Alamin Ang Kahulugan Ng Katotohanan At Opinyon 5u3r5e

1. Alamin ang kahulugan ng katotohanan at opinyon Opinyon Matatawag na opinyon ang mga pahayag mula sa mga paliwanag lamang batay sa mga totoong pangyayari. Ang opinyon ay mga impormasyon na batay sa saloobin at damdamin ng tao. Nag-iiba ang mga ito sa magkakaibang pinagmumulan ng impormasyon at hindi maaaring mapatunayan kung totoo o hindi. Ginagamitan ito ng mga salita o parirala tulad ng: sa aking palagay, sa nakikita ko, sa pakiwari ko, kung ako ang tatanungin, para sa akin, sa ganang akin atbp. Katotohanan Ang mga pahayag na may katotohanan ay kadalasang sinuahan ng pinagkunan. Ang katotohanan ay mga impormasyon na maaaring mapatunayang totoo. Bihira itong magbago mula sa isang pinagmumulan ng impormasyon sa iba pa. Ginagamitan ito ng mga salita o parirala tulad ng: batay sa, resulta ng, pinatutunayan ng, pinatutunayan ni, sang-ayon sa, mula kay, tinutukoy na, mababasa na atbp. 2. Magbigay ng tig 3 halimbawa ng katotohanan at opinion Opinyon 1. Kung ako ang tatanungin, mahalaga sa magkaibigan ang pagtitiwala sa isa’t isa. 2. Sa aking palagay, mas payapa ang buhay ng isang tao na may takot sa Diyos. Katotohanan 1. Batay sa tala ng Department of Education, unti-unti ng nababawasan ang mga out-of school youth. 2. Mababasa sa naging resulta ng pananaliksik ng mga ekonomista na unti-unting umuunlad ang turismo ng ating bansa. 3. Alamind ang kahulugan ng ___________

4. Maghanap ng talambuhay nina severino Reyes at Jose Corazon de Jesus at Aurelio Tolentino. TALAMBUHAY NI SEVERINO REYES Si Severino Reyes ay isinilang sa Santa Cruz, Maynila noong 11 Pebrero 1861. Ikalima siya sa mga anak ng mag-asawang Rufino Reyes at Andrea Rivero.

Nagtapos siya ng Bachelor of Philosophy and Letters sa Unibersidad ng Santo Tomas. Kilala siya bilang Ama ng Sarsuelang Tagalog. Sa kanyang pagsusulat ng mga kuwentong pambata, ginamit niya ang sagisag na Lola Basyang. Ang kanyang sarsuelang pinamagatang Walang Sugat na nasulat sa unang bahagi ng panahon ng mga Amerikano ang itinuturing na kanyang obra maestro. Ito ay pumapaksa sa kapangyarihan ng pag-ibig sa mga taong tunay na nagmamahalan. Taong 1902 nang simulan niyang magsulat ng dula nang makita niyang ang Moro-moro at komedyang itinatanghal ay walang buti at kapakinabangang idinudulot sa mga manunuod. Sinikap ni Don Binoy (palayaw kay Severino Reyes) na mapaunlad ang dulang Tagalog. Naging inspirasyon niya ang kanyang pagsisikap na patayin ang Moromoro ang nakitang pagtanggap ng mga manunuod ng sarsuela sa unang pagtatarighal ng sarsuelang Salamin ng Pag-ibig ni Roman Reyes; Mga Karaniwang Ugali ni Ambrosio de Guzman; Damit ni San Dimas ni Roman Dimayuga; Despues de Dios, El Dinero ni Hermogenes Ilagan. Dahil sa nakita ni Don Binoy na reaksiyon ng mga manunuod sa pagtatanghal ng mga dulang nabanggit ay itinatag niya ang Gran Compana de Zarsuela Tagala na siyang inaasahang magtataguyod sa pagtatanghalang mga sarsuela. Pagkatapos nga ng pagtatanghal ng Walang Sugat ay sunud-sunod nang itinanghal ang Bagong Fausto, Ang Kalupi, Ang Tatlong Bituin na sinundan pa ng iba. Naging dramaturgo ng dulang Tagalog si Severino Reyes dahil sa pagbabagong bihis na ginawa niya sa dulang Tagalog. Nakuha niyang palitan ng sarsuela ang Moro-moro na dating kinalokohan ng mga manunuod. Ang ilan sa mga sarsuelang sinulat ni Severino Reyes ay Walang Sugat, Huling Pati, Minda Mora, Mga Bihag ni Cupido, Mga Pusong Dakila, RIP, Ang Kalupi at iba pa. Ang RIP ay isang sarsuelang sinulat ni Don Binoy upang tuyain ang Moro-moro sa pagkamatay nito. Si Severino Reyes ay nagsimula ng modernong pagsulat ng dula. Pinaksa ng kanyang mga dula ang suliranin ng mga Pilipino sa pagdating at pananakop ng mga Amerikano. Si Don Binoy ay naging patnugot ng lingguhang magasing Liwayway. TALAMBUHAY NI JOSE CORAZON DE JESUS Si Jose Corazon de Jesus, na pinalayawan ng Pepito, ay isinilang sa isang bahay sa Daang Trinidad, purok ng Sta. Cruz, Maynila, noong ika-22 ng Nobyembre, 1894. Siya ay ang ikalawang anak ni Dr. Vicente de Jesus, ng Sta. Maria, Bulakan, at unang direktor na Pilipino ng Kawanihan ng Kalinisan, at ng Kapampangang si Gng. Susana Pangilinan. Ang kanyang dalawang kapatid ay sina Vicente,Jr., na siyang panganay, at si Rosa, ang bunso. Sa tatlong magkakapatid, si Pepito, Pitong sa kanyang ama't ina, ang

pinakamalapit sa kanyang ina. Ang dahilan nito ay noong bata pa si Pepito ay masasakitin ito at galisin pa, kaya madalas siyang inaalagaan ng kanyang nanay. Bata pa lamang si Pepito ay namulat na siya sa mga tulang tagalog, awit at korido, sa "Florante at Laura", "San Raymundo", at iba pang aklat na tagalog na lubhang babasahin noong araw. Masasabing dito nagsimula ang pagtangkilik at pagkabihasa ni Pepito sa tulang tagalog. Mahilig rin siya sa pag-awit, pagtugtog ng piyano, at ng iba't ibang larong pampalakas. Sa bayan ng kanyang ama siya nag-aral ng unang baitang. Maligaya ang kabataan ni Pepito rito at ito marahil ang nagtulak sa kanya upang sabihin na dito siya inuluwal. Nang makatapos siya ng primarya ay inilipat siya sa Liceo de Manila, isa sa mga pinakasikat na paaralan sa Maynila noon, upang mag-hiaskul. Nang siya'y nakapagtapos ay nag-aral naman siya ng abosya sa Escuela de Derecho. Nang magtapos siya ng batas noong 1919 ay hindi siya kumuha ng iksamen upang maging tunay na abogado. Sa halip ay ipinagpatuloy ang kanyang matagal ng hilig, ang pagtula. Noong Oktubre ng 1918 ay itinanan ni Jose Corazon ang binibining si Asuncion Lakdan. Sa kanilang pagsasama ay nagkaroon sila ng tatlong anak. Ang mga ito ay sina Teresa, Jose at Rogelio. Si Jose Corazon ay hindi lamang makata at manunulat kundi isa rin namang mamamahayag. Naging manunulat siya sa mga pahayagang "Demokrasya", "Pagkakaisa", "Taliba", "Mabuhay", at "Sampagita". Pero higit siyang kilala sa larangan ng "Balagtasan" at pagbigkas. Hanggang ngayon ay siya pa rin ang hinihirang na pinakamagaling sa dalawang larangang ito. Si Jose Corazon de Jesus, o Huseng Batute, ay binawian ng buhay ng ganap na ika-12:02 ng tanghali, noong Mayo 26, 1932 sa Ospital Heneral dahil sa isang sakit sa bituka. TALAMBUHAY NI AURELIO TOLENTINO Kasamang ni Tolentino si Andres Bonifacio sa paghahanap ng kanilang mga lihim na kuta sa kabundukan ng Montalban at San Mateo, Rizal. Napili nila ang Kuweba Pamitinan na maging himpilan, hanggang matuklasan ito ng mga Espanyol noong 12 Abril 1895. Nadakip at ikinulong si Tolentino ng mga Espanyol, noong magsimula ang himagsikan sa Filipinas. At nang dumating ang mga Amerikano, bumuo siya ng samahan ng mga dating katipunero, na ang pangunahing layunin ay patalsikin ang mga Amerikano. Tinawag niya ang samahan na Junta de Amigos. Pagkatapos ng digmaan, ibinaling ni Tolentino ang pansin sa pagsulat ng literatura, at lumikha ng mga dakilang akda, gaya ng Kahapon, Ngayon at Bukas (1902); Bagong Cristo (1907); Maring (1908); Buhay (1909); Buhok ni Ester (1914).