎ ﻗَﻮْ ً‬ ‫ﻦ د ُوﻧ ِﻬِ َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﺣﺘﻰ إ ِذ َا ﺑ َﻠ َﻎَ ﺑ َﻴ ْ َ‬ ‫ﺴﺪﻳ ْ ِ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫ﻞ ﻟ َﻚَ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﺠﻌ َ ُ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫‪ 93‬ﻗﺎﻟﻮا ﻳ َﺎذا اﻟ َ‬ ‫ﻔ ِ‬ ‫ض ﻓﻬَﻞ ﻧ َ ْ‬ ‫ﺴﺪ ُو َ‬ ‫ﺟﻮ َ‬ ‫ﻣﺄ ُ‬ ‫ﺟﻮ َ‬ ‫ﻦ إ ِن ﻳ َﺄ ُ‬ ‫ج ُ‬ ‫ج وَ َ‬ ‫ﻘْﺮﻧ َﻴ ْ ِ‬ ‫ن ﻓِﻲ اﻷْر ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﺠﻌ َ َ‬ ‫ﻋﻴﻨ ُﻮﻧ ِﻲ‬ ‫ﻣﻜﻨﻲ ﻓِﻴﻪِ َرﺑﻲ َ‬ ‫َ‬ ‫ﺧﻴ ٌْﺮ ﻓﺄ ِ‬ ‫ن ﺗ َ ْ‬ ‫ﺟﺎ ﻋ َﻠ َﻰ أ ْ‬ ‫ﺧْﺮ ً‬ ‫ﻢ َ‬ ‫ﻣﺎ َ‬ ‫ﺳﺪا ‪ 94‬ﻗﺎل َ‬ ‫ﻞ ﺑ َﻴ ْﻨ َﻨ َﺎ وَﺑ َﻴ ْﻨ َﻬُ ْ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫ﺟﻌ َ ْ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﺑِ ُ‬ ‫ﺤﺪ ِﻳﺪ ِ َ‬ ‫ﻣﺎ ‪َ 95‬ءاﺗ ُﻮﻧ ِﻲ ُزﺑ ََﺮ اﻟ َ‬ ‫ﻘﻮةٍ أ ْ‬ ‫ﺣﺘﻰ إ ِذ َا َ‬ ‫ﻢ َرد ْ ً‬ ‫ﻢ وَﺑ َﻴ ْﻨ َﻬُ ْ‬ ‫ﻞ ﺑ َﻴ ْﻨ َﻜ ْ‬ ‫ﺳﺎوَى ﺑ َﻴ ْ َ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻪ ﻧ َﺎًرا ﻗَﺎ َ‬ ‫ﻦ ﻗَﺎ َ‬ ‫ﻤﺎ‬ ‫ل اﻧ ْ ُ‬ ‫ﻔ ُ‬ ‫ﺣﺘﻰ إ ِذ َا َ‬ ‫ﺨﻮا َ‬ ‫ل َءاﺗ ُﻮﻧ ِﻲ أﻓْﺮِغ ْ ﻋ َﻠﻴ ْﻪِ ﻗِﻄًﺮا ‪ 96‬ﻓَ َ‬ ‫ﺟﻌَﻠ ُ‬ ‫اﻟﺼﺪ َﻓَﻴ َْ ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ﻘﺒ ًﺎ ‪ 97‬ﻗَﺎ َ‬ ‫ﺟﺎَء‬ ‫ﻪ ﻧ َ ْ‬ ‫ﻤ ٌ‬ ‫ﺔ ِ‬ ‫ﻦ َرﺑﻲ ﻓَﺈ ِذ َا َ‬ ‫ل ﻫَﺬ َا َر ْ‬ ‫ﺳﻄ َﺎﻋ ُﻮا أ ْ‬ ‫ﻣﺎ ا ْ‬ ‫ا ْ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫ﺳﺘ َﻄﺎﻋ ُﻮا ﻟ ُ‬ ‫ن ﻳ َﻈﻬَُﺮوه ُ وَ َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﺣﻘﺎ ‪98‬‬ ‫ن وَﻋ ْﺪ ُ َرﺑﻲ َ‬ ‫ﻪ د َﻛﺎَء وَﻛ َﺎ َ‬ ‫وَﻋ ْﺪ ُ َرﺑﻲ َ‬ ‫ﺟﻌَﻠ ُ‬ ‫‪Sana Zülkarneyn hakkında soru soranlara‬‬ ‫‪De ki:‬‬ ‫‪Size ondan bir hatıra okuyacağım:‬‬ ‫‪Gerçekten biz onu yeryüzünde iktidar ve kudret sahibi kıldık, ona muhtaç olduğu‬‬ ‫‪her şey için bir vasıta ve yol verdik.‬‬ ‫‪O da bir yol tutup gitti.‬‬ ‫‪Nihayet güneşin battığı yere varınca, onu kara bir balçıkta batar buldu. Orada bir‬‬ ‫‪kavme rastladı. Bunun üzerine biz: Ey Zülkarneyn! Onlara ya azap edecek veya‬‬ ‫‪haklarında iyilik etme yolunu seçeceksin, dedik.‬‬ ‫;‪O, şöyle dedi: “Haksızlık edeni cezalandıracağız; sonra o, Rabbine gönderilecek‬‬

sonra Allah da ona korkunç bir azap uygulayacak.” “İman edip de iyi davranan kimseye gelince, onun için de en güzel bir karşılık vardır. Ve buyruğumuzdan, ona kolay olanını söyleyeceğiz.” Sonra yine bir yol tuttu. Nihayet güneşin doğduğu yere ulaşınca, onu öyle bir kavim üzerine doğar buldu ki, onlar için güneşe karşı bir örtü yapmamıştık. İşte böylece onunla ilgili her şeyden haberdardık. Sonra yine bir yol tuttu. Nihayet iki dağ arasına ulaştığında onların önünde, hemen hiçbir sözü anlamayan bir kavim buldu. Dediler ki: Ey Zülkarneyn! Bu memlekette Ye’cûc ve Me’cûc bozgunculuk yapmaktadırlar. Bizimle onlar arasında bir set yapman için sana bir vergi verelim mi? Dedi ki: “Rabbimin beni içinde bulundurduğu nimet ve kudret daha hayırlıdır. Siz bana kuvvetinizle destek olun da, sizinle onlar arasına aşılmaz bir engel yapayım.” “Bana, demir kütleleri getirin.” Nihayet dağın iki yanı arasını aynı seviyeye getirince; vadiyi doldurunca: “Üfleyin, körükleyin!” dedi. Artık onu kor haline sokunca: “Getirin bana, üzerine bir miktar erimiş bakır dökeyim” dedi. Bu sebeple onu ne aşmaya muktedir oldular ne de onu delebildiler. Zülkarneyn: Bu, Rabbimden bir rahmettir. Fakat Rabbimin vaadi gelince, O, bunu yerle bir eder. Rabbimin vaadi haktır, dedi.(069 Kehf,018/083, 084, 085, 086, 087, 088, 089, 090, 091, 092, 093, 094, 095, 096, 097, 098) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Allah’ı İnkar Edip, Peygamberi ve Kur’an’ı Alaya Alanlar Ne Yaparsa Yapsın, Yeri

Cehennemdir… َ ‫ﺧﺴﺮﻳ‬ َ ْ َ‫ﻞ ﻫ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ﻢ‬ َ ْ ‫ﻢ ﻓِﻲ اﻟ‬ َ ‫ﻦ‬ َ ‫ﺿﻞ‬ ْ ُ‫ﺤﻴ َﺎةِ اﻟﺪﻧ ْﻴ َﺎ وَﻫ‬ ْ ُ‫ﺳﻌْﻴ ُﻬ‬ َ ْ ‫ﻦ أﻋ‬ ْ ُ ‫ﻞ ﻧ ُﻨ َﺒﺌ ُﻜ‬ َ ‫ اﻟﺬ ِﻳ‬103ُ ‫ﻤﺎًﻻ‬ َ ِ َ ْ ‫ﻢ ﺑ ِﺎْﻷ‬ َ َ ِ ‫ أوﻟ َﺌ‬104 ‫ﺻﻨ ْﻌًﺎ‬ ‫ﺖ‬ َ ِ ‫ﻢ وَﻟ‬ َ َ ‫ﻦ ﻛ‬ ِ ‫ﻔُﺮوا ﺑ ِﺂﻳ َﺎ‬ ِ ‫ﺤ‬ َ َ‫ﻘﺎﺋ ِﻪِ ﻓ‬ َ ‫ﺴﻨ ُﻮ‬ ْ ُ ‫ﻢ ﻳ‬ َ ‫ﺴﺒ ُﻮ‬ ْ َ‫ﻳ‬ َ ‫ﺤ‬ ْ َ ‫ﺤﺒ ِﻄ‬ ْ ِ‫ت َرﺑﻬ‬ ْ ُ‫ن أﻧﻬ‬ ُ ‫ن‬ َ ‫ﻚ اﻟﺬ ِﻳ‬ َ ْ َ َ ُ َ َ َ ‫ﻔُﺮوا‬ َ ‫ﻤﺎ ﻛ‬ ِ ‫م اﻟ‬ ِ ُ ‫ﻢ ﻓﻼ ﻧ‬ َ ‫ﻢ‬ َ ‫ ذ َﻟ ِﻚ‬105 ‫ﻣﺔِ وَْزﻧ ًﺎ‬ َ ْ‫ﻢ ﻳ َﻮ‬ َ ِ ‫ﻢ ﺑ‬ ُ ‫ﺟﻬَﻨ‬ ْ ُ‫ﺟَﺰاؤ ُﻫ‬ َ ‫ﻘﻴ َﺎ‬ ْ ُ‫ﻢ ﻟﻬ‬ ُ ‫ﻘﻴ‬ ْ ُ‫ﻤﺎﻟﻬ‬ َ ْ ‫أﻋ‬ 106 ‫ﺳﻠ ِﻲ ﻫُُﺰوًا‬ َ ‫وَاﺗ‬ ُ ‫ﺨﺬ ُوا َءاﻳ َﺎﺗ ِﻲ وَُر‬ De ki: Size, yaptıkları işler bakımından, En çok ziyana uğrayanları bildirelim mi? Bunlar; İyi işler yaptıklarını sandıkları halde, Dünya hayatında çabaları boşa giden kimselerdir. Onlar, Rablerinin âyetlerini ve O’na kavuşmayı inkâr eden, Bu yüzden amelleri boşa giden kimselerdir ki, Biz onlar için kıyamet gününde hiçbir ölçü tutmayacağız. İşte, inkâr ettikleri, Ayetlerimi ve Resûllerimi alaya aldıkları için Onların cezası cehennemdir.(069 Kehf,018/103, 104, 105, 106) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Derya-Deniz Mürekkep Olsa, Rabbimin Sözlerini, Bilgisini Yazmakla Bitiremezsiniz…

َ َ ‫ﻞ ﻟ َﻮ ﻛ َﺎن اﻟ ْﺒﺤﺮ ﻣﺪادا ﻟ ِﻜ َﻠ ِﻤﺎت رﺑﻲ ﻟ َﻨﻔﺪ اﻟ ْﺒﺤﺮ ﻗَﺒ‬ ‫ﺟﺌ ْﻨ َﺎ‬ َ ْ ‫ن ﺗ َﻨ‬ ْ ‫ﻞ أ‬ ْ ُ ْ َ َ َِ ً َ ِ ُ ْ َ َ ِ ْ‫ت َرﺑﻲ وَﻟ َﻮ‬ ُ ‫ﻤﺎ‬ َ ِ ‫ﻔﺪ َ ﻛ َﻠ‬ َ ِ َ ْ ْ ُ‫ﻗ‬ 109 ‫ﻣﺪ َد ًا‬ ِ ِ‫ﺑ‬ َ ِ‫ﻤﺜ ْﻠ ِﻪ‬ De ki: Rabbimin sözleri için Derya mürekkep olsa ve Bir o kadar da ilâve etsek dahi, Rabbimin sözleri bitmeden Deniz tükenecektir.(069Kehf,018/109) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Ben Bir ‫ﻞ‬ Beşerim ve Peygamberim. Allah Birdir… َ ْ ُ‫ﻗ‬ َ َ ‫ﻤﺎ أ َﻧ َﺎ ﺑ‬ َ ِ ‫ﺟﻮا ﻟ‬ ‫ﻤ‬ ِ ‫ﻪ وَا‬ ِ‫ﻘﺎَء َرﺑﻪ‬ ِ ‫ﺸٌﺮ‬ ُ ‫ن ﻳ َْﺮ‬ َ ‫ﻦ ﻛ َﺎ‬ َ ‫ﻢ ﻳ ُﻮ‬ َ َ‫ﺣﺪ ٌ ﻓ‬ ٌ َ ‫ﻢ إ ِﻟ‬ ْ ُ ‫ﻤﺎ إ ِﻟ َﻬُﻜ‬ َ ‫ﺣﻰ إ ِﻟ َﻲ أﻧ‬ ْ ُ ‫ﻣﺜ ْﻠ ُﻜ‬ َ ‫ﻞ إ ِﻧ‬ ْ َ َ ً ْ ْ ْ ‫ﻤ‬ ْ ُ ‫ﺤﺎ وَﻻ ﻳ‬ 110 ‫ﺣﺪ ًا‬ َ ‫ﺸﺮِك ﺑ ِﻌِﺒ َﺎد َةِ َرﺑﻪِ أ‬ ً ِ ‫ﺻﺎﻟ‬ َ َ ‫ﻞ ﻋ‬ َ ْ‫ﻓَﻠﻴ َﻌ‬ َ ‫ﻤﻼ‬ De ki: Ben, yalnızca sizin gibi bir beşerim; Şu var ki, bana, İlâh’ınızın, sadece bir İlâh olduğu vahyolunuyor. Artık her kim Rabbine kavuşmayı umuyorsa, İyi iş yapsın ve Rabbine ibadette hiçbir şeyi ortak koşmasın.(069 Kehf,018/110) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬

De ki: Kur’an’ı Allah Katından Yol Gösterici Olarak, Cabrail İndirdi. Onu Kimse Uydurmadı… َ ْ ‫ﻔﺘﺮ ﺑ‬ َ َ ‫ﺔ ﻣﻜ َﺎن َءاﻳﺔ واﻟﻠ‬ ُ ‫ﻤﺎ ﻳ ُﻨ َﺰ‬ ‫ﻢ َﻻ‬ َ ٍ َ ْ ‫ﻣ‬ ْ ُ‫ﻞ أﻛ ْﺜ َُﺮﻫ‬ ُ ‫ﺖ‬ َ ْ ‫ﻤﺎ أﻧ‬ َ ‫ل ﻗَﺎﻟ ُﻮا إ ِﻧ‬ َ ِ ‫ﻢ ﺑ‬ ُ َ ‫ﻪ أﻋ ْﻠ‬ ُ َ ٍ َ َ َ ً َ ‫وَإ ِذ َا ﺑ َﺪﻟ ْﻨ َﺎ َءاﻳ‬ َ ‫ﻦ َرﺑ‬ ْ ُ‫ ﻗ‬101 ‫ن‬ ‫ﻣﻨ ُﻮا وَﻫُﺪ ًى‬ ُ ْ ‫ح اﻟ‬ ِ ‫س‬ َ ْ ‫ﻚ ﺑ ِﺎﻟ‬ ُ ‫ﻪ ُرو‬ َ ‫ﻤﻮ‬ َ ‫ﻦ َءا‬ َ ‫ﺤﻖ ﻟ ِﻴ ُﺜ َﺒ‬ ُ َ ‫ﻞ ﻧ َﺰﻟ‬ ُ َ ‫ﻳ َﻌْﻠ‬ َ ‫ﺖ اﻟﺬ ِﻳ‬ ْ َ‫ﻣ‬ ِ ُ ‫ﻘﺪ‬ َ َ ‫ﻪ ﺑ‬ ْ ُ ‫وَﺑ‬ ‫ن اﻟﺬ ِي‬ ُ َ ‫ﻢ ﻳ‬ َ َ ‫ وَﻟ‬102 ‫ﻦ‬ ِ ِ ‫ﺴﻠ‬ ُ ‫ﺴﺎ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ َ ِ ‫ﺸٌﺮ ﻟ‬ ْ ‫ﻤ‬ ُ ‫ﻤ‬ ُ ‫ﻤﺎ ﻳ ُﻌَﻠ‬ َ ‫ن إ ِﻧ‬ ْ ُ‫ﻢ أﻧﻬ‬ ُ َ ‫ﻘﺪ ْ ﻧ َﻌْﻠ‬ ُ ْ ‫ﺸَﺮى ﻟ ِﻠ‬ َ ‫ﻤﻴ‬ َ َ َ ‫ إ ِن اﻟﺬ ِﻳ‬103 ‫ﻦ‬ ‫ﻣﺒ ِﻴ‬ ِ ْ ‫ﻳ ُﻠ‬ ِ‫ت اﻟﻠﻪ‬ ِ ‫ن ﺑ ِﺂﻳ َﺎ‬ ِ ْ ‫ﻦ ﻻ ﻳ ُﺆ‬ ِ ‫ﺠ‬ َ ‫ﻣﻨ ُﻮ‬ ٌ ‫ﺴﺎ‬ َ ْ ‫ن إ ِﻟﻴ ْﻪِ أﻋ‬ َ ‫ﺤﺪ ُو‬ َ ِ ‫ﻤﻲ وَﻫَﺬ َا ﻟ‬ ُ ‫ن ﻋ ََﺮﺑ ِﻲ‬ َ ٌ َ 104 ‫ﻢ‬ ٌ ‫ﻢ ﻋ َﺬ َا‬ ٌ ‫ب أﻟ ِﻴ‬ ْ ُ‫ﻪ وَﻟ َﻬ‬ ُ ‫ﻢ اﻟﻠ‬ ُ ِ‫َﻻ ﻳ َﻬْﺪ ِﻳﻬ‬ Biz bir âyetin yerine başka bir âyeti getirdiğimiz zaman, bilmeden, cahilce: “Sen ancak bir iftiracısın” diyenlere De ki: Onu, Cebrail, İman edenlere sebat vermek, Müslümanları doğru yola iletmek ve Onlara müjde vermek için, Rabbin katından hak olarak indirdi. Şüphesiz biz onların: “Kur’an’ı ona ancak bir insan öğretiyor” dediklerini biliyoruz. Kendisine nisbet ettikleri şahsın dili yabancıdır. Hâlbuki Kur’an apaçık bir Arapçadır. Allah’ın âyetlerine inanmayanlar yok mu, Kuşkusuz Allah onları doğru yola iletmez ve Onlar için elem verici bir azap vardır.(070 Nahl,016/101, 102, 103, 104) ***

ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: ‫ﻞ‬ Ey Müşrikler! İstediğiniz gibi Yaşayın, Döneceğiniz Yer Ateştir… َ ْ ُ‫ﺳﺒ ِﻴﻠ ِﻪِ ﻗ‬ 30 ِ‫ﻢ إ ِﻟ َﻰ اﻟﻨﺎر‬ ِ ‫ﻣ‬ ِ ُ ‫ﺟﻌَﻠ ُﻮا ﻟ ِﻠﻪِ أﻧ ْﺪ َاد ًا ﻟ ِﻴ‬ َ َ‫و‬ َ ‫ﻦ‬ ْ ُ ‫ﺼﻴَﺮﻛ‬ َ ‫ﻤﺘﻌُﻮا ﻓَﺈ ِن‬ َ َ ‫ﻞ ﺗ‬ ْ َ ‫ﻀﻠﻮا ﻋ‬ İnsanları, Allah yolundan saptırmak için, O’na ortaklar koşanlara De ki: İstediğiniz gibi yaşayın! Sonunda dönüşünüz ateşedir.(072 İbrahim,014/30) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Müminler Namazını Dosdoğru Kılsınlar ve Allah Yolunda Harcama Yapsınlar… َ ‫ﺔ ﻣﻦ ﻗَﺒ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ن‬ ُ ‫ﻔ‬ ِ ‫ﻢ‬ ِ ‫ﻘﻮا‬ ِ ْ ‫ﻤﻮا اﻟﺼَﻼة َ وَﻳ ُﻨ‬ ِ ُ ‫ﻣﻨ ُﻮا ﻳ‬ ْ ‫ﻞ أ‬ ْ ُ‫ﻣﻤﺎ َر َْزﻗْﻨ َﺎﻫ‬ ُ ‫ﻘﻴ‬ َ ‫ﻦ َءا‬ ِ ْ ْ ِ ً َ ‫ﺳﺮا وَﻋ ََﻼﻧ ِﻴ‬ َ ‫ﻞ ﻟ ِﻌِﺒ َﺎد ِيَ اﻟﺬ ِﻳ‬ ٌ ‫ﺧَﻼ‬ 31 ‫ل‬ ِ ‫م َﻻ ﺑ َﻴ ْﻊٌ ﻓِﻴﻪِ وََﻻ‬ ٌ ْ‫ﻲ ﻳ َﻮ‬ َ ِ ‫ﻳ َﺄﺗ‬ İman eden kullarıma De ki: Namazlarını dosdoğru kılsınlar: Ne alışveriş, Ne de dostluk bulunan bir gün gelmeden önce, Kendilerine verdiğimiz rızıklardan, Allah için gizli açık harcasınlar.(072 İbrahim,014/31)

*** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: İşte Benim ‫ﻞ‬ Kitabım! Ya Müşriklerin Delili ne? ْ َ ‫ﻦ ﻗَﺒ ْﻠ ِﻲ ﺑ‬ ْ ُ‫ﺔ ﻗ‬ ‫ﻞ‬ ‫ﻣ‬ َ ‫أ َم ِ اﺗ‬ ً َ‫ﻦ د ُوﻧ ِﻪِ َءاﻟ ِﻬ‬ ِ ‫ﺨﺬ ُوا‬ َ ‫ﻲ وَذ ِﻛ ُْﺮ‬ َ ‫ﻦ‬ َ ‫ﻢ ﻫَﺬ َا ذ ِﻛ ُْﺮ‬ ْ ُ ‫ﻞ ﻫَﺎﺗ ُﻮا ﺑ ُْﺮﻫَﺎﻧ َﻜ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ِ ‫ﻣﻌ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ َ 24 ‫ن‬ َ ‫ﺿﻮ‬ ُ ِ‫ﻣﻌْﺮ‬ َ ْ ‫ن اﻟ‬ َ ‫ﻤﻮ‬ ُ ‫ﻢ‬ ْ ُ‫ﺤﻖ ﻓَﻬ‬ ُ َ ‫ﻢ َﻻ ﻳ َﻌْﻠ‬ ْ ُ‫أﻛ ْﺜ َُﺮﻫ‬ Allah’tan başka birtakım tanrılar edinenlere De ki: Haydi delillerinizi getirin! İşte benimle beraber olanların Kitab’ı ve Benden öncekilerin Kitab’ı. Hayır, onların çoğu hakkı bilmezler; Bu yüzden de yüz çevirirler.(073 Enbiyâ,021/024) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Allah Birdir, Şeriki Yoktur. Putlarınızın Hiçbir Güç ve İtibarları Yoktur… َ ْ َ ‫ﻦ ﺑ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫م‬ ِ ِ‫ﻞ وَاﻟﻨﻬَﺎر‬ َ ‫ﺿﻮ‬ ُ ِ‫ﻣﻌْﺮ‬ ْ ‫ﻦ اﻟﺮ‬ ْ ‫ أ‬42 ‫ن‬ ُ ‫ﻢ‬ ْ ِ‫ﻦ ذ ِﻛ ْﺮِ َرﺑﻬ‬ ْ ُ ‫ﻞ ﻫ‬ َ ‫ﺣ‬ ْ ُ ‫ﻦ ﻳ َﻜ ْﻠ َﺆ ُﻛ‬ َ ‫ﻞ‬ ِ ْ ‫ﻢ ﺑ ِﺎﻟﻠﻴ‬ ْ ََ ‫ﻢ ﻋ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ ِ ‫ﻤ‬ 43 ‫ن‬ ُ ْ ‫ﺼَﺮ أﻧ‬ ٌ َ‫ﻢ َءاﻟ ِﻬ‬ ِ ‫ﻢ‬ ِ ‫ﻔ‬ ِ ‫ﻢ‬ َ ‫ﺤﺒ ُﻮ‬ َ ‫ﺼ‬ َ ‫ﺴﺘ َﻄ ِﻴﻌُﻮ‬ ْ َ ‫ﻦ د ُوﻧ ِﻨ َﺎ َﻻ ﻳ‬ ْ ُ‫ﻢ وََﻻ ﻫ‬ ْ ِ‫ﺴﻬ‬ ْ ُ‫ﻤﻨ َﻌُﻬ‬ ْ َ ‫ﺔ ﺗ‬ ْ ُ‫ﻟ َﻬ‬ ْ ُ ‫ﻣﻨﺎ ﻳ‬ ْ َ ‫ن ﻧ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ َ َ َ َ ‫ﺣﺘﻰ ﻃ َﺎ‬ ْ َ‫ﺑ‬ ‫ﺼﻬَﺎ‬ ُ ْ ‫ض ﻧ َﻨ‬ َ ْ‫ﻤُﺮ أﻓََﻼ ﻳ ََﺮو‬ َ ‫ﻢ‬ ُ ُ‫ﻢ اﻟ ْﻌ‬ ُ ِ‫ل ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬ‬ ْ ُ‫ﻣﺘﻌْﻨ َﺎ ﻫَﺆ َُﻻِء وََءاﺑ َﺎَءﻫ‬ َ ‫ﻞ‬ ُ ‫ﻘ‬ َ ‫ن أﻧﺎ ﻧ َﺄﺗ ِﻲ اْﻷْر‬ ُ َ َ ْ ُ‫ ﻗ‬44 ‫ن‬ َ‫ﻤﻊُ اﻟﺼﻢ اﻟﺪﻋ َﺎء‬ ِ ْ َ‫ﻢ ﺑ ِﺎﻟ ْﻮ‬ َ ‫ﻢ اﻟ ْﻐَﺎﻟ ِﺒ ُﻮ‬ ْ َ ‫ﻲ وََﻻ ﻳ‬ َ ‫ﺴ‬ ْ ُ ‫ﻤﺎ أﻧ ْﺬ ُِرﻛ‬ َ ‫ﻞ إ ِﻧ‬ ُ ُ‫ﻦ أﻃ َْﺮاﻓِﻬَﺎ أﻓَﻬ‬ ْ ‫ﻣ‬ ِ ‫ﺣ‬ 45 ‫ن‬ َ ‫ﻣﺎ ﻳ ُﻨ ْﺬ َُرو‬ َ ‫إ ِذ َا‬ De ki: Allah’a karşı sizi gece gündüz kim koruyacak? Buna rağmen onlar Rablerini anmaktan yüz çevirirler.

Yoksa kendilerini bize karşı savunacak birtakım ilâhları mı var? İlâh dedikleri şeyler kendilerine bile yardım edecek güçte değildirler. Onlar bizden de alâka ve destek görmezler. Onları da, atalarını da biz barındırdık. Nihayet ömür kendilerine hiç bitmeyecek gibi uzun geldi. Oysa onlar, Bizim gelip kâfirlere ait araziyi çevresinden eksilteceğimizi görmezler mi? Şu halde, üstün gelen onlar mı? De ki: Ben, sadece, vahiy ile sizi ikaz ediyorum fakat Sağır olanlar, ikaz edildikleri zaman bu çağrıyı duymazlar.(073 Enbiyâ,021/042, 043, 044, 045) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah ‫ﻞ‬ Birdir, Siz Hala Müslüman Olmayacak mısınız? َ َ ‫و‬ َ ‫ﺳﻠ ْﻨ َﺎ‬ ْ َ‫ﺣﺪ ٌ ﻓَﻬ‬ ْ ُ‫ ﻗ‬107 ‫ﻦ‬ ‫ﻞ‬ ‫ﻤﻴ‬ ِ ‫ﻪ وَا‬ ً ‫ﻤ‬ ِ َ ‫ﺔ ﻟ ِﻠ ْﻌَﺎﻟ‬ َ ‫ﻤﺎ ﻳ ُﻮ‬ ْ ‫ك إ ِﻻ َر‬ َ ‫ﻣﺎ أْر‬ ٌ َ ‫ﻢ إ ِﻟ‬ ْ ُ ‫ﻤﺎ إ ِﻟ َﻬُﻜ‬ َ ‫ﺣﻰ إ ِﻟ َﻲ أﻧ‬ َ ‫ﻞ إ ِﻧ‬ َ ‫ﺣ‬ َ َ َ َ 108 ‫ن‬ َ ‫ﻤﻮ‬ ْ ‫ﻣ‬ ُ ِ ‫ﺴﻠ‬ ُ ‫ﻢ‬ ْ ُ ‫أﻧ ْﺘ‬ Biz, seni ancak âlemlere rahmet olarak gönderdik. De ki: Bana sadece, Sizin ilâhınızın ancak bir tek Allah olduğu vahyedildi. Hâlâ müslüman olmayacak mısınız?(073 Enbiyâ,021/107, 108)

*** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Ben Vayhi ‫ﻞ‬ Açıkladım. Mahşer Ne Zaman Bilmem… َ َ َ ‫ﻞ َءاذ َﻧﺘﻜ ُﻢ ﻋ َﻠ َﻰ ﺳﻮاٍء وإ‬ ْ ‫ﻘ‬ 109 ‫ن‬ ُ َ‫ن ﺗ َﻮَﻟﻮْا ﻓ‬ َ ‫ﻣﺎ ﺗ ُﻮﻋ َﺪ ُو‬ ٌ ‫ن أد ْرِي أﻗَﺮِﻳ‬ ْ َِ َ َ ْ ِ ‫ﻓَﺈ‬ ْ ‫ﺐ أ‬ َ ٌ ‫م ﺑ َﻌِﻴﺪ‬ ْ ُْ Yüz çevirenlere De ki: Bana emrolunanı hepinize açıkladım. Artık size vadolunan mahşerde toplanma zamanınız Yakın mı uzak mı, bilmiyorum.(073 Enbiyâ,021/109) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Yer ve ‫ﻞ‬ Göklerin Sahibi Olan Allah Sizi Diriltecektir… َ ‫ﻋﻈ َﺎ‬ َ ‫ﻦ وََءاﺑ َﺎؤ ُﻧ َﺎ ﻫَﺬ َا‬ َ َ ‫ ﻟ‬82 ‫ن‬ ِ ُ‫ﻘﺪ ْ و‬ ِ َ‫ﻣﺘ ْﻨ َﺎ وَﻛ ُﻨﺎ ﺗ َُﺮاﺑ ًﺎ و‬ ِ ‫ﻗَﺎﻟ ُﻮا أﺋ ِﺬ َا‬ ْ َ ‫ﻋﺪ ْﻧ َﺎ ﻧ‬ َ ‫ﻤﺒ ْﻌُﻮﺛ ُﻮ‬ َ َ ‫ﻣﺎ أﺋ ِﻨﺎ ﻟ‬ ً ُ ‫ﺤ‬ َ َ َ ْ ُ‫ ﻗ‬83 ‫ﻦ‬ ُ ْ ‫ﻦ ﻗَﺒ‬ ‫ﻢ‬ ِ ْ ِ ‫ﻦ ﻓِﻴﻬَﺎ إ‬ ْ ِ ‫ﻞ إ‬ َ ‫ن ﻫَﺬ َا إ ِﻻ أ‬ ْ ُ ‫ن ﻛ ُﻨ ْﺘ‬ َ َ‫ض و‬ َ ِ ‫ﻞ ﻟ‬ ُ ‫ﻦ اْﻷْر‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﺳﺎﻃ ِﻴُﺮ ا َْﻷوﻟ ِﻴ‬ ْ ‫ﻣ‬ ِ ‫ﻤ‬ َ ُ ُ َ ُ ْ ‫ ﻗ‬85 ‫ن‬ ْ ‫ن ﻟ ِﻠﻪِ ﻗ‬ ‫ت اﻟﺴﺒ ِْﻊ‬ ُ َ ‫ﺳﻴ‬ ِ ‫ﻤﻮَا‬ َ ‫ﻞ أﻓﻼ ﺗ َﺬ َﻛُﺮو‬ َ ‫ﻘﻮﻟﻮ‬ َ ‫ﻤﻮ‬ َ 84 ‫ن‬ َ ‫ﻦ َرب اﻟﺴ‬ َ ‫ﻞ‬ ُ َ ‫ﺗ َﻌْﻠ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ْ ْ ُ‫ ﻗ‬87 ‫ن‬ ْ ُ‫ن ﻟ ِﻠﻪِ ﻗ‬ ُ ‫ﻞ أﻓََﻼ ﺗ َﺘ‬ ُ َ ‫ﺳﻴ‬ ِ‫ﻦ ﺑ ِﻴ َﺪ ِه‬ َ ‫ﻘﻮ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ َ 86 ِ ‫ش اﻟ ْﻌَﻈ ِﻴﻢ‬ َ ‫ﻞ‬ ْ ‫ﻣ‬ ِ ‫وََرب اﻟﻌَْﺮ‬ ْ ُ‫ن ﻟ ِﻠﻪِ ﻗ‬ َ ‫ت ﻛ ُﻞ‬ ‫ﻞ‬ ُ َ ‫ﺳﻴ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ َ ‫ﻤﻮ‬ ْ ِ ‫ﺠﺎُر ﻋ َﻠ َﻴ ْﻪِ إ‬ َ ُ ‫ﺠﻴُﺮ وََﻻ ﻳ‬ َ 88 ‫ن‬ ِ ُ ‫ﻲٍء وَﻫُﻮَ ﻳ‬ ُ َ ‫ﻢ ﺗ َﻌْﻠ‬ ْ ُ ‫ن ﻛ ُﻨ ْﺘ‬ ُ ‫ﻣﻠ َﻜ ُﻮ‬ َ ْ ‫ﺷ‬ َ َ 89 ‫ن‬ ‫ﺗ‬ ‫ﻰ‬ ‫ﻧ‬ ‫ﺄ‬ ‫ﻓ‬ ُ َ ‫ﺤُﺮو‬ َ ‫ﺴ‬ ْ Ölüp de toprak ve kemik yığını haline geldikten sonra Yeniden dirileceğine inanmayan ve Bunun, geçmişte kendilerine ve atalarına anlatılan, Masaldan başka bir şey olmadığını söyleyenlere De ki: Eğer biliyorsanız söyleyin bakalım:

Bu dünya ve onda bulunanlar kime aittir? “Allah’a aittir” diyecekler. De ki: Öyle ise siz hiç düşünüp taşınmaz mısınız? Yedi kat göklerin Rabbi, azametli Arş’ın Rabbi kimdir? “Bunlar da Allah’ındır” diyecekler. De ki: Şu halde siz Allah’tan korkmaz mısınız? Eğer biliyorsanız söyleyin! Her şeyin mülkiyeti ve yönetimi kendisinin elinde olan, Kendisi her şeyi koruyup kollayan, Fakat korunmaya muhtaç olmayan kimdir? “Bunların da hepsi Allah’ındır” diyecekler. De ki: Öyle ise nasıl olup da büyüye kapılıyorsunuz?(074 Mü’minün,023/082, 083, 084, 085, 086, 087, 088, 089) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allahım! Beni ‫ﻞ‬ Zalimler Arasında Bulundurma!.. ْ ُ‫ﻗ‬ 94 ‫ﻦ‬ َ ْ ‫ﺠﻌَﻠ ْﻨ ِﻲ ﻓِﻲ اﻟ‬ ِ ِ ‫ﻘﻮْم ِ اﻟﻈﺎﻟ‬ ْ َ ‫ َرب ﻓََﻼ ﺗ‬93 ‫ن‬ َ ‫ﻣﺎ ﻳ ُﻮﻋ َﺪ ُو‬ َ ‫ﻞ َرب إ ِﻣﺎ ﺗ ُﺮِﻳ َﻨﻲ‬ َ ‫ﻤﻴ‬ De ki: “Rabbim!

Eğer onlara yöneltilen dünyevî sıkıntıyı ve Uhrevî azabı mutlaka bana göstereceksen, Bu durumda, Beni, zalimler topluluğunun içinde bulundurma Rabbim!”(074 Mü’minün,023/093,094) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Allahım! Şeytanların Yanımda Bulunmasından ve Kışkırtmasından Sana Sığınırım!.. َ َ ِ ‫ وَأ َﻋ ُﻮذ ُ ﺑ‬97 ‫ﻦ‬ َ ِ ‫ﻞ َرب أ َﻋ ُﻮذ ُ ﺑ‬ ْ ُ‫وَﻗ‬ 98 ‫ن‬ ِ ‫ﻤَﺰا‬ ِ ‫ﻚ‬ ُ ‫ﺤ‬ ْ َ ‫ن ﻳ‬ ْ ‫ﻚ َرب أ‬ َ َ ‫ﻦ ﻫ‬ ِ ‫ﻀُﺮو‬ ْ ‫ﻣ‬ ِ ‫ت اﻟﺸﻴ َﺎﻃ ِﻴ‬ De ki: “Rabbim! Şeytanların kışkırtmasından Sana sığınırım! Onların yanımda bulunmasından da Sana sığınırım! Rabbim!”(074 Mü’minün,023/097, 098) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allahım! Sen Bağışla ve ‫ﻞ‬ Merhamet Et! َ ْ ُ‫وَﻗ‬ 118 ‫ﻦ‬ َ ‫ﺖ‬ ِ ‫ﺧﻴ ُْﺮ اﻟﺮا‬ ِ ‫ﺣ‬ ِ ْ ‫ﻞ َرب اﻏ‬ َ ‫ﻔْﺮ وَاْر‬ َ ْ ‫ﻢ وَأﻧ‬ ْ ‫ﺣ‬ َ ‫ﻤﻴ‬ Resûlüm! De ki: “Bağışla ve merhamet et Rabbim!

Sen merhametlilerin en iyisisin.”(074 Mü’minün,023/118) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Toza‫ﻞ‬ Toprağa Karıştıktan Sonra Tekrar Dirileceksiniz… َ َْ ْ َ ‫ﻔﻲ‬ ْ َ َ ‫وَﻗَﺎﻟ ُﻮا أ َﺋ ِﺬ َا‬ ْ َ ‫ﺟﺪ ِﻳﺪ ٍ ﺑ‬ 10 ‫ن‬ َ ِ ‫ﻢ ﺑ ِﻠ‬ ِ َ ‫ض أﺋ ِﻨﺎ ﻟ‬ َ ‫ﻢ ﻛ َﺎﻓُِﺮو‬ َ ‫ﻖ‬ ْ ِ‫ﻘﺎِء َرﺑﻬ‬ ْ ُ‫ﻞ ﻫ‬ ٍ ‫ﺧﻠ‬ ِ ‫ﺿﻠﻠﻨ َﺎ ﻓِﻲ اﻷْر‬ ُ َ ‫ﻣﻠ‬ َ ‫ت اﻟﺬ ِي وُﻛ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ 11 ‫ن‬ ِ ْ‫ﻤﻮ‬ َ ‫ﺟﻌُﻮ‬ َ ‫ﻢ ﺗ ُْﺮ‬ ْ ُ ‫ﻢ ﺛ ُﻢ إ ِﻟ َﻰ َرﺑﻜ‬ ْ ُ ‫ﻞ ﺑ ِﻜ‬ َ ْ ‫ﻚ اﻟ‬ َ ‫ﻢ‬ ْ ُ ‫ﻞ ﻳ َﺘ َﻮَﻓﺎﻛ‬ Toprağın içinde toza toprağa karışıp kaybolduklarında Yeniden yaratılıp Rablerine kavuşmayı inkâr edenlere De ki: Size vekil kılınan ve Bu konuda görevlendirilen ölüm meleği Canınızı alacak, Sonra Rabbinize döndürüleceksiniz.(075 Secde,032/10, 11) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: İmansız ‫ﻞ‬ Kafirleri Bırak, Ne Halleri Varsa Görsünler… ْ ُ‫ ﻗ‬28 ‫ﻦ‬ ‫ﻔُﺮوا‬ َ َ ‫ﻦ ﻛ‬ َ ْ ‫ﻔﺘ ِْﺢ َﻻ ﻳ َﻨ‬ َ ْ ‫م اﻟ‬ َ ْ ‫ﻣﺘ َﻰ ﻫَﺬ َا اﻟ‬ ُ َ ‫وَﻳ‬ ْ ِ ‫ﺢ إ‬ ُ ْ ‫ﻔﺘ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ َ ْ‫ﻞ ﻳ َﻮ‬ ْ ُ ‫ن ﻛ ُﻨ ْﺘ‬ َ ‫ن‬ َ ‫ﻢ‬ َ ‫ﻔﻊُ اﻟﺬ ِﻳ‬ َ ‫ﺻﺎد ِﻗِﻴ‬ َ َ َ 30 ‫ن‬ َ ‫ﻣﻨ ْﺘ َﻈ ُِﺮو‬ َ ‫ﻢ ﻳ ُﻨ ْﻈُﺮو‬ ُ ‫ﻢ‬ ْ ُ‫ﻢ وَاﻧ ْﺘ َﻈ ِْﺮ إ ِﻧﻬ‬ ْ ُ‫ض ﻋ َﻨ ْﻬ‬ ْ ُ‫ﻢ وَﻻ ﻫ‬ ْ ُ‫ﻤﺎﻧ ُﻬ‬ َ ‫إ ِﻳ‬ ْ ِ‫ ﻓَﺄﻋ ْﺮ‬29 ‫ن‬ “Eğer doğru ise, Bu fetih ve hüküm günü hani ne zaman?” diyenlere De ki: Fetih ve hüküm gününde inkârcılara,

O gün iman etmeleri fayda vermeyecek ve Kendilerine mühlet de tanınmayacaktır! Artık sen onları bırak ve bekle! Zaten onlar da beklemektedirler.(075 Secde,032/28, 29, 30) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Bekleyin! ‫ﻞ‬ Kim Felakete Uğrayacak? Görürsünüz!.. َ ْ ُ‫ ﻗ‬30 ‫ن‬ َ ‫ن‬ ‫ﻦ‬ ُ َ ‫م ﻳ‬ ِ ‫ﺷﺎ‬ ِ ‫ﻢ‬ َ ْ ‫ﺺ ﺑ ِﻪِ َرﻳ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ ْ ‫أ‬ ْ ُ ‫ﻣﻌَﻜ‬ َ ‫ﺼﻮا ﻓَﺈ ِﻧﻲ‬ َ ْ ‫ﺐ اﻟ‬ ُ ‫ﻞ ﺗ ََﺮﺑ‬ ُ ‫ﻋٌﺮ ﻧ َﺘ ََﺮﺑ‬ ِ ‫ﻤﻨ ُﻮ‬ َ ‫ﻣ‬ 31 ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻤﺘ ََﺮﺑ‬ ُ ْ ‫اﻟ‬ َ ‫ﺼﻴ‬ “O, bir şairdir; Onun, zamanın felâketlerine uğramasını bekliyoruz” diyenlere De ki: Bekleyin! Ben de, Sizinle beraber bekleyenlerdenim!(076 Tûr,052/30, 31) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ‫ﻞ‬ ki: Size Bunca Nimetler Veren Allah’a Ne Kadar Az Şükrediyorsunuz?.. َ َ ‫ﻞ ﻫﻮ اﻟﺬي أ َﻧ‬ َ َ َ َ ‫ﺟﻌ‬ ْ َ ‫ﻣﺎ ﺗ‬ 23 ‫ن‬ ِ َ ُ ْ ُ‫ﻗ‬ ْ َ ‫ﺸﻜ ُُﺮو‬ َ َ‫ﻢ و‬ َ ‫ﺼﺎَر وَاْﻷﻓْﺌ ِﺪ َة َ ﻗَﻠ ِﻴًﻼ‬ ْ ‫ﻢ اﻟﺴ‬ ُ ُ ‫ﻞ ﻟ َﻜ‬ ْ ُ ‫ﺸﺄﻛ‬ َ ْ ‫ﻤﻊَ وَاْﻷﺑ‬ َ َ ْ ْ ُ‫ﻗ‬ َ ‫ﺤ‬ 24 ‫ن‬ َ ‫ﺸُﺮو‬ ْ ُ ‫ض وَإ ِﻟ َﻴ ْﻪِ ﺗ‬ ْ ُ ‫ﻞ ﻫُﻮَ اﻟﺬ ِي ذ ََرأﻛ‬ ِ ‫ﻢ ﻓِﻲ اﻷْر‬ De ki: Sizi yaratan,

Size işitme duyusu, gözler ve kalpler veren O’dur. Ne az şükrediyorsunuz! De ki: Sizi yeryüzünde çoğaltıp yayan O’dur; Ancak O’nun huzuruna gelip toplanacaksınız.(077 Mülk,067/23, 24) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Kıyamet Kopacaktır. Gaybı Allah Bilir. Ben Sadece Bir Peygamberim… ْ ُ‫ ﻗ‬25 ‫ﻦ‬ ‫ﻤﺎ أ َﻧ َﺎ‬ ُ َ ‫وَﻳ‬ ِ ‫ﻢ‬ ْ ِ ‫ﻣﺘ َﻰ ﻫَﺬ َا اﻟ ْﻮَﻋ ْﺪ ُ إ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ َ ‫ﻋﻨ ْﺪ َ اﻟﻠﻪِ وَإ ِﻧ‬ ُ ْ ‫ﻤﺎ اﻟ ْﻌِﻠ‬ َ ‫ﻞ إ ِﻧ‬ ْ ُ ‫ن ﻛ ُﻨ ْﺘ‬ َ ‫ن‬ َ ‫ﻢ‬ َ ‫ﺻﺎد ِﻗِﻴ‬ 26 ‫ﻦ‬ ُ ‫ﻧ َﺬ ِﻳٌﺮ‬ ٌ ‫ﻣﺒ ِﻴ‬ “Doğru ise söyleyin, bu tehdit hani ne zaman gerçekleşecek?” diyenlere De ki: O bilgi ancak Allah’a mahsustur. Ben ise sadece apaçık bir uyarıcıyım.(077 Mülk,067/25) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah, Bağışlayandır. ‫ﻞ‬ Biz Ona Güveniriz… َ َ ‫ﻞ أ َرأ َﻳﺘﻢ إ‬ ِ ‫ﻲ أ َوْ َر‬ ِ ‫ﻦ‬ ْ ِ ْ ُ ْ َ ْ ُ‫ﻗ‬ ِ ُ ‫ﻦ ﻳ‬ َ َ‫ﻤﻨ َﺎ ﻓ‬ َ ‫ﺣ‬ َ ‫ﻦ‬ َ َ‫ﻪ و‬ ُ ‫ﻲ اﻟﻠ‬ ٍ ‫ﻦ ﻋ َﺬ َا‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﺠﻴُﺮ اﻟ ْﻜ َﺎﻓِﺮِﻳ‬ ْ ‫ﻤ‬ َ ِ ‫ﻣﻌ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ِ ‫ن أﻫْﻠ َﻜ َﻨ‬ ٍ ‫ب أﻟ ِﻴﻢ‬ َ َ ْ َ ْ ُ‫ ﻗ‬28 ‫ﻦ‬ َ ‫ﻦ ﻫُﻮَ ﻓِﻲ‬ َ ‫ﻤﻮ‬ ْ ‫ﻞ ﻫُﻮَ اﻟﺮ‬ َ َ‫ﻣﻨﺎ ﺑ ِﻪِ وَﻋ َﻠﻴ ْﻪِ ﺗ َﻮَﻛﻠﻨ َﺎ ﻓ‬ ُ ‫ل‬ َ ‫ن‬ ُ ‫ﺴﺘ َﻌْﻠ‬ َ ‫ﻦ َءا‬ َ ‫ﺣ‬ ٍ ‫ﺿﻼ‬ ْْ ‫ﻣ‬ ُ ‫ﻤ‬ ٍ ‫ﻣﺒ ِﻴ‬ َ َ َ ْ ُ‫ ﻗ‬29 30 ‫ﻦ‬ َ َ ‫ﺻﺒ‬ ْ ِ ‫ﻢ إ‬ َ ‫ﻤﺎٍء‬ َ ِ ‫ﻢ ﺑ‬ ْ ُ ‫ﻦ ﻳ َﺄﺗ ِﻴﻜ‬ َ َ‫ﻢ ﻏ َﻮًْرا ﻓ‬ ْ ُ ‫ﻣﺎؤ ُﻛ‬ َ ‫ﺢ‬ ْ ُ ‫ﻞ أَرأﻳ ْﺘ‬ ْ ‫ن أ‬ ْ ‫ﻤ‬ ٍ ‫ﻣﻌِﻴ‬

De ki: Allah beni ve beraberimdekileri, Sizin istediğiniz üzere yok etse veya esirgese, Söyleyin bakalım! İnkârcıları yakıcı azaptan kurtaracak kimdir? Sizi imana davet ettiğimiz, Allah çok esirgeyicidir. Biz O’na iman etmiş ve sırf O’na güvenip dayanmışızdır. Siz, kimin apaçık bir sapıklık içinde olduğunu Yakında öğreneceksiniz! Suyunuz çekiliverse, Söyleyin bakalım! Size kim bir akarsu getirebilir?(077 Mülk,067/28, 29, 30) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: ‫ﻞ‬ Yeryüzünde Gezin-Dolaşın! Müşriklerin Akıbetini Görün! َ ‫ﻤﻠ ُﻮا‬ َ ‫س ﻟ ِﻴ ُﺬ ِﻳ‬ َ ْ ‫ﻇ َﻬََﺮ اﻟ‬ ِ َ ‫ﺾ اﻟﺬ ِي ﻋ‬ ْ َ ‫ﺴﺎد ُ ﻓِﻲ اﻟ ْﺒ َﺮ وَاﻟ ْﺒ‬ َ َ ‫ﻤﺎ ﻛ‬ َ ‫ﻔ‬ ْ ُ‫ﻘﻬ‬ ْ َ ‫ﺴﺒ‬ َ ِ ‫ﺤﺮِ ﺑ‬ َ ْ‫ﻢ ﺑ َﻌ‬ ِ ‫ﺖ أﻳ ْﺪ ِي اﻟﻨﺎ‬ ُ ْ ‫ﻦ ﻗَﺒ‬ ْ ُ‫ ﻗ‬41 ‫ن‬ ‫ﻞ‬ ‫ﺳﻴُﺮوا ﻓِﻲ اْﻷ َْر‬ ُ َ ‫ن ﻋ َﺎﻗِﺒ‬ َ ْ ‫ض ﻓَﺎﻧ ْﻈ ُُﺮوا ﻛ َﻴ‬ ِ ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻞ‬ َ ‫ﻒ ﻛ َﺎ‬ َ ‫ﺟﻌُﻮ‬ ِ ‫ﻢ ﻳ َْﺮ‬ ْ ُ‫ﻟ َﻌَﻠﻬ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﺔ اﻟﺬ ِﻳ‬ ِ َ ‫ﻛ َﺎ‬ ْ ‫ﻣ‬ 42 ‫ﻦ‬ َ ُ ‫ﻢ‬ ْ ُ‫ن أﻛ ْﺜ َُﺮﻫ‬ َ ‫ﺸﺮِﻛ ِﻴ‬ İnsanların kendi günahları yüzünden, Karada ve denizde düzen bozuldu.

Allah yaptıklarının bir kısmına karşılık, Kötü yoldan dönerler diye onları cezalandırdı. De ki: Yeryüzünde gezip dolaşın da, Daha öncekilerin akıbetleri nice oldu! Görün! Onların çoğu müşrik idi.(084 Rûm,030/41, 42) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ‫ﻞ‬ ki: Allah Kainatı Baştan Nasıl Yaratmışsa Ahireti de Öyle Yaratacaktır… َ ْ ‫ﻞ ﺳﻴﺮوا ﻓﻲ اْﻷ َرض ﻓَﺎﻧﻈ ُﺮوا ﻛ َﻴﻒ ﺑﺪأ َ اﻟ ْﺨﻠ ْﻖ ﺛ ُﻢ اﻟﻠﻪ ﻳﻨﺸﺊ اﻟﻨ‬ ‫ﻪ‬ ِ ‫ﺸﺄة َ اْﻵ‬ ِ ُ ِ ُْ ُ َ َ َ ْ َ ‫ﺧَﺮة َ إ ِن اﻟﻠ‬ َ َ ُ ْ ِ ْ ُ ِ ْ ُ‫ﻗ‬ َ ‫ﻋ َﻠ َﻰ ﻛ ُﻞ‬ 20 ‫ﻲٍء ﻗَﺪ ِﻳٌﺮ‬ ْ ‫ﺷ‬ De ki: Yeryüzünde gezip dolaşın da, Allah ilk baştan nasıl yaratmış bir bakın! Allah bundan sonra aynı şekilde Ahiret hayatını da yaratacaktır. Gerçekten Allah her şeye kadirdir.(085 Ankebût,029/20) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Mucize İstiyorsunuz? Kur’an’ın İndirilmesi Mucize Olarak Yetmemiş mi?..

َ ْ ُ‫ﻦ َرﺑﻪِ ﻗ‬ َ ِ‫وَﻗَﺎﻟ ُﻮا ﻟ َﻮَْﻻ أ ُﻧ ْﺰ‬ ‫ﻦ‬ ِ ‫ت‬ ِ ‫ت‬ ُ ‫ﻤﺎ أﻧ َﺎ ﻧ َﺬ ِﻳٌﺮ‬ َ ‫ﻋﻨ ْﺪ َ اﻟﻠﻪِ وَإ ِﻧ‬ ُ ‫ﻤﺎ اْﻵﻳ َﺎ‬ َ ‫ﻞ إ ِﻧ‬ ٌ ‫ل ﻋ َﻠ َﻴ ْﻪِ َءاﻳ َﺎ‬ ٌ ‫ﻣﺒ ِﻴ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ َ ِ ‫ﻢ إ ِن ﻓِﻲ ذ َﻟ‬ َ ْ ‫ﻢ أ َﻧﺎ أ َﻧ َْﺰﻟ ْﻨ َﺎ ﻋ َﻠ َﻴ‬ ‫ﺔ وَذ ِﻛ َْﺮى‬ ً ‫ﻤ‬ ِ ْ ‫ﻢ ﻳ َﻜ‬ ْ ‫ﻚ ﻟ ََﺮ‬ َ ‫ﻚ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ‬ َ ‫ﺣ‬ ْ ِ‫ب ﻳ ُﺘ ْﻠ َﻰ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬ‬ ْ ِ‫ﻔﻬ‬ ْ َ ‫ أوَﻟ‬50 ْ ُ‫ ﻗ‬51 ‫ن‬ َ ‫ﻢ‬ ‫ت‬ َ َ ‫ﻞ ﻛ‬ َ ِ‫ﻟ‬ ِ ‫ﻤﻮَا‬ ِ ْ ‫ﻘﻮْم ٍ ﻳ ُﺆ‬ َ ‫ﻣﻨ ُﻮ‬ َ ‫ﻣﺎ ﻓِﻲ اﻟﺴ‬ َ ‫ﻢ‬ ُ َ ‫ﺷﻬِﻴﺪ ًا ﻳ َﻌْﻠ‬ ْ ُ ‫ﻔﻰ ﺑ ِﺎﻟﻠﻪِ ﺑ َﻴ ْﻨ ِﻲ وَﺑ َﻴ ْﻨ َﻜ‬ ُ َ ْ َ ْ ْ َ ِ ‫ﻔُﺮوا ﺑ ِﺎﻟﻠﻪِ أوﻟﺌ‬ 52 ‫ن‬ َ َ ‫ﻞ وَﻛ‬ َ ‫ﻢ اﻟ‬ ِ ‫ﺨﺎ‬ َ ‫ﺳُﺮو‬ ُ ُ‫ﻚ ﻫ‬ َ ‫ﻦ َءا‬ ِ ِ ‫ﻣﻨ ُﻮا ﺑ ِﺎﻟﺒ َﺎﻃ‬ َ ‫ض وَاﻟﺬ ِﻳ‬ ِ ‫وَاﻷْر‬ “Ona, Rabbinden başkaca mucizeler indirilmeli değil miydi?” diyenlere De ki: Mucizeler, ancak Allah’ın katındadır. Ben ise sadece apaçık bir uyarıcıyım Kendilerine okunmakta olan Kitab’ı Sana indirmemiz onlara yetmemiş mi? Elbette iman eden bir kavim için onda rahmet ve ibret vardır. De ki: Benimle sizin aranızda şahit olarak Allah yeter. O, göklerde ve yerde ne varsa bilir. Bâtıla inanıp Allah’ı inkâr edenler var ya, İşte! Ziyana uğrayacaklar onlardır.(085 Ankebût,029/50, 51, 52) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Hamd ‫ﻞ‬ Allah’a Mahsustur. Gerçek Hayat Ahiret Hayatıdır… َ َ ‫وﻟ َﺌﻦ‬ َ َ ‫ﻦ ﻧ َﺰ‬ ‫ﻞ‬ ُ َ ‫ﻣﻮْﺗ ِﻬَﺎ ﻟ َﻴ‬ ِ ‫ض‬ ِ ‫ل‬ ْ ‫ﻣﺎًء ﻓَﺄ‬ َ ْ ِ َ ُ ‫ﻘﻮﻟ ُﻦ اﻟﻠ‬ َ ِ ‫ﻦ ﺑ َﻌْﺪ‬ َ ‫ﻤﺎِء‬ َ ‫ﻦ اﻟﺴ‬ َ ‫ﻢ‬ ْ ُ‫ﺳﺄﻟ ْﺘ َﻬ‬ َ ‫ﺣﻴ َﺎ ﺑ ِﻪِ اْﻷْر‬ ِ ُ‫ﻪ ﻗ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ َ‫ﻣ‬ َ َ ْ ُ َ ْ ْ َ ‫ﻤﺪ ُ ﻟ ِﻠﻪِ ﺑ‬ ‫ﺐ وَإ ِن اﻟﺪاَر‬ ِ ْ‫ﻢ ﻻ ﻳ َﻌ‬ ٌ ِ‫ﺤﻴ َﺎة ُ اﻟﺪﻧ ْﻴ َﺎ إ ِﻻ ﻟﻬْﻮٌ وَﻟﻌ‬ َ ‫ﻣﺎ ﻫَﺬ ِهِ اﻟ‬ َ ‫ﻘﻠﻮ‬ َ ْ ‫اﻟ‬ َ َ‫ و‬63 ‫ن‬ ْ ُ‫ﻞ أﻛﺜ َُﺮﻫ‬ ْ ‫ﺤ‬ 64 ‫ن‬ ِ ‫اْﻵ‬ َ ‫ﻤﻮ‬ ُ ‫ﺤﻴ َﻮَا‬ َ ْ ‫ﻲ اﻟ‬ ُ َ ‫ن ﻟ َﻮْ ﻛ َﺎﻧ ُﻮا ﻳ َﻌْﻠ‬ َ ِ‫ﺧَﺮة َ ﻟ َﻬ‬ Andolsun ki onlara:

“Gökten su indirip onunla ölümünün ardından, Yeryüzünü canlandıran kimdir?” diye sorsan, mutlaka “Allah” derler. De ki: Öyleyse hamd da Allah’a mahsustur. Fakat onların çoğu söyledikleri üzerinde düşünmezler. Bu dünya hayatı sadece bir eğlenceden, bir oyundan ibarettir. Ahiret hayatı ise, işte asıl yaşama odur. Keşke bilmiş olsalardı!(085 Ankebût,029/63, 64) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Allah Birdir, Şeriki Yoktur. Her Şeyi Yaratan Odur. Putlarınızın Hiçbir Gücü Yoktur… َ ْ ُ‫ﻪ ﻗ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ن‬ ‫ت وَاْﻷ َْر‬ َ ‫ﻞ أ َﻓَﺎﺗ‬ ِ ‫ﻢ‬ ِ ‫ﻤﻮَا‬ َ ‫ﻤﻠ ِﻜ ُﻮ‬ ْ َ ‫ﻦ د ُوﻧ ِﻪِ أوْﻟ ِﻴ َﺎَء َﻻ ﻳ‬ ْ ُ ‫ﺨﺬ ْﺗ‬ ُ ‫ﻞ اﻟﻠ‬ َ ‫ﻦ َرب اﻟﺴ‬ َ ‫ﻞ‬ ِ ُ‫ض ﻗ‬ َْ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ ِ َ ْ َ‫م ﻫ‬ ْ َ‫ﻞ ﻫ‬ ْ ُ‫ﺿﺮا ﻗ‬ ‫ت‬ ْ َ ‫ﻢ ﻧ‬ ُ ْ ‫ِﻷ َﻧ‬ ِ َ ‫ﻤﻰ وَاﻟ ْﺒ‬ ِ ‫ﻔ‬ َ ‫ﻔﻌًﺎ وََﻻ‬ ْ ‫ﺼﻴُﺮ أ‬ ْ َ ‫ﻞ ﺗ‬ ْ َ ‫ﻞ ﻳ‬ ُ ‫ﻤﺎ‬ َ ُ ‫ﺴﺘ َﻮِي اﻟﻈﻠ‬ َ ْ ‫ﺴﺘ َﻮِي اْﻷﻋ‬ ْ ِ‫ﺴﻬ‬ َ َ َ ‫ﻘﻪِ ﻓَﺘ‬ ُ ِ‫ﺟﻌَﻠ ُﻮا ﻟ ِﻠﻪ‬ ‫ﺧﺎﻟ ِﻖُ ﻛ ُﻞ‬ ُ َ ‫ﺧﻠ‬ َ ‫ﻪ‬ َ ْ ‫ﻪ اﻟ‬ َ َ ‫ﻘﻮا ﻛ‬ َ ‫ﺷَﺮﻛ َﺎَء‬ ِ ْ ‫ﺨﻠ‬ َ ‫م‬ ْ ‫وَاﻟﻨﻮُر أ‬ ُ ‫ﻞ اﻟﻠ‬ ْ ِ‫ﺨﻠ ْﻖُ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬ‬ َ َ ‫ﺸﺎﺑ‬ ِ ُ‫ﻢ ﻗ‬ َ ‫ﻤ‬ َ ‫ أ َﻧ َْﺰ‬16 ‫ﻘﻬﺎُر‬ َ ‫ﻞ‬ َ ِ ‫ﺔ ﺑ‬ ‫ﻣ‬ َ ْ ‫ﺣﺪ ُ اﻟ‬ ِ ‫ﻲٍء وَﻫُﻮَ اﻟ ْﻮَا‬ ٌ َ ‫ﺖ أ َوْد ِﻳ‬ ِ ‫ل‬ ْ ‫ﻘﺪ َرِﻫَﺎ ﻓَﺎ‬ َ َ‫ﻣﺎًء ﻓ‬ َ َ ‫ﺣﺘ‬ ْ َ ‫ﺴﺎﻟ‬ َ ‫ﻤﺎِء‬ َ ‫ﻦ اﻟﺴ‬ َ ْ ‫ﺷ‬ َ ُُ ‫ﻣﺜ ْﻠ‬ ْ َ َ‫ﻪ ﻛ َﺬ َﻟ ِﻚ‬ ُ ْ ‫اﻟﺴﻴ‬ ِ ‫ن ﻋ َﻠﻴ ْﻪِ ﻓِﻲ اﻟﻨﺎرِ اﺑ ْﺘ ِﻐَﺎَء‬ ِ ٌ ‫ﻣﺘ َﺎٍع َزﺑ َﺪ‬ ِ َ‫ﻞ َزﺑ َﺪ ًا َراﺑ ِﻴ ًﺎ و‬ َ ‫ﻣﻤﺎ ﻳ ُﻮﻗِﺪ ُو‬ َ ْ‫ﺣﻠﻴ َﺔٍ أو‬ َ َ ْ ْ ُ َ ِ ‫ﺤﻖ وَاﻟﺒ َﺎﻃ‬ ‫ﺚ ﻓِﻲ‬ َ ْ ‫ﻣﺎ ﻳ َﻨ‬ َ ‫ﺟ‬ ُ ‫ﻤﻜ‬ ُ ‫ﺐ‬ ُ َ‫ﻞ ﻓَﺄﻣﺎ اﻟﺰﺑ َﺪ ُ ﻓَﻴ َﺬ ْﻫ‬ َ ‫ﻪ اﻟ‬ ُ ِ‫ﻀﺮ‬ ْ َ‫ﻳ‬ ْ َ ‫س ﻓَﻴ‬ َ ‫ﻔﺎًء وَأﻣﺎ‬ ُ ‫ب اﻟﻠ‬ َ ‫ﻔﻊُ اﻟﻨﺎ‬ َ َ ْ ْ َ ِ ‫ض ﻛ َﺬ َﻟ‬ َ ‫ﻣﺜ َﺎ‬ 17 ‫ل‬ ُ ِ‫ﻀﺮ‬ ْ َ ‫ﻚ ﻳ‬ ْ ‫ﻪ اﻷ‬ ُ ‫ب اﻟﻠ‬ ِ ‫اﻷْر‬ De ki: “Göklerin ve yerin Rabbi kimdir?” De ki: “Allah’tır.”

De ki: “O’nu bırakıp da kendilerine Fayda ya da zarar verme gücüne sahip olmayan Dostlar mı edindiniz?” De ki: “Kör olanla olmayan bir olur mu hiç? Ya da karanlıklarla aydınlık eşit olur mu?” Yoksa O’nun yarattığı gibi Yaratan ortaklar buldular da, Bu yaratma onlarca birbirine benzer mi göründü? De ki: Allah her şeyi yaratandır ve O, birdir; Karşı durulamaz güç sahibidir. O, gökten su indirdi de Vadiler kendi hacimlerince sel olup aktı. Bu sel, üste çıkan bir köpüğü yüklenip götürdü. Süs veya başka eşya yapmak isteyerek ateşte erittikleri şeylerden de buna benzer köpük olur. Allah hak ile bâtıla işte böyle misal verir. Köpük atılıp kaybolur.

‫‪İnsanlara fayda veren şeye gelince, o yeryüzünde kalır.‬‬ ‫)‪İşte Allah böyle misaller getirir.(087 Ra’d,013/16, 17‬‬ ‫***‬ ‫‪-De ki: Allah Kendisine‬ﻗُ ْ‬ ‫ﻞ‬ ‫…‪Yöneleni Doğru Yola İletir‬‬ ‫ﻦ َرﺑﻪِ ﻗُ ْ‬ ‫ﻔُﺮوا ﻟ َﻮَْﻻ أ ُﻧ ْﺰِ َ‬ ‫ﻘﻮ ُ‬ ‫ﻦ ﻳ َ َ‬ ‫ﺸﺎُء وَﻳ َﻬْﺪ ِي‬ ‫ﻣ‬ ‫ﻣ‬ ‫ﻦ ﻛ َ َ‬ ‫وَﻳ َ ُ‬ ‫ل ﻋ َﻠ َﻴ ْﻪِ َءاﻳ َ ٌ‬ ‫ﻪ ﻳ ُ ِ‬ ‫ﺔ ِ‬ ‫ﻀﻞ َ‬ ‫ﻞ إ ِن اﻟﻠ َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫ل اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ب ‪27‬‬ ‫ﻦ أﻧ َﺎ َ‬ ‫إ ِﻟﻴ ْﻪِ َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫‪“Ona Rabbinden bir mucize indirilmeli değil miydi” diyen kâfirlere‬‬ ‫‪De ki:‬‬ ‫‪Kuşkusuz Allah dilediğini saptırır,‬‬ ‫)‪Kendisine yöneleni de hidayete erdirir.(087 Ra’d,013/27‬‬ ‫***‬ ‫ﻗُ ْ‬‫ﻞ‬ ‫‪De ki: Allah İnkâr Edilir mi? O Benim Rabbimdir. O’ndan Başka Tanrı‬‬ ‫‪Yoktur.‬‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ﻛ َﺬ َﻟ ِ َ َ‬ ‫ﺣﻴ ْﻨ َﺎ إ ِﻟ َﻴ ْ َ‬ ‫ﺳﻠ ْﻨ َﺎ َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻣ‬ ‫ك ﻓِﻲ أ ُﻣﺔٍ ﻗَﺪ ْ َ‬ ‫ﺖ ِ‬ ‫ﻢ اﻟﺬ ِي أوْ َ‬ ‫ﻚ أْر َ‬ ‫ﻚ وَﻫُ ْ‬ ‫ﻢ ﻟ ِﺘ َﺘ ْﻠ ُﻮَ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬِ ُ‬ ‫ﻣ ٌ‬ ‫ﻦ ﻗَﺒ ْﻠ ِﻬَﺎ أ َ‬ ‫ﺧﻠ َ ْ‬ ‫ْ‬ ‫ﻦ ﻗُ ْ‬ ‫ب ‪ 30‬وَﻟ َﻮْ أ َن‬ ‫ﻳ َﻜ ْ ُ‬ ‫ن ﺑ ِﺎﻟﺮ ْ‬ ‫ﻔُﺮو َ‬ ‫ﺖ وَإ ِﻟ َﻴ ْﻪِ َ‬ ‫ﻪ إ ِﻻ ﻫُﻮَ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻪِ ﺗ َﻮَﻛﻠ ْ ُ‬ ‫ﻞ ﻫُﻮَ َرﺑﻲ َﻻ إ ِﻟ َ َ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫ﻣﺘ َﺎ ِ‬ ‫ﻤ ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻤﻮْﺗ َﻰ ﺑ َ ْ‬ ‫ﺠﺒ َﺎ ُ‬ ‫ﻤﻴﻌًﺎ‬ ‫ﺟ ِ‬ ‫ﻣُﺮ َ‬ ‫ﻗُْﺮَءاﻧ ًﺎ ُ‬ ‫ت ﺑ ِﻪِ اﻟ ْ ِ‬ ‫ﻞ ﻟ ِﻠﻪِ اْﻷ ْ‬ ‫ﻢ ﺑ ِﻪِ اﻟ ْ َ‬ ‫ض أوْ ﻛ ُﻠ َ‬ ‫ل أوْ ﻗُﻄﻌَ ْ‬ ‫ﺳﻴَﺮ ْ‬ ‫ﺖ ﺑ ِﻪِ اْﻷْر ُ‬ ‫َ‬ ‫أ َﻓَﻠ َ‬ ‫ﻢ ﻳ َﻴ ْﺌ َ‬ ‫ﻤﻴﻌًﺎ وََﻻ ﻳ ََﺰا ُ‬ ‫ن ﻟ َﻮْ ﻳ َ َ‬ ‫ﻔُﺮوا‬ ‫ﻦ ﻛ َ َ‬ ‫ﻪ ﻟ َﻬَﺪ َى اﻟﻨﺎ‬ ‫ﺸﺎُء اﻟﻠ‬ ‫ﻦ َءا‬ ‫ﺲ اﻟﺬ ِﻳ‬ ‫ﺟ ِ‬ ‫س َ‬ ‫ﻣﻨ ُﻮا أ ْ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ل اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫َ‬ ‫ِ‬ ‫ْ‬ ‫ﺗﺼﻴﺒﻬﻢ ﺑﻤﺎ ﺻﻨﻌﻮا ﻗَﺎرﻋ َ ٌ َ‬ ‫ﻪ َﻻ‬ ‫ﻣ‬ ‫ﺣﺘﻰ ﻳ َﺄﺗ ِ‬ ‫ﺤﻞ ﻗَﺮِﻳﺒ ًﺎ ِ‬ ‫ﻢ َ‬ ‫ﺔ أوْ ﺗ َ ُ‬ ‫ُ ِ ُُ ْ ِ َ َ َُ‬ ‫ﻲ وَﻋ ْﺪ ُ اﻟﻠﻪِ إ ِن اﻟﻠ َ‬ ‫ﻦ د َارِﻫ ِ َْ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻦ ﻗَﺒ ْﻠ ِ َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻦ ﻛ َ َ‬ ‫ﻤﻴﻌَﺎد َ ‪ 31‬وَﻟ َ‬ ‫ﻔُﺮوا ﺛ ُﻢ أ َ‬ ‫ﻳُ ْ‬ ‫ﺨﻠ ِ ُ‬ ‫ﻞ ِ‬ ‫ﻒ اﻟ ْ ِ‬ ‫ﺳﺘ ُﻬْﺰِئَ ﺑ ُِﺮ ُ‬ ‫ﻘﺪ ِ ا ْ‬ ‫ﺧﺬ ْﺗ ُﻬُ ْ‬ ‫ﻣﻠﻴ ْ ُ‬ ‫ﻚ ﻓَﺄ ْ‬ ‫ﺳ ٍ‬ ‫ﺖ ﻟ ِﻠﺬ ِﻳ َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ ﻋ َﻠﻰ ﻛ ُﻞ ﻧ َ ْ‬ ‫ﻋ َ‬ ‫ن ِ‬ ‫ﻓَﻜ َﻴ ْ َ‬ ‫ﺟﻌَﻠﻮا ﻟ ِﻠﻪِ‬ ‫ﺖ وَ َ‬ ‫ﻒ ﻛ َﺎ َ‬ ‫ﻤﺎ ﻛ َ َ‬ ‫ﺴﺒ َ ْ‬ ‫ﺲ ﺑ ِ َ‬ ‫ﻦ ﻫُﻮَ ﻗَﺎﺋ ِ ٌ‬ ‫ب ‪ 32‬أﻓَ َ‬ ‫ﻘﺎ ِ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﻔ ٍ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ل ﺑ َ ْ‬ ‫ﺷَﺮﻛ َﺎَء ﻗُ ْ‬ ‫ُ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻦ اﻟ ْ َ‬ ‫م ﺑ ِﻈ َﺎﻫ ِﺮٍ ِ‬ ‫ض أ ْ‬ ‫ﻢ أ ْ‬ ‫ﻞ َ‬ ‫ﻤﺎ َﻻ ﻳ َﻌْﻠ َ ُ‬ ‫ﻪ ﺑ ِ َ‬ ‫م ﺗ ُﻨ َﺒﺌ ُﻮﻧ َ ُ‬ ‫ﺳﻤﻮﻫُ ْ‬ ‫ﻘﻮْ ِ‬ ‫ﻞ ُزﻳ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﻢ ﻓِﻲ اﻷْر ِ‬ ‫ﻦ ﻫَﺎد ٍ ‪33‬‬ ‫ﻦ ﻛ َ َ‬ ‫ﻪ ِ‬ ‫ﻦ ﻳ ُ ْ‬ ‫ﻤﺎ ﻟ َ ُ‬ ‫ﻪ ﻓَ َ‬ ‫ﻞ اﻟﻠ ُ‬ ‫ﻞ وَ َ‬ ‫ﻣﻜ ُْﺮﻫُ ْ‬ ‫ﻔُﺮوا َ‬ ‫ﻢ و َ ُ‬ ‫ﻀﻠ ِ ِ‬ ‫ﻦ اﻟﺴﺒ ِﻴ ِ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻟ ِﻠﺬ ِﻳ َ‬ ‫ﺻﺪوا ﻋ َ ِ‬ ‫!‪Ey Muhammed‬‬ ‫‪Seni, kendilerinden önce‬‬

Nice ümmetlerin gelip geçtiği bir ümmete gönderdik ki, Sana vahyettiğimizi onlara okuyasın. Onlar Rahman’ı inkâr ediyorlar. De ki: O benim Rabbimdir. O’ndan başka tanrı yoktur. Sadece O’na tevekkül ettim ve dönüş sadece O’nadır. Eğer okunan bir Kitapla dağlar yürütülseydi veya Onunla yer parçalansaydı yahut Onunla ölüler konuşturulsaydı, O Kitap yine bu Kur’an olacaktı. Fakat bütün işler Allah’a aittir. İman edenler hâlâ bilmediler mi ki, Allah dileseydi bütün insanları hidayete erdirirdi? Allah’ın vaadi gelinceye kadar inkâr edenlere, Yaptıklarından dolayı, Ya ansızın büyük bir bela gelmeye devam edecek veya O bela evlerinin yakınına inecek. Allah, vaadinden asla dönmez. Andolsun, Senden önceki peygamberlerle de alay edildi de, Ben inkâr edenlere mühlet verdim.

Sonra da onları yakaladım! Görseydin! Azabım nasılmış! Herkesin yaptığını görüp gözeten Allah inkâr edilir mi? Oysa onlar, Allah’a ortaklar koştular. De ki: “Onların isimlerini açıklayın. Yoksa siz O’na yeryüzünde bilmediği bir şeyi mi haber veriyorsunuz, Yoksa boş lakırdı mı etmiş olacaksınız?” Belki de inkâr edenlere hileleri güzel gösterildi ve onlar doğru yoldan saptılar. Allah kimi saptırırsa artık onu doğru yola iletecek yoktur.(087 Ra’d,013/30,31, 32, 33) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Putlarınız, Necidir? Ne ‫ﻞ‬ Yapabilirler? َ ُ‫ﻞ ﺳﻤﻮﻫ‬ َ ُ ِ‫ﺟﻌَﻠ ُﻮا ﻟ ِﻠﻪ‬ ‫ﻪ‬ ْ َ ‫ﻢ ﻋ َﻠ َﻰ ﻛ ُﻞ ﻧ‬ ‫ﻤ‬ َ َ‫ﺖ و‬ ْ ‫ﻢ أ‬ َ ْ ُ‫ﺷَﺮﻛ َﺎَء ﻗ‬ َ َ ‫ﻤﺎ ﻛ‬ ُ َ ‫م ﺗ ُﻨ َﺒﺌ ُﻮﻧ‬ ْ ْ َ ‫ﺴﺒ‬ َ ِ ‫ﺲ ﺑ‬ ٌ ِ ‫ﻦ ﻫُﻮَ ﻗَﺎﺋ‬ َ َ‫أﻓ‬ ْ ٍ ‫ﻔ‬ َ َْ ْ َ ‫ل ﺑ‬ ‫ﻦ‬ َ َ ‫ﻦ ﻛ‬ َ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ ِ ٍ‫م ﺑ ِﻈ َﺎﻫ ِﺮ‬ ْ ‫ض أ‬ ْ ُ‫ﻣﻜ ُْﺮﻫ‬ َ ‫ﻔُﺮوا‬ ُ َ ‫ﻤﺎ َﻻ ﻳ َﻌْﻠ‬ َ ِ‫ﺑ‬ ُ َ‫ﻢ و‬ ِ ْ‫ﻘﻮ‬ َ ‫ﻦ ﻟ ِﻠﺬ ِﻳ‬ َ ‫ﻞ ُزﻳ‬ َ ‫ﻣ‬ ِ َ ‫ﺻﺪوا ﻋ‬ ِ ‫ﻢ ﻓِﻲ اﻷْر‬ َ َ 33 ٍ ‫ﻦ ﻫَﺎد‬ ِ ‫ﻪ‬ ْ ُ ‫ﻦ ﻳ‬ ُ ‫ﻤﺎ ﻟ‬ َ ‫ﻪ ﻓ‬ ُ ‫ﻞ اﻟﻠ‬ َ َ‫ﻞ و‬ ِ ِ ‫ﻀﻠ‬ ِ ‫اﻟﺴﺒ ِﻴ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ Herkesin kazandığını gözetleyip muhafaza eden, Hiç böyle yapamayan gibi olur mu? Onlar Allah’a ortaklar koştular. De ki:

“Onlara ad verin, Onlar necidir? Yoksa siz, Allah’a yeryüzünde bilemeyeceği bir şeyi mi haber veriyorsunuz? Yahut boş laf mı ediyorsunuz?” Doğrusu inkâr edenlere hileleri süslü gösterildi ve Onlar doğru yoldan alıkonuldular. Allah kimi saptırırsa artık onu doğru yola iletecek yoktur.(087 Ra’d,013/33) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Ben ‫ﻞ‬ Allah’a Çağırıyorum. Onun Eşi Benzeri Yoktur… َ ْ ‫ل إ ِﻟ َﻴ‬ ْ ُ‫ﻪ ﻗ‬ َ ِ‫ﻤﺎ أ ُﻧ ْﺰ‬ ‫ﻤﺎ‬ ْ َ ‫ب ﻳ‬ ِ َ‫ﻚ و‬ َ ْ‫ﻦ ﻳ ُﻨ ْﻜ ُِﺮ ﺑ َﻌ‬ ْ َ ‫ﻦ اْﻷ‬ َ ‫ﺣﻮ‬ ُ ‫ﻔَﺮ‬ َ ‫ﻢ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ‬ َ ‫ﻞ إ ِﻧ‬ ُ ‫ﻀ‬ َ ‫ب‬ َ ِ ‫ن ﺑ‬ ُ ُ‫ﻦ َءاﺗ َﻴ ْﻨ َﺎﻫ‬ ِ ‫ﺣَﺰا‬ َْ ‫ﻣ‬ َ ُ‫ﻣ‬ َ ‫وَاﻟﺬ ِﻳ‬ َ َ ُ َ ِ‫ﺷﺮ‬ ْ ‫ﻪ وََﻻ أ‬ 36 ‫ب‬ ِ ‫أ‬ ْ ‫ت أ‬ َ ِ‫ك ﺑ ِﻪِ إ ِﻟ َﻴ ْﻪِ أد ْﻋ ُﻮ وَإ ِﻟ َﻴ ْﻪ‬ َ ‫ن أﻋ ْﺒ ُﺪ َ اﻟﻠ‬ ُ ‫ﻣْﺮ‬ ِ ‫ﻣﺂ‬ Kendilerine kitap verdiğimiz kimseler, sana indirilene, Kur’an’a sevinirler. Ancak senin aleyhinde birleşen guruplardan onun bir kısmını inkâr edenlere De ki: “Bana, sadece Allah’a kulluk etmem ve O’na ortak koşmamam emrolundu. Ben yalnız O’na çağırıyorum ve Dönüş de yalnız O’nadır.”(087 Ra’d,013/36) ***

ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Benim Peygamber ‫ﻞ‬ Olduğuma Allah Şahittir… ْ ُ‫ﺳًﻼ ﻗ‬ ُ ‫ﻘﻮ‬ َ ِ‫ﻔﻰ ﺑ ِﺎﻟﻠﻪ‬ ‫ﻢ‬ َ َ ‫ﻞ ﻛ‬ َ َ ‫ﻦ ﻛ‬ ُ َ ‫وَﻳ‬ ِ ُ ‫ﻋﻨ ْﺪ َه‬ ِ ‫ﻦ‬ َ ‫ﻣْﺮ‬ ْ َ ‫ﻔُﺮوا ﻟ‬ ُ ْ ‫ﻋﻠ‬ َ َ‫ﻢ و‬ ْ ُ ‫ﺷﻬِﻴﺪ ًا ﺑ َﻴ ْﻨ ِﻲ وَﺑ َﻴ ْﻨ َﻜ‬ ُ ‫ﺖ‬ َ ‫ﺴ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ل اﻟﺬ ِﻳ‬ ْ 43 ‫ب‬ ِ ‫اﻟﻜ ِﺘ َﺎ‬ “Sen resûl olarak gönderilmiş bir kimse değilsin”, diyen kâfirlere De ki: Benimle sizin aranızda şahit olarak Allah ve Yanında Kitab’ın bilgisi olan Peygamber yeter.(087 Ra’d,013/43) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Ben Size Gönderilmiş Bir ‫ﻞ‬ Elçiyim… َ ْ ُ‫ ﻗ‬48 ‫ﺼﻴُﺮ‬ ‫ﻞ ﻳ َﺎأ َﻳﻬَﺎ‬ ‫ﻣ‬ ‫وَﻛ َﺄ َﻳ‬ َ َ ‫ﺔ ﺛ ُﻢ أ‬ ٌ ‫ﻤ‬ ِ ‫ﻤ‬ ِ ‫ﺖ ﻟ َﻬَﺎ وَﻫ‬ ِ ‫ﻦ‬ َ ْ ‫ﺧﺬ ْﺗ ُﻬَﺎ وَإ ِﻟ َﻲ اﻟ‬ َ ِ ‫ﻲ ﻇ َﺎﻟ‬ ُ ْ ‫ﻣﻠ َﻴ‬ ْ ‫ﻦ ﻗَْﺮﻳ َﺔٍ أ‬ َ ْ ْ َ 49 ‫ﻦ‬ ُ ‫ﻢ ﻧ َﺬ ِﻳٌﺮ‬ ْ ُ ‫ﻤﺎ أﻧ َﺎ ﻟ َﻜ‬ َ ‫س إ ِﻧ‬ ُ ‫اﻟﻨﺎ‬ ٌ ‫ﻣﺒ ِﻴ‬ De ki: Ey insanlar! Ben ancak sizin için apaçık bir uyarıcıyım.(088 Hac,022/49) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah Ne Yaptığınızı ‫ﻞ‬ Bilmektedir… َ ‫ﻘﻞ اﻟﻠ‬ َ ‫ﺟﺎد َﻟ ُﻮ‬ 68 ‫ن‬ َ ‫ﻤﻠ ُﻮ‬ َ ‫ن‬ ْ ِ ‫وَإ‬ َ ْ‫ﻤﺎ ﺗ َﻌ‬ َ ِ ‫ﻢ ﺑ‬ ُ َ ‫ﻪ أﻋ ْﻠ‬ ُ ِ ُ َ‫ك ﻓ‬ Seninle münakaşa ve mücadeleye girişenlere De ki: “Allah yaptığınızı çok iyi bilmektedir.”(088 Hac,022/68)

*** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Kafirlerin Cezası ‫ﻞ‬ Cehennemdir… ‫ن‬ َ َ ‫ﻦ ﻛ‬ ُ ِ‫ت ﺗ َﻌْﺮ‬ ٍ ‫ﻢ َءاﻳ َﺎﺗ ُﻨ َﺎ ﺑ َﻴﻨ َﺎ‬ َ ‫ﺴﻄ ُﻮ‬ َ ‫ﻤﻨ ْﻜ ََﺮ ﻳ َﻜ َﺎد ُو‬ ُ ُ‫ف ﻓِﻲ و‬ ْ َ ‫ن ﻳ‬ ُ ْ ‫ﻔُﺮوا اﻟ‬ ْ ِ‫وَإ ِذ َا ﺗ ُﺘ ْﻠ َﻰ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬ‬ َ ‫ﺟﻮهِ اﻟﺬ ِﻳ‬ ُ َ ْ ُ‫ﻢ َءاﻳ َﺎﺗ ِﻨ َﺎ ﻗ‬ َ ِ ‫ﻢ ﺑ‬ ‫ﻔُﺮوا‬ َ َ ‫ﻦ ﻛ‬ ِ ‫ﺸﺮ‬ َ ‫ﻦ ﻳ َﺘ ْﻠ ُﻮ‬ ُ ‫ﻢ اﻟﻨﺎُر وَﻋ َﺪ َﻫَﺎ اﻟﻠ‬ ُ ُ ‫ﻦ ذ َﻟ ِﻜ‬ ْ ُ ‫ﻞ أﻓَﺄﻧ َﺒﺌ ُﻜ‬ ْ ِ‫ن ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬ‬ َ ‫ﻪ اﻟﺬ ِﻳ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﺑ ِﺎﻟﺬ ِﻳ‬ ْ ْ 72 ‫ﺼﻴُﺮ‬ ِ ‫ﻤ‬ َ ‫ﺲ اﻟ‬ َ ‫وَﺑ ِﺌ‬ Âyetlerimiz açık açık kendilerine okunduğunda, Kâfirlerin suratlarında Hoşnutsuzluk sezersin. Onlar, Kendilerine âyetlerimizi okuyanların, Neredeyse üzerlerine saldırırlar. De ki: Size bu öfke ve huzursuzluğunuzdan Daha kötüsünü bildireyim mi? Cehennem! Allah, onu kâfirlere ceza olarak bildirdi. O, ne kötü sondur!(088 Hac,022/72) *** MEDİNE DÖNEMİ (88 HAC; Mekke ve Medine dönemi ayırımı 89 RAHMAN) ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Kötüler Cehenneme ‫ﻞ‬ Girecektir…

َ َ ‫ﻋﻨ ْﺪ َ اﻟﻠﻪِ ﻋ َﻬْﺪ ًا ﻓَﻠ‬ ْ ُ‫ﻣﻌْﺪ ُود َة ً ﻗ‬ ‫ﻪ‬ ْ ُ ‫ﻦ ﻳ‬ َ ‫ﻞ أ َﺗ‬ ِ ‫ﻢ‬ َ ِ ‫ﺨﻠ‬ ُ ‫ﻒ اﻟﻠ‬ ْ ُ ‫ﺨﺬ ْﺗ‬ َ ‫ﻣﺎ‬ ً ‫ﻤﺴﻨ َﺎ اﻟﻨﺎُر إ ِﻻ أﻳﺎ‬ َ َ ‫ﻦ ﺗ‬ ْ ْ َ ‫وَﻗَﺎﻟ ُﻮاَ ﻟ‬ َ ُ َ ‫م ﺗ‬ ً َ ‫ﺳﻴﺌ‬ ِ‫ﺖ ﺑ ِﻪ‬ َ ‫ﺔ وَأ‬ َ ‫ﺴ‬ َ ‫ﻤﻮ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ ْ ‫ﻋ َﻬْﺪ َه ُ أ‬ َ ‫ﺐ‬ َ َ ‫ﻦ ﻛ‬ ْ َ ‫ﺣﺎﻃ‬ َ ‫ ﺑ َﻠ َﻰ‬80 ‫ن‬ ُ َ ‫ﻣﺎ َﻻ ﺗ َﻌْﻠ‬ َ ِ‫ن ﻋ َﻠ َﻰ اﻟﻠﻪ‬ ْ ‫ﻣ‬ ُ َ ُ َ َ ‫ﻤﻠﻮا‬ َ ‫ﻢ ﻓِﻴﻬَﺎ‬ َ ِ َ ‫ﻣﻨ ُﻮا وَﻋ‬ َ ‫ﺧﺎﻟ ِﺪ ُو‬ ُ ‫ﺤﺎ‬ َ ‫ﺻ‬ َ ‫ﻦ َءا‬ ْ ُ‫ب اﻟﻨﺎرِ ﻫ‬ ُ ُ ‫ﺧﻄ ِﻴﺌ َﺘ‬ ْ ‫ﻪ ﻓَﺄوﻟﺌ ِﻚ أ‬ َ ‫ وَاﻟﺬ ِﻳ‬81 ‫ن‬ َ ُ ْ َ َ ِ ‫ت أوﻟﺌ‬ 82 ‫ن‬ َ ‫ﻢ ﻓِﻴﻬَﺎ‬ ِ ‫ﺤﺎ‬ َ ‫ﺧﺎﻟ ِﺪ ُو‬ َ ‫ب اﻟ‬ ُ ‫ﺤﺎ‬ َ ‫ﺻ‬ َ ِ ‫اﻟﺼﺎﻟ‬ ْ ُ‫ﺠﻨﺔِ ﻫ‬ ْ ‫ﻚ أ‬ “Sayılı birkaç gün müstesna, bize ateş dokunmayacaktır” diyen Yahudilere De ki: Siz Allah katından bir söz mü aldınız -ki Allah sözünden caymaz-, Yoksa Allah hakkında bilmediğiniz şeyleri mi söylüyorsunuz? Hayır! Kim bir kötülük eder de kötülüğü kendisini çepeçevre kuşatırsa O kimseler cehennemliktirler; Onlar orada devamlı kalırlar. İman edip yararlı iş yapanlara gelince, onlar da cennetliktirler; Onlar orada devamlı kalırlar.(092 Bakara,002/080, 081, 082) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: ‫ﻞ‬ Tevrata İnanıyorsanız, Kur’an’ı Neden Reddediyorsunuz? َ ِ‫ﻤﺎ أ ُﻧ ْﺰ‬ َ ‫ﻤﺎ أ َﻧ َْﺰ‬ َ ‫وَإ ِذ َا ﻗِﻴ‬ ُ ْ ‫ل ﻋ َﻠ َﻴ ْﻨ َﺎ وَﻳ َﻜ‬ ِ ْ ‫ﻪ ﻗَﺎﻟ ُﻮا ﻧ ُﺆ‬ ِ ‫ﻢ َءا‬ َ ‫ﻔُﺮو‬ َ ِ ‫ن ﺑ‬ َ ِ ‫ﻦ ﺑ‬ ُ ‫ل اﻟﻠ‬ َ ِ ‫ﻣﻨ ُﻮا ﺑ‬ ْ ُ‫ﻞ ﻟ َﻬ‬ َ‫ﻤﺎ وََراَءه ُ وَﻫُﻮ‬ َُ ‫ﻣ‬ ُ ُ ُ ْ ‫ﻦ ﻗَﺒ‬ ْ ُ‫ﻢ ﻗ‬ 91 ‫ﻦ‬ ْ َ ‫ﻢ ﺗ‬ ِ ْ ‫ﻣﺆ‬ ِ ِ‫ن أﻧ ْﺒ ِﻴ َﺎَء اﻟﻠﻪ‬ ْ ِ ‫ﻞ إ‬ َ ‫ﻘﺘ ُﻠﻮ‬ َ ْ ‫اﻟ‬ ُ ‫ﻢ‬ ْ ُ ‫ن ﻛﻨ ْﺘ‬ َ ِ ‫ﻞ ﻓَﻠ‬ ْ ُ‫ﻣﻌَﻬ‬ َ ‫ﻤﺎ‬ َ ِ ‫ﺼﺪﻗًﺎ ﻟ‬ ُ ‫ﺤﻖ‬ َ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻣﻨ ِﻴ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ َ ‫ﺠ‬ 92 ‫ن‬ َ َ ‫وَﻟ‬ َ ‫ت ﺛ ُﻢ اﺗ‬ ِ ‫ﻞ‬ ِ ‫ﺳﻰ ﺑ ِﺎﻟ ْﺒ َﻴﻨ َﺎ‬ َ ‫ﻤﻮ‬ ْ ِ‫ﻢ اﻟ ْﻌ‬ َ ْ ‫ﻘﺪ‬ َ ‫ﻣﻮ‬ ُ ِ ‫ﻢ ﻇ َﺎﻟ‬ ْ ُ ‫ﻦ ﺑ َﻌْﺪ ِهِ وَأﻧ ْﺘ‬ ُ ُ ‫ﺨﺬ ْﺗ‬ ُ ‫ﻢ‬ ْ ُ ‫ﺟﺎَءﻛ‬ ْ ‫ﻣ‬ Yahudilere: Allah’ın indirdiğine iman edin, denilince

Biz sadece bize indirilen Tevrat’a inanırız, derler ve ondan başkasını inkâr ederler. Hâlbuki o Kur’an, Kendi ellerinde bulunan Tevrat’ı doğrulayıcı olarak gelmiş hak kitaptır. De ki: Şayet siz gerçekten inanıyor idiyseniz, Daha önce Allah’ın peygamberlerini neden öldürüyordunuz? Andolsun! Musa size apaçık mucizeler getirmişti. Sonra onun ardından, Zalimler olarak buzağıyı tanrı edindiniz.(092 Bakara,002/091, 092) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Kelime Oyunlarıyla Oyalandınız. İnancınız Size Hep Kötülük mü Emrediyor?.. ُ ‫ﻣﺎ َءاﺗ َﻴ ْﻨ َﺎﻛ‬ ُ ‫ﻢ وََرﻓَﻌْﻨ َﺎ ﻓَﻮْﻗَﻜ‬ ُ ‫ﻣﻴﺜ َﺎﻗَﻜ‬ ‫ﻤﻌْﻨ َﺎ‬ ُ ِ ‫ﻢ ﺑ‬ ‫ﺧﺬ ُوا‬ ُ ‫ﻢ اﻟﻄﻮَر‬ َ َ ‫وَإ ِذ ْ أ‬ ِ ‫ﺳ‬ ِ ‫ﺧﺬ ْﻧ َﺎ‬ َ ‫ﻤﻌُﻮا ﻗَﺎﻟ ُﻮا‬ ْ ‫ﻘﻮةٍ وَا‬ َ ‫ﺳ‬ ْ َ ُ ْ ْ ْ ُ‫ﻢ ﻗ‬ َ ‫ﺠ‬ ْ ُ ‫ﺼﻴ ْﻨ َﺎ وَأ‬ ‫ﻢ‬ ْ ُ ‫ﻞ ﺑ ِﻜ‬ ْ ِ ‫ﻢ إ‬ ْ ِ‫ﻢ اﻟ ْﻌ‬ َ ْ ‫ﻞ ﺑ ِﺌ‬ ْ ُ ‫ن ﻛ ُﻨ ْﺘ‬ ْ ُ ‫ﻤﺎﻧ ُﻜ‬ َ ‫ﻢ ﺑ ِﻪِ إ ِﻳ‬ ْ ُ ‫ﻣُﺮﻛ‬ ُ ‫ﻤﺎ ﻳ َﺄ‬ َ ‫ﺴ‬ ْ ِ ‫ﻔﺮِﻫ‬ ُ ِ‫ﺷﺮِﺑ ُﻮا ﻓِﻲ ﻗُﻠ ُﻮﺑ ِﻬ‬ َ َ ‫وَﻋ‬ 93 ‫ﻦ‬ ِ ْ ‫ﻣﺆ‬ ُ َ ‫ﻣﻨ ِﻴ‬ Hatırlayın ki, Tûr dağının altında sizden söz almış, Size verdiklerimize kuvvetle sarılın, söylenenleri anlayın, demiştik. Onlar: “İşittik ve isyan ettik” dediler.

İnkârları sebebiyle, Kalplerine buzağı sevgisi dolduruldu. De ki: Eğer inanıyorsanız, imanınız size ne kötü şeyler emrediyor!(092 Bakara,002/093) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: ‫ﻞ‬ Madem Cennet Sizin, Öyleyse Neden Ölmeyi İstemiyorsunuz? ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ن‬ َ ِ‫ﻋﻨ ْﺪ َ اﻟﻠﻪ‬ ِ ُ ‫ﺧَﺮة‬ ِ ‫ﻢ اﻟﺪاُر اْﻵ‬ ً ‫ﺼ‬ ِ ‫ﺔ‬ ْ ِ ‫ت إ‬ ْ ِ ‫ﻞ إ‬ َ ْ‫ﻤﻮ‬ َ ْ ‫ﻤﻨﻮُا اﻟ‬ َ َ ‫س ﻓَﺘ‬ ُ ُ ‫ﺖ ﻟ َﻜ‬ ْ َ ‫ن ﻛ َﺎﻧ‬ َ ِ ‫ﺧﺎﻟ‬ ِ ‫ﻦ د ُو‬ ْ ‫ﻣ‬ ِ ‫ن اﻟﻨﺎ‬ 94 ‫ﻦ‬ ْ ُ ‫ﻛ ُﻨ ْﺘ‬ َ ‫ﻢ‬ َ ‫ﺻﺎد ِﻗِﻴ‬ Ahiret yurdu Allah katında diğer insanlara değil de yalnızca o Yahudilere aitse ve Bu iddiaları doğru ise De ki: Haydi! Ölümü temenni edin bakalım!(092 Bakara,002/094) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Allah, Kendisine, Meleklerine, Peygamberlerine, Cebrail’e ve Mikail’e Düşmanlık Edenlerin Düşmanıdır… َ ِ ‫ﻪ ﻋ َﻠ َﻰ ﻗَﻠ ْﺒ‬ َ ‫ﺠﺒ ْﺮِﻳ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ﻦ ﻳ َﺪ َﻳ ْﻪِ وَﻫُﺪ ًى‬ َ ‫ﻦ ﻛ َﺎ‬ ِ ِ ‫ن ﻋ َﺪ ُوا ﻟ‬ َ ِ ‫ﺼﺪﻗًﺎ ﻟ‬ ُ ِ‫ن اﻟﻠﻪ‬ ُ َ ‫ﻪ ﻧ َﺰﻟ‬ ُ ‫ﻞ ﻓَﺈ ِﻧ‬ َ ‫ﻞ‬ َ ‫ﻣ‬ ِ ْ ‫ﻚ ﺑ ِﺈ ِذ‬ َ ْ ‫ﻤﺎ ﺑ َﻴ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻣﻴﻜ َﺎ‬ َ ‫ﺟﺒ ْﺮِﻳ‬ ْ ُ ‫وَﺑ‬ ‫ل ﻓَﺈ ِن‬ ِ َ‫ﻞ و‬ ِ ْ ‫ﻤﺆ‬ َ ‫ﻦ ﻛ َﺎ‬ ُ ‫ﻣَﻼﺋ ِﻜ َﺘ ِﻪِ وَُر‬ ِ َ‫ﺳﻠ ِﻪِ و‬ َ َ‫ن ﻋ َﺪ ُوا ﻟ ِﻠﻪِ و‬ َ 97 ‫ﻦ‬ ُ ْ ‫ﺸَﺮى ﻟ ِﻠ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻣﻨ ِﻴ‬ 98 ‫ﻦ‬ َ ‫اﻟﻠ‬ َ ‫ﻪ ﻋ َﺪ ُو ﻟ ِﻠ ْﻜ َﺎﻓِﺮِﻳ‬ De ki:

Cebrail’e kim düşman ise şunu iyi bilsin ki, Allah’ın izniyle Kur’an’ı senin kalbine bir hidayet rehberi, Önce gelen kitapları doğrulayıcı ve Müminler için de müjdeci olarak O indirmiştir. Kim, Allah’a, Meleklerine, Peygamberlerine, Cebrail’e ve Mikâil’e düşman olursa bilsin ki, Allah da inkârcı kâfirlerin düşmanıdır.(092 Bakara,002/097, 098) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Sadece Ehl-i Kitabın Cennete Gireceği İddiası, Mesnetsiz Bir Kuruntudur… َ َ ْ ‫ﺔ إﻻ ﻣﻦ ﻛ َﺎن ﻫُﻮدا أ َو ﻧﺼﺎرى ﺗ ِﻠ‬ ْ ُ‫ﻢ ﻗ‬ َ ‫ﺧ‬ ‫ن‬ ُ ْ ‫ﻦ ﻳ َﺪ‬ ْ ِ ‫ﻢ إ‬ َ َ ْ ‫ﻞ اﻟ‬ ْ ُ ‫ﻞ ﻫَﺎﺗ ُﻮا ﺑ ُْﺮﻫَﺎﻧ َﻜ‬ ْ ُ‫ﻣﺎﻧ ِﻴﻬ‬ َ ‫ﻚ أ‬ َ َ َ ْ ً ْ َ ِ َ ‫ﺠﻨ‬ ْ َ ‫وَﻗَﺎﻟ ُﻮا ﻟ‬ 111 ‫ﻦ‬ ْ ُ ‫ﻛ ُﻨ ْﺘ‬ َ ‫ﻢ‬ َ ‫ﺻﺎد ِﻗِﻴ‬ Ehl-i kitap: “Yahudiler yahut Hıristiyanlar hariç Hiç kimse cennete giremeyecek” dediler. Bu onların kuruntusudur.

Sen de onlara De ki: Eğer sahiden doğru söylüyorsanız, Delilinizi getirin!(092 Bakara,002/111) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Ehl-i Kitabın Arzularına Uyarsan, Allah’ın Yardımı ve Dostluğunu Kaybedersin… َ ْ َ ْ ‫ﺿﻰ ﻋ َﻨ‬ ْ ُ‫ﻢ ﻗ‬ ‫ﻦ‬ ِ َ‫ﺣﺘﻰ ﺗ َﺘﺒ ِﻊ‬ َ ‫ﺼﺎَرى‬ َ ‫ﻦ ﺗ َْﺮ‬ ْ ُ‫ﻣﻠﺘ َﻬ‬ َ ‫ﻚ اﻟ ْﻴ َﻬُﻮد ُ وََﻻ اﻟﻨ‬ ْ َ ‫وَﻟ‬ ِ ِ ‫ﻞ إ ِن ﻫُﺪ َى اﻟﻠﻪِ ﻫُﻮَ اﻟﻬُﺪ َى وَﻟﺌ‬ َ َ َ ‫ﻣﺎ ﻟ‬ َ ‫ﺟﺎَء‬ 120 ٍ‫ﺼﻴﺮ‬ ِ َ ‫ﻦ وَﻟ ِﻲ وََﻻ ﻧ‬ ِ ِ‫ﻦ اﻟﻠﻪ‬ ِ ‫ﻚ‬ ِ ‫ك‬ َ ‫ﻢ ﺑ َﻌْﺪ َ اﻟﺬ ِي‬ َ ِ ‫ﻦ اﻟ ْﻌِﻠ ْﻢ‬ ْ ُ‫ﺖ أﻫْﻮَاَءﻫ‬ َ ْ‫اﺗﺒ َﻌ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻣ‬ Dinlerine uymadıkça, Yahudiler de, Hristiyanlar da, Asla senden memnun olmayacaklardır. De ki: Doğru yol, Ancak Allah’ın yoludur. Sana gelen ilimden sonra, Onların arzularına uyacak olursan, Andolsun ki, Allah’tan sana Ne bir dost

Ne de bir yardımcı vardır.(092 Bakara,002/120) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Biz Tevhide ‫ﻞ‬ İnanan Müslümanlarız, Müşrik Değil… َ ْ َ ‫ﻞ ﺑ‬ ْ ُ‫ﺼﺎَرى ﺗ َﻬْﺘ َﺪ ُوا ﻗ‬ ْ ‫ﻤ‬ ‫ﻦ‬ ً ‫ﺣﻨ ِﻴ‬ َ ‫ﻣﻠ‬ ِ ‫ن‬ ِ ‫ﻞ‬ َ ‫ﻣﺎ ﻛ َﺎ‬ َ ‫ﻢ‬ ُ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ َ َ‫ﻔﺎ و‬ َ ‫ﺔ إ ِﺑ َْﺮاﻫ ِﻴ‬ َ َ ‫وَﻗَﺎﻟ ُﻮا ﻛ ُﻮﻧ ُﻮا ﻫُﻮد ًا أوْ ﻧ‬ َ ‫ﺸﺮِﻛ ِﻴ‬ َ ‫ﻣ‬ 135 Yahudiler ve Hıristiyanlar müslümanlara Yahudi ya da Hıristiyan olun ki, Doğru yolu bulasınız, dediler. De ki: Hayır! Biz, hanîf olan İbrahim’in dinine uyarız. O, müşriklerden değildi.(092 Bakara,002/135) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Herkes Kendi ‫ﻞ‬ Yaptığından Sorumludur… َ ُ ‫ﻞ أ َﺗﺤﺎﺟﻮﻧﻨﺎ ﻓﻲ اﻟﻠﻪ وﻫُﻮ رﺑﻨﺎ ورﺑﻜ ُﻢ وﻟ َﻨﺎ أ َﻋ ْﻤﺎﻟ ُﻨﺎ وﻟ َﻜ‬ ‫ن‬ ْ ‫ﻣ‬ ِ ََ َ َ ْ َ ‫ﺼﻮ‬ ْ َ ‫ﻢ وَﻧ‬ َ ُ ْ ُ‫ﻗ‬ ُ ‫ﻪ‬ ُ َ ‫ﻦ ﻟ‬ ْ ُ ‫ﻤﺎﻟ ُﻜ‬ َ ْ ‫ﻢ أﻋ‬ ْ َ َ َ ُ ِ ‫ﺨﻠ‬ ُ ‫ﺤ‬ ََ َ َ َ َ ِ 139 De ki: Allah bizim de Rabbimiz, sizin de Rabbiniz olduğuna göre, O’nun hakkında bizimle tartışmaya mı girişiyorsunuz? Bizim yaptıklarımız bize,

Sizin yaptıklarınız da size aittir. Biz O’na gönülden bağlananlarız.(092 Bakara,002/139) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: İbrahim, İsmail, İshak, Ya’kub’un Yahudi ve Hıristiyan Olduğunu Söyleyen Yalancı Zalimler… Siz Allah’tan Daha mı iyi Biliyorsunuz?.. َ َ َ َ ‫ﺳﺒ َﺎ‬ َ ‫ﻋﻴ‬ ‫ﺼﺎَرى‬ ُ ْ‫ﺤﺎقَ وَﻳ َﻌ‬ ُ َ ‫م ﺗ‬ ِ ‫ﻤﺎ‬ َ ‫ﻘﻮ‬ َ ‫ﺳ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ ْ ‫أ‬ ْ ‫ب وَاْﻷ‬ ْ ِ ‫ﻞ وَإ‬ ْ ِ ‫ﻢ وَإ‬ َ ‫ﺳ‬ َ ‫ن إ ِن إ ِﺑ َْﺮاﻫ ِﻴ‬ َ َ ‫ط ﻛ َﺎﻧ ُﻮا ﻫُﻮد ًا أوْ ﻧ‬ َ ‫ﻞ َءأ َﻧﺘﻢ أ َﻋ ْﻠ َﻢ أ َم اﻟﻠﻪ وﻣ‬ َ ‫ﻢ‬ ‫ﻞ ﻋ َﻤﺎ‬ ِ ً ‫ﺷﻬَﺎد َة‬ ِ ُ ‫ﻋﻨ ْﺪ َه‬ ِ ‫ﻢ‬ ُ ‫ﻣﺎ اﻟﻠ‬ َ َ‫ﻦ اﻟﻠﻪِ و‬ َ َ ‫ﻦ ﻛ َﺘ‬ ُ َ ‫ﻦ أﻇ ْﻠ‬ ْ ُ ْ ْ ُ‫ﻗ‬ ٍ ِ‫ﻪ ﺑ ِﻐَﺎﻓ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣﻤ‬ ْ َ َ ُ ِ ُ 140 ‫ن‬ َ ‫ﻤﻠ ُﻮ‬ َ ْ‫ﺗ َﻌ‬ Yoksa siz, İbrahim, İsmail, İshak, Ya’kub ve esbâtın Yahudi, Yahut Hıristiyan olduklarını mı söylüyorsunuz? De ki: Siz mi daha iyi bilirsiniz, yoksa Allah mı? Allah tarafından kendisine bildirilmiş bir şahitliği gizleyenden daha zalim kim olabilir? Allah yaptıklarınızdan gafil değildir.(092 Bakara,002/140) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Peygambere Uyanla Uymayanı Ayırd etmek için Kabe’yi Kıble Yaptık…

ْ ُ‫ﻢ اﻟﺘ ِﻲ ﻛ َﺎﻧ ُﻮا ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬَﺎ ﻗ‬ ُ ‫ﻘﻮ‬ ْ ‫ﻤ‬ َ ‫ل اﻟﺴ‬ ُ َ ‫ﺳﻴ‬ ُ‫ﺸﺮِق‬ ِ ‫ﻔﻬَﺎُء‬ َ َ ْ ‫ﻞ ﻟ ِﻠﻪِ اﻟ‬ ُ ِ‫ﻦ ﻗِﺒ ْﻠ َﺘ ِﻬ‬ ْ ُ‫ﻣﺎ وَﻻﻫ‬ َ ‫س‬ ْ َ ‫ﻢ ﻋ‬ َ ‫ﻣ‬ ِ ‫ﻦ اﻟﻨﺎ‬ ُ ً‫ﺳﻄﺎ‬ ْ َ ْ ُ َ َ َ َ ‫ﻦ ﻳ‬ ً ‫ﻢ أﻣ‬ ِ َ ‫ﺴﺘ‬ ٍ ‫ﺻَﺮا‬ ِ ‫ﺸﺎُء إ ِﻟﻰ‬ َ ‫ وَﻛﺬ َﻟ ِﻚ‬142 ٍ ‫ﻘﻴﻢ‬ ُ ِ‫ﻤﻐْﺮ‬ َ َ‫ﺔ و‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﺟﻌَﻠﻨ َﺎﻛ‬ ُ ‫ط‬ َ ‫ب ﻳ َﻬْﺪ ِي‬ َ ‫وَاﻟ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ْ ْ َ َ ُ ُ ُ ُ ‫ﺳﻮ‬ َ ‫ﻢ‬ ُ ‫ﻟ ِﺘ َﻜ ُﻮﻧ ُﻮا‬ ‫ﺖ‬ َ ‫ﻘﺒ ْﻠ‬ ِ ‫ﺟﻌَﻠﻨ َﺎ اﻟ‬ َ ‫ﻣﺎ‬ َ ‫س وَﻳ َﻜﻮ‬ ُ ‫ن اﻟﺮ‬ َ ْ ‫ﺔ اﻟﺘ ِﻲ ﻛﻨ‬ َ َ‫ﺷﻬِﻴﺪ ًا و‬ ْ ‫ل ﻋ َﻠﻴ ْﻜ‬ ِ ‫ﺷﻬَﺪ َاَء ﻋ َﻠﻰ اﻟﻨﺎ‬ َ ‫ﺳﻮ‬ ‫ﺖ ﻟ َﻜ َﺒ ِﻴَﺮة ً إ ِﻻ ﻋ َﻠ َﻰ‬ َ ْ ‫ﻦ ﻳ َﻨ‬ ِ َ ‫ﺐ ﻋ َﻠ َﻰ ﻋ‬ ِ ‫ل‬ ْ ِ ‫ﻘﺒ َﻴ ْﻪِ وَإ‬ ُ ِ ‫ﻘﻠ‬ ُ ‫ﻦ ﻳ َﺘﺒ ِﻊُ اﻟﺮ‬ ْ َ ‫ن ﻛ َﺎﻧ‬ َ ‫ﻢ‬ َ َ ‫ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬَﺎ إ ِﻻ ﻟ ِﻨ َﻌْﻠ‬ ْ ‫ﻣﻤ‬ ْ ‫ﻣ‬ 143 ‫ﻢ‬ ِ ‫ف َر‬ ٌ ‫س ﻟ ََﺮُءو‬ ِ ُ ‫ﻪ ﻟ ِﻴ‬ َ ‫ﻣﺎ ﻛ َﺎ‬ ٌ ‫ﺣﻴ‬ َ ‫ﻢ إ ِن اﻟﻠ‬ ْ ُ ‫ﻤﺎﻧ َﻜ‬ َ ‫ﻀﻴﻊَ إ ِﻳ‬ ُ ‫ن اﻟﻠ‬ َ َ‫ﻪ و‬ ُ ‫ﻦ ﻫَﺪ َى اﻟﻠ‬ َ ‫اﻟﺬ ِﻳ‬ ِ ‫ﻪ ﺑ ِﺎﻟﻨﺎ‬ İnsanlardan bir kısım beyinsizler: “Yönelmekte oldukları kıblelerinden onları çeviren nedir?” diyecekler. De ki: Doğu da batı da Allah’ındır. O dilediğini doğru yola iletir. İşte böylece sizin insanlığa şahitler olmanız, Resûl’ün de size şahit olması için sizi mutedil bir millet kıldık. Senin arzulayıp da şu anda yönelmediğin kıbleyi, Kâbe’yi, biz ancak Peygambere uyanı, ökçeleri üzerinde geri dönenden ayırt etmemiz için kıble yaptık. Bu, Allah’ın hidayet verdiği kimselerden başkasına elbette ağır gelir. Allah sizin imanınızı asla zayi edecek değildir. Zira Allah, insanlara karşı şefkatli ve merhametlidir.(092 Bakara,002/142, 143) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: İyi Davranış Allah’tan ‫ﻞ‬ Sakınmaktır… ْ َ َ َ ‫ﺴﺄ َﻟ ُﻮﻧ‬ ْ ُ‫ﻦ اْﻷ َﻫ ِﻠﺔِ ﻗ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﺖ ﻟ ِﻠﻨﺎ‬ َ ‫ﻚ ﻋ‬ ِ ‫ت‬ ِ ‫ﻞ ﻫ‬ ْ ‫ﺲ اﻟ ْﺒ ِﺮ ﺑ ِﺄ‬ َ ْ ‫س وَاﻟ‬ ْ َ‫ﻳ‬ َ ‫ن ﺗ َﺄﺗ ُﻮا اﻟ ْﺒ ُﻴ ُﻮ‬ ُ ‫ﻣﻮَاﻗِﻴ‬ َ ‫ﻲ‬ َ ْ ‫ﺤﺞ وَﻟ َﻴ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ِ ِ َ ْ َ ْ ْ َ ُ ُ ‫ن‬ ْ ُ ‫ﻢ ﺗ‬ ُ ‫ﻦ أﺑ ْﻮَاﺑ ِﻬَﺎ وَاﺗ‬ َ ‫ﻦ اﺗ‬ ِ ‫ت‬ َ ‫ﺤﻮ‬ ُ ِ ‫ﻔﻠ‬ ْ ‫ﻪ ﻟﻌَﻠﻜ‬ َ ‫ﻘﻮا اﻟﻠ‬ َ ‫ﻘﻰ وَأﺗ ُﻮا اﻟﺒ ُﻴ ُﻮ‬ َ ‫ﻇﻬُﻮرِﻫَﺎ وَﻟﻜ ِﻦ اﻟﺒ ِﺮ‬ ْ ‫ﻣ‬ ِ ‫ﻣ‬ 189 Sana, hilâl şeklinde yeni doğan ayları soranlara

De ki: Onlar, insanlar ve özellikle hac için vakit ölçüleridir. İyi davranış, Asla evlere arkalarından gelip girmeniz değildir. Lâkin iyi davranış, Korunan ve ölçülü giden kimsenin davranışıdır. Evlere kapılarından girin, Allah’tan korkun, Umulur ki kurtuluşa erersiniz.(092 Bakara,002/189) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Yaptığınız Hayırları Allah ‫ﻞ‬ Bilir… َ ْ َ َ ‫ﺴﺄ َﻟ ُﻮﻧ‬ ْ ُ‫ن ﻗ‬ ‫ﻣﻰ‬ ْ ‫ﻔ‬ َ ْ ‫ﻣﺎ أ َﻧ‬ ُ ‫ﻔ‬ َ ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻢ‬ ِ ْ ‫ﻣﺎذ َا ﻳ ُﻨ‬ َ ‫ﻘﻮ‬ ْ َ‫ﻳ‬ َ ‫ﻦ وَاﻟ ْﻴ َﺘ َﺎ‬ ْ ُ ‫ﻘﺘ‬ َ ‫ﻞ‬ َ ‫ﻚ‬ َ ‫ﻦ وَاْﻷﻗَْﺮﺑ ِﻴ‬ ْ ‫ﻣ‬ ِ ْ ‫ﺧﻴ ْﺮٍ ﻓَﻠ ِﻠﻮَاﻟ ِﺪ َﻳ‬ ُ ْ 215 ‫ﻢ‬ ْ َ ‫ﻣﺎ ﺗ‬ َ ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻔﻌَﻠﻮا‬ َ ‫ﻤ‬ ٌ ‫ﻪ ﺑ ِﻪِ ﻋ َﻠ ِﻴ‬ َ ‫ﺧﻴ ْﺮٍ ﻓَﺈ ِن اﻟﻠ‬ َ َ‫ﻞ و‬ َ ‫وَاﻟ‬ ِ ‫ﻦ اﻟﺴﺒ ِﻴ‬ ْ ‫ﻣ‬ ِ ْ ‫ﻦ وَاﺑ‬ ِ ‫ﺴﺎﻛ ِﻴ‬ Sana, Allah yolunda ne harcayacaklarını soranlara De ki: Maldan harcadığınız şey, Ebeveyn, Yakınlar, Yetimler, Fakirler ve

Yolcular için olmalıdır. Şüphesiz Allah yapacağınız her hayrı bilir.(092 Bakara,002/215) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: İnsanları, Allah Yolundan Çevirmek, Allah’ı İnkâr Etmek, Mescid-i Haram’ın Ziyaretine Mâni Olmak ve Halkını Oradan Çıkarmak, Allah Katında Daha Büyük Günahtır. َ َ ‫ﺴﺄ َﻟ ُﻮﻧ‬ ٌ ‫ﻞ ﻗِﺘ َﺎ‬ ْ ُ‫ل ﻓِﻴﻪِ ﻗ‬ ْ ُ ‫ﻞ اﻟﻠﻪِ وَﻛ‬ ‫ﺤَﺮام ِ ﻗِﺘ َﺎ‬ َ ‫ﻚ ﻋ‬ ِ‫ﻔٌﺮ ﺑ ِﻪ‬ َ ْ ‫ﻦ اﻟﺸﻬْﺮِ اﻟ‬ َ ‫ﻦ‬ ْ َ‫ﻳ‬ َ َ‫ل ﻓِﻴﻪِ ﻛ َﺒ ِﻴٌﺮ و‬ ِ ‫ﺳﺒ ِﻴ‬ ٍ ْ َ ‫ﺻ َﺪ ﻋ‬ ِ َ َ ‫ن‬ َ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ ْ ِ ‫ﺤَﺮام ِ وَإ‬ ِ ‫ﻪ أﻛ ْﺒ َُﺮ‬ ُ َ ‫ﻔﺘ ْﻨ‬ ِ ‫ﺔ أﻛ ْﺒ َُﺮ‬ ِ ْ ‫ﻋﻨ ْﺪ َ اﻟﻠﻪِ وَاﻟ‬ ِ ِ‫ج أﻫْﻠ ِﻪ‬ َ ‫ﻞ وََﻻ ﻳ ََﺰاﻟ ُﻮ‬ ُ ‫ﺧَﺮا‬ َ ْ ‫ﺠﺪ ِ اﻟ‬ ْ ‫ﻤ‬ ِ ‫ﺴ‬ ُ ْ ‫ﻣﻨ‬ َ ْ ‫وَاﻟ‬ ِ ْ ‫ﻘﺘ‬ َ ‫ﻣ‬ ‫ﺖ‬ َ ُ‫ﻳ‬ ِ ْ ‫ﻦ ﻳ َْﺮﺗ َﺪ ِد‬ َ ‫ﻢ‬ ْ ‫ن ا‬ ْ ‫ﻤ‬ ُ َ ‫ﻦ د ِﻳﻨ ِﻪِ ﻓَﻴ‬ ْ ُ ‫ﻣﻨ ْﻜ‬ َ َ‫ﺳﺘ َﻄ َﺎﻋ ُﻮا و‬ ْ ُ ‫ﻦ د ِﻳﻨ ِﻜ‬ ْ ُ ‫ﺣﺘﻰ ﻳ َُﺮدوﻛ‬ ْ ُ ‫ﻘﺎﺗ ِﻠ ُﻮﻧ َﻜ‬ ِ ِ ‫ﻢ إ‬ ْ َ ‫ﻢ ﻋ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ َ َ ‫ﻢ ﻋ‬ ُ َ ُ َ ْ ُ َ َ َ َ َ َ ‫ﻢ ﻓِﻴﻬَﺎ‬ ِ ‫ﻢ ﻓِﻲ اﻟﺪﻧ ْﻴ َﺎ وَاﻵ‬ ُ ‫ﺤﺎ‬ َ ‫ﺻ‬ َ ‫وَﻫُﻮَ ﻛﺎﻓٌِﺮ ﻓﺄوﻟﺌ ِﻚ‬ ْ ُ‫ب اﻟﻨﺎرِ ﻫ‬ ْ ُ‫ﻤﺎﻟﻬ‬ َ ْ ‫ﺖ أﻋ‬ ْ ‫ﺣﺒ ِﻄ‬ ْ ‫ﺧَﺮةِ وَأوﻟﺌ ِﻚ أ‬ 217 ‫ن‬ َ َ ‫ﺧﺎﻟ ِﺪ ُو‬ Sana haram ayı, yani onda savaşmayı soranlara De ki: O ayda savaşmak büyük bir günahtır. İnsanları, Allah yolundan çevirmek, Allah’ı inkâr etmek, Mescid-i Haram’ın ziyaretine mâni olmak ve Halkını oradan çıkarmak ise Allah katında daha büyük günahtır. Fitne de adam öldürmekten daha büyük bir günahtır. Onlar eğer güçleri yeterse, Sizi dininizden döndürünceye kadar size karşı savaşa devam ederler. Sizden kim, dininden döner ve kâfir olarak ölürse, Onların yaptıkları işler dünyada da ahirette de boşa gider.

Onlar cehennemliktirler ve orada devamlı kalırlar.(092 Bakara,002/217) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: İçki de Kumar da Büyük ‫ﻞ‬ Günahtır… َ َ َ ‫ﺴﺄ َﻟ ُﻮﻧ‬ ْ ُ‫ﺴﺮِ ﻗ‬ ‫ﻦ‬ َ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ ِ ‫ﻤﺎ أﻛ ْﺒ َُﺮ‬ ِ ْ ‫ﻤﻴ‬ ْ َ‫ﻳ‬ َ ُ‫ﻤﻬ‬ ُ ْ ‫س وَإ ِﺛ‬ َ َ‫ﻢ ﻛ َﺒ ِﻴٌﺮ و‬ ٌ ْ ‫ﻤﺎ إ ِﺛ‬ َ ِ‫ﻞ ﻓِﻴﻬ‬ َ ْ ‫ﻤﺮِ وَاﻟ‬ ْ ‫ﺨ‬ ْ ‫ﻣ‬ ِ ‫ﻣﻨ َﺎﻓِﻊُ ﻟ ِﻠﻨﺎ‬ ِ َ ‫ﻚ َ ﻋ‬ َ ْ َ ْ ُ َ ِ ‫ﻔﻮَ ﻛ َﺬ َﻟ‬ َ َ ‫ﺴﺄﻟﻮﻧ‬ ‫ن‬ َ َ ‫ﻢ ﺗ َﺘ‬ ْ َ‫ﻞ اﻟﻌ‬ ُ ‫ﻔ‬ ْ َ‫ﻧ‬ ِ ‫ﻢ اﻵﻳ َﺎ‬ ِ ْ ‫ﻣﺎذ َا ﻳ ُﻨ‬ َ ‫ﻔﻜُﺮو‬ َ ‫ﻘﻮ‬ ْ َ ‫ﻤﺎ وَﻳ‬ ْ ُ ‫ت ﻟﻌَﻠﻜ‬ ُ ُ ‫ﻪ ﻟﻜ‬ ُ ‫ﻦ اﻟﻠ‬ َ ‫ﻚ‬ َ ِ‫ﻔﻌِﻬ‬ ِ ُ‫ن ﻗ‬ ُ ‫ﻚ ﻳ ُﺒ َﻴ‬ 219 Sana, şarap ve kumar hakkında soru soranlara De ki: Her ikisinde de büyük bir günah ve İnsanlar için bir takım faydalar vardır. Ancak her ikisinin de günahı faydasından daha büyüktür. Ayrıca sana iyilik yolunda ne harcayacaklarını soranlara De ki: “İhtiyaç fazlasını” Allah size âyetleri böyle açıklar ki düşünesiniz.(092 Bakara,002/219) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Yetimleri İyi ‫ﻞ‬ Yetiştirmek, Yüzüstü Bırakmaktan Daha Hayırlıdır… َ َ ‫ﺴﺄ َﻟ ُﻮﻧ‬ ْ ُ‫ﻣﻰ ﻗ‬ ‫ﻢ‬ َ ُ ‫ن ﺗ‬ َ ‫ﻢ‬ َ ‫ﻚ ﻋ‬ ِ ‫ﻓِﻲ اﻟﺪﻧ ْﻴ َﺎ وَاْﻵ‬ ْ ِ ‫ﺧﻴ ٌْﺮ وَإ‬ ٌ ‫ﺻَﻼ‬ ْ َ ‫ﺧَﺮةِ وَﻳ‬ ْ ُ‫ﺨﺎﻟ ِﻄ ُﻮﻫ‬ ْ ُ‫ح ﻟ َﻬ‬ َ ‫ﻦ اﻟ ْﻴ َﺘ َﺎ‬ ْ ِ ‫ﻞ إ‬ ِ َ َ ْ‫ﺼﻠ ِِﺢ وَﻟ َﻮ‬ ‫ﻢ‬ ْ ‫ﻤ‬ ْ ِ ‫ﻓَﺈ‬ ِ َ ‫ﺴﺪ‬ ِ ‫ﻔ‬ َ ‫ﻪ ﻋ َﺰِﻳٌﺰ‬ ٌ ‫ﺣﻜ ِﻴ‬ َ ‫ﻢ إ ِن اﻟﻠ‬ ْ ُ ‫ﻪ َﻷﻋ ْﻨ َﺘ َﻜ‬ ُ ‫ﺷﺎَء اﻟﻠ‬ ُ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ ُ ْ ‫ﻢ اﻟ‬ ُ َ ‫ﻪ ﻳ َﻌْﻠ‬ ُ ‫ﻢ وَاﻟﻠ‬ ْ ُ ‫ﺧﻮَاﻧ ُﻜ‬ ْ ‫ﻤ‬ َ ‫ﻣ‬ 220 Dünya ve ahiret hakkında,

Lehinize olan davranışları düşünün ve Ona göre hareket edin. Sana yetimler hakkında soranlara De ki: Onları iyi yetiştirmek, Yüzüstü bırakmaktan daha hayırlıdır. Eğer onlarla birlikte yaşarsanız, unutmayın ki, Onlar sizin kardeşlerinizdir. Allah, işleri bozanla düzelteni bilir. Eğer Allah dileseydi, sizi de zahmet ve meşakkate sokardı. Çünkü Allah güçlüdür, hakîmdir.(092 Bakara,002/220) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Temizleninceye ‫ﻞ‬ Kadar Kadınlara Yaklaşmayın… َ ْ ‫ﻚ ﻋ َﻦ اﻟ‬ َ َ ‫ﺴﺄ َﻟ ُﻮﻧ‬ ْ ُ‫ﺾ ﻗ‬ ‫ﺣﺘﻰ‬ ْ َ ‫ﺾ وََﻻ ﺗ‬ ‫ﺤﻴ‬ ِ ‫ﻤ‬ ِ ‫ﻤ‬ َ ‫ﻘَﺮﺑ ُﻮﻫُﻦ‬ َ ‫ﻞ ﻫُﻮَ أذ ًى ﻓَﺎﻋ ْﺘ َﺰِﻟ ُﻮا اﻟﻨ‬ ْ َ ‫وَﻳ‬ َ ْ ‫ﺴﺎَء ﻓِﻲ اﻟ‬ َ ِ ‫ﺤﻴ‬ ِ ِ ْ َ َ ْ ُ َ َ ‫ﺤﺐ‬ ِ ُ ‫ﻦ وَﻳ‬ ِ ُ ‫ﻪ ﻳ‬ ُ ْ ‫ﺣﻴ‬ ِ ‫ن ﻓﺄﺗ ُﻮﻫُﻦ‬ َ ‫ﻦ‬ َ ‫ن ﻓﺈ ِذ َا ﺗ َﻄﻬْﺮ‬ َ ‫ﻳ َﻄﻬُْﺮ‬ َ ‫ﻪ إ ِن اﻟﻠ‬ ُ ‫ﻢ اﻟﻠ‬ ُ ‫ﻣَﺮﻛ‬ َ ‫ﺚ أ‬ َ ‫ﺤﺐ اﻟﺘﻮاﺑ ِﻴ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ْ 222 ‫ﻦ‬ ُ ‫اﻟ‬ َ ‫ﻤﺘ َﻄﻬﺮِﻳ‬ Sana kadınların ay halini soranlara De ki: O, bir rahatsızlıktır. Bu sebeple ay halinde olan kadınlardan uzak durun; Temizleninceye kadar onlara yaklaşmayın.

Temizlendikleri vakit, Allah’ın size emrettiği şekilde onlara yaklaşın. Şunu iyi bilin ki, Allah tevbe edenleri de sever, Temizlenenleri de.(092 Bakara,002/222) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Ganimetler, Allah’a ‫ﻞ‬ ve Peygambere Aittir… َ َ َ ‫ﺴﺄ َﻟ ُﻮﻧ‬ ُ‫ل ﻗ‬ ُ ‫ﻔﺎ‬ ‫ﻢ‬ ُ ‫ل ﻓَﺎﺗ‬ َ ْ ‫ﻞ اْﻷ َﻧ‬ ‫ﻔﺎ‬ َ ْ ‫ﻦ اْﻷ َﻧ‬ َ ‫ﻚ ﻋ‬ ُ ِ ‫ﺻﻠ‬ ُ ‫ل ﻟ ِﻠﻪِ وَاﻟﺮ‬ ْ َ‫ﻳ‬ ْ ُ ‫ت ﺑ َﻴ ْﻨ ِﻜ‬ َ ‫ﺤﻮا ذ َا‬ َ ‫ﻘﻮا اﻟﻠ‬ ْ ‫ﻪ وَأ‬ ِ ‫ﺳﻮ‬ ِ ِ ِ َ َ 1 ‫ﻦ‬ ِ ْ ‫ﻣﺆ‬ ْ ِ ‫ﻪ إ‬ ُ ‫ﻪ وََر‬ ُ ‫ﻢ‬ ْ ُ ‫ن ﻛ ُﻨ ْﺘ‬ ُ ‫ﺳﻮﻟ‬ َ ‫وَأﻃ ِﻴﻌُﻮا اﻟﻠ‬ َ ‫ﻣﻨ ِﻴ‬ Sana savaş ganimetlerini soranlara De ki: Ganimetler, Allah ve Peygambere aittir. O halde siz, gerçek müminler iseniz, Allah’tan korkun, Aranızı düzeltin, Allah ve Resûlüne itaat edin.(093 Enfâl,008/01) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: İnkâr ‫ﻞ‬ Edenler Vazgeçerlerse, Günahları Bağışlanır…

َ ُ ‫ﻀﺖ ﺳﻨ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ﻦ‬ َ َ‫ن ﻳ َﻌُﻮد ُوا ﻓ‬ َ ْ‫ن ﻳ َﻨ ْﺘ َﻬُﻮا ﻳ ُﻐ‬ َ َ ‫ﻦ ﻛ‬ َ َ ‫ﺳﻠ‬ ْ ِ ‫ﻒ وَإ‬ ْ ِ ‫ﻔُﺮوا إ‬ ُ ْ َ ‫ﻣ‬ َ ْ ‫ﻣﺎ ﻗَﺪ‬ َ ْ ‫ﻘﺪ‬ َ ‫ﻢ‬ ْ ُ‫ﻔْﺮ ﻟ َﻬ‬ َ ‫ﺔ اْﻷوﻟ ِﻴ‬ َ ‫ﻞ ﻟ ِﻠﺬ ِﻳ‬ 38 İnkâr edenlere De ki: Düşmanlıktan vazgeçerlerse, Geçmiş günahları bağışlanır. Yok, geri dönerlerse, Kendilerinden öncekilerin hali gözlerinin önündedir!(093 Enfâl,008/38) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah Bağışlayan ve ‫ﻞ‬ Esirgeyendir… َ َ ْ ُ‫ﻳ َﺎأ َﻳﻬَﺎ اﻟﻨﺒ ِﻲ ﻗ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻣ‬ ‫ﻤ‬ َ ‫ﻢ‬ ِ ‫ﻢ‬ ْ ِ ‫ﺳَﺮى إ‬ ْ ‫ﻦ اْﻷ‬ ْ ُ ‫ﺧﻴ ًْﺮا ﻳ ُﺆ ْﺗ ِﻜ‬ ْ ُ ‫ﻪ ﻓِﻲ ﻗُﻠ ُﻮﺑ ِﻜ‬ ُ ‫ن ﻳ َﻌْﻠ َﻢ ِ اﻟﻠ‬ ْ ُ ‫ﻦ ﻓِﻲ أﻳ ْﺪ ِﻳﻜ‬ َ ِ ‫ﻞ ﻟ‬ َ ْ 70 ‫ﻢ‬ ُ َ ‫ﻪ ﻏ‬ َ ِ ‫ﻔﻮٌر َر‬ ِ ُ ‫ﻣﻤﺎ أ‬ ِ ْ‫ﻢ وَﻳ َﻐ‬ ِ َ ‫ﺧﺬ‬ ِ ‫ﺧﻴ ًْﺮا‬ ٌ ‫ﺣﻴ‬ ُ ‫ﻢ وَاﻟﻠ‬ ْ ُ ‫ﻔْﺮ ﻟ َﻜ‬ ْ ُ ‫ﻣﻨ ْﻜ‬ Ey Peygamber! Elinizdeki esirlere De ki: Eğer Allah kalplerinizde hayır olduğunu bilirse, Sizden alınan fidyeden daha hayırlısını size verir ve sizi bağışlar. Çünkü Allah bağışlayandır, esirgeyendir.(093 Enfâl,008/70) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: ‫ﻞ‬ İnkârcılar Yakında Mağlup Olacak ve Cehenneme Sürülecektir…

ْ ُ‫ﻗ‬ َ ‫ﺤ‬ 12 ُ ‫ﻤﻬَﺎد‬ َ َ ‫ﻦ ﻛ‬ ِ ْ ‫ﺲ اﻟ‬ َ ‫ن إ ِﻟ َﻰ‬ َ ‫ﺸُﺮو‬ ْ ُ ‫ن وَﺗ‬ َ ‫ﺳﺘ ُﻐْﻠ َﺒ ُﻮ‬ َ ‫ﻔُﺮوا‬ َ ‫ﺟﻬَﻨ‬ َ ْ ‫ﻢ وَﺑ ِﺌ‬ َ ‫ﻞ ﻟ ِﻠﺬ ِﻳ‬ Resûlüm! İnkâr edenlere De ki: Yakında mağlup olacak ve Cehenneme sürüleceksiniz. Orası kalınacak ne kötü bir yerdir!(094 Âl-i İmrân,003/012) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Takvâ Sahipleri Allah’ın Hoşnutluğu ile Ebediyen Cennette Kalacaklar… َ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ﺤﺘ ِﻬَﺎ اْﻷ َﻧ ْﻬَﺎُر‬ َ ‫ﻦ اﺗ‬ ‫ﻣ‬ َ ِ ‫ﻢ ﺑ‬ ِ ‫ﻘﻮْا‬ ِ ‫ﺠﺮِي‬ ِ ٍ‫ﺨﻴ ْﺮ‬ ْ َ ‫ﻦ ﺗ‬ ْ َ ‫ت ﺗ‬ َ ‫ﻢ‬ ٌ ‫ﺟﻨﺎ‬ ْ ِ‫ﻋﻨ ْﺪ َ َرﺑﻬ‬ ْ ُ ‫ﻦ ذ َﻟ ِﻜ‬ ْ ُ ‫ﻞ أؤ ُﻧ َﺒﺌ ُﻜ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻢ ﻟ ِﻠﺬ ِﻳ‬ ْ َ 15 ِ ‫ﺼﻴٌﺮ ﺑ ِﺎﻟ ْﻌِﺒ َﺎد‬ َ ِ َ ‫ﻪ ﺑ‬ ِ ‫ن‬ ٌ ‫ﺿﻮَا‬ ْ ِ‫ﻣﻄ َﻬَﺮة ٌ وَر‬ ٌ ‫ﻦ ﻓِﻴﻬَﺎ وَأْزوَا‬ ُ ‫ﻦ اﻟﻠﻪِ وَاﻟﻠ‬ ُ ‫ج‬ َ ‫ﻣ‬ َ ‫ﺧﺎﻟ ِﺪ ِﻳ‬ De ki: Size bunlardan Dünyanın geçici ve çekici güzelliklerinden Daha iyisini bildireyim mi? Takvâ sahipleri için Rableri yanında, Altlarından ırmaklar akan, Ebediyen kalacakları cennetler, Tertemiz eşler ve hepsinin üstünde, Allah’ın hoşnutluğu vardır.

Allah kullarını çok iyi görür.(094 Âl-i İmrân,003/015) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Ehl-i Kitab Eğer Allah’a Teslim Oldularsa, Doğru Yolu Buldular Demektir… ُ ‫ﻞ ﻟ ِﻠﺬﻳ‬ َ ْ ‫ﻘ‬ ُ َ ‫ﺣﺎﺟﻮ‬ ْ ُ‫ﻦ وَﻗ‬ ‫ﻦ‬ ُ َ‫ك ﻓ‬ َ ‫ﻦ أوﺗ ُﻮا اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ‬ ْ َ‫ﺖ و‬ َ ‫ن‬ ْ ِ ‫ﻓَﺈ‬ ْ ‫ﻞ أ‬ َ َ‫ﻲ ﻟ ِﻠﻪِ و‬ ُ ‫ﻤ‬ ْ َ ‫ﺳﻠ‬ َ ‫ب وَاْﻷﻣﻴﻴ‬ َ ِ َ ِ‫ﺟﻬ‬ ِ َ‫ﻦ اﺗﺒ َﻌ‬ ِ ‫ﻣ‬ َ َ َ ْ ‫ﻤﺎ ﻋ َﻠ َﻴ‬ َ َ‫ﻤﻮا ﻓ‬ ِ ‫ﺼﻴٌﺮ ﺑ ِﺎﻟ ْﻌِﺒ َﺎد‬ ِ َ ‫ﻪ ﺑ‬ ْ ِ ‫ﻘﺪ ِ اﻫْﺘ َﺪ َوْا وَإ‬ ْ ِ ‫ﻢ ﻓَﺈ‬ ْ ‫ن أ‬ ْ ‫َءأ‬ ُ ‫ﻚ اﻟ ْﺒ ََﻼغ ُ وَاﻟﻠ‬ َ ‫ن ﺗ َﻮَﻟﻮْا ﻓَﺈ ِﻧ‬ ُ َ ‫ﺳﻠ‬ ْ ُ ‫ﻤﺘ‬ ْ َ ‫ﺳﻠ‬ 20 Seninle İslam hakkında tartışmaya girenlere De ki: “Bana uyanlarla birlikte ben kendimi Allah’a teslim ettim.” Ehl-i kitaba ve Ümmîlere de De ki: “Siz de Allah’a teslim oldunuz mu?” Eğer teslim oldularsa, doğru yolu buldular demektir. Yok, eğer yüz çevirdilerse, Sana düşen, yalnızca duyurmaktır. Allah kullarını çok iyi görmektedir.(094 Âl-i İmrân,003/020) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Mülkün Gerçek Sahibi Olan Allah’ım! Sen, Dilediğini Yüceltir, Dilediğini de

Alçaltırsın… َ ْ ‫ﻤﻠ‬ َ ْ ‫ﻤﻠ‬ َ ِ ‫ﻣﺎﻟ‬ َ َ ‫ﻦ ﺗ‬ َ َ ‫ﻦ ﺗ‬ َ َ ‫ﻦ ﺗ‬ ُ‫ﺸﺎء‬ ِ ‫ﻚ‬ ِ ْ ‫ﻤﻠ‬ َ ‫ﺸﺎُء وَﺗ ُﻌِﺰ‬ ُ ْ ‫ﺸﺎُء وَﺗ َﻨ ْﺰِع ُ اﻟ‬ َ ‫ﻚ‬ ُ ْ ‫ﻚ ﺗ ُﺆ ْﺗ ِﻲ اﻟ‬ ُ ْ ‫ﻚ اﻟ‬ َ ‫ﻞ اﻟﻠﻬُﻢ‬ ِ ُ‫ﻗ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣﻤ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﺨﻴ ُْﺮ إ ِﻧ‬ َ ِ ‫ﺸﺎُء ﺑ ِﻴ َﺪ‬ َ ‫ﻚ ﻋ َﻠ َﻰ ﻛ ُﻞ‬ َ َ ‫ﻦ ﺗ‬ 26 ‫ﻲٍء ﻗَﺪ ِﻳٌﺮ‬ َ ْ ‫ك اﻟ‬ َ ‫وَﺗ ُﺬ ِل‬ ْ ‫ﺷ‬ ْ ‫ﻣ‬ Resûlüm! De ki: “Mülkün gerçek sahibi olan Allah’ım! Sen mülkü dilediğine verirsin ve Mülkü dilediğinden geri alırsın. Dilediğini yüceltir, Dilediğini de alçaltırsın. Her türlü iyilik Senin elindedir. Gerçekten Sen her şeye kadirsin.”(094 Âl-i İmrân,003/026) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah Her Şeyi Bilir ‫ﻞ‬ ve Her Şeye Kadirdir… َ ُ ‫ﻔﻮا ﻣﺎ ﻓﻲ ﺻﺪورﻛ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ﻣﺎ ﻓِﻲ‬ ُ ‫ﺨ‬ ْ ُ ‫ن ﺗ‬ ِ ‫ﻤﻮَا‬ ِ َ ْ ِ ‫ﻞ إ‬ َ َ‫ت و‬ َ ‫ﻣﺎ ﻓِﻲ اﻟﺴ‬ َ ‫ﻢ‬ ُ َ ‫ﻪ وَﻳ َﻌْﻠ‬ ُ ‫ﻪ اﻟﻠ‬ ُ ‫ﻤ‬ ْ َ ‫ﻢ أوْ ﺗ ُﺒ ْﺪ ُوه ُ ﻳ َﻌْﻠ‬ ْ ِ ُ ُ َ ْ َ ‫ﻪ ﻋ َﻠ َﻰ ﻛ ُﻞ‬ 29 ‫ﻲٍء ﻗَﺪ ِﻳٌﺮ‬ ُ ‫ض وَاﻟﻠ‬ ْ ‫ﺷ‬ ِ ‫اﻷْر‬ De ki: İçinizdekileri gizleseniz de açığa vursanız da Allah onu bilir. Göklerde ve yerde olanları da bilir. Allah her şeye kadirdir.(094 Âl-i İmrân,003/029)

*** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Eğer Allah’ı ‫ﻞ‬ Seviyorsanız, Bana Uyun… ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ﻢ‬ ُ َ ‫ﻪ ﻏ‬ ِ ‫ﻔﻮٌر َر‬ ِ ُ ‫ﻢ ﺗ‬ ِ ْ‫ﻪ وَﻳ َﻐ‬ ْ ُ ‫ﻪ ﻓَﺎﺗﺒ ِﻌُﻮﻧ ِﻲ ﻳ‬ َ ‫ﺤﺒﻮ‬ ْ ِ ‫ﻞ إ‬ ٌ ‫ﺣﻴ‬ ُ ‫ﻢ وَاﻟﻠ‬ ْ ُ ‫ﻢ ذ ُﻧ ُﻮﺑ َﻜ‬ ْ ُ ‫ﻔْﺮ ﻟ َﻜ‬ ُ ‫ﻢ اﻟﻠ‬ ُ ُ ‫ﺤﺒ ِﺒ ْﻜ‬ َ ‫ن اﻟﻠ‬ ْ ُ ‫ن ﻛ ُﻨ ْﺘ‬ َ َ ‫ﺳﻮ‬ ْ ُ‫ ﻗ‬31 32 ‫ﻦ‬ ِ ُ ‫ﻪ َﻻ ﻳ‬ ْ ِ ‫ل ﻓَﺈ‬ ُ ‫ﻪ وَاﻟﺮ‬ َ ‫ن ﺗ َﻮَﻟﻮْا ﻓَﺈ ِن اﻟﻠ‬ َ ‫ﻞ أﻃ ِﻴﻌُﻮا اﻟﻠ‬ َ ‫ﺤﺐ اﻟ ْﻜ َﺎﻓِﺮِﻳ‬ De ki: Eğer Allah’ı seviyorsanız Bana uyunuz ki, Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın. Allah son derece bağışlayıcı ve esirgeyicidir. Allah’a ve Resûlü’ne itaat edin. Eğer yüz çevirirlerse bilsinler ki, Allah kâfirleri sevmez.(094 Âl-i İmrân,003/031, 32) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Gelin! ‫ﻞ‬ Allah’tan Yalancılar Üzerine Lânet Dileyelim… َ َ َ ‫ﺟﺎَء‬ َ ‫ﺣﺎﺟ‬ ْ ‫ﻘ‬ ‫ﺴﺎَءﻧ َﺎ‬ ُ َ‫ﻦ اﻟ ْﻌِﻠ ْﻢ ِ ﻓ‬ ِ ‫ك‬ ِ ِ‫ﻚ ﻓِﻴﻪ‬ َ ‫ﻣﺎ‬ َ ‫ﻦ‬ َ ِ ‫ﻢ وَﻧ‬ ْ ُ ‫ﻞ ﺗ َﻌَﺎﻟ َﻮْا ﻧ َﺪ ْع ُ أﺑ ْﻨ َﺎَءﻧ َﺎ وَأﺑ ْﻨ َﺎَءﻛ‬ َ ِ ‫ﻦ ﺑ َﻌْﺪ‬ َ َ‫ﻓ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻤ‬ َ َ ْ َ َ َ ُ ُ ْ َ ‫ﺠﻌ‬ ْ ِ‫ﻢ ﺛ ُﻢ ﻧ َﺒ ْﺘ َﻬ‬ 61 ‫ﻦ‬ ُ ْ ‫ﺴﻨ َﺎ وَأﻧ‬ ُ ْ ‫ﻢ وَأﻧ‬ َ َ ‫ﻞ ﻟﻌْﻨ‬ ْ َ ‫ﻞ ﻓَﻨ‬ َ ‫ﻔ‬ َ ‫ﻔ‬ َ ِ ‫وَﻧ‬ ْ ‫ﺴﻜ‬ ْ ‫ﺴﺎَءﻛ‬ َ ‫ﺔ اﻟﻠﻪِ ﻋ َﻠﻰ اﻟﻜﺎذ ِﺑ ِﻴ‬ Sana bu ilim geldikten sonra seninle bu konuda çekişenlere De ki: Geliniz, Sizler ve bizler de dâhil olmak üzere,

‫‪Siz kendi çocuklarınızı biz de kendi çocuklarımızı,‬‬ ‫‪Siz kendi kadınlarınızı biz de kendi kadınlarımızı‬‬ ‫‪Çağıralım,‬‬ ‫‪Sonra da dua edelim de,‬‬ ‫)‪Allah’tan yalancılar üzerine lânet dileyelim.(094 Âl-i İmrân,003/061‬‬ ‫***‬ ‫‪-De ki: Ey‬ﻗُ ْ‬ ‫ﻞ‬ ‫‪Ehl-i Kitap! Gelin! Allah’tan Başkasına‬‬ ‫…‪Tapmayalım‬‬ ‫ﺳﻮَاٍء ﺑ َﻴ ْﻨ َﻨ َﺎ وَﺑ َﻴ ْﻨ َﻜ ُ‬ ‫ﺸﺮِ َ‬ ‫ﻞ ﻳ َﺎأ َﻫْ َ‬ ‫ﻗُ ْ‬ ‫ﻪ وََﻻ ﻧ ُ ْ‬ ‫ﻢ أ َﻻ ﻧ َﻌْﺒ ُﺪ َ إ ِﻻ اﻟﻠ‬ ‫ﻞ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ‬ ‫ب ﺗ َﻌَﺎﻟ َﻮْا إ ِﻟ َﻰ ﻛ َﻠ ِ‬ ‫ك ﺑ ِﻪِ‬ ‫ﻤﺔٍ َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮا ا ْ‬ ‫َ‬ ‫ن‬ ‫ن ﺗ َﻮَﻟﻮْا ﻓَ ُ‬ ‫ﺷﻴ ْﺌ ًﺎ وََﻻ ﻳ َﺘ ِ‬ ‫ﻀﺎ أْرﺑ َﺎﺑ ًﺎ ِ‬ ‫ﻤﻮ َ‬ ‫ن اﻟﻠﻪِ ﻓَﺈ ِ ْ‬ ‫ﻀﻨ َﺎ ﺑ َﻌْ ً‬ ‫ﺨﺬ َ ﺑ َﻌْ ُ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﺴﻠ ِ ُ‬ ‫ﺷﻬَﺪ ُوا ﺑ ِﺄﻧﺎ ُ‬ ‫ﻦ د ُو ِ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ﺠﻴ ُ‬ ‫‪ 64‬ﻳ َﺎأﻫْ َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻞ إ ِﻻ ِ‬ ‫ﻣﺎ أﻧ ْﺰِﻟ َ ِ‬ ‫ﺤﺎﺟﻮ َ‬ ‫ﻢ ﺗ ُ َ‬ ‫ﺖ اﻟﺘﻮَْراة ُ وَاْﻹ ِﻧ ْ ِ‬ ‫ﻢ وَ َ‬ ‫ن ﻓِﻲ إ ِﺑ َْﺮاﻫ ِﻴ َ‬ ‫ب ﻟ ِ َ‬ ‫ﻞ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻤﺎ‬ ‫ﻢ ﺑ ِﻪِ ِ‬ ‫ﺑ َﻌْﺪ ِهِ أﻓََﻼ ﺗ َﻌْ ِ‬ ‫ﺤﺎﺟﻮ َ‬ ‫ﻢ ﺗ ُ َ‬ ‫ﺟ ْ‬ ‫ﺣﺎ َ‬ ‫ﻢ ﻫَﺆ َُﻻِء َ‬ ‫ﻘﻠ ُﻮ َ‬ ‫ن ﻓِﻴ َ‬ ‫ﻢ ﻓَﻠ ِ َ‬ ‫ﻋﻠ ْ ٌ‬ ‫ﻤﺎ ﻟ َﻜ ُ ْ‬ ‫ﻢ ﻓِﻴ َ‬ ‫ﺠﺘ ُ ْ‬ ‫ن ‪ 65‬ﻫَﺎأﻧ ْﺘ ُ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ ﻳ َﻬُﻮد ِﻳﺎ وََﻻ‬ ‫ﻢ ﺑ ِﻪِ ِ‬ ‫ﻣﺎ ﻛ َﺎ َ‬ ‫ﻤﻮ َ‬ ‫ن إ ِﺑ َْﺮاﻫ ِﻴ ُ‬ ‫ن ‪َ 66‬‬ ‫ﻢ َﻻ ﺗ َﻌْﻠ َ ُ‬ ‫ﻢ وَأﻧ ْﺘ ُ ْ‬ ‫ﻪ ﻳ َﻌْﻠ َ ُ‬ ‫ﻢ وَاﻟﻠ ُ‬ ‫ﻋﻠ ْ ٌ‬ ‫ﺲ ﻟ َﻜ ُ ْ‬ ‫ﻟ َﻴ ْ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫س‬ ‫ﺣﻨ ِﻴ ً‬ ‫ن ِ‬ ‫ﻣﺎ ﻛ َﺎ َ‬ ‫ن َ‬ ‫ﻦ ﻛ َﺎ َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻦ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻤﺎ وَ َ‬ ‫ﺴﻠ ِ ً‬ ‫ﻔﺎ ُ‬ ‫ﻧَ ْ‬ ‫ﺸﺮِﻛ ِﻴ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﺼَﺮاﻧ ِﻴﺎ وَﻟ َﻜ ِ ْ‬ ‫ﻦ ‪ 67‬إ ِن أوْﻟﻰ اﻟﻨﺎ ِ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ت‬ ‫ﻤﺆ ْ ِ‬ ‫ﻦ ‪ 68‬وَد ْ‬ ‫ﻪ وَﻟ ِﻲ اﻟ ُ‬ ‫ﻣﻨ ُﻮا وَاﻟﻠ ُ‬ ‫ﻦ َءا َ‬ ‫ﺑ ِﺈ ِﺑ َْﺮاﻫ ِﻴ َ‬ ‫ﻣﻨ ِﻴ َ‬ ‫ﻦ َ اﺗﺒ َﻌُﻮه ُ وَﻫَﺬ َا اﻟﻨﺒ ِﻲ وَاﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ﻢ ﻟﻠﺬ ِﻳ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ﻣﺎ ﻳ َ ْ‬ ‫ن ‪69‬‬ ‫ن إ ِﻻ أﻧ ْ ُ‬ ‫ﻣ‬ ‫ﻃ َﺎﺋ ِ َ‬ ‫ﻦ أﻫْ‬ ‫ﻔ ٌ‬ ‫ﻣﺎ ﻳ ُ ِ‬ ‫ب ﻟﻮْ ﻳ ُ ِ‬ ‫ﺔ ِ‬ ‫ﺸﻌُُﺮو َ‬ ‫ﻀﻠﻮ َ‬ ‫ﻔ َ‬ ‫ﻢ وَ َ‬ ‫ﺴﻬُ ْ‬ ‫ﻢ وَ َ‬ ‫ﻀﻠﻮﻧ َﻜ ُ ْ‬ ‫ﻞ اﻟﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ن ‪ 70‬ﻳ َﺎأ َﻫْ َ‬ ‫ﻳ َﺎأ َﻫْ َ‬ ‫ﻢ ﺗ َ ْ‬ ‫ن‬ ‫ﻢ ﺗ َﻜ ْ ُ‬ ‫ن ﺑ ِﺂﻳ َﺎ ِ‬ ‫ﺴﻮ َ‬ ‫ﺸﻬَﺪ ُو َ‬ ‫ﻔُﺮو َ‬ ‫ﻢ ﺗ َﻠ ْﺒ ِ ُ‬ ‫ب ﻟ ِ َ‬ ‫ت اﻟﻠﻪِ وَأﻧ ْﺘ ُ ْ‬ ‫ب ﻟ ِ َ‬ ‫ﻞ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫ﻞ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫َ‬ ‫ن ‪71‬‬ ‫ﻤﻮ َ‬ ‫ن اﻟ ْ َ‬ ‫ﻤﻮ َ‬ ‫اﻟ ْ َ‬ ‫ﻢ ﺗ َﻌْﻠ َ ُ‬ ‫ﺤﻖ وَأﻧ ْﺘ ُ ْ‬ ‫ﻞ وَﺗ َﻜ ْﺘ ُ ُ‬ ‫ﺤﻖ ﺑ ِﺎﻟ ْﺒ َﺎﻃ ِ ِ‬ ‫‪De ki:‬‬ ‫!‪Ey ehl-i kitap‬‬ ‫‪Sizinle bizim aramızda müşterek olan bir söze geliniz:‬‬ ‫‪Allah’tan başkasına tapmayalım,‬‬ ‫‪O’na hiçbir şeyi eş tutmayalım ve‬‬ ‫‪Allah’ı bırakıp da kimimiz kimimizi ilâhlaştırmasın.‬‬ ‫‪Eğer onlar yine yüz çevirirlerse, işte o zaman,‬‬

“Şahit olun ki biz Müslümanlarız,”deyiniz. Ey ehl-i kitap! İbrahim hakkında niçin çekişirsiniz? Hâlbuki Tevrat ve İncil, kesinlikle ondan sonra indirildi. Siz hiç düşünmez misiniz? İşte siz böyle kimselersiniz! Haydi hakkında bilgi sahibi olduğunuz konuda tartıştınız; Fakat bilgi sahibi olmadığınız konuda niçin tartışıyorsunuz! Oysaki Allah her şeyi bilir, siz ise bilmezsiniz. İbrahim, ne Yahudi, ne de Hıristiyan idi; Fakat o, Allah’ı bir tanıyan dosdoğru bir Müslüman idi; Müşriklerden de değildi. İnsanların İbrahim’e en yakın olanı, Ona uyanlar, şu Peygamber Muhammed ve ona iman edenlerdir. Allah müminlerin dostudur. Ehl-i kitaptan bir kısmı istediler ki, Ne yapıp edip sizi saptırabilsinler. Oysa onlar sadece kendilerini saptırırlar da farkına bile varmazlar. Ey ehl-i kitap! Gerçeği görüp bildiğiniz halde, Niçin Allah’ın âyetlerini inkâr edersiniz?

Ey ehl-i kitap! Neden doğruyu eğriye karıştırıyor ve Bile bile gerçeği gizliyorsunuz?(094 Âl-i İmrân,003/064, 065, 066, 067, 068, 069, 070, 071) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Lütuf ‫ﻞ‬ ve İhsan Allah’ın Elindedir; Onu Dilediğine Verir… َ ‫ﺔ ﻣ‬ َ ِ‫ﻣﻨ ُﻮا ﺑ ِﺎﻟﺬ ِي أ ُﻧ ْﺰ‬ َ ِ ‫ﺖ ﻃ َﺎﺋ‬ ِ ‫ب َءا‬ ْ َ‫ﻣﻨ ُﻮا و‬ َ ‫ﺟ‬ َ ‫ﻦ َءا‬ ْ َ ‫وَﻗَﺎﻟ‬ ِ ‫ﻞ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ‬ ِ ْ‫ﻦ أﻫ‬ َ ‫ل ﻋ َﻠ َﻰ اﻟﺬ ِﻳ‬ ْ ِ ٌ ‫ﻔ‬ ِ‫ﻪ اﻟﻨﻬَﺎر‬ ْ ُ‫ﻢ ﻗ‬ ‫ﻞ إ ِن اﻟ ْﻬُﺪ َى‬ ُ ْ ‫وَاﻛ‬ ِ ‫ﻔُﺮوا َءا‬ ِ ْ ‫ وََﻻ ﺗ ُﺆ‬72 ‫ن‬ َ ‫ﺟﻌُﻮ‬ ِ ‫ﻢ ﻳ َْﺮ‬ ْ ُ ‫ﻦ ﺗ َﺒ ِﻊَ د ِﻳﻨ َﻜ‬ َ ِ ‫ﻣﻨ ُﻮا إ ِﻻ ﻟ‬ ْ ُ‫ﺧَﺮه ُ ﻟ َﻌَﻠﻬ‬ ْ ‫ﻤ‬ َ ‫ﻞ ﻣﺎ أ ُوﺗ ِﻴﺘ‬ َ َ َ ‫ﻀ‬ ْ ُ‫ﻢ ﻗ‬ َ ْ ‫ﻞ إ ِن اﻟ‬ ِ ‫ﻢ‬ ِ‫ﻞ ﺑ ِﻴ َﺪ ِ اﻟﻠﻪ‬ ِ ٌ ‫ﺣﺪ‬ ْ ‫ﻔ‬ َ ُ ‫ﻢ أوْ ﻳ‬ َ ‫ن ﻳ ُﺆ ْﺗ َﻰ أ‬ ْ ‫ﻫُﺪ َى اﻟﻠﻪِ أ‬ ْ ُ ‫ﻋﻨ ْﺪ َ َرﺑﻜ‬ ْ ُ ‫ﺤﺎﺟﻮﻛ‬ ْ ُ َ َ ْ ‫ﻣﺜ‬ َ َ ‫ﻦ ﻳ‬ 73 ‫ﻢ‬ ِ ‫ﻪ وَا‬ ٌ ‫ﺳﻊٌ ﻋ َﻠ ِﻴ‬ ُ ‫ﺸﺎُء وَاﻟﻠ‬ َ ِ‫ﻳ ُﺆ ْﺗ ِﻴﻪ‬ ْ ‫ﻣ‬ Ehl-i kitaptan: “Müminlere indirilmiş olana sabahleyin görünüşte inanıp akşamleyin inkâr edin. Belki onlar böylece dinlerinden dönerler. Sizin dininize uyanlardan başka hiçbir kimseye inanmayın” diyenlere De ki: Doğru yol ancak Allah’ın yoludur. Ayrıca; “Size verilenin benzerinin başka herhangi bir kimseye verildiğine yahut Rabbinizin huzurunda onların size karşı deliller getireceklerine de inanmayın.” diyenlere de De ki: Lütuf ve ihsan Allah’ın elindedir; Onu dilediğine verir.

Allah’ın rahmeti geniştir ve O her şeyi hakkıyla bilir.(094 Âl-i İmrân,003/072, 073) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Biz, Bütün Peygamberlere İman Ettik. Onları Birbirinden Ayırt Etmeyiz… َ ‫ﻋﻴ‬ َ ِ‫ﻣﺎ أ ُﻧ ْﺰ‬ َ ِ‫ﻣﺎ أ ُﻧ ْﺰ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ب‬ ُ ْ‫ﺤﺎقَ وَﻳ َﻌ‬ ِ ‫ﻤﺎ‬ َ ‫ﻘﻮ‬ َ ‫ﺳ‬ ْ ِ ‫ﻞ وَإ‬ ْ ِ ‫ﻢ وَإ‬ َ ‫ﺳ‬ َ ‫ل ﻋ َﻠ َﻰ إ ِﺑ َْﺮاﻫ ِﻴ‬ َ َ‫ل ﻋ َﻠ َﻴ ْﻨ َﺎ و‬ َ َ‫ﻣﻨﺎ ﺑ ِﺎﻟﻠﻪِ و‬ َ ‫ﻞ َءا‬ َ ُ َ َ ‫ﻦ‬ َ ُ ‫ﻢ ﻻ ﻧ‬ ِ َ‫ﺳﻰ و‬ ِ ٍ ‫ﺣﺪ‬ ِ ‫ن‬ ِ ‫ﺳﺒ َﺎ‬ ْ َ ‫ﻢ وَﻧ‬ َ ‫ﻦ أ‬ َ ‫ﺴﻰ وَاﻟﻨﺒ ِﻴﻮ‬ َ ‫ﻋﻴ‬ َ ‫ﻣﻮ‬ ْ ‫وَاْﻷ‬ ْ ُ‫ﻣﻨ ْﻬ‬ ْ ِ‫ﻦ َرﺑﻬ‬ ُ ‫ﻲ‬ َ َ‫ط و‬ ُ ‫ﺤ‬ َ ْ ‫ﻔﺮقُ ﺑ َﻴ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ِ ‫ﻣﺎ أوﺗ‬ 84 ‫ن‬ َ ‫ﻤﻮ‬ ْ ‫ﻣ‬ ُ ِ ‫ﺴﻠ‬ ُ ‫ﻪ‬ ُ َ‫ﻟ‬ De ki: Biz, Allah’a, Bize indirilene, İbrahim, İsmail, İshak, Ya’kub ve Ya’kub oğullarına indirilenlere, Musa,

İsa ve Diğer peygamberlere, Rableri tarafından verilenlere iman ettik. Onları birbirinden ayırd etmeyiz. Biz ancak O’na teslim oluruz.(094 Âl-i İmrân,003/084) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Yiyeceğin Her ‫ﻞ‬ Türlüsü İsrailoğullarına Helal İdi… َ ‫ﻔﺴﻪ ﻣﻦ ﻗَﺒ‬ َ ‫ن ﺗ ُﻨ َﺰ‬ ُ ‫ﺳَﺮاﺋ ِﻴ‬ َ ‫ﺳَﺮاﺋ ِﻴ‬ ‫ل‬ ِ ‫ن‬ ْ ‫ﻞ أ‬ َ ‫ﻣﺎ‬ َ ‫ﻛ ُﻞ اﻟﻄﻌَﺎم ِ ﻛ َﺎ‬ َ ‫ﺣﺮ‬ ْ ِ ‫م إ‬ ْ ِ ‫ﺣﻼ ﻟ ِﺒ َﻨ ِﻲ إ‬ َ ‫ﻞ إ ِﻻ‬ ِ ْ ْ ِ ِ ِ ْ َ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻰ ﻧ‬ ْ ْ ُ‫اﻟﺘﻮَْراة ُ ﻗ‬ 93 ‫ﻦ‬ ْ ِ ‫ﻞ ﻓَﺄﺗ ُﻮا ﺑ ِﺎﻟﺘﻮَْراةِ ﻓَﺎﺗ ْﻠ ُﻮﻫَﺎ إ‬ ْ ُ ‫ن ﻛ ُﻨ ْﺘ‬ َ ‫ﻢ‬ َ ‫ﺻﺎد ِﻗِﻴ‬ Tevrat’ın indirilmesinden önce, Ya’kub’un kendisine haram kıldıkları dışında, Yiyeceğin her türlüsü İsrailoğullarına helal idi. De ki: Eğer doğru sözlü iseniz, O zaman Tevrat’ı getirip onu okuyun.(094 Âl-i İmrân,003/093) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: İbrahim’in ‫ﻞ‬ Dinine Uyunuz. O, Müşriklerden Değildi… ْ ُ‫ﻗ‬ ْ ‫ﻤ‬ 95 ‫ﻦ‬ ً ‫ﺣﻨ ِﻴ‬ َ ‫ﻣﻠ‬ ِ ‫ن‬ ِ ‫ﻪ ﻓَﺎﺗﺒ ِﻌُﻮا‬ َ ‫ﻣﺎ ﻛ َﺎ‬ َ ‫ﻢ‬ ُ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ َ َ‫ﻔﺎ و‬ َ ‫ﺔ إ ِﺑ َْﺮاﻫ ِﻴ‬ ُ ‫ﺻﺪ َقَ اﻟﻠ‬ َ ‫ﻞ‬ َ ‫ﺸﺮِﻛ ِﻴ‬ َ ‫ﻣ‬ De ki:

Allah doğruyu söylemiştir. Öyle ise, hakka yönelmiş olarak İbrahim’in dinine uyunuz. O, müşriklerden değildi.(094 Âl-i İmrân,003/095) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Ey Ehl-i Kitap! Gerçeği Bildiğiniz Halde, Niçin Müminleri Allah Yolundan Çevirmeye Kalkışıyorsunuz? ْ ُ‫ ﻗ‬98 ‫ن‬ َ ْ‫ﻞ ﻳ َﺎأ َﻫ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ َ ‫ﻪ‬ ‫ﻞ‬ ُ ْ ‫ﻢ ﺗ َﻜ‬ ِ ‫ن ﺑ ِﺂﻳ َﺎ‬ َ ‫ﻤﻠ ُﻮ‬ َ ‫ﻔُﺮو‬ َ ْ‫ﻣﺎ ﺗ َﻌ‬ َ ‫ﺷﻬِﻴﺪ ٌ ﻋ َﻠ َﻰ‬ ُ ‫ت اﻟﻠﻪِ وَاﻟﻠ‬ َ ِ ‫ب ﻟ‬ ِ ‫ﻞ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ‬ َ َ ْ‫ﻳ َﺎأ َﻫ‬ ُ ‫ﻢ‬ ‫ﻣﺎ‬ ِ ‫ﻦ ﺗ َﺒ ْﻐُﻮﻧ َﻬَﺎ‬ ً َ‫ﻋﻮ‬ َ ‫ﺼﺪو‬ َ ‫ﻦ‬ َ َ‫ﺷﻬَﺪ َاُء و‬ ْ ُ ‫ﺟﺎ وَأﻧ ْﺘ‬ َ ‫ﻦ َءا‬ َ ِ‫ﻞ اﻟﻠﻪ‬ َ ِ ‫ب ﻟ‬ ُ َ ‫ﻢ ﺗ‬ ِ ‫ﻞ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ‬ ِ ‫ﺳﺒ ِﻴ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ َ ‫ن ﻋ‬ 99 ‫ن‬ َ ‫ﻤﻠ ُﻮ‬ َ ْ‫ﻞ ﻋ َﻤﺎ ﺗ َﻌ‬ ُ ‫اﻟﻠ‬ ٍ ِ‫ﻪ ﺑ ِﻐَﺎﻓ‬ De ki: Ey ehl-i kitap! Allah yaptıklarınızı görüp dururken Niçin Allah’ın âyetlerini inkâr edersiniz? Ey ehl-i kitap! Gerçeği görüp bildiğiniz halde, Niçin Allah’ın yolunu eğri göstermeye yeltenerek Müminleri Allah yolundan çevirmeye kalkışıyorsunuz? Allah yaptıklarınızdan habersiz değildir.(094 Âl-i İmrân,003/098, 099) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Kininizden Kahrolup ‫ﻞ‬ Geberin!..

ْ ‫ت‬ ‫ﻣ‬ ‫ﻳ َﺎأ َﻳﻬَﺎ اﻟﺬ ِﻳ‬ َ ‫ﻢ‬ ِ ‫ﻣﻨ ُﻮا َﻻ ﺗ َﺘ‬ ً َ ‫ﺨﺬ ُوا ﺑ ِﻄ َﺎﻧ‬ ِ َ ‫ﻢ ﻗَﺪ ْ ﺑ َﺪ‬ ِ ‫ﺔ‬ ْ ‫ﻣﺎ ﻋ َﻨ ِﺘ‬ َ ‫ﺧﺒ َﺎًﻻ وَدوا‬ ْ ُ ‫ﻢ َﻻ ﻳ َﺄﻟ ُﻮﻧ َﻜ‬ ْ ُ ‫ﻦ د ُوﻧ ِﻜ‬ َ ‫ﻦ َءا‬ ْ َ َ ُ‫ﺨﻔﻲ ﺻﺪورﻫ‬ َ ‫اﻟ ْﺒﻐْﻀﺎُء ﻣ‬ ‫ن‬ ِ ْ‫ﻢ ﺗ َﻌ‬ ِ ‫ﻢ اْﻵﻳ َﺎ‬ ِ ْ ُ ‫ﻣﺎ ﺗ‬ َ ‫ﻘﻠ ُﻮ‬ ْ ِ ‫ت إ‬ َ َ ْ ُ ‫ن ﻛ ُﻨ ْﺘ‬ ُ ُ ‫ﻢ أﻛ ْﺒ َُﺮ ﻗَﺪ ْ ﺑ َﻴﻨﺎ ﻟ َﻜ‬ ْ ُ ُ ُ َ َ‫ﻢ و‬ ْ ِ‫ﻦ أﻓْﻮَاﻫ ِﻬ‬ ْ ِ ُ َ ُ َ ْ َ َ ُ ُ ُ ‫ﻢ ﻗَﺎﻟﻮا‬ ُ ‫ب ﻛﻠﻪِ وَإ ِذ َا ﻟ‬ ِ ُ ‫ﻢ وَﻻ ﻳ‬ ِ ُ ‫ﻢ أوﻻِء ﺗ‬ ِ ْ ‫ﻢ وَﺗ ُﺆ‬ َ ‫ﻣﻨ ُﻮ‬ ْ ‫ﻘﻮﻛ‬ ْ ‫ﺤﺒﻮﻧ َﻜ‬ ْ ُ‫ﺤﺒﻮﻧ َﻬ‬ ْ ُ ‫ ﻫَﺎأﻧ ْﺘ‬118 ِ ‫ن ﺑ ِﺎﻟﻜ ِﺘ َﺎ‬ َ ْ ْ َ ْ ُ‫ﻆ ﻗ‬ َ ‫ﻣ‬ ‫ت‬ َ ‫ﻣﻨﺎ وَإ ِذ َا‬ ِ ‫ﻢ ﺑ ِﺬ َا‬ ِ ْ ‫ﻦ اﻟﻐَﻴ‬ ِ ‫ﻞ‬ ِ ‫ﻢ اﻷﻧ َﺎ‬ ٌ ‫ﻪ ﻋ َﻠ ِﻴ‬ َ ‫ﻢ إ ِن اﻟﻠ‬ ْ ُ ‫ﻣﻮﺗ ُﻮا ﺑ ِﻐَﻴ ْﻈ ِﻜ‬ ُ ‫ﻞ‬ ُ ُ ‫ﺧﻠ َﻮْا ﻋ َﻀﻮا ﻋ َﻠﻴ ْﻜ‬ َ ‫َءا‬ َ ‫ﻣ‬ 119 ِ‫اﻟﺼﺪ ُور‬ Ey iman edenler! Kendi dışınızdakileri sırdaş edinmeyin. Çünkü onlar size fenalık etmekten asla geri durmazlar; Hep sıkıntıya düşmenizi isterler. Gerçekten, kin ve düşmanlıkları, Ağızlarından dökülen sözlerinden belli olmaktadır. Kalplerinde sakladıkları düşmanlıkları ise daha büyüktür. Eğer düşünüp anlıyorsanız, âyetlerimizi size açıklamış bulunuyoruz. İşte! Siz öyle kimselersiniz ki, Onlar sizi sevmedikleri halde siz onları seversiniz. Siz, bütün kitaplara inanırsınız. Onlar ise, sizinle karşılaştıklarında “İnandık” derler. Kendi başlarına kaldıklarında da, Size olan kinlerinden dolayı parmaklarının uçlarını ısırırlar. De ki: Kininizden kahrolup ölün! Şüphesiz,

Allah kalplerin içindekini hakkıyla bilmektedir.(094 Âl-i İmrân,003/118, 119) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Nerede Olsanız Eceliniz ‫ﻞ‬ Sizi Bulur… َ َ َ ‫ﺛ ُﻢ أ َﻧ َْﺰ‬ َ ْ‫ﺳﺎ ﻳ َﻐ‬ ‫ﻢ‬ َ ِ ‫ﻢ وَﻃ َﺎﺋ‬ َ ِ ‫ﺸﻰ ﻃ َﺎﺋ‬ ٌ ‫ﻔ‬ ً ‫ﻔ‬ ً َ ‫ﻣﻨ‬ ِ ‫ﺔ‬ ِ ‫ﻢ‬ ً ‫ﺔ ﻧ ُﻌَﺎ‬ ْ ُ‫ﺔ ﻗَﺪ ْ أﻫَﻤﺘ ْﻬ‬ ْ ُ ‫ﻣﻨ ْﻜ‬ َ ‫ﻦ ﺑ َﻌْﺪ ِ اﻟ ْﻐَﻢ أ‬ ْ ُ ‫ل ﻋ َﻠ َﻴ ْﻜ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ْ ُ‫ﻲٍء ﻗ‬ ْ َ ‫ن ﻫ‬ َ ‫ﻦ‬ ‫ﻞ‬ ُ َ ‫ﺠﺎﻫ ِﻠ ِﻴﺔِ ﻳ‬ ُ ْ ‫أ َﻧ‬ ِ ِ‫ﻣﺮ‬ ِ ‫ﻞ ﻟ َﻨ َﺎ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ َ ْ ‫ﺤﻖ ﻇ َﻦ اﻟ‬ َ ْ ‫ن ﺑ ِﺎﻟﻠﻪِ ﻏ َﻴ َْﺮ اﻟ‬ َ ‫ﻢ ﻳ َﻈ ُﻨﻮ‬ ُ ‫ﻔ‬ ْ ‫ﻦ اْﻷ‬ ْ ُ‫ﺴﻬ‬ ْ ‫ﺷ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻣ‬ َ َ َ َ ‫ن ﻟ‬ ُ َ ‫ﻚ ﻳ‬ ُ ْ ‫ن ﻓِﻲ أ َﻧ‬ ُ ‫ﺨ‬ ْ ُ ‫ﻪ ﻟ ِﻠﻪِ ﻳ‬ ِ ‫ن ﻟ َﻨ َﺎ‬ ِ ‫ﻔ‬ َ ‫ن ﻟ َﻮْ ﻛ َﺎ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ َ ‫ﻣﺎ َﻻ ﻳ ُﺒ ْﺪ ُو‬ َ ‫ﻔﻮ‬ ْ ‫ﻦ اْﻷ‬ َ ‫ﻢ‬ ْ ِ‫ﺴﻬ‬ ُ ‫ﻣَﺮ ﻛ ُﻠ‬ ْ ‫إ ِن اْﻷ‬ َ ‫ﻣ‬ ِ‫ﻣﺮ‬ ُ ْ ‫ﻘﺘ‬ ْ ُ‫ﻣﺎ ﻗُﺘ ِﻠ ْﻨ َﺎ ﻫَﺎﻫُﻨ َﺎ ﻗ‬ َ ‫ﻞ إ ِﻟ َﻰ‬ َ ْ ‫ﻢ اﻟ‬ َ ِ ‫ﻦ ﻛ ُﺘ‬ ُ ِ‫ﺐ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬ‬ ْ ُ ‫ﻢ ﻓِﻲ ﺑ ُﻴ ُﻮﺗ ِﻜ‬ ْ ُ ‫ﻞ ﻟ َﻮْ ﻛ ُﻨ ْﺘ‬ َ ‫ﻲٌء‬ َ ‫ﻢ ﻟ َﺒ ََﺮَز اﻟﺬ ِﻳ‬ ْ ‫ﺷ‬ ‫ت‬ ِ ‫ﻢ ﺑ ِﺬ َا‬ َ ‫ﻣ‬ ِ ‫ﻀﺎ‬ ٌ ‫ﻪ ﻋ َﻠ ِﻴ‬ ُ ‫ﻢ وَاﻟﻠ‬ ْ ُ ‫ﻣﺎ ﻓِﻲ ﻗُﻠ ُﻮﺑ ِﻜ‬ َ ‫ﺺ‬ َ ُ ‫ﻢ وَﻟ ِﻴ‬ ْ ُ ‫ﺻﺪ ُورِﻛ‬ َ ‫ﻪ‬ ُ ‫ﻲ اﻟﻠ‬ ْ ِ‫ﺟﻌِﻬ‬ َ َ ‫ﻤﺤ‬ ُ ‫ﻣﺎ ﻓِﻲ‬ َ ِ ‫ﻢ وَﻟ ِﻴ َﺒ ْﺘ َﻠ‬ 154 ِ‫اﻟﺼﺪ ُور‬ Sonra o kederin arkasından, Allah size bir güven indirdi ki, Bu güvenin yol açtığı uyuklama hali bir kısmınızı kaplıyordu. Kendi canlarının kaygısına düşmüş bir gurup da, Allah’a karşı haksız yere cahiliye devrindekine benzer düşüncelere kapılıyorlar ve “Bu işten bize ne!” diyorlardı. De ki: Zafer, yardım, her şeyin karar ve buyruğu tamamen Allah’a aittir. Onlar, sana açıklayamadıklarını içlerinde gizliyorlar. “Bu işten bize bir şey olsaydı burada öldürülmezdik” diyenlere De ki: Evlerinizde kalmış olsaydınız bile, Öldürülmesi takdir edilmiş olanlar, Öldürülüp düşecekleri yerlere kendiliklerinden çıkıp giderlerdi. Allah, içinizdekileri yoklamak ve

Kalplerinizdekileri temizlemek için böyle yaptı. Allah içinizde ne varsa hepsini bilir.(094 Âl-i İmrân,003/154) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Başınıza Gelenler ‫ﻞ‬ Kendi Kusurunuzdandır… َ َ َ ْ ُ‫ﻢ أ َﻧﻰ ﻫَﺬ َا ﻗ‬ ‫ﻪ‬ ُ ْ ‫ﻋﻨ ْﺪ ِ أ َﻧ‬ ِ ‫ﻦ‬ ٌ َ ‫ﺼﻴﺒ‬ ِ ‫ﻔ‬ ِ َ‫ﻞ ﻫُﻮ‬ ِ ‫ﻢ‬ ِ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻢ إ ِن اﻟﻠ‬ ْ ُ ‫ﺴﻜ‬ ْ ُ ‫ﻣﺜ ْﻠ َﻴ ْﻬَﺎ ﻗُﻠ ْﺘ‬ ْ ُ ‫ﺻﺒ ْﺘ‬ ُ ‫ﻢ‬ ْ ُ ‫ﺻﺎﺑ َﺘ ْﻜ‬ َ ‫ﺔ ﻗَﺪ ْ أ‬ َ ‫أوَﻟ َﻤﺎ أ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻋ َﻠ َﻰ ﻛ ُﻞ‬ 165 ‫ﻲٍء ﻗَﺪ ِﻳٌﺮ‬ ْ ‫ﺷ‬ Bedir’de iki katını düşmanınızın başına getirdiğiniz bir musibet, Uhud’da kendi başınıza geldiği için mi? “Bu nasıl oluyor!” dediniz? De ki: O, kendi kusurunuzdandır. Şüphesiz Allah’ın her şeye gücü yeter.(094 Âl-i İmrân,003/165) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: ‫ﻞ‬ Gücünüz Yetiyorsa Canlarınızı Ölümden Kurtarın Bakalım… َ ْ ُ‫ﻣﺎ ﻗُﺘ ِﻠ ُﻮا ﻗ‬ ‫ن‬ ُ ْ ‫ﻦ أ َﻧ‬ ْ ِ ‫ﻦ ﻗَﺎﻟ ُﻮا ِﻹ‬ ِ ‫ﻔ‬ ْ ِ ‫ت إ‬ َ ْ‫ﻤﻮ‬ َ ْ ‫ﻢ اﻟ‬ ُ ُ ‫ﺴﻜ‬ َ ‫ﻢ وَﻗَﻌَﺪ ُوا ﻟ َﻮْ أﻃ َﺎﻋ ُﻮﻧ َﺎ‬ ْ ِ‫ﺧﻮَاﻧ ِﻬ‬ ْ َ ‫ﻞ ﻓَﺎد َْرُءوا ﻋ‬ َ ‫اﻟﺬ ِﻳ‬ ُ 168 ‫ﻦ‬ ْ ُ ‫ﻛﻨ ْﺘ‬ َ ‫ﻢ‬ َ ‫ﺻﺎد ِﻗِﻴ‬ Evlerinde oturup da kardeşleri hakkında, “Bize uysalardı öldürülmezlerdi” diyenlere De ki: “Eğer doğru sözlü insanlar iseniz,

Canlarınızı ölümden kurtarın bakalım!”(094 Âl-i İmrân,003/168) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Ey Yahudiler! Size, Benden Önce Mucizelerle Nice Peygamberler Geldi. Peki, Onları Niçin Öldürdünüz? ْ َ ْ ُ‫ﻪ اﻟﻨﺎُر ﻗ‬ ُ ِ ‫ﺣﺘﻰ ﻳ َﺄ ْﺗ ِﻴ َﻨ َﺎ ﺑ‬ ِ ْ ‫ﻪ ﻋ َﻬِﺪ َ إ ِﻟ َﻴ ْﻨ َﺎ أﻻ ﻧ ُﺆ‬ ْ ‫ﻞ ﻗَﺪ‬ َ ‫ل‬ ُ ‫ﻦ ﻟ َِﺮ‬ ُ ُ ‫ن ﺗ َﺄﻛ ُﻠ‬ َ ‫ﻦ ﻗَﺎﻟ ُﻮا إ ِن اﻟﻠ‬ ٍ ‫ﻘْﺮﺑ َﺎ‬ ٍ ‫ﺳﻮ‬ َ ‫ﻣ‬ َ ‫اﻟﺬ ِﻳ‬ ٌ ‫ﺳ‬ 183 ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻦ ﻗَﺒ ْﻠ ِﻲ ﺑ ِﺎﻟ ْﺒ َﻴﻨ َﺎ‬ ِ ‫ﻞ‬ ْ ِ ‫ﻢ إ‬ َ ُ ‫ﻢ ُر‬ ْ ُ ‫ن ﻛ ُﻨ ْﺘ‬ ْ ُ‫ﻤﻮﻫ‬ ُ ُ ‫ﻢ ﻗَﺘ َﻠ ْﺘ‬ َ ِ ‫ﻢ ﻓَﻠ‬ ْ ُ ‫ت وَﺑ ِﺎﻟﺬ ِي ﻗُﻠ ْﺘ‬ ْ ُ ‫ﺟﺎَءﻛ‬ َ ‫ﻢ‬ َ ‫ﺻﺎد ِﻗِﻴ‬ ْ ‫ﻣ‬ “Doğrusu Allah bize, Gökten inen ateşin yiyeceği, Yakıp kor edeceği bir kurban getirmedikçe, Hiçbir peygambere inanmamamızı emretti” diyenlere De ki: Size, benden önce mucizelerle, özellikle dediğiniz mucize ile Nice peygamberler geldi. Eğer doğru insanlar iseniz, Peki, onları niçin öldürdünüz?(094 Âl-i İmrân,003/183) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Ey Yahudiler! Yalnız Kendinizin Allah’ın Dostları Olduğunuzu İddia Ediyorsanız, Haydi! Ölümü Temenni Edin Bakalım! َ ُ ‫ﻞ ﻳﺎأ َﻳﻬﺎ اﻟﺬﻳﻦ ﻫَﺎدوا إن زﻋ َﻤﺘﻢ أ َﻧﻜ‬ ‫ن‬ ِ ِ‫ﻢ أوْﻟ ِﻴ َﺎُء ﻟ ِﻠﻪ‬ ْ ِ ‫ت إ‬ َ ْ‫ﻤﻮ‬ َ ْ ‫ﻤﻨﻮُا اﻟ‬ َ َ ‫س ﻓَﺘ‬ ْ ْ ُ ْ َ ْ ِ ُ َ َ ْ ُ‫ﻗ‬ ِ ‫ﻦ د ُو‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ِ ِ ‫ن اﻟﻨﺎ‬ ُ 6 ‫ﻦ‬ ْ ُ ‫ﻛﻨ ْﺘ‬ َ ‫ﻢ‬ َ ‫ﺻﺎد ِﻗِﻴ‬ De ki:

Ey Yahudiler! Bütün insanlar değil de, Yalnız kendinizin Allah’ın dostları olduğunuzu iddia ediyorsanız, Bunda da samimi iseniz, Haydi! Ölümü temenni edin bakalım!(096 Cum’a,062/06) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Kaçtığınız Ölüm, ‫ﻞ‬ Muhakkak Sizi Bulacaktır… ْ ُ‫ﻗ‬ ِ‫ﺐ وَاﻟﺸﻬَﺎد َة‬ ِ ‫ن‬ ِ َ ‫ت اﻟﺬ ِي ﺗ‬ َ ‫ﻢ ﺛ ُﻢ ﺗ َُﺮدو‬ َ ‫ﻔﺮو‬ ْ ُ ‫ﻣَﻼﻗِﻴﻜ‬ ُ ‫ﻪ‬ ُ ‫ﻪ ﻓَﺈ ِﻧ‬ ُ ْ ‫ﻣﻨ‬ َ ْ‫ﻤﻮ‬ َ ْ ‫ﻞ إ ِن اﻟ‬ ِ ْ ‫ن إ ِﻟ َﻰ ﻋ َﺎﻟ ِﻢ ِ اﻟ ْﻐَﻴ‬ ُ ُ ُ 8 ‫ن‬ َ ‫ﻤﻠﻮ‬ َ ْ‫ﻢ ﺗ َﻌ‬ ْ ُ ‫ﻤﺎ ﻛﻨ ْﺘ‬ َ ِ ‫ﻢ ﺑ‬ ْ ‫ﻓَﻴ ُﻨ َﺒﺌ ُﻜ‬ De ki: Sizin kendisinden kaçtığınız ölüm, Muhakkak sizi bulacaktır. Sonra da görüleni ve görülmeyeni bilen Allah’a döndürüleceksiniz; O, Size bütün yaptıklarınızı haber verecektir.(096 Cum’a,062/08) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah’ın ‫ﻞ‬ İhsanı, Eğlence ve Ticaretten Daha Hayırlıdır… َ َ َ ‫ﻔﻀﻮا إ ِﻟ َﻴ ْﻬَﺎ وَﺗ ََﺮﻛ ُﻮ‬ ْ ُ‫ﻤﺎ ﻗ‬ َ ْ ‫ن اﻧ‬ َ ِ‫ﻋﻨ ْﺪ َ اﻟﻠﻪ‬ ِ ‫ﻣﺎ‬ ِ ‫ﺧﻴ ٌْﺮ‬ َ ِ ‫وَإ ِذ َا َرأوْا ﺗ‬ َ ‫ﻞ‬ ً ِ ‫ك ﻗَﺎﺋ‬ ِ ‫ﺠﺎَرة ً أوْ ﻟ َﻬْﻮًا‬ َ ‫ﻣ‬ ِ‫ﻦ اﻟﻠﻬْﻮ‬

11 ‫ﻦ‬ َ ‫ﻪ‬ ِ َ‫و‬ َ ‫ﻦ اﻟﺘ‬ ُ ‫ﺠﺎَرةِ وَاﻟﻠ‬ َ ‫ﺧﻴ ُْﺮ اﻟﺮازِﻗِﻴ‬ َ ‫ﻣ‬ Bir ticaret ve eğlence gördükleri zaman, Seni yapayalnız bırakıp, dağılıp giden (Yahudi) lere De ki: Allah’ın yanında bulunan, Eğlenceden ve ticaretten daha yararlıdır. Allah, rızık verenlerin en hayırlısıdır.(096 Cum’a,062/11) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Ölümden ‫ﻞ‬ Kaçmanın Size Asla Faydası Olmaz!.. ْ ُ‫ﻗ‬ 16 ‫ن إ ِﻻ ﻗَﻠ ِﻴًﻼ‬ َ ْ ‫ت أ َوِ اﻟ‬ َ ْ ‫ﻦ ﻳ َﻨ‬ ِ ْ‫ﻤﻮ‬ ِ ‫ﻢ‬ ِ ْ ‫ﻢ اﻟ‬ َ ‫ﻤﺘﻌُﻮ‬ ْ ِ ‫ﻔَﺮاُر إ‬ َ ُ ‫ﻞ وَإ ِذ ًا َﻻ ﺗ‬ َ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ ْ ُ ‫ن ﻓََﺮْرﺗ‬ ُ ُ ‫ﻔﻌَﻜ‬ ِ ْ ‫ﻘﺘ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ َ ‫ﻞ ﻟ‬ Resûlüm! De ki: Eğer ölümden veya öldürülmekten kaçıyorsanız, Kaçmanın size asla faydası olmaz! Eceliniz gelmemiş ise o takdirde de, Yaşatılacağınız süre çok değildir.(097 Ahzâb,033/16) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Allah Size Bir Kötülük Dilerse, Sizi Kim Korur; Size Rahmet Dilerse, Kim Zarar Verebilir?.. َ َ َ ‫ﻞ ﻣﻦ ذ َا اﻟﺬي ﻳﻌﺼﻤﻜ ُﻢ ﻣﻦ اﻟﻠﻪ إ‬ ‫ن‬ ً ‫ﻤ‬ َ ‫ﺠﺪ ُو‬ ْ ‫ﻢ َر‬ ْ ِ ِ ُ ‫ﻢ‬ ِ َ ‫ﺔ وََﻻ ﻳ‬ َ ‫ﺣ‬ ْ ُ ‫ﺳﻮًءا أوْ أَراد َ ﺑ ِﻜ‬ ْ ُ ‫ن أَراد َ ﺑ ِﻜ‬ َ ِ ْ ُ ِ َْ ِ ْ َ ْ ُ‫ﻗ‬

‫ﺼﻴًﺮا ‪17‬‬ ‫ن اﻟﻠﻪِ وَﻟ ِﻴﺎ وََﻻ ﻧ َ ِ‬ ‫ﻢ ِ‬ ‫ﻟ َﻬُ ْ‬ ‫ﻦ د ُو ِ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫‪De ki:‬‬ ‫‪Allah size bir kötülük dilerse,‬‬ ‫;‪O’na karşı sizi kim korur‬‬ ‫‪Ya da size rahmet dilerse‬‬ ‫?‪Size kim zarar verebilir‬‬ ‫‪Onlar, kendilerine Allah’tan başka‬‬ ‫)‪Ne bir dost bulurlar ne de yardımcı.(097 Ahzâb,033/17‬‬ ‫***‬ ‫ﻗُ ْ‬‫ﻞ‬ ‫‪De ki: Ey Peygamber Hanımları! Siz, Kadınlardan Herhangi Biri gibi‬‬ ‫…‪Değilsiniz‬‬ ‫‪Ey Ehl-i Beyt! Allah Sizi Tertemiz Yapmak İstiyor. Evlerinizde Okunan‬‬ ‫…‪Allah’ın Âyetlerini ve Hikmeti Hatırlayın‬‬ ‫ﻚ إن ﻛ ُﻨﺘﻦ ﺗﺮدن اﻟ ْﺤﻴﺎة َ اﻟﺪﻧﻴﺎ وزﻳﻨﺘﻬﺎ ﻓَﺘﻌﺎﻟ َﻴ ُ‬ ‫ﻳ َﺎأ َﻳﻬﺎ اﻟﻨﺒﻲ ﻗُ ْ َ‬ ‫ﻣﺘﻌْﻜ ُﻦ‬ ‫َ َ‬ ‫ﺟ َ ِ ْ ُْ ُ ِ ْ َ‬ ‫ﻞ ِﻷْزوَا ِ‬ ‫ِ‬ ‫ﻦ أ َ‬ ‫َ‬ ‫َْ َ ِ َََ ََ ْ َ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ً‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫ ‬ ‫ن‬ ‫ﺈ‬ ‫ﻓ‬ ‫ ‬ ‫ة‬ ‫ﺮ‬ ‫ﺧ‬ ‫ﻵ‬ ‫ا‬ ‫ ‬ ‫ر‬ ‫ا‬ ‫ﺪ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫و‬ ‫ ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻟ‬ ‫ﻮ‬ ‫ﺳ‬ ‫ر‬ ‫و‬ ‫ ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫ ‬ ‫ن‬ ‫د‬ ‫ﺮ‬ ‫ﺗ‬ ‫ ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﺘ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻛ‬ ‫ ‬ ‫ن‬ ‫إ‬ ‫و‬ ‫ ‬ ‫‪28‬‬ ‫ ‬ ‫ﻼ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﺟ‬ ‫ ‬ ‫ﺎ‬ ‫ﺣ‬ ‫ا‬ ‫ﺮ‬ ‫ﺳ‬ ‫ﺣﻜ ُﻦ َ َ ً َ ِ‬ ‫َِ ْ ُْ ُ ِ ْ َ‬ ‫ﺳﺮ ْ‬ ‫وَأ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ َ َ ُ ُْ َ‬ ‫ِ َ َ ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫ﻣﻨ ْﻜ ُﻦ ﺑ ِ َ‬ ‫ﻔﺎ ِ‬ ‫ﻣﺒ َﻴﻨ َﺔٍ‬ ‫ت ِ‬ ‫ﻦ ﻳ َﺄ ِ‬ ‫ت ِ‬ ‫ﺴﻨ َﺎ ِ‬ ‫ﺤ ِ‬ ‫ﻣﻨ ْﻜ ُﻦ أ ْ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﻤﺎ ‪ 29‬ﻳ َﺎﻧ ِ َ‬ ‫ﺸﺔٍ ُ‬ ‫ﺴﺎَء اﻟﻨﺒ ِﻲ َ‬ ‫ﺟًﺮا ﻋ َﻈ ِﻴ ً‬ ‫أﻋ َﺪ ﻟ ِﻠ ْ ُ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ن ذ َﻟ ِ َ‬ ‫ﻦ ﻳ َ ْ‬ ‫ﺿﻌ ْ َ‬ ‫ﻀﺎﻋ َ ْ‬ ‫ﻣﻨ ْﻜ ُﻦ ﻟ ِﻠﻪِ‬ ‫ﺖ ِ‬ ‫ﻚ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟﻠﻪِ ﻳ َ ِ‬ ‫ب ِ‬ ‫ﻦ وَﻛ َﺎ َ‬ ‫ﻒ ﻟ َﻬَﺎ اﻟ ْﻌَﺬ َا ُ‬ ‫ﻳُ َ‬ ‫ﻘﻨ ُ ْ‬ ‫ﺴﻴًﺮا ‪ 30‬وَ َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻔﻴ ْ ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﺴﺎَء‬ ‫ﺤﺎ ﻧ ُﺆ ْﺗ ِﻬَﺎ أ ْ‬ ‫ﺻﺎﻟ ِ ً‬ ‫ﻤﺎ ‪ 31‬ﻳ َﺎﻧ ِ َ‬ ‫وََر ُ‬ ‫ﻦ وَأﻋ ْﺘ َﺪ ْﻧ َﺎ ﻟﻬَﺎ رِْزﻗًﺎ ﻛﺮِﻳ ً‬ ‫ﺟَﺮﻫَﺎ َ‬ ‫ﺳﻮﻟ ِﻪِ وَﺗ َﻌْ َ َ‬ ‫ﻞ َ‬ ‫ﻣﺮﺗ َﻴ ْ ِ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻦ ﺑ ِﺎﻟ َ‬ ‫ن اﺗ َ‬ ‫ﻘﻴ ْﺘ ُﻦ ﻓَﻼ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻤﻊَ اﻟﺬ ِي ﻓِﻲ ﻗَﻠﺒ ِﻪِ‬ ‫ﺣﺪ ٍ ِ‬ ‫ﺨ َ‬ ‫ﺴﺘ ُﻦ ﻛﺄ َ‬ ‫ﻦ اﻟﻨ َ‬ ‫اﻟﻨﺒ ِﻲ ﻟ ْ‬ ‫ل ﻓَﻴ َﻄ َ‬ ‫ﻘﻮْ ِ‬ ‫ﺴﺎِء إ ِ ِ‬ ‫ﻀﻌ ْ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ً‬ ‫ض وَﻗُﻠ ْ‬ ‫ﺠﺎﻫ ِﻠ ِﻴﺔِ اﻷوﻟﻰ‬ ‫ج اﻟ َ‬ ‫ﻦ ﺗ َﺒ َﺮ َ‬ ‫ن ﻓِﻲ ﺑ ُﻴ ُﻮﺗ ِﻜ ُﻦ وَﻻ ﺗ َﺒ َﺮ ْ‬ ‫ﻣﻌُْﺮوﻓًﺎ ‪ 32‬وَﻗَْﺮ َ‬ ‫ﻦ ﻗَﻮْﻻ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻣَﺮ ٌ‬ ‫ﺟ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﺐ ﻋ َﻨ ْﻜ ُُ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻫ‬ ‫ﺬ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻟ‬ ‫ ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫ ‬ ‫ﺪ‬ ‫ﻳ‬ ‫ﺮ‬ ‫ﻳ‬ ‫ ‬ ‫ﺎ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﻧ‬ ‫إ‬ ‫ ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻟ‬ ‫ﻮ‬ ‫ﺳ‬ ‫ر‬ ‫و‬ ‫ ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫ ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻌ‬ ‫ﻃ‬ ‫أ‬ ‫و‬ ‫ ‬ ‫ة‬ ‫ﺎ‬ ‫ﻛ‬ ‫ﺰ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫ ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺗ‬ ‫ا‬ ‫َ‬ ‫ء‬ ‫و‬ ‫ ‬ ‫ة‬ ‫ﻼ‬ ‫ﺼ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫ ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﻗ‬ ‫أ‬ ‫و‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ ُ ِ َ‬ ‫َ ََ ُ ُ ِ َ ُ ِ ُ‬ ‫َ ِ ْ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ َِ ْ َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫ت‬ ‫ﺎ‬ ‫ﻳ‬ ‫ا‬ ‫َ‬ ‫ء‬ ‫ ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻣ‬ ‫ ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻜ‬ ‫ﺗ‬ ‫ﻮ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺑ‬ ‫ ‬ ‫ﻲ‬ ‫ﻓ‬ ‫ ‬ ‫ﻰ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﺘ‬ ‫ﻳ‬ ‫ ‬ ‫ﺎ‬ ‫ﻣ‬ ‫ ‬ ‫ن‬ ‫ﺮ‬ ‫ﻛ‬ ‫ذ‬ ‫ا‬ ‫و‬ ‫ ‬ ‫‪33‬‬ ‫ ‬ ‫ا‬ ‫ﺮ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻬ‬ ‫ﻄ‬ ‫ﺗ‬ ‫ ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻛ‬ ‫ﺮ‬ ‫ﻬ‬ ‫ﻄ‬ ‫ﻳ‬ ‫و‬ ‫ ‬ ‫ﺖ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺒ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫ ‬ ‫ﻞ‬ ‫ِ ُُ ِ‬ ‫ِ ْ َ ِ‬ ‫ْ َ َ ُْ‬ ‫ﺲ أﻫْ َ َ ْ ِ َ ُ‬ ‫اﻟﺮ ْ‬ ‫ﺟ َ‬ ‫َ‬ ‫َ ْ َ ِ ً‬ ‫ﻦ‬ ‫ن ﻟ َﻄ ِﻴ ً‬ ‫ﻔﺎ َ‬ ‫اﻟﻠﻪِ وَاﻟ ْ ِ‬ ‫ﻤﺆ ْ ِ‬ ‫ﻤﺎ ِ‬ ‫ﺴﻠ ِ ِ‬ ‫ﻪ ﻛ َﺎ َ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ت وَاﻟ ْ ُ‬ ‫ﺴﻠ ِ َ‬ ‫ﻦ وَاﻟ ْ ُ‬ ‫ﺧﺒ ِﻴًﺮا ‪ 34‬إ ِن اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻤﺔِ إ ِن اﻟﻠ َ‬ ‫ﺤﻜ ْ َ‬ ‫ﻣﻨ ِﻴ َ‬ ‫ﻤﻴ َ‬ ‫ت‬ ‫ﻦ وَاﻟ ْ َ‬ ‫ت وَاﻟ ْ َ‬ ‫ﻦ وَاﻟﺼﺎﺑ َِﺮا ِ‬ ‫ﻦ وَاﻟﺼﺎد ِﻗَﺎ ِ‬ ‫ﻘﺎﻧ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫ﻣﻨ َﺎ ِ‬ ‫ﻤﺆ ْ ِ‬ ‫وَاﻟ ْ ُ‬ ‫ت وَاﻟﺼﺎﺑ ِﺮِﻳ َ‬ ‫ت وَاﻟﺼﺎد ِﻗِﻴ َ‬ ‫ﻘﺎﻧ ِﺘ ِﻴ َ‬ ‫ت‬ ‫ﻦ وَاﻟ ْ َ‬ ‫وَاﻟ ْ َ‬ ‫ﻤﺎ ِ‬ ‫ت وَاﻟﺼﺎﺋ ِ ِ‬ ‫ﺼﺪﻗَﺎ ِ‬ ‫ﺷﻌَﺎ ِ‬ ‫ﺨﺎ ِ‬ ‫ﺨﺎ ِ‬ ‫ﻦ وَاﻟﺼﺎﺋ ِ َ‬ ‫ﻦ وَاﻟ ْ ُ‬ ‫ت وَاﻟ ْ ُ‬ ‫ﻤﺘ َ َ‬ ‫ﻤﺘ َ َ‬ ‫ﻤﻴ َ‬ ‫ﺼﺪﻗِﻴ َ‬ ‫ﺷﻌِﻴ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ت وَاﻟﺬاﻛ ِﺮِﻳ‬ ‫ﺤﺎﻓِﻈ ِﻴ‬ ‫ﻪ ﻛ َﺜ ِﻴًﺮا وَاﻟﺬاﻛ َِﺮا ِ‬ ‫ﺤﺎﻓِﻈ َﺎ ِ‬ ‫ﻢ وَاﻟ ْ َ‬ ‫ﻦ ﻓُُﺮو َ‬ ‫وَاﻟ ْ َ‬ ‫ﻪ ﻟ َﻬُ ْ‬ ‫ت أﻋ َﺪ اﻟﻠ ُ‬ ‫ﻦ اﻟﻠ َ‬ ‫ﺟﻬُ ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻤﺎ ‪35‬‬ ‫ﻣﻐ ْ ِ‬ ‫ﻔَﺮة ً وَأ ْ‬ ‫ﺟًﺮا ﻋ َﻈ ِﻴ ً‬ ‫َ‬

Ey Peygamber! Eşlerine De ki: Eğer dünya dirliğini ve refahını istiyorsanız, Gelin size boşanma bedellerinizi vereyim ve Sizi güzellikle salıvereyim. Eğer Allah’ı, Peygamberini ve Ahiret yurdunu diliyorsanız, bilin ki, Allah, içinizden güzel davrananlar için Büyük bir mükâfat hazırlamıştır. Ey peygamber hanımları! Sizden kim açık bir hayâsızlık yaparsa, Onun azabı iki katına çıkarılır. Bu, Allah’a göre kolaydır. Sizden kim Allah’a ve Resûlüne itaat eder ve yararlı iş yaparsa, Ona mükâfatını iki kat veririz. Ayrıca, ona cennette bol rızk hazırlamışızdır. Ey Peygamber hanımları! Siz, kadınlardan herhangi biri gibi değilsiniz.

Eğer Allah’tan korkuyorsanız, Yabancı erkeklere karşı çekici bir eda ile konuşmayın; Sonra kalbinde hastalık bulunan kimse ümide kapılır. Güzel söz söyleyin. Evlerinizde oturun; Eski cahiliye âdetinde olduğu gibi açılıp saçılmayın. Namazı kılın, Zekâtı verin, Allah’a ve Resûlüne itaat edin. Ey Ehl-i Beyt! Allah sizden, sadece günahı gidermek ve sizi tertemiz yapmak istiyor. Evlerinizde okunan Allah’ın âyetlerini ve hikmeti hatırlayın. Şüphesiz! Allah, her şeyin iç yüzünü bilendir ve her şeyden haberi olandır. Müslüman erkekler ve Müslüman kadınlar, Mümin erkekler ve Mümin kadınlar, Taata devam eden erkekler ve Taata devam eden kadınlar, Doğru erkekler ve Doğru kadınlar,

Sabreden erkekler ve Sabreden kadınlar, Mütevazı erkekler ve Mütevazı kadınlar, Sadaka veren erkekler ve Sadaka veren kadınlar, Oruç tutan erkekler ve Oruç tutan kadınlar, Irzlarını koruyan erkekler ve Irzlarını koruyan kadınlar, Allah’ı çok zikreden erkekler ve Zikreden kadınlar var ya İşte Allah, bunlar için bir mağfiret ve Büyük bir mükâfat hazırlamıştır.(097 Ahzâb,033/28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Bir İhtiyaç için Dışarı Çıktıkları Zaman, Dış Örtülerini Üstlerine Alsınlar… َ ْ ُ‫ﻳ َﺎأ َﻳﻬﺎ اﻟﻨﺒﻲ ﻗ‬ َ ِ ‫ﺟَﻼﺑ ِﻴﺒ ِﻬِﻦ ذ َﻟ‬ َ ِ ‫ﻚ وَﺑ َﻨ َﺎﺗ‬ َ ‫ﺟ‬ ‫ﻚ‬ ِ ‫ﻦ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬِﻦ‬ ِ ْ ‫ﻤﺆ‬ َ ‫ﻦ‬ َ ِ ‫ﻚ وَﻧ‬ ِ ‫ﻞ ِﻷْزوَا‬ ِ ُ ْ ‫ﺴﺎِء اﻟ‬ َ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻦ ﻳ ُﺪ ْﻧ ِﻴ‬ َ ‫ﻣﻨ ِﻴ‬ َ َ َ َ َ َ ْ َ ْ 59 ‫ﻤﺎ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺣ‬ ‫ر‬ ‫ا‬ ‫ر‬ ‫ﻮ‬ ‫ﻔ‬ ُ ‫ﻏ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫ن‬ ‫ﺎ‬ ‫ﻛ‬ ‫و‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻳ‬ ‫ذ‬ ‫ﺆ‬ ‫ﻳ‬ ‫ﻼ‬ ‫ﻓ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻓ‬ ‫ﺮ‬ ‫ﻌ‬ ‫ﻳ‬ ‫ن‬ ‫أ‬ ‫ﻰ‬ ‫ﻧ‬ ‫د‬ ‫أ‬ ِ َ َ ْ ُ ْ ُ ْ ْ ً ُ َ ً َ َ َ َ Ey Peygamber! Hanımlarına,

Kızlarına ve Müminlerin kadınlarına, Bir ihtiyaç için dışarı çıktıkları zaman, Dış örtülerini üstlerine almalarını Söyle! Onların tanınıp incitilmemesi için En elverişli olan budur. Allah bağışlayandır, esirgeyendir.(097 Ahzâb,033/59) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Kıyametin Bilgisi ‫ﻞ‬ Sadece Allah Katındadır… َ ‫ﻣﺎ ﻳ ُﺪ ْرِﻳ‬ َ ُ ‫ﺴﺄ َﻟ‬ ْ ُ‫ﻦ اﻟﺴﺎﻋ َﺔِ ﻗ‬ ‫ن‬ ِ ‫ﻤﻬَﺎ‬ ِ ‫ﻤﺎ‬ َ َ ‫ﻚ ﻟ َﻌَﻞ اﻟﺴﺎﻋ‬ ُ ‫ﺔ ﺗ َﻜ ُﻮ‬ ْ َ‫ﻳ‬ َ َ‫ﻋﻨ ْﺪ َ اﻟﻠﻪِ و‬ ُ ْ ‫ﻋﻠ‬ َ ‫ﻞ إ ِﻧ‬ ُ ‫ﻚ اﻟﻨﺎ‬ ِ َ ‫س ﻋ‬ 63 ‫ﻗَﺮِﻳﺒ ًﺎ‬ Sana kıyametin zamanını soranlara De ki: Onun bilgisi Allah katındadır; Ne bilirsin, belki de zamanı yakındır.(097 Ahzâb,033/63) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Münafıklara ‫ﻞ‬ Etkileyici Söz Söyle ve Aldırış Etme!.. َ َ ْ ‫ن ﻋ َﻨ‬ َ ‫ﻣﺎ أ َﻧ َْﺰ‬ َ ‫وَإ ِذ َا ﻗِﻴ‬ ‫ﻚ‬ ِ ِ‫ﻤﻨ َﺎﻓ‬ َ ‫ﺼﺪو‬ ُ ‫ﻪ وَإ ِﻟ َﻰ اﻟﺮ‬ ُ ْ ‫ﺖ اﻟ‬ َ ْ ‫ل َرأﻳ‬ ُ ‫ل اﻟﻠ‬ َ ‫ﻢ ﺗ َﻌَﺎﻟ َﻮْا إ ِﻟ َﻰ‬ ْ ُ‫ﻞ ﻟ َﻬ‬ ُ َ ‫ﻦ ﻳ‬ َِ ‫ﺳﻮ‬ َ ‫ﻘﻴ‬ َ َ َ ُ ِ ‫ﺤﻠ‬ ٌ َ ‫ﺼﻴﺒ‬ َ ْ ‫ ﻓَﻜﻴ‬61 ‫ﺻﺪ ُود ًا‬ ِ‫ن ﺑ ِﺎﻟﻠﻪ‬ ِ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻔﻮ‬ ْ َ ‫ﺟﺎُءوك ﻳ‬ َ ‫ﻢ ﺛ ُﻢ‬ ْ ِ‫ﺖ أﻳ ْﺪ ِﻳﻬ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻤﺎ ﻗَﺪ‬ َ ِ ‫ﺔ ﺑ‬ ُ ‫ﻢ‬ ْ ُ‫ﺻﺎﺑ َﺘ ْﻬ‬ َ ‫ﻒ إ ِذ َا أ‬ ُ َ ُ َ ‫إن أ‬ ُ َ َ َ َ ُ ‫ض‬ ‫ﺮ‬ ‫ﻋ‬ ‫ﺄ‬ ‫ﻓ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻬ‬ ‫ﺑ‬ ‫ﻮ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻗ‬ ‫ﻲ‬ ‫ﻓ‬ ‫ﺎ‬ ‫ﻣ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻌ‬ ‫ﻳ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻳ‬ ‫ﺬ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫ﻚ‬ ‫ﺌ‬ ‫ﻟ‬ ‫و‬ ‫أ‬ 62 ‫ﺎ‬ ‫ﻘ‬ ً ‫ﻴ‬ ‫ﻓ‬ ‫ﻮ‬ ‫ﺗ‬ ‫و‬ ‫ﺎ‬ ‫ﻧ‬ ‫ﺎ‬ ‫ﺴ‬ ‫ﺣ‬ ‫إ‬ ‫ﻻ‬ ‫إ‬ ‫ﺎ‬ ‫ﻧ‬ ‫د‬ ‫ر‬ ْ ِ ِ ِ ِ َ ً َ َ ْ ِ ِ ْ َ ْ ِ ْ ِِ َ ُ ُ َْ َ ْ ِ ْ َ

ْ ُ‫ﻢ وَﻗ‬ 63 ‫ﻢ ﻗَﻮًْﻻ ﺑ َﻠ ِﻴﻐًﺎ‬ ُ ْ ‫ﻢ ﻓِﻲ أ َﻧ‬ ِ َ‫ﻢ و‬ ِ ‫ﻔ‬ ْ ِ‫ﺴﻬ‬ ْ ُ‫ﻞ ﻟ َﻬ‬ ْ ُ‫ﻋﻈ ْﻬ‬ ْ ُ‫ﻋ َﻨ ْﻬ‬ Onlara; Allah’ın indirdiği Kitab’a ve Resûl’e gelin denildiği zaman, Münafıkların senden iyice uzaklaştıklarını görürsün. Elleriyle yaptıkları yüzünden başlarına bir felâket gelince hemen, Biz yalnızca iyilik etmek ve arayı bulmak istedik, diye Yemin ederek sana nasıl gelirler! Onlar Allah’ın kalplerindekini bildiği kimselerdir; Onlara aldırma! Kendilerine öğüt ver(!) ve Onlara, kendileri hakkında tesirli söz Söyle!(098 Nisâ,004/061, 062, 063) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Dünya ‫ﻞ‬ Menfaati Önemsizdir; Ahiret Daha Hayırlıdır… َ َ َ َ ‫ﻦ ﻗِﻴ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻢ ﺗ ََﺮ إ ِﻟ َﻰ اﻟﺬ ِﻳ‬ َ ِ ‫ﻤﻮا اﻟﺼَﻼة َ وََءاﺗ ُﻮا اﻟﺰﻛ َﺎة َ ﻓَﻠ َﻤﺎ ﻛ ُﺘ‬ ُ ِ‫ﺐ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬ‬ ُ ‫ﻢ وَأﻗِﻴ‬ ْ ُ ‫ﻢ ﻛ ُﻔﻮا أﻳ ْﺪ ِﻳ َﻜ‬ ْ ُ‫ﻞ ﻟ َﻬ‬ ْ َ ‫أﻟ‬ َ ُ ‫ﻘﺘ َﺎ‬ ْ ‫ﺧ‬ َ َ ‫ﺸﻴ َﺔِ اﻟﻠﻪِ أ َوْ أ‬ ْ ‫ﺨ‬ َ ‫ﺨ‬ ‫ﺖ‬ َ ‫ﺷﺪ‬ َ َ ‫س ﻛ‬ ْ َ ‫ﻢ ﻳ‬ ً َ ‫ﺸﻴ‬ ِ ٌ‫ل إ ِذ َا ﻓَﺮِﻳﻖ‬ ِ ْ ‫اﻟ‬ َ ْ‫ﺸﻮ‬ َ ْ ‫ﻢ ﻛ َﺘ َﺒ‬ َ ِ ‫ﺔ وَﻗَﺎﻟ ُﻮا َرﺑﻨ َﺎ ﻟ‬ ْ ُ‫ﻣﻨ ْﻬ‬ َ ‫ن اﻟﻨﺎ‬ َ َ ٌ ‫ﻣﺘ َﺎع ُ اﻟﺪﻧ ْﻴ َﺎ ﻗَﻠ ِﻴ‬ ْ ُ‫ﺐ ﻗ‬ َ ‫ﻘﺘ َﺎ‬ ‫ﻘﻰ‬ َ ‫ﻦ اﺗ‬ َ ُ ‫ﺧَﺮة‬ ِ ‫ﻞ وَاْﻵ‬ ِ ْ ‫ﻋ َﻠ َﻴ ْﻨ َﺎ اﻟ‬ َ ‫ل ﻟ َﻮَْﻻ أﺧْﺮﺗ َﻨ َﺎ إ ِﻟ َﻰ أ‬ َ ِ ‫ﺧﻴ ٌْﺮ ﻟ‬ َ ‫ﻞ‬ ٍ ‫ﻞ ﻗَﺮِﻳ‬ ٍ ‫ﺟ‬ ِ ‫ﻤ‬ 77 ‫ن ﻓَﺘ ِﻴًﻼ‬ َ ‫ﻤﻮ‬ ُ َ ‫وََﻻ ﺗ ُﻈ ْﻠ‬ Kendilerine “Ellerinizi savaştan çekin,

Namazı kılın ve Zekâtı verin” denilen kimseleri görmedin mi? Sonra onlara savaş farz kılınınca, içlerinden bir grup hemen, Allah’tan korkar gibi, hatta daha fazla bir korku ile insanlardan korkmaya başladılar ve “Rabbimiz! Savaşı bize niçin yazdın! Bizi yakın bir süreye kadar ertelesen olmaz mıydı?” dediler. Onlara De ki: “Dünya menfaati önemsizdir; Allah’tan korkanlar için ahiret daha hayırlıdır ve Size kıl payı kadar haksızlık edilmez.”(098 Nisâ,004/077) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Nerede Olursanız Olun; Sarp ve Sağlam Kalelerde Olsanız Bile Ölüm Size Ulaşır… َ َ ‫ﻣ‬ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮا‬ ُ َ ‫ﺔ ﻳ‬ ٌ َ ‫ﺴﻨ‬ ِ ُ ‫ن ﺗ‬ َ ‫ﻢ‬ ْ ِ ‫ﺸﻴﺪ َةٍ وَإ‬ َ ‫ﺣ‬ ْ ُ‫ﺼﺒ ْﻬ‬ ُ ‫ﻢ ﻓِﻲ ﺑ ُُﺮوٍج‬ ْ ُ ‫ت وَﻟ َﻮْ ﻛ ُﻨ ْﺘ‬ ُ ْ‫ﻤﻮ‬ َ ْ ‫ﻢ اﻟ‬ ُ ُ ‫ﻣﺎ ﺗ َﻜ ُﻮﻧ ُﻮا ﻳ ُﺪ ْرِﻛ ْﻜ‬ َ ‫ﻦ‬ َ ْ ‫أﻳ‬ َ ِ ‫ﻋﻨ ْﺪ‬ ْ ُ‫ك ﻗ‬ ‫ل‬ ُ َ ‫ﺔ ﻳ‬ ِ ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻦ‬ ٌ َ ‫ﺳﻴﺌ‬ ِ ‫ﻞ ﻛ ُﻞ‬ ِ ِ‫ﻘﻮﻟ ُﻮا ﻫَﺬ ِه‬ ِ ُ ‫ن ﺗ‬ ِ ِ‫ﻫَﺬ ِه‬ ْ ِ ‫ﻋﻨ ْﺪ ِ اﻟﻠﻪِ وَإ‬ َ ‫ﻢ‬ َ َ‫ﻋﻨ ْﺪ ِ اﻟﻠﻪِ ﻓ‬ ْ ُ‫ﺼﺒ ْﻬ‬ ِ ‫ﻤﺎ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ْ َ 78 ‫ﺣﺪ ِﻳﺜ ًﺎ‬ َ ‫ﻔ‬ ْ َ ‫ن ﻳ‬ َ ‫ﻫَﺆ ُﻻِء اﻟ‬ َ ‫ن‬ َ ‫ﻘﻬُﻮ‬ َ ‫ﻘﻮْم ِ ﻻ ﻳ َﻜ َﺎد ُو‬ Nerede olursanız olun ölüm size ulaşır; Sarp ve sağlam kalelerde olsanız bile! Kendilerine bir iyilik dokunsa, “Bu Allah’tan”

Başlarına bir kötülük gelince de, “Bu senden”dir diyenlere De ki: “Hepsi Allah’tandır” Bu adamlara ne oluyor ki, Bir türlü laf anlamıyorlar!(098 Nisâ,004/078) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah Sizden Adaletle ‫ﻞ‬ Davranmanızı İster… َ َ ‫ﻔﺘ ُﻮﻧ‬ ‫ﻣﻰ‬ ْ ُ ‫ﻪ ﻳ‬ ْ َ ‫ﺴﺘ‬ َ ‫ﻚ ﻓِﻲ اﻟﻨ‬ ْ َ ‫وَﻳ‬ َ ‫ب ﻓِﻲ ﻳ َﺘ َﺎ‬ ْ ُ ‫ﻣﺎ ﻳ ُﺘ ْﻠ َﻰ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻜ‬ َ َ‫ﻢ ﻓِﻴﻬِﻦ و‬ ْ ُ ‫ﻔﺘ ِﻴﻜ‬ ُ ‫ﻞ اﻟﻠ‬ ِ ‫ﻢ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ‬ ِ ُ‫ﺴﺎِء ﻗ‬ َ ْ َ َ ُ ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻦ‬ ِ َ ‫ﻀﻌ‬ ْ َ ‫ﺴﺘ‬ ُ ِ ‫ن ﺗ َﻨ ْﻜ‬ ْ ‫ن أ‬ َ ‫ﺐ ﻟﻬُﻦ وَﺗ َْﺮﻏ َﺒ ُﻮ‬ َ ِ ‫ﻣﺎ ﻛﺘ‬ ْ ‫ﻤ‬ َ ‫اﻟﻨ‬ ُ ‫ﺤﻮﻫُﻦ وَاﻟ‬ َ ‫ﺴﺎِء اﻟﻼﺗ ِﻲ ﻻ ﺗ ُﺆ ْﺗ ُﻮﻧ َﻬُﻦ‬ َ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻔﻴ‬ َ ُ ْ ْ َ ‫ﻤﺎ‬ ْ َ ‫ﻣﺎ ﺗ‬ ُ َ ‫ن ﺗ‬ َ ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻔﻌَﻠﻮا‬ ِ ‫ﺴ‬ ِ ‫ﻣﻰ ﺑ ِﺎﻟ‬ َ ‫ﻪ ﻛﺎ‬ ْ ‫ن وَأ‬ ْ ‫ﻘ‬ ً ‫ن ﺑ ِﻪِ ﻋ َﻠ ِﻴ‬ َ ‫ﺧﻴ ْﺮٍ ﻓَﺈ ِن اﻟﻠ‬ َ َ ‫ﻂ و‬ َ ‫ﻣﻮا ﻟ ِﻠﻴ َﺘ َﺎ‬ ُ ‫ﻘﻮ‬ ِ ‫اﻟ ْﻮِﻟ ْﺪ َا‬ ْ ‫ﻣ‬ 127 Senden kadınlar hakkında fetva isteyenlere De ki: Onlara ait hükmü size Allah açıklıyor: Kitap’ta, kendileri için yazılmış mirası vermeyip Nikâhlamak istediğiniz Yetim kadınlar, Çaresiz çocuklar ve Yetimlere karşı âdil davranmanız hakkında size okunan âyetler, Allah’ın hükmünü apaçık ortaya koymaktadır. Şüphesiz Allah yaptığınız hayırları bilmektedir.(098 Nisâ,004/127)

*** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Allah, Babası ve Çocuğu Olmayan Kimsenin Mirası Hakkındaki Hükmü Şöyle Açıklıyor… َ َ ‫ﻣُﺮؤ ٌ ﻫَﻠ‬ َ َ ‫ﻔﺘ ُﻮﻧ‬ ‫ﻒ‬ ْ ُ ‫ﻪ ﻳ‬ ْ َ ‫ﺴﺘ‬ ْ ُ ‫ﻪ أ‬ ُ ‫ﺼ‬ ْ َ‫ﻳ‬ ٌ ‫ﺧ‬ ُ َ ‫ﻪ وَﻟ َﺪ ٌ وَﻟ‬ ُ َ ‫ﺲ ﻟ‬ ْ ‫ن ا‬ ْ ُ ‫ﻔﺘ ِﻴﻜ‬ ُ ‫ﻞ اﻟﻠ‬ ْ ِ ‫ﺖ ﻓَﻠ َﻬَﺎ ﻧ‬ َ ْ ‫ﻚ ﻟ َﻴ‬ ِ ِ ‫ﻢ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ََﻼﻟ َﺔِ إ‬ ِ ُ‫ﻚ ﻗ‬ ُ َ َ َ َ َ ُ َ َ ‫ن‬ ِ ‫ن‬ ْ ِ ‫ﻣﻤﺎ ﺗ ََﺮك وَإ‬ ْ ِ ‫ﻦ ﻟﻬَﺎ وَﻟﺪ ٌ ﻓَﺈ‬ ْ ِ ‫ﻣﺎ ﺗ ََﺮك وَﻫُﻮَ ﻳ َﺮِﺛ ُﻬَﺎ إ‬ َ ُ‫ﻦ ﻓَﻠﻬ‬ ْ ‫ن ﻟ‬ َ ِ ‫ﻤﺎ اﻟ َﺜﻠﺜ َﺎ‬ ْ ‫ﻢ ﻳ َﻜ‬ ِ ْ ‫ن ﻛﺎﻧ َﺘ َﺎ اﺛ ْﻨ َﺘ َﻴ‬ ُ َ ْ ً ُ ُ َ ُ ْ ‫ﻣﺜ‬ ‫ﻪ ﺑ ِﻜﻞ‬ ْ ِ ‫ﻛ َﺎﻧ ُﻮا إ‬ ِ َ ‫ن ﺗ‬ ِ ِ‫ﺴﺎًء ﻓَﻠ ِﻠﺬﻛﺮ‬ ْ ‫ﻢ أ‬ َ ‫ﻞ‬ َ ِ‫ﺧﻮَة ً ر‬ َ ِ ‫ﺟﺎﻻ وَﻧ‬ ُ ‫ﻀﻠﻮا وَاﻟﻠ‬ ْ ‫ﻪ ﻟﻜ‬ ُ ‫ﻦ اﻟﻠ‬ ُ ‫ﻦ ﻳ ُﺒ َﻴ‬ ِ ْ ‫ﺣﻆ اﻷﻧ ْﺜ َﻴ َﻴ‬ َ 176 ‫ﻢ‬ ٌ ‫ﻲٍء ﻋ َﻠ ِﻴ‬ ْ ‫ﺷ‬ Senden fetva isteyenlere De ki: Allah, Babası ve çocuğu olmayan kimsenin mirası hakkındaki hükmü şöyle açıklıyor: “Eğer çocuğu olmayan bir kimse ölür de onun bir kız kardeşi bulunursa, Bıraktığının yarısı bunundur. Kız kardeş ölüp çocuğu olmazsa erkek kardeş de ona vâris olur. Kız kardeşler iki tane olursa erkek kardeşlerinin bıraktığının üçte ikisi onlarındır. Eğer erkekli kadınlı daha fazla kardeş mevcut ise erkeğin hakkı, iki kadın payı kadardır.” Şaşırmamanız için Allah size açıklama yapıyor. Allah her şeyi bilmektedir.(098 Nisâ,004/176) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Mümin Erkekler, Gözlerini Harama Dikmesinler, Irzlarını da

Korusunlar… َ َ ِ ‫ﻔﻈ ُﻮا ﻓُﺮوﺟﻬﻢ ذ َﻟ‬ َ ‫ﻞ ﻟ ِﻠ ْﻤﺆ ْﻣﻨ ِﻴﻦ ﻳﻐُﻀﻮا ﻣ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ﻤﺎ‬ َ ‫ﺤ‬ َ ‫ﻪ‬ ْ َ ‫ﻢ وَﻳ‬ َ َ ِ ُ َ ِ ‫ﺧﺒ ِﻴٌﺮ ﺑ‬ َ ‫ﻢ إ ِن اﻟﻠ‬ ْ ُ‫ﻚ أْزﻛ َﻰ ﻟ َﻬ‬ ْ ُ َ ُ ْ ِ ‫ﺼﺎرِﻫ‬ َ ْ ‫ﻦ أﺑ‬ ْ ِ 30 ‫ن‬ َ ‫ﺼﻨ َﻌُﻮ‬ ْ َ‫ﻳ‬ Resûlüm! Mümin erkeklere, Gözlerini harama dikmemelerini, Irzlarını da korumalarını Söyle! Çünkü bu, kendileri için daha temiz bir davranıştır. Şüphesiz Allah, Onların yapmakta olduklarından haberdardır.(102 Nûr,024/030) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Yemin ‫ﻞ‬ Etmeyin (Münafıklar). İtaatiniz Malumdur! َ ِ ‫وأ َﻗْﺴﻤﻮا ﺑﺎﻟﻠﻪ ﺟﻬﺪ أ َﻳﻤﺎﻧ ِﻬﻢ ﻟ َﺌ‬ ْ ُ‫ﺟﻦ ﻗ‬ ‫ﺔ إ ِن‬ ْ ُ ‫ﻞ َﻻ ﺗ‬ ْ َ ‫ﻢ ﻟ َﻴ‬ ٌ َ‫ﻣﻌُْﺮوﻓ‬ ٌ َ ‫ﻤﻮا ﻃ َﺎﻋ‬ ِ ‫ﻘ‬ ُ ‫ﺨُﺮ‬ َ ‫ﺔ‬ ُ ‫ﺴ‬ ْ ُ‫ﻣْﺮﺗ َﻬ‬ َ ‫ﻦ أ‬ ْ ِ َ ْ َ ْ َ ِ ِ ُ َ ْ َ ُ 53 ‫ن‬ ‫ﻌ‬ ‫ﺗ‬ ‫ﺎ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﺑ‬ ‫ﺮ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﺒ‬ ‫ﺧ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ َ َ َ ‫ﻤﻠﻮ‬ ْ َ َ ِ ٌ ِ َ Münafıklar, Sen hakikaten kendilerine emrettiğin takdirde, Mutlaka savaşa çıkacaklarına dair En ağır yeminleri ile Allah’a yemin ettiler. De ki: Yemin etmeyin.

İtaatiniz malumdur! Bilin ki, Allah, yaptıklarınızdan haberdardır.(102 Nûr,024/053) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: ‫ﻞ‬ Peygambere İtaat Ederseniz, Doğru Yolu Bulmuş Olursunuz… َ َ ْ ُ‫ﻗ‬ َ ‫ﺣﻤ‬ َ ‫ﺳﻮ‬ ‫ﻢ‬ ُ ‫ﻣﺎ‬ ُ ‫ﻣﺎ‬ ْ ِ ‫ل ﻓَﺈ‬ ُ ‫ﻪ وَأﻃ ِﻴﻌُﻮا اﻟﺮ‬ ْ ُ ‫ﺣﻤﻠ ْﺘ‬ َ ‫ﻢ‬ ْ ُ ‫ﻞ وَﻋ َﻠ َﻴ ْﻜ‬ َ ِ‫ﻤﺎ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻪ‬ َ ‫ن ﺗ َﻮَﻟﻮْا ﻓَﺈ ِﻧ‬ َ ‫ﻞ أﻃ ِﻴﻌُﻮا اﻟﻠ‬ 54 ‫ﻦ‬ ْ ِ ‫وَإ‬ ُ ‫ﻣﺎ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟﺮ‬ ُ ْ ‫ل إ ِﻻ اﻟ ْﺒ ََﻼغ ُ اﻟ‬ َ َ‫ن ﺗ ُﻄ ِﻴﻌُﻮه ُ ﺗ َﻬْﺘ َﺪ ُوا و‬ ِ ‫ﺳﻮ‬ ُ ‫ﻤﺒ ِﻴ‬ De ki: Allah’a itaat edin! Peygambere de itaat edin! Eğer yüz çevirirseniz şunu bilin ki, Peygamberin sorumluluğu, Kendisine yüklenen tebliğ görevini yapmak, Sizin sorumluluğunuz da, Size yüklenen görevleri yerine getirmenizdir. Eğer ona itaat ederseniz, Doğru yolu bulmuş olursunuz. Peygambere düşen, sadece açık-seçik duyurmaktır.(102 Nûr,024/054) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Mümin Kadınlar da Gözlerini Harama Bakmaktan Korusunlar; Namus ve

‫‪İffetlerini‬‬ ‫…‪Esirgesinler‬‬ ‫ﻔﻈ ُﻮا ﻓُﺮوﺟﻬﻢ ذ َﻟ ِ َ َ‬ ‫ﻞ ﻟ ِﻠ ْﻤﺆ ْﻣﻨ ِﻴﻦ ﻳﻐُﻀﻮا ﻣ َ‬ ‫ﻗُ ْ‬ ‫ﻤﺎ‬ ‫ﺤ َ‬ ‫ﻪ َ‬ ‫ﻢ وَﻳ َ ْ‬ ‫ُ ِ َ َ‬ ‫ﺧﺒ ِﻴٌﺮ ﺑ ِ َ‬ ‫ﻢ إ ِن اﻟﻠ َ‬ ‫ﻚ أْزﻛ َﻰ ﻟ َﻬُ ْ‬ ‫ُ َ ُ ْ‬ ‫ﺼﺎرِﻫ ِ ْ‬ ‫ﻦ أﺑ ْ َ‬ ‫ِ ْ‬ ‫َ‬ ‫ن ‪ 30‬وَﻗُ ْ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﺤ َ‬ ‫ﻦ ِ‬ ‫ﻣﻨ َﺎ ِ‬ ‫ﻤﺆ ْ ِ‬ ‫ﻦ ﻓُُﺮو َ‬ ‫ﺼﺎرِﻫ ِﻦ وَﻳ َ ْ‬ ‫ﻀ ْ‬ ‫ت ﻳ َﻐْ ُ‬ ‫ﺼﻨ َﻌُﻮ َ‬ ‫ﻞ ﻟ ِﻠ ْ ُ‬ ‫ﻦ أﺑ ْ َ‬ ‫ﻳَ ْ‬ ‫ﺟﻬُﻦ وََﻻ ﻳ ُﺒ ْﺪ ِﻳ َ‬ ‫ﻔﻈ ْ َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻀ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻦ زِﻳﻨ َﺘ َﻬُﻦ إ ِﻻ‬ ‫ﻦ ﺑ ِ ُ‬ ‫ﻣﺎ ﻇﻬََﺮ ِ‬ ‫ﻤﺮِﻫ ِﻦ ﻋ َﻠﻰ ُ‬ ‫ﻣﻨ ْﻬَﺎ وَﻟﻴ َ ْ‬ ‫ﺨ ُ‬ ‫زِﻳﻨ َﺘ َﻬُﻦ إ ِﻻ َ‬ ‫ﺟﻴ ُﻮﺑ ِﻬِﻦ وَ َﻻ ﻳ ُﺒ ْﺪ ِﻳ َ‬ ‫ﻀﺮِﺑ ْ َ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﺧﻮَاﻧ ِﻬِﻦ أوْ ﺑ َﻨ ِﻲ‬ ‫ﻟ ِﺒ ُﻌُﻮﻟ َﺘ ِﻬِﻦ أ َوْ َءاﺑ َﺎﺋ ِﻬِﻦ أوْ َءاﺑ َﺎِء ﺑ ُﻌُﻮﻟﺘ ِﻬِﻦ أوْ أﺑ ْﻨ َﺎﺋ ِﻬِﻦ أوْ أﺑ ْﻨ َﺎِء ﺑ ُﻌُﻮﻟﺘ ِﻬِﻦ أوْ إ ِ ْ‬ ‫ُ‬ ‫ﺧﻮاﺗ ِﻬﻦ أ َو ﻧ ِﺴﺎﺋ ِﻬﻦ أ َو ﻣﺎ ﻣﻠ َﻜ َ َ‬ ‫ﻤﺎﻧ ُﻬُﻦ أ َوِ اﻟﺘﺎﺑ ِﻌِﻴ‬ ‫ﺧﻮَاﻧ ِﻬِﻦ أ َوْ ﺑ َﻨ ِﻲ أ َ َ‬ ‫إِ ْ‬ ‫ﻦ ﻏ َﻴ ْﺮِ أوﻟ ِﻲ اْﻹ ِْرﺑ َﺔِ‬ ‫ﺖ أﻳ ْ‬ ‫ْ َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﺟﻠ ِﻬِﻦ‬ ‫ل أوِ اﻟﻄ ْ‬ ‫ﻢ ﻳ َﻈ ْﻬَُﺮوا ﻋ َﻠ َﻰ ﻋ َﻮَْرا ِ‬ ‫ِ‬ ‫ﻦ ﺑ ِﺄْر ُ‬ ‫ﺴﺎِء وََﻻ ﻳ َ ْ‬ ‫ﻦ اﻟﺮ َ‬ ‫ت اﻟﻨ َ‬ ‫ﻦ ﻟ َ ْ‬ ‫ﻔ ِ‬ ‫ﺟﺎ ِ‬ ‫ﻀﺮِﺑ ْ َ‬ ‫ﻞ اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫ن‬ ‫ﻮ‬ ‫ﺤ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻔ‬ ‫ْ‬ ‫ﺗ‬ ‫ ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻜ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻌ‬ ‫ﻟ‬ ‫ ‬ ‫ن‬ ‫ﻮ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻣ‬ ‫ﺆ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫ ‬ ‫ﺎ‬ ‫ﻬ‬ ‫ﻳ‬ ‫أ‬ ‫ ‬ ‫ﺎ‬ ‫ﻌ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻤ‬ ‫ﺟ‬ ‫ ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫ ‬ ‫ﻰ‬ ‫ﻟ‬ ‫إ‬ ‫ ‬ ‫ا‬ ‫ﻮ‬ ‫ﺑ‬ ‫ﻮ‬ ‫ﺗ‬ ‫و‬ ‫ ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻬ‬ ‫ﺘ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻳ‬ ‫ز‬ ‫ ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻣ‬ ‫ ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻔ‬ ‫ﺨ‬ ‫ﻳ‬ ‫ ‬ ‫ﺎ‬ ‫ﻣ‬ ‫ ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﻌ‬ ‫ﻴ‬ ‫ﻟ‬ ‫ُ ِ ُ َ َ ْ ُ ِ ُ َ‬ ‫ِ َ ِ ً‬ ‫َ‬ ‫ُِْ َ َ ُ ْ ِ َ ِ ْ ِ َِِ َُ ُ ِ‬ ‫‪31‬‬ ‫‪Mü’min erkeklere‬‬ ‫;‪Söyle‬‬ ‫‪Gözlerini haramdan sakınsınlar ve‬‬ ‫‪Irzlarını korusunlar.‬‬ ‫‪Bu davranış onlar için daha nezihtir.‬‬ ‫‪Allah onların yaptıklarından kesinlikle haberdardır.‬‬ ‫‪Mümin kadınlara da‬‬ ‫;‪Söyle‬‬ ‫;‪Gözlerini harama bakmaktan korusunlar‬‬ ‫‪Namus ve iffetlerini esirgesinler.‬‬ ‫‪Görünen kısımları müstesna olmak üzere,‬‬ ‫‪Ziynetlerini teşhir etmesinler.‬‬ ‫‪Başörtülerini, yakalarının üzerine kadar örtsünler.‬‬ ‫‪Kocaları, babaları,‬‬ ‫‪Kocalarının babaları,‬‬

Kendi oğulları, kocalarının oğulları, Erkek kardeşleri, Erkek kardeşlerinin oğulları, Kız kardeşlerinin oğulları, Kendi kadınları (mümin kadınlar), Ellerinin altında bulunanlar (köleleri), Erkeklerden, ailenin kadınına şehvet duymayan Hizmetçi vb. tâbi kimseler, Yahut henüz kadınların gizli kadınlık hususiyetlerinin farkında olmayan Çocuklardan başkasına ziynetlerini göstermesinler. Gizlemekte oldukları ziynetleri anlaşılsın diye Ayaklarını yere vurmasınlar Dikkatleri üzerine çekecek tarzda yürümesinler. Ey müminler! Hep birden Allah’a tevbe ediniz ki, Kurtuluşa eresiniz.(102 Nûr,024/31) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Bedevîler! Siz İman Etmediniz; Henüz İman Kalplerinize Yerleşmedi… َ ْ ُ‫ﻣﻨﺎ ﻗ‬ ‫ن ﻓِﻲ‬ ُ ْ ‫ﻤﻨ َﺎ وَﻟ َﻤﺎ ﻳ َﺪ‬ ِ ‫ﻣﻨ ُﻮا وَﻟ َﻜ‬ ِ ْ ‫ﻢ ﺗ ُﺆ‬ ِ َ ‫ﻗَﺎﻟ‬ ُ ‫ﻤﺎ‬ ُ ‫ﺖ اْﻷ َﻋ َْﺮا‬ ْ ‫ﻦ ﻗُﻮﻟ ُﻮا أ‬ َ ‫ﻞ اْﻹ ِﻳ‬ ْ َ ‫ﺳﻠ‬ ْ َ ‫ﻞ ﻟ‬ َ ‫ب َءا‬ ِ ‫ﺧ‬ ْ َ َ ‫ﻢ‬ ‫ﻢ‬ ُ َ ‫ﻪ ﻏ‬ ِ ‫ﻔﻮٌر َر‬ ِ ‫ﻢ‬ ْ ِ ‫ﻢ وَإ‬ ُ ‫ﻪ وََر‬ ٌ ‫ﺣﻴ‬ َ ‫ﺷﻴ ْﺌ ًﺎ إ ِن اﻟﻠ‬ ْ ُ ‫ﻤﺎﻟ ِﻜ‬ َ ْ ‫ﻦ أﻋ‬ ْ ُ ‫ﻪ َﻻ ﻳ َﻠ ِﺘ ْﻜ‬ ُ َ ‫ﺳﻮﻟ‬ َ ‫ن ﺗ ُﻄ ِﻴﻌُﻮا اﻟﻠ‬ ْ ُ ‫ﻗُﻠ ُﻮﺑ ِﻜ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻢ‬ ِ ْ ‫ﻤﺆ‬ َ َ‫ﻢ ﻳ َْﺮﺗ َﺎﺑ ُﻮا و‬ َ ‫ﻣﻨ ُﻮ‬ ُ ‫ﻣﻨ ُﻮا ﺑ ِﺎﻟﻠﻪِ وََر‬ ْ ِ‫ﻣﻮَاﻟ ِﻬ‬ ْ ‫ﺟﺎﻫَﺪ ُوا ﺑ ِﺄ‬ ْ َ ‫ﺳﻮﻟ ِﻪِ ﺛ ُﻢ ﻟ‬ َ ‫ﻦ َءا‬ ُ ْ ‫ﻤﺎ اﻟ‬ َ ‫ إ ِﻧ‬14 َ ‫ن اﻟﺬ ِﻳ‬ ُ َ َ َ 15 ‫ن‬ ُ ْ ‫وَأﻧ‬ ِ ‫ﻔ‬ َ ‫ﻢ اﻟﺼﺎد ِﻗُﻮ‬ َ ‫ﻢ ﻓِﻲ‬ ُ ُ‫ﻞ اﻟﻠﻪِ أوﻟﺌ ِﻚ ﻫ‬ ْ ِ‫ﺴﻬ‬ ِ ‫ﺳﺒ ِﻴ‬

“İnandık” diyen bedevîlere De ki: Siz iman etmediniz; Ama “Boyun eğdik” deyin. Henüz iman kalplerinize yerleşmedi. Eğer Allah’a ve elçisine itaat ederseniz, Allah işlerinizden hiçbir şeyi eksiltmez. Çünkü Allah, çok bağışlayan, çok esirgeyendir. Müminler, ancak Allah’a ve Resûlüne iman eden, Ondan sonra asla şüpheye düşmeyen, Allah yolunda, Mallarıyla ve Canlarıyla savaşanlardır. İşte doğrular ancak onlardır.(105 Hucurât,049/14, 15) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Siz Dininizi Allah’a mı ‫ﻞ‬ Öğretiyorsunuz?.. َ ْ ُ‫ﻗ‬ َْ َ ‫ﻪ ﺑ ِﻜ ُﻞ‬ ٍ‫ﻲء‬ ِ ‫ﻤﻮَا‬ َ ‫ﻤﻮ‬ ُ ‫ض وَاﻟﻠ‬ َ َ‫ت و‬ َ ‫ﻣﺎ ﻓِﻲ اﻟﺴ‬ َ ‫ﻢ‬ ُ َ ‫ﻪ ﻳ َﻌْﻠ‬ ُ ‫ﻢ وَاﻟﻠ‬ ْ ُ ‫ﻪ ﺑ ِﺪ ِﻳﻨ ِﻜ‬ َ ‫ن اﻟﻠ‬ ُ ‫ﻞ أﺗ ُﻌَﻠ‬ ْ ‫ﺷ‬ ِ ‫ﻣﺎ ﻓِﻲ اﻷْر‬ 16 ‫ﻢ‬ ٌ ‫ﻋ َﻠ ِﻴ‬ De ki: Siz dininizi Allah’a mı öğretiyorsunuz?

Oysa Allah göklerde olanları da bilir, Yerde olanları da. Allah her şeyi hakkıyla bilendir.(105 Hucurât,049/16) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Müslümanlığınızı ‫ﻞ‬ Benim Başıma Kakmayın!.. َ ُ ‫ﻞ َﻻ ﺗﻤﻨﻮا ﻋ َﻠ َﻲ إﺳَﻼﻣﻜ ُﻢ ﺑﻞ اﻟﻠﻪ ﻳﻤﻦ ﻋ َﻠ َﻴﻜ‬ َ َ ‫ﻚ أ‬ ْ ُ‫ﻤﻮا ﻗ‬ ‫ﻢ‬ ْ ‫ﻢ أ‬ ْ َ ْ ‫ن ﻋ َﻠ َﻴ‬ َ ‫ﻤﻨﻮ‬ ْ ‫ن أ‬ ْ ُ ‫ن ﻫَﺪ َاﻛ‬ ْ ْ ُ َ ُ ُ َ ُ َ ‫ﺳﻠ‬ ُ َ‫ﻳ‬ ِ َ ْ َ ْ ِ ْ ُ 17 ‫ﻦ‬ ْ ِ ‫ن إ‬ ْ ُ ‫ن ﻛﻨ ْﺘ‬ َ ‫ﻟ ِﻺ ِﻳ‬ َ ‫ﻢ‬ ِ ‫ﻤﺎ‬ َ ‫ﺻﺎد ِﻗِﻴ‬ İslâm’a girdikleri için seni minnet altına sokanlara De ki: Müslümanlığınızı benim başıma kakmayın! Eğer doğru kimselerseniz bilesiniz ki, Sizi imana erdirdiği için, asıl Allah size lütufta bulunmuştur.(105 Hucurât,049/17) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Mutlaka Dirileceksiniz… ‫ﻞ‬ َ َ ِ ‫ﻢ وَذ َﻟ‬ ْ ُ‫ﻦ ﻳ ُﺒ ْﻌَﺜ ُﻮا ﻗ‬ ‫ﻚ ﻋ َﻠ َﻰ‬ َ َ ‫ﻦ ﻛ‬ ِ َ ‫ﻤﺎ ﻋ‬ ْ ‫ﻔُﺮوا أ‬ ْ ُ ‫ﻤﻠ ْﺘ‬ َ ِ ‫ﻞ ﺑ َﻠ َﻰ وََرﺑﻲ ﻟ َﺘ ُﺒ ْﻌَﺜ ُﻦ ﺛ ُﻢ ﻟ َﺘ ُﻨ َﺒﺆ ُن ﺑ‬ َ َ ‫َزﻋ‬ ْ َ ‫ن ﻟ‬ َ ‫ﻢ اﻟﺬ ِﻳ‬ 7 ‫ﺴﻴٌﺮ‬ ِ َ ‫اﻟﻠﻪِ ﻳ‬ Kesinlikle diriltilmeyeceklerini ileri süren inkârcılara De ki: Hayır! Rabbime andolsun ki,

Mutlaka dirileceksiniz; Sonra yaptıklarınız size haber verilecektir. Bu, Allah’a göre kolaydır.(107 Teğâbûn,064/7) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Allah, Size Bir Zarar Gelmesini veya Bir Fayda Elde Etmenizi İsterse, O’na Karşı Kimin Bir Şeye Gücü Yetebilir?.. َ َ َ َ َ ‫ل ﻟ‬ ُ ‫ﻘﻮ‬ َ ‫ب‬ ‫ن‬ ُ َ ‫ﻔْﺮ ﻟ َﻨ َﺎ ﻳ‬ ُ ‫ﺨﻠ‬ ُ َ ‫ﺳﻴ‬ َ ‫ﻤ‬ ِ ْ‫ﺳﺘ َﻐ‬ ِ ‫ن‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ َ ‫ﻔﻮ‬ ْ ‫ﻣﻮَاﻟ ُﻨ َﺎ وَأﻫْﻠ ُﻮﻧ َﺎ ﻓَﺎ‬ َ ْ ‫ﺷﻐَﻠ َﺘ ْﻨ َﺎ أ‬ ُ ْ ‫ﻚ اﻟ‬ ِ ‫ﻦ اْﻷﻋ َْﺮا‬ َ ‫ﻣ‬ َ َ‫ﺷﻴﺌ ًﺎ إن أ َراد ﺑﻜ ُﻢ ﺿﺮا أو‬ َ ُ َ ُ ُ ْ ُ‫ﻢ ﻗ‬ ِ ‫ﻢ‬ ِ ْ ‫ﺑ ِﺄﻟ‬ َ ْ ِ َ َ ْ ِ ْ َ ِ‫ﻦ اﻟﻠﻪ‬ ْ ‫ﻤﻠ ِﻚ ﻟﻜ‬ ْ َ ‫ﻦ ﻳ‬ َ َ‫ﻞ ﻓ‬ ْ ِ‫ﺲ ﻓِﻲ ﻗُﻠﻮﺑ ِﻬ‬ َ ‫ﻢ‬ ْ ِ‫ﺴﻨ َﺘ ِﻬ‬ َ ْ ‫ﻣﺎ ﻟﻴ‬ ْ َ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻤ‬ َ ْ َ ‫ﻔﻌًﺎ ﺑ‬ 11 ‫ﺧﺒ ِﻴًﺮا‬ ْ َ ‫ﻢ ﻧ‬ َ ‫ن‬ َ ‫ﻤﻠ ُﻮ‬ َ ‫ﻞ ﻛ َﺎ‬ َ ْ‫ﻤﺎ ﺗ َﻌ‬ َ ِ ‫ﻪ ﺑ‬ ُ ‫ن اﻟﻠ‬ ْ ُ ‫أَراد َ ﺑ ِﻜ‬ Bedevîlerden seferden geri kalmış olanlar, sana diyecekler ki: “Mallarımız ve ailelerimiz bizi alıkoydu. Allah’tan bizim bağışlanmamızı dile.” Onlar kalplerinde olmayanı dilleriyle söylerler. De ki: Allah, Size bir zarar gelmesini dilerse veya Bir fayda elde etmenizi isterse, O’na karşı kimin bir şeye gücü yetebilir? Kaldı ki, Allah yaptıklarınızdan haberdardır.(109 Fetih,048/11) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Siz Asla Bizimle ‫ﻞ‬ Gelmeyeceksiniz…

ْ َ ‫ﺧﺬ ُوﻫَﺎ ذ َروﻧﺎ ﻧﺘﺒﻌﻜ ُﻢ ﻳﺮﻳﺪو‬ ُ ‫ﻘﻮ‬ ‫ن ﻳ ُﺒ َﺪﻟ ُﻮا‬ ْ َ ‫ن إ ِذ َا اﻧ ْﻄ َﻠ‬ ُ ‫ﺨﻠ‬ ُ َ ‫ﺳﻴ‬ ُ ‫ﻢ ﻟ ِﺘ َﺄ‬ َ ‫ﻤ‬ ْ ‫ن أ‬ َ ُ ِ ُ ْ ِْ َ َ ُ َ ‫ﻔﻮ‬ َ َ ِ ‫ﻣﻐَﺎﻧ‬ َ ‫ﻢ إ ِﻟ َﻰ‬ ْ ُ ‫ﻘﺘ‬ ُ ْ ‫ل اﻟ‬ َ‫ﻞ ﻛ َﺎﻧ ُﻮا ﻻ‬ ُ َ ُ َ ْ َ ‫ﺴﺪ ُوﻧ َﻨ َﺎ ﺑ‬ ْ َ ‫ن ﺑ‬ ُ ْ ‫ﻦ ﻗَﺒ‬ َ ‫ﻢ ﻗَﺎ‬ ْ ُ‫م اﻟﻠﻪِ ﻗ‬ ُ َ ‫ﺴﻴ‬ ِ ‫ﻪ‬ ْ َ ‫ﻞ ﺗ‬ َ ‫ﻘﻮﻟﻮ‬ َ ‫ﻛ ََﻼ‬ ُ ‫ﺤ‬ َ َ‫ﻞ ﻓ‬ ُ ‫ل اﻟﻠ‬ ْ ‫ﻦ ﺗ َﺘﺒ ِﻌُﻮﻧ َﺎ ﻛﺬ َﻟ ِﻜ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻞ ﻟ‬ 15 ‫ن إ ِﻻ ﻗَﻠ ِﻴًﻼ‬ َ ‫ﻔ‬ ْ َ‫ﻳ‬ َ ‫ﻘﻬُﻮ‬ Siz ganimetleri almak için gittiğinizde seferden geri kalanlar: “Bırakın, biz de arkanıza düşelim”, diyeceklerdir. Onlar, Allah’ın sözünü değiştirmek isterler. De ki: “Siz asla bizim peşimize düşmeyeceksiniz! Allah daha önce sizin için böyle buyurmuştur.” Onlar size: “Hayır! Bizi kıskanıyorsunuz”, diyeceklerdir. Bilakis onlar, pek az anlayan kimselerdir.(109 Fetih,048/15) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Yakında Savaşa ‫ﻞ‬ Çağırılacaksınız… ْ َ ‫ﻘﺎﺗ ِﻠ ُﻮﻧﻬ‬ ُ َ َ َ ْ‫ﺳﺘ ُﺪ ْﻋ َﻮ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ َ ‫س‬ َ ُ ‫ﺷﺪ ِﻳﺪ ٍ ﺗ‬ َ ‫ﻤ‬ ِ ‫ﻦ‬ ِ ‫ﺨﻠ‬ َ ‫ب‬ ْ َُ ُ ْ ‫ﻞ ﻟ ِﻠ‬ ِ ‫ﻦ اْﻷﻋ َْﺮا‬ ْ‫ﻢ أو‬ َ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻔﻴ‬ ٍ ‫ن إ ِﻟﻰ ﻗَﻮْم ٍ أوﻟ ِﻲ ﺑ َﺄ‬ َ ُ َ ُ ُ ْ ‫ﻦ ﻗَﺒ‬ ‫ﻢ‬ ِ ‫ﻢ‬ ْ ِ ‫ﺴﻨ ًﺎ وَإ‬ َ ‫ﺟًﺮا‬ ْ ‫ﻪ أ‬ ْ ِ ‫ن ﻓَﺈ‬ َ ‫ﻤﻮ‬ َ ‫ﺣ‬ ْ ُ‫ﻳ‬ ْ ‫ﻞ ﻳ ُﻌَﺬﺑ ْﻜ‬ ْ ُ ‫ﻤﺎ ﺗ َﻮَﻟﻴ ْﺘ‬ َ ‫ن ﺗ َﺘ َﻮَﻟﻮْا ﻛ‬ ُ ‫ﻢ اﻟﻠ‬ ُ ‫ن ﺗ ُﻄ ِﻴﻌُﻮا ﻳ ُﺆ ْﺗ ِﻜ‬ ُ ِ ‫ﺴﻠ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ 16 ‫ﻤﺎ‬ ً ‫ﻋ َﺬ َاﺑ ًﺎ أﻟ ِﻴ‬ Bedevîlerden seferden geri kalmış olanlara De ki: Siz yakında çok kuvvetli bir kavme karşı savaşmaya çağırılacaksınız. Onlarla teslim oluncaya kadar savaşacaksınız.

Eğer emre itaat ederseniz, Allah size güzel bir mükâfat verir. Ama önceden döndüğünüz gibi yine dönecek olursanız, Sizi acıklı bir azaba uğratır.(109 Fetih,048/16) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Bütün İyi ve Temiz Şeyler Size Helal Kılınmıştır. Yiyin(!) ve Besmele Çekin! َ َ ‫ﺴﺄ َﻟ ُﻮﻧ‬ ْ ُ‫ﻢ ﻗ‬ ‫ﻦ‬ ِ ُ ‫ﻞ أ‬ ِ ُ ‫ﻣﺎذ َا أ‬ ِ ‫ﻢ‬ َ ْ ‫ﻦ اﻟ‬ ْ َ‫ﻳ‬ ُ ‫ﺠﻮَارِِح‬ ْ ُ ‫ﻤﺘ‬ ْ ‫ﻣﺎ ﻋ َﻠ‬ َ َ‫ت و‬ ُ ‫ﻢ اﻟﻄﻴﺒ َﺎ‬ ُ ُ ‫ﺣﻞ ﻟ َﻜ‬ ْ ُ‫ﺣﻞ ﻟ َﻬ‬ َ ‫ﻚ‬ َ ‫ﻣﻜ َﻠﺒ ِﻴ‬ َ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻘﻮا‬ ُ ‫ﻢ اﻟﻠﻪِ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻪِ وَاﺗ‬ ِ ‫ﻪ ﻓَﻜ ُﻠ ُﻮا‬ ِ ‫ﻤﻮﻧ َﻬُﻦ‬ ْ ‫ﻢ وَاذ ْﻛ ُُﺮوا ا‬ َ ‫ﻣ‬ َ ‫ﺳ‬ ْ ُ ‫ﻦ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻜ‬ ْ ‫ﻣﻤﺎ أ‬ ُ ‫ﻢ اﻟﻠ‬ ُ ُ ‫ﻤﻜ‬ َ ‫ﻣﻤﺎ ﻋ َﻠ‬ ُ ‫ﺗ ُﻌَﻠ‬ َ ْ ‫ﺴﻜ‬ ْ 4 ‫ب‬ ِ ‫ﺳﺮِﻳﻊُ اﻟ‬ َ ‫ﺤ‬ َ ‫ﻪ‬ َ ‫ﻪ إ ِن اﻟﻠ‬ َ ‫اﻟﻠ‬ ِ ‫ﺴﺎ‬ Kendileri için nelerin helal kılındığını sana soranlara De ki: Bütün iyi ve temiz şeyler size helal kılınmıştır. Allah’ın size öğrettiğinden, Öğretip avcı hale getirdiğiniz hayvanların Sizin için yakaladıklarından da Yiyin ve Üzerine Allah’ın adını anın; Besmele çekin! Allah’tan korkun. Allah’ın hesabı pek çabuktur.(110 Mâide,005/004) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: ‫ﻞ‬

“Meryem Oğlu Mesîh, Tanrıdır” Diyenler, Kâfir Olmuşlardır… ُ ِ ‫ﻤﻠ‬ ْ ُ‫ﻢ ﻗ‬ َ ِ‫ﻦ اﻟﻠﻪ‬ ‫ن‬ َ َ ‫ﻘﺪ ْ ﻛ‬ َ َ‫ﻟ‬ ِ ‫ﻚ‬ ِ ‫ﻤ‬ ْ ِ ‫ﺷﻴ ْﺌ ًﺎ إ‬ ُ ‫ﺴﻴ‬ ْ َ ‫ﻦ ﻳ‬ َ َ‫ﻞ ﻓ‬ َ َ ‫ﻣْﺮﻳ‬ َ ‫ﻦ‬ َ ْ ‫ﻪ ﻫُﻮَ اﻟ‬ َ ‫ﻦ ﻗَﺎﻟ ُﻮا إ ِن اﻟﻠ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻤ‬ ُ ْ ‫ﺢ اﺑ‬ َ ‫ﻔَﺮ اﻟﺬ ِﻳ‬ ُ َ َ َ ْ ُ ْ ‫ﻣﻠ‬ َ ِ ‫ن ﻳ ُﻬْﻠ‬ ‫ت‬ ِ ‫ﻤﻮَا‬ ِ ‫ﺟ‬ ِ ‫ﻤ‬ َ ‫ض‬ َ ‫ﺴﻴ‬ ْ ‫أَراد َ أ‬ َ ‫ﻚ اﻟﺴ‬ ُ ِ‫ﻤﻴﻌًﺎ وَﻟ ِﻠﻪ‬ َ َ‫ﻪ و‬ ُ ‫ﻢ وَأﻣ‬ َ َ ‫ﻣْﺮﻳ‬ َ ‫ﻦ‬ َ ْ ‫ﻚ اﻟ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ْ ‫ﺢ اﺑ‬ ِ ‫ﻦ ﻓِﻲ اﻷْر‬ َ َ ُ ْ ُ َ ‫ﻪ ﻋ َﻠﻰ ﻛﻞ‬ َ َ ‫ﻣﺎ ﻳ‬ 17 ‫ﻲٍء ﻗَﺪ ِﻳٌﺮ‬ ْ ‫ﻤﺎ ﻳ‬ ُ ‫ﺸﺎُء وَاﻟﻠ‬ َ ُ‫ﺨﻠﻖ‬ َ ُ‫ﻣﺎ ﺑ َﻴ ْﻨ َﻬ‬ َ َ‫ض و‬ ْ ‫ﺷ‬ ِ ‫وَاﻷْر‬ “Şüphesiz Allah, Meryem oğlu Mesîh’tir” diyenler, Andolsun ki kâfir olmuşlardır. De ki: Öyleyse Allah, Meryem oğlu Mesîh’i, Anasını ve Yeryüzündekilerin hepsini imha etmek isterse, Allah’a kim bir şey yapabilecektir; O’na kim bir şeyle engel olabilecektir? Göklerde, yerde ve ikisi arasında ne varsa hepsinin mülkiyeti Allah’a aittir. O dilediğini yaratır ve Allah her şeye tam manasıyla kadirdir.(110 Mâide,005/017) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Siz de O’nun Yarattığı Diğer İnsanlar gibi Ayrıcalığı Olmayan İnsanlardansınız… َ ْ ‫ﻞ ﻓَﻠ ِﻢ ﻳﻌﺬﺑﻜ ُﻢ ﺑﺬ ُﻧﻮﺑﻜ ُﻢ ﺑ‬ ْ ُ‫ﺣﺒﺎؤ ُه ُ ﻗ‬ ‫ﻢ‬ ِ َ ‫ﻦ أ َﺑ ْﻨ َﺎُء اﻟﻠﻪِ وَأ‬ ِ َ ‫وَﻗَﺎﻟ‬ َ ْ ِ ُ ِ ْ ُ َُ َ ْ َ ‫ﺼﺎَرى ﻧ‬ ْ ُ ‫ﻞ أﻧ ْﺘ‬ َ ‫ﺖ اﻟ ْﻴ َﻬُﻮد ُ وَاﻟﻨ‬ ُ ‫ﺤ‬ َ ْ ُ ْ ‫ﻣﻠ‬ َ َ ‫ﻦ ﻳ‬ َ َ ‫ﻦ ﻳ‬ َ َ‫ﺑ‬ ‫ﻣﺎ‬ َ ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻤﻮَا‬ ِ ْ‫ﺧﻠ َﻖَ ﻳ َﻐ‬ ِ ‫ﺸٌﺮ‬ ُ ‫ﺸﺎُء وَﻳ ُﻌَﺬ‬ َ َ‫ض و‬ َ ‫ﻚ اﻟﺴ‬ ُ ِ‫ﺸﺎُء وَﻟ ِﻠﻪ‬ َ ‫ب‬ َ ِ ‫ﻔُﺮ ﻟ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻤ‬ ْ ‫ﻣﻤ‬ ِ ‫ت وَاﻷْر‬ ْ َ 18 ‫ﺼﻴُﺮ‬ ِ ‫ﻤ‬ َ ‫ﻤﺎ وَإ ِﻟﻴ ْﻪِ اﻟ‬ َ ُ‫ﺑ َﻴ ْﻨ َﻬ‬ “Biz Allah’ın oğulları ve sevgilileriyiz” diyen

‫‪Yahudi ve Hıristiyanlara‬‬ ‫‪De ki:‬‬ ‫?‪Öyleyse günahlarınızdan dolayı size niçin azap ediyor‬‬ ‫‪Doğrusu siz de O’nun yarattığı insanlardansınız.‬‬ ‫‪O, dilediğini bağışlar ve dilediğine azap eder.‬‬ ‫‪Göklerde, yerde ve ikisinin arasında ne varsa,‬‬ ‫‪Mülkiyeti Allah’a aittir.‬‬ ‫)‪Sonunda dönüş de ancak O’nadır.(110 Mâide,005/018‬‬ ‫***‬ ‫ﻗُ ْ‬‫ﻞ‬ ‫‪De ki: Ey Mü’minler! Sizin Dostunuz Ancak Allah’tır, Resûlüdür, İman‬‬ ‫…‪Edenlerdir‬‬ ‫ْ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻪ ﺑ ِ َ‬ ‫ﻳ َﺎأ َﻳﻬَﺎ اﻟﺬ ِﻳ‬ ‫ﻢ وَﻳ ُ ِ‬ ‫ﻘﻮْم ٍ ﻳ ُ ِ‬ ‫ﺴﻮْ َ‬ ‫ﻦ ﻳ َْﺮﺗ َﺪ ِ‬ ‫ﻦ د ِﻳﻨ ِﻪِ ﻓَ َ‬ ‫ﺤﺒﻮﻧ َ ُ‬ ‫ﺤﺒﻬُ ْ‬ ‫ف ﻳ َﺄﺗ ِﻲ اﻟﻠ ُ‬ ‫ﻣﻨ ْﻜ ُ ْ‬ ‫ﻣﻨ ُﻮا َ‬ ‫ﻦ َءا َ‬ ‫ﻢ ﻋ َ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﺔ‬ ‫ﻞ اﻟﻠﻪِ وََﻻ ﻳ َ َ‬ ‫ﻦ أ َ ِ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﻤﺆ ْ ِ‬ ‫ﺨﺎﻓُﻮ َ‬ ‫ﺠﺎﻫ ِﺪ ُو َ‬ ‫ﻦ ﻳ ُ َ‬ ‫ن ﻓِﻲ َ‬ ‫ن ﻟ َﻮْ َ‬ ‫أذ ِﻟﺔٍ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﺳﺒ ِﻴ ِ‬ ‫ﻋﺰةٍ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟ ْﻜ َﺎﻓِﺮِﻳ َ‬ ‫ﻣﻨ ِﻴ َ‬ ‫َﻻﺋ ِﻢ ٍ ذ َﻟ ِ َ‬ ‫ﻀ ُ‬ ‫ﻦ ﻳ َ َ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻪ وَا ِ‬ ‫ﻚ ﻓَ ْ‬ ‫ﻪ وََر ُ‬ ‫ﺳﻮﻟ ُ ُ‬ ‫ﻢ اﻟﻠ ُ‬ ‫ﻤﺎ وَﻟ ِﻴﻜ ُ ُ‬ ‫ﻢ ‪ 54‬إ ِﻧ َ‬ ‫ﺳﻊٌ ﻋ َﻠ ِﻴ ٌ‬ ‫ﺸﺎُء وَاﻟﻠ ُ‬ ‫ﻞ اﻟﻠﻪِ ﻳ ُﺆ ْﺗ ِﻴﻪِ َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻦ ﻳ َﺘ َﻮَل‬ ‫ﻦ ﻳ ُ ِ‬ ‫ﻢ َراﻛ ِﻌُﻮ َ‬ ‫ن اﻟﺼَﻼة َ وَﻳ ُﺆ ْﺗ ُﻮ َ‬ ‫ﻤﻮ َ‬ ‫ن ‪ 55‬وَ َ‬ ‫ن اﻟﺰﻛ َﺎة َ وَﻫُ ْ‬ ‫ﻘﻴ ُ‬ ‫ﻦ َءا َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻣﻨ ُﻮا اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫وَاﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻣﻨ ُﻮا ﻻَ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻣﻨ ُﻮا ﻓَﺈ ِن ِ‬ ‫ﻢ اﻟﻐَﺎﻟ ِﺒ ُﻮ َ‬ ‫ﺣْﺰ َ‬ ‫ﻪ وََر ُ‬ ‫ﻦ َءا َ‬ ‫ب اﻟﻠﻪِ ﻫُ ُ‬ ‫ﻦ َءا َ‬ ‫ﺳﻮﻟ ُ‬ ‫اﻟﻠ َ‬ ‫ن ‪ 56‬ﻳ َﺎأﻳﻬَﺎ اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ﻪ وَاﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ وَاﻟﻜ ُﻔﺎَر‬ ‫ﻦ اﺗ َ‬ ‫ﺗ َﺘ ِ‬ ‫ب ِ‬ ‫ﻢ ﻫُُﺰوًا وَﻟﻌِﺒ ًﺎ ِ‬ ‫ﻦ أوﺗ ُﻮا اﻟﻜ ِﺘ َﺎ َ‬ ‫ﻦ ﻗَﺒ ْﻠ ِﻜ ُ ْ‬ ‫ﺨﺬ ُوا د ِﻳﻨ َﻜ ُ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻦ اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﺨﺬ ُوا اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﺨﺬ ُوﻫَﺎ ﻫُُﺰوًا وَﻟﻌِﺒ ًﺎ‬ ‫ﻣﻨ ِﻴ‬ ‫أ َوْﻟ ِﻴ َﺎَء وَاﺗ ُ‬ ‫ﻢ إ ِﻟﻰ اﻟﺼﻼةِ اﺗ َ‬ ‫ﻣﺆ ْ ِ‬ ‫ﻪ إ ِ ْ‬ ‫ﻦ ‪ 57‬وَإ ِذ َا ﻧ َﺎد َﻳ ْﺘ ُ ْ‬ ‫ﻢ ُ‬ ‫ن ﻛ ُﻨ ْﺘ ُ ْ‬ ‫ﻘﻮا اﻟﻠ َ‬ ‫َ‬ ‫ذ َﻟ َ َ‬ ‫َ‬ ‫ب ﻫ َ ْ‬ ‫ﻞ ﻳ َﺎأ َﻫْ َ‬ ‫ن ‪ 58‬ﻗُ ْ‬ ‫ِ‬ ‫ﻣﻨﺎ ﺑ ِﺎﻟﻠﻪِ‬ ‫ن ِ‬ ‫ﻞ ﺗ َﻨ ْ ِ‬ ‫م َﻻ ﻳ َﻌْ ِ‬ ‫ﻣﻨﺎ إ ِﻻ أ ْ‬ ‫ﻤﻮ َ‬ ‫ﻘﻠ ُﻮ َ‬ ‫ﻢ ﻗَﻮْ ٌ‬ ‫ن َءا َ‬ ‫ﻘ ُ‬ ‫ﻚ ﺑ ِﺄﻧﻬُ ْ‬ ‫ﻞ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ن ‪59‬‬ ‫ﺳ ُ‬ ‫ﻢ ﻓﺎ ِ‬ ‫ﻣﺎ أﻧ ْﺰِل ِ‬ ‫ﻘﻮ َ‬ ‫ﻦ ﻗﺒ ْﻞ وَأن أﻛﺜَﺮﻛ ْ‬ ‫ﻣﺎ أﻧ ْﺰِل إ ِﻟﻴ ْﻨ َﺎ وَ َ‬ ‫وَ َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫!‪Ey iman edenler‬‬ ‫‪Sizden kim dininden dönerse bilsin ki Allah,‬‬ ‫‪Sevdiği ve kendisini seven müminlere karşı alçakgönüllü şefkatli,‬‬ ‫‪Kâfirlere karşı onurlu ve zorlu bir toplum getirecektir.‬‬ ‫‪Bunlar Allah yolunda cihad ederler ve‬‬

Hiçbir kınayanın kınamasından korkmazlar. Bu, Allah’ın dilediğine verdiği lütfudur. Allah’ın lütfu ve ilmi geniştir. Sizin dostunuz ancak Allah’tır, Resûlüdür, İman edenlerdir. Onlar ki, Allah’ın emirlerine boyun eğerek, Namazı kılar, Zekâtı verirler. Kim Allah’ı, Resûlünü ve İman edenleri dost edinirse bilsin ki, Üstün gelecek olanlar, şüphesiz Allah’ın tarafını tutanlardır. Ey iman edenler! Sizden önce kendilerine Kitap verilenlerden dininizi, Alay ve oyun konusu edinenleri ve Kâfirleri, Dost edinmeyin! Eğer müminler iseniz, Allah’tan korkun!

‫‪Namaza çağırdığınız zaman onu alay ve eğlence konusu yaparlar.‬‬ ‫‪Bu davranış, onların düşünemeyen bir toplum olmalarındandır.‬‬ ‫‪Onlara‬‬ ‫‪De ki:‬‬ ‫!‪Ey kitap ehli‬‬ ‫‪Yalnızca Allah’a,‬‬ ‫‪Bize indirilene ve‬‬ ‫?‪Daha önce indirilene inandığımız için mi bizden hoşlanmıyorsunuz‬‬ ‫‪Oysa çoğunuz yoldan çıkmış kimselersiniz.(110 Mâide,005/054, 055, 056, 057,‬‬ ‫)‪058, 059‬‬ ‫***‬ ‫‪-De ki: Ehl-i Kitabın‬ﻗُ ْ‬ ‫ﻞ‬ ‫‪Çoğunun Yaptıkları ne Kötüdür!..‬‬ ‫ﻞ ﻫَ ْ ُ‬ ‫ﻦ ذ َﻟ ِ َ‬ ‫ﺟﻌ َ َ‬ ‫ﻗُ ْ‬ ‫ﻢ ﺑ ِ َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻣ‬ ‫ﻣ‬ ‫ﺔ ِ‬ ‫ﻣﺜ ُﻮﺑ َ ً‬ ‫ﻞ ِ‬ ‫ﻪ وَﻏ َ ِ‬ ‫ﺸﺮ ِ‬ ‫ﺐ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻪِ وَ َ‬ ‫ﻀ َ‬ ‫ﻣﻨ ْﻬُ ُ‬ ‫ﻪ اﻟﻠ ُ‬ ‫ﻦ ﻟ َﻌَﻨ َ ُ‬ ‫ﻋﻨ ْﺪ َ اﻟﻠﻪِ َ‬ ‫ﻚ َ‬ ‫ﻞ أﻧ َﺒﺌ ُﻜ ُ ْ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ت أوﻟ َﺌ ِ َ‬ ‫ﻚ َ‬ ‫ﻞ ‪60‬‬ ‫ﻘَﺮد َة َ وَاﻟ ْ َ‬ ‫اﻟ ْ ِ‬ ‫ﻣﻜ َﺎﻧ ًﺎ وَأ َ‬ ‫ﻦ َ‬ ‫ﺷﺮ َ‬ ‫ﺨﻨ َﺎزِﻳَﺮ وَﻋ َﺒ َﺪ َ اﻟﻄﺎﻏ ُﻮ َ‬ ‫ﺳﻮَاِء َ اﻟﺴﺒ ِﻴ ِ‬ ‫ﺿﻞ ﻋ َ ْ‬ ‫ﻤﺎ ﻛ َﺎﻧ ُﻮا‬ ‫ﺧﻠ ُﻮا ﺑ ِﺎﻟ ْﻜ ُ ْ‬ ‫ﻢ ﻗَﺪ ْ َ‬ ‫ﻣﻨﺎ وَﻗَﺪ ْ د َ َ‬ ‫ﺧَﺮ ُ‬ ‫وَإ ِذ َا َ‬ ‫ﻢ ﺑ ِ َ‬ ‫ﻪ أﻋ ْﻠ َ ُ‬ ‫ﺟﻮا ﺑ ِﻪِ وَاﻟﻠ ُ‬ ‫ﻔﺮِ وَﻫُ ْ‬ ‫ﻢ ﻗَﺎﻟ ُﻮا َءا َ‬ ‫ﺟﺎُءوﻛ ُ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﺖ‬ ‫ن ‪ 61‬وَﺗ ََﺮى ﻛ َﺜ ِﻴًﺮا ِ‬ ‫ﻢ اﻟﺴ ْ‬ ‫ﺴﺎرِﻋ ُﻮ َ‬ ‫ﻤﻮ َ‬ ‫ﻢ ﻳ ُ َ‬ ‫ﺤ َ‬ ‫ن وَأﻛ ْﻠ ِﻬِ ُ‬ ‫ﻣﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ﻳ َﻜ ْﺘ ُ ُ‬ ‫ن ﻓِﻲ اْﻹ ِﺛ ْﻢ ِ وَاﻟ ْﻌُﺪ ْوَا ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ن وَاْﻷ ْ‬ ‫ﻢ اﻟﺮﺑﺎﻧ ِﻴﻮ َ‬ ‫ﻤﻠ ُﻮ َ‬ ‫ﻢ وَأﻛ ْﻠ ِﻬِ ُ‬ ‫ﻢ اْﻹ ِﺛ ْ َ‬ ‫ﻦ ﻗَﻮْﻟ ِﻬِ ُ‬ ‫ن ‪ 62‬ﻟ َﻮَْﻻ ﻳ َﻨ ْﻬَﺎﻫُ ُ‬ ‫ﻣﺎ ﻛ َﺎﻧ ُﻮا ﻳ َﻌْ َ‬ ‫ﺲ َ‬ ‫ﻟ َﺒ ِﺌ ْ َ‬ ‫ﺣﺒ َﺎُر ﻋ َ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻣﻐْﻠ ُﻮﻟ َ ٌ‬ ‫ن ‪ 63‬وَﻗَﺎﻟ َ ِ‬ ‫ﺼﻨ َﻌُﻮ َ‬ ‫اﻟﺴ ْ‬ ‫ﺖ أﻳ ْﺪ ِﻳﻬِ ْ‬ ‫ﺔ ﻏ ُﻠ ْ‬ ‫ﺖ اﻟ ْﻴ َﻬُﻮد ُ ﻳ َﺪ ُ اﻟﻠﻪِ َ‬ ‫ﺲ َ‬ ‫ﺤ َ‬ ‫ﻣﺎ ﻛ َﺎﻧ ُﻮا ﻳ َ ْ‬ ‫ﺖ ﻟ َﺒ ِﺌ ْ َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻣﺎ أﻧ ْﺰِ َ‬ ‫ﻤﺎ ﻗَﺎﻟﻮا ﺑ َ ْ‬ ‫ﻒ ﻳ َ َ‬ ‫ل‬ ‫ﺴﻮ‬ ‫ﻔﻖُ ﻛﻴ ْ َ‬ ‫ﺸﺎُء وَﻟﻴ َﺰِﻳﺪ َن ﻛﺜ ِﻴًﺮا ِ‬ ‫ن ﻳ ُﻨ ْ ِ‬ ‫ﻣﺒ ْ ُ‬ ‫ﻢ َ‬ ‫ﻣﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ﻞ ﻳ َﺪ َاه ُ َ‬ ‫وَﻟ ُﻌِﻨ ُﻮا ﺑ ِ َ‬ ‫ﻃﺘ َﺎ ِ‬ ‫ﻦ َرﺑ َ‬ ‫إ ِﻟ َﻴ ْ َ‬ ‫ﻤﺎ‬ ‫ﻔًﺮا وَأ َﻟ ْ َ‬ ‫ﻚ ﻃ ُﻐْﻴ َﺎﻧ ًﺎ وَﻛ ُ ْ‬ ‫ﻣ‬ ‫ﻀﺎَء إ ِﻟ َﻰ ﻳ َﻮْم ِ اﻟ ْ ِ‬ ‫ﻚ ِ‬ ‫ﻢ اﻟ ْﻌَﺪ َاوَة َ وَاﻟ ْﺒ َﻐْ َ‬ ‫ﻣﺔِ ﻛ ُﻠ َ‬ ‫ﻘﻴ َﺎ َ‬ ‫ﻘﻴ ْﻨ َﺎ ﺑ َﻴ ْﻨ َﻬُ ُ‬ ‫ْ‬ ‫أ َوﻗَﺪوا ﻧﺎرا ﻟﻠ ْﺤﺮب أ َﻃ ْ َ َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ن ﻓِﻲ اْﻷ َْر‬ ‫ﻪ َﻻ ﻳ ُ ِ‬ ‫ﻔ ِ‬ ‫ﺴﻌَﻮْ َ‬ ‫ض ﻓَ َ‬ ‫ﻪ وَﻳ َ ْ‬ ‫ﺤﺐ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﺴﺎد ًا وَاﻟﻠ ُ‬ ‫ﻔﺄﻫَﺎ اﻟﻠ ُ‬ ‫ْ ُ َ ً ِ َ ْ ِ‬ ‫ﺴﺪ ِﻳ َ‬ ‫ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫‪ 64‬وَﻟ َﻮْ أ َن أﻫْ َ‬ ‫ت‬ ‫ﻣﻨ ُﻮا وَاﺗ َ‬ ‫ﻢ وََﻷد ْ َ‬ ‫ﺟﻨﺎ ِ‬ ‫ﻢ َ‬ ‫ﻢ َ‬ ‫ﺧﻠ ْﻨ َﺎﻫُ ْ‬ ‫ﺳﻴﺌ َﺎﺗ ِﻬِ ْ‬ ‫ﻘﻮْا ﻟ َﻜ َﻔْﺮﻧ َﺎ ﻋ َﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ب َءا َ‬ ‫ﻞ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫اﻟﻨﻌِﻴﻢ ‪ 65‬وﻟ َﻮ أ َﻧﻬ َ‬ ‫ﻣﺎ أ ُﻧ ْﺰِ َ‬ ‫ﺠﻴ َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻢ َﻷ َﻛ َﻠ ُﻮا ِ‬ ‫ﻢ ِ‬ ‫ﻣﻮا اﻟﺘﻮَْراة َ وَاْﻹ ِﻧ ْ ِ‬ ‫ﻦ َرﺑﻬِ ْ‬ ‫ل إ ِﻟ َﻴ ْﻬِ ْ‬ ‫ﻞ وَ َ‬ ‫ﻢ أﻗَﺎ ُ‬ ‫َ ْ ُ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ِ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ن ‪66‬‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻣ‬ ‫ﻢ أﻣ ٌ‬ ‫ﺼﺪ َة ٌ وَﻛﺜ ِﻴٌﺮ ِ‬ ‫ﻘﺘ َ ِ‬ ‫ﻢ ِ‬ ‫ﺤ ِ‬ ‫ﻢ وَ ِ‬ ‫ﻤﻠﻮ َ‬ ‫ﺖ أْر ُ‬ ‫ﻦ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻢ َ‬ ‫ﻣﺎ ﻳ َﻌْ َ‬ ‫ﺳﺎَء َ‬ ‫ﻣﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ﺔ ُ‬ ‫ﻣﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ﺟﻠ ِﻬِ ْ‬ ‫ﻓَﻮْﻗِﻬِ ْ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻦ َرﺑ َ‬ ‫ل إ ِﻟ َﻴ ْ َ‬ ‫ﻔﻌ َ ْ‬ ‫ﻣﺎ أ ُﻧ ْﺰِ َ‬ ‫ﺳﻮ ُ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻢ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻚ ِ‬ ‫ﻚ وَإ ِ ْ‬ ‫ﺖ رِ َ‬ ‫ﻳ َﺎأﻳﻬَﺎ اﻟﺮ ُ‬ ‫ﻪ وَاﻟﻠ ُ‬ ‫ﺳﺎﻟ َﺘ َ ُ‬ ‫ﻤﺎ ﺑ َﻠﻐْ َ‬ ‫ﻞ ﻓَ َ‬ ‫ن ﻟ َ ْ‬ ‫ل ﺑ َﻠﻎْ َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻤ َ‬ ‫ﻦ ‪67‬‬ ‫ﻪ َﻻ ﻳ َﻬْﺪ ِي اﻟ ْ َ‬ ‫ﻚ ِ‬ ‫ﻳ َﻌْ ِ‬ ‫ﻘﻮْ َ‬ ‫س إ ِن اﻟﻠ َ‬ ‫ﺼ ُ‬ ‫م اﻟ ْﻜ َﺎﻓِﺮِﻳ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﻦ اﻟﻨﺎ ِ‬ ‫‪De ki:‬‬

Allah katında yeri bundan daha kötü olanı Size haber vereyim mi? Allah’ın lânetlediği ve gazap ettiği, Aralarından maymunlar, domuzlar ve tâğuta tapanlar çıkardığı kimseler, İşte bunlar, durumu daha kötü olan ve Doğru yoldan daha ziyade sapmış bulunanlardır. Yanınıza inkârla girip yine inkârla çıktıkları halde size geldiklerinde, “inandık” derler. Allah, gizlediklerini daha iyi bilmektedir. Onlardan birçoğunun günah, Düşmanlık ve Haram yemede yarıştıklarını görürsün. Yaptıkları ne kadar kötüdür! Din adamları ve âlimleri onları, Günah olan sözleri söylemekten ve Haram yemekten men etselerdi ya! İşledikleri fiiller ne kötüdür! Yahudiler, “Allah’ın eli sıkıdır” dediler. Hay dedikleri yüzünden elleri sıkılası ve lânet olasılar! Bilakis, Allah’ın elleri açıktır, dilediği gibi verir. Andolsun ki,

Sana Rabbinden indirilen, onlardan çoğunun azgınlığını ve küfrünü arttırır. Aralarına, kıyamete kadar sürecek düşmanlık ve kin soktuk. Ne zaman savaş için fitneyi uyandırmışlarsa, Allah onu söndürmüştür. Onlar yeryüzünde bozgunculuğa koşarlar; Allah ise bozguncuları sevmez. Eğer ehl-i kitap iman edip kötülüklerden sakınsalardı, Herhalde geçmiş kötülüklerini örter ve Onları nimeti bol cennetlere sokardık. Eğer onlar, Tevrat’ı, İncil’i ve Rablerinden onlara indirilen Kur’an’ı doğru dürüst uygulasalardı, Şüphesiz yeraltı ve yerüstü servetlerinden istifade ederek refah içinde yaşarlardı. Onlardan aşırılığa kaçmayan bir zümre vardır; Fakat çoğunun yaptıkları ne kötüdür! Ey Resûl! Rabbinden sana indirileni tebliğ et! Eğer bunu yapmazsan O’nun elçiliğini yapmamış olursun. Allah seni insanlardan koruyacaktır. Doğrusu Allah,

Kâfirler topluluğuna rehberlik etmez.(110 Mâide,005/060, 061, 062, 063, 064, 065, 066, 067) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: “Ey Kitap Ehli! Siz, Tevrat’ı, İncil’i ve Rabbinizden Size İndirileni Hakkıyla Uygulamadıkça Doğru Yol Üzerinde Değilsinizdir”… َ ِ‫ﻣﺎ أ ُﻧ ْﺰ‬ َ ‫ﺠﻴ‬ َ ْ‫ﻞ ﻳ َﺎأ َﻫ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ َ ‫ﻢ ﻋ َﻠ َﻰ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻞ و‬ ‫ﻘﻴ‬ ‫ﺷ‬ ‫ﻞ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ‬ ِ ‫ﻢ‬ ِ ُ ‫ﺣﺘﻰ ﺗ‬ ْ ‫ﻤﻮا اﻟﺘﻮَْراة َ وَاْﻹ ِﻧ‬ ُ ‫ﺴﺘ‬ َ ‫ﻲٍء‬ ْ َ ‫ب ﻟ‬ ِ ْ ُ ‫ل إ ِﻟ َﻴ ْﻜ‬ َ ُ ْ ِ ْ ‫ﻣ‬ َ ْ ْ ُ َ ‫ﻦ َرﺑ‬ َ ْ ‫ل إ ِﻟ َﻴ‬ َ ِ‫ﻣﺎ أﻧ ْﺰ‬ َ ْ ‫س ﻋ َﻠ َﻰ اﻟ‬ ْ ُ ‫ﻚ ﻃ ُﻐْﻴ َﺎﻧ ًﺎ وَﻛ‬ ِ ‫ﻚ‬ ِ ‫ﻢ وَﻟ َﻴ َﺰِﻳﺪ َن ﻛ َﺜ ِﻴًﺮا‬ َ ‫ﻢ‬ ْ ُ‫ﻣﻨ ْﻬ‬ ْ ُ ‫َرﺑﻜ‬ َ ‫ﻔًﺮا ﻓََﻼ ﺗ َﺄ‬ ْ ‫ﻣ‬ ِ ‫ﻘﻮْم‬ 68 ‫ﻦ‬ َ ‫اﻟ ْﻜ َﺎﻓِﺮِﻳ‬ De ki: “Ey Kitap ehli! Siz, Tevrat’ı, İncil’i ve Rabbinizden size indirileni hakkıyla uygulamadıkça Doğru yol üzerinde değilsinizdir.” Rabbinden sana indirilen, Onlardan çoğunun küfür ve azgınlığını elbette artıracaktır. Kâfirler topluluğuna üzülme!(110 Mâide,005/068) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah’tan Başka ‫ﻞ‬ Şeylere mi Tapıyorsunuz?.. َ ‫ﺳَﺮاﺋ ِﻴ‬ َ ‫ﻢ وَﻗَﺎ‬ ‫ﻞ‬ َ َ ‫ﻘﺪ ْ ﻛ‬ َ َ‫ﻟ‬ ِ ‫ﻤ‬ ِ ‫ﻤ‬ ُ ‫ﺴﻴ‬ ُ ‫ﺴﻴ‬ ْ ِ ‫ﺢ ﻳ َﺎﺑ َﻨ ِﻲ إ‬ َ ْ ‫ل اﻟ‬ َ َ ‫ﻣْﺮﻳ‬ َ ‫ﻦ‬ َ ْ ‫ﻪ ﻫُﻮَ اﻟ‬ َ ‫ﻦ ﻗَﺎﻟ ُﻮا إ ِن اﻟﻠ‬ ُ ْ ‫ﺢ اﺑ‬ َ ‫ﻔَﺮ اﻟﺬ ِﻳ‬ ْ ْ ِ‫ﺸﺮ‬ ْ ُ ‫ﻦ ﻳ‬ ‫ﻣﺄوَاه ُ اﻟﻨﺎُر‬ َ َ‫ك ﺑ ِﺎﻟﻠﻪِ ﻓ‬ َ ‫ﺠﻨ‬ َ ْ ‫ﻪ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻪِ اﻟ‬ َ ْ ‫ﻘﺪ‬ َ ‫ﺣﺮ‬ َ َ ‫ﺔ و‬ ُ ‫م اﻟﻠ‬ َ ‫ﻪ‬ ُ ‫ﻢ إ ِﻧ‬ ْ ُ ‫ﻪ َرﺑﻲ وََرﺑﻜ‬ َ ‫اﻋ ْﺒ ُﺪ ُوا اﻟﻠ‬ ْ ‫ﻣ‬

َ ‫وﻣﺎ ﻟ ِﻠﻈﺎﻟ ِﻤﻴﻦ ﻣ‬ ‫ﻔَﺮ اﻟﺬ ِﻳ‬ َ َ ‫ﻘﺪ ْ ﻛ‬ َ َ ‫ ﻟ‬72 ٍ‫ﺼﺎر‬ ُ ِ ‫ﻪ ﺛ َﺎﻟ‬ ٍ‫ﻦ إ ِﻟ َﻪ‬ ِ ‫ﻣﺎ‬ َ َ‫ﺚ ﺛ ََﻼﺛ َﺔٍ و‬ َ ‫ﻦ ﻗَﺎﻟ ُﻮا إ ِن اﻟﻠ‬ َ َ َ ْ ‫ﻦ أﻧ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ْ ِ َ ِ َ َ ُ َ َ َ 73 ‫ﻢ‬ َ ‫ﻦ ﻛ‬ ُ َ ‫ﻢ ﻳ َﻨ ْﺘ َﻬُﻮا ﻋ َﻤﺎ ﻳ‬ ِ ‫ﻪ وَا‬ ِ ‫ﻔُﺮوا‬ ٌ ‫ﻢ ﻋ َﺬ َا‬ َ ‫ﻘﻮﻟﻮ‬ ْ ِ ‫ﺣﺪ ٌ وَإ‬ ٌ ‫ب أﻟ ِﻴ‬ ْ ُ‫ﻣﻨ ْﻬ‬ َ َ ‫ن ﻟﻴ‬ ْ ‫ن ﻟ‬ ٌ ‫إ ِﻻ إ ِﻟ‬ َ ‫ﻤﺴﻦ اﻟﺬ ِﻳ‬ َ ْ َ ‫ﻢ إ ِﻻ‬ ُ َ ‫ﻪ ﻏ‬ ِ ‫ﻔﻮٌر َر‬ ِ ‫ﻤ‬ ِ ْ‫ﺴﺘ َﻐ‬ ُ ‫ﺴﻴ‬ َ ‫أﻓََﻼ ﻳ َﺘ ُﻮﺑ ُﻮ‬ ْ َ ‫ن إ ِﻟﻰ اﻟﻠﻪِ وَﻳ‬ َ َ ‫ﻣْﺮﻳ‬ َ ‫ﻦ‬ َ ‫ﻣﺎ اﻟ‬ َ 74ْ ‫ﻢ‬ ٌ ‫ﺣﻴ‬ ُ ‫ﻪ وَاﻟﻠ‬ ُ َ ‫ﻔُﺮوﻧ‬ ُ ْ ‫ﺢ اﺑ‬ ُ ُ ‫ﺧﻠ َﺖ ﻣﻦ ﻗَﺒﻠ ِﻪ اﻟﺮﺳ‬ ٌ ‫ﺳﻮ‬ ‫ﻦ‬ َ ‫ﺻﺪﻳ‬ َ ْ ‫م اﻧ ْﻈ ُْﺮ ﻛ َﻴ‬ ٌ ‫ﻘ‬ ِ ‫ﻪ‬ ِ ْ ْ ِ ْ َ ْ ‫ل ﻗَﺪ‬ َ ‫ن اﻟﻄﻌَﺎ‬ ُ ُ ‫َر‬ ُ ‫ﻞ وَأﻣ‬ ِ ‫ﺔ ﻛ َﺎﻧ َﺎ ﻳ َﺄﻛ َُﻼ‬ ُ ‫ﻒ ﻧ ُﺒ َﻴ‬ َ َ ُ ِ ‫ﻤﻠ‬ ْ ُ‫ ﻗ‬75 ‫ن‬ ‫ﻢ‬ ِ ‫ن‬ ِ ‫ﻢ اْﻵﻳ َﺎ‬ َ ‫ﻞ أﺗ َﻌْﺒ ُﺪ ُو‬ َ ‫ت ﺛ ُﻢ اﻧ ْﻈ ُْﺮ أﻧﻰ ﻳ ُﺆ ْﻓَﻜ ُﻮ‬ ْ ُ ‫ﻚ ﻟ َﻜ‬ ْ َ ‫ﻣﺎ َﻻ ﻳ‬ َ ِ‫ن اﻟﻠﻪ‬ ُ ُ‫ﻟ َﻬ‬ ِ ‫ﻦ د ُو‬ ْ ‫ﻣ‬ 76 ‫ﻢ‬ ْ َ ‫ﺿﺮا وََﻻ ﻧ‬ ِ ‫ﻪ ﻫُﻮَ اﻟﺴ‬ َ ُ ‫ﻤﻴﻊُ اﻟ ْﻌَﻠ ِﻴ‬ ُ ‫ﻔﻌًﺎ وَاﻟﻠ‬ Andolsun ki; “Allah, kesinlikle Meryem oğlu Mesîh’tir” diyenler kâfir olmuşlardır. Hâlbuki Mesîh: “Ey İsrailoğulları! Rabbim ve Rabbiniz olan Allah’a kulluk ediniz. Biliniz ki, kim Allah’a ortak koşarsa muhakkak Allah, ona cenneti haram kılar; Artık onun yeri ateştir ve Zalimler için yardımcılar yoktur” demişti. Andolsun, “Allah, üçün üçüncüsüdür” diyenler de kâfir olmuşlardır. Hâlbuki bir tek Allah’tan başka hiçbir tanrı yoktur. Eğer diye geldiklerinden vazgeçmezlerse, İçlerinden kâfir olanlara acı bir azap isabet edecektir. Hâlâ Allah’a tevbe edip O’ndan bağışlanmayı dilemeyecekler mi? Allah çok yarlıgayıcı, çok esirgeyicidir. Meryem oğlu Mesîh ancak bir resûldür.

Ondan önce de birçok resûller gelip geçmiştir. Anası da çok doğru bir kadındır. Her ikisi de yemek yerlerdi. Bak! Onlara delilleri nasıl açıklıyoruz, Sonra bak nasıl haktan yüz çeviriyorlar. De ki: Allah’ı bırakıp da, Sizin için fayda ve zarara gücü yetmeyen şeylere mi tapıyorsunuz? Hakkıyla işiten ve bilen yalnız Allah’tır.(110 Mâide,005/072, 073, 074, 075, 076) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Ey Kitap ‫ﻞ‬ Ehli! Dininizde Haksız Yere Haddi Aşmayın! َ ُ ْ ‫ﻦ ﻗَﺒ‬ َ ْ‫ﻞ ﻳ َﺎأ َﻫ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ﻞ‬ ِ ‫ﺿﻠﻮا‬ َ ْ ‫ﺤﻖ وََﻻ ﺗ َﺘﺒ ِﻌُﻮا أﻫْﻮَاَء ﻗَﻮْم ٍ ﻗَﺪ‬ َ ْ ‫ﻢ ﻏ َﻴ َْﺮ اﻟ‬ ْ ُ ‫ب َﻻ ﺗ َﻐْﻠ ُﻮا ﻓِﻲ د ِﻳﻨ ِﻜ‬ ِ ‫ﻞ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ 77 ‫ﻞ‬ َ َ‫ﺿﻠﻮا ﻛ َﺜ ِﻴًﺮا و‬ َ ‫وَأ‬ َ ‫ﻦ‬ ِ ‫ﺳﻮَاِء اﻟﺴﺒ ِﻴ‬ ْ َ ‫ﺿﻠﻮا ﻋ‬ De ki: Ey Kitap ehli! Dininizde haksız yere haddi aşmayın! Daha önceden sapan, birçoklarını saptıran ve Yolun doğrusundan uzaklaşan bir topluma uymayın!(110 Mâide,005/077) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Pis ve Kötü ile Temiz ‫ﻞ‬

ve İyi Bir Değildir… ُ َ َ َ َ ‫ﺠﺒ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ب‬ ُ ‫ﺚ ﻓَﺎﺗ‬ َ ْ ‫ﻚ ﻛ َﺜ َْﺮة ُ اﻟ‬ َ ْ ‫ﺴﺘ َﻮِي اﻟ‬ ُ ‫ﺨﺒ ِﻴ‬ ِ ‫ﺨﺒ ِﻴ‬ َ ْ ‫ﺐ وَﻟ َﻮْ أﻋ‬ ُ ‫ﺚ وَاﻟﻄﻴ‬ ْ َ ‫ﻞ َﻻ ﻳ‬ َ ‫ﻘﻮا اﻟﻠ‬ ِ ‫ﻪ ﻳ َﺎأوﻟ ِﻲ اْﻷﻟ ْﺒ َﺎ‬ 100 ‫ن‬ ْ ُ ‫ﻢ ﺗ‬ َ ‫ﺤﻮ‬ ُ ِ ‫ﻔﻠ‬ ْ ُ ‫ﻟ َﻌَﻠﻜ‬ De ki: Pis ve kötü ile temiz ve iyi bir değildir; Pis ve kötünün çokluğu seni hayrette bıraksa da… Öyleyse ey akıl sahipleri! Allah’tan korkunuz ki, kurtuluşa eresiniz.(110 Mâide,005/100) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Allah’ın Emri ‫ﻞ‬ Gelinceye Kadar Bekleyin!.. َ َ َ ٌ ‫ﻣﻮَا‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ﻤﻮﻫَﺎ‬ ْ ِ ‫ﻢ وَإ‬ ِ َ ‫ﻢ وَﻋ‬ ُ ‫ﻢ وَأْزوَا‬ َ ‫ن ﻛ َﺎ‬ ْ ِ ‫ﻞ إ‬ ُ ُ ‫ل اﻗْﺘ ََﺮﻓْﺘ‬ ْ ‫ﻢ وَأ‬ ْ ُ ‫ﺸﻴَﺮﺗ ُﻜ‬ ْ ُ ‫ﺟﻜ‬ ْ ُ ‫ﺧﻮَاﻧ ُﻜ‬ ْ ُ ‫ﻢ وَأﺑ ْﻨ َﺎؤ ُﻛ‬ ْ ُ ‫ن َءاﺑ َﺎؤ ُﻛ‬ َ َ ‫ﺨ‬ ‫ﺟﻬَﺎد ٍ ﻓِﻲ‬ ْ َ ‫ﺠﺎَرة ٌ ﺗ‬ ِ ‫ﻢ‬ َ ‫ﺿﻮْﻧ َﻬَﺎ أ‬ َ ‫ﻦ ﺗ َْﺮ‬ َ ْ‫ﺸﻮ‬ َ ِ ‫وَﺗ‬ ُ ‫ﻦ اﻟﻠﻪِ وََر‬ َ ‫ﻣ‬ َ َ ‫ن ﻛ‬ ِ َ‫ﺳﻮﻟ ِﻪِ و‬ ْ ُ ‫ﺣﺐ إ ِﻟ َﻴ ْﻜ‬ َ َ‫ﺴﺎد َﻫَﺎ و‬ َ ‫ﻣ‬ ُ ْ ِ ‫ﺴﺎﻛ‬ َ ْ ْ َ 24 ‫ﻦ‬ َ ‫م اﻟ‬ َ ‫ﻪ ﻻ ﻳ َﻬْﺪ ِي اﻟ‬ ِ ‫ﺳ‬ ِ ‫ﻔﺎ‬ َ ‫ﺼﻮا‬ َ ْ‫ﻘﻮ‬ َ ُ ‫ﻣﺮِهِ وَاﻟﻠ‬ ْ ‫ﻪ ﺑ ِﺄ‬ ُ ‫ﻲ اﻟﻠ‬ ُ ‫ﺳﺒ ِﻴﻠ ِﻪِ ﻓَﺘ ََﺮﺑ‬ َ ‫ﻘﻴ‬ َ ِ ‫ﺣﺘﻰ ﻳ َﺄﺗ‬ De ki: Eğer Babalarınız, Oğullarınız, Kardeşleriniz, Eşleriniz, Hısım akrabanız, Kazandığınız mallar, Kesada uğramasından korktuğunuz ticaret,

Hoşlandığınız meskenler, Size Allah’tan, Resûlünden ve Allah yolunda cihad etmekten daha sevgili ise, Artık Allah, emrini getirinceye kadar bekleyin. Allah fâsıklar topluluğunu hidayete erdirmez.(113 Tevbe,009/024) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: ‫ﻞ‬ Allah’ın Bizim için Yazdığından Başkası Başımıza Gelmez… ْ ُ‫ﻗ‬ 51 ‫ن‬ ِ ْ ‫ﻤﺆ‬ ِ ُ ‫ﻦ ﻳ‬ َ ‫ﻣﻨ ُﻮ‬ َ َ ‫ﻣﺎ ﻛ َﺘ‬ ُ ْ ‫ﻞ اﻟ‬ َ َ‫ﻪ ﻟ َﻨ َﺎ ﻫُﻮ‬ ُ ‫ﺐ اﻟﻠ‬ َ ‫ﺼﻴﺒ َﻨ َﺎ إ ِﻻ‬ ِ ‫ﻣﻮَْﻻﻧ َﺎ وَﻋ َﻠ َﻰ اﻟﻠﻪِ ﻓَﻠ ْﻴ َﺘ َﻮَﻛ‬ ْ َ ‫ﻞ ﻟ‬ De ki: Allah’ın bizim için yazdığından başkası Bize asla erişmez. O bizim Mevlâmızdır. Onun için müminler, Yalnız Allah’a dayanıp güvensinler.(113 Tevbe,009/051) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Bekleyin Bakalım! ‫ﻞ‬ Göreceksiniz! َ ُ ‫ﻞ ﺗﺮﺑﺼﻮن ﺑﻨﺎ إﻻ إﺣﺪى اﻟ ْﺤﺴﻨﻴﻴﻦ وﻧﺤﻦ ﻧﺘﺮﺑﺺ ﺑﻜ‬ ْ ُ‫ﻗ‬ ‫ﻦ‬ ِ ‫ب‬ ِ ُ ‫ن ﻳ‬ ْ ‫ﻢ أ‬ َ ْ ِ ِ َ ِ َ ُ َ َ ْ َ‫ﻞ ﻫ‬ ُ ‫ﻢ اﻟﻠ‬ ُ ُ ‫ﺼﻴﺒ َﻜ‬ ْ ِ ُ ٍ ‫ﻪ ﺑ ِﻌَﺬ َا‬ ْ ‫ﻣ‬ َ َ َ َ ُ َْ َ َ ِ ْ َ َ ْ ُ 52 ‫ن‬ ِ َ ‫ﺼﻮ‬ ُ ‫ﻢ‬ ْ ُ ‫ﻣﻌَﻜ‬ َ ‫ﺼﻮا إ ِﻧﺎ‬ ُ ‫ﻣﺘ ََﺮﺑ‬ ُ ‫ﻋﻨ ْﺪ ِهِ أوْ ﺑ ِﺄﻳ ْﺪ ِﻳﻨ َﺎ ﻓَﺘ ََﺮﺑ‬

De ki: Siz bizim için ancak iki iyilikten birini beklemektesiniz. Biz de, Allah’ın ya kendi katından veya bizim elimizle size bir azap vermesini bekliyoruz. Haydi bekleyin! Şüphesiz biz de sizinle beraber beklemekteyiz.(113 Tevbe,009/052) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Siz, Yoldan Çıkan Bir Topluluksunuz. Bu Yüzden Gönüllü ya da Gönülsüz Verdiğiniz Sadakalarınız Asla Kabul Edilmeyecektir… َ َ ْ ُ‫ﻗ‬ َ ‫ﻘﺒ‬ 53 ‫ﻦ‬ َ َ ‫ﻦ ﻳ ُﺘ‬ ُ ‫ﻔ‬ ِ ‫ﺳ‬ ِ ‫ﻣﺎ ﻓَﺎ‬ ِ ‫ﻞ‬ ِ ْ ‫ﻞ أﻧ‬ ً ْ‫ﻢ ﻗَﻮ‬ ْ ُ ‫ﻢ ﻛ ُﻨ ْﺘ‬ ْ ُ ‫ﻢ إ ِﻧﻜ‬ ْ ُ ‫ﻣﻨ ْﻜ‬ َ ‫ﻘﻴ‬ ْ َ ‫ﻘﻮا ﻃ َﻮْﻋ ًﺎ أوْ ﻛ َْﺮﻫًﺎ ﻟ‬ De ki: İster gönüllü verin ister gönülsüz, Sizden sadaka asla kabul olunmayacaktır. Çünkü siz, yoldan çıkan bir topluluk oldunuz.(113 Tevbe,009/053) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Peygamberi ‫ﻞ‬ İncitenlere Alçaltıcı Bir Azap Vardır… ُ ْ ُ‫ﻘﻮﻟ ُﻮن ﻫُﻮ أ ُذ ُن ﻗ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻣ‬ ُ َ ‫ن اﻟﻨﺒ ِﻲ وَﻳ‬ َ ‫ن‬ ِ ْ ‫ﻦ ﺑ ِﺎﻟﻠﻪِ وَﻳ ُﺆ‬ ِ ْ ‫ﻢ ﻳ ُﺆ‬ ِ َ‫و‬ ُ ُ ‫ﻞ أذ‬ ٌ َ ‫ﻦ ﻳ ُﺆ ْذ ُو‬ ْ ُ ‫ﺧﻴ ْﺮٍ ﻟ َﻜ‬ ُ ُ‫ﻣﻨ ْﻬ‬ ُ ‫ﻣ‬ ُ َ َ َ ‫ﻢ اﻟﺬ ِﻳ‬ َ َ ُ َ ‫ﺳﻮ‬ ‫ﻢ‬ ٌ ‫ﻤ‬ ِ ‫ﻣﻨ ُﻮا‬ ِ ْ ‫ﻤﺆ‬ ٌ ‫ﻢ ﻋ َﺬ َا‬ َ ‫ﻦ ﻳ ُﺆ ْذ ُو‬ ْ ‫ﻦ وََر‬ ُ ‫ن َر‬ ٌ ‫ب أﻟ ِﻴ‬ ْ ُ‫ل اﻟﻠﻪِ ﻟﻬ‬ ْ ‫ﻣﻨ ْﻜ‬ َ ‫ﻦ َءا‬ َ ‫ﺣ‬ ُ ْ ‫ﻟ ِﻠ‬ َ ‫ﻢ وَاﻟﺬ ِﻳ‬ َ ‫ﺔ ﻟ ِﻠﺬ ِﻳ‬ َ ‫ﻣﻨ ِﻴ‬ 61 Yine o münafıklardan:

“Peygamber, her söyleneni dinleyen bir kulaktır”, diyerek Peygamberi incitenler de vardır. Onlara De ki: O, sizin için bir hayır kulağıdır. Çünkü o, Allah’a inanır, Müminlere güvenir ve O, sizden iman edenler için de bir rahmettir. Allah’ın Resûlüne eziyet edenler için Mutlaka elem verici bir azap vardır.(113 Tevbe,009/061) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Siz Alay Edin! ‫ﻞ‬ Göreceksiniz! َ ‫ﻘﻮ‬ َ ‫ن ﺗ ُﻨ َﺰ‬ ‫ﻪ‬ ْ ‫ن أ‬ َ ُ ِ‫ﻤﻨ َﺎﻓ‬ ْ َ‫ﻳ‬ ْ ‫ﻞ ا‬ ُ ‫ﻢ‬ َ ‫ﺳﺘ َﻬْﺰِﺋ ُﻮا إ ِن اﻟﻠ‬ ْ ِ‫ﻤﺎ ﻓِﻲ ﻗُﻠ ُﻮﺑ ِﻬ‬ َ ِ ‫ﻢ ﺑ‬ ْ ُ‫ﺳﻮَرة ٌ ﺗ ُﻨ َﺒﺌ ُﻬ‬ ْ ِ‫ل ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬ‬ ُ ْ ‫ﺤﺬ َُر اﻟ‬ ِ ُ‫ﻢ ﻗ‬ 64 ‫ن‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﺤﺬ َُرو‬ ْ َ ‫ﻣﺎ ﺗ‬ ٌ ِ‫ﺨﺮ‬ َ ‫ج‬ ُ Münafıklar, Kalplerinde olanı kendilerine haber verecek bir sûrenin Müminlere indirilmesinden çekinirler; De ki: Siz alay edin! Allah o çekindiğiniz şeyi ortaya çıkaracaktır.(113 Tevbe,009/064)

*** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Allah ile, Ayetleriyle ve de Peygamberle Alay Ediyorsunuz, Öyle mi?.. َ ‫وﻟ َﺌﻦ‬ َ ْ ُ‫ﺨﻮض وﻧﻠ ْﻌﺐ ﻗ‬ ‫ﻢ‬ ُ َ ‫ﻢ ﻟ َﻴ‬ ُ َ ‫ﻤﺎ ﻛ ُﻨﺎ ﻧ‬ ُ َ ََ ُ ُ ‫ﻞ أﺑ ِﺎﻟﻠﻪِ وََءاﻳ َﺎﺗ ِﻪِ وََر‬ َ ْ ِ َ ْ ُ ‫ﺳﻮﻟ ِﻪِ ﻛ ُﻨ ْﺘ‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻦ إ ِﻧ‬ ْ ُ‫ﺳﺄﻟ ْﺘ َﻬ‬ ُ 65 ‫ن‬ َ ‫ﺴﺘ َﻬْﺰِﺋﻮ‬ ْ َ‫ﺗ‬ Eğer onlara, niçin alay ettiklerini sorarsan, “Elbette, biz sadece lafa dalmış şakalaşıyorduk” derler. De ki: Allah ile O’nun âyetleriyle ve O’nun peygamberi ile mi alay ediyordunuz?(113 Tevbe,009/065) *** ْ ُ‫ﻗ‬‫ﻞ‬ De ki: Cehennem Ateşi Bahane Ettiğiniz Yaz Sıcağından Çok Daha Yakıcıdır… َ َ ‫ﻢ‬ ُ ْ ‫ﻢ وَأ َﻧ‬ ْ ‫ﻤ‬ ُ ‫ﺨﻠ‬ َ ‫ﻤ‬ ِ ‫ﻢ‬ َ ‫ﺧَﻼ‬ ِ ‫ﻔ‬ َ ُ ‫ن ﻳ‬ ْ ‫ل اﻟﻠﻪِ وَﻛ َﺮِﻫُﻮا أ‬ َ ‫ﻔﻮ‬ َ ِ‫ﻓَﺮ‬ ُ ‫ف َر‬ ْ ِ‫ﺴﻬ‬ ْ ِ‫ﻣﻮَاﻟ ِﻬ‬ ْ ‫ﺠﺎﻫ ِﺪ ُوا ﺑ ِﺄ‬ ْ ِ ‫ﻘﻌَﺪ ِﻫ‬ َ ِ ‫ن ﺑ‬ ُ ْ ‫ح اﻟ‬ ِ ‫ﺳﻮ‬ َ ْ ُ‫ﺤﺮ ﻗ‬ َ ‫ﻢ أ‬ ‫ن‬ َ ‫ﻔ‬ ْ َ ‫ﺣﺮا ﻟ َﻮْ ﻛ َﺎﻧ ُﻮا ﻳ‬ ِ ْ ‫ﻞ اﻟﻠﻪِ وَﻗَﺎﻟ ُﻮا َﻻ ﺗ َﻨ‬ َ ‫ﻘﻬُﻮ‬ َ ‫ﺷﺪ‬ َ ‫ﻞ ﻧ َﺎُر‬ َ ْ ‫ﻔُﺮوا ﻓِﻲ اﻟ‬ َ ‫ﻓِﻲ‬ َ ‫ﺟﻬَﻨ‬ ِ ‫ﺳﺒ ِﻴ‬ 81 Allah’ın Resûlüne muhalefet etmek için, Sefere çıkmayıp geri kalanlar, Oturmaları ile sevindiler; Mallarıyla, Canlarıyla

Allah yolunda cihad etmeyi çirkin gördüler; “Bu sıcakta sefere çıkmayın” dediler. De ki: “Cehennem ateşi daha sıcaktır!” Keşke anlasalardı!(113 Tevbe,09/081) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Savaşmaya ‫ﻞ‬ Gelmediniz. Oturun Evde Bakalım… َ ِ‫ﺨﺮﺟﻮا ﻣﻌ‬ َ ‫ﺳﺘ َﺄ ْذ َﻧ ُﻮ‬ َ َ ‫ﺟﻌ‬ ْ ‫ﻘ‬ ‫ﻦ‬ ُ َ‫ﺨُﺮوِج ﻓ‬ َ ِ ‫ﻪ إ ِﻟ َﻰ ﻃ َﺎﺋ‬ ُ ْ ‫ك ﻟ ِﻠ‬ ِ ٍ‫ﻔﺔ‬ ُ ُ ْ َ ‫ﻦ ﺗ‬ َ ‫ن َر‬ ْ ِ ‫ﻓَﺈ‬ ْ ‫ﻢ ﻓَﺎ‬ ْ ُ‫ﻣﻨ ْﻬ‬ ُ ‫ﻚ اﻟﻠ‬ ْ َ ‫ﻲ أﺑ َﺪ ًا وَﻟ‬ َ َ ْ َ ‫ﻞ ﻟ‬ َ ْ ْ ُ َ ‫ﻘﻌُﻮد ِ أو‬ 83 ‫ﻦ‬ ُ ‫ﻢ ﺑ ِﺎﻟ‬ َ ُ‫ﺗ‬ َ ‫ﻣﻊَ اﻟ‬ ِ ِ ‫ﺨﺎﻟ‬ ِ ‫ﻢ َر‬ َ ‫ﻣﺮةٍ ﻓَﺎﻗْﻌُﺪ ُوا‬ َ ‫ل‬ ْ ُ ‫ﺿﻴﺘ‬ ْ ُ ‫ﻲ ﻋ َﺪ ُوا إ ِﻧﻜ‬ َ ‫ﻘﺎﺗ ِﻠﻮا‬ َ ‫ﻔﻴ‬ َ ِ ‫ﻣﻌ‬ Eğer Tebük seferinden Medine’ye döner de, Başka bir savaşa seninle beraber çıkmak için Senden izin isterlerse De ki: Benimle beraber asla çıkmayacaksınız ve Düşmana karşı benimle beraber Asla savaşmayacaksınız! Çünkü siz, Tebük seferinde yerinizde kalmaya razı oldunuz. Şimdi de geri kalanlarla, Kadın ve çocuklarla beraber oturun!(113 Tevbe,009/083) ***

ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Boşuna ‫ﻞ‬ Özür Dilemeyin, Size Asla İnanmayacağız… َ ْ ُ‫ﻢ ﻗ‬ ‫ﻢ‬ ْ َ ‫ﻦ أ‬ ِ ‫ﻪ‬ ِ ْ ‫ﻦ ﻧ ُﺆ‬ َ ‫ﻢ إ ِذ َا َر‬ َ ‫ﻳ َﻌْﺘ َﺬ ُِرو‬ ْ ُ ‫ﺧﺒ َﺎرِﻛ‬ ُ ‫ﻢ ﻗَﺪ ْ ﻧ َﺒﺄﻧ َﺎ اﻟﻠ‬ ْ ُ ‫ﻦ ﻟ َﻜ‬ ْ ِ‫ﻢ إ ِﻟ َﻴ ْﻬ‬ ْ ُ ‫ﺟﻌْﺘ‬ ْ ُ ‫ن إ ِﻟ َﻴ ْﻜ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ َ ‫ﻞ َﻻ ﺗ َﻌْﺘ َﺬ ُِروا ﻟ‬ ْ َ ُ َ ُ ُ ُ ُ َ ‫ﻢ‬ َ ‫ﻪ ﺛ ُﻢ ﺗ َُﺮدو‬ ُ ‫ﻢ وََر‬ َ َ‫و‬ ْ ُ ‫ﻤﺎ ﻛﻨ ْﺘ‬ َ ِ ‫ﻢ ﺑ‬ ْ ‫ﺐ وَاﻟﺸﻬَﺎد َةِ ﻓﻴ ُﻨ َﺒﺌﻜ‬ ُ ‫ﺳﻮﻟ‬ ْ ‫ﻤﻠﻜ‬ َ َ ‫ﻪ ﻋ‬ ُ ‫ﺳﻴ ََﺮى اﻟﻠ‬ ِ ْ ‫ن إ ِﻟﻰ ﻋ َﺎﻟ ِﻢ ِ اﻟﻐَﻴ‬ ُ 94 ‫ن‬ َ ‫ﻤﻠﻮ‬ َ ْ‫ﺗ َﻌ‬ Seferden, onlara döndüğünüz zaman Size özür beyan edecekler; Onlara De ki: Boşuna özür dilemeyin! Size asla inanmayız; Çünkü Allah, Haberlerinizi bize bildirmiştir. Bundan sonraki amelinizi, Allah da görecektir, Resûlü de… Sonra görüleni ve Görülmeyeni bilene döndürüleceksiniz de, Yapmakta olduklarınızı, Size haber verecektir.(113 Tevbe,009/094) *** ْ ُ‫ﻗ‬-De ki: Neler Yaptığınızı Hepimiz ‫ﻞ‬ Göreceğiz…

‫ﺐ‬ ‫ﻤﺆ ْ ِ‬ ‫ﺳﺘ َُﺮدو َ‬ ‫ﻣﻨ ُﻮ َ‬ ‫ن وَ َ‬ ‫ﻢ وََر ُ‬ ‫ﻤﻠ ُﻮا ﻓَ َ‬ ‫ﻪ وَاﻟ ْ ُ‬ ‫ﺳﻮﻟ ُ ُ‬ ‫ﻤﻠ َﻜ ُ ْ‬ ‫ﻪ ﻋ َ َ‬ ‫ﺴﻴ ََﺮى اﻟﻠ ُ‬ ‫ﻞ اﻋ ْ َ‬ ‫ن إ ِﻟ َﻰ ﻋ َﺎﻟ ِﻢ ِ اﻟ ْﻐَﻴ ْ ِ‬ ‫وَﻗُ ِ‬ ‫ن ‪105‬‬ ‫ﻤﻠ ُﻮ َ‬ ‫ﻢ ﺗ َﻌْ َ‬ ‫ﻤﺎ ﻛ ُﻨ ْﺘ ُ ْ‬ ‫ﻢ ﺑ ِ َ‬ ‫وَاﻟﺸﻬَﺎد َةِ ﻓَﻴ ُﻨ َﺒﺌ ُﻜ ُ ْ‬ ‫‪De ki:‬‬ ‫!‪Yapacağınızı yapın‬‬ ‫‪Amelinizi,‬‬ ‫‪Allah da,‬‬ ‫‪Resûlü de,‬‬ ‫‪Müminler de görecektir.‬‬ ‫‪Sonra görüleni ve görülmeyeni bilen,‬‬ ‫‪Allah’a döndürüleceksiniz de,‬‬ ‫)‪O, size yapmakta olduklarınızı haber verecektir.(113 Tevbe,009/105‬‬ ‫***‬ ‫ﻗُ ْ‬‫ﻞ‬ ‫‪De ki: Allah Bana Yeter. Ondan Başka İlah Yoktur. Ben Sadece O’na‬‬ ‫…‪Güvenirim‬‬ ‫ﻤﻮا أ َن‬ ‫ﻣ‬ ‫ﻣﻨ ُﻮا ﻗَﺎﺗ ِﻠ ُﻮا اﻟﺬ ِﻳ‬ ‫ﻳ َﺎأ َﻳﻬَﺎ اﻟﺬ ِﻳ‬ ‫ﻢ ِﻏﻠ ْﻈ َ ً‬ ‫ﻢ ِ‬ ‫ﻦ اﻟ ْﻜ ُﻔﺎرِ وَﻟ ْﻴ َ ِ‬ ‫ﺔ وَاﻋ ْﻠ َ ُ‬ ‫ﺠﺪ ُوا ﻓِﻴﻜ ُ ْ‬ ‫ﻦ ﻳ َﻠ ُﻮﻧ َﻜ ُ ْ‬ ‫ﻦ َءا َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻘﻮ ُ َ‬ ‫اﻟﻠﻪ ﻣﻊ اﻟ ْﻤﺘﻘﻴﻦ ‪ 123‬وإذ َا ُ‬ ‫ﻤﺎﻧ ًﺎ‬ ‫ﻦ ﻳ َ ُ‬ ‫ﻣ‬ ‫ﺳﻮَرة ٌ ﻓَ ِ‬ ‫ﺖ ُ‬ ‫ﻪ ﻫَﺬ ِهِ إ ِﻳ َ‬ ‫ﻢ َزاد َﺗ ْ ُ‬ ‫ل أﻳﻜ ُ ْ‬ ‫ﻢ َ‬ ‫ﻤﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ﻣﺎ أﻧ ْﺰِﻟ َ ْ‬ ‫َِ َ‬ ‫ْ‬ ‫َ ََ َ ُ ِ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﺴﺘ َﺒ ْ ِ‬ ‫ﺸُﺮو َ‬ ‫ﻢ ﻳ َ ْ‬ ‫ﻦ ﻓِﻲ ﻗُﻠ ُﻮﺑ ِﻬِ ْ‬ ‫ﻤﺎﻧ ًﺎ وَﻫُ ْ‬ ‫ﻢ إ ِﻳ َ‬ ‫ﻣﻨ ُﻮا ﻓََﺰاد َﺗ ْﻬُ ْ‬ ‫ﻦ َءا َ‬ ‫ن ‪ 124‬وَأﻣﺎ اﻟﺬ ِﻳ َ َ‬ ‫ﻓَﺄﻣﺎ اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﺟ ِ‬ ‫ن ‪ 125‬أوََﻻ ﻳ ََﺮوْ َ‬ ‫ﻢ ﻛ َﺎﻓُِﺮو َ‬ ‫ﺴﺎ إ ِﻟ َﻰ رِ ْ‬ ‫ﻢ رِ ْ‬ ‫ﺟ ً‬ ‫ن أﻧﻬُ ْ‬ ‫ﻣﺎﺗ ُﻮا وَﻫُ ْ‬ ‫ﻢ وَ َ‬ ‫ﺴﻬِ ْ‬ ‫ض ﻓََﺰاد َﺗ ْﻬُ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻣَﺮ ٌ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫ﻣﺎ‬ ‫ﻳُ ْ‬ ‫ﻢ ﻳ َﺬﻛُﺮو َ‬ ‫ﻦ ﺛﻢ ﻻ ﻳ َﺘ ُﻮﺑ ُﻮ َ‬ ‫ﻔﺘ َﻨ ُﻮ َ‬ ‫ن ‪ 126‬وَإ ِذ َا َ‬ ‫ن وَﻻ ﻫُ ْ‬ ‫ﻣﺮة ً أوْ َ‬ ‫ن ﻓِﻲ ﻛﻞ ﻋ َﺎم ٍ َ‬ ‫ﻣﺮﺗ َﻴ ْ ِ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫ﺾ ﻫَ ْ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻣ‬ ‫ﺻَﺮ َ‬ ‫ﻢ ِ‬ ‫ﻦ أ َ‬ ‫ﻢ إ ِﻟﻰ ﺑ َﻌْ‬ ‫ﺳﻮَرة ٌ ﻧ َﻈَﺮ ﺑ َﻌْ ُ‬ ‫ﺖ ُ‬ ‫ف اﻟﻠ ُ‬ ‫ﻞ ﻳ ََﺮاﻛ ْ‬ ‫ﻀﻬُ ْ‬ ‫أﻧ ْﺰِﻟ َ ْ‬ ‫ﺼَﺮﻓﻮا َ‬ ‫ﺣﺪ ٍ ﺛ ُﻢ اﻧ ْ َ‬ ‫ْ‬ ‫ٍ‬ ‫ﺳﻮ ٌ‬ ‫ﻣﺎ‬ ‫ﻦ أ َﻧ ْ ُ‬ ‫ن ‪ 127‬ﻟ َ َ‬ ‫ﻔ َ‬ ‫م َﻻ ﻳ َ ْ‬ ‫ﻔ ِ‬ ‫ل ِ‬ ‫ﻘﺪ ْ َ‬ ‫ﻘﻬُﻮ َ‬ ‫ﻢ ﻗَﻮْ ٌ‬ ‫ﻢ َر ُ‬ ‫ﻢ ﻋ َﺰِﻳٌﺰ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻪِ َ‬ ‫ﺴﻜ ُ ْ‬ ‫ﺟﺎَءﻛ ُ ْ‬ ‫ﻢ ﺑ ِﺄﻧﻬُ ْ‬ ‫ﻗُﻠ ُﻮﺑ َﻬُ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻘ ْ‬ ‫ﻪ َﻻ‬ ‫ن ﺗ َﻮَﻟﻮْا ﻓَ ُ‬ ‫ف َر ِ‬ ‫ﻦ َرُءو ٌ‬ ‫ﻤﺆ ْ ِ‬ ‫ﻞ َ‬ ‫ﻢ ‪ 128‬ﻓَﺈ ِ ْ‬ ‫ﻢ َ‬ ‫ﺣ ْ‬ ‫ﻲ اﻟﻠ ُ‬ ‫ﺣﻴ ٌ‬ ‫ﻢ ﺑ ِﺎﻟ ْ ُ‬ ‫ﺺ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻜ ُ ْ‬ ‫ﻋ َﻨ ِﺘ ْ‬ ‫ﺣﺮِﻳ ٌ‬ ‫ﺴﺒ ِ َ‬ ‫ﻣﻨ ِﻴ َ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫ْ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ش اﻟﻌَﻈ ِﻴﻢ ِ ‪129‬‬ ‫ﻪ إ ِﻻ ﻫُﻮَ ﻋ َﻠﻴ ْﻪِ ﺗ َﻮَﻛﻠ ُ‬ ‫إ ِﻟ َ‬ ‫ﺖ وَﻫُﻮَ َرب اﻟﻌَْﺮ ِ‬ ‫!‪Ey iman edenler‬‬ ‫‪Kâfirlerden yakınınızda olanlara karşı savaşın ve‬‬

Onlar sizin öfkenizi görsünler. Bilin ki, Allah sakınanlarla beraberdir. Herhangi bir sûre nazil olduğu zaman onlardan bazıları şöyle der: “Bu sûre hanginizin imanını artırdı?” İman edenlere gelince bu sûre onların imanlarını artırır ve onlar sevinirler. Kalplerinde şirk ve nifak hastalığı olanlara gelince, Onların da inkârlarını büsbütün artırır ve onlar artık kâfir olarak ölürler. Onlar, her yıl bir - iki kez çeşitli belalarla imtihan edildiklerini görmüyorlar mı? Oysa ne tevbe ediyorlar ne de ibret alıyorlar. Bir sûre indirildiği zaman, göz kırpıp alay ederek birbirlerine bakar ve: “Çevreden sizi birisi görüyor mu?” diye sorarlar, sonra da sıvışıp giderler. Anlamayan ahmak bir kavim oldukları için Allah onların kalplerini tepetaklak etmiştir. Andolsun size kendi aranızdan öyle bir Peygamber gelmiştir ki, Sizin sıkıntıya düşmeniz ona çok ağır gelir. O, size çok düşkün, Müminlere karşı çok şefkatli ve merhametlidir. Ey Muhammed! Yüz çevirirlerse, De ki: Allah bana yeter.

O’ndan başka ilâh yoktur. Ben sadece O’na güvenip dayanırım. O yüce Arş’ın sahibidir.(113 Tevbe,009/123, 124, 125, 126, 127, 128, 129)

SONSÖZ

Bir hayat ve diriler kitabı olan Kur’an-ı Kerim diri bir ruh, arı-duru bir zihin, temiz bir gönül ve samimi bir nazarla okunduğunda hayatı ve insanı yüceltip yeniden diriltecek güzellikte ilke ve prensipleri ihtiva etmektedir. Herhangi bir kelimesine, cümlesine veya tasvirine bakılırsa o, insanlığı iyiliğe yönlendirmekte ve kötülüklerden alıkoymaktadır. Ayrıca iyilik/maruf ve kötülük/münkerin mahiyet ve muhtevasını da açık ve kesin bir anlatımla öğretmektedir. İnsanlık tarihi boyunca, insanoğlunun iyi ve kötü mücadelesine atıfla erdemleri ve erdemlileri, erdemsizlikler ve erdemsizleri, prototipler seçerek takdim etmek suretiyle insanlığa umut dolu ufuklar açmaktadır. Dünyayı mutlu ve mamur kılmak için ilke ve prensipler sunmakta, kötülük ve olumsuzlukların neler olduğunu da bir bir saymaktadır. Riyakâr olmayan açık ve net bir dil kullandığı için de iyi/iyilik, kötü/kötülük, ortaya çıkardıkları olumlu ve olumsuz sonuçları itibariyle tespit edilmektedir. Bu bakış açısıyla okunan Kur’an-ı Kerim’in güzelliklerinden birkaçını örneklemek gerekirse, “sanmayın”, “sanmasınlar”, “sandılar”, sanıyorlar”, “sanırlar”, “sanırlar mı?” “sandınız mı?” gibi ifadeleriyle, ayrıca “Veyl olsun!”, “Yuh olsun!”, “Yazıklar olsun!”, “Vahlar olsun!”, “Eyvahlar olsun!” ifade ve anlatımlarıyla toplumun sosyo-kültürel, sosyo-politik, sosyo-ekonomik ve psikososyal panoramasına ait son derece objektif ve güncel tahlil ve tenkitler sunmaktadır. Zikredilen ifade ve anlatımların mecmuundan muhteşem bir toplumsal perspektif çizilmek suretiyle toplumun dinamiklerine dikkat çekilmektedir. Bu muhtevadan olmak üzere Kur’an-ı Kerim’in, “yazıklar olsun!” demek suretiyle eleştiriye tabi tuttuğu erdemsizlik ve erdemsizlerin tahlil ve tasnifinden ortaya çıkan sonuç, bir toplumun sosyal, kültürel, politik, ekonomik ve psikolojik parametrelerinin tespit edilen olumsuzluklar sebebiyle çöküş trendine girdiğini kendine has üslubuyla ifadelendirmesidir. Kur’an-ı Kerim’de yaklaşık 26 yerde “veyl olsun! Yuh olsun! Yazıklar olsun! Vahlar olsun! Eyvahlar olsun!” ifadesi zikredilmektedir. Bunlar; Bakara 79; İbrahim 2; Meryem 37; Enbiya 14, 18; Sad 27; Zümer 22; Fussilet 6; Zuhruf 65; Casiye 7; Zariyat 60; Tur 11; Mürselat 15, 19, 24, 28, 34, 37, 40, 45, 47, 49; Mütaffifin 1, 10; Hümeze 1; Maun 4, surelerindeki işaret edilen ayetlerdir. Bu ayetlerin eleştirel muhtevasında yer alan erdemsizlikler ve erdemsizler bir toplumun çöküş ve yozlaşmasına ait; dini, ahlaki, kültürel, sosyal, ekonomik,

siyasal ve psikolojik bütün parametreler, vahiy kültünde daha önce yaşanmış tecrübeler olan Yahudi ve Hıristiyan toplumlara ait tarihi perspektif ve kesitler eşliğinde ilkesel olarak tespit edilmektedir. Din; akıl sahibi olanları kendi hür irade ve tercihleriyle mutlak hayra ve iyiye yönlendiren ilahi kurallar manzumesidir. Bu tanımıyla din, aklı olanları muhatap almaktadır. Onun dışındakileri ise akıllıların vesayet ve himayesine terk etmek suretiyle sorumlu tutmamaktadır. Ayrıca dini kabul, hür irade ve tercihe dayalı olarak kabul edilmesi, tanıma esas olacak biçimde öncelikli ve vazgeçilmezdir. Zira zorla kabul ve dayatma dinin felsefi zemininde kendisine yer bulmamaktadır. Hatta zorlamak, kabul edilemez bir davranış olarak yanılmıyorsam- sadece ve sadece İslam dininde “nifak” nitelemesiyle felsefi derinlikte bile reddedilmektedir. Dolayısıyla dine zorlamanın İslam dininde felsefi zemini yoktur. Dini tanımın öngördüğü bir başka gerçek de insanları mutlak hayra ve iyiye yönlendirmesidir. Din mahza hayr ve iyidir. Dinin tanımına esas teşkil eden bu üç temel prensip dinin gaye ve hedeflerini gerçekleştirmek için asla değiştirilemez ve bölünemez bir hüviyet arz etmektedir. Birbiriyle iç içe, herhangi birinden feragat edilemeyecek, biri diğerine tercih edilemeyecek son derece hayati prensiplerdir. Zira akıl olmazsa din olmaz, hür irade, istek ve arzuyla kabul olmazsa da iyiye ve hayra ulaşma amacı sonuçsuz kalır. Hayr ve iyilik akılsızlar/deliler ve gönülsüzlerle elde edilecek bir hedef değildir. Ayrıca gönüllü katılımın olmadığı, motivasyonun eksik olduğu yerde sonuç elde etmek ya tesadüf veya imkânsızdır. Din, tesadüf ve imkânsızların yokuşunda insanlığı yormak için değil, bilinen hedeflerde ve imkân dâhilinde onları mutlu etmek için va’z edilmiştir… İşte tam da bu noktada din ile kendi heva ve hevesleri uyuşmayan erdemsizlerin mutlak hayr ve iyiyle mücadelesi ve erdemsizliği başlamıştır. Çünkü onların arzu ve istekleri kamununki ile çatışmakta ve onlar kendi argümanlarını kullanmak suretiyle hedeflerine ulaşmak için önlerindeki engeli nasıl aşmaları gerekirse öyle aşmayı amaç haline getirmişlerdir. O da insanların fazilet ve değer yargılarını kendi istekleri doğrultusunda değiştirmek suretiyle felsefi ve zihni bir güç elde etmektir. Bu sebeple ilk insandan beri insanlığın ortak fayda ve değerlerini temsil eden dine karşı yönelen tehdit ve tahrif zaman zaman muvaffak olmuş, lakin ilahi irade onu her zaman yeni elçileri vasıtasıyla arı-duru olan asli safiyetine döndürmüş ve insanlığa karşı işlenen bu zulmü her defasında akamete uğratmıştır. Ancak bu tahrif ve tehdidin her zaman olabileceği uyarısını insanlığın geçmişteki tecrübe ve macerasına atıf yapmak suretiyle erdem sahibi olanların dikkatine sunmuş ve uyanık olmaları gereğine vurgu yapılmıştır.

Din ve inançlara müdahale etmek ve dinlerin tahrifinde rol üslenmek bazı talihsizlerin maalesef içine düştükleri çok ciddi bir tarihi hata ve güncel vakıadır. Hz Âdem’le başlayan insanlık ve erdem mücadelesi ne yazık ki, küçücük dünya menfaatini önceleyenlerin arzu ve emelleriyle çelişince yerel veya evrensel türedi cücelerin, insanlığın topyekûn huzur ve refahına hizmet amacı güden dine hücum veya onu değiştirip tahrif etme gayretlerine hedef olmuştur. Bugün de gelecekte de olmaya devam edecektir. Eşyanın tabiatı gereğidir bu… İnsanlık tarihi boyunca olduğu gibi bundan sonra da adalet ve zulüm mücadelesi olacaktır. Bu hiç bitmeyecektir. İmtihanın gereği de budur. Bundan me’yus olmamak gerekir. İnsanoğlu yaşadığı dünyayı ya imar edecek ya da tarumar edecektir. Tavırsız kalması düşünülemez. Akıllı olanlar yaşadığı dünyayı imar edecek tavrın içinde olmakla yükümlüdür. Boş hayaller ve yavan serzenişlerin ardı sıra hedefsiz, ümitsiz ve karamsar/pesimist yürümeye devam edemezler. Ne kendilerine ne de üyesi oldukları insanlık camiasına karşı böylesi bir tavrı sürdüremezler, buna hakları da yoktur. Kim bilir belki de Hz. Peygamber böylesi bir tavrı eleştirmek adına, َ ‫ﻫﻠ َﻜ ُﻬ‬ َ َ ‫ﻫﻠ‬ َ ‫س‬ َ ‫“إ ِذَا‬ ُ ‫ﺟ‬ َ ‫ﻗﺎ‬ “‫ﻢ‬ ْ َ ‫و أ‬ ْ َ ‫ﻮ أ‬ َ ‫ﻞ‬ ُ ‫ل اﻟﺮ‬ ُ َ ‫ﻫﻠ َﻜ‬ ُ ‫ﻓ‬ ْ ‫ﻬ‬ ْ ُ ُ ‫ﻚ اﻟﻨﺎ‬ ْ ‫ﻢ أ‬ َ ‫ﻬ‬ insanların mahvolduğunu onların perişan olduğunu söyleyerek onlardan umutsuz olduğunu söyleyen kişi en bahtsız olan kişidir veya onları umutsuzluğa sevk eden mahvolmuş kişidir” umut dolu veciz sözünü söylemiştir. Bu peygamberî vecizenin umut dolu perspektifinde yürürken sizi Yüce Allah’ın, “Sizden, hayra çağıran, iyiliği emreden ve kötülükten men eden bir topluluk bulunsun. İşte kurtuluşa erenler onlardır.” (Al-i İmran 104); “Siz, insanlar için çıkarılmış en hayırlı ümmetsiniz. İyiliği emreder, kötülükten men eder ve Allah’a iman edersiniz. Kitap ehli de inansalardı elbette kendileri için hayırlı olurdu. Onlardan iman edenler de var. Ama pek çoğu fasık kimselerdir.”(Al-i İmran 110) Hani onlardan bir topluluk demişti ki: “Siz Allah’ın helak edeceği veya şiddetli bir azaba uğratacağı bir kavme ne diye (boş yere) öğüt veriyorsunuz?” Onlar da, “Rabbinize bir mazeret beyan etmek için, bir de belki Allah’a karşı gelmekten sakınırlar diye (öğüt veriyoruz)” demişlerdi. Onlar kendilerine hatırlatılanı unutunca biz de kötülükten alıkoymaya çalışanları kurtardık. Zulmedenleri yoldan çıkmaları sebebiyle, şiddetli bir azapla yakaladık.”(A’raf 164, 165) ayetlerinin sıcacık umut dolu ufku kuşatır. Dünden bugüne dini tahrif gayreti içinde olanların, topluma karşı işledikleri cürmü Kur’an’da açıklamak suretiyle erdem mücadelesinin başarısını, dini tahrif

ve tağyir suçu işleyenlerin de akametini ve rüsvalığını açıklamak suretiyle fazilet mücadelesinin başarılı olmaya devam edeceğini haykırmaktadır; َ ٌ ْ ‫ﻓَﻮَﻳ‬ ْ َ ‫ﻋﻨ ْﺪ ِ اﻟﻠﻪِ ﻟ ِﻴ‬ ‫ﻤﻨ ًﺎ ﻗَﻠ ِﻴًﻼ‬ ُ َ ‫ﻢ ﺛ ُﻢ ﻳ‬ ِ ‫ﻦ‬ ِ ‫ن ﻫَﺬ َا‬ َ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ‬ َ ‫ن اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ‬ َ ‫ﻦ ﻳ َﻜ ْﺘ ُﺒ ُﻮ‬ َ َ ‫ﺸﺘ َُﺮوا ﺑ ِﻪِ ﺛ‬ ْ ِ‫ب ﺑ ِﺄﻳ ْﺪ ِﻳﻬ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻞ ﻟ ِﻠﺬ ِﻳ‬ َ ٌ ْ ‫ﻢ وَوَﻳ‬ ٌ ْ ‫ﻓَﻮَﻳ‬ 79 ‫ن‬ ِ ْ ‫ﻣﻤﺎ ﻳ َﻜ‬ ِ ‫ﻢ‬ ِ ‫ﻢ‬ َ ‫ﺴﺒ ُﻮ‬ ْ ُ‫ﻞ ﻟ َﻬ‬ ْ ِ‫ﺖ أﻳ ْﺪ ِﻳﻬ‬ ْ َ ‫ﻣﻤﺎ ﻛ َﺘ َﺒ‬ ْ ُ‫ﻞ ﻟ َﻬ‬ Vay o kimselere ki, Elleriyle Kitab’ı yazarlar, Sonra da onu az bir karşılığa değişmek için, “Bu, Allah’ın katındandır” derler. Vay ellerinin yazdıklarından ötürü onların haline! Vay kazandıklarından dolayı onların haline! (Bakara 79) Din, insanlığın ortak perspektiflerini gözeterek asla zulme rıza göstermeyen bir bakış açısıyla dünyalarını güzelleştirmenin prensiplerini va’z etmiştir. Zira modern hukuk da ortak aklın ve kolektif menfaatlerin ölçüsünü, hak ve adalet zemininde düzenleme iddiasından yola çıkmaktadır. Ancak modern dünyada da sıkça karşılaşıldığı gibi bazen yasalar birilerinin kişisel çıkarlarına engel teşkil etmektedir. Onlar da bu yasal engelleri aşmak için çaba sarf etmektedirler. Dünya ölçeğinde nasıl aştıklarının sayısız örneklerini tekrar etmeye gerek olmayacak kadar hukuki, polisiye ve adli vakaların cereyan ettiği herkesin malumudur. Aynı cümleden olmak üzere insanların duyarlılıklarını ve onların tepkilerini ve duruşlarını örselemek ve kendi yerlerini güçlendirmek adına her devirde benzer olayların din çerçevesinde dine karşı işlendiği bir hakikattir. Sadece dünyayı öncelemek suretiyle ahireti unutan, sorumluluklarını yerine getirmeyen insanların kendi yaptıklarını haklı ve doğru göstermek için başvurdukları yöntemler insanoğlunun macerasına bakıldığında değişik form ve şekillere bürünse de ilke ve prensip olarak neredeyse aynıdır. Ya karşısındaki insanların yanlış yolda olduğu fikrini ileri sürmek, ya yalan söylemek, iftira, linç ve sürgün histerisiyle küstürmek veya onları baskı ve zulüm ile susturmak suretiyle kendi konumlarını meşrulaştırmak şeklinde tezahür etmiştir. Mevsimsel olarak, zaman zaman gündeme gelen, abdest, ezan, kurban, giyim-kuşam-başörtüsü, namaz, oruç, ahiret, kader vb. konulara dair

yapılan bilgilendirmeden uzak, inançları ve ibadetleri güya rasyonel bir mantık çerçevesinde çarpık ve küçük düşürme amacı güden kasıtlı ve çok çirkin nitelemeler, dini değerlerle ilgili dün olduğu gibi bugün de ne yazık ki aynı tarihi girişimin güncel boyutunu teşkil etmektedir. Din ve inançlar bir dogmadır ve irrasyoneldir. Ancak dinin ferdi, sosyo-kültürel, sosyo-politik, sosyo-ekonomik, psiko-sosyal verileri rasyoneldir. İnançlar ve ibadetler, tıpkı aşk gibi, sevda gibi ve tarihten bugüne büyük bir iştiyakla anlata geldiğimiz kahramanlıklar gibi irrasyoneldir. Gariptir ki, rasyonel olan değil irrasyonel olan daha güçlü ve daha uzun ömürlüdür. Ne yazık ki rasyonel olanların pek çoğu unutuldu gitti… Bu da rasyonalite ile irrasyonalitenin insanoğlunun doğasında ve dünyasında at başı rol oynadığının çok basit bir anlatımıdır. Modern çağ, insanlığın dini duyarlılıklarını örselemek için, dini değerlere ve kutsallara görsel ve işitsel basın yayın organlarının da kullanılmasıyla fevkalade üzücü hakaret, küçük düşürme, polemik ve dezenformasyon faaliyetlerine şahit olmaktadır. Kur’an-ı Kerim bu güncel olayları mucizevî bir dille ifade etmekte ve insanlığa karşı işlenilen değerler erozyonu suçuna dikkat çekmekte ve bu cinayetin faillerini deşifre etmektedir. İnsanların kanı ve canı üzerinde pazarlık eden, onların acıları üzerine mutluluk inşa etmeye çalışan şımarık zalimler dün olduğu gibi bugün de var yarın da var olmaya devam edecektir. Onlarla onurlu mücadele sürdüren erler ve erenler de hep var olacaktır. Dünyanın var oluş gerekçesi de budur. Erdemli ve erdemsizlerin seçilmesi… Ebediyet yurdunda bitecek nadide çiçek olmak için dünya yurdunda toprağa saçılmak, çürümeyen, kaliteli, verimli, olgun tohumlar olmak, ermek, sonsuza dek hayatiyetini sürdürecek kıymetli tohuma dönüşmek… Bunun için zorluklara güçlüklere karşı aşılanmış olmak ve test edilmek üzere gönderildik…

َ ‫ﻓﻲ أ َﻣﻮاﻟ ِﻜ ُﻢ وأ‬ َ ُ ُ ‫ﻦ‬ ‫ﺴ‬ ‫ﺘ‬ ‫ﻟ‬ ‫و‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻜ‬ ‫ﺴ‬ ‫ﻔ‬ ‫ﻧ‬ ِ ‫ﻮن‬ َ ْ ِ ‫ﻦ اﻟ‬ ِ ‫ﻌﻦ‬ ِ ُ ‫ﻤ‬ ْ َ ‫ﺬﻳ‬ َ ‫ﻣ‬ َ َ ْ َ ْ َ ْ ُ َ ‫ﻟ َﺘ ُﺒ ْﻠ‬ ُ‫أ‬ ْ ُ َ ْ َ ‫ﻦ أ‬ ‫ﺷَﺮﻛ ُﻮا أ َذًى‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻜ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﺒ‬ ‫ﻗ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻣ‬ ‫ب‬ ‫ﺎ‬ ‫ﺘ‬ ‫ﻜ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫ا‬ ‫ﻮ‬ ‫ﺗ‬ ‫و‬ ِ َ ُ ِ ‫ﻦ اﻟ‬ ِ ‫و‬ ِ ِ ْ َ َ ‫ﺬﻳ‬ َ ‫ﻣ‬ ْ َ ْ ُ ْ َ ِ ‫ﻓﺈ ِن ذَﻟ‬ َ ‫ﻘﻮا‬ ُ ‫وﺗ َﺘ‬ ‫ر‬ َ ‫ﻦ‬ ِ ‫ﻚ‬ ْ ِ ‫وإ‬ ْ ‫ﻣ‬ ُ ‫ﻋْﺰم ِ اﻷ‬ ْ َ ‫ن ﺗ‬ َ ‫ﺼﺒ ُِﺮوا‬ َ ‫ﻛ َﺜ ِﻴًﺮا‬ ِ ‫ﻣﻮ‬ 186 “Andolsun, mallarınız ve canlarınız konusunda imtihana çekileceksiniz. Sizden önce kendilerine kitap verilenlerden ve Allah’a ortak koşanlardan üzücü birçok söz işiteceksiniz. Eğer sabreder ve Allah’a karşı gelmekten sakınırsanız bilin ki,

bunlar (yapmaya değer) azmi gerektiren işlerdendir.(Al-i İmran 186)” َ ‫ﺧﻴﺮ اﻃ ْﻤﺄ َن ﺑﻪ وإ‬ َ ‫وﻣﻦ اﻟﻨﺎس ﻣﻦ ﻳﻌﺒﺪ اﻟﻠﻪ ﻋ َﻠ َﻰ ﺣﺮف ﻓَﺈ‬ ‫ﺔ‬ ٌ َ ‫ﻪ ﻓِﺘ ْﻨ‬ ْ َِ ِ ِ ْ ِ ٍ ْ َ ُ َُْ ْ َ ِ ُ ْ ‫ﺻﺎﺑ َﺘ‬ َ ُ َ ‫ﺻﺎﺑ‬ َ َ ‫ن أ‬ َ ‫ن أ‬ ٌ ْ َ ‫ﻪ‬ َ ِ َ َ ْ ْ ْ َ َ َ 11 ‫ﻦ‬ َ ْ ‫اﻧ‬ ُ ‫ﺧَﺮة َ ذ َﻟ ِﻚ ﻫُﻮَ اﻟ‬ َ ِ‫ﺟﻬِﻪ‬ ِ ‫ﺴَﺮ اﻟﺪﻧ ْﻴ َﺎ وَاﻵ‬ ِ ‫ﺧ‬ ُ ‫ﺴَﺮا‬ ْ َ‫ﺐ ﻋ َﻠﻰ و‬ َ ‫ﻘﻠ‬ ْ ‫ﺨ‬ ُ ‫ن اﻟ‬ ُ ‫ﻤﺒ ِﻴ‬ “İnsanlardan öylesi de vardır ki, Allah’a kıyıdan kenardan kulluk eder. Eğer kendisine bir hayır dokunursa gönlü onunla hoş olur. Şayet başına bir kötülük gelirse gerisin geri (küfre) dönüverir. O dünyayı da kaybetmiştir, ahireti de. İşte bu apaçık ziyanın ta kendisidir.(Hac 11) َ َ ‫ﺠﻌ‬ ‫ﻢ وَإ ِن‬ َ ْ ‫ض وَاﻟ‬ ً َ ‫ن ﻓِﺘ ْﻨ‬ ِ ‫ﻘﺎ‬ ِ ْ ‫ﻣﺎ ﻳ ُﻠ‬ ُ ‫ﻘﻲ اﻟﺸﻴ ْﻄ َﺎ‬ ْ َ ‫ﻟ ِﻴ‬ ْ ُ‫ﺳﻴ َﺔِ ﻗُﻠ ُﻮﺑ ُﻬ‬ َ ‫ﻢ‬ ْ ِ‫ﻦ ﻓِﻲ ﻗُﻠ ُﻮﺑ ِﻬ‬ َ ‫ﻞ‬ ٌ ‫ﻣَﺮ‬ َ ‫ﺔ ﻟ ِﻠﺬ ِﻳ‬ َ 53 ٍ ‫ق ﺑ َﻌِﻴﺪ‬ َ ‫ﺷ‬ ِ ‫ﻔﻲ‬ ِ ‫ﻦ ﻟ‬ ِ ِ ‫اﻟﻈﺎﻟ‬ َ ‫ﻤﻴ‬ ٍ ‫ﻘﺎ‬ “Allah şeytanın verdiği bu vesveseyi, kalplerinde hastalık bulunanlar ile kalpleri katı olanlara bir imtihan vesilesi kılmak için böyle yapar. Hiç şüphesiz ki o zalimler derin bir ayrılık içindedirler.”(Hac 53)

َ ِ ‫ﺲ ذَاﺋ‬ ْ َ ‫ﻛ ُﻞ ﻧ‬ ‫ﺔ‬ َ ْ ‫واﻟ‬ ً َ ‫ﻓﺘ ْﻨ‬ ُ ‫ﻘ‬ ِ ‫ﺮ‬ ِ ‫ﻮ‬ ْ ُ ‫وﻧ َﺒ ْﻠ ُﻮﻛ‬ َ ْ ‫ﺔ اﻟ‬ َ ‫ﻢ ﺑ ِﺎﻟﺸﺮ‬ َ ‫ت‬ ْ ‫ﻤ‬ ِ ْ ‫ﺨﻴ‬ ٍ ‫ﻔ‬ 35 ‫ن‬ َ ‫ﻌﻮ‬ ُ ‫ﺟ‬ َ ‫وإ ِﻟ َﻴ ْﻨ َﺎ ﺗ ُْﺮ‬ َ “Her nefis ölümü tadacaktır. Sizi bir imtihan olarak hayır ile de şer ile de deniyoruz. Ancak bize döndürüleceksiniz.(Enbiya 35) َ َ َ ‫ﻢ‬ ُ ‫ ﻓَﺎﺗ‬15 ‫ﻢ‬ ِ ‫ﻪ‬ ٌ َ ‫ﻢ ﻓِﺘ ْﻨ‬ ْ ‫ﻋﻨ ْﺪ َه ُ أ‬ ْ ‫ﻣﺎ ا‬ ْ ُ ‫ﺳﺘ َﻄ َﻌْﺘ‬ َ ‫ﻪ‬ َ ‫ﻘ ُﻮا اﻟﻠ‬ ٌ ‫ﺟٌﺮ ﻋ َﻈ ِﻴ‬ ُ ‫ﺔ وَاﻟﻠ‬ ْ ُ ‫ﻢ وَأوَْﻻد ُﻛ‬ ْ ُ ‫ﻣﻮَاﻟ ُﻜ‬ ْ ‫ﻤﺎ أ‬ َ ‫إ ِﻧ‬ َ َ َ ْ َ َ ِ ‫ﺴﻪِ ﻓَﺄوﻟﺌ‬ ُ َ‫ﻦ ﻳ ُﻮق‬ ‫ن‬ ْ ‫ﻤ‬ ْ َ ‫ﺷﺢ ﻧ‬ ُ ْ ‫ﺧﻴ ًْﺮا ِﻷﻧ‬ ُ ‫ﻔ‬ َ ‫ﻘﻮا‬ ِ ‫ﻔ‬ ِ ‫ﻔ‬ ِ ْ ‫ﻤﻌُﻮا وَأﻃ ِﻴﻌُﻮا وَأﻧ‬ َ ‫ﺤﻮ‬ ُ ِ ‫ﻔﻠ‬ ْ ‫وَا‬ ُ ‫ﻢ اﻟ‬ ُ ُ‫ﻚ ﻫ‬ َ َ‫ﻢ و‬ ْ ُ ‫ﺴﻜ‬ َ ‫ﺳ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ ‫ﻪ‬ ‫ﻢ‬ ْ ‫ﻋ‬ ْ ُ ‫ن ﺗ‬ ِ ‫ﻀﺎ‬ ِ ْ‫ﻢ وَﻳ َﻐ‬ َ ‫ﺷﻜ ُﻮٌر‬ َ ُ ‫ﺴﻨ ًﺎ ﻳ‬ َ ‫ﺿﺎ‬ ً ‫ﻪ ﻗَْﺮ‬ ُ ِ‫ﻘﺮ‬ ْ ِ ‫ إ‬16 َ ‫ﺣ‬ ٌ ‫ﺣﻠ ِﻴ‬ ُ ‫ﻢ وَاﻟﻠ‬ ْ ُ ‫ﻔْﺮ ﻟ َﻜ‬ ْ ُ ‫ﻪ ﻟ َﻜ‬ ُ ‫ﻔ‬ َ ‫ﺿﻮا اﻟﻠ‬ 17 “Mallarınız ve çocuklarınız ancak birer imtihandır; Allah katında ise büyük bir mükâfat vardır. O halde, gücünüz yettiği kadar Allah’a karşı gelmekten sakının. Dinleyin, itaat edin, kendi iyiliğiniz için harcayın. Kim nefsinin cimriliğinden korunursa işte onlar kurtuluşa erenlerin ta kendileridir. Eğer siz Allah’a güzel bir borç verirseniz Allah onu size, kat kat öder ve sizi bağışlar. Allah şükrün karşılığını verendir, Halimdir (hemen cezalandırmaz, mühlet verir).”(Teğabun 15, 16, 17) Bu olgunluğu yakalayamayanlar, ya sonsuzluk cehenneminin girdabında amansız acıların dehlizinde sonsuz acılar içinde kıvranacak, çürümeye terk edilecek veya bazı kusur ve hatalarıyla da olsa iman şerefine ermek lütfuna

ulaşanlar eksiklerinin bedelini ödemek suretiyle; ebediyet yurdunda ekin olmak, çiçek olarak yetişmeye uygun tohum kıvamına getirilmek için imbikten geçirilecek ve ebediyet yurdunun bahçesine saçılacak ve sonsuzluk bahçesinde ebediyen nazlı nazlı salınacaktır. َ َ‫ﻋ‬ ُ ‫ﺧ‬ َ ‫ﻢ ﻗَﺎ‬ ‫ﻞ‬ ‫ﺿ‬ ُ ْ ‫ل ﻳ َﺪ‬ َ ‫ﻪ ﻋ‬ ُ ْ ‫ﺳﻌِﻴﺪ ٍ اﻟ‬ ِ ‫ﺨﺪ ْرِي َر‬ َ َ‫ﻪ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻪِ و‬ َ ‫ﻦ أﺑ ِﻲ‬ َ ‫ﺳﻠ‬ ُ ‫ﺻﻠﻰ اﻟﻠ‬ ُ ْ ‫ﻪ ﻋ َﻨ‬ ُ ‫ﻲ اﻟﻠ‬ َ ‫ﻦ اﻟﻨﺒ ِﻲ‬ ْ َ ْ َ َ ‫ل اﻟﻠﻪ ﺗﻌﺎﻟ َﻰ أ‬ َ ‫ﺔ وأ‬ ْ ْ ُ ُ ُ ُ ْ ‫أﻫ‬ ‫ن ﻓِﻲ‬ ‫ﻣ‬ ‫ر‬ ‫ﺎ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻣ‬ ‫ا‬ ‫ﻮ‬ ‫ﺟ‬ ‫ﺮ‬ ‫ﺧ‬ ‫ﻮ‬ ‫ﻘ‬ ُ ‫ﻳ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﺛ‬ ‫ر‬ ‫ﺎ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫ر‬ ‫ﺎ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫ﻞ‬ ‫ﻫ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﺠ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫ﺔ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﺠ‬ ‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫ﻞ‬ ْ ْ َ ِ ِ َ َ ‫ﻦ ﻛ َﺎ‬ ُ َ َ َ َ ُ ْ َ ِ ْ َ َ ِ ِ ْ َ ‫ﻤٌﺮو وَﻗَﺎ‬ َ ‫ن ﻗَﺎ‬ ُ ‫ﻘﺎ‬ ‫ﻦ‬ َ ْ ‫ﻣﺜ‬ َ ‫ل‬ َ ‫ﻦ‬ ِ ‫ل‬ ِ ‫ل‬ ِ ٍ‫ﺣﺒﺔ‬ ِ ِ‫ﻗَﻠﺒ ِﻪ‬ َ ‫ﺐ‬ ٌ ْ ‫ل وُﻫَﻴ‬ َ ‫ل‬ ْ َ ‫ﺣﺪﺛ َﻨ َﺎ ﻋ‬ َ ‫ﻦ إ ِﻳ‬ ٍ َ ‫ﺧْﺮد‬ ٍ ‫ﻤﺎ‬ ٍ َ ‫ﺧْﺮد‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ َ ‫ﺤﻴ َﺎةِ ﻗَﺎ‬ ‫ﺣﺪﺛ َﻨ َﺎ‬ َ ْ ‫ﺳﻮَدوا ﻓَﻴ ُﻠ‬ ْ ُ ‫ﺧﻴ ْﺮ ٍ ﻓَﻴ‬ َ ِ ‫ن‬ َ ‫ﺐ‬ ٌ ْ ‫ل وُﻫَﻴ‬ َ ْ ‫ﺤﻴ َﺎ أوْ اﻟ‬ َ ْ ‫ن ﻓِﻲ ﻧ َﻬَﺮِ اﻟ‬ َ ْ‫ﻘﻮ‬ َ ‫ﺟﻮ‬ ُ ‫ﺨَﺮ‬ ْ ‫ﻣﻨ ْﻬَﺎ ﻗَﺪ ْ ا‬ َ َ ٌ ِ ‫ﻣﺎﻟ‬ َ ِ‫ﺤﻴ َﺎة‬ ‫ج‬ ْ َ ‫ﻢ ﺗ ََﺮ أﻧﻬَﺎ ﺗ‬ ِ ْ ‫ﺖ اﻟ‬ ُ ‫ﺤﺒ‬ ُ ‫ﺨُﺮ‬ َ ‫ﺔ ﻓِﻲ‬ َ ‫ﻚ ﻓَﻴ َﻨ ْﺒ ُﺘ ُﻮ‬ َ ْ ‫ﻤٌﺮو اﻟ‬ ْ َ ‫ﻞ أﻟ‬ ُ ُ ‫ﻤﺎ ﺗ َﻨ ْﺒ‬ َ َ ‫ن ﻛ‬ َ ‫ﺷﻚ‬ ْ َ‫ﻋ‬ ِ ِ ‫ﺟﺎﻧ‬ ِ ْ ‫ﺐ اﻟﺴﻴ‬ ‫ﺔ‬ ْ ‫ﺻ‬ ً َ ‫ﻣﻠ ْﺘ َﻮِﻳ‬ ُ ‫ﻔَﺮاَء‬ َ . Ebû Saîd-i Hudrî’den rivayet edildiğine göre, Hz. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: “Ehl-i Cennet Cennet’e, ehl-i Cehennem de ateşe girdikten sonra Allâhu Teâlâ: “Kimin kalbinde bir hardal tanesi ağırlığınca iman varsa ateşten çıkarınız.” diye ferman buyuracaktır. Bunun üzerine bu gibiler simsiyah kesilmiş oldukları halde çıkarılıp Nehr-i hayat (yahut da Nehr-i hayâ) içine atılacaklar ve orada sel uğrağında kalan yabani reyhan tohumları nasıl süratle biterse öylece biteceklerdir. Görmez misin, bunlar ne güzel sapsarı olarak ve iki tarafına salınarak büyür giderler?” (Buhari, iman, 15) Ayrıca birçok ayet ve hadiste de belirtildiği üzere Hz. Peygamber dünyanın çekici ve aldatıcı yönlerinden insanoğlunu sakındırmış ve yanlış davranışlara karşı onları uyarmıştır. Kur’an-ı Kerim ve hadisi şeriflerde Allah’ı hatırlamak, Allah’ı zikretmek “zikrullah”, aksi de onu unutmak olarak nitelenmektedir. Yani Allah’ı zikreden onun emir ve yasaklarını hatırlayıp gücü nispetinde yerine getirmeye çalışan, yasaklarından da sakınandır. Allah’ı unutan da onun insanlığı mutlu kılmak için gönderdiği emir ve yasakları umursamayan kimsedir. Tâhâ sûresinde bu konu şöyle dile getirilmektedir: “Her kim de benim zikrimden (Kur’an’dan) yüz çevirirse mutlaka ona dar bir geçim vardır. Bir de onu kıyamet gününde kör olarak haşrederiz. O da şöyle der: “Rabbim! Dünyada gören bir kimse olduğum halde, niçin beni kör olarak haşrettin?” Allah, “Evet, öyle. Ayetlerimiz sana geldi de sen onları unuttun. Aynı şekilde bugün de sen unutuluyorsun.”(Tâhâ 124, 125, 126) der. Dolayısıyla Allah’ı hatırlamak ve unutmak, sorumluluk ve görevlerini hatırlamak veya unutmaktır. Dünya hayatı, sorumluluğunu hatırlayan erdemlilerle, sorumluluğunu unutan erdemsizlerin mücadelesinin geçtiği yerdir. Allah’ı unutanlar sadece kendilerine değil başkalarıyla paylaştığı dünyada

onların hukukuna da riayet etmeyen ve onlara haksızlık eden biri olmakla kınanmış ve onlara “vahlar”, “eyvahlar olsun” denilmek suretiyle dikkatleri çekilmiştir. Söz konusu yanlışların failleri ve destekçilerini bu olumsuzlukların müsebbipleri oldukları gerekçesiyle yermekte ve onların ferdi, sosyal, kültürel, ekonomik, siyasi ve psikolojik travmalara sebep olduklarını açık ve keskin bir dil ile açıklamakta ve insanları Hz. Peygamberin örneklik/önderliğinde hayatı mutlu ve mamur kılmaya çağırmaktadır. Hz. Peygamberi fiili ve sözel anlamda yönlendiren ayetler, aynı zamanda onun şahsiyetini, ulaştığı yüce ahlaki seviyeyi de nitelemekte ve onu tavsif etmektedir. Yani Kur’an, Hz. Peygambere önce nasıl olması gerektiğini söylemekte sonra da nasıl olduğunu açıklayıp tavsifini yapmaktadır. Bu çalışmanın başından beri tesbit etmeye gayret ettiğimiz ölçüler, Hz. Peygamberi bir âbide şahsiyet olarak şekillendirip yoğuran ölçülerdir. Bu ölçülerin onun tarafından ne kadar başarılı biçimde uygulandığını tesbit etmesi bakımından da yine Kur’an’ın, peygamberi tavsif ve onayı fevkalâde önemlidir. Zira bu onay, Hz. Peygamberin örnek kişiliğinin gerçek referansını teşkil etmektedir. Şöyle ki; İyiliği emreden, kötülükten men eden, iyi/temiz şeyleri helal, kötü/pis şeyleri haram eden, insanlara kitabı, erdem ve hikmetleri öğreterek tertemiz yapan zarif bir peygamberdir. Korkusuz, cesur, insanlığın boynundaki pranga ve engelleri kaldıran, esaret zincirlerini kıran hür, cesur ve mert bir peygamberdir. Sözünün eri, doğru dürüst, insanlara karşı duyarlı, güvenilir ve müşfik bir peygamberdir. İnsanlara canlarından daha yakın, daha düşkün, şahit, müjdeci, kötü sondan onları korumaya çalışan, uyaran, aydınlık davetçisi, nur saçan kandil ve münevver bir peygamberdir. Utangaç, yaptıklarından mes’ul, söylediği her şeyle sorumlu, Allah’ın himayesinde, okuma-yazma bilmeyen, ümmî, ancak insanlara tertemiz sahifelerdeki bilgileri öğreten bilgin ve bilge bir peygamberdir. Ortak mesajın; hak ve hakikatin elçileri, yorulmadan mücadele eden ancak hiç kimsenin başında yetkisizce, zorba/bekçi/vekil ve despot olmayan nazik ve vakur

bir peygamberdir. Herkes gibi işinde gücünde, çarşı pazarda çalışıp çabalayan, yiyen, içen, günlük işlerini kendi başına halleden beşer bir peygamberdir. Herkese güzel örnek Peygamberin vefatından sonra eşlerini nikâhlamanız caiz değildir. Çünkü onlar annelerinizdir. Allah ve melekleri onun değer ve kıymetini söylerler, siz de bunu anlayın bilin ki O, muhterem bir peygamberdir. Allah’ı ve peygamberini söz ve davranışlarıyla incitenler lanetlenmişler, dünya ve ahirette horlayıcı bir cezaya çarptırılacaklardır. Zira O, masum ve masun/korunmuş bir peygamberdir. O örnek insanda asla bir delilik yoktur. Rabbinin en büyük ayetlerini gören, neler gördüğünü onunla tartışamayacağınız kadar gerçek, gözü yanılmayan, haddi aşmayan, ölçülü, dengeli bir peygamberdir. Herkese rahmet olan, kusurları bağışlanmış çok merhametli rahmet peygamberdir. Başarı ve ilahi nimetlerin hepsine kavuşmakla müjdelenmiş muştulanmış bir peygamberdir. Hidayet ve dosdoğru yol üzere, Allah’ın bitip tükenmeyen nimetlerine ve çok büyük lütfuna mazhar olan övülmüş bir peygamberdir. Yüce bir ahlâkın sahibi, insanları doğru yola çağıran örnek bir peygamberdir. Apaçık hakikat üzere olan diğer peygamberler gibi o da en güzel arkadaş ve dost bir peygamberdir! Siz etmeseniz de Allah’ın yardım ettiği, şanlı bir zaferin kahramanı mansur ve muzaffer bir peygamberdir. Yüce Allah’ın terk edip darılmadığı sahipli ve barışık bir peygamberdir. Yalnızlığın sıkıntılarını yaşayarak öğrenen yetim bir peygamberdir. Yalnızları, kimsesizleri ve yetimleri himaye eden hamiyetperver bir peygamberdir.

Yüce Allah’ın izzet ve ikramına ermiş kutlu, mutlu insan ve son peygamberdir. Övgülere layık, salât ve selama muhatap şanı yüce bir peygamberdir. Siz etmeseniz de Allah’ın yardım ettiği, bağışladığı, DOSDOĞRU YOLDA, GÜVENİLİR BİR ELÇİDİR O! Yüce Allah’ın izzet ve ikramına ermiş kutlu ve mutlu insandı… Ayrıca, Kur’an-ı Kerim, yüzlerce emir verdiği Nebi’ye; “Emrolunduğun gibi dosdoğru ol!”(Hûd 112) dedikten sonra, onun doğruluk ve kitaba uymadaki dikkat ve hassasiyetini; “Sen hiç şüphesiz hakka götüren dosdoğru bir yol üzerindesin”(Hac 67); “Sen onları doğru bir yola çağırıyorsun”(Mü’minûn 73); “Sen elbette dosdoğru bir yol üzeresin”(Yâ Sîn 4); “Şüphesiz ki sen doğru bir yola iletiyorsun”(Şûrâ 52); “Şüphesiz sen doğru bir yol üzeresin,”(Zuhruf 43); “…bana uyun, bu doğru bir yoldur,”(Zuhruf 61); “Şimdi, yüzüstü kapanarak düşe kalka yürüyen mi daha doğru gider, yoksa dosdoğru bir yolda dimdik yürüyen mi?”(Mülk 22); “Sen elbette yüce bir ahlâk üzeresin,”(Kalem 4) ifadeleriyle onaylamıştır. Bu ilahi onay, Hz. Peygamberin örnekliğinin tartışmasız referansıdır. Aksi bir tavır ve düşünce, yani onun örnekliğinin tartışma konusu yapılması, ifade edilen ayetlerin tartışma mevzuu edilmesi anlamına gelir ki, bu tavır mü’min ve muvahhid olduğu iddiasında bulunan hiç kimsenin ikna edici bir açıklama yapmasını imkân vermez. Kur’an-ı Kerim’in bu yüce ifadelerle tanımlayıp takdir ettiği bir beşerin; Hz. Peygamberin sünnetinin normatif değeri ve gücü tartışılmazdır. Davranışları, sözleri ve takrirleriyle Onu tartışma mevzuu yapmak, sünnetin arka planı ve muharriki olan Kur’an’ın, elinizdeki bu eserin bütününe serpiştirilmiş ayetlerini tartışmak anlamına geleceği her akl-i selimin ve sade bir aklın idrak edeceği kadar aşikâr bir husustur. Kur’an hakkında kendilerine, onlarca cilt söz söyleme ve yazma hakkı tanıyanların, bizzat kendisine nazil olmuş bir kitabın ayetleri hakkında herhangi bir açıklama ve söz hakkı tanımadıkları Hz. Peygamberi salât ve selamla yâd ediyor, onun fiil, söz ve takrirlerini baş tacı etmeyi bir mümin teslimiyeti sayıyoruz. Hâsıl-ı kelam; O, insanın ve insanlığın hulasasıdır,

O, erdemin ve erdemlinin özüdür, O, hakkın ve haklının sözüdür, O, mutluluğun gülümseyen yüzüdür, O, ehl-i gönlün, ehl-i dilin nazıdır, O, bağrı yanık âşıkların kalbindeki sızıdır, O, darda kalmış mutsuzların baharıdır, yazıdır, O, muştulanmış gülen yüzün alnındaki yazıdır, O, umudunu erteleyen bahtsızların tezidir, O, gönlü kırık erenlerin ruhundaki sezidir… Takdir ve sorumluluk, idraki olanlarındır…

BÜLBÜLÜN GÖZYAŞLARI Bülbülün gözyaşları Güle değil sanadır. Hüzünlü ağıtları Güle değil sanadır. Kahır dolu ananın Küstürülen babanın Hıçkıran ağıtları Han’a değil sanadır. Yalnız kalan ağanın

Terk edilen çağanın Kimsesiz ağıtları Ana(!) değil sanadır. Kaybedilen vefanın Hicret eden sefanın Mükedder ağıtları Yola değil sanadır. İncitilen sevdanın Cevredilen cefanın Kahreden ağıtları Tene değil sanadır. Yok edilen doğanın Zulmedilen boğanın Sabreden ağıtları Göne değil sanadır. Mahvedilen dünyanın Hapsedilen rüyanın Küstüren ağıtları Kana değil sanadır. Kimsesizler kimsesi Gözetirdin herkesi

Sessizlerin ağıtı Cana değil sanadır. Sessizce ağıt yakan Çığlıkların nefesi Bütün sessiz ağıtlar Kula değil sanadır. Prof. Dr. Ali Akyüz 15 Temmuz 2007 Bağlarbaşı-İstanbul

EKLER

EK-1 / Nüzul Sırasına Göre Dizilmiş Düşünce-Davranış- Konuşma Kodları ve Anlamları

Oku, söyle,

Kalk! Kalk artık! Yeter artık kalk! Kalk dimdik dur, kalk namaz kıl, namaz için kalk,

Uyar, dikkat çek,

Büyük tanı, şanını yücelt, büyükle de büyükle! Yücelt ha yücelt!

Tertemiz tut, temizle, elbiseni tertemiz tut!

Terk et, ayrıl, bırak, uzaklaş, kaçın!

Başa kakma! Menfaat sağlama

Sabret, sebat et, sabırla bekle, sabırlı ol, acele etme,

Boyun eğme, Sakın ona uyma, itaat etme,

Secde et, boyun eğ, itaat et, büyük bir saygıyla eğil,

Yaklaş, yakın ol, yakın dur, yalnızca O’na yaklaş

Bana bırak! Bırak bana!

Asla olma, şüphecilerden olma,

Biraz azalt, azalt, eksilt

Çoğalt, artır, ziyade et

Tane tane oku! Anlamını duyarak!

Yâd et, an, vefa göster, zikret, hatırla, hatırlat…

Kendini ada! Kendini ona ada, O’na yönel, başkasından kesilerek ona yönel.

Sığın, edin; dost edin, Öyleyse yalnız O’nun himayesine sığın.

Mühlet ver, süre ver, bekle, kendi haline bırak

Tesbih et,

Öğüt ver, nasihat et! Sen öğüt ver! Sen yine de öğüt ver! O halde sen öğüt ver!

Sakın ezme, haksızlık etme.

Sakın azarlama, geri çevirme.

Anlat da anlat! Söyle ha söyle! Minnet ve şükranla an!

Hemen başka işe koyul, sağlam dur, dik dur, kalk yorul.

Yönel, istek ve sevgiyle yönel, ilgi duy, rağbet et.

Namaz kıl! Dua et, Kulluk et

Kurban kes

(sözün keyfiyeti hakkında; tamamı ise yaklaşık 309 adet ) De, de ki, söyle, ilan

et, açıkça söyle.

Kımıldatma, çabalatma, (Vahyi çarçabuk almak için dilini kımıldatma)

Uy, takip et; Rabbinden sana vahyolunana uy. Doğru yola yönelerek İbrahim’in dinine uy! O halde, biz onu okuduğumuz zaman Sen onun okunuşunu takip et!

Aldırma, yüz çevir, bırak ilgilenme!

Olmasın, kalbinde bir şüphe olmasın.

Sor, öğrenmek için araştır.

Hikâye et, kıssa anlat, kıssadan hisse öğret

Al! Huy edin!

Emret!

Aldırma, dön yüzünü, yüz çevir, onlara aldırma, onları bırak, uzak dur, kendi haline bırak.

Sığın, Allaha sığın

(cennetle müjde anlamında) Müjdesini ver, müjdele, müjde ver, müjdeler olsun!

(cehennemle müjde anlamında) Uyar, haber ver, müjdeni ver! Müjdesini ver!

İtimat et! Mütevekkil ol! Güven, dayan, güvenip dayan, tevekkül et, dayanıp güven

Kulluk et, ibadet et, kul ol.

Sabırlı ol, metanetli ol, istikrarlı ol, sabırla devam et.

Acele etme.

Yüzünü dine çevir, Ona çevir, tam-doğru-sürekli yap, kıl, namaz kıl, çevir, yönel.

oku, anlat, naklet, aynısını söyle Oku, söyle; anlat, naklet, ibret levhası olarak hatırlat, Rabbinin Kitabından sana vahyedileni oku! Onlara İbrahim gibi söyle!/ İbrahim’in haberini de naklet! Onlara Nuh gibi söyle!/ Nuh’un haberini oku

Tapıp yalvarma, kulluk edip yalvarma, çağırma, çağırmaya kalkma! Perestiş etme.

Alçakgönüllülükle, kol kanat ger, alçakgönüllü ol! Mütevazı ol! Onlara kol kanat

ger!

Tasalanma, üzülme, kederlenme, mahzun olma.

Olma, kaygı duyma, Sıkıntı duyma.

Asla olma, sakın olma, Sakın kâfirlere arka çıkma, Asla müşriklerden olma, Sakın şüphecilerden olma, O halde sakın cahillik etme, O halde kuşkulananlardan olma.

Sakın onlar seni bu ayetlerden alıkoymasınlar, sakın seni çevirmesinler

Sen tevhide davet et, davet et, çağır!

Bak, Baksana, Gör ki; Anla! Bak! Onlara delilleri nasıl açıklıyoruz, yine bak ki haktan nasıl yüz çeviriyorlar.

Eli sıkı olma! Elini bağlayıp boynuna asma! Tanıma! Edinme!

Deme, söyleme, sakın deme, sakın söyleme, “Öf!” bile deme.

Akrabaya, Yoksula, Yolcuya hakkını ver.

Saçıp savurma, savurgan olma.

Büsbütün eli açık olma! Elini açıp saçma!

Ardına düşme, peşine düşme, ardınca gitme

Yürüme, dolaşma, gezme, Yeryüzünde böbürlenerek dolaşma.

Nafile namaz kıl! teheccüt kıl! َ ْ ‫ﻦ ﻟ َﺪ ُﻧ‬ ْ َ ‫ﺟﻌ‬ َ ‫ﺧ‬ ْ ُ‫وَﻗ‬ ‫ﺳﻠ ْﻄ َﺎﻧ ًﺎ‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ َ ‫ق وَأ‬ َ ْ ‫ﻣﺪ‬ ِ ْ ‫ﻞ َرب أ َد‬ ِ ‫ﻞ ﻟ ِﻲ‬ ِ ‫ج‬ ِ ‫ﻞ‬ ْ ‫ق وَا‬ َ ‫ﺨَﺮ‬ ْ ِ‫ﺧﺮ‬ ُ ‫ﻚ‬ ُ ‫ﺟﻨ ِﻲ‬ ُ ‫ﺧﻠ ْﻨ ِﻲ‬ ْ ‫ﻣ‬ ٍ ْ ‫ﺻﺪ‬ ٍ ْ ‫ﺻﺪ‬ ‫ﺼﻴًﺮا‬ ِ َ‫ﻧ‬ …ve şöyle niyaz et!; “Rabbim! Gireceğim yere dürüstlükle girmemi sağla! Çıkacağım yerden de dürüstlükle çıkmamı sağla! Bana tarafından, hakkıyla yardım edici bir kuvvet ver!”

Dosdoğru ol, hedefinden şaşma, istikametini doğru tut.

Yüz çevir, Aldırış etme, muamele et, davran.

Gözlerini dikme, Dünya hayatının çekiciliğine gözlerini dikme, Dünya malına göz dikme.

Ol!

Huzurundan kovma, O’na yalvaranları huzurundan kovma.

Oturma, birlikte oturma.

Bırak onları bir tarafa, Bırak onları! O halde bırak onları!

Bırak onları bir tarafa, Bırak onları! O halde bırak onları!

Şahitlik etme, onlarla beraber şahitlik etme!

Uyma; Arzularına uyma, heveslerine uyma, isteklerine uyma.

Gör onların kim olduğunu! Şunların haline bak! Onların halini gör! Bak, şunların haline! Gör!

Sımsıkı sarıl, sıkıca tutun.

Gözetle, Bekle.

Acele etme.

Münakaşa etme, Delillerin açık olması haricinde bir münakaşaya girişme.

Bilgi isteme, Onlar hakkında (Ashâb-ı Kehf) ileri-geri konuşan kimselerin hiçbirinden bilgi isteme! Bir şey sorma.

Sakın deme, sakın söyleme, asla söyleme.

Gözlerini onlardan çevirme, üzerlerine titre, Gözlerini onlardan ayırma!

Mücadele et, mücadele yap.

Sanma, (Sakın Allah’ın peygamberlerine verdiği sözden cayacağını sanma!)

Sav, müdafaa et.

Bekle, intizar edip beklemek, gücenmiş olarak beklemek.

Çevir de bir bak, çevir bak, dön.

Sakın seni gevşekliğe sevk etmesin! Seni hafifliğe sevk etmesin, zihnine şüphe tohumları atmalarına izin verme!

MEDİNE DÖNEMİ (88 HAC; Mekke ve Medine dönemi ayırımı 89 RAHMAN)

Yönel! Çevir! Namazda yüzünü Mescid-i Haram’a çevir!

Ürküt! Korkut! Darmadağın et! Vereceğin ceza ile destekçilerini de dağıt ki…

Ahdi bozduğunu kendilerine bildir, savur, fırlat, suratlarına çarp.

Yanaş, taraf ol. Sen de barıştan taraf ol, barışa yanaş.

Teşvik et!

Affet, bağışla.

Onlara danış! İstişare et!

(Ehl-i kitap bu konuda) seninle çekişmesinler, tartışmasınlar, seni tartışmaya sürüklemesinler, seninle didişmesinler.

Sakın seni aldatmasın, asla seni yanıltmasın.

Sakın, korun, kork; Ey Peygamber! Allah’tan kork!

Bırak! Aldırma!

Kendilerine öğüt ver, nasihat et.

Savaş

Bağışlanmaları için dua et, Bağışlanmasını dile, mağfiret dile, tövbe istiğfar et, Allah’tan af dile!

Savunma, taraf olma, tartışma, mücadele etme, mücadeleye girme, Kendilerine hıyanet edenleri savunma.

Bil, Bil ki, bilesin ki!

Onlardan sakın, Seni alıkoymalarına dikkat et! Kendini onlardan koru!

Amansızca mücadele et! Cihad et!

Kararlı davran! Ödünsüz davran! Sert davran, nazik davranma!

Seni üzmesin, sana kaygı vermesin, İnkârda yarışanlar sana kaygı vermesin!

Hükmet, hüküm ver!

Tebliğ et, ulaştır, bildir.

Biatlerini kabul et! Bağlılık taahhütlerini kabul et!

Namazını kılma! Cenaze namazını kılma!

Durma, dikilme, Kabri başında da durma, Onun içinde asla namaz kılma.

Seni imrendirmesin, imrenme, imrenmeyesin, gözüne batmasın!

Nüzul Sırasına Göre Dizilmiş Düşünce-Davranış- Konuşma Kodları

(Ayetler)

‫ْ‬ ‫ﺳﻢ ِ َرﺑ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫اﻗَْﺮأ ﺑ ِﺎ ْ‬ ‫اﻗْﺮأ ْ ورﺑ َ َ‬ ‫م‬ ‫ﻚ اْﻷﻛ َْﺮ ُ‬ ‫َ ََ‬ ‫َ‬ ‫ﻤﺪﺛُﺮ‬ ‫ﻳ َﺎأﻳﻬَﺎ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻗُ ْ‬ ‫ﻓَﺄ َﻧ ْﺬ ِْر‬ ‫وََرﺑ َ‬ ‫ﻚ ﻓَﻜ َﺒْﺮ‬ ‫وَﺛ ِﻴ َﺎﺑ َ َ‬ ‫ﻚ ﻓَﻄ َﻬْﺮ‬ ‫ﺠْﺮ‬ ‫ﺟَﺰ ﻓَﺎﻫْ ُ‬ ‫وَاﻟﺮ ْ‬ ‫ﺴﺘ َﻜ ْﺜ ُِﺮ‬ ‫ﻦ ﺗ َ ْ‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻤﻨ ُ ْ‬ ‫وَﻟ َِﺮﺑ َ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ‬ ‫ﻚ ﻓَﺎ ْ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻛ َﻼ َﻻ ﺗ ُﻄ ِﻌْ ُ‬ ‫ﺠﺪ ْ‬ ‫ﺳ ُ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ب‬ ‫وَاﻗْﺘ َﺮِ ْ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻓََﻼ ﺗ ُﻄ ِِﻊ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻤﻜ َﺬﺑ ِﻴ َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﺣﻼ ٍ‬ ‫وََﻻ ﺗ ُﻄ ِﻊْ ﻛ ُﻞ َ‬ ‫ف َ‬ ‫ﻣﻬِﻴ ٍ‬ ‫ﺚ‬ ‫ﺤﺪ ِﻳ ِ‬ ‫ب ﺑ ِﻬَﺬ َا اﻟ ْ َ‬ ‫ﻦ ﻳ ُﻜ َﺬ ُ‬ ‫ﻓَﺬ َْرﻧ ِﻲ وَ َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﺤﻜ ْﻢ ِ َرﺑ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ ﻟ ِ ُ‬ ‫ﻓَﺎ ْ‬ ‫ت‬ ‫ﺼﺎ ِ‬ ‫ﺤﻮ ِ‬ ‫ﺐ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﺣ ِ‬ ‫ﻦ ﻛ َ َ‬ ‫وََﻻ ﺗ َﻜ ُ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻤﺰﻣ ُ‬ ‫ﻞ‬ ‫ﻳ َﺎأﻳﻬَﺎ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻗُﻢ ِ اﻟﻠﻴ ْ َ‬ ‫ﻞ إ ِﻻ ﻗَﻠ ِﻴًﻼ‬

‫ﻪ ﻗَﻠ ِﻴًﻼ‬ ‫ﻪ أ َوِ اﻧ ْ ُ‬ ‫ﺼ َ‬ ‫ﺺ ِ‬ ‫ﻣﻨ ْ ُ‬ ‫ﻔ ُ‬ ‫ﻘ ْ‬ ‫ﻧِ ْ‬ ‫َ‬ ‫أوْ زِد ْ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻪِ‬ ‫ن ﺗ َْﺮﺗ ِﻴًﻼ‬ ‫ﻞ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻘْﺮَءا َ‬ ‫وََرﺗ ِ‬ ‫ﻢ َرﺑ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُﺮِ ا ْ‬ ‫ﺳ َ‬ ‫وَﺗ َﺒ َﺘ ْ‬ ‫ﻞ إ ِﻟ َﻴ ْﻪِ ﺗ َﺒ ْﺘ ِﻴًﻼ‬ ‫ﺨﺬ ْه ُ وَﻛ ِﻴًﻼ‬ ‫ﻓَﺎﺗ ِ‬ ‫ن‬ ‫ﻣﺎ ﻳ َ ُ‬ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ َ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ ﻋ َﻠ َﻰ َ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﻤﻴًﻼ‬ ‫ﺟ ِ‬ ‫ﺠًﺮا َ‬ ‫ﻢ ﻫَ ْ‬ ‫وَاﻫْ ُ‬ ‫ﺠْﺮﻫُ ْ‬ ‫وذ َرﻧ ِﻲ واﻟ ْﻤﻜ َﺬﺑﻴ ُ‬ ‫ﻤﺔِ‬ ‫ﻦ أوﻟ ِﻲ اﻟﻨﻌْ َ‬ ‫َ ُ ِ َ‬ ‫َ ْ‬ ‫ﻢ ﻗَﻠ ِﻴًﻼ‬ ‫ﻣﻬﻠ ْﻬُ ْ‬ ‫وَ َ‬ ‫ﺣﻴﺪ ًا‬ ‫ﺧﻠ َ ْ‬ ‫ﻦ َ‬ ‫ﺖ وَ ِ‬ ‫ﻘ ُ‬ ‫ذ َْرﻧ ِﻲ وَ َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻢ َرﺑ َ‬ ‫ﻚ اْﻷ َﻋ ْﻠ َﻰ‬ ‫ﺳﺒِﺢ ا ْ‬ ‫َ‬ ‫ﺳ َ‬ ‫ﺖ اﻟﺬﻛ َْﺮى‬ ‫ن ﻧ َ َ‬ ‫ﻔﻌ َ ِ‬ ‫ﻓَﺬ َﻛْﺮ إ ِ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻘﻬَْﺮ‬ ‫ﻢ ﻓََﻼ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻓَﺄﻣﺎ اﻟ ْﻴ َﺘ ِﻴ َ‬ ‫وَأ َﻣﺎ اﻟﺴﺎﺋ ِ َ‬ ‫ﻞ ﻓََﻼ ﺗ َﻨ ْﻬَْﺮ‬ ‫َ‬ ‫ﻤﺔِ َرﺑ َ‬ ‫ث‬ ‫ﺤﺪ ْ‬ ‫ﻚ ﻓَ َ‬ ‫وَأﻣﺎ ﺑ ِﻨ ِﻌْ َ‬ ‫ﺐ‬ ‫ﺼ ْ‬ ‫ﻓَﺈ ِذ َا ﻓََﺮﻏ ْ َ‬ ‫ﺖ ﻓَﺎﻧ ْ َ‬ ‫وَإ ِﻟ َﻰ َرﺑ َ‬ ‫ﺐ‬ ‫ﻚ ﻓَﺎْرﻏ َ ْ‬ ‫ﺼﻞ ﻟ َِﺮﺑ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﻓَ َ‬ ‫ﺤْﺮ‬ ‫وَاﻧ ْ َ‬ ‫ﻗُ ْ َ‬ ‫ن‬ ‫ﻞ ﻳ َﺎأﻳﻬَﺎ اﻟ ْﻜ َﺎﻓُِﺮو َ‬

‫ﺴﺎﻧ َ َ‬ ‫ﺤﺮ ْ‬ ‫ﺠ َ‬ ‫ﻞ ﺑ ِﻪِ‬ ‫ﻚ ﻟ ِﺘ َﻌْ َ‬ ‫َﻻ ﺗ ُ َ‬ ‫ك ﺑ ِﻪِ ﻟ ِ َ‬ ‫ْ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻓَﺈ ِذ َا ﻗََﺮأﻧ َﺎه ُ ﻓَﺎﺗﺒ ِﻊْ ﻗُْﺮَءاﻧ َ ُ‬ ‫ن‬ ‫ﻣﺎ ﻳ َ ُ‬ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ َ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ ﻋ َﻠ َﻰ َ‬ ‫ﻓَﺎ ْ‬ ‫ﻤﺪ ِ َرﺑ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﺢ ﺑ ِ َ‬ ‫ﺳﺒ ْ‬ ‫وَ َ‬ ‫ﺤ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﺠﻮد ِ‬ ‫وَ ِ‬ ‫ﻪ وَأد ْﺑ َﺎَر اﻟﺴ ُ‬ ‫ﺴﺒ ْ‬ ‫ﻞ ﻓَ َ‬ ‫ﺤ ُ‬ ‫ﻦ اﻟﻠﻴ ْ ِ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ن‬ ‫ﻓَﺬ َﻛْﺮ ﺑ ِﺎﻟ ْ ُ‬ ‫ﻘْﺮَءا ِ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻓَ َ‬ ‫ﻤﻬ ِ‬ ‫ﻞ اﻟ ْﻜ َﺎﻓِﺮِﻳ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ ُروَﻳ ْﺪ ًا‬ ‫ﻣﻬِﻠ ْﻬُ ْ‬ ‫أ ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻓَﺘ َﻮَل ﻋ َﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ن‬ ‫ﻣﺎ ﻳ َ ُ‬ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ َ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ ﻋ َﻠ َﻰ َ‬ ‫ا ْ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻋ َﺒ ْﺪ َﻧ َﺎ د َاوُد َ‬ ‫ب‬ ‫ﺤﺎقَ وَﻳ َﻌْ ُ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ِ‬ ‫ﻘﻮ َ‬ ‫ﺳ َ‬ ‫ﻢ وَإ ِ ْ‬ ‫ﻋﺒ َﺎد َﻧ َﺎ إﺑ َْﺮاﻫ ِﻴ َ‬ ‫ﺻﺪ ْرِ َ‬ ‫ج‬ ‫ﺣَﺮ ٌ‬ ‫ك َ‬ ‫ﻦ ﻓِﻲ َ‬ ‫ﻓََﻼ ﻳ َﻜ ُ ْ‬ ‫وا َ‬ ‫ﻦ اﻟ ْ َ‬ ‫ﺣﺎ ِ‬ ‫ﺿَﺮة َ اﻟ ْﺒ َ ْ‬ ‫ﺖ َ‬ ‫َ ْ‬ ‫ﻘْﺮﻳ َﺔِ اﻟﺘ ِﻲ ﻛ َﺎﻧ َ ْ‬ ‫ﺳﺄﻟ ْﻬُ ْ‬ ‫ﺤﺮِ‬ ‫ﻢ ﻋ َ ِ‬ ‫ﺺ‬ ‫ﺺ اﻟ ْ َ‬ ‫ﺼ َ‬ ‫ﻘ َ‬ ‫ﻓَﺎﻗْ ُ‬ ‫ﺼ ِ‬ ‫ﺧﺬ ِ اﻟ ْﻌَ ْ‬ ‫ُ‬ ‫ﻔﻮَ‬ ‫ْ‬ ‫ف‬ ‫ﻣْﺮ ﺑ ِﺎﻟ ْﻌُْﺮ ِ‬ ‫وَأ ُ‬ ‫َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻦ اﻟ ْ َ‬ ‫وَأﻋ ْﺮِ ْ‬ ‫ﺠﺎﻫ ِﻠ ِﻴ َ‬ ‫ض ﻋ َ ِ‬ ‫َ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﺳﺘ َ ِ‬ ‫ﻌﺬْ ﺑ ِﺎﻟﻠ ِ‬ ‫ﻓﺎ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻤﻐ ْ ِ‬ ‫ﻔَﺮةٍ وَأ ْ‬ ‫ﻓَﺒ َﺸْﺮه ُ ﺑ ِ َ‬ ‫ﺟﺮٍ ﻛ َﺮِﻳﻢ ٍ‬ ‫وَﺗ َﻮَﻛ ْ‬ ‫ت‬ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟ ْ َ‬ ‫ﻤﻮ ُ‬ ‫ﺤﻲ اﻟﺬ ِي َﻻ ﻳ َ ُ‬

‫ﻤﺪ ِهِ‬ ‫ﺢ ﺑ ِ َ‬ ‫ﺳﺒ ْ‬ ‫وَ َ‬ ‫ﺤ ْ‬ ‫ﺳﺄ َ ْ‬ ‫ﺧﺒ ِﻴًﺮا‬ ‫ل ﺑ ِﻪِ َ‬ ‫ﻓَﺎ ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻣْﺮﻳ َ َ‬ ‫ب َ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫َ‬ ‫ﺴَﺮةِ‬ ‫م اﻟ ْ َ‬ ‫ﻢ ﻳ َﻮْ َ‬ ‫ﺤ ْ‬ ‫وَأﻧ ْﺬ ِْرﻫُ ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫ب إ ِﺑ َْﺮاﻫ ِﻴ َ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫ﺳﻰ‬ ‫ﻣﻮ َ‬ ‫ب ُ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫ﻋﻴ َ‬ ‫ﻞ‬ ‫ﻤﺎ ِ‬ ‫ب إ ِ ْ‬ ‫ﺳ َ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫ﺲ‬ ‫ب إ ِد ْرِﻳ َ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫ﻓَﺎﻋ ْﺒ ُﺪ ْه ُ‬ ‫ﺻﻄ َﺒ ِْﺮ ﻟ ِﻌِﺒ َﺎد َﺗ ِﻪِ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﺠ ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻓََﻼ ﺗ َﻌْ َ‬ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬِ ْ‬ ‫ﻓَﺎﻋ ْﺒ ُﺪ ِي‬ ‫وَأ َﻗِﻢ ِ اﻟﺼَﻼة َ ﻟ ِﺬ ِﻛ ْﺮِي‬ ‫ﺠ ْ‬ ‫ن‬ ‫ﻞ ﺑ ِﺎﻟ ْ ُ‬ ‫وََﻻ ﺗ َﻌْ َ‬ ‫ﻘْﺮَءا ِ‬ ‫ن‬ ‫ﻣﺎ ﻳ َ ُ‬ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ َ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ ﻋ َﻠ َﻰ َ‬ ‫ﻓَﺎ ْ‬ ‫ﻤﺪ ِ َرﺑ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﺢ ﺑ ِ َ‬ ‫ﺳﺒ ْ‬ ‫وَ َ‬ ‫ﺤ ْ‬ ‫ﺢ وَأ َﻃ َْﺮا َ‬ ‫ﺴﺒ ْ‬ ‫ﻓَ َ‬ ‫ف اﻟﻨﻬَﺎرِ‬ ‫ﻤﺪن ﻋ َﻴ ْﻨ َﻴ ْ َ‬ ‫ﻣﺘﻌْﻨ َﺎ ﺑ ِﻪِ‬ ‫ﻣﺎ َ‬ ‫ﻚ إ ِﻟ َﻰ َ‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ُ‬ ‫ْ‬ ‫ﻣْﺮ أ َﻫْﻠ َ َ‬ ‫ﻚ ﺑ ِﺎﻟﺼَﻼةِ‬ ‫وَأ ُ‬ ‫ﺻﻄ َﺒ ِْﺮ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬَﺎ‬ ‫وَا ْ‬ ‫َ‬ ‫وَاﺗ ْ ُ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻢ ﻧ َﺒ َﺄ إ ِﺑ َْﺮاﻫ ِﻴ َ‬ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬِ ْ‬

‫ﺧَﺮ‬ ‫ﻣﻊَ اﻟﻠﻪِ إ ِﻟ َﻬًﺎ َءا َ‬ ‫ﻓََﻼ ﺗ َﺪ ْع ُ َ‬ ‫َ‬ ‫ﺸﻴﺮﺗ َ َ َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻚ اْﻷﻗَْﺮﺑ ِﻴ َ‬ ‫وَأﻧ ْﺬ ِْر ﻋ َ ِ َ‬ ‫ﻦ اﺗﺒ َﻌَ َ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫ﻦ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﻤﺆ ْ ِ‬ ‫ﻚ ِ‬ ‫ﺧ ِ‬ ‫ﺟﻨ َﺎ َ‬ ‫ﺾ َ‬ ‫ﻦ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻚ ﻟ ِ َ‬ ‫ﻔ ْ‬ ‫ﻣﻨ ِﻴ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﻤ ِ‬ ‫وَﺗ َﻮَﻛ ْ‬ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟ ْﻌَﺰِﻳﺰِ اﻟﺮ ِ‬ ‫ﺣﻴﻢ ِ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﺤَﺰ ْ‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ن ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬِ ْ‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ُ‬ ‫ﻖ‬ ‫ﻚ ﻓِﻲ َ‬ ‫ﺿﻴ ْ ٍ‬ ‫ﻓَﺘ َﻮَﻛ ْ‬ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟﻠﻪِ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻓََﻼ ﺗ َﻜ ُﻮﻧ َﻦ ﻇ َﻬِﻴًﺮا ﻟ ِﻠ ْﻜ َﺎﻓِﺮِﻳ َ‬ ‫ﺼﺪﻧ َ‬ ‫ت اﻟﻠﻪِ‬ ‫ﻦ َءاﻳ َﺎ ِ‬ ‫وََﻻ ﻳ َ ُ‬ ‫ﻚ ﻋ َ ْ‬ ‫وَاد ْع ُ إ ِﻟ َﻰ َرﺑ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﺧَﺮ‬ ‫ﻣﻊَ اﻟﻠﻪِ إ ِﻟ َﻬًﺎ َءا َ‬ ‫وََﻻ ﺗ َﺪ ْع ُ َ‬ ‫ﻀﻬُ ْ َ‬ ‫ﺾ‬ ‫اﻧ ْﻈ ُْﺮ ﻛ َﻴ ْ َ‬ ‫ﻒ ﻓَﻀﻠ ْﻨ َﺎ ﺑ َﻌْ َ‬ ‫ﻢ ﻋ َﻠﻰ ﺑ َﻌْ ٍ‬ ‫ﺠﻌ َ ْ‬ ‫ﺧَﺮ‬ ‫ﻣﻊَ اﻟﻠﻪِ إ ِﻟ َﻬًﺎ َءا َ‬ ‫َﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻞ َ‬ ‫ﻘ ْ‬ ‫ﻤﺎ أ ُف‬ ‫ﻓََﻼ ﺗ َ ُ‬ ‫ﻞ ﻟ َﻬُ َ‬ ‫ﻤﺎ‬ ‫وََﻻ ﺗ َﻨ ْﻬَْﺮﻫُ َ‬ ‫وَﻗُ ْ‬ ‫ﻤﺎ‬ ‫ﻤﺎ ﻗَﻮًْﻻ ﻛ َﺮِﻳ ً‬ ‫ﻞ ﻟ َﻬُ َ‬ ‫ح اﻟﺬل‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﺧ ِ‬ ‫ﺟﻨ َﺎ َ‬ ‫ﻤﺎ َ‬ ‫ﺾ ﻟ َﻬُ َ‬ ‫ﻔ ْ‬ ‫وَﻗُ ْ‬ ‫ﻤﺎ‬ ‫ﻞ َرب اْر َ‬ ‫ﻤﻬُ َ‬ ‫ﺣ ْ‬ ‫ﻞ‬ ‫ت ذ َا اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻪ وَاﻟ ْ ِ‬ ‫وََءا ِ‬ ‫ﻘْﺮﺑ َﻰ َ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﺣﻘ ُ‬ ‫ﻦ اﻟﺴﺒ ِﻴ ِ‬ ‫ﻦ وَاﺑ ْ َ‬ ‫ﺴﻜ ِﻴ َ‬ ‫وََﻻ ﺗ ُﺒ َﺬْر ﺗ َﺒ ْﺬ ِﻳًﺮا‬ ‫ﻘ َ‬ ‫ﻞ ﻳ َﺪ َ َ‬ ‫ﺠﻌ َ ْ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﻣﻐْﻠ ُﻮﻟ َ ً‬ ‫ﺔ إ ِﻟ َﻰ ﻋ ُﻨ ُ ِ‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ك َ‬

‫ﻂ‬ ‫ﺴ ِ‬ ‫ﺴﻄ ْﻬَﺎ ﻛ ُﻞ اﻟ ْﺒ َ ْ‬ ‫وََﻻ ﺗ َﺒ ْ ُ‬ ‫ﺲ ﻟ َ َ‬ ‫ﻢ‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻚ ﺑ ِﻪِ ِ‬ ‫ﻘ ُ‬ ‫ﻋﻠ ْ ٌ‬ ‫ﻒ َ‬ ‫ﻣﺎ ﻟ َﻴ ْ َ‬ ‫َْ‬ ‫ﺣﺎ‬ ‫ﻣَﺮ ً‬ ‫ض َ‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻤ ِ‬ ‫ﺶ ﻓِﻲ اﻷْر ِ‬ ‫ﺠﻌ َ ْ‬ ‫ﺧَﺮ‬ ‫ﻣﻊَ اﻟﻠﻪِ إ ِﻟ َﻬًﺎ َءا َ‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻞ َ‬ ‫ﺿﺮﺑ ُﻮا ﻟ َ َ َ‬ ‫ﻣﺜ َﺎ َ‬ ‫ل‬ ‫اﻧ ْﻈ ُْﺮ ﻛ َﻴ ْ َ‬ ‫ﻚ اْﻷ ْ‬ ‫ﻒ َ َ‬ ‫أ َﻗِﻢ ِ اﻟﺼَﻼة َ‬ ‫ﺔ ﻟ َ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﻓَﺘ َﻬَﺠﺪ ْ ﺑ ِﻪِ ﻧ َﺎﻓِﻠ َ ً‬ ‫ﻦ ﻟ َﺪ ُﻧ ْ َ‬ ‫ﺟﻌ َ ْ‬ ‫ﺧ َ‬ ‫وَﻗُ ْ‬ ‫ﺳﻠ ْﻄ َﺎﻧ ًﺎ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ق وَأ َ ْ‬ ‫ﻣﺪ ْ َ‬ ‫ﻞ َرب أ َد ْ ِ‬ ‫ﻞ ﻟ ِﻲ ِ‬ ‫ج ِ‬ ‫ﻞ ِ‬ ‫ق وَا ْ‬ ‫ﺨَﺮ َ‬ ‫ﺧﺮِ ْ‬ ‫ﻚ ُ‬ ‫ﺟﻨ ِﻲ ُ‬ ‫ﺧﻠ ْﻨ ِﻲ ُ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﺻﺪ ْ ٍ‬ ‫ﺻﺪ ْ ٍ‬ ‫ﺼﻴًﺮا ‪80‬‬ ‫ﻧَ ِ‬ ‫!‪…ve şöyle niyaz et‬‬ ‫!‪“Rabbim‬‬ ‫!‪Gireceğim yere dürüstlükle girmemi sağla‬‬ ‫!‪Çıkacağım yerden de dürüstlükle çıkmamı sağla‬‬ ‫”!‪Bana tarafından, hakkıyla yardım edici bir kuvvet ver‬‬ ‫وَﻛ َﺒْﺮه ُ ﺗ َﻜ ْﺒ ِﻴًﺮا‬ ‫وَاﺗ ْ ُ‬ ‫ﻢ ﻧ َﺒ َﺄ َ ﻧ ُﻮٍح‬ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬِ ْ‬ ‫ﻓَﺎ َ‬ ‫ﻦ ﻗَﺒ ْﻠ ِ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﻦ ﻳ َ ْ‬ ‫ب ِ‬ ‫ن اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ َ‬ ‫ﻘَﺮُءو َ‬ ‫ْ‬ ‫ﺳﺄ ِ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ل اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻓََﻼ ﺗ َﻜ ُﻮﻧ َﻦ ِ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﻦ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻤﺘ َﺮِﻳ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ت اﻟﻠﻪِ‬ ‫ﻦ ﻛ َﺬﺑ ُﻮا ﺑ ِﺂﻳ َﺎ ِ‬ ‫وََﻻ ﺗ َﻜ ُﻮﻧ َﻦ ِ‬ ‫ﻦ اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫َ‬ ‫ﺟﻬَ َ‬ ‫ﻔﺎ‬ ‫ﺣﻨ ِﻴ ً‬ ‫ﻦ َ‬ ‫ﻢ وَ ْ‬ ‫أﻗِ ْ‬ ‫ﻚ ﻟ ِﻠﺪﻳ ِ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﻦ‬ ‫وََﻻ ﺗ َﻜ ُﻮﻧ َﻦ ِ‬ ‫ﻦ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﺸﺮِﻛ ِﻴ َ‬ ‫ﻣ َ‬

‫ﻀﺮ َ‬ ‫ﻔﻌ ُ َ‬ ‫ك‬ ‫ﻣﺎ َﻻ ﻳ َﻨ ْ َ‬ ‫وََﻻ ﺗ َﺪ ْع ُ ِ‬ ‫ﻚ وََﻻ ﻳ َ ُ‬ ‫ن اﻟﻠﻪِ َ‬ ‫ﻦ د ُو ِ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﺣﻰ إ ِﻟ َﻴ ْ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﻣﺎ ﻳ ُﻮ َ‬ ‫وَاﺗﺒ ِﻊْ َ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﺣﺘﻰ ﻳ َ ْ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ َ‬ ‫ﻢ اﻟﻠ ُ‬ ‫ﺤﻜ ُ َ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ إ ِن اﻟ ْﻌَﺎﻗِﺒ َ َ‬ ‫ﻤﺘ ِ‬ ‫ﺔ ﻟ ِﻠ ْ ُ‬ ‫ﻓَﺎ ْ‬ ‫ﻘﻴ َ‬ ‫ﻓَﺎﺳﺘﻘﻢ ﻛ َ ُ‬ ‫ﻣﻌ َ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﻤﺎ أ ِ‬ ‫ﻦ ﺗ َﺎ َ‬ ‫ب َ‬ ‫ت وَ َ‬ ‫ﻣْﺮ َ‬ ‫ْ َِ ْ َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻞ‬ ‫ﻲ اﻟﻨﻬَﺎرِ وَُزﻟ َ ً‬ ‫ﻔﺎ ِ‬ ‫ﻦ اﻟﻠﻴ ْ ِ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫وَأﻗِﻢ ِ اﻟﺼَﻼة َ ﻃ ََﺮﻓَ ِ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﻓَﺎﻋ ْﺒ ُﺪ ْه ُ‬ ‫وَﺗ َﻮَﻛ ْ‬ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻪِ‬ ‫ﻤﻴ َ‬ ‫ﻞ‬ ‫ﻔِﺢ اﻟﺼ ْ‬ ‫ﺻ َ‬ ‫ﺠ ِ‬ ‫ﺢ اﻟ ْ َ‬ ‫ﻔ َ‬ ‫ﻓَﺎ ْ‬ ‫ﻤﺪن ﻋ َﻴ ْﻨ َﻴ ْ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫َﻻ ﺗ َ ُ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﺤَﺰ ْ‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ن ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬِ ْ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫ﻦ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﻤﺆ ْ ِ‬ ‫ﺧ ِ‬ ‫ﺟﻨ َﺎ َ‬ ‫ﺾ َ‬ ‫ﻚ ﻟ ِﻠ ْ ُ‬ ‫ﻔ ْ‬ ‫ﻣﻨ ِﻴ َ‬ ‫ﻤﺪ ِ َرﺑ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﺢ ﺑ ِ َ‬ ‫ﺴﺒ ْ‬ ‫ﻓَ َ‬ ‫ﺤ ْ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻦ ِ‬ ‫ﻦ اﻟﺴﺎ ِ‬ ‫ﺟﺪ ِﻳ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫وَﻛ ُ ْ‬ ‫ﺣﺘﻰ ﻳ َﺄ ْﺗ ِﻴ َ َ‬ ‫وَاﻋ ْﺒ ُﺪ ْ َرﺑ َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻚ اﻟ ْﻴ َ ِ‬ ‫ﻚ َ‬ ‫ﻘﻴ ُ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻒ ﻛ َﺬ َﺑ ُﻮا ﻋ َﻠ َﻰ أ َﻧ ْ ُ‬ ‫اﻧ ْﻈ ُْﺮ ﻛ َﻴ ْ َ‬ ‫ﻔ ِ‬ ‫ﺴﻬِ ْ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻓََﻼ ﺗ َﻜ ُﻮﻧ َﻦ ِ‬ ‫ﻦ اﻟ ْ َ‬ ‫ﺠﺎﻫ ِﻠ ِﻴ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻢ ﺑ ِﺎﻟ ْﻐَﺪ َاةِ وَاﻟ ْﻌَ ِ‬ ‫ن وَ ْ‬ ‫ﺸﻲ ﻳ ُﺮِﻳﺪ ُو َ‬ ‫ﻦ ﻳ َﺪ ْﻋ ُﻮ َ‬ ‫ﺟﻬَ ُ‬ ‫ن َرﺑﻬُ ْ‬ ‫وََﻻ ﺗ َﻄ ُْﺮد ِ اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ض ﻋ َﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ﻓَﺄﻋ ْﺮِ ْ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻣﻊَ اﻟ ْ َ‬ ‫ﻓََﻼ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻘﻮْم ِ اﻟﻈﺎﻟ ِ ِ‬ ‫ﻘﻌُﺪ ْ ﺑ َﻌْﺪ َ اﻟﺬﻛ َْﺮى َ‬ ‫ﻤﻴ َ‬

‫ﺤﻴ َﺎة ُ اﻟﺪﻧ ْﻴ َﺎ‬ ‫ﻦ اﺗ َ‬ ‫ﻢ اﻟ ْ َ‬ ‫ﻢ ﻟ َﻌِﺒ ًﺎ وَﻟ َﻬْﻮًا وَﻏ َﺮﺗ ْﻬُ ُ‬ ‫ﺨﺬ ُوا د ِﻳﻨ َﻬُ ْ‬ ‫وَذ َرِ اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫َ‬ ‫ﺴ َ‬ ‫ﺖ‬ ‫ﻞ ﻧ َ ْ‬ ‫وَذ َﻛْﺮ ﺑ ِﻪِ أ ْ‬ ‫ﻤﺎ ﻛ َ َ‬ ‫ن ﺗ ُﺒ ْ َ‬ ‫ﺴﺒ َ ْ‬ ‫ﺲ ﺑ ِ َ‬ ‫ﻔ ٌ‬ ‫ﻦ َرﺑ َ‬ ‫ﻲ إ ِﻟ َﻴ ْ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﻣﺎ أ ُو ِ‬ ‫ﻚ ِ‬ ‫اﺗﺒ ِﻊْ َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻦ اﻟ ْ ُ‬ ‫وَأﻋ ْﺮِ ْ‬ ‫ﺸﺮِﻛ ِﻴ َ‬ ‫ض ﻋ َ ِ‬ ‫ن‬ ‫ﻣﺎ ﻳ َ ْ‬ ‫ﻔﺘ َُﺮو َ‬ ‫ﻢ وَ َ‬ ‫ﻓَﺬ َْرﻫُ ْ‬ ‫ﻓََﻼ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻣﻌَﻬُ ْ‬ ‫ﺸﻬَﺪ ْ َ‬ ‫َ‬ ‫ن ﺑ ِﺎْﻵ ِ‬ ‫ﺧَﺮةِ‬ ‫ﻦ َﻻ ﻳ ُﺆ ْ ِ‬ ‫ﻣﻨ ُﻮ َ‬ ‫ﻦ ﻛ َﺬﺑ ُﻮا ﺑ ِﺂﻳ َﺎﺗ ِﻨ َﺎ وَاﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫وََﻻ ﺗ َﺘﺒ ِﻊْ أﻫْﻮَاَء اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻓَﺘ َﻮَل ﻋ َﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫َ‬ ‫ن‬ ‫ﺴﻮْ َ‬ ‫ف ﻳ ُﺒ ْ ِ‬ ‫وَأﺑ ْ ِ‬ ‫ﺼُﺮو َ‬ ‫ﻢ ﻓَ َ‬ ‫ﺼْﺮﻫُ ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫وَﺗ َﻮَل ﻋ َﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫َ‬ ‫ن‬ ‫ﺴﻮْ َ‬ ‫ف ﻳ ُﺒ ْ ِ‬ ‫وَأﺑ ْ ِ‬ ‫ﺼُﺮو َ‬ ‫ﺼْﺮ ﻓَ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻓَﺒ َﺸْﺮه ُ ﺑ ِﻌَﺬ َا ٍ‬ ‫ب أﻟ ِﻴﻢ ٍ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﺼﺎ ﻟ َ ُ‬ ‫ﻪ ُ‬ ‫ﻓَﺎﻋ ْﺒ ُﺪ ِ اﻟﻠ َ‬ ‫ﺨﻠ ِ ً‬ ‫ﻪ اﻟﺪﻳ َ‬ ‫ﻓَﺒ َﺸْﺮ ِ‬ ‫ﻋﺒ َﺎد ِ‬ ‫ﻓَﺎﻋ ْﺒ ُﺪ ْ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻦ ِ‬ ‫ﻦ اﻟﺸﺎﻛ ِﺮِﻳ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫وَﻛ ُ ْ‬ ‫ﺣﻖ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ إ ِن وَﻋ ْﺪ َ اﻟﻠﻪِ َ‬ ‫ﻓَﺎ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﺳﺘ َ ِ‬ ‫ﻌﺬْ ﺑ ِﺎﻟﻠ ِ‬ ‫ﻓﺎ ْ‬ ‫ﻓَﻠ ِﺬ َﻟ ِ َ‬ ‫ﻚ ﻓَﺎد ْع ُ‬ ‫واﺳﺘﻘﻢ ﻛ َ ُ‬ ‫ت‬ ‫ﻤﺎ أ ِ‬ ‫ﻣْﺮ َ‬ ‫َ ْ َِ ْ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ‬ ‫وََﻻ ﺗ َﺘﺒ ِﻊْ أﻫْﻮَاَءﻫُ ْ‬

‫ﻲ إ ِﻟ َﻴ ْ َ‬ ‫ﺴ ْ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﻚ ﺑ ِﺎﻟﺬ ِي أ ُو ِ‬ ‫ﻤ ِ‬ ‫ﻓَﺎ ْ‬ ‫ﺳﺘ َ ْ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫وا َ‬ ‫َ‬ ‫ل ﻣ َ‬ ‫ﻦ ﻗَﺒ ْﻠ ِ َ‬ ‫ن‬ ‫ﻦ َءاﻟ ِﻬَ ً‬ ‫ﺟﻌَﻠ ْﻨ َﺎ ِ‬ ‫ﻚ ِ‬ ‫ﺳﻠ ْﻨ َﺎ ِ‬ ‫ﺔ ﻳ ُﻌْﺒ َﺪ ُو َ‬ ‫ن اﻟﺮ ْ‬ ‫ﺳﻠ ِﻨ َﺎ أ َ‬ ‫ﻦ ُر ُ‬ ‫ﻦ أْر َ‬ ‫َ ْ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫ﻦ د ُو ِ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﺳﺄ ْ َ ْ‬ ‫ﻤ ِ‬ ‫ن‬ ‫ﻢ ﻳ َ ُ‬ ‫ﻢ اﻟﺬ ِي ﻳ ُﻮﻋ َﺪ ُو َ‬ ‫ﺿﻮا وَﻳ َﻠ ْﻌَﺒ ُﻮا َ‬ ‫ﺨﻮ ُ‬ ‫ﻣﻬُ ُ‬ ‫ﺣﺘﻰ ﻳ َُﻼﻗُﻮا ﻳ َﻮْ َ‬ ‫ﻓَﺬ َْرﻫُ ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﺻ َ‬ ‫ﻔ ْ‬ ‫ﺢ ﻋ َﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ﻓَﺎ ْ‬ ‫وَﻗُ ْ‬ ‫م‬ ‫ﺳَﻼ ٌ‬ ‫ﻞ َ‬ ‫ْ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻤﺎُء ﺑ ِﺪ ُ َ‬ ‫ﻓَﺎْرﺗ َ ِ‬ ‫ﻘ ْ‬ ‫ﺐ ﻳ َﻮْ َ‬ ‫ن ُ‬ ‫م ﺗ َﺄﺗ ِﻲ اﻟﺴ َ‬ ‫ﺧﺎ ٍ‬ ‫ﻣﺒ ِﻴ ٍ‬ ‫ن‬ ‫ﻣْﺮﺗ َ ِ‬ ‫ﻓَﺎْرﺗ َ ِ‬ ‫ﻘﺒ ُﻮ َ‬ ‫ﻘ ْ‬ ‫ﻢ ُ‬ ‫ﺐ إ ِﻧﻬُ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﺟﻌَﻠ ْﻨ َﺎ َ‬ ‫ك ﻋ َﻠ َﻰ َ‬ ‫ﻣﺮِ ﻓَﺎﺗﺒ ِﻌْﻬَﺎ‬ ‫ﺷﺮِﻳﻌَﺔٍ ِ‬ ‫ﺛ ُﻢ َ‬ ‫ﻦ اْﻷ ْ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫َ‬ ‫ن‬ ‫ﻤﻮ َ‬ ‫ﻦ َﻻ ﻳ َﻌْﻠ َ ُ‬ ‫وََﻻ ﺗ َﺘﺒ ِﻊْ أﻫْﻮَاَء اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ُ‬ ‫ﻞ‬ ‫ﺻﺒ ََﺮ أوﻟ ُﻮ اﻟ ْﻌَْﺰم ِ ِ‬ ‫ﻦ اﻟﺮ ُ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ ﻛ َ َ‬ ‫ﻤﺎ َ‬ ‫ﻓَﺎ ْ‬ ‫ﺳ ِ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﺠ ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ﺴﺘ َﻌْ ِ‬ ‫ﻞ ﻟ َﻬُ ْ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ أ َ َ‬ ‫ﺧﺎ ﻋ َﺎد ٍ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻓَﺘ َﻮَل ﻋ َﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ﻦ‬ ‫وَذ َﻛْﺮ ﻓَﺈ ِن اﻟﺬﻛ َْﺮى ﺗ َﻨ ْ َ‬ ‫ﻤﺆ ْ ِ‬ ‫ﻔﻊُ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻣﻨ ِﻴ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻣﺬ َﻛٌﺮ‬ ‫ﺖ ُ‬ ‫ﻤﺎ أﻧ ْ َ‬ ‫ﻓَﺬ َﻛْﺮ إ ِﻧ َ‬ ‫ﻣَﺮاًء ﻇ َﺎﻫ ًِﺮا‬ ‫ﻢ إ ِﻻ ِ‬ ‫ﻤﺎرِ ﻓِﻴﻬِ ْ‬ ‫ﻓََﻼ ﺗ ُ َ‬ ‫ﻔﺖ ﻓﻴﻬﻢ ﻣﻨﻬ َ‬ ‫ﺣﺪ ًا‬ ‫ﻢ أ َ‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ﺴﺘ َ ْ ِ ِ ِ ْ ِ ْ ُ ْ‬ ‫ﻞ ذ َﻟ ِ َ‬ ‫ﻋ ٌ‬ ‫ﻘﻮﻟ َﻦ ﻟ ِ َ‬ ‫ﻚ ﻏ َﺪ ًا‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ُ‬ ‫ﻲٍء إ ِﻧﻲ ﻓَﺎ ِ‬ ‫ﺸ ْ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ َرﺑ َ‬ ‫ﺖ‬ ‫ﻚ إ ِذ َا ﻧ َ ِ‬ ‫ﺴﻴ َ‬ ‫ب َرﺑ َ‬ ‫ﻲ إ ِﻟ َﻴ ْ َ‬ ‫وَاﺗ ْ ُ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﻣﺎ أ ُو ِ‬ ‫ﻚ ِ‬ ‫ﻞ َ‬ ‫ﻦ ﻛ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫ﺴ َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ ﻧ َ ْ‬ ‫ﻦ ﻳ َﺪ ْﻋ ُﻮ َ‬ ‫ﻔ َ‬ ‫ن َرﺑﻬُ ْ‬ ‫ﻚ َ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﻣﻊَ اﻟﺬ ِﻳ َ‬

‫وََﻻ ﺗ َﻌْﺪ ُ ﻋ َﻴ ْﻨ َﺎ َ‬ ‫ﺤﻴ َﺎةِ اﻟﺪﻧ ْﻴ َﺎ‬ ‫ﻢ ﺗ ُﺮِﻳﺪ ُ زِﻳﻨ َ َ‬ ‫ﺔ اﻟ ْ َ‬ ‫ك ﻋ َﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ﻦ ذ ِﻛ ْﺮِﻧ َﺎ‬ ‫ﻦ أ َﻏ ْ َ‬ ‫ﻔﻠ ْﻨ َﺎ ﻗَﻠ ْﺒ َ ُ‬ ‫وََﻻ ﺗ ُﻄ ِﻊْ َ‬ ‫ﻪ ﻋ َ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻔﺎ‬ ‫ﺣﻨ ِﻴ ً‬ ‫ﻣﻠ َ‬ ‫اﺗﺒ ِﻊْ ِ‬ ‫ﻢ َ‬ ‫ﺔ إ ِﺑ َْﺮاﻫ ِﻴ َ‬ ‫ﻞ َرﺑ َ‬ ‫ﻤﻮْ ِ‬ ‫ﻚ ﺑ ِﺎﻟ ْ ِ‬ ‫ﺴﻨ َﺔِ‬ ‫ﻋﻈ َﺔِ اﻟ ْ َ‬ ‫ﺤ َ‬ ‫اد ْع ُ إ ِﻟ َﻰ َ‬ ‫ﻤﺔِ وَاﻟ ْ َ‬ ‫ﺤﻜ ْ َ‬ ‫ﺳﺒ ِﻴ ِ‬ ‫وﺟﺎدﻟ ْﻬﻢ ﺑﺎﻟﺘ ِﻲ ﻫ َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻲ أ ْ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫َ َ ِ ُ ْ ِ‬ ‫ﺴ ُ‬ ‫ِ َ‬ ‫ﺻﺒ ُْﺮ َ‬ ‫ك إ ِﻻ ﺑ ِﺎﻟﻠﻪِ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ وَ َ‬ ‫ﻣﺎ َ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﺤَﺰ ْ‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ن ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬِ ْ‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ُ‬ ‫ن‬ ‫ﻖ ِ‬ ‫ﻤﻜ ُُﺮو َ‬ ‫ﻚ ﻓِﻲ َ‬ ‫ﻣﻤﺎ ﻳ َ ْ‬ ‫ﺿﻴ ْ ٍ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﺨﻠ ِ َ‬ ‫ﻓََﻼ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻒ وَﻋ ْﺪ ِهِ ُر ُ‬ ‫ﺤ َ‬ ‫ﺳﻠ َ ُ‬ ‫ﻪ ُ‬ ‫ﺴﺒ َﻦ اﻟﻠ َ‬ ‫ب وَد َاوُد َ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫ن‬ ‫ﻤﺎ َ‬ ‫ب وَ ُ‬ ‫ﺳﻠ َﻴ ْ َ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫َ‬ ‫ب‬ ‫ب وَأﻳﻮ َ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫ﻋﻴ َ‬ ‫ﻞ‬ ‫ﻤﺎ ِ‬ ‫ب وَإ ِ ْ‬ ‫ﺳ َ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫ﺲ‬ ‫ب وَإ ِد ْرِﻳ َ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫ﻞ‬ ‫ب وَذ َا اﻟ ْﻜ ِ ْ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫ﻔ ِ‬ ‫ن‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫ب وَذ َا اﻟﻨﻮ ِ‬ ‫ب وََزﻛ َﺮِﻳﺎ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫َ‬ ‫ﺟﻬَﺎ‬ ‫ﺖ ﻓَْﺮ َ‬ ‫ب وَاﻟﺘ ِﻲ أ ْ‬ ‫ﺼﻨ َ ْ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫ادﻓَﻊ ﺑﺎﻟﺘ ِﻲ ﻫ َ‬ ‫ﺔ‬ ‫ﻦ اﻟﺴﻴﺌ َ َ‬ ‫ﻲ أ ْ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫ْ ْ ِ‬ ‫ﺴ ُ‬ ‫ِ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ض ﻋ َﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ﻓَﺄﻋ ْﺮِ ْ‬ ‫ن‬ ‫ﻣﻨ ْﺘ َﻈ ُِﺮو َ‬ ‫ﻢ ُ‬ ‫وَاﻧ ْﺘ َﻈ ِْﺮ إ ِﻧﻬُ ْ‬

‫َ‬ ‫ﻤﺔِ َرﺑ َ‬ ‫ن‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻦ وََﻻ َ‬ ‫ﺖ ﺑ ِﻨ ِﻌْ َ‬ ‫ﻤﺎ أﻧ ْ َ‬ ‫ﻓَﺬ َﻛْﺮ ﻓَ َ‬ ‫ﺠﻨ ُﻮ ٍ‬ ‫ﻚ ﺑ ِﻜ َﺎﻫ ِ ٍ‬ ‫ن‬ ‫ﺼﻌ َ ُ‬ ‫ﻘﻮ َ‬ ‫ﻢ َ‬ ‫ﻣﻬُ ُ‬ ‫ﺣﺘﻰ ﻳ َُﻼﻗُﻮا ﻳ َﻮْ َ‬ ‫ﻓَﺬ َْرﻫُ ْ‬ ‫ﻢ اﻟﺬ ِي ﻓِﻴﻪِ ﻳ ُ ْ‬ ‫ﻚ ﻓَﺈ ِﻧ َ‬ ‫ﺤﻜ ْﻢ ِ َرﺑ َ‬ ‫ﻚ ﺑ ِﺄ َﻋ ْﻴ ُﻨ ِﻨ َﺎ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ ﻟ ِ ُ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﻤﺪ ِ َرﺑ َ‬ ‫م‬ ‫ﻦ ﺗ َ ُ‬ ‫ﻚ ِ‬ ‫ﺢ ﺑ ِ َ‬ ‫ﺳﺒ ْ‬ ‫ﻘﻮ ُ‬ ‫وَ َ‬ ‫ﺤ ْ‬ ‫ﺣﻴ َ‬ ‫وَ ِ‬ ‫ﻪ وَإ ِد ْﺑ َﺎَر اﻟﻨ ُ‬ ‫ﺴﺒ ْ‬ ‫ﻞ ﻓَ َ‬ ‫ﺤ ُ‬ ‫ﻦ اﻟﻠﻴ ْ ِ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﺠﻮم ِ‬ ‫ﺼَﺮ‬ ‫ﻓَﺎْر ِ‬ ‫ﺟِﻊ اﻟ ْﺒ َ َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﺛ ُﻢ اْر ِ‬ ‫ﺟِﻊ اﻟ ْﺒ َ َ‬ ‫ﺼَﺮ ﻛ َﺮﺗ َﻴ ْ ِ‬ ‫ﺳﻢ َرﺑ َ ْ‬ ‫ﺴﺒ ْ‬ ‫ﻓَ َ‬ ‫ﻚ اﻟﻌَﻈ ِﻴﻢ ِ‬ ‫ﺢ ﺑ ِﺎ ْ ِ‬ ‫ﻤﻴًﻼ‬ ‫ﺟ ِ‬ ‫ﺻﺒ ًْﺮا َ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ َ‬ ‫ﻓَﺎ ْ‬ ‫ن‬ ‫ﻢ ﻳ َ ُ‬ ‫ﻢ اﻟﺬ ِي ﻳ ُﻮﻋ َﺪ ُو َ‬ ‫ﺿﻮا وَﻳ َﻠ ْﻌَﺒ ُﻮا َ‬ ‫ﺨﻮ ُ‬ ‫ﻣﻬُ ُ‬ ‫ﺣﺘﻰ ﻳ َُﻼﻗُﻮا ﻳ َﻮْ َ‬ ‫ﻓَﺬ َْرﻫُ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻓَﺒ َﺸْﺮﻫُ ْ‬ ‫ﻢ ﺑ ِﻌَﺬ َا ٍ‬ ‫ب أﻟ ِﻴﻢ ٍ‬ ‫َ‬ ‫ﺟﻬَ َ‬ ‫ﻔﺎ‬ ‫ﺣﻨ ِﻴ ً‬ ‫ﻦ َ‬ ‫ﻢ وَ ْ‬ ‫ﻓَﺄﻗِ ْ‬ ‫ﻚ ﻟ ِﻠﺪﻳ ِ‬ ‫ﺣﻖ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ إ ِن وَﻋ ْﺪ َ اﻟﻠﻪِ َ‬ ‫ﻓَﺎ ْ‬ ‫ﺨﻔﻨ َ‬ ‫ن‬ ‫ﺴﺘ َ ِ‬ ‫ﻦ َﻻ ﻳ ُﻮﻗِﻨ ُﻮ َ‬ ‫وََﻻ ﻳ َ ْ‬ ‫ﻚ اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ﻲ إ ِﻟ َﻴ ْ َ‬ ‫اﺗ ْ ُ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﻣﺎ أ ُو ِ‬ ‫ﻞ َ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫وَأ َﻗِﻢ ِ اﻟﺼَﻼة َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ﺳﻜ ُﻮه ُ ﻓََﻼ ﻳ ُﻨ َﺎزِﻋ ُﻨ َ‬ ‫ﻢ ﻧ َﺎ ِ‬ ‫ﻟ ِﻜ ُﻞ أﻣﺔٍ َ‬ ‫ﻣﻨ ْ َ‬ ‫ﻚ ﻓِﻲ اْﻷ ْ‬ ‫ﺴﻜ ًﺎ ﻫُ ْ‬ ‫ﺟﻌَﻠ ْﻨ َﺎ َ‬ ‫ﻣﺮِ‬ ‫ﻚ إ ِﻧ َ‬ ‫وَاد ْع ُ إ ِﻟ َﻰ َرﺑ َ‬ ‫ﺴﺘ َ ِ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻚ ﻟ َﻌَﻠ َﻰ ﻫُﺪ ًى ُ‬ ‫ﻘﻴﻢ ٍ‬

‫‪MEDİNE DÖNEMİ (88 HAC; Mekke ve Medine dönemi ayırımı 89‬‬ ‫)‪RAHMAN‬‬

‫ﺤﻜ ْﻢ ِ َرﺑ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ ﻟ ِ ُ‬ ‫ﻓَﺎ ْ‬ ‫ﻔﻮًرا‬ ‫ﻢ ا ٰﺛ ِﻤﺎ ً أ َوْ ﻛ َ ُ‬ ‫وََﻻ ﺗ ُﻄ ِﻊْ ِ‬ ‫ﻣﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ َرﺑ َ‬ ‫ﺻﻴًﻼ‬ ‫ﻚ ﺑ ُﻜ َْﺮة ً وَأ ِ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُﺮِ ا ْ‬ ‫ﺳ َ‬ ‫ﻪ‬ ‫وَ ِ‬ ‫ﺳ ُ‬ ‫ﻞ ﻓَﺎ ْ‬ ‫ﺠﺪ ْ ﻟ َ ُ‬ ‫ﻦ اﻟﻠﻴ ْ ِ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﻪ ﻟ َﻴ ًْﻼ ﻃ َﻮِﻳًﻼ‬ ‫ﺳﺒ ْ‬ ‫وَ َ‬ ‫ﺤ ُ‬ ‫ﺟﻬَ َ‬ ‫ﻚ َ‬ ‫ﺠﺪ ِ اﻟ ْ َ‬ ‫ﻓَﻮَل وَ ْ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﺴ ِ‬ ‫ﺷﻄ َْﺮ اﻟ ْ َ‬ ‫ﺤَﺮام ِ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻓََﻼ ﺗ َﻜ ُﻮﻧ َﻦ ِ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﻦ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻤﺘ َﺮِﻳ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﺟﻬَ َ‬ ‫ﻚ َ‬ ‫ﺠﺪ ِ اﻟ ْ َ‬ ‫ﻓَﻮَل وَ ْ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﺴ ِ‬ ‫ﺷﻄ َْﺮ اﻟ ْ َ‬ ‫ﺤَﺮام ِ‬ ‫ﺟﻬَ َ‬ ‫ﻚ َ‬ ‫ﺠﺪ ِ اﻟ ْ َ‬ ‫ﻓَﻮَل وَ ْ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﺴ ِ‬ ‫ﺷﻄ َْﺮ اﻟ ْ َ‬ ‫ﺤَﺮام ِ‬ ‫ﻓَ َ‬ ‫ن‬ ‫ﺧﻠ ْ َ‬ ‫ﻦ َ‬ ‫ﻢ ﻳ َﺬﻛُﺮو َ‬ ‫ﻢ ﻟ َﻌَﻠﻬُ ْ‬ ‫ﻔﻬُ ْ‬ ‫ﻢ َ‬ ‫ﺸﺮد ْ ﺑ ِﻬِ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﺳﻮَاٍء‬ ‫ﻢ ﻋ َﻠ َﻰ َ‬ ‫ﻓَﺎﻧ ْﺒ ِﺬ ْ إ ِﻟ َﻴ ْﻬِ ْ‬ ‫ﺢ ﻟ َﻬَﺎ‬ ‫ﺟﻨ َ ْ‬ ‫ﺤﻮا ﻟ ِﻠﺴﻠ ْﻢ ِ ﻓَﺎ ْ‬ ‫ﺟﻨ َ ُ‬ ‫ن َ‬ ‫وَإ ِ ْ‬ ‫وَﺗ َﻮَﻛ ْ‬ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟﻠﻪِ‬ ‫ل‬ ‫ﻦ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟ ْ ِ‬ ‫ﻤﺆ ْ ِ‬ ‫َ‬ ‫ض اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻘﺘ َﺎ ِ‬ ‫ﻣﻨ ِﻴ َ‬ ‫ﺣﺮ ِ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻦ ِ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﻦ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻤﺘ َﺮِﻳ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﻓََﻼ ﺗ َﻜ ُ ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻓَﺎﻋ ْ ُ‬ ‫ﻒ ﻋ َﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﺳﺘ َﻐْ ِ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﻔْﺮ ﻟ َﻬُ ْ‬ ‫َ‬ ‫وَ َ‬ ‫ﺖ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﻣﺮِ ﻓَﺈ ِذ َا ﻋ ََﺰ ْ‬ ‫ﻢ ﻓِﻲ اْﻷ ْ‬ ‫ﺷﺎوِْرﻫُ ْ‬ ‫ﻓَﺘ َﻮَﻛ ْ‬ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟﻠﻪِ‬ ‫ﺤُﺰﻧ ْ َ‬ ‫ن ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ُ ْ‬ ‫ﺴﺎرِﻋ ُﻮ َ‬ ‫وََﻻ ﻳ َ ْ‬ ‫ﻦ ﻳ ُ َ‬ ‫ﻚ اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ﻔﺮِ‬ ‫َﻻ ﻳ َﻐُﺮﻧ َ‬ ‫ﻦ ﻛ َ َ‬ ‫ﻚ ﺗ َ َ‬ ‫ﻔُﺮوا ﻓِﻲ اﻟ ْﺒ َِﻼد ِ‬ ‫ﻘﻠ ُ‬ ‫ﺐ اﻟﺬ ِﻳ َ‬

‫ﻪ‬ ‫ﻖ اﻟﻠ َ‬ ‫اﺗ ِ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻤﻨ َﺎﻓِ ِ‬ ‫ﻦ وَاﻟ ْ ُ‬ ‫ﻘﻴ َ‬ ‫وََﻻ ﺗ ُﻄ ِِﻊ اﻟ ْﻜ َﺎﻓِﺮِﻳ َ‬ ‫ﻦ َرﺑ َ‬ ‫ﺣﻰ إ ِﻟ َﻴ ْ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﻚ ِ‬ ‫ﻣﺎ ﻳ ُﻮ َ‬ ‫وَاﺗﺒ ِﻊْ َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫وَﺗ َﻮَﻛ ْ‬ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟﻠﻪِ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻤﺆ ْ ِ‬ ‫وَﺑ َﺸﺮِ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻣﻨ ِﻴ َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻤﻨ َﺎﻓِ ِ‬ ‫ﻦ وَاﻟ ْ ُ‬ ‫ﻘﻴ َ‬ ‫وََﻻ ﺗ ُﻄ ِِﻊ اﻟ ْﻜ َﺎﻓِﺮِﻳ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ‬ ‫وَد َع ْ أذ َاﻫُ ْ‬ ‫وَﺗ َﻮَﻛ ْ‬ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟﻠﻪِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻤﺎ‬ ‫ﻤﻨ َﺎﻓِ ِ‬ ‫ﻢ ﻋ َﺬ َاﺑ ًﺎ أﻟ ِﻴ ً‬ ‫ﻦ ﺑ ِﺄن ﻟ َﻬُ ْ‬ ‫ﺑ َﺸﺮِ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻘﻴ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ض ﻋ َﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ﻓَﺄﻋ ْﺮِ ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫وَ ِ‬ ‫ﻋﻈ ْﻬُ ْ‬ ‫وَﻗُ ْ‬ ‫ﻢ ﻗَﻮًْﻻ ﺑ َﻠ ِﻴﻐًﺎ‬ ‫ﻢ ﻓِﻲ أ َﻧ ْ ُ‬ ‫ﻔ ِ‬ ‫ﺴﻬِ ْ‬ ‫ﻞ ﻟ َﻬُ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ض ﻋ َﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ﻓَﺄﻋ ْﺮِ ْ‬ ‫وَﺗ َﻮَﻛ ْ‬ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟﻠﻪِ‬ ‫ﻘﺎﺗ ِ ْ‬ ‫ﻓَ َ‬ ‫ﻞ اﻟﻠﻪِ‬ ‫ﻞ ﻓِﻲ َ‬ ‫ﺳﺒ ِﻴ ِ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻤﺆ ْ ِ‬ ‫وَ َ‬ ‫ض اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻣﻨ ِﻴ َ‬ ‫ﺣﺮ ِ‬ ‫ﻤﺎ‬ ‫ﻦ َ‬ ‫ﻦ ﻟ ِﻠ ْ َ‬ ‫ﺧ ِ‬ ‫ﺼﻴ ً‬ ‫ﺨﺎﺋ ِﻨ ِﻴ َ‬ ‫وََﻻ ﺗ َﻜ ُ ْ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﺳﺘ َ ْ‬ ‫ﻐ ِ‬ ‫وا ْ‬ ‫ﺮ اﻟﻠ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻔ ِ‬ ‫ﺠﺎد ِ ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫ن أ َﻧ ْ ُ‬ ‫ﻦ ﻳ َ ْ‬ ‫ﺨﺘ َﺎﻧ ُﻮ َ‬ ‫وََﻻ ﺗ ُ َ‬ ‫ﻔ َ‬ ‫ﺴﻬُ ْ‬ ‫ﻦ اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ل ﻋ َ ِ‬ ‫ﻓَﺎﻋ ْﻠ َ َ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻪ إ ِﻻ اﻟﻠ ُ‬ ‫ﻪ َﻻ إ ِﻟ َ َ‬ ‫ﻢ أﻧ ُ‬ ‫ْ‬

‫ﻔْﺮ ﻟ ِﺬ َﻧ ْﺒ ِ َ‬ ‫ت‬ ‫ﻣﻨ َﺎ ِ‬ ‫ﻤﺆ ْ ِ‬ ‫ﻤﺆ ْ ِ‬ ‫ﺳﺘ َﻐْ ِ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﻦ وَاﻟ ْ ُ‬ ‫ﻚ وَﻟ ِﻠ ْ ُ‬ ‫ﻣﻨ ِﻴ َ‬ ‫ﻫُﻢ اﻟ ْﻌﺪو ﻓَﺎﺣﺬ َرﻫُﻢ ﻗَﺎﺗﻠ َﻬﻢ اﻟﻠ َ‬ ‫ن‬ ‫ﻪ أﻧﻰ ﻳ ُﺆ ْﻓَﻜ ُﻮ َ‬ ‫ُ َ ُ‬ ‫ُ‬ ‫ْ ْ ْ َ ُ ُ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻤﻨ َﺎﻓِ ِ‬ ‫َ‬ ‫ﺟﺎﻫ ِﺪ ِ اﻟ ْﻜ ُﻔﺎَر وَاﻟ ْ ُ‬ ‫ﻘﻴ َ‬ ‫وَاﻏ ْﻠ ُ ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻆ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬِ ْ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻤﺆ ْ ِ‬ ‫وَﺑ َﺸﺮِ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻣﻨ ِﻴ َ‬ ‫وََﻻ ﺗ ََﺰا ُ‬ ‫ﻢ‬ ‫ل ﺗ َﻄﻠ ِﻊُ ﻋ َﻠ َﻰ َ‬ ‫ﻢ ﻓَﺎﻋ ْ ُ‬ ‫ﻢ إ ِﻻ ﻗَﻠ ِﻴًﻼ ِ‬ ‫ﺧﺎﺋ ِﻨ َﺔٍ ِ‬ ‫ﻒ ﻋ َﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ﻣﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ﻣﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ﺢ‬ ‫ﺻ َ‬ ‫ﻔ ْ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﺤُﺰﻧ ْ َ‬ ‫ن ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ُ ْ‬ ‫ﺴﺎرِﻋ ُﻮ َ‬ ‫َﻻ ﻳ َ ْ‬ ‫ﻦ ﻳ ُ َ‬ ‫ﻚ اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ﻔﺮِ‬ ‫ﻓَﺎﺣﻜ ُﻢ ﺑﻴﻨﻬ َ َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ض ﻋ َﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ْ ْ ََُْ ْ‬ ‫ﻢ أوْ أﻋ ْﺮِ ْ‬ ‫ﻂ‬ ‫ﺴ ِ‬ ‫ﻢ ﺑ ِﺎﻟ ْ ِ‬ ‫ﺖ ﻓَﺎ ْ‬ ‫ن َ‬ ‫وَإ ِ ْ‬ ‫ﻘ ْ‬ ‫ﻢ ﺑ َﻴ ْﻨ َﻬُ ْ‬ ‫ﺣﻜ ُ ْ‬ ‫ﻤ َ‬ ‫ﺣﻜ َ ْ‬ ‫ﻤﺎ أ َﻧ َْﺰ َ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻓَﺎ ْ‬ ‫ل اﻟﻠ ُ‬ ‫ﻢ ﺑ ِ َ‬ ‫ﻢ ﺑ َﻴ ْﻨ َﻬُ ْ‬ ‫ﺣﻜ ُ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ‬ ‫وََﻻ ﺗ َﺘﺒ ِﻊْ أﻫْﻮَاَءﻫُ ْ‬ ‫ﻤﺎ أ َﻧ َْﺰ َ‬ ‫ﻪ‬ ‫ا ْ‬ ‫ل اﻟﻠ ُ‬ ‫ﻢ ﺑ ِ َ‬ ‫ﻢ ﺑ َﻴ ْﻨ َﻬُ ْ‬ ‫ﺣﻜ ُ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ‬ ‫وََﻻ ﺗ َﺘﺒ ِﻊْ أﻫْﻮَاَءﻫُ ْ‬ ‫واﺣﺬ َرﻫُ َ‬ ‫ﻪ إ ِﻟ َﻴ ْ َ‬ ‫ﻔﺘ ِﻨ ُﻮ َ‬ ‫ﻣﺎ أ َﻧ َْﺰ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ن ﻳ َ ْ‬ ‫ﻢ أ ْ‬ ‫ل اﻟﻠ ُ‬ ‫ﺾ َ‬ ‫َ ْ ْ ْ‬ ‫ك ﻋ َ ْ‬ ‫ﻦ ﺑ َﻌْ ِ‬ ‫ﻓَﺈن ﺗﻮﻟﻮا ﻓَﺎﻋ ْﻠ َﻢ أ َﻧﻤﺎ ﻳﺮﻳﺪ اﻟﻠ َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ن ﻳ ُ ِ‬ ‫ﻪ أ ْ‬ ‫ْ َ ُ ِ ُ‬ ‫ﺾ ذ ُﻧ ُﻮﺑ ِﻬِ ْ‬ ‫ﺼﻴﺒ َﻬُ ْ‬ ‫ُ‬ ‫ِ ْ َ َ ْ‬ ‫ﻢ ﺑ ِﺒ َﻌْ ِ‬ ‫ل إ ِﻟ َﻴ ْ َ‬ ‫ﻣﺎ أ ُﻧ ْﺰِ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﺑ َﻠﻎْ َ‬ ‫ت ﻳ ُﺒ َﺎﻳ ِﻌْﻨ َ َ‬ ‫ﺟﺎَء َ‬ ‫ﻚ… ﻓَﺒ َﺎﻳ ِﻌْﻬُﻦ‬ ‫ﻤﺆ ْ ِ‬ ‫إ ِذ َا َ‬ ‫ﻣﻨ َﺎ ُ‬ ‫ك اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﺳﺘ َﻐْ ِ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﻔْﺮ ﻟ َﻬُﻦ اﻟﻠ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻦ ﻛ َ َ‬ ‫ﻔُﺮوا ﺑ ِﻌَﺬ َا ٍ‬ ‫وَﺑ َﺸﺮِ اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ب أﻟ ِﻴﻢ ٍ‬ ‫َ‬ ‫ﻓَﺒ َﺸْﺮﻫُ ْ‬ ‫ﻢ ﺑ ِﻌَﺬ َا ٍ‬ ‫ب أﻟ ِﻴﻢ ٍ‬

‫َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﺣﺪ ٍ ِ‬ ‫ﺼﻞ ﻋ َﻠ َﻰ أ َ‬ ‫ﻣﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫وََﻻ ﺗ ُ َ‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ُ‬ ‫ﻢ ﻋ َﻠ َﻰ ﻗَﺒ ْﺮِهِ‬ ‫ﻘ ْ‬ ‫َ‬ ‫وَﻻ ﺗﻌﺠﺒ َ َ‬ ‫ﻢ‬ ‫َ ُْ ِ ْ‬ ‫ﻢ وَأوَْﻻد ُﻫُ ْ‬ ‫ﻣﻮَاﻟ ُﻬُ ْ‬ ‫ﻚ أ ْ‬ ‫ﺧﺬ ْ ﻣ َ‬ ‫ﺔ‬ ‫ﺻﺪ َﻗَ ً‬ ‫ﻣﻮَاﻟ ِﻬِ ْ‬ ‫ﻦ أ ْ‬ ‫ﻢ َ‬ ‫ُ ِ ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﺻﻞ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬِ ْ‬ ‫وَ َ‬ ‫ﻢ ﻓِﻴﻪِ أ َﺑ َﺪ ًا‬ ‫َﻻ ﺗ َ ُ‬ ‫ﻘ ْ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻤﺆ ْ ِ‬ ‫وَﺑ َﺸﺮِ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻣﻨ ِﻴ َ‬ ‫ﻤﺪ ِ َرﺑ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﺢ ﺑ ِ َ‬ ‫ﺴﺒ ْ‬ ‫ﻓَ َ‬ ‫ﺤ ْ‬ ‫ن ﺗ َﻮاﺑ ًﺎ‬ ‫ﺳﺘ َﻐْ ِ‬ ‫ﻪ ﻛ َﺎ َ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﻔْﺮه ُ إ ِﻧ ُ‬

‫‪EK-2 / Alfabetik Sıraya Göre Düşünce- Davranış- Konuşma Kodları‬‬ ‫)‪(Mükerrersiz‬‬

EMİRLER (Toplam, 218+5 Kul=223+309 Kul =532

Akrabaya, Yoksula, Yolcuya hakkını ver;

Gör onların kim olduğunu! Şunların haline bak! Onların halini gör! Bak, şunların haline! Gör!

Uy, takip et; Rabbinden sana vahyolunana uy. Doğru yola yönelerek İbrahim’in dinine uy! O halde, biz onu okuduğumuz zaman Sen onun okunuşunu takip et!

Sığın, edin; dost edin, Öyleyse yalnız O’nun himayesine sığın.

Sakın, korun, Kork; Ey Peygamber! Allah’tan kork!

Oku, anlat, naklet, aynısını söyle! Oku, söyle; anlat, naklet, ibret levhası olarak hatırlat, Rabbinin Kitabı’ndan sana vahyedileni oku! Onlara İbrahim gibi söyle!/ İbrahim’in haberini de naklet! Onlara Nuh gibi söyle! /Nuh’un haberini oku.

Yanaş, taraf ol Sen de barıştan taraf ol, barışa yanaş.

Onlardan sakın, Seni alıkoymalarına dikkat et! Kendini onlardan koru!

Hükmet, hüküm ver!

Alçakgönüllülükle, kol kanat ger, alçakgönüllü ol! Mütevazı ol! Onlara kol kanat ger!

Sen tevhide davet et, davet et, çağır!

Sav, müdafaa et!

Yâd et, an, vefa göster, zikret, hatırla, hatırlat…

Gözetle, Bekle.

Çevir de bir bak, çevir bak, dön.

Yönel, istek ve sevgiyle yönel, ilgi duy, rağbet et.

Sor, öğrenmek için araştır.

Sığın, Allah’a sığın.

Bağışlanmaları için dua et, Bağışlanmasını dile, mağfiret dile, tövbe istiğfar et, Allah’tan af dile!

Dosdoğru ol, hedefinden şaşma, istikametini doğru tut.

Sımsıkı sarıl, sıkıca tutun.

Secde et, boyun eğ, itaat et, büyük bir saygıyla eğil.

Sabret, Sebat et, sabırla bekle, sabırlı ol, acele etme.

Sabırlı ol, metanetli ol, istikrarlı ol, sabırla devam et

Yüz çevir, Aldırış etme, muamele et, davran.

Kulluk et, ibadet et, kul ol.

Aldırma, dön yüzünü, yüz çevir, onlara aldırma, onları bırak, uzak dur, kendi haline bırak.

Affet, bağışla.

Bil, Bil ki, bilesin ki!

Kararlı davran! Ödünsüz davran! Sert davran, nazik davranma!

Yaklaş, Yakın ol, yakın dur, Yalnızca O’na yaklaş!

Oku, söyle…

Hikâye et, kıssa anlat, kıssadan hisse öğret.

Yüzünü dine çevir, Ona çevir, tam-doğru-sürekli yap, kıl, namaz kıl, çevir, yönel.

Emret!

Mühlet ver, süre ver, bekle, kendi haline bırak.

Ahdi bozduğunu kendilerine bildir, savur, fırlat, suratlarına çarp,

Bekle, intizar edip beklemek, gücenmiş olarak beklemek.

Kurban kes.

Uyar, dikkat çek.

Hemen başka işe koyul, sağlam dur, dik dur, kalk yorul.

Bak, Baksana, Gör ki; Anla! Bak! Onlara delilleri nasıl açıklıyoruz, yine bak ki haktan nasıl yüz çeviriyorlar.

Biraz azalt, azalt, eksilt.

Terk et, ayrıl, bırak, uzaklaş, kaçın!

Biatlerini kabul et! Bağlılık taahhütlerini kabul et!

(cennetle müjde anlamında) Müjdesini ver, müjdele, müjde ver, müjdeler olsun!

(cehennemle müjde anlamında) Uyar, haber ver, müjdeni ver! Müjdesini ver!

Tebliğ et, ulaştır, bildir.

Kendini ada! Kendini O’na ada, O’na yönel, başkasından kesilerek O’na yönel.

Nafile namaz kıl! Teheccüt kıl!

İtimat et! Mütevekkil ol! Güven, dayan, güvenip dayan, tevekkül et, dayanıp güven

Aldırma, yüz çevir, bırak ilgilenme!

Mücadele et, mücadele yap.

Amansızca mücadele et! Cihad et!

Anlat da anlat! Söyle ha söyle! Minnet ve şükranla an!

Teşvik et!

Al! Huy edin!

Bırak! Aldırma!

Bana bırak! Bırak bana!

Bırak onları bir tarafa, Bırak onları! O halde bırak onları!

Bırak onları bir tarafa, Bırak onları! O halde bırak onları!

Öğüt ver, nasihat et! Sen öğüt ver! Sen yine de öğüt ver! O halde sen öğüt ver!

Tane tane oku! Anlamını duyarak!

Çoğalt, artır, ziyade et.

Tesbih et.

Onlara danış! İstişare et!

Ürküt! Korkut! Darmadağın et! Vereceğin ceza ile destekçilerini de dağıt ki…

Namaz kıl! Dua et, Kulluk et.

Tertemiz tut, temizle.

Kendilerine öğüt ver, nasihat et.

Savaş.

De, de ki, söyle, ilan et, açıkça söyle!

Kalk! Kalk artık! Yeter artık kalk! Kalk dimdik dur, kalk namaz kıl, namaz için kalk.

Büyük tanı, şanını yücelt, büyükle de büyükle! Yücelt ha yücelt!

Ol!

Yönel! Çevir! Namazda yüzünü Mescid-i Haram’a çevir!

NEHİYLER (65 Adet)

Saçıp savurma, savurgan olma!

Büsbütün eli açık olma! Elini açıp saçma!

Uyma; Arzularına uyma, heveslerine uyma, isteklerine uyma!

Savunma, taraf olma, tartışma, mücadele etme, mücadeleye girme, Kendilerine hıyanet edenleri savunma.

Eli sıkı olma! Elini bağlayıp boynuna asma! Tanıma! Edinme!

Kımıldatma, çabalatma, (Vahyi çarçabuk almak için dilini kımıldatma)

Tasalanma, üzülme, kederlenme, mahzun olma.

Sanma, (Sakın Allah’ın peygamberlerine verdiği sözden cayacağını sanma!)

Tapıp yalvarma, kulluk edip yalvarma, çağırma, çağırmaya kalkma! Perestiş etme.

Acele etme.

Bilgi isteme, Onlar hakkında (Ashâb-ı Kehf) ileri-geri konuşan kimselerin hiçbirinden bilgi isteme! Bir şey sorma.

Şahitlik etme, onlarla beraber şahitlik etme!

O mescitte namaz kılma! Cenaze namazını kılma!

Huzurundan kovma, O’na yalvaranları huzurundan kovma

Boyun eğme, Sakın ona uyma, itaat etme.

Seni imrendirmesin, imrenme, imrenmeyesin, gözüne batmasın!

Acele etme.

Gözlerini onlardan çevirme, üzerlerine titre, Gözlerini onlardan ayırma!

Oturma, birlikte oturma.

Ardına düşme, peşine düşme, ardınca gitme.

Deme, söyleme, sakın deme, sakın söyleme, “öf!» bile deme.

Sakın deme, sakın söyleme, asla söyleme

Durma, dikilme, Kabri başında da durma, Onun içinde asla namaz kılma.

Sakın ezme, haksızlık etme.

Olma, kaygı duyma, Sıkıntı duyma.

Olmasın, kalbinde bir şüphe olmasın.

Asla olma, şüphecilerden olma.

Asla olma, sakın olma, Sakın kâfirlere arka çıkma, Asla müşriklerden olma, Sakın şüphecilerden olma. O halde sakın cahillik etme, O halde kuşkulananlardan olma

Münakaşa etme, Delillerin açık olması haricinde bir münakaşaya girişme.

Gözlerini dikme, Dünya hayatının çekiciliğine gözlerini dikme, Dünya malına göz dikme.

Yürüme, dolaşma, gezme, Yeryüzünde böbürlenerek dolaşma.

Başa kakma! Menfaat sağlama.

Sakın azarlama, geri çevirme.

Seni üzmesin, sana kaygı vermesin, İnkârda yarışanlar sana kaygı vermesin.

Sakın seni gevşekliğe sevk etmesin! Seni hafifliğe sevk etmesin, zihnine şüphe tohumları atmalarına izin verme!

Sakın onlar seni bu ayetlerden alıkoymasınlar, sakın seni çevirmesinler.

Sakın seni aldatmasın, asla seni yanıltmasın.

(Ehl-i kitap bu konuda) seninle çekişmesinler, tartışmasınlar, seni tartışmaya sürüklemesinler, seninle didişmesinler. Oransal ilişki; 218:65=3,35… 223:65=3,43… 532:65=8,18…

Alfabetik Sıraya Göre Dizilmiş Düşünce-Davranış- Konuşma Kodları

‫ﻞ‬ ‫ت ذ َا اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻪ وَاﻟ ْ ِ‬ ‫وََءا ِ‬ ‫ﻘْﺮﺑ َﻰ َ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﺣﻘ ُ‬ ‫ﻦ اﻟﺴﺒ ِﻴ ِ‬ ‫ﻦ وَاﺑ ْ َ‬ ‫ﺴﻜ ِﻴ َ‬ ‫َ‬ ‫ن‬ ‫ﺴﻮْ َ‬ ‫ف ﻳ ُﺒ ْ ِ‬ ‫وَأﺑ ْ ِ‬ ‫ﺼُﺮو َ‬ ‫ﺼْﺮ ﻓَ َ‬ ‫َ‬ ‫ن‬ ‫ﺴﻮْ َ‬ ‫ف ﻳ ُﺒ ْ ِ‬ ‫وَأﺑ ْ ِ‬ ‫ﺼُﺮو َ‬ ‫ﻢ ﻓَ َ‬ ‫ﺼْﺮﻫُ ْ‬ ‫ﻲ إ ِﻟ َﻴ ْ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﻣﺎ أ ُو ِ‬ ‫اﺗﺒ ِﻊْ َ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫ﻔﺎ‬ ‫ﺣﻨ ِﻴ ً‬ ‫ﻣﻠ َ‬ ‫اﺗﺒ ِﻊْ ِ‬ ‫ﻢ َ‬ ‫ﺔ إ ِﺑ َْﺮاﻫ ِﻴ َ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻓَﺎﺗﺒ ِﻊْ ﻗُْﺮَءاﻧ َ ُ‬ ‫َ‬ ‫ﺟﻌَﻠ ْﻨ َﺎ َ‬ ‫ك ﻋ َﻠ َﻰ َ‬ ‫ﻣﺮِ ﻓَﺎﺗﺒ ِﻌْﻬَﺎ‬ ‫ﺷﺮِﻳﻌَﺔٍ ِ‬ ‫ﺛ ُﻢ َ‬ ‫ﻦ اْﻷ ْ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﺣﻰ إ ِﻟ َﻴ ْ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﻣﺎ ﻳ ُﻮ َ‬ ‫وَاﺗﺒ ِﻊْ َ‬ ‫ﺣﻰ إ ِﻟ َﻴ ْ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﻣﺎ ﻳ ُﻮ َ‬ ‫وَاﺗﺒ ِﻊْ َ‬ ‫ﺨﺬ ْه ُ وَﻛ ِﻴًﻼ‬ ‫ﻓَﺎﺗ ِ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻖ اﻟﻠ َ‬ ‫اﺗ ِ‬ ‫ﻲ إ ِﻟ َﻴ ْ َ‬ ‫اﺗ ْ ُ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﻣﺎ أ ُو ِ‬ ‫ﻞ َ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫َ‬ ‫وَاﺗ ْ ُ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻢ ﻧ َﺒ َﺄ إ ِﺑ َْﺮاﻫ ِﻴ َ‬ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬِ ْ‬ ‫وَاﺗ ْ ُ‬ ‫ﻢ ﻧ َﺒ َﺄ َ ﻧ ُﻮٍح‬ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬِ ْ‬ ‫ﻲ إ ِﻟ َﻴ ْ َ‬ ‫وَاﺗ ْ ُ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﻣﺎ أ ُو ِ‬ ‫ﻞ َ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫ﺢ ﻟ َﻬَﺎ‬ ‫ﺟﻨ َ ْ‬ ‫ﻓَﺎ ْ‬ ‫ﻓَﺎﺣﺬ َرﻫُﻢ ﻗَﺎﺗﻠ َﻬﻢ اﻟﻠ َ‬ ‫ن‬ ‫ﻪ أﻧﻰ ﻳ ُﺆ ْﻓَﻜ ُﻮ َ‬ ‫ُ‬ ‫ْ ْ ْ َ ُ ُ‬ ‫واﺣﺬ َرﻫُ َ‬ ‫ﻔﺘ ِﻨ ُﻮ َ‬ ‫ك‬ ‫ن ﻳ َ ْ‬ ‫ﻢ أ ْ‬ ‫َ ْ ْ ْ‬ ‫ﻤﺎ أ َﻧ َْﺰ َ‬ ‫ﻪ‬ ‫ا ْ‬ ‫ل اﻟﻠ ُ‬ ‫ﻢ ﺑ ِ َ‬ ‫ﻢ ﺑ َﻴ ْﻨ َﻬُ ْ‬ ‫ﺣﻜ ُ ْ‬ ‫ﻓَﺎﺣﻜ ُﻢ ﺑﻴﻨﻬ َ َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ض ﻋ َﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ْ ْ ََُْ ْ‬ ‫ﻢ أوْ أﻋ ْﺮِ ْ‬

‫ﻂ‬ ‫ﺴ ِ‬ ‫ﻢ ﺑ ِﺎﻟ ْ ِ‬ ‫ﻓَﺎ ْ‬ ‫ﻘ ْ‬ ‫ﻢ ﺑ َﻴ ْﻨ َﻬُ ْ‬ ‫ﺣﻜ ُ ْ‬ ‫ﻤﺎ أ َﻧ َْﺰ َ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻓَﺎ ْ‬ ‫ل اﻟﻠ ُ‬ ‫ﻢ ﺑ ِ َ‬ ‫ﻢ ﺑ َﻴ ْﻨ َﻬُ ْ‬ ‫ﺣﻜ ُ ْ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫ﻦ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﻤﺆ ْ ِ‬ ‫ﺧ ِ‬ ‫ﺟﻨ َﺎ َ‬ ‫ﺾ َ‬ ‫ﻚ ﻟ ِﻠ ْ ُ‬ ‫ﻔ ْ‬ ‫ﻣﻨ ِﻴ َ‬ ‫ﻦ اﺗﺒ َﻌَ َ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﺧ ِ‬ ‫ﺟﻨ َﺎ َ‬ ‫ﺾ َ‬ ‫ﻚ ﻟ ِ َ‬ ‫ﻔ ْ‬ ‫ﻤ ِ‬ ‫ح اﻟﺬل‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﺧ ِ‬ ‫ﺟﻨ َﺎ َ‬ ‫ﻤﺎ َ‬ ‫ﺾ ﻟ َﻬُ َ‬ ‫ﻔ ْ‬ ‫ﻞ َرﺑ َ‬ ‫ﻤﻮْ ِ‬ ‫ﻚ ﺑ ِﺎﻟ ْ ِ‬ ‫ﺴﻨ َﺔِ‬ ‫ﻋﻈ َﺔِ اﻟ ْ َ‬ ‫ﺤ َ‬ ‫اد ْع ُ إ ِﻟ َﻰ َ‬ ‫ﻤﺔِ وَاﻟ ْ َ‬ ‫ﺤﻜ ْ َ‬ ‫ﺳﺒ ِﻴ ِ‬ ‫ﻓَﻠ ِﺬ َﻟ ِ َ‬ ‫ﻚ ﻓَﺎد ْع ُ‬ ‫وَاد ْع ُ إ ِﻟ َﻰ َرﺑ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫وَاد ْع ُ إ ِﻟ َﻰ َرﺑ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ادﻓَﻊ ﺑﺎﻟﺘ ِﻲ ﻫ َ‬ ‫ﺔ‬ ‫ﻦ اﻟﺴﻴﺌ َ َ‬ ‫ﻲ أ ْ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫ْ ْ ِ‬ ‫ﺴ ُ‬ ‫ِ َ‬ ‫ﻢ َرﺑ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُﺮِ ا ْ‬ ‫ﺳ َ‬ ‫ﻢ َرﺑ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُﺮِ ا ْ‬ ‫ﺳ َ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻋ َﺒ ْﺪ َﻧ َﺎ د َاوُد َ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ َرﺑ َ‬ ‫ﺖ‬ ‫ﻚ إ ِذ َا ﻧ َ ِ‬ ‫ﺴﻴ َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻣْﺮﻳ َ َ‬ ‫ب َ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫ب‬ ‫ﺤﺎقَ وَﻳ َﻌْ ُ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ِ‬ ‫ﻘﻮ َ‬ ‫ﺳ َ‬ ‫ﻢ وَإ ِ ْ‬ ‫ﻋﺒ َﺎد َﻧ َﺎ إﺑ َْﺮاﻫ ِﻴ َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ب إ ِﺑ َْﺮاﻫ ِﻴ َ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫ﺲ‬ ‫ب إ ِد ْرِﻳ َ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫ﻋﻴ َ‬ ‫ﻞ‬ ‫ﻤﺎ ِ‬ ‫ب إ ِ ْ‬ ‫ﺳ َ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫ﺳﻰ‬ ‫ﻣﻮ َ‬ ‫ب ُ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫ﺧﺎ ﻋ َﺎد ٍ ﻳ َﻌْﻨ ِﻰ ﻫُﻮد ًا‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ أ َ َ‬

‫ﻋﻴ َ‬ ‫ﻞ‬ ‫ﻤﺎ ِ‬ ‫ب وَإ ِ ْ‬ ‫ﺳ َ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫ﺲ‬ ‫ب وَإ ِد ْرِﻳ َ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫َ‬ ‫ب‬ ‫ب وَأﻳﻮ َ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫ب وَد َاوُد َ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫ﻞ‬ ‫ب وَذ َا اﻟ ْﻜ ِ ْ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫ﻔ ِ‬ ‫ن‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫ب وَذ َا اﻟﻨﻮ ِ‬ ‫ب وََزﻛ َﺮِﻳﺎ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫ن‬ ‫ﻤﺎ َ‬ ‫ب وَ ُ‬ ‫ﺳﻠ َﻴ ْ َ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫َ‬ ‫ﺟﻬَﺎ‬ ‫ﺖ ﻓَْﺮ َ‬ ‫ب وَاﻟﺘ ِﻲ أ ْ‬ ‫ﺼﻨ َ ْ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫وَاذ ْﻛ ُْﺮ ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ ِ‬ ‫ْ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻤﺎُء ﺑ ِﺪ ُ َ‬ ‫ﻓَﺎْرﺗ َ ِ‬ ‫ﻘ ْ‬ ‫ﺐ ﻳ َﻮْ َ‬ ‫ن ُ‬ ‫م ﺗ َﺄﺗ ِﻲ اﻟﺴ َ‬ ‫ﺧﺎ ٍ‬ ‫ﻣﺒ ِﻴ ٍ‬ ‫ن‬ ‫ﻣْﺮﺗ َ ِ‬ ‫ﻓَﺎْرﺗ َ ِ‬ ‫ﻘﺒ ُﻮ َ‬ ‫ﻘ ْ‬ ‫ﻢ ُ‬ ‫ﺐ إ ِﻧﻬُ ْ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﺛ ُﻢ اْر ِ‬ ‫ﺟِﻊ اﻟ ْﺒ َ َ‬ ‫ﺼَﺮ ﻛ َﺮﺗ َﻴ ْ ِ‬ ‫ﺼَﺮ‬ ‫ﻓَﺎْر ِ‬ ‫ﺟِﻊ اﻟ ْﺒ َ َ‬ ‫وَإ ِﻟ َﻰ َرﺑ َ‬ ‫ﺐ‬ ‫ﻚ ﻓَﺎْرﻏ َ ْ‬ ‫ﺳﺄ َ ْ‬ ‫ﺧﺒ ِﻴًﺮا‬ ‫ل ﺑ ِﻪِ َ‬ ‫ﻓَﺎ ْ‬ ‫ﻓَﺎ َ‬ ‫ﻦ ﻗَﺒ ْﻠ ِ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﻦ ﻳ َ ْ‬ ‫ب ِ‬ ‫ن اﻟ ْﻜ ِﺘ َﺎ َ‬ ‫ﻘَﺮُءو َ‬ ‫ْ‬ ‫ﺳﺄ ِ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ل اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫وا َ‬ ‫ل ﻣ َ‬ ‫ﻦ ﻗَﺒ ْﻠ ِ َ‬ ‫ﺳﻠ ِﻨ َﺎ‬ ‫ﻚ ِ‬ ‫ﺳﻠ ْﻨ َﺎ ِ‬ ‫ﻦ ُر ُ‬ ‫ﻦ أْر َ‬ ‫َ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﺳﺄ ْ َ ْ‬ ‫وا َ‬ ‫ﻦ اﻟ ْ َ‬ ‫ﺣﺎ ِ‬ ‫ﺿَﺮة َ اﻟ ْﺒ َ ْ‬ ‫ﺖ َ‬ ‫َ ْ‬ ‫ﻘْﺮﻳ َﺔِ اﻟﺘ ِﻲ ﻛ َﺎﻧ َ ْ‬ ‫ﺳﺄﻟ ْﻬُ ْ‬ ‫ﺤﺮِ‬ ‫ﻢ ﻋ َ ِ‬ ‫َ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﺳﺘ َ ِ‬ ‫ﻌﺬْ ﺑ ِﺎﻟﻠ ِ‬ ‫ﻓﺎ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﺳﺘ َ ِ‬ ‫ﻌﺬْ ﺑ ِﺎﻟﻠ ِ‬ ‫ﻓﺎ ْ‬

‫ﻪ‬ ‫ﺳﺘ َ ْ‬ ‫ﻐ ِ‬ ‫وا ْ‬ ‫ﺮ اﻟﻠ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻔ ِ‬ ‫ﻔْﺮ ﻟ ِﺬ َﻧ ْﺒ ِ َ‬ ‫ت‬ ‫ﻣﻨ َﺎ ِ‬ ‫ﻤﺆ ْ ِ‬ ‫ﻤﺆ ْ ِ‬ ‫ﺳﺘ َﻐْ ِ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﻦ وَاﻟ ْ ُ‬ ‫ﻚ وَﻟ ِﻠ ْ ُ‬ ‫ﻣﻨ ِﻴ َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﺳﺘ َﻐْ ِ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﻔْﺮ ﻟ َﻬُ ْ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﺳﺘ َﻐْ ِ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﻔْﺮ ﻟ َﻬُﻦ اﻟﻠ َ‬ ‫ن ﺗ َﻮاﺑ ًﺎ‬ ‫ﺳﺘ َﻐْ ِ‬ ‫ﻪ ﻛ َﺎ َ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﻔْﺮه ُ إ ِﻧ ُ‬ ‫ﻓَﺎﺳﺘﻘﻢ ﻛ َ ُ‬ ‫ﻣﻌ َ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﻤﺎ أ ِ‬ ‫ﻦ ﺗ َﺎ َ‬ ‫ب َ‬ ‫ت وَ َ‬ ‫ﻣْﺮ َ‬ ‫ْ َِ ْ َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫واﺳﺘﻘﻢ ﻛ َ ُ‬ ‫ت‬ ‫ﻤﺎ أ ِ‬ ‫ﻣْﺮ َ‬ ‫َ ْ َِ ْ َ‬ ‫ﻲ إ ِﻟ َﻴ ْ َ‬ ‫ﺴ ْ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﻚ ﺑ ِﺎﻟﺬ ِي أ ُو ِ‬ ‫ﻤ ِ‬ ‫ﻓَﺎ ْ‬ ‫ﺳﺘ َ ْ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﺳ ُ‬ ‫ﻓَﺎ ْ‬ ‫ﺠﺪ ْ ﻟ َ ُ‬ ‫ﺠﺪ ْ‬ ‫ﺳ ُ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ن‬ ‫ﻣﺎ ﻳ َ ُ‬ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ َ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ ﻋ َﻠ َﻰ َ‬ ‫ا ْ‬ ‫ن‬ ‫ﻣﺎ ﻳ َ ُ‬ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ َ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ ﻋ َﻠ َﻰ َ‬ ‫ﻓَﺎ ْ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ إ ِن اﻟ ْﻌَﺎﻗِﺒ َ َ‬ ‫ﻤﺘ ِ‬ ‫ﺔ ﻟ ِﻠ ْ ُ‬ ‫ﻓَﺎ ْ‬ ‫ﻘﻴ َ‬ ‫ﺣﻖ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ إ ِن وَﻋ ْﺪ َ اﻟﻠﻪِ َ‬ ‫ﻓَﺎ ْ‬ ‫ُ‬ ‫ﻞ‬ ‫ﺻﺒ ََﺮ أوﻟ ُﻮ اﻟ ْﻌَْﺰم ِ ِ‬ ‫ﻦ اﻟﺮ ُ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ ﻛ َ َ‬ ‫ﻤﺎ َ‬ ‫ﻓَﺎ ْ‬ ‫ﺳ ِ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﻤﻴًﻼ‬ ‫ﺟ ِ‬ ‫ﺻﺒ ًْﺮا َ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ َ‬ ‫ﻓَﺎ ْ‬ ‫ﺣﻖ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ إ ِن وَﻋ ْﺪ َ اﻟﻠﻪِ َ‬ ‫ﻓَﺎ ْ‬ ‫ﺤﻜ ْﻢ ِ َرﺑ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ ﻟ ِ ُ‬ ‫ﻓَﺎ ْ‬ ‫ﺣﻖ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ إ ِن وَﻋ ْﺪ َ اﻟﻠﻪِ َ‬ ‫ﻓَﺎ ْ‬ ‫وَﻟ َِﺮﺑ َ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ‬ ‫ﻚ ﻓَﺎ ْ‬ ‫ﺴ َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ ﻧ َ ْ‬ ‫ﻦ ﻳ َﺪ ْﻋ ُﻮ َ‬ ‫ﻔ َ‬ ‫ن َرﺑﻬُ ْ‬ ‫ﻚ َ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﻣﻊَ اﻟﺬ ِﻳ َ‬

‫ن‬ ‫ﻣﺎ ﻳ َ ُ‬ ‫ﻘﻮﻟ ُﻮ َ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ ﻋ َﻠ َﻰ َ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﺣﺘﻰ ﻳ َ ْ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ َ‬ ‫ﻢ اﻟﻠ ُ‬ ‫ﺤﻜ ُ َ‬ ‫وَا ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﺤ ِ‬ ‫ﻪ َﻻ ﻳ ُ ِ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﻀﻴﻊُ أ ْ‬ ‫ﺟَﺮ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ ﻓَﺈ ِن اﻟﻠ َ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﺴﻨ ِﻴ َ‬ ‫ﺻﺒ ُْﺮ َ‬ ‫ك إ ِﻻ ﺑ ِﺎﻟﻠﻪِ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ وَ َ‬ ‫ﻣﺎ َ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﻚ ﻓَﺈ ِﻧ َ‬ ‫ﺤﻜ ْﻢ ِ َرﺑ َ‬ ‫ﻚ ﺑ ِﺄ َﻋ ْﻴ ُﻨ ِﻨ َﺎ‬ ‫ﺻﺒ ِْﺮ ﻟ ِ ُ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﺴﺄ َﻟ ُ َ‬ ‫ﻚ رِْزﻗًﺎ‬ ‫ﺻﻄ َﺒ ِْﺮ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬَﺎ َﻻ ﻧ َ ْ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﺻﻄ َﺒ ِْﺮ ﻟ ِﻌِﺒ َﺎد َﺗ ِﻪِ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﻤﻴ َ‬ ‫ﻞ‬ ‫ﻔِﺢ اﻟﺼ ْ‬ ‫ﺻ َ‬ ‫ﺠ ِ‬ ‫ﺢ اﻟ ْ َ‬ ‫ﻔ َ‬ ‫ﻓَﺎ ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﺻ َ‬ ‫ﻔ ْ‬ ‫ﺢ ﻋ َﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ﻓَﺎ ْ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﺻ َ‬ ‫ﻪ ﻳ ُ ِ‬ ‫ﺤ ِ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﻔ ْ‬ ‫ﺤﺐ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﺢ إ ِن اﻟﻠ َ‬ ‫وَا ْ‬ ‫ﺴﻨ ِﻴ َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﺼﺎ ﻟ َ ُ‬ ‫ﻪ ُ‬ ‫ﻓَﺎﻋ ْﺒ ُﺪ ِ اﻟﻠ َ‬ ‫ﺨﻠ ِ ً‬ ‫ﻪ اﻟﺪﻳ َ‬ ‫ﻓَﺎﻋ ْﺒ ُﺪ ْ‬ ‫َْ‬ ‫ﻤﻮَا ِ‬ ‫ﻤﺎ ﻓَﺎﻋ ْﺒ ُﺪ ْه ُ‬ ‫ﻣﺎ ﺑ َﻴ ْﻨ َﻬُ َ‬ ‫ض وَ َ‬ ‫َرب اﻟﺴ َ‬ ‫ت وَاﻷْر ِ‬ ‫َ‬ ‫وَإ ِﻟ َﻴ ْﻪِ ﻳ ُْﺮ َ‬ ‫ﻪ ﻓَﺎﻋ ْﺒ ُﺪ ْه ُ‬ ‫ﻣُﺮ ﻛ ُﻠ ُ‬ ‫ﺟﻊُ اْﻷ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻪ إ ِﻻ أ َﻧ َﺎ ﻓَﺎﻋ ْﺒ ُﺪ ِي‬ ‫ﻪ َﻻ إ ِﻟ َ َ‬ ‫إ ِﻧﻨ ِﻲ أﻧ َﺎ اﻟﻠ ُ‬ ‫ﺣﺘﻰ ﻳ َﺄ ْﺗ ِﻴ َ َ‬ ‫وَاﻋ ْﺒ ُﺪ ْ َرﺑ َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻚ اﻟ ْﻴ َ ِ‬ ‫ﻚ َ‬ ‫ﻘﻴ ُ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ض ﻋ َﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ﻓَﺄﻋ ْﺮِ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ض ﻋ َﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ﻓَﺄﻋ ْﺮِ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ض ﻋ َﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ﻓَﺄﻋ ْﺮِ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ض ﻋ َﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ﻓَﺄﻋ ْﺮِ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻦ اﻟ ْ َ‬ ‫وَأﻋ ْﺮِ ْ‬ ‫ﺠﺎﻫ ِﻠ ِﻴ َ‬ ‫ض ﻋ َ ِ‬

‫َ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻦ اﻟ ْ ُ‬ ‫وَأﻋ ْﺮِ ْ‬ ‫ﺸﺮِﻛ ِﻴ َ‬ ‫ض ﻋ َ ِ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻓَﺎﻋ ْ ُ‬ ‫ﻒ ﻋ َﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻓَﺎﻋ ْ ُ‬ ‫ﻒ ﻋ َﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ﻓَﺎﻋ ْﻠ َ َ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻪ إ ِﻻ اﻟﻠ ُ‬ ‫ﻪ َﻻ إ ِﻟ َ َ‬ ‫ﻢ أﻧ ُ‬ ‫ْ‬ ‫ﻓَﺈن ﺗﻮﻟﻮا ﻓَﺎﻋ ْﻠ َﻢ أ َﻧﻤﺎ ﻳﺮﻳﺪ اﻟﻠ َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ن ﻳ ُ ِ‬ ‫ﻪ أ ْ‬ ‫ْ َ ُ ِ ُ‬ ‫ﺾ ذ ُﻧ ُﻮﺑ ِﻬِ ْ‬ ‫ﺼﻴﺒ َﻬُ ْ‬ ‫ُ‬ ‫ِ ْ َ َ ْ‬ ‫ﻢ ﺑ ِﺒ َﻌْ ِ‬ ‫وَاﻏ ْﻠ ُ ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻆ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬِ ْ‬ ‫ب‬ ‫وَاﻗْﺘ َﺮِ ْ‬ ‫ْ‬ ‫ﺳﻢ ِ َرﺑ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫اﻗَْﺮأ ﺑ ِﺎ ْ‬ ‫اﻗْﺮأ ْ ورﺑ َ َ‬ ‫م‬ ‫ﻚ اْﻷﻛ َْﺮ ُ‬ ‫َ ََ‬ ‫ﺺ‬ ‫ﺺ اﻟ ْ َ‬ ‫ﺼ َ‬ ‫ﻘ َ‬ ‫ﻓَﺎﻗْ ُ‬ ‫ﺼ ِ‬ ‫أ َﻗِﻢ ِ اﻟﺼَﻼة َ‬ ‫َ‬ ‫ﺟﻬَ َ‬ ‫ﻔﺎ‬ ‫ﺣﻨ ِﻴ ً‬ ‫ﻦ َ‬ ‫ﻢ وَ ْ‬ ‫أﻗِ ْ‬ ‫ﻚ ﻟ ِﻠﺪﻳ ِ‬ ‫َ‬ ‫ﺟﻬَ َ‬ ‫ﻔﺎ‬ ‫ﺣﻨ ِﻴ ً‬ ‫ﻦ َ‬ ‫ﻢ وَ ْ‬ ‫ﻓَﺄﻗِ ْ‬ ‫ﻚ ﻟ ِﻠﺪﻳ ِ‬ ‫وَأ َﻗِﻢ ِ اﻟﺼَﻼة َ‬ ‫وَأ َﻗِﻢ ِ اﻟﺼَﻼة َ‬ ‫وَأ َﻗِﻢ ِ اﻟﺼَﻼة َ‬ ‫ْ‬ ‫ﻣْﺮ أ َﻫْﻠ َ َ‬ ‫ﻚ ﺑ ِﺎﻟﺼَﻼةِ‬ ‫وَأ ُ‬ ‫ْ‬ ‫ف‬ ‫ﻣْﺮ ﺑ ِﺎﻟ ْﻌُْﺮ ِ‬ ‫وَأ ُ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ ُروَﻳ ْﺪ ًا‬ ‫ﻣﻬِﻠ ْﻬُ ْ‬ ‫أ ْ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻓَ َ‬ ‫ﻤﻬ ِ‬ ‫ﻞ اﻟ ْﻜ َﺎﻓِﺮِﻳ َ‬ ‫ﻢ ﻗَﻠ ِﻴًﻼ‬ ‫ﻣﻬﻠ ْﻬُ ْ‬ ‫وَ َ‬

‫ﺳﻮَاٍء‬ ‫ﻢ ﻋ َﻠ َﻰ َ‬ ‫ﻓَﺎﻧ ْﺒ ِﺬ ْ إ ِﻟ َﻴ ْﻬِ ْ‬ ‫ن‬ ‫ﻣﻨ ْﺘ َﻈ ُِﺮو َ‬ ‫ﻢ ُ‬ ‫وَاﻧ ْﺘ َﻈ ِْﺮ إ ِﻧﻬُ ْ‬ ‫ﺤْﺮ‬ ‫وَاﻧ ْ َ‬ ‫ﻓَﺄ َﻧ ْﺬ ِْر‬ ‫َ‬ ‫ﺸﻴﺮﺗ َ َ َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻚ اْﻷﻗَْﺮﺑ ِﻴ َ‬ ‫وَأﻧ ْﺬ ِْر ﻋ َ ِ َ‬ ‫َ‬ ‫ﺴَﺮةِ‬ ‫م اﻟ ْ َ‬ ‫ﻢ ﻳ َﻮْ َ‬ ‫ﺤ ْ‬ ‫وَأﻧ ْﺬ ِْرﻫُ ْ‬ ‫ﺐ‬ ‫ﺼ ْ‬ ‫ﻓَﺈ ِذ َا ﻓََﺮﻏ ْ َ‬ ‫ﺖ ﻓَﺎﻧ ْ َ‬ ‫َ‬ ‫ن‬ ‫اﻧ ْﻈ ُْﺮ أﻧﻰ ﻳ ُﺆ ْﻓَﻜ ُﻮ َ‬ ‫ﺿﺮﺑ ُﻮا ﻟ َ َ َ‬ ‫ﻣﺜ َﺎ َ‬ ‫ل‬ ‫اﻧ ْﻈ ُْﺮ ﻛ َﻴ ْ َ‬ ‫ﻚ اْﻷ ْ‬ ‫ﻒ َ َ‬ ‫ﻢ‬ ‫اﻧ ْﻈ ُْﺮ ﻛ َﻴ ْ َ‬ ‫ﻒ ﻓَﻀﻠ ْﻨ َﺎ ﺑ َﻌْ َ‬ ‫ﻀﻬُ ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻒ ﻛ َﺬ َﺑ ُﻮا ﻋ َﻠ َﻰ أ َﻧ ْ ُ‬ ‫اﻧ ْﻈ ُْﺮ ﻛ َﻴ ْ َ‬ ‫ﻔ ِ‬ ‫ﺴﻬِ ْ‬ ‫ت‬ ‫اﻧ ْﻈ ُْﺮ ﻛ َﻴ ْ َ‬ ‫ﻢ اْﻵﻳ َﺎ ِ‬ ‫ﻦ ﻟ َﻬُ ُ‬ ‫ﻒ ﻧ ُﺒ َﻴ ُ‬ ‫ت‬ ‫ﺼﺮ ُ‬ ‫اﻧ ْﻈ ُْﺮ ﻛ َﻴ ْ َ‬ ‫ف اْﻵﻳ َﺎ ِ‬ ‫ﻒ ﻧ ُ َ‬ ‫ﻪ ﻗَﻠ ِﻴًﻼ‬ ‫ﻪ أ َوِ اﻧ ْ ُ‬ ‫ﺼ َ‬ ‫ﺺ ِ‬ ‫ﻣﻨ ْ ُ‬ ‫ﻔ ُ‬ ‫ﻘ ْ‬ ‫ﻧِ ْ‬ ‫ﺠْﺮ‬ ‫ﺟَﺰ ﻓَﺎﻫْ ُ‬ ‫وَاﻟﺮ ْ‬ ‫ﻤﻴًﻼ‬ ‫ﺟ ِ‬ ‫ﺠًﺮا َ‬ ‫ﻢ ﻫَ ْ‬ ‫وَاﻫْ ُ‬ ‫ﺠْﺮﻫُ ْ‬ ‫ﺼﻴﻨ َ َ‬ ‫ف ﻓَﺒ َﺎﻳ ِﻌْﻬُﻦ‬ ‫وََﻻ ﻳ َﻌْ ِ‬ ‫ﻣﻌُْﺮو ٍ‬ ‫ﻚ ﻓِﻲ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻤﺎ‬ ‫ﻤﻨ َﺎﻓِ ِ‬ ‫ﻢ ﻋ َﺬ َاﺑ ًﺎ أﻟ ِﻴ ً‬ ‫ﻦ ﺑ ِﺄن ﻟ َﻬُ ْ‬ ‫ﺑ َﺸﺮِ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻘﻴ َ‬ ‫ﻓَﺒ َﺸْﺮ ِ‬ ‫ﻋﺒ َﺎد ِ‬ ‫َ‬ ‫ﻓَﺒ َﺸْﺮه ُ ﺑ ِﻌَﺬ َا ٍ‬ ‫ب أﻟ ِﻴﻢ ٍ‬ ‫ﻔَﺮةٍ‬ ‫ﻤﻐ ْ ِ‬ ‫ﻓَﺒ َﺸْﺮه ُ ﺑ ِ َ‬

‫َ‬ ‫ﻓَﺒ َﺸْﺮﻫُ ْ‬ ‫ﻢ ﺑ ِﻌَﺬ َا ٍ‬ ‫ب أﻟ ِﻴﻢ ٍ‬ ‫َ‬ ‫ﻓَﺒ َﺸْﺮﻫُ ْ‬ ‫ﻢ ﺑ ِﻌَﺬ َا ٍ‬ ‫ب أﻟ ِﻴﻢ ٍ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻤﺆ ْ ِ‬ ‫وَﺑ َﺸﺮِ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻣﻨ ِﻴ َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻤﺆ ْ ِ‬ ‫وَﺑ َﺸﺮِ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻣﻨ ِﻴ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻦ ﻛ َ َ‬ ‫ﻔُﺮوا ﺑ ِﻌَﺬ َا ٍ‬ ‫وَﺑ َﺸﺮِ اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ب أﻟ ِﻴﻢ ٍ‬ ‫َ‬ ‫ﻦ ﻛ َ َ‬ ‫ﻔُﺮوا ﺑ ِﻌَﺬ َا ٍ‬ ‫وَﺑ َﺸﺮِ اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ب أﻟ ِﻴﻢ ٍ‬ ‫ل إ ِﻟ َﻴ ْ َ‬ ‫ﻣﺎ أ ُﻧ ْﺰِ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﺑ َﻠﻎْ َ‬ ‫وَﺗ َﺒ َﺘ ْ‬ ‫ﻞ إ ِﻟ َﻴ ْﻪِ ﺗ َﺒ ْﺘ ِﻴًﻼ‬ ‫ﺔ ﻟ َ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﻓَﺘ َﻬَﺠﺪ ْ ﺑ ِﻪِ ﻧ َﺎﻓِﻠ َ ً‬ ‫ﻓَﺘ َﻮَﻛ ْ‬ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟﻠﻪِ‬ ‫ﻓَﺘ َﻮَﻛ ْ‬ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟﻠﻪِ‬ ‫وَﺗ َﻮَﻛ ْ‬ ‫ت‬ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟ ْ َ‬ ‫ﻤﻮ ُ‬ ‫ﺤﻲ اﻟﺬ ِي َﻻ ﻳ َ ُ‬ ‫وَﺗ َﻮَﻛ ْ‬ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟ ْﻌَﺰِﻳﺰِ اﻟﺮ ِ‬ ‫ﺣﻴﻢ ِ‬ ‫وَﺗ َﻮَﻛ ْ‬ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻪِ‬ ‫وَﺗ َﻮَﻛ ْ‬ ‫ﻞ‬ ‫وَﺗ َﻮَﻛ ْ‬ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟﻠﻪِ‬ ‫وَﺗ َﻮَﻛ ْ‬ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻰ اﻟﻠﻪِ‬ ‫وَﺗ َﻮَﻛ ْ‬ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻪِ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻓَﺘ َﻮَل ﻋ َﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻓَﺘ َﻮَل ﻋ َﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻓَﺘ َﻮَل ﻋ َﻨ ْﻬُ ْ‬

‫ﻢ‬ ‫وَﺗ َﻮَل ﻋ َﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫وﺟﺎدﻟ ْﻬﻢ ﺑﺎﻟﺘ ِﻲ ﻫ َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻲ أ ْ‬ ‫ﺣ َ‬ ‫َ َ ِ ُ ْ ِ‬ ‫ﺴ ُ‬ ‫ِ َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻤﻨ َﺎﻓِ ِ‬ ‫َ‬ ‫ﺟﺎﻫ ِﺪ ِ اﻟ ْﻜ ُﻔﺎَر وَاﻟ ْ ُ‬ ‫ﻘﻴ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻤﺔِ َرﺑ َ‬ ‫ث‬ ‫ﺤﺪ ْ‬ ‫ﻚ ﻓَ َ‬ ‫وَأﻣﺎ ﺑ ِﻨ ِﻌْ َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻤﺆ ْ ِ‬ ‫َ‬ ‫ض اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻣﻨ ِﻴ َ‬ ‫ﺣﺮ ِ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻤﺆ ْ ِ‬ ‫وَ َ‬ ‫ض اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻣﻨ ِﻴ َ‬ ‫ﺣﺮ ِ‬ ‫ﺧﺬ ِ اﻟ ْﻌَ ْ‬ ‫ُ‬ ‫ﻔﻮَ‬ ‫ﺧﺬ ْ ﻣ َ‬ ‫ﺔ‬ ‫ﺻﺪ َﻗَ ً‬ ‫ﻣﻮَاﻟ ِﻬِ ْ‬ ‫ﻦ أ ْ‬ ‫ﻢ َ‬ ‫ُ ِ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ‬ ‫وَد َع ْ أذ َاﻫُ ْ‬ ‫ﺣﻴﺪ ًا‬ ‫ﺧﻠ َ ْ‬ ‫ﻦ َ‬ ‫ﺖ وَ ِ‬ ‫ﻘ ُ‬ ‫ذ َْرﻧ ِﻲ وَ َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﺚ‬ ‫ﺤﺪ ِﻳ ِ‬ ‫ب ﺑ ِﻬَﺬ َا اﻟ ْ َ‬ ‫ﻦ ﻳ ُﻜ َﺬ ُ‬ ‫ﻓَﺬ َْرﻧ ِﻲ وَ َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﺿﻮا وَﻳ َﻠ ْﻌَﺒ ُﻮا‬ ‫ﻢ ﻳ َ ُ‬ ‫ﺨﻮ ُ‬ ‫ﻓَﺬ َْرﻫُ ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻢ َ‬ ‫ﻣﻬُ ُ‬ ‫ﺣﺘﻰ ﻳ َُﻼﻗُﻮا ﻳ َﻮْ َ‬ ‫ﻓَﺬ َْرﻫُ ْ‬ ‫ن‬ ‫ﻣﺎ ﻳ َ ْ‬ ‫ﻔﺘ َُﺮو َ‬ ‫ﻢ وَ َ‬ ‫ﻓَﺬ َْرﻫُ ْ‬ ‫ﺤﻴ َﺎة ُ اﻟﺪﻧ ْﻴ َﺎ‬ ‫ﻦ اﺗ َ‬ ‫ﻢ اﻟ ْ َ‬ ‫ﻢ ﻟ َﻌِﺒ ًﺎ وَﻟ َﻬْﻮًا وَﻏ َﺮﺗ ْﻬُ ُ‬ ‫ﺨﺬ ُوا د ِﻳﻨ َﻬُ ْ‬ ‫وَذ َرِ اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫وذ َرﻧ ِﻲ واﻟ ْﻤﻜ َﺬﺑﻴ ُ‬ ‫ﻤﺔِ‬ ‫ﻦ أوﻟ ِﻲ اﻟﻨﻌْ َ‬ ‫َ ُ ِ َ‬ ‫َ ْ‬ ‫ﺖ اﻟﺬﻛ َْﺮى‬ ‫ن ﻧ َ َ‬ ‫ﻔﻌ َ ِ‬ ‫ﻓَﺬ َﻛْﺮ إ ِ ْ‬ ‫ن‬ ‫ﻓَﺬ َﻛْﺮ ﺑ ِﺎﻟ ْ ُ‬ ‫ﻘْﺮَءا ِ‬ ‫َ‬ ‫ﻣﺬ َﻛٌﺮ‬ ‫ﺖ ُ‬ ‫ﻤﺎ أﻧ ْ َ‬ ‫ﻓَﺬ َﻛْﺮ إ ِﻧ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻤﺔِ َرﺑ َ‬ ‫ن‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻦ وََﻻ َ‬ ‫ﺖ ﺑ ِﻨ ِﻌْ َ‬ ‫ﻤﺎ أﻧ ْ َ‬ ‫ﻓَﺬ َﻛْﺮ ﻓَ َ‬ ‫ﺠﻨ ُﻮ ٍ‬ ‫ﻚ ﺑ ِﻜ َﺎﻫ ِ ٍ‬ ‫َ‬ ‫ﺴ َ‬ ‫ﺖ‬ ‫ﻞ ﻧ َ ْ‬ ‫وَذ َﻛْﺮ ﺑ ِﻪِ أ ْ‬ ‫ﻤﺎ ﻛ َ َ‬ ‫ن ﺗ ُﺒ ْ َ‬ ‫ﺴﺒ َ ْ‬ ‫ﺲ ﺑ ِ َ‬ ‫ﻔ ٌ‬

‫ﻦ‬ ‫وَذ َﻛْﺮ ﻓَﺈ ِن اﻟﺬﻛ َْﺮى ﺗ َﻨ ْ َ‬ ‫ﻤﺆ ْ ِ‬ ‫ﻔﻊُ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻣﻨ ِﻴ َ‬ ‫ن ﺗ َْﺮﺗ ِﻴًﻼ‬ ‫ﻞ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻘْﺮَءا َ‬ ‫وََرﺗ ِ‬ ‫َ‬ ‫أوْ زِد ْ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻪِ‬ ‫ﻢ َرﺑ َ‬ ‫ﻚ اْﻷ َﻋ ْﻠ َﻰ‬ ‫ﺳﺒِﺢ ا ْ‬ ‫َ‬ ‫ﺳ َ‬ ‫ف اﻟﻨﻬَﺎرِ ﻟ َﻌَﻠ َ‬ ‫ﺿﻰ‬ ‫ﺢ وَأ َﻃ َْﺮا َ‬ ‫ﻚ ﺗ َْﺮ َ‬ ‫ﺴﺒ ْ‬ ‫ﻓَ َ‬ ‫ﻤﺪ ِ َرﺑ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﺢ ﺑ ِ َ‬ ‫ﺴﺒ ْ‬ ‫ﻓَ َ‬ ‫ﺤ ْ‬ ‫ﺳﻢ َرﺑ َ ْ‬ ‫ﺴﺒ ْ‬ ‫ﻓَ َ‬ ‫ﻚ اﻟﻌَﻈ ِﻴﻢ ِ‬ ‫ﺢ ﺑ ِﺎ ْ ِ‬ ‫ﻤﺪ ِ َرﺑ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﺢ ﺑ ِ َ‬ ‫ﺴﺒ ْ‬ ‫ﻓَ َ‬ ‫ﺤ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﺠﻮد ِ‬ ‫ﻪ وَأد ْﺑ َﺎَر اﻟﺴ ُ‬ ‫ﺴﺒ ْ‬ ‫ﻓَ َ‬ ‫ﺤ ُ‬ ‫ﻪ وَإ ِد ْﺑ َﺎَر اﻟﻨ ُ‬ ‫ﺴﺒ ْ‬ ‫ﻓَ َ‬ ‫ﺤ ُ‬ ‫ﺠﻮم ِ‬ ‫ﻤﺪ ِ َرﺑ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﺢ ﺑ ِ َ‬ ‫ﺳﺒ ْ‬ ‫وَ َ‬ ‫ﺤ ْ‬ ‫ﻤﺪ ِهِ‬ ‫ﺢ ﺑ ِ َ‬ ‫ﺳﺒ ْ‬ ‫وَ َ‬ ‫ﺤ ْ‬ ‫ﻤﺪ ِ َرﺑ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﺢ ﺑ ِ َ‬ ‫ﺳﺒ ْ‬ ‫وَ َ‬ ‫ﺤ ْ‬ ‫ﻤﺪ ِ َرﺑ َ‬ ‫م‬ ‫ﻦ ﺗ َ ُ‬ ‫ﻚ ِ‬ ‫ﺢ ﺑ ِ َ‬ ‫ﺳﺒ ْ‬ ‫ﻘﻮ ُ‬ ‫وَ َ‬ ‫ﺤ ْ‬ ‫ﺣﻴ َ‬ ‫ﻪ ﻟ َﻴ ًْﻼ ﻃ َﻮِﻳًﻼ‬ ‫ﺳﺒ ْ‬ ‫وَ َ‬ ‫ﺤ ُ‬ ‫َ‬ ‫وَ َ‬ ‫ﻢ ﻓِﻲ اْﻷ ْ‬ ‫ﺷﺎوِْرﻫُ ْ‬ ‫ﻣﺮِ‬ ‫ﻓَ َ‬ ‫ن‬ ‫ﺧﻠ ْ َ‬ ‫ﻦ َ‬ ‫ﻢ ﻳ َﺬﻛُﺮو َ‬ ‫ﻢ ﻟ َﻌَﻠﻬُ ْ‬ ‫ﻔﻬُ ْ‬ ‫ﻢ َ‬ ‫ﺸﺮد ْ ﺑ ِﻬِ ْ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﺼﻞ ﻟ َِﺮﺑ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﻓَ َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﺻﻞ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬِ ْ‬ ‫وَ َ‬ ‫وَﺛ ِﻴ َﺎﺑ َ َ‬ ‫ﻚ ﻓَﻄ َﻬْﺮ‬ ‫ﻢ‬ ‫وَ ِ‬ ‫ﻋﻈ ْﻬُ ْ‬

‫ﻘﺎﺗ ِ ْ‬ ‫ﻓَ َ‬ ‫ﻞ اﻟﻠﻪِ‬ ‫ﻞ ﻓِﻲ َ‬ ‫ﺳﺒ ِﻴ ِ‬ ‫ﻗُ ْ َ‬ ‫ن‬ ‫ﻞ ﻳ َﺎأﻳﻬَﺎ اﻟ ْﻜ َﺎﻓُِﺮو َ‬ ‫ﻦ ﻟ َﺪ ُﻧ ْ َ‬ ‫ﺟﻌ َ ْ‬ ‫ﺧ َ‬ ‫وَﻗُ ْ‬ ‫ﺳﻠ ْﻄ َﺎﻧ ًﺎ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ق وَأ َ ْ‬ ‫ﻣﺪ ْ َ‬ ‫ﻞ َرب أ َد ْ ِ‬ ‫ﻞ ﻟ ِﻲ ِ‬ ‫ج ِ‬ ‫ﻞ ِ‬ ‫ق وَا ْ‬ ‫ﺨَﺮ َ‬ ‫ﺧﺮِ ْ‬ ‫ﻚ ُ‬ ‫ﺟﻨ ِﻲ ُ‬ ‫ﺧﻠ ْﻨ ِﻲ ُ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﺻﺪ ْ ٍ‬ ‫ﺻﺪ ْ ٍ‬ ‫ﺼﻴًﺮا‬ ‫ﻧَ ِ‬ ‫وَﻗُ ْ‬ ‫ﻤﺎ‬ ‫ﻞ َرب اْر َ‬ ‫ﻤﻬُ َ‬ ‫ﺣ ْ‬ ‫وَﻗُ ْ‬ ‫م‬ ‫ﺳَﻼ ٌ‬ ‫ﻞ َ‬ ‫وَﻗُ ْ‬ ‫ﻢ ﻗَﻮًْﻻ ﺑ َﻠ ِﻴﻐًﺎ‬ ‫ﻢ ﻓِﻲ أ َﻧ ْ ُ‬ ‫ﻔ ِ‬ ‫ﺴﻬِ ْ‬ ‫ﻞ ﻟ َﻬُ ْ‬ ‫وَﻗُ ْ‬ ‫ﻤﺎ‬ ‫ﻤﺎ ﻗَﻮًْﻻ ﻛ َﺮِﻳ ً‬ ‫ﻞ ﻟ َﻬُ َ‬ ‫ﻗُﻢ ِ اﻟﻠﻴ ْ َ‬ ‫ﻞ إ ِﻻ ﻗَﻠ ِﻴًﻼ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻗُ ْ‬ ‫وََرﺑ َ‬ ‫ﻚ ﻓَﻜ َﺒْﺮ‬ ‫وَﻛ َﺒْﺮه ُ ﺗ َﻜ ْﺒ ِﻴًﺮا‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻦ ِ‬ ‫ﻦ اﻟﺴﺎ ِ‬ ‫ﺟﺪ ِﻳ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫وَﻛ ُ ْ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻦ ِ‬ ‫ﻦ اﻟﺸﺎﻛ ِﺮِﻳ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫وَﻛ ُ ْ‬ ‫وََﻻ ﺗ ُﺒ َﺬْر ﺗ َﺒ ْﺬ ِﻳًﺮا‬ ‫ﻂ‬ ‫ﺴ ِ‬ ‫ﺴﻄ ْﻬَﺎ ﻛ ُﻞ اﻟ ْﺒ َ ْ‬ ‫وََﻻ ﺗ َﺒ ْ ُ‬ ‫َ‬ ‫ن ﺑ ِﺎْﻵ ِ‬ ‫ﺧَﺮةِ‬ ‫ﻦ َﻻ ﻳ ُﺆ ْ ِ‬ ‫ﻣﻨ ُﻮ َ‬ ‫ﻦ ﻛ َﺬﺑ ُﻮا ﺑ ِﺂﻳ َﺎﺗ ِﻨ َﺎ وَاﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫وََﻻ ﺗ َﺘﺒ ِﻊْ أﻫْﻮَاَء اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫َ‬ ‫ن‬ ‫ﻤﻮ َ‬ ‫ﻦ َﻻ ﻳ َﻌْﻠ َ ُ‬ ‫وََﻻ ﺗ َﺘﺒ ِﻊْ أﻫْﻮَاَء اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ‬ ‫وََﻻ ﺗ َﺘﺒ ِﻊْ أﻫْﻮَاَءﻫُ ْ‬ ‫ﺠﺎد ِ ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫ن أ َﻧ ْ ُ‬ ‫ﻦ ﻳ َ ْ‬ ‫ﺨﺘ َﺎﻧ ُﻮ َ‬ ‫وََﻻ ﺗ ُ َ‬ ‫ﻔ َ‬ ‫ﺴﻬُ ْ‬ ‫ﻦ اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ل ﻋ َ ِ‬ ‫ﺠﻌ َ ْ‬ ‫ﺧَﺮ‬ ‫ﻣﻊَ اﻟﻠﻪِ إ ِﻟ َﻬًﺎ َءا َ‬ ‫َﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻞ َ‬

‫ﺠﻌ َ ْ‬ ‫ﺧَﺮ‬ ‫ﻣﻊَ اﻟﻠﻪِ إ ِﻟ َﻬًﺎ َءا َ‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻞ َ‬ ‫ﻘ َ‬ ‫ﻞ ﻳ َﺪ َ َ‬ ‫ﺠﻌ َ ْ‬ ‫ﻚ‬ ‫ﻣﻐْﻠ ُﻮﻟ َ ً‬ ‫ﺔ إ ِﻟ َﻰ ﻋ ُﻨ ُ ِ‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ك َ‬ ‫ﺴﺎﻧ َ َ‬ ‫ﺤﺮ ْ‬ ‫ﺠ َ‬ ‫ﻞ ﺑ ِﻪِ‬ ‫ﻚ ﻟ ِﺘ َﻌْ َ‬ ‫َﻻ ﺗ ُ َ‬ ‫ك ﺑ ِﻪِ ﻟ ِ َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﺤَﺰ ْ‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ن ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬِ ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﺤَﺰ ْ‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ن ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬِ ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﺤَﺰ ْ‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ن ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬِ ْ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﺨﻠ ِ َ‬ ‫ﻓََﻼ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻒ وَﻋ ْﺪ ِهِ ُر ُ‬ ‫ﺤ َ‬ ‫ﺳﻠ َ ُ‬ ‫ﻪ ُ‬ ‫ﺴﺒ َﻦ اﻟﻠ َ‬ ‫ﺧَﺮ‬ ‫ﻣﻊَ اﻟﻠﻪِ إ ِﻟ َﻬًﺎ َءا َ‬ ‫ﻓََﻼ ﺗ َﺪ ْع ُ َ‬ ‫ﺧَﺮ‬ ‫ﻣﻊَ اﻟﻠﻪِ إ ِﻟ َﻬًﺎ َءا َ‬ ‫وََﻻ ﺗ َﺪ ْع ُ َ‬ ‫ﻀﺮ َ‬ ‫ﻔﻌ ُ َ‬ ‫ك‬ ‫ﻣﺎ َﻻ ﻳ َﻨ ْ َ‬ ‫وََﻻ ﺗ َﺪ ْع ُ ِ‬ ‫ﻚ وََﻻ ﻳ َ ُ‬ ‫ن اﻟﻠﻪِ َ‬ ‫ﻦ د ُو ِ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﺠ ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ﺴﺘ َﻌْ ِ‬ ‫ﻞ ﻟ َﻬُ ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﺴﺘ َ ْ‬ ‫ﻔ ِ‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ﺖ ﻓِﻴﻬِ ْ‬ ‫ﻓََﻼ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻣﻌَﻬُ ْ‬ ‫ﺸﻬَﺪ ْ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﺣﺪ ٍ ِ‬ ‫ﺼﻞ ﻋ َﻠ َﻰ أ َ‬ ‫ﻣﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫وََﻻ ﺗ ُ َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻦ ﻳ َﺪ ْﻋ ُﻮ َ‬ ‫ن َرﺑﻬُ ْ‬ ‫وََﻻ ﺗ َﻄ ُْﺮد ِ اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻓََﻼ ﺗ ُﻄ ِِﻊ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻤﻜ َﺬﺑ ِﻴ َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻤﻨ َﺎﻓِ ِ‬ ‫ﻦ وَاﻟ ْ ُ‬ ‫ﻘﻴ َ‬ ‫وََﻻ ﺗ ُﻄ ِِﻊ اﻟ ْﻜ َﺎﻓِﺮِﻳ َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻤﻨ َﺎﻓِ ِ‬ ‫ﻦ وَاﻟ ْ ُ‬ ‫ﻘﻴ َ‬ ‫وََﻻ ﺗ ُﻄ ِِﻊ اﻟ ْﻜ َﺎﻓِﺮِﻳ َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﺣﻼ ٍ‬ ‫وََﻻ ﺗ ُﻄ ِﻊْ ﻛ ُﻞ َ‬ ‫ف َ‬ ‫ﻣﻬِﻴ ٍ‬ ‫ﻪ‬ ‫ﻦ أ َﻏ ْ َ‬ ‫ﻔﻠ ْﻨ َﺎ ﻗَﻠ ْﺒ َ ُ‬ ‫وََﻻ ﺗ ُﻄ ِﻊْ َ‬ ‫ﻣ ْ‬ ‫ﻔﻮًرا‬ ‫ﻤﺎ أ َوْ ﻛ َ ُ‬ ‫وََﻻ ﺗ ُﻄ ِﻊْ ِ‬ ‫ﻢ َءاﺛ ِ ً‬ ‫ﻣﻨ ْﻬُ ْ‬

‫ﻪ‬ ‫ﻛ َﻼ َﻻ ﺗ ُﻄ ِﻌْ ُ‬ ‫َ‬ ‫وَﻻ ﺗﻌﺠﺒ َ َ‬ ‫ﻢ‬ ‫َ ُْ ِ ْ‬ ‫ﻢ وَأوَْﻻد ُﻫُ ْ‬ ‫ﻣﻮَاﻟ ُﻬُ ْ‬ ‫ﻚ أ ْ‬ ‫ﺠ ْ‬ ‫ﻢ‬ ‫ﻓََﻼ ﺗ َﻌْ َ‬ ‫ﻞ ﻋ َﻠ َﻴ ْﻬِ ْ‬ ‫ﺠ ْ‬ ‫ن‬ ‫ﻞ ﺑ ِﺎﻟ ْ ُ‬ ‫وََﻻ ﺗ َﻌْ َ‬ ‫ﻘْﺮَءا ِ‬ ‫وََﻻ ﺗ َﻌْﺪ ُ ﻋ َﻴ ْﻨ َﺎ َ‬ ‫ﻢ‬ ‫ك ﻋ َﻨ ْﻬُ ْ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻣﻊَ اﻟ ْ َ‬ ‫ﻓََﻼ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻘﻮْم ِ اﻟﻈﺎﻟ ِ ِ‬ ‫ﻘﻌُﺪ ْ ﺑ َﻌْﺪ َ اﻟﺬﻛ َْﺮى َ‬ ‫ﻤﻴ َ‬ ‫ﺲ ﻟ َ َ‬ ‫ﻢ‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻚ ﺑ ِﻪِ ِ‬ ‫ﻘ ُ‬ ‫ﻋﻠ ْ ٌ‬ ‫ﻒ َ‬ ‫ﻣﺎ ﻟ َﻴ ْ َ‬ ‫ﻘ ْ‬ ‫ﻤﺎ أ ُف‬ ‫ﻓََﻼ ﺗ َ ُ‬ ‫ﻞ ﻟ َﻬُ َ‬ ‫ﻢ ﻓِﻴﻪِ أ َﺑ َﺪ ًا‬ ‫َﻻ ﺗ َ ُ‬ ‫ﻘ ْ‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ُ‬ ‫ﻢ ﻋ َﻠ َﻰ ﻗَﺒ ْﺮِهِ‬ ‫ﻘ ْ‬ ‫َ‬ ‫ﻘﻬَْﺮ‬ ‫ﻢ ﻓََﻼ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻓَﺄﻣﺎ اﻟ ْﻴ َﺘ ِﻴ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻞ ذ َﻟ ِ َ‬ ‫ﻋ ٌ‬ ‫ن ﻳ َ َ‬ ‫ﻘﻮﻟ َﻦ ﻟ ِ َ‬ ‫ﻪ‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ُ‬ ‫ﻲٍء إ ِﻧﻲ ﻓَﺎ ِ‬ ‫ﻚ ﻏ َﺪ ًا إ ِﻻ أ ْ‬ ‫ﺸﺎَء اﻟﻠ ُ‬ ‫ﺸ ْ‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ُ‬ ‫ﻖ‬ ‫ﻚ ﻓِﻲ َ‬ ‫ﺿﻴ ْ ٍ‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ُ‬ ‫ن‬ ‫ﻖ ِ‬ ‫ﻤﻜ ُُﺮو َ‬ ‫ﻚ ﻓِﻲ َ‬ ‫ﻣﻤﺎ ﻳ َ ْ‬ ‫ﺿﻴ ْ ٍ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻦ ِ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﻦ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻤﺘ َﺮِﻳ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﻓََﻼ ﺗ َﻜ ُ ْ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻓََﻼ ﺗ َﻜ ُﻮﻧ َﻦ ﻇ َﻬِﻴًﺮا ﻟ ِﻠ ْﻜ َﺎﻓِﺮِﻳ َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻓََﻼ ﺗ َﻜ ُﻮﻧ َﻦ ِ‬ ‫ﻦ اﻟ ْ َ‬ ‫ﺠﺎﻫ ِﻠ ِﻴ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻓََﻼ ﺗ َﻜ ُﻮﻧ َﻦ ِ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﻦ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻤﺘ َﺮِﻳ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﻦ‬ ‫ﻓََﻼ ﺗ َﻜ ُﻮﻧ َﻦ ِ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﻦ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﻤﺘ َﺮِﻳ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﺻﺪ ْرِ َ‬ ‫ج‬ ‫ﺣَﺮ ٌ‬ ‫ك َ‬ ‫ﻦ ﻓِﻲ َ‬ ‫ﻓََﻼ ﻳ َﻜ ُ ْ‬ ‫ت‬ ‫ﺼﺎ ِ‬ ‫ﺤﻮ ِ‬ ‫ﺐ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﺣ ِ‬ ‫ﻦ ﻛ َ َ‬ ‫وََﻻ ﺗ َﻜ ُ ْ‬

‫ﻤﺎ‬ ‫ﻦ َ‬ ‫ﻦ ﻟ ِﻠ ْ َ‬ ‫ﺧ ِ‬ ‫ﺼﻴ ً‬ ‫ﺨﺎﺋ ِﻨ ِﻴ َ‬ ‫وََﻻ ﺗ َﻜ ُ ْ‬ ‫ت اﻟﻠﻪِ‬ ‫ﻦ ﻛ َﺬﺑ ُﻮا ﺑ ِﺂﻳ َﺎ ِ‬ ‫وََﻻ ﺗ َﻜ ُﻮﻧ َﻦ ِ‬ ‫ﻦ اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﻦ‬ ‫وََﻻ ﺗ َﻜ ُﻮﻧ َﻦ ِ‬ ‫ﻦ اﻟ ْ ُ‬ ‫ﺸﺮِﻛ ِﻴ َ‬ ‫ﻣ َ‬ ‫ﻣَﺮاًء ﻇ َﺎﻫ ًِﺮا‬ ‫ﻢ إ ِﻻ ِ‬ ‫ﻤﺎرِ ﻓِﻴﻬِ ْ‬ ‫ﻓََﻼ ﺗ ُ َ‬ ‫ﻤﺪن ﻋ َﻴ ْﻨ َﻴ ْ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫َﻻ ﺗ َ ُ‬ ‫ﻤﺪن ﻋ َﻴ ْﻨ َﻴ ْ َ‬ ‫ﻚ‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ُ‬ ‫َْ‬ ‫ﺣﺎ‬ ‫ﻣَﺮ ً‬ ‫ض َ‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻤ ِ‬ ‫ﺶ ﻓِﻲ اﻷْر ِ‬ ‫ﺴﺘ َﻜ ْﺜ ُِﺮ‬ ‫ﻦ ﺗ َ ْ‬ ‫وََﻻ ﺗ َ ْ‬ ‫ﻤﻨ ُ ْ‬ ‫وَأ َﻣﺎ اﻟﺴﺎﺋ ِ َ‬ ‫ﻞ ﻓََﻼ ﺗ َﻨ ْﻬَْﺮ‬ ‫ﻤﺎ‬ ‫وََﻻ ﺗ َﻨ ْﻬَْﺮﻫُ َ‬ ‫ﺤُﺰﻧ ْ َ‬ ‫ن ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ُ ْ‬ ‫ﺴﺎرِﻋ ُﻮ َ‬ ‫َﻻ ﻳ َ ْ‬ ‫ﻦ ﻳ ُ َ‬ ‫ﻚ اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ﻔﺮِ‬ ‫ﺤُﺰﻧ ْ َ‬ ‫ن ﻓِﻲ اﻟ ْﻜ ُ ْ‬ ‫ﺴﺎرِﻋ ُﻮ َ‬ ‫وََﻻ ﻳ َ ْ‬ ‫ﻦ ﻳ ُ َ‬ ‫ﻚ اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ﻔﺮِ‬ ‫ﺨﻔﻨ َ‬ ‫ن‬ ‫ﺴﺘ َ ِ‬ ‫ﻦ َﻻ ﻳ ُﻮﻗِﻨ ُﻮ َ‬ ‫وََﻻ ﻳ َ ْ‬ ‫ﻚ اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫ﺼﺪﻧ َ‬ ‫ت اﻟﻠﻪِ‬ ‫ﻦ َءاﻳ َﺎ ِ‬ ‫وََﻻ ﻳ َ ُ‬ ‫ﻚ ﻋ َ ْ‬ ‫َﻻ ﻳ َﻐُﺮﻧ َ‬ ‫ﻦ ﻛ َ َ‬ ‫ﻚ ﺗ َ َ‬ ‫ﻔُﺮوا ﻓِﻲ اﻟ ْﺒ َِﻼد ِ‬ ‫ﻘﻠ ُ‬ ‫ﺐ اﻟﺬ ِﻳ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻓََﻼ ﻳ ُﻨ َﺎزِﻋ ُﻨ َ‬ ‫ﻚ ﻓِﻲ اْﻷ ْ‬ ‫ﻣﺮِ‬ ‫ﺟﻬَ َ‬ ‫ﻚ َ‬ ‫ﺠﺪ ِ اﻟ ْ َ‬ ‫ﻓَﻮَل وَ ْ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﺴ ِ‬ ‫ﺷﻄ َْﺮ اﻟ ْ َ‬ ‫ﺤَﺮام ِ‬ ‫ﺟﻬَ َ‬ ‫ﻚ َ‬ ‫ﺠﺪ ِ اﻟ ْ َ‬ ‫ﻓَﻮَل وَ ْ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﺴ ِ‬ ‫ﺷﻄ َْﺮ اﻟ ْ َ‬ ‫ﺤَﺮام ِ‬ ‫ﺟﻬَ َ‬ ‫ﻚ َ‬ ‫ﺠﺪ ِ اﻟ ْ َ‬ ‫ﻓَﻮَل وَ ْ‬ ‫ﻤ ْ‬ ‫ﺴ ِ‬ ‫ﺷﻄ َْﺮ اﻟ ْ َ‬ ‫ﺤَﺮام ِ‬

‫‪EK-3 / Nüzul Sırasına Göre Düşünce-Davranış- Konuşma Kodlar Tablosu‬‬

Oku, bilgilen ُ Yeter artık kalk, kıyama dur ِ ‫ﻗﻢ‬ َ ‫ﺬْر‬ ِ ْ ‫ أﻧ‬Herkesi uyar ‫ ﻛ َﺒْﺮ‬Rabbinin şanını yücelt ‫ ﻃَﻬْﺮ‬Tertemiz tut ‫ﺠْﺮ‬ ْ ‫وا‬ ُ ‫ﻫ‬ َ Kötülüklerden uzaklaş ‫ﻦ‬ ْ ُ ‫ﻤﻨ‬ ْ َ ‫ َﻻ ﺗ‬Başa kakma ‫ﺻﺒ ِْﺮ‬ ْ ‫ ا‬Sabret, sabırlı ol ‫ﻊ‬ ْ ِ‫ َﻻ ﺗ ُﻄ‬Boyun eğme ْ‫ﺠﺪ‬ ُ ‫ﺳ‬ ْ ‫ ا‬Secde et, saygıyla eğil ْ ‫وا‬ ‫ب‬ ْ ‫ﺮ‬ َ Yaklaş, yakın ol ِ َ ‫ﻗﺘ‬ ‫ ذَْرﻧ ِﻲ‬Bırak bana, karışma ‫ﻦ‬ ْ ُ ‫ َﻻ ﺗ َﻜ‬Asla olma, sakın olma ُ ْ ‫ اﻧ‬Eksilt, azaltabilirsin ‫ﺺ‬ ْ ‫ﻘ‬ ْ‫زد‬ ِ Çoğalt, artırabilirsin ‫ﻞ‬ ِ ‫ َرﺗ‬Dikkatle oku,anlamını duyarak ‫ﺮ‬ ِ ُ ‫ اذْﻛ‬Yad et,vefa göster,zikret ْ ‫ ﺗ َﺒ َﺘ‬Kendini ada,ona yönel ‫ﻞ‬ ْ‫ﺨﺬ‬ ِ ‫ اﺗ‬Edin,sığın,dost edin َ ْ ‫ﻬ‬ ‫ﻞ‬ ْ ‫ أ‬Bekle, kendi haline bırak ِ ‫ﻣ‬

‫ﺢ‬ َ Tesbih et ِ ‫ﺳﺒ‬ ‫ ذَﻛْﺮ‬Öğüt ver, hatırlat ْ َ ‫ َﻻ ﺗ‬Ezme, haksızlık etme ‫ﻬْﺮ‬ َ ‫ﻘ‬ ‫ﻬْﺮ‬ َ ْ ‫ َﻻ ﺗ َﻨ‬Azarlama, boş çevirme ‫ث‬ ْ ‫ﺣﺪ‬ َ Anlat da anlat,şükranla an َ Dik dur,başka işe koyul ‫ﺐ‬ ْ ‫ﺼ‬ َ ْ ‫ﻓﺎﻧ‬ َ ‫ اْر‬Rağbet et, yönel ‫ﺐ‬ ْ ‫ﻏ‬ ‫ﺻﻞ‬ َ Namaz kıl, dua et ‫ﺤْﺮ‬ َ ْ ‫واﻧ‬ َ Kurban kes ُ De, de ki, söyle, açıkça söyle ْ ‫ﻗ‬ ‫ﻞ‬ ْ ‫ﺤﺮ‬ ‫ك‬ َ ُ ‫ َﻻ ﺗ‬Dikkat kesil, çabalatma ‫ﻊ‬ ْ ِ ‫ اﺗﺒ‬Uy,takip et, vahye uy ‫ﻮل‬ َ َ ‫ ﺗ‬Aldırma, yüz çevir, ilgilenme ‫ﻦ‬ ْ ُ ‫ َﻻ ﻳ َﻜ‬Olmasın, şüphen olmasın ْ َ ‫ﺳﺄ‬ ‫ل‬ ْ ‫ ا‬Sor, araştır ْ ‫ﻓﺎ‬ َ Hikaye et, kıssadan hisse öğret ‫ﺺ‬ ُ ‫ﻗ‬ ِ ‫ﺼ‬ ‫ﺬ‬ ُ Al, huy edin ِ ‫ﺧ‬ ْ Emret ‫ﻣْﺮ‬ ُ ‫وأ‬ َ ‫ض‬ ْ َ ‫ أ‬Aldırma, yüz çevir ْ ‫ﺮ‬ ِ ‫ﻋ‬ ْ‫ﻌﺬ‬ ِ َ ‫ﺳﺘ‬ ْ ‫ ا‬Sığın, Allah’a sığın ‫ﺮ‬ ِ ‫ ﺑ َﺸ‬Müjdele, müjde ver

‫ﺮ‬ ِ ‫ ﺑ َﺸ‬Haber ver, belayı müjdele ْ ‫ﻮﻛ‬ ‫ﻞ‬ َ َ ‫ ﺗ‬Tevekkül et, güven, dayan ‫ﺪ‬ ْ ‫وا‬ ِ ُ ‫ﻋﺒ‬ َ Kul ol, ibadet et ‫ﺻﻄَﺒ ِْﺮ‬ ْ ‫ ا‬Sabırlı ol, metanetli ol ْ ‫ﺠ‬ ‫ﻞ‬ َ ‫ﻌ‬ ْ َ ‫ َﻻ ﺗ‬Acele etme, ağır ol ِ َ ‫ أ‬Tam doğru sürekli yap, kıl ِ ‫ﻗﻢ‬ ُ ْ ‫ اﺗ‬Oku, anlat, naklet, hatırlat ‫ﻞ‬ ‫ع‬ ُ ْ‫ َﻻ ﺗ َﺪ‬Tapma, yalvarma, çağırma ‫ﺾ‬ ْ ‫ ا‬Mütevazı ol, kol kanat ger ِ ‫ﺧ‬ ْ ‫ﻔ‬ ‫ن‬ ْ ‫ﺤَﺰ‬ ْ َ ‫ َﻻ ﺗ‬Üzülme, mahzun olma ُ َ ‫ َﻻ ﺗ‬Olma, kaygı duyma ‫ﻚ‬ ‫ َﻻ ﺗ َﻜ ُﻮﻧ َﻦ‬Sakın ha olma َ ‫ﺼﺪﻧ‬ ‫ﻚ‬ ُ َ ‫ َﻻ ﻳ‬Sakın seni alıkoymasınlar ‫ع‬ ُ ْ‫ اد‬Tevhide davet et, çağır ‫ اﻧ ْﻈُْﺮ‬Baksana! Bak ki anla! ْ ‫ﻌ‬ ‫ﻞ‬ َ ‫ﺠ‬ ْ َ ‫ َﻻ ﺗ‬Yapma! Tanıma! Edinme! ُ َ ‫ َﻻ ﺗ‬Deme! Söyleme! ْ ‫ﻘ‬ ‫ﻞ‬ ‫ت‬ ِ ٰ ‫وا‬ َ Haklarını ver ‫ َﻻ ﺗ ُﺒ َﺬْر‬Savurgan olma ْ ‫ﺴ‬ ‫ﻂ‬ ُ ْ ‫ َﻻ ﺗ َﺒ‬Elini açıp saçma ْ َ ‫ َﻻ ﺗ‬Ardınca gitme, peşine düşme ‫ﻒ‬ ُ ‫ﻘ‬

‫ﺶ‬ ْ َ ‫ َﻻ ﺗ‬Yürüme, gezme ِ ‫ﻤ‬ ْ‫ﻬﺠﺪ‬ َ َ ‫ ﺗ‬Nafileteheccüt kıl

َ ‫ رب أ‬Dürüstlükle girmemi ْ َ ‫ق‬ ‫ﺪ‬ ‫ﺻ‬ ‫ﻞ‬ ‫ﺧ‬ ‫ﺪ‬ ‫ﻣ‬ ‫ﻲ‬ ‫ﻨ‬ ‫ﻠ‬ ‫ﺧ‬ ‫د‬ َ ِ ِ ِ ْ ْ ْ ُ َ ٍ sağla ‫ق‬ ْ ‫ﻣ‬ ْ َ ‫وأ‬ ِ ‫ج‬ َ ‫ﺨَﺮ‬ ْ ‫ﺮ‬ ُ ‫ﺟﻨ ِﻲ‬ َ Dürüstlükle çıkmamı sağla ٍ ْ‫ﺻﺪ‬ ِ ‫ﺧ‬

َ ْ ‫ﻦ ﻟ َﺪُﻧ‬ ْ ‫ﻌ‬ ‫ﺼﻴًﺮا‬ ِ َ ‫ﺳﻠ ْﻄَﺎﻧ ًﺎ ﻧ‬ ِ ‫ﻞ ﻟ ِﻲ‬ َ ‫ﺟ‬ ْ ‫وا‬ ُ ‫ﻚ‬ ْ ‫ﻣ‬ َ Bana yardım et ‫ﻢ‬ ِ َ ‫ﺳﺘ‬ ْ ‫ ا‬Dosdoğru ol, şaşma ْ ‫ﻘ‬ َ ‫ﺻ‬ ‫ﺢ‬ ْ ‫ ا‬Aldırış etme, davran ِ ‫ﻔ‬ ‫ﻤﺪن‬ ُ َ ‫ َﻻ ﺗ‬Sakın göz dikme ‫ﻦ‬ ْ ُ ‫ ﻛ‬Ol! ‫ َﻻ ﺗ َﻄُْﺮِد‬Huzurundan kovma ُ‫ﻌﺪ‬ ْ َ ‫ َﻻ ﺗ‬Üzerlerine titre ْ َ ‫ َﻻ ﺗ‬Birlikte oturma ْ‫ﻌﺪ‬ ُ ‫ﻘ‬ ‫وذَْر‬ َ Bırak onları bir yana ْ َ ‫ َﻻ ﺗ‬Onlarla söz birliği etme ْ‫ﻬﺪ‬ َ ‫ﺸ‬ ‫ﻊ‬ ْ ِ ‫ َﻻ ﺗ َﺘﺒ‬Arzu ve heveslerine uyma َ ‫ﺼْﺮ‬ ِ ْ ‫ أﺑ‬Bak şunların haline ْ ‫ﺴ‬ ‫ﻚ‬ ِ ‫ﻤ‬ ْ ‫ ا‬Sımsıkı sarıl ْ َ ‫ﺳﺘ‬ ‫ﺐ‬ ِ َ ‫ اْرﺗ‬Gözetle, bekle ْ ‫ﻘ‬ ْ ‫ﺠ‬ ‫ﻞ‬ ْ َ ‫ﺴﺘ‬ ْ َ ‫ َﻻ ﺗ‬Acele etme ِ ‫ﻌ‬

‫ر‬ َ ُ ‫ َﻻ ﺗ‬Münakaşaya girme ِ ‫ﻤﺎ‬ ْ َ ‫ﺴﺘ‬ ‫ﺖ‬ ِ ‫ﻔ‬ ْ َ ‫ َﻻ ﺗ‬Bir şey sorma ُ َ ‫ َﻻ ﺗ‬Sakın söyleme ‫ﻘﻮﻟ َﻦ‬ ‫ﻢ‬ َ Mücadele et ُ ْ ‫ﺟﺎِدﻟ‬ ْ ‫ﻬ‬ ‫ﺴﺒ َﻦ‬ ْ َ ‫ َﻻ ﺗ‬Sakın sanma َ ‫ﺤ‬ َ ْ‫ اد‬Müdafaa et, sav ‫ﻊ‬ ْ ‫ﻓ‬ ‫ اﻧ ْﺘ َﻈِْﺮ‬İntizar edip bekle ‫ﻊ‬ ِ ‫ اْر‬Dön de bir bak ِ ‫ﺟ‬ َ ‫ﺨﻔﻨ‬ ‫ﻚ‬ ِ َ ‫ﺴﺘ‬ ْ َ ‫ َﻻ ﻳ‬Sakın gevşeme َ Yönel, yüzünü çevir ‫ﻮل‬ َ ‫ﻓ‬ َ Ürküt, Darmadağın et ْ‫ﺷﺮد‬ َ Savur, suratlarına çarp ْ‫ﻓﺎﻧ ْﺒ ِﺬ‬ ‫ﺢ‬ ْ َ ‫ﺟﻨ‬ ْ ‫ ا‬Yanaş, taraf ol ‫ض‬ َ Teşvik et ِ ‫ﺣﺮ‬ ‫ﻒ‬ ْ ‫وا‬ ُ ‫ﻋ‬ َ Affet, bağışla َ Onlara danış, istişare et ‫ﻢ‬ ُ ‫وْر‬ ْ ‫ﻫ‬ ِ ‫ﺷﺎ‬ َ َ ‫ﻋﻨ‬ ‫ﻚ‬ ُ ‫ز‬ ِ ‫ ﻻ ﻳ ُﻨ َﺎ‬Seninle didişmesinler َ ‫ﻐﺮﻧ‬ ‫ﻚ‬ ُ َ ‫ َﻻ ﻳ‬Seni yanıltmasın ‫ﻖ‬ ِ ‫ اﺗ‬Allahtan sakın, kork ‫ع‬ ْ َ‫ د‬Bırak, Aldırma ‫ﻢ‬ ِ ‫و‬ ُ ْ‫ﻋﻈ‬ ْ ‫ﻬ‬ َ Onlara öğüt ver

َ Savaş ْ ِ ‫ﻗﺎﺗ‬ ‫ﻞ‬ ‫ﺮ‬ ْ َ ‫ﺳﺘ‬ ِ ‫ﻐ‬ ْ ‫ ا‬Mağfiret, af dile ِ ‫ﻔ‬ ْ ‫ﺠﺎِد‬ ‫ل‬ َ ُ ‫ َﻻ ﺗ‬Savunma, taraf olma ‫ﻢ‬ ْ ‫وا‬ ْ َ ‫ﻋﻠ‬ َ Bil, bil ki, bilesin ki ‫ﺣﺬَْر‬ ْ ‫ ا‬Sakın, dikkat et, kendini koru ‫ﺪ‬ ِ ‫ﻫ‬ ِ ‫ﺟﺎ‬ َ Amansızca mücadele et ْ ُ ‫ﻏﻠ‬ ْ ‫وا‬ ‫ﻆ‬ َ Kararlı, ödünsüz davran َ ْ ‫ﺤُﺰﻧ‬ ‫ﻚ‬ ْ َ ‫ َﻻ ﻳ‬Seni üzmesin ‫ﻢ‬ ْ ‫ ا‬Adil, hakça hüküm ver ْ ُ ‫ﺣﻜ‬ ‫ﻎ‬ ْ ‫ ﺑ َﻠ‬Tebliğ et, ulaştır, bildir ‫ﻬﻦ‬ ْ ِ ‫ ﺑ َﺎﻳ‬Biat, bağlılıklarını kabul et ُ ‫ﻌ‬ ‫ﺼﻞ‬ َ ُ ‫ َﻻ ﺗ‬Cenaze namazını kılma ُ َ ‫ َﻻ ﺗ‬Kabri başında durma, kılma ‫ﻢ‬ ْ ‫ﻘ‬

َ ْ ‫ﺠﺒ‬ ‫ﻚ‬ ْ ُ ‫ َﻻ ﺗ‬İmrenmeyesin ِ ‫ﻌ‬ EK-4 / Kaynaklar

Abdurrezzak b. Hammam, el-Musannaf, Beyrut 1970–1972. Acluni, Keşfu’l-hafa, Beyrut, 1408. Ahmed b. Hanbel, el-Müsned, I-VI, İstanbul, 1982. Ahmed Naim-Kamil Miras, Tecrid-i Sarih, Ankara, 1981, 1982. Ahmet Cevdet Paşa, Kısas-ı Enbiyâ ve Tevârihi Hulefâ, I-II, İstanbul, 1981. Akyüz Ali, Prof. Dr, Abdürrezzak-Buhari İlişkisi, İstanbul, 1997. _____, “Beşer ve Peygamber Olarak Hz. Muhammed”, Azerbaycan Milli İlimler Akademisi İlmi Araştırma Dergisi, Bakü 2003 sy.1-2, s.243-251;sy.1-IV, s.221232. _____, Beşer ve Peygamber olarak Hz. Muhammed, İslamın Anlaşılmasında Sünnetin Yeri ve Değeri Kutlu Doğum Sempozyumu–2001. aynı isimle TDV Yayınları /324 nolu kitapla 2004 yılında Ankara’da s. 586–623. _____, Din Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 2002, İstanbul, sy.10. _____, “Akşemseddin ile Sultan Fatih’in Dostluğu, Bilgi ve Bilgelik” Göynük Belediye Başkanlığı tarafından 22 Mayıs 2005 de düzenlenen konferansta sunulan isimli tebliğ. _____, Kur’an’daki Peygamber, 14 Nisan 2005’de “Asr-ı Saadet Sempozyumu”nda sunulan tebliğ. _____, “Kur’an-ı Kerim ve Hz. Peygamberin Örnek Beşerî Kimliği”, Özgün İrade Dergisi, yıl 1, sayı, 6 Ekim, İstanbul, 2004, sayfa, 50-59. _____, Hz. Peygamberin Medeniyet Projesi, İstanbul, 2008. _____, “Misafire İkram ve Bu Değerin Abideleştirdiği Şahsiyetlerden Bir Veli Şeyh İmran” Mudurnu Belediye Başkanlığı Şeyhu’l-İmran Kültür ve Tanıtma Vakfı tarafından 03 Temmuz 2005 de düzenlenen konferansta sunulan isimli tebliğ. _____, “Sünnetin Nakledilmesinde Gösterilen Hassasiyet”, Kur’an ve Sünnet

Sempozyumu, 1–2 Kasım, Ankara 1997. _____, Said b. Mansur’un Musannefi, İstanbul, 1997. _____, Yaşayan Kur’an Hz. Peygamber, İstanbul, 2005 ve İstanbul, 2007. Beyhakî, Ebû Bekr Ahmed b. el-Hüseyin el-Beyhaki, Şuabu’l-iman, II, 145, Beyrut, 1410. Buhârî, Ebû Abdillah Muhammed b. İsmail b. İbrahim, el-Câmiu’s-sahih, I-VIII, İstanbul, 1981. Buhari, Ebû Abdillah Muhammed b. İsmail b. İbrahim, et-Tarihu’l-evsat, Beyrut, ts. Buhari, Ebû Abdillah Muhammed b. İsmail b. İbrahim, et-Tarihu’s-sağır, Beyrut, 1406. Büyük Türkçe Sözlük, Terimler Sözlüğü; http://www.tdk.gov.tr Dârimî, Ebû Muhammed Abdullah b. Abdirrahman, Sünen, I-II, İstanbul, 1981. Diyanet İşleri Başkanlığı Kur’an-ı Kerim Meali, http://www.diyanet.gov.tr/ Ebû Dâvud, Süleyman b. el-Eş’as b. İsa el-Ezdi es-Sicistani, Sünen, I-V, İstanbul, 1981. Ebu Nuaym, Ahmed b. Abdillah, Hilyetu’l-evliya, Beyrut, 1967. Hâkim en-Neysaburi, el-Müstedrek, Haydarabad 1334-1342. Hâkim et-Tirmizî, Muhammed b. Ali b. El-Hasen el-Hakim et-Tirmizi, Nevadiru’l-usul fi ehadisi’r-rasül, I, 423, Beyrut, I-IV, 1992. Hamidullah Muhammed, İslam Peygamberi, (trc. Salih Tuğ), İstanbul, 1990. İbn Hacer, Tehzibu’t-Tehzib, Beyrut 1413. İbn Kudâme, Abdullah b. Ahmed b. Kudâme el-Makdisî, el-Muğni, I, 17,

Beyrut, I-X, 1405. İbn Kuteybe, el-Maarif, (trc. Hasan Ege) s. 401. İbn Mâce, Ebû Abdillah Muhammed b. Yezid, es-Sünen, I-II, İstanbul, 1981. İbn Manzur, Lisanu’l-Arab, Beyrut, ts. İbn Sa’d, et-Tabakatu’l-kübra, Beyrut, 1990. el-Mizzi, Tehzibu’t-Kemal, Beyrut, 1994. Muvatta’, Malik b. Enes, el-Muvatta’, I-II, İstanbul, 1981. Müslim, Ebu’l-Hüseyin Müslim b. el-Accac el-Kuşeyri, Sahihu Müslim, IIII, İstanbul, 1981. Nesâî, Ebû Abdirrahman Ahmed b. Şuayb b. Ali, es-Sünen, I-VIII, İstanbul, 1981. Taberani, Mu’cemu’l-kebir, Bağdat, ts. Tirmizî, Ebû İsa Muhammed b. İsa b. Sevre, el-Câmiu’s-sahih, I-V, İstanbul, 1981. Yazır, Muhammed Hamdi, Osmanlıca Kur’an Meali, “Hak Dini Kur’an Dili”, Cümle yayınları, İstanbul, 2007. (Yayına hazırlayan, Hasan Alioğlu) Zehebi, Siyeru A’lam, Beyrut, 1401-1405.