Marcos 1jc2h

Ikasampung Pangulo ng Republika ng Pilipinas Ferdinand Emmanuel Edralin Marcos

Maiksing Talambuhay: Si Ferdinand Emmanuel Edralin Marcos, o mas kilala bilang Ferdinand Marcos, ang ikasampung Pangulo ng Republika ng Pilipinas, ay ipinanganak noong ikalabing-isa ng Setyembre, taong 1917 sa bayan ng Sarrat, Ilocos Norte. Ang kanyang mga magulang ay sina Don Mariano Marcos at Josefa Edralin. Tinuring siya bilang pinakamatalinong Pangulo ng bansa, di lang sa akademiya, kungdi dahil na rin sa mga taktika na kanyang ginamit upang mapanatili siya sa puwesto sa loob ng halos dalawang dekada o dalangpung taon.

Pagsusuri sa Ekonomiya sa Pamamalakad ni Ferdinand Marcos Mga Utang ng Bansa: Upang makatulong sa mga proyekto na ikauunlad ng ekonomiya, Si Ferdinand Marcos ay humiram ng malalaking halaga ng pera mula sa mga nagpapautang sa ibang bansa. Ang utang na ito'y nagsimula kay Diosdado Mcapagal at nagkahalaga ito ng $360,000,000 o Three Hundred Sixty Million Dollars nang sumapit ang taong 1962. Mula nang mag-umpisa ang pamamalakad ni Marcos at hanggang ito'y matapos, ang utang ng bansa ay umabot sa $28.3 Billion. Ang malaking bahagi ng perang ito ay iginugol sa iba't ibang sektor at industriya tulad ng agrikultura, turismo, at imprastraktura.

Mga Nagawa: Mga Nagawa sa Loob ng Unang Termino: Marami at lubhang kapaki-pakinabang ang mga nagawa ng Pangulong Marcos sa mgaunang apat na taon ng kanyang panunungkulan. Ang mga ito'y ang sumusunod: 

Ang pagpapanibagong-ayos ng may 2,000 malalaki at malilit na industriya;



Pagsugpo sa katiwalian at kasamaan sa pamahalaan;



Pagpapaunlad ng mga baryo na sa unang pagkakataon sa kasaysayan

nabigyang tiyak na kaparti sa kinikita ng pamahalaan; 

Pagpapatayo ng higit sa 80,000 silid-aralan at higit sa 6,000 kilometro ng mga lansangan (kabilang na ang unang phase ng North Diversion Road mula Balintawak hanggang Tabang sa Bulacan);



Ang pagpapatayo o rehabilitasyon ng pamamaraan ng mga patubig, o irigasyonna ang ang kabuuang bilang nito'y nakakahigit sa lahat ng patubig na naitayosapul sa panahon ng mga Kastila noong 1565 hanggang sa pangasiwaangkanyang sinundan. 

Ang pagsisimula ng Green revolution at pagkakaroon ng 'mapaghimalang palay'o "miracle rice';



Ang puspusang pagsasakatuparan ng reporma sa lupa;

Mga nagawa sa ikalawang termino: 

Ang muling pagpapasigla at pagtangkilik sa sining at kulturang sariling atin sapamamagitan ng pamamahala ng Unang Ginang Imelda Marcos.



Pagsigla ng turismo sa bansa, pagtatayo ng mga impratruktura tulad ng Cultura lCenter of the Philippines, Folk Arts Theater, San Juanico Bridge,Philcite at iba pa.



Nagkaroon na rin ng LRT na hanggang sa ngayon ay pinakikinabangan ng sambayanan at ipinagpatuloy pa ang pagpapagawa sa ibang lugar ng Kamaynilaan.

Pagsusuri: Ang unang termino ng pamumuno ng Dating Pangulong Ferdinand Marcos ay, kung mapapansin nati'y, nakasentro ito sa pagpapa-unlad ng mga Pilipino para sa pansarili nilang pangangailangan. Siya'y nagpatayo ng maraming industriya, maliit man o malaki. Sa panahong ito, ang mga may kakayahang magtrabaho ay hinikayat magtrabaho dahil hindi lang para sa pansarili nilang kapakanan kungdi para na rin sa gobyerno at paglago ng Ekonomiya ng bansa, tulad ng napag-aralan natin noong nakaraan, ang Yamang Tao ay isa sa pinakamahalaga, sapagkat ito ang lumilinang sa iba't-iba pang uri ng yaman. Nakatutulong rin ang mataas na employment rate sa mabilis na paglago ng ekonomiya.

Upang mas maging epektibo ang Yamang Tao sa kanilang trabaho, tinapaan ni Ferdinand Marcos ang pagpapalago sa industriya sa pagpapalago sa Edukasyon. Nagpatayo siya ng libu-libong silid aralan upang makatulong sa pagtaas ng kalidad ng edukasyon ng mga batang Pilipino. Sapagkat ang Pilipinas ay nananatling agrikultural o agraryo, ang pamahalaan ay ibinagtibay ang pagpapatupa ng mga reporma sa lupa para sa mga magsasaka. Dahil isa sa mga forte ng Pilipinas ang pagtatanim ng bigas, at ang ating bigas ay mataas ang kalidad kumpara sa ibang bansa, ay maaari tayong makapagexport ng bigas at hindi na natin kinakailangan ng bigas na mula pa sa ibang bansa. Mas lalago ag ekonomiya sapagkat nalalamagan ng export aang import. Sa ikalawang termino, nasigurado na ni Marcos sa ekilibriyo ng mga pangunahing panganga-ilangan ng bawat Pilipino. Dahil sa ginawa niya noong unang termino sa pagpapatibay ng industriya at imprasktraktura, edukasyon, at sektor ng agrikultura o agraryo, naging komportable na si Marcos na paunlarin naman ang sektor ng turismo, isang sektor na may kapasidad na makatulong ng malaki sa paglago ng ekonomiya. Ang buong Pilipinas ay lalong pinag-ibayo ni Marcos pagdating sa turismo. Nariyan ang San Juanico Bridge na nagdurogtong sa Leyte at Samar, na di lang handog ni Marcos para kay Imelda, pati narin sa pag-unlad ng sektor ng turismo lalo na sa may silangang Visayas. Sa aking pagsusuri sa pagpapatakbo ni Marcos ay tunay na magaling. Ang kanyang taktika na ayusin muna ang lahat ng sira sa bawat sektor bago isabak ang Pilipinas sa pandaigdigang pakikipagkompitensya sa turismo ay napakawais. Ang kanyang inobasyon sa mga sektor ng edukasyon ay nakatulong sa kinabukasan ng marami. Hanga rin ako sa kanyang pananatiling totoo sa biyaya ng Diyos sa Pilipinas na pagiging mayaman ang sektor ng agrikultura. Naniniwala ako na nakita ito ni Marcos at ginamit ang ideyang ito upang palaguin lalo ang mga kapatagan ng ating bansa, sa pamamagitan ng mga repormang agraryo o mga reporma sa lupa. Mahusay si Marcos at hindi natin maiaalis sa kanya iyon, ngunit lahat ng nais niya para sa Pilipinas ay kinailangan ng malaking pera. Ang naging bunga ng mga inobasyong ito ay ang pagkabaon naman sa utang ng ating bansa.

Kung ako si Ferdinand Marcos: Kung ako si Ferdinand Marcos ay maghihinay-hinay lang muna ako, at ako'y magsisimula sa sektor ng edukasyon sapagkat naniniwala ako, tulad ng ating bayaning si Dr. Jose Rizal, na ang kabataan ay ang kinabukasan ng bayan.

Ikalabing-isang Pangulo ng Repulika ng Pilipinas Maria Corazon Cojuanco Aquino

Maikling Talambuhay: Si María Corazón Cojuangco-Aquino ay ipinanganak bilang María Corazón Sumulong Cojuangco noong Enero 25, 1933. Siya ay lalong mas kilala sa palayaw na Cory ay ang ikalabing-isang Pangulo ng Republika ng Pilipinas at kauna-unahang babaeng naluklok sa nasabing pwesto (Pebrero 25, 1986–Hunyo 30, 1992). Tinagurian siyang Ina ng Demokrasya dahil sa paga niya sa pagpapanumbalik ng demokrasya sa Pilipinas. Ipinanganak siya sa Tarlac kina Jose Cojuangco Sr. at Demetria Sumulong.

Pagsusuri sa Ekonomiya sa Pamamalakad ni Corazon Cojuanco-Aquino Mga Utang ng Bansa:

Mga Nagawa: Dalawang taon matapos siyang maluklok bilang Pangulo ng Pilipinas ng Pilipinas, ipinatupad niya ang Comprehensive Agrarian Reform Act o CARP sa ilalim ng Republic Act No. 6657. Ilang kontrobersiya ang kinasangkutan nito lalo pa't kilalang haciendero ng ekta-ektaryang lupain ang kanyang pamilya. Sa ilalim ng programang ito ay mabibigyan ng lupa ang humigit kumulang sa 8.5 milyong magsasaka at manggagawa ng lupa sa loob ng sampung taon upang kumawala sila sa kahirapan at pagiging alipin. Sa kasamaang palad, ang naipangakong 24 na milyong ektaryang lupa na ipamamahagi sana ay naging 4.7 milyon na lamang. Hindi na natuloy ang maayos na pamamahagi ng lupa dahil na rin sa kakulangan sa pondo at iba pang kadahilanan. Ang ilan namang pinalad na makatanggap ng lupa ay napilitang ibenta itong muli sa iba. 3 sa 5 katao na nagkamit ng lupa ang nagbentang muli nito dahil na rin sa wala silang sapat na pondo upang mapanatili ang kanilang lupain na sana'y planong gawing lupang pangagrikultura.

Pagsusuri: Para sa akin, ito lamang ang nagawa ni Cory Aquino mna tunay na kilala sapagkat umani ito ng maraming kontrobersiya. Kung ating aanalisahin, hindi natupad ang naipangakong lupa para mahigit walong milyong magsasaka dahil siguro sa hindi pagkakaunawaan ng pribadong sektor at ng pamahalaan. Nasabi na maraimng haciendero ang nagreklamo tungkol sa patakarang ito na inisabatas ng istrasyon ni Cory Aquino. Isa pang dahilan ng pagkakawalang bahala ng buong programang ito ay ang kakulangan sa pagpaplano. Maaaring umabot ngang dalawang taon bago nila ipinasapinal ang kautusang ito, ngunit hindi ito napag-aralang maiigi. Kung makikita natin, ang mga nabigyan ng lupa ay napilitan lang rin na ibenta ito sa iba sapagkat wala silang sapat na pondo upang umpisahan ang kanilang pagsasaka. Maganda sanang plano na lalong pauusbungin ang sektor ng agrikultura, at kung tataas ang supply natin sa iba't ibang produkto ay hindi na tayo mag-aalala sa shortage, tayo'y makakapag-export at hindi na natin kailangang tangkilikin ang mga produktong agrikultural na mula sa ibang bansa. Dahil sana sa Comprehensive Agrarian Refrom Act or CARP ay lalo sanang lumago ang ating ekonomiya, sa kasamaang palad, mas kilala parin si Corazon Aquino bilang ina ng demokrasya at hindi dahil napamunuuan niya ang Pilipinas ng isang termino. Kung ako si Corazon Aquino: Kung ako si Corazon Aquino ay mas lalo ko pang binigyang pansin ang CARP sapagkat malaki ang abilidad nito upang hilahing pataas ang ekonomiya ng bansa. Kung nag-umpisa muna siya sa maliit, at hindi nangako ng agadagarang pagbabago at kanyang tinuunan pa ng pansin ang pondo para sa mga panganga-ilangang agrikultural ay napaka-epektibo nito para sa bansa.

Ikalabingdalawang Pangulo ng Republika ng Pilipinas Fidel Valdez Ramos

Maikling Talambuhay: i Fidel Valdez Ramos (ipinanganak Marso 18, 1928) ay ang ikalabingdalawang Pangulo ng Republika ng Pilipinas (Hunyo 30, 1992 - Hunyo 30, 1998). Isinilang siya noong Marso 18, 1928 sa Lingayen, Pangasinan. Panganay siya sa

tatlong anak nina Narciso Ramos at Angela Valdez. Pagsusuri sa Ekonomiya sa Pamamalakad ni Fidel Valdez Ramos Mga Nagawa: Noong 1992, tumakbo siya at nanalong pangulo ng bansa. Bilang pangulo,naging priyoridad niya ang pagsasaayos sa estruktura ng pamahalaan, na nagbigay ngkaragdagang kapangyarihan sa pamahalaang lokal. Hinikayat niya ang dayuhangpamumuhunan, lalo na sa turismo, na naging bahagi ng kanyang programa para sakaunlaran.Mga Programa at nagawa sa panunungkulan: 

Sa kanyang walang maliw na pagtangkilik kay Pangulong Cory Aquino nagapi angpaghahari ng mga nag-kudeyta-kudeyta nang walang puknat, at nanaig angpamahalaan ng mga tao. Sa kanyang mahinahong paraan, hindi naganap angdigmaan ng mga magkabayan na malamang hangad ng mga naismaging diktador gaya ni Ferdinand. 

Sapat na iyon upang tanghalin siyang bayani. Ang iba pang nagawa ni Ramos bilang pangulo ay dagdag na lamang.



Tinangkilik niya si Ernesto Garilao bilang kalihim ng Reporma ng Pagsasaka nuong 1992, na nagbahagi ng kulang-kulang 2 milyon hektarya ng lupa sa mga magbubukid. Bagama't hindi ganap,napakalaki naman ang natupad ni Garilao kung ihahambing sa 848,518 hektaryang ipinamahagi sa pamumuno ni Cory Aquino. 

Nakipagpayapa si Ramos sa MNLF [Moro National Liberation Front] matapos ng24 taong pag-aaklas nito sa Mindanao, bagama't nagpatuloy ng paglaban angkatuwang na pangkat na MILF [Moro Islamic Liberation Front] sa Basilan at Sulu.  Ang pag-unlad ng ekonomiya ng Pilipinas na inasam nuonpang namumuno si Aquino at nagsimula nuong 1992, lalo na nuong 1994 - 1995,sa pagharap ni Ramos sa mga suliranin ng koryente at tubig, pagsupil sapagkurakot sa pamahalaan at pagpapasok ng pundar mula sa ibang bayan o foreign investments. 

Sa ilalim ng gobyernong Ramos, pinagbuti niya ang pakikipagugnayangpanlabas, at walang sawang itinaguyod ang pandaigdigang kalakalan sapamamagitan ng walang humpay na paglalakbay sa halos lahat ng panig ngdaigdig upang makuha ang tinatawag ng investor's confidence at ipaalam sakanila na ang Pilipinas ay handang makipagkalakalan, at sa

kanyang sarilingpananalita ay sinasabing "back to business in the heart of Asia". 

Pinasigla nito ang ekonomiya ng bansa at nagbalik ng tiwala sa mga dayuhangmamumuhunan na magtayo ng negosyo sa Pilipinas, na mangangahulugannaman ng opurtunidad sa empleyo, buwis, inprastraktura at iba pang kaugnaynito para sa mga Pilipino. 

Sa madaling salita ay itinaguyod at isinulong ng kanyang istrasyon angtatlong pangunahing layunin patungo sa diumano'y kaunlaran ng bansa:globalisasyon, pribatisasyon, deregulasyon. Bagaman at ang direktang epektong kanyang mga programa ay patuloy na pinagdedebatihan ng mga ekonomista,business sector, consumers at iba'tibang awtoridad ukol dito. Philippines 2000 Isa itong programa ni Fidel V. Ramos para makilala ang Pilipinas bilang isang newly-industrialized country. Mga layunin nito: 1. matalakay ang mga suliranin ng katatagang pampulitika, ng pagkakaisa, at kalagayang pangkaayusan at pangkapayapaan; 2. maibigay ang pantay na pagkakataonsa lahat sa industriya,agrikultura,pananalapi,kalakalan,at pagbabangko;

larangan

ng

3. maisakatuparan ang isang bagong uri ng moralidad upang malinis ang mga anomalya sa pamahalaan at maalis sa mga sangay nito ang hindi kanais-nais na mga kasapi.

Pagsusuri: Kinilala ang istrasyon ni Fidel bilang isang mahusay na istrasyon sapagkat ibinalik nito ang tiwala ng mga dayuhang bansa sa mamuhunan sa Pilipinas. Ang panahong ito ay isang maginhawang panahon kung ang ekonomiya ang pag-uusapan. Sa panahon ring ito'y kinilala ang Philippine Stock Exhange bilang isa sa pinakamalakas sa buong mundo. Tulad ng nakalipas na istrasyon, binigyang halaga rin ni Fidel Ramos ang sektor ng agrikutlura dahili ipinagpatuloy niya ang programang CARP ng yumaong si Dating Pangulong Corazon Aquino. Kilala rin ang

pagtaguyod ng kapayapaan sa istrasyong ito dahil nakipag-ayos ang pamahalaan sa MNLF o Moro National Liberation Front, ngunit hindi sa MILF. Ang ginawang ito ni Fidel Ramos ay maaaring nagdulot sa Pilipinas ng pagtaas ng Ekonomiya dahil sa sektor ng turismo. Ang pinakatumatak sa aking isipan tungkol sa istrasyong ito na pinamahalaanan ni Fidel Ramos ay ang "Philippines 2000". Nagkaroon ang progamang ito ng isang mithiin na maiangat ang Pilipinas sa pinakamataas nitong katangyagang nakamit sa pagpasok ng taong dalawang libo. Para sa akin, ang naisip nitong ni Fidel Ramos ay tunay na mahusay sapagkat isa siya sa mga nagtangkang isabak ang Pilipinas sa labanan sa pandaigdigang pakikipagkumpitensya di lang sa merkado, kungdi sa bilis ng pag-unlad ng ating ekonomiya. Isa itong agresibong programa na maaari nating maihalintulad sa panahon ni Marcos, ngunit hindi nagkaroon ng dalawang dekada si Fidel upang maisagawa ito ng mahusay, ang problema nga lang ay ang susunod na humawak nito. Ang Philippines 2000 para sa akin ay hindi lang isang programa na magpapaunlad sa imprastraktura, kabuhayan, at paglago ng ekonomiya. Para sa akin, isa itong toryang sikolohikal na madudulot sa mga Pilipinong magsikap lalo ng mabuti. Dahil sa mithiing ito ni Ramos, nakilala ang Pilipinas at ang tiwala ng mga dayuhang namumuhunan ay naibalik sa ating poder na lalong nakabuti para sa mga Pilipino noong mga panahong iyon.

Kung ako si Fidel Ramos: Kung ako si Fidel Ramos, ipagpapabuti ko pa lalo ang "Philippines 2000". Kahit na napakagaling ng naisip niyang solusyon para sa inobasyon, ay hindi maikakailang may mga butas parin ito.

Ikalabintatlong Pangulo ng Pilipinas Joseph Marcelo Ejercito

Mailkling Talambuhay: Si Jose Marcelo Ejercito (ipinanganak Abril 19, 1937), na mas kilala bilang Joseph Ejercito Estrada, o Erap, ay ang ikalabing-tatlong Pangulo ng Republika ng Pilipinas (Hunyo 30, 1998 - Enero 20, 2001). Pinanganak siya sa Tondo,

Maynila. Anak siya nina Emilio Ejercito, Sr., na isang inhinyero, at ni Maria Marcelo. Pagsusuri sa Ekonomiya sa Pamamahala ni Joseph Ejercito Ukol sa istrasyong Ejercito-Estrada: Kabaligtaran ng paghahambog nitong "Erap para sa Mahirap", ang papasok na rehimeng Estrada ay hindi naiiba sa lahat ng nakaraang reaksyunaryong gubyerno: ito'y maka-dayuhan, papet ng imperyalismong US, kinatawan ng malalaking kumpradorburgesya at malalaking asendero at kontra sa interes ng mayorya ng naghihirap na mamamayang magsasaka at manggagawa. Ang rehimeng US-Estrada ang siya ngayong pangunahing mangangalaga sa sistemang malakolonyal at malapyudal. Lahat ng ipinapahayag na patakaran at programa ni Joseph Estrada, bagong reaksyunaryong presidente ng gubyerno ng Republika ng Pilipinas, ay hindi naiiba sa mga programang kasalukuyang nagdudulot ng krisis sa ekonomya at pagdarahop sa mamamayan. Katunayan, hindi lamang pangako ni Estrada na ipagpapatuloy ang mga programa ng rehimeng Ramos, partikular pa niyang tinitiyak ang masugid na pagpapatupad sa mga patakarang dikta ng IMF-WB-WTO. Uupo sa poder ang gubyernong Estrada sa panahong napakasidhi ng krisis sa ekonomya. Sumisilakbo ang diskontento ng mamamayan, sumusulong ang mga pakikibakang masa ng iba't ibang sektor at ang armadong pakikibaka sa kanayunan. Noong eleksyon, sinamantala ng kampong Estrada ang kawalangkasiyahan ng mamamayan at nakinabang sila sa malaking protestang boto. Pagkatapos ng eleksyon, nagpatuloy si Estrada sa astang tigasin para sa mahirap: Nagpasiklab siya na tatanggalin ang 'pork barrel' ng Kongreso, nagbanta ng pagtugis ng mga kriminal, at nakipananghalian sa mga magsasakang taga- Sumilao, Bukidnon na nagpipiket sa upisina ng DAR (Department of Agrarian Reform). Subalit hindi mapagtakpan ang langit-at-lupang agwat ng asta at intensyon. Sa inilabas na 'Sampung-Puntong Programa ng Gagawin sa Unang Sandaang Araw ng Panguluhang Estrada', inilantad ni Estrada ang mga tunay niyang prayoridad. Ang kaibuturang programa ni Estrada, na nakapadron sa programa ng rehimeng US-Ramos, ay pagpapatupad ng patakaran ng denasyunalisasyon, liberalisasyon, pribatisasyon at deregulasyon na dikta ng IMF-WB-WTO. Tama si Hen. Ramos nang kanyang tiyakin sa mga dayuhang monopolyong kapitalista na wala silang dapat ikabahala sa gubyernong Estrada dahil itutuloy lamang nito ang dati nang mga patakaran sa ekonomya at pulitika.

Ang 'Sampung-Puntong Programa' ni Estrada ay nakatuon sa kumpletong pagbebenta ng pambansang patrimonya at kasarinlang pangekonomya sa mga dayuhang monopolyong kapitalista at pagsusuko sa interes ng masa. Dala-dala nito ang bandila ng 'globalisasyon', ibig sabihin, ang todong pagbubukas ng ekonomya sa pagkontrol at pagsasamantala ng malalaking dayuhang kapitalista. Nakatuon ang pansin nito sa produksyong para sa eksport na lubos na nakaasa sa dayuhang pamumuhunan, dayuhang teknolohiya at dayuhang pamilihan. Nagyayabang pa nga ito ng todong opensiba sa pageeksport sa kalagayang tambak-tambak sa pandaigdigang pamilihang kapitalista ang labis na suplay ng mga tradisyunal na produktong eksport (hilaw na materyales) at mga mumurahing re-eskport (kasuotan, laruan, chips, at iba pa). Kakabit ng patakarang ito ang higit pang pagbubukas sa dayuhan ng mas marami pang sektor ng ekonomya, gaya ng pagbabangko, pagtitingi, mass media at pag-aari ng lupain. Kakabit din ang patakaran sa pagkontrol ng implasyon sa sahod, ibig sabihin, kontraktwalisasyon, mababang pasahod, pagbabawas ng gastos para sa kaligtasan at kalusugan, at syempre pa, mga patakarang antiunyon at antiwelga para sapilitang maipatupad ang mga ito. Para isaisantabi ang reporma sa lupa, idinideklara ng programa ni Estrada na ìproduktibidad ng lupa, hindi simpleng pag-aari sa lupa ang sentral na isyu. Bukambibig niya ang reporma sa lupa subalit nagbabalak siyang ipatupad ang mga patakarang ibayong mag-eengganyo sa pagpasok ng dayuhang kapital sa agrikultura upang magtuon sa pagtatanim ng mga high-value crops na pangeksport. Sinasangkalan niya ang isyu ng seguridad sa pagkain upang itulak ang mga patakarang nakabase diumano sa pamilihan pero lalo lamang magpapalakas sa pagkontrol ng malalaking panginoong maylupa at malalaking komersyante-usurero sa produksyon at kalakalan ng palay at iba pang butil. Ang gabinete at mga tagapayo ni Estrada ay dinodomina ng mga galamay ng IMF-WB-WTO at mga dambuhalang bangkong transnasyunal. Prominente din sa sirkulong ito ang dating mga kroni ni Marcos. Bilang pandekorasyon, may paisaisang dating nasa Kaliwa na matagal nang lumipat sa panig ng naghaharing sistema at sunud-sunuran lamang kay Estrada. Maging ang ipinapangakong krusadang antikrimen ay pinagdududahan ng marami dahil sa mga kuneksyon at utang na loob ni Estrada sa bantog na mga amo ng huweteng, sugal, at iba pang krimen. Nagdiriwang ang malalaking kapitalistang dayuhan at lokal at ang malalaking panginoong maylupa. Walang dudang si Erap ay kakampi nila. Kaya naman buo ang ang ibinibigay kay Estrada ng White House, Philippine Chamber of

Commerce and Industry, Makati Business Club at iba pang organisasyon ng mga malaking kumprador at imperyalista. Gayunman, napakatindi na ng krisis. Ang paggigiit ni Estrada ng mga patakarang antinasyunal at antimamamayan ay tiyak na mabilis na ibayong magpapasahol pa sa paghihirap ng mamamayan. Ibayo ring pag-aalabin niyon ang galit at paglaban ng mamamayan. Ang kumakalam na sikmura ng gutom na mamamayan at ang desperasyon ng daan-daang libong itinatapon sa kalsada, inaagawan ng lupa at inaalisan ng kabuhayan ay hindi mapapakalma ng mga bola at pakulo ni Estrada. Tiyak na sasalubungin nila ng malawakang protesta at pakikibaka ang bawat dagdag na pahirap na ipapataw ng gubyernong Estrada. Dapat matatag na pamunuan ng Partido at rebolusyonaryong kilusan ang masa ng sambayanan. Kailangang maagap, puspusan at malawakang ilantad sa kongkretong paraan ang tunay na papet at reaksyunaryong katangian at patakaran ng rehimeng US-Estrada. Kailangang ilantad at labanan ang mga kongkretong kaso ng pangangamkam, pambubusabos at pang-aapi, kasabay ng pagtumbok sa antinasyunal at anti-mamamayang programa ng rehimeng Estrada na dinisenyo ayon sa dikta ng IMF-WB-WTO, mga dayuhang bangko at korporasyong transnasyunal, at mga lokal na malaking kumprador-burges at malaking panginoong maylupa. Kailangang mas masigasig pang palawakin at palakasin ang mga pakikibakang masa, gayundin ang rebolusyonaryong armadong pakikibaka.

Pagsusuri: Sa lahat ng nagawa ni Joseph Ejercito sa loob ng kanyang maikling panunungkulan bilang pangulo ng Pilipinas ay simple lamang ang paliwanag sa kanyang pamamalakad. Ito ang paggamit sa lumang patakaran ni Fidel V. Ramos. Dahil dito, ang bansa ay nagtamasa ng mas maraming dayuhang namumuhunan. Tulad ng sinabi sa itaas, karamihan sa mga namumuhunang ito ay mga monopolyong kapitalista. Sa mga panahon ng panunungkulan ni Ejercito ay nasa isang krisis pang-ekonomiya ang Asya. Kulang na ang "Philippines 2000" at iba pang inobasyon ni Fidel para malampasan ang ganitong uri ng krisis kung kaya'y bumbaba rin ang halaga ng piso, at kasama narin nito ang pagbaba ng ating ekonomiya. Maaring kung si Fidel pa rin agn may hawak ng position nang mangyari ang krisi na ito ay nakatawid ang ating bansa nang walang kagalus-galos, ngunit sa aking palagay ay tunay na hindi sapat ang kakayanan ni Joseph Estrada upang malampasan ang ganitong mga dagok sa kanyang istrasyon.

Ang krisis na naganap sa Asya ay sinabayan pa niya ng pandarambong o pagnanakaw sa kaban ng bayan kung kayay'y lubusang bumama ang ekonomiyang pinaghirapan ni Cory at ni Fidel na itaguyod at palaguin. Hindi sapat ang "Erap para sa Mahirap" na islogan ni Joseph Estrada sapagkat tunay na pinuno ang kailangan ng Pilipinas.

Kung ako si Joseph Estrada: Kung ako si Joseph Ejercito ay hindi na ako tumakbo bilang Pangulo sapagkat ang isang tunay na Pangulo ay nakikilala sa kanyang dunong at husay, hindi sa kanyang popyularidad. Maaaring magaling nga si Ejercito, ngunit ang kanyang 'kagalingan' ay hundi niya ginamit sa tamang paraan. Ikalaabing-apat na Pangulo ng Republika ng Pilipinas Gloria Macapagal-Arroyo

Maikling Talambuhay: Si Maria Gloria Macapagal-Arroyo (ipinanganak bilang Maria Gloria Macaraeg Macapagal noong Abril 5, 1947) ay ang ikalabing-apat na Pangulo ng Republika ng Pilipinas (Enero 20, 2001 - Hunyo 30, 2010). Siya ang ikalawang babaeng pangulo ng bansa, at anak ng dating pangulong si Diosdado Macapagal. Pagsusuri sa Ekonomiya sa Pamamalakad ni Gloria Arroyo Mga Nagawa: Nagsimula si Macapagal-Arroyo na pumasok sa pulitika noong 1986 bilang ndersecretary of Trade and Industry. Sa kanyang panunungkulan sa senadonakapagpasa siya ng 55 batas tungkol sa “economic and social reform” at pinarangalanbilang “Outstanding Senator” ng maraming beses. Noong siya ay mahalal na Bise-Presidente, siya ay itinalaga bilang kalihim ng Social Welfare and Development. Angkatungkulang kanyang hinawakan hanggang sa siya ay magbitiw sa gabinete noongOktubre 12, 2000. Mga Nagawa, programa at batas:Pinarangalan bilang “Outstanding Senator” ng Trade Union Congress of thePhilippines at ng SBN 336, Magna Carta for the Urban Poor

Pinarangalan din bilang “Outstanding Legislator ” at isa sa “Asia’s Most Powerful Women”. Pinagbuti ang pagpapaganda ng Economic Environment sa bansa.

NAMED OUTSTANDING SENATOR BY:

• Trade Union Congress of the Philippines • SBN 336, Magna Carta for the Urban Poor • Philippine Graphic Weekly Magazine • Philippine Reporter Magazine • Public Eye Magazine • Emil Jurado, Manila Standard Columnist

OUTSTANDING LEGISLATOR

• Garnered the biggest number of votes in Philippine history (1995 elections) -an unparalleled 16 million. Another record that was set is the margin of votes between the first and second placer, which is approximately 3.2 million. This record still stands in the senate. • Filed over 400 Senate Bills and Resolutions • Authored or co-authored 55 bills signed into law of socio-economic legislation. These laws constituted the core of the economic program of President Fidel Ramos -- laws that have brought our country to the status of Asia's next tiger. • Ranked No. 1 in a public opinion survey of performance and awareness among incumbent Senators • Cited by Asia Week as one of Asia's most powerful women • Selected Woman of the Year by the Catholic Education Association of the Philippines

FOR A BETTER BUSINESS ENVIRONMENT

• RA 7844, The Export Development Act • RA 7718, The Amended Build-Operate-Transfer Law • RA 7843, Strengthening the Anti-Dumping Provisions • RA 8179, Further liberalizing Foreign Investments • RA 7721, Liberalizing banking in the Philippines • RA 7651, Revitalizing and strengthening the Bureau of Customs • RA 7916, Creating the Philippine Economic Zone Authority • RA 7640, Constituting the Legislative-Executive Development Council • RA 1490, Investment Houses Act (ed on third reading) • RA 7661, Extending the Life of the Asset Privatization Trust • RA 7903, Creating the Zamboanga Special Economic Zone • SBN 345, Promoting the Development of Interisland Shipping • SBN 358, Development of Micro and Cottage Industries

FOR WOMEN EMPOWERMENT

• RA 7882, Providing assistance to women engaging in micro and cottage business enterprises • Women's desk to provide assistance to battered wives and other victims of domestic violence • RA 7877, Declaring sexual harassment unlawful in the employment, education or training environment and for other purposes • SBN 356, Increasing penalties for wife-beating • SBN 362, Mandatory employment of women

• Establishment of the Movement Against Sexual Abuse (MASA)

FOR SOCIAL DEVELOPMENT

• OCW desk to provide assistance to OCWs and their families • RA 7833, Excluding the 13th Month Pay and Other Benefits from the Computation of Taxable Income • RA 7654, Allocating a Portion of the Incremental Revenue Collected for the Emergency Employment Program • RA 7637, Creating the Mt. Pinatubo Assistance, Resettlement and Development Commission • RA 7657, Appropriating 10 Billion Pesos for the victims of Mt. Pinatubo Eruption • RA 7906, Regulation of the Organization and Operations of Thrift Banks • RA 8182, Excluding the Official Development Assistance (ODA) from Foreign Debt Limit in order to facilitate the absorption and optimize the utilization of ODA resources • RA 7820, Creating the Partido Development istration in Bicol region • SBN 1176, Establishing Computer Literacy Program in all public schools at the secondary level • SBN 1175, Instituting a Public School Teachers Scholarship Program • SBN 1728, Ancestral Domain Bill • SBN 1044, Institutionalizing a National Strategy for Poverty Alleviation • SBN 336, Magna Carta for the Urban Poor

FOR AGRICULTURE & THE ENVIRONMENT

• RA 7900, Promoting the production, processing, marketing and distribution of high-value crops

• RA 8175. Amending the Charter of the Philippine Crop Insurance Corporation in order to make more stable and beneficial to farmers and the national economy • RA 7942, Instituting a new system of mineral resources exploration, development, utilization and conservation • Co-host, "Dighay Bayan" TV program catering to farmers • Pres. Macapagal Awards for best rice farm cooperative • SBN 1282, Food Security Buffer Stock Bill • SBN 2046, Amending the Sugar Restitution Law • RA 7638, Creating the Department of Energy

Pagsusuri: Ang masasabi ko sa pamamalakad ni Arroyo ay maituturing itong wellrounded sapagkat marami siyang naabigyang pansin. Isa sa mga prayoridad ng istrasyong ito ay maibango ang Pilipinas mula sa krisis na dinaanan ng huling istrasyon at ang pagpapalago ng ekonomiya nito. Nakatala sa taas ang ilan sa mga tunay na binigyang pansin ni Arroyo; ang negosyo, karapatan ng kababaihan, karapatan ng lipunan, at ang pangangalaga sa kapaligiran, na kung ating susuriin ay pawang mga rekado upang makabuo ng isang matatag na bansang agrikultural na may ipagmamalaki pagdating sa pandaigdigang merkado. Ang pribadong sektor kung saan kabilang ang mga negosyo ay tinuunan rin ng pansin. Kasama sa mga maipatupad ni Arroyo ay ang pagpapalakas sa export, na tulad ng sinasabi ko sa mga huling istrsyong ating natalakay. Ayon sa aking pag-aanalisa sa kasalukuyang sitwasyon ng ating bansa, kinakailangang nating taasan ang export kaysa sa ating import. Malaki ang papel nito sa ating paglago. Malamang, ang pinakamaling 'ineexport' natin ngayon ay ang yamang tao o mas kilala bilang mga Overseas Filipino Workers o OFWs. Halos 7% rin ang naidaragdag sa ating GNP sa tulong ng kanilang mga remittances. Ang karapatang pangkababaihan ay pinahalagahan din sapagkat ang mga babae ngayon ay maaari na ring gumawa ng mga bagay na dati'y sa tingin natin ay para sa mga lalaki lamang. Dahil dito, lumalaki ang bilang ng mga babaeng nagtatrabaho sa halip na manatili lang sa bahay kung kaya'y nakaambag rin sila sa lipunan, at sa paglago ng ekonomiya.

Ang pagpapahalaga rin sa sektor ng Agrikultura na hindi nawala sa mga nagdaang istrasyon ay binigyang pansin rin dahil sa kakayahan ng ating bansa na magprodyus ng iba't-ibang produktong agrikultural.

Kung ako si Gloria Arroyo: Kung ako si Gloria Arroyo ay Ikalabilinmang Pangulo ng Republika ng Pilipinas Benigno Simeon Cojuanco Aquino III

Maikling Talambuhay: Si Benigno Simeon Cojuangco Aquino, III (ipinanganak noong Pebrero 8, 1960) na mas kilala sa palayaw na Noynoy Aquino o sa tawag na P-Noy ay ang ikalabing-limang Pangulo ng Republika ng Pilipinas (Hunyo 30, 2010 hanggang kasulukuyan) . Noong Hunyo 30, 2010, matagumpay siyang umakyat sa puwesto sa tulong ng kanyang Transition Team. Siya ang nag-iisang anak na lalaki ng dating Senador Ninoy Aquino at dating Pangulong Cory Aquino.

Pagsusuri sa Ekonomiya sa Pamamahala ni Benigno Aquino III Ang 'Aquinomics' at 'PPP' A year into the istration of Benigno Simeon Aquino III, “Aquinomics” is the buzzword of his economic team. Aquinomics has four pillars. One is fiscal sustainability and macroeconomic stability. In this Purisima says the country is on track, with reserves at historic highs and borrowing costs down, a balance of payments surplus, moderate inflation, and deficit targets within range. The second pillar is the private-public partnership or PPP program. This has stalled a bit, with seven instead of 10 projects scheduled for bidding within the year. But Purisima said “we’re resisting the temptation to rush into half-baked projects.” A third pillar is ease in doing business, for both local and foreign investors. Last week, for example, the Securities and Exchange Commission signed an agreement with the Land Bank of the Philippines, allowing the bank’s branches

nationwide to accept incorporation papers. The SEC and Department of Trade and Industry will soon be combining their data. The fourth pillar is investment in people – giving Filipinos health care, education and the skills necessary to become “productive participants in the economy,” Purisima said. All the pillars are anchored on good governance. Corruption led to wastage in the past, Purisima said. “Now, even if we’re deploying less, we’re accomplishing more.” What is saved can be spent on improving infrastructure and basis services such as education and health care. In the next five years, the President wants to nurture industries where the country has a competitive advantage. These are tourism, business process outsourcing and electronics. The istration wants to position the country as a northern and Pacific gateway to the Association of Southeast Asian Nations. The President also wants to grow agro industries and improve access to micro finance and markets. He is set to formally appoint an adviser for micro financing for the rural poor: Aris Alip, founder and managing director of CARD or the Center for Agriculture and Rural Development Mutually Reinforcing Institutions. The President also wants to create “an entrepreneurial environment” with a middle chain that adds value. For example, Tony Meloto of Gawad Kalinga, in tandem with the Philippine Chamber of Commerce and Industry, launched a project three weeks ago in Angat, Bulacan. Meloto wants to create “an army of middle entrepreneurs” who can go to farmers, create a brand for their products and market the items. Pagsusuri: Mukhang kaaya-aya sa aking mga mata nang mabasa ko ang tungkol sa Aquinomics. Ngunit, para sa akin, kailangan ng Pilipinas ng malaking kapital at mahusay na pamamaraan upang patuloy na lumago ang ekonomiya at lahat tayo'y umasenso.Kailangan rin ng Pilipinas ng mahusay na pinuno, di lang malaking kapital. Ang lider na ito ay ang siyang mamumuno sa paglilinang ng mga natural resources na matatagpuan sa ating bansa. Kinakailangan ni Noynoy ng malikhaing utak upang magawa ng maayos ang kanyang mga pinaplano. Sa opinyon ko, mababa parin ang lagay ng ekonomiya, at ginagawa ni Noynoy ang kanyang lahat upang ayusin ang lahat ng problema na nagmula pa sa mga nakalipas na mga istrasyon. Kung ako si Benigno Aquino III: Kung ako si Benigno Aquino III ay mas lalaliman ko pa ang pag-aaral sa

iba't-iba pang mga possiblidad. Matagal pa naman si Noynoy bilang Pangulo at marami pang mga pagkakataon ang dapat nang hindi masayang.

Ang pipiliin kong istrasyon mula sa aking mga nasuri ay ang kay Fidel V. Ramos. Ang pagpili ko sa istrasyon ni Ramos ay nakabase sa kanyang kagalingan bilang isang mashusay na pinuno. Kung ikukumpara sa lahat, si Marcos ay magaling, ngunit naging sanhi siya ng pagkakabaon sa utang ng Pilipinas. At si Cory ay mas hindi nakilala sa kanyang pagiging Pangulo kungdi bilang isang simbolo ng demokrasya. Kay Fidel ay mahusay sapagkat siya ay may mithiin. Iisa ang ambisyon ni Fidel at ginawa niya ang kanyang makakaya upang abutin ito. Dahil sa kanya, naging tanyag muli ang bansang Pilipinas at naibalik rin niya ang tiwala ng ibang mga bansa sa pamumuhunan sa dito. agiging maayos sana ang takbo ng aing bansa kung ang krisis sa Asya ay nahawakan na lamang ni Fidel, imbis na si Joseph Ejercito. Tunay ngang si Fidel ay naging tunay na mahusay na pinuno ng ating bansa.