Józef Chełmoński przyszedł na świat 7 listopada 1849r. w Boczkach. Wywodził się ze zubożałej szlachty, a jego ojciec Józef Adam Chełmoński – był dzierżawcą majątku w Boczkach, natomiast matkę – Izabelę Łoskowską – uważano za kobietę oczytaną i zaznajomioną ze światem ówczesnej kultury. W młodości uczęszczał do warszawskiej Klasy Rysunkowej. Ukończył studia na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. W 1874 wyjechał na Ukrainę, skąd powrócił do Warszawy. Był wiele razy wyróżniany na arenie międzynarodowej, zdobywał wiele prestiżowych nagród. Chełmońscy wychowali cztery córki, Marie, Zofie, Jadwigę i Wandę oraz dwóch synów, Tadeusza i Józefa. Zmarł w 1914 roku w Kuklówce pod Grodziskiem Mazowieckim. Tematyka sztuki Józefa Chełmońskiego skupiała się na środowisku wiejskim w Polsce i na Ukrainie. Malarz był niezwykle związany ze swoim krajem, chciał przedstawić standardy panujące wówczas na wsiach oraz specyfikę tych miejsc. Był bardzo wrażliwy na piękno rodzimych krajobrazów. Interesowały go również rodzime targi i jarmarki, dzikie ptactwo, oraz konie, które chętnie przedstawiał w swoich dziełach. Jego twórczość była bardzo bogata. Jest autorem wielu słynnych dzieł, rozpoznawalnych na całym świecie. Malował sceny rodzajowe, ukazując życie polskiej i ukraińskiej wsi oraz sceny myśliwskie. Rzadziej malował portrety i pejzaże. Malarskich motywów dostarczały mu podróże. Wielką popularność zdobył dzięki malowaniu koni, m.in. "Czwórki", "Trójki" Najpopularniejsze jego dzieła to m.in. "Odlot żurawi", "Bociany", "Babie lato", "Kuropatwy na śniegu", "W stajni", "Noc księżycowa", "Jesień", "Droga w polu", "Sprawa u wójta" i wiele innych. "Babie lato" powstało w 1875 r. Jest to dzieło epoki pozytywistycznej. Epoka ta miała swój początek po nieudanym powstaniu styczniowym, zakończyła się natomiast w 1890 roku. Słowo "pozytywny" w XIX w oznaczało "realny" co symbolizowało epokę inaczej zwaną realizmem. Obraz został namalowany farbą olejną. Na pierwszym planie można dostrzec leżącą, ubraną w skromną, ubrudzoną, poszarpaną sukienkę, dziewczynkę. Próbuje ona łapać "babie lato". Jak można zauważyć, nie posiada ona butów, ma natomiast ubrudzone
stopy. Można więc stwierdzić, że jest to prosta dziewczyna ze wsi. Na głowie widzimy żółtą chustę. Na drugim planie dostrzegamy czarne zwierze. Jest to najprawdopodobniej pies. W dużym stopniu wyróżnia się na dość jasnym tle. Gdy wytężymy wzrok w oddali widzimy pasące się bydło. Jako, iż koło dziewczynki leży drewniany kij, możemy się domyślić, że postać z obrazu opiekuje się tymi wszystkimi zwierzętami. Przeważają barwy jasne. Chełmoński przedstawił scenę z życia codziennego przeciętnego człowieka w jego czasach. Tym charakteryzowała się jego twórczość. W najprostszy sposób starał się przedstawiać realia czasów, w którym żył. Przepiękny obraz, dzięki któremu możemy czerpać informacje o życiu na wsi w XIX wieku.